PADACZKA
jest to zespół objawów somatycznych, wegetatywnych
i psychicznych, który może występować
na podłożu zmian morfologicznych
lub metabolicznych
w mózgu
nie jest jednostką chorobową
Padaczkę można rozpoznać tylko wtedy, gdy u chorego wystąpiły dwa lub więcej samoistne napady padaczkowe w odstępie dłuższym niż 24h
Wskaźnik zachorowalności wynosi 60/100 000 ludzi na rok.
Padaczka jest jedną z najczęstszych chorób neurologicznych:
10 x częstsza niż stwardnienie rozsiane
100 x częstsza niż choroby neuronu ruchowego
W Polsce ocenia się liczbę chorych na padaczkę na 300-400 tysięcy.
Zachorowalność na padaczkę jest wyższa u mężczyzn i wyraźnie wyższa u dzieci oraz u osób po 65 roku życia.
Umieralność u chorych z padaczka jest
2-3 x większa niż w ogólnej populacji, szczególnie w populacji chorych poniżej 15 roku życia i między 40-50 rokiem życia.
Patofizjologia
zaburzenia równowagi pomiędzy hamowaniem,
a pobudzeniem
wyładowania neuronów
po pobudzeniu kanałów Na
stymulacja kanałów Ca
zmniejszenie stymulacji gabaergicznej
zwiększenie neuroprzekaźnictwa aminokwasów pobudzających
Etiologia
udaje się ją zidentyfikować
w około 1/3 przypadków
w 65-75 % nie udaje się ustalić przyczyny
Etiologia
urazy głowy
choroby naczyniowe
choroby zwyrodnieniowe
i demielinizacyjne
nowotwory
neuroinfekcje
toksyczne, metaboliczne
genetyczne
Etiologia w zależności od wieku
encefalopatia niedotleniowo - niedokrwienna
krwotok wewnątrzczaszkowy
hipoglikemia
wady rozwojowe
stwardnienie guzowate
choroby metaboliczne
Etiologia w zależności
od wieku
drgawki gorączkowe
wady rozwojowe
stwardnienie guzowate
choroby metaboliczne
infekcje wewnątrzczaszkowe
Etiologia w zależności od wieku
5-15
genetyczne
10 - 20
genetycznie
urazy głowy
20-60
urazy głowy
guzy mózgu
odstawienie leków
alkohol
Etiologia w zależności od wieku
choroby naczyniowe mózgu
choroby zwyrodnieniowe
guzy mózgu
urazy głowy
Napad padaczkowy jest wyrazem gwałtownego i nadmiernego wyładowania komórki w wyniku depolaryzacji błony komórkowej
Napad częściowy (ogniskowy)
powstaje wtedy gdy czynność napadowa pojawia się jedynie
w pewnej części mózgowia
Napady częściowe proste- przebiegają bez zaburzeń świadomości
Napady częściowe złożone- charakteryzują się występowaniem zaburzeń świadomości i niepamięcią objawów:
Mogą mieć postać:
znieruchomienia
zahamowania wykonywania czynności
stanu zamroczenia
z automatyzmami tj.
przełykanie, poruszanie ustami, żucie
skubanie ubrania, składanie rąk, rozbieranie się, mycie.
Napady częściowe złożone
Napad częściowy złożony
początek jako napad częściowy prosty
z dołączającym się zaburzeniem świadomości
Napady uogólnione
napady nieświadomości
napady atoniczne
napady miokloniczne
napady kloniczne
napady toniczne
napady toniczno-kloniczne
Napady uogólnione
1. Napady nieświadomości typowe:
polegają na nagłej utracie świadomości bez upadku chorego.
2. Napady nieświadomości nietypowe:
utrata świadomości jest mniej gwałtowna i występują objawy towarzyszące tj.
kloniczne
atoniczne
toniczne
automatyzmy
autonomiczne
Napad toniczno-kloniczny:
Utrata świadomości
„faza toniczna”- krótkotrwałe zgięcia kończyn, następnie ich wyprost, często z wydaniem okrzyku, bezdechem, zasinieniem, zwrotem gałek ocznych ku górze- trwa zwykle 30 sekund
„faza kloniczna”- rozpoczyna się głębokim wdechem, występują wielokrotne drgawki kończyn, obejmują całe ciało- trwa około 2 minuty
„ faza głębokiego snu”- trwa zwykle 1-2 minuty
Podczas napadu dochodzi do:
rozszerzenia źrenic, które nie reagują na światło
wzrostu ciśnienia tętniczego krwi
przyśpieszenia czynności serca
ślinotoku
przygryzienia języka
oddania moczu, defekacji
w badaniu neurologicznym: dodatni Babiński obustronnie
STAN PADACZKOWY
NAPAD TRWAJACY DŁUŻEJ NIŻ 30 MINUT LUB KILKA NAPADÓW, POMIEDZY KTÓRYMI CHORY NIE ODZYSKUJE ŚWIADOMOŚCI
Definicja
tradycyjna: ciągłe lub powtarzające się napady utrzymujące się dłużej niż 30 minut bez powrotu świadomości pomiędzy napadami
Working Group of Status Epilepticus: Treatment of convulsive status epilepticus: Recommendations of the Epilepsy Foundation of America's Working Group on Status Epilepticus. JAMA 1993, 270: 854-859
robocza: stan padaczkowy rozpoznaje się gdy napady utrzymują się przez 5 lub więcej minut lub gdy wystąpią 2 lub więcej napadów pojedynczych z niepełnym powrotem świadomości
Lowenstein DH, Bleck T, Macdonald RL: It's time to revise the definition of status epilepticus. Epilepsia 1999, 40: 120-122
Klasyfikacja
Etiologia SP
padaczka u 22-26%
ponad połowa SE u pacjentów bez pozytywnego wywiadu w kierunku padaczki:
udar 19-20%
encefalopatia toksyczno-metaboliczna 12-18%
alkohol i lub leki 8-15%
guzy mózgu 4-20%
zawał serca lub niedotlenienie-niedokrwienie 4-12%
infekcja oun lub inne 4-7%
urazy głowy 2-5%
przyczyna idiopatyczna lub nieznana 2-15%
Etiologia
Zaburzenia metaboliczne:
niski poziom glukozy, Ca, Na, Mg, fosforanów (szczególnie u alkoholików)
wysoka: glukoza, osmolarność, mocznik, kreatynina
zatrucie lekami:
teofilina, imipenem, izoniazyd, clozapina, cyklosporyna lub ich pochodne, fentanyl, meperidin, propoxyfen, bupropion,
wysokie dożylne dawki antybiotyków beta-laktamowych,
odstawienie leków tj np. benzodiazepiny, barbiturany, alkohol,
ostre zatrucