Zestawienie danych technologicznych potrzebnych do badań w systemie HACCP
Wymagane dane techniczne:
Zestawienie rodzajów danych technicznych potrzebnych do badania w systemie HACCP dla zespołu badawczego. Nie wszystkie będą potrzebne do wszystkich badań:
Dane epidemiologiczne o bakteriach chorobotwórczych:
Częstość występowania chorób przekazywanych z żywnością
Program nadzoru
Dane o surowcach, półproduktach i produktach końcowych:
Receptura
pH
aktywność wodna
materiał do opakowań
struktura produktu
warunki produkcji
warunki przechowywania i dystrybucji
okres przechowywania
instrukcja użycia przez konsumenta. Labelling (znakowanie) na opakowaniu
dane o produkcji:
ilość i kolejność wszystkich etapów produkcji, włącznie z przechowywaniem
czas przydatności do spożycia produktu w zależności od temperatury
obrót wtórny
oddzielanie produktów o wysokim i niskim ryzyku
warunki przepływu (dla cieczy)
obecność pustych przestrzeni w obrębie linii produkcyjnej
skuteczność dezynfekcji i oczyszczania
dane mikrobiologiczne:
prawdopodobna obecność zagrożeń mikrobiologicznych w surowcu (patrz dane epidemiologiczne)
tempo wzrostu niebezpiecznych bakterii w produktach żywnościowych
tempo inaktywacji niebezpiecznych bakterii w zakresie warunków występujących w procesie produkcji
niezadowolenie z żywności
. Narzekania konsumentów wynikające z niezadowolenia z jakości produktów żywnościowych rosną w ostatnich latach
i stanowią poważny problem dla pracowników żywności.
Badania prowadzone wśród 50 konsumentów.
1.Nieznajomość i oczekiwanie.
Wiele produktów na rynku jest nowymi dla konsumenta. Wynika to z szerokiej dystrybucji
„ lokalnych wyrobów”.
2.Ocena.
Jest to wrażliwy obszar, na który ludzie reagują bez ustanie. Gdy cena jest zbyt wysoka, konsumenci wstrzymują kupowanie produktu, wybierają podobny lub tańszy.
3.Wady.
Wady mogą powstać: w fabryce, przy doręczaniu, podczas transportu. Wady te są ciągle usuwane przez systemy jakości, jakie są stosowane, w tym także HACCP.
4. Złe przetrzymywanie u konsumenta.
Założenia, że konsument ma wiedze wystarczającą na temat przetrzymywania i przygotowywania produktów jest często błędne. Z uwagi na fakt, że wiele kobiet wykonuje pracę zawodową w znacznie mniejszym stopniu przyrządza potrawy w domu.
Co konsument powinien zrobić?
Przyjmuje się, że jest 8 rzeczy, które powinien konsument zrobić aby zapewnić sobie pełną satysfakcje z otrzymanego produktu:
1.Sprawdzenie opakowań w sklepie.
Nie należy kupować puszek zgiętych i wybrzuszonych.
Należy upewnić się, że opakowanie jest oznakowane, etykieta nie zerwana.
2.Sposób doniesienia produktu do domu.
Wiele produktów w drodze ze sklepu do domu może stracić swoją jakość. Często produkty rożne ulegają odmrożeniu, konserwy są upuszczane, opakowania ulegają uszkodzeniu.
Wszystkie te czynniki mogą być przyczyną końcowego niezadowolenia konsumenta i w konsekwencji jego narzekań.
3.Warunki przechowywania w domu.
Sprawdzono 14 lodówek, i tylko 7 lodówek miały termometry. Mimo to w większości z nich temp. były zbyt wysokie dla przechowywania.
4.Właściwy sposób przygotowania żywności.
Przygotowanie produktów jest bardzo znaczącym obszarem przyczyniającym się do niezadowolenia konsumentów, ze składu dobrej jakości można uzyskać produkt, który nie daje satysfakcji.
5.Utrzymanie sprzętu kuchennego w czystości.
Zdarza się często, że sprzęt czy powierzchnie kuchni mogą być różne drobne przedmioty metalowe i zanieczyszczenie lekarstwami co prowadzi do wniesienia ich do przygotowanych potraw. Często okazywało się, że otwieracz puszek nie był myty.
6.Utrzymanie higieny osobistej.
Okazało się, że jety trudno wyjaśnić konsumentowi że powinien przyczynić się do zdrowotności żywności poprzez swoja higienę osobista. Właściwa wiedza wyeliminowałaby 90% tych zagrożeń.
7.Właściwe przechowywanie żywności.
Szczególnie z początkiem lata zatrucia pokarmowe występują w większej liczbie. Ludzie chorują na skutek podawania zepsutej żywności gdzie przyczyną zepsuć są rozwijające się drobnoustroje.
8.Właściwa spiżarnia.
Na początku myślano, że HACCP nie będzie miał zastosowania na tym etapie. Okazywało się, że „domowe przechowywanie” było najmniej zrozumiałym problemem w kuchni.
Czas przechowywania w spiżarniach.
Produkt |
Czas przechowywania (średnio) |
(tygodnie) zakres |
Żywność w puszce |
12,3 |
1-104 |
Ethnic foods |
10,9 |
1-52 |
Przyprawy |
11,6 |
1-156 |
Pieczywo |
21,6 |
1-260 |
Makaron |
17,7 |
1-156 |
Kawa, soki, napoje |
36,3 |
1-256 |
Wyniki powyższych badań wskazywały ponadto na:
Przechowywanie szerokiego asortymentu innych artykułów w spiżarniach jak produkty toksyczne (insektycydy) i żywność przyciągająca owady pomidory, cebula)
Zanieczyszczenia spiżarni typowymi dla tego typu pomieszczeń owadami jak mole, szkodniki mączne, karaluchy
Rotacja produktów była bardzo mała, szczególnie produktów piekarskich, suszonych przypraw i zbożowych mieszanek śniadaniowych, dotyczy to również kawy i soków
Sprzątanie spiżarni było bardzo nieregularne
Wiele artykułów nie miało daty zakupu.
Edukacja konsumenta.
Konsument musi być bardziej świadomy o potencjalnym ryzyku związanym z dostarczeniem żywności do swojego domu.
Konsument powinien być poinformowany o :
Dacie przydatności, jeśli zamierza przechowywać żywność
Konieczności zużycia bezpośredniego po przyniesieniu do domu w przypadku produktów nie nadających się do przechowywania
Konieczności rotacji w spiżarni
Opakowaniu produktu aby uchronić się przed zanieczyszczeniami, szkodnikami.
Powinien także wiedzieć, ze nie należy przechowywać żywności, która przyciąga owady. Wreszcie w śpiżarni nie przechowywać nic poza żywnością.
Gdyby konsument miał świadomość zasad systemu HACCP byłoby znacznie mniej skarg kierowanych do producentów żywności.
Świadomość konsumenta można zwiększyć działając w sposób ciągły wykorzystując jak najwięcej dróg aby do niego dotrzeć.
Można to zrobić prze:
Szkolne kursy o zarządzaniu żywnością
Inf. Na ulotkach widocznych w sklepach
Broszury o szerokim oddziaływaniu dostarczane przez uniwersytety i władze
Artykuły w gazetach
Publikacje wolne od opłat dostarczane na życzenie.
3. Konsument powinien być poinformowany o :
• Dacie przydatności, jeśli zamierza przechowywać żywność
• Konieczności zużycia bezpośredniego po przyniesieniu do domu w przypadku produktów nie nadających się do przechowywania
• Konieczności rotacji w spiżarni
• Opakowaniu produktu aby uchronić się przed zanieczyszczeniami, szkodnikami.
• Powinien także wiedzieć, ze nie należy przechowywać żywności, która przyciąga owady. Wreszcie w śpiżarni nie przechowywać nic poza żywnością.
• Gdyby konsument miał świadomość zasad systemu HACCP byłoby znacznie mniej skarg kierowanych do producentów żywności.
4. Zadanie EUROPGAP.
Zadania Eurepgap.
promowanie minimalizacji stosowania chemicznych środków ochrony roślin i nawozów sztucznych w Europie i na świecie.
Opracowanie zakresu Dobrej Praktyki Rolniczej (GAP)
Dostarczenie przewodnika (wskazówek) do ciągłego rozwoju, doskonalenia i rozumienia najlepszych praktyk rolniczych.
Eurepgap - koncepcja, zadanie, wytyczne
Wskazówki i korzyści dla producentów
Metodyka wdrażania Eurepgap
5. Wytyczne EUROPGAP. Wytyczne Eurepgap (2)
Oparte na polskim i europejskim prawie.
Bezpieczeństwo żywności (system HACCP)
Ochrona środowiska
Zdrowie, bezpieczeństwo i ochrona pracowników
Dobry stan zwierząt
Kroki do osiągnięcia zatwierdzonego Eurepgap.
Zatwierdzony Zalecany poziom
Eurepgap 95% zgodności z pozostałymi
wymaganiami drugorzędowymi
100% zgodności z wymaganiami
podstawowymi.
6. Identyfikalność.
7. Co zawiera księga jakości.
8. Dokumenty ISSO.
9. Zasady systemu zarządzania jakością.
10? Prowadzenie dokumentacji:
Prowadzenie dokumentacji jest zasadniczym elementem systemu HACCP i jest dowodem ciągłości działania systemu
Zapewnia ona łatwość dostępu do inf. zbieranych w czasie instalowania, modyfikacji i działania systemu.
Sposób jej prowadzenie nie jest narzucony bo zależy od charaktery miejsca jego wprowadzania.
Przedstawia się w sposób logiczny oraz w postaci tabel, schematów itp. aby była przejrzysta.
Zapisy HACCP dotyczą:
Księga HACCP
Monitorowanie HACCP
Księga procedur HACCP
Audyty
Spotkania zespołu HACCP
Szkolenia personelu
13. Czynniki denudujące o jakości artykułów spożywczych:
Cechy organoleptyczne:
Barwa
Smak
Zapach
Konsystencja
Wygląd ogólny
Wartość odżywcza:
Zawartość witamin
Zawartość składników mineralnych
Bezpieczeństwo:
Czystość mikrobiologiczna
Brak zanieczyszczeń chemicznych np. melamina
Brak zanieczyszczeń fizycznych
Wygoda:
Przygotowanie
Przechowywanie
opakowanie
14. Dobra Praktyka Higieniczna (Good Higiene Practise)= GHP => działania, które muszą być podjęte i warunki higieniczne, które muszą być spełnione i kontrolowane na wszystkich etapach produkcji lub obrotu, aby zapewnić bezpieczeństwo żywności.
Dobra Praktyka Produkcyjna (GOOD Manufacturing Practise)= GMP => działania, które muszą być podjęte i warunki, które musza być spełnione aby produkcja żywności odbywała się w sposób zapewniający jej właściwą jakość zdrowotną, zgodnie z przeznaczeniem.
15. Zagrożenia mikrobiologiczne
Drobnoustroje w przestrzeni czasu:
Zmieniają się cechy genetyczne wskutek zmiany plazmidów => pojawienie się nowych patogenów. Podział wg stopnia zagrożenia:
gr. 3 - najbardziej niebezpieczne:
Clostridium botulinum
Salmonella
Vibrio cholere
Wirus Hepatitis B
Niektóre mykotoksyny (aflatoksyny, patuliny)
Gr. 2 - umiarkowane zagrożenie:
Escherichia coli
Listeria monocytogenes
Salmonella species
Gr. 1 - umiarkowanie zagrożenie, ale z niewielką możliwością przemieszczania się:
Campylobacter jejuni
Clostridium perfrongens
Staphylococcus ureus
Yersinia enterocolitica
Ok. 75% wszystkich zatruć wywołane jest przez bakterie, a 50% zarejestrowanych zatruć to skutek niezidentyfikowanego czynnika wywołującego zatrucie
16. Zagrożenia mikrobiologiczne mogą być powodowane 2 czynnikami:
aktywnością mikroorganizmów w obrębie żywności
działanie samej żywności jako nosiciela niepożądanych mikrobiologicznych organizmów
żywność stabilna mikrobiologicznie => ma własne, nie zniszczone mechanizmy obronne i ochronne (skórka). Po uboju zwierząt mówimy że jest to żywność.
Jest wiele produktów, które są tradycyjnie uważane jako stabilne mikrobiologicznie:
• Produkty surowe
• O wysokiej zwartości soli i cukru
• Produkty apertyzowane np. marynaty.
17. Zagrożenia chemiczne => można je podzielić na 4 gr. :
zagrożenia wewnętrzne, naturalnie występujące w żywności (azotany, azotyny, solanina, antybiotyki, mykotoksyny)
zagrożenia wynikające z celowo dodawanych związków:
pestycydy
azotany
hormony
antybiotyki
zagrożenia związane z błędną techniką => błędy w zbiorze, w przechowywaniu, które prowadzą do namnożenia się drobnoustrojów i gromadzeni ich metabolitów ale również ważne są interakcje między składnikami produktów a opakowaniami
zagrożenia związane z zanieczyszczeniami w fabryce => pochodzące od maszyn, urządzeń, środków myjących.
18. Kontrola produktu gotowego w systemie.
19. HACCP (Analiza Zagrożeń i Kontrola Punktów Krytycznych - Hazard Analysis Critical Control Point) => powstał na początku lat 60 w USA przy okazji przygotowania żywności dla konsumentów i wojska.
W początkowych latach 70 został opublikowany o od tego czasu datuje się jego rozpowszechnianie
Z jednej str. jest rozwinięciem „dobrej praktyki produkcyjnej-GMP” ale z drugiej jest kompatybilny z normami ISO 9000.
O jego stosowaniu w zakładzie można, mówić, gdy zakład posiada pełną dokumentację będącą dowodem jego stosowania
Został opracowany w celu wyeliminowania w ok. 100% zagrożeń związanych z zatruciami pokarmowymi ale może być również stosowany:
do wyeliminowania zepsucia żywności
do kreowania nowych bezpiecznych produktów o pożądanych cechach sensorycznych
do optymalizacji kosztów produkcji
Powstał u producenta podczas produkcji konkretnych produktów
Jest aktywnym sposobem kontroli jakości
Jest koncepcją Analizy Zagrożeń w oparciu o System Kontroli Pkt. Krytycznych (HACCP). Jest systemowym podejściem do identyfikacji i oceny zagrożeń sanitarnych i higienicznych związanych z:
Produkcją => Od pola do stołu, od wideł do widelca !!!!!!!!!!!!!!!
Dystrybucją produktów żywnościowych
Oraz ma na celu określenie metody ograniczenia zagrożeń (żywność nie musi być sterylna, ale powinna zawierać jak najmniej czynników patogennych).
Wskazuje on miejsca, w których skażenie i zmiana jakości produktu mogą wystąpić. Miejsca te kwalifikuje się pod względem istotności i prawdopodobieństwa ryzyka. Tworzy tym samym podstawę do prowadzenia procesu produkcyjnego w sposób aktywnie kreujący jakość produktów.
Tradycyjne podejście do kontroli jakości:
20. Funkcjonuje w oparciu o 7zasad (opracowanych przez KODEX ALIMENTARIUS):
Identyfikacja możliwych zagrożeń na wszystkich etapach => wytwarzania (od surowców przez produkcję, dystrybucję aż do konsumpcji) oraz oszacowanie prawdopodobieństwa ich wystąpienia i ustalenia działań zapobiegawczych. Należy wziąć pod uwag e produkty dla gruby konsumentów o podwyższonym ryzyku.
Wytypowanie krytycznych punktów kontrolnych poprzez określenie etapów procesu technologicznego w których zagrożenie należy ograniczyć lub wyeliminować. System HACCP należy dostosować do rodzaju produktu. Każda modyfikacja procesu technologicznego wymaga modyfikacji HACCP i jeśli to konieczne jego zmiany.
Ustalenie krytycznej wartości granicznej w formie standardów, tolerancji. => opracowanie czynników i parametrów, które ograniczą zagrożenie, np. odpowiednia temp. Mają obniżyć zagrożenie do poziomu bezpiecznego dla człowieka.
Przygotowanie planu monitorowania przez określenie częstotliwości wykonywania testów lub badań specjalistycznych dla kontrolowanych parametrów ustalonych w pkt. 3.
Ustalenie działań korygujących poprzez opracowanie procedury, którą należy zastosować w chwili stwierdzenia odchyleń. Są one opracowywane na zapas, z wyprzedzeniem.
wytypowanie rodzaju metod dla testów kontrolnych i badań specjalistycznych, które pozwalają na weryfikację (sprawdzenie) naszego systemu HACCP, czy działa poprawnie.
opracowanie dokumentacji, która pozwoli na uzyskanie pełnej informacji o wynikach zastosowania systemu.
21. Wdrożenie systemu odbywa się w poszczególnych etapach:
powołanie zespołu do spraw HACCP
opisanie produktu
wskazanie przeznaczenia konsumenckiego
opracowanie drogi przemieszczania się w zakładzie (narysowanie schematu przepływowego aby drogi nie krzyżowały się)
weryfikacja (sprawdzenie) na liniach produkcyjnych, czy schemat procesu jest zgodny ze stanem faktycznym - weryfikacja na miejscu stanu rzeczywistego
wypisanie wszystkich możliwych zagrożeń, przeprowadzenie ich analizy i rozważenie działań zaradczych
określenie krytycznych punktów kontrolnych CCP
ustalenie wartości krytycznych
określenie metody monitorowania
ustalenie działań naprawczych (korygujących)
opracowanie działań weryfikacyjnych systemu (procedur)
sporządzenie dokumentacji systemu HACCP i zadbanie o właściwą rejestrację wyników pomiarów i obserwacji
22. Co każdorazowo musi uwzględnić HACCP.
23. Kolejnym etapem jest powołanie zespołu ds. HACCP. Typowy zespół powinien być złożony z min. 2 osób:
Kierownika lub osoby nadzorującej badany proces
Inżyniera
Kierownika działu jakości
Mikrobiologa
24. Szkolenie to powinno nauczyć:
po pierwsze:
Sposobów identyfikacji zagrożeń
Metod kontroli w krytycznych punktach
Określenia krytycznych zakresów
po drugie:
Terminologii i zrozumienia podstawowych zasad HACCP
po trzecie:
Umiejętności praktycznego wprowadzenia systemu
po czwarte:
Zrozumienia korzyści jakie może dać zakładowi produkcyjnemu zastosowanie HACCP
25. System ten nie jest systemem sztywnym, ustalonym raz na zawsze, jego zmiany mogą powodować:
Postęp w zakresie identyfikacji przyczyn zatruć pokarmowych
Zmiany w reagowaniu mikroorganizmów na czynniki środowiska
Zmiany w procesach technologicznych
Inne czynniki nie zawsze łatwe do przewidzenia sytuacjach zmuszają do stałego prowadzenia badań i wykorzystywania wyników w praktyce zabezpieczenia zdrowia konsumentów.
26. opisanie produktów:
składu chemicznego
czy i w jakich warunkach mogą powstać zagrożenia
pH
aktywność wodna
jakim zabiegom produkt będzie poddawany (ich temp., czas)
warunki dystrybucji
wymagany okres trwałości
instrukcja wykorzystania przez ostatecznego odbiorcę
27. Temperatura
temperatura:
Temp. zamrażalnicze => hamowanie wzrostu ale nie niszczenie. Gdy wahania temp. to wracają one do aktywności.
0C => zahamowanie procesów życiowych drobnoustrojów
10-15C => brak wzrostu drobnoustrojów
20C => umiarkowany wzrost
30C => gwałtowny wzrost. Gdy spadek temp. z 60 do 20C to dochodzi do znacznego namnożenia się drobnoustrojów, dlatego należy szybko chłodzić.
60C => zniszczenie drobnoustrojów
80C => brak wzrostu. Śmierć form wegetatywnych. Ale podczas schładzania produktów następuje powrót aktywności form przetrwalnikujących.
28. Działanie przygotowawcze.
29. Etap 1 i2.
30. Metody analizy zagrożeń.
31. Powiązanie między systemami:
Producent rolny => producent żywności => eksporter => Importer => Hurtownik => Supermarket
HACCP
HACCP
EUREP GAP ISO 22 000:2005 BRC - Globar Standard Food
IFS - International Food Standart
32. Aspekty analizy ryzyka zagrożeń
otoczenie
budynki
wyposażenie
surowiec
ludzie
higiena
szkolenia
proces produkcji
obróbka technologiczna
linia produkcyjna
33. Kierowanie jakością w zakładach produkcyjnych.
34. EUROGAP - dlaczego.
35. PRP-sy.
36. Przykłady zapisu HACCP (?)
Zapisy HACCP dotyczą:
Księga HACCP
Monitorowanie HACCP
Księga procedur HACCP
Audyty
Spotkania zespołu HACCP
Szkolenia personelu
37. Weryfikacja systemu
podstawowym celem weryfikacji jest uzyskanie produktu spełniającego oczekiwania konsumenta. Wtedy mamy pewność ze HACCP funkcjonuje poprawnie. Najlepsza metodą weryfikacji jest brak reklamacji ze str. konsumenta lub wpisy do księgi zażaleń i pochwał. Ale mogą to być również ankiety wśród personelu danego zakładu.
W oparciu o właściwie przeprowadzone badania, w systemie HACCP, sporządzić można listę potencjalnych zagrożeń i odpowiadających im punktów krytycznych wraz z limitami dla danych operacji w sposobem monitorowania każdego pkt. krytycznego.
Fakt, że koncepcja systemu została prawidłowo rozwiązana i wszystkie niezbędne określenia zostały dokładnie zdefiniowane nie gwarantuje jednak jego skuteczności.
Można przeoczyć jakiś pkt. krytycznych lub metody kontroli mogą być nieodpowiednie.
Dlatego weryfikacja ma istotne znaczenie dla koncepcji HACCP.
Dotyczy całego systemu HACCP i dostarcza dodatkowych inf. a monitoring dotyczy konkretnego surowca lub etapu produkcji.
Przeprowadza ją cały zespół.
38. Ustalenie krytycznych limitów:
Etap ten polega na ustaleniu dla każdego z krytycznego punktów kontroli (CCP) krytycznych limitów. Specyfikacja dotyczy takich parametrów jak:
temp.
czas
wilgotność
aktywność wody (rozkład DNA i śmierć drobnoustrojów przy <0,6)
pH
kwasowość ogólna
konserwanty
stężenie soli (>16% jest skuteczne)
stężenie cukru (>60% jest skuteczne)
wolny chlor
lepkość
antybiotyki
wielkość cząstek drobnoustrojów
39. . Ustalenie systemu monitorowania:
Monitoring to periodyczny lub ciągły pomiar lub obserwacja. Należy ustalić:
częstotliwość pomiaru czy obserwacji
osobę odpowiedzialną
sposób zapisu w dokumentacji
są to niezwykle ważne operacje.
Idealny monitoring powinien być przeprowadzony na poziomie 100% ciągłości.
W przypadku trudności ustalenia takiego monitoringu częstotliwość musi być wyważona w wielką odpowiedzialnością.
40. Ustalenie i przeprowadzenie działania korygującego:
Jeśli kryteria nie są spełnione, sytuacja wymykająca się spod kontroli powinna być natychmiast opanowana przez podjęcie odpowiednich czynności. Opracowuje się je na wyrost.
Np. dla mleka => antybiotyk - rezygnacja z dostawcy lub odesłanie partii mleka
41. Schemat standardowy.
42. 8 rzeczy - konsument.
44. Za przyczynę wzrostu zatruć pokarmowych uważa się:
- bardziej ruchliwy styl życia
- zjadanie większej liczby posiłków poza domem
- tendencje do spożywania żywności w minimalnym stopniu przetworzonej (np. sałatki zabezpieczone składem gazowym atmosfery)
Wszystkie nowe technologie minimalnego przetwarzania wytwarzają produkty o wysokim stopniu mikrobiologicznego zagrożenia zdrowotnego.
45. Nacisk na naturalność prowadzi do:
Unikania konserwantów
Obniżania zawartości soli kuchennej
Obniżania zawartości cukru
Stosowania minimalnej dawki ciepła do ugotowania czy wyjaławiania
Unikanie temperatur zamrażalniczych uszkadzających strukturę produktu
46. Rozwój produktów i konsumcja żywności.
47. Zagrożenia zdrowotne żywności wynikają z:
Zagrożenia pochodzenia mikrobiologicznego:
Toksynogenne rośliny i zwierzęta
Występowanie w żywności mikroorganizmów chorobotwórczych i ich metabolitów
Wirusy
Pasożyty
Zagrożenia o charakterze chemicznym:
Pozostałości pestycydów (EUREPGAP - stosowanie we właściwej dawce nie stanowi zagrożenia)
Pozostałości środków myjących
Pozostałości antybiotyków (EUREPGAP - stosowanie we właściwej dawce nie stanowi zagrożenia)
Obecność metali ciężkich
Obecność niektórych dodatków (np. siarczynów)
Zagrożenia o charakterze fizycznym:
Fragmenty szła
Fragmenty metali
Fragmenty drewna
Fragmenty kamieni
48. Zagrożenia fizyczne => można je podzielić na następujące gr w oparciu o częstotliwość wystękiwania zanieczyszczeń:
Obiekty łatwo zauważalne:
Orzechy
Igły
Szpilki
Zapałki
Myszy
Obiekty metalowe lecz trudne do zauważenia i wykrywania przy użyciu magnesu lub promieni X
Obiekty będące kompozycją metalu z niemetalem:
Kawałki drutu izolowanego
Kawałki w opakowaniu plastikowym
Obiekty biologiczne:
Zwierzęta lub ich części
Włosy
odchody
Insekty
Gryzonie
Obiekty biologiczne, rośliny lub ich części:
Nasiona
Strączyny
Skórki
Kwiaty
Obiekty biologiczne - mikrobiologiczne:
Błony utworzone z bakterii lub pleśni przypominające gume lub papier
Osady
obiekty krystaliczne
obiekty włókniste
obiekty o płaskim kształcie:
szkło
kamienie
obiekty bezkształtne, bezpostaciowe miękkie
obiekty bezkształtne, bezpostaciowe twarde
obiekty złożone
49. Potencjalne zagrożenia - czynniki.
50. Definicje : CCP, analiza zagrożeń, kryteria zagrożeń, monitorowanie, stopień
Analiza zagrożeń - identyfikacja zagrożeń i opracowanie środków zapobiegawczych
Należy zdefiniować źródła zakażeń:
surowiec => zanieczyszczenia mikrobiologiczne (określone rodzaje drobnoustrojów mogących stanowić zagrożenie), chemiczne i fizyczne
linia produkcyjna => warunki produkcji które sprzyjają namnażaniu oraz przeciwdziałać rozwojowi drobnoustrojów
otoczenie linii produkcyjnej => zagrożenia chemiczne i fizyczne dla surowców
W tym celu zespół musi zbadać cechy produktu w odniesieniu do znanych zagrożeń oraz warunki spożycia przez konsumenta
CCP - jest definiowany jako punkt lub czynność w systemie otrzymywania produktu spożywczego, w którym w przypadku barku kontroli może powstać nieakceptowane ryzyko zdrowotne.
CCP jest wyznaczany dla każdego określonego zagrożenia oddzielnie.
CCP 1 - gdzie wymagana jest całkowita kontrola zagrożeń
CCP 2 - gdzie częściowe ograniczenie zagrożeń jest potrzebne i wystarczające.
Do wyznaczania krytycznych punktów kontroli użyteczny bywa sposób określany jako drzewo decyzyjne. Polega to na tym że drogą kolejnych pytań i odpowiedzi dochodzimy do określenia krytycznego punktu kontroli.
Stopień zagrożenia => wielkość i istotność zagrożenia
Weryfikacja => jest to sprawdzenie ogólnej efektywności systemu, to znaczy wykorzystanie uzupełniających informacji czy system HACCP działa poprawnie.
Monitorowanie => sprawdzenie czy działanie związane z procesem produkcji lub obrotem żywnością są w każdym punkcie krytycznym (CCP) właściwe wykonywane i kontrolowane. Obejmuje ono:
Systematyczną obserwację
Pomiary
Rejestrowanie
Ocenę
istotnych czynników niezbędnych przy kontroli.
Stosowane metody monitorowania powinny pozwolić na podjęcie działań dla opanowania sytuacji wynikających się spod kontroli:
Przed rozpoczęciem procesu produkcji
W czasie jego przebiegu
Częstotliwość monitorowania zależy od partii produkcyjnej (częstotliwości i rodzaju zagrożenia).
Kryteria => to granice cech o charakterze:
Fizycznym => np. czas lub temp.
Chemicznym => np. sól lub kwas octowy
Biologicznym => np. organoleptyczne lub mikrobiologiczne
51. NOWOCZESNYCH TECHNOLOGIACH WYTWARZANIA POTRAW GOTOWYCH:
- gotowanie-mrożenie
- gotowanie-chlodzenie
- gotowanie w próżni
- pakowanie w zmodyfikowanej atmosferze
52.Obejmują one następujące obszary:
Budynki i otoczenia
Zapewnienie jakości
Surowce i materiały pomocnicze
Mycie i dezynfekcja
Personel
Maszyny i urządzenia
Magazynowanie i dystrybucja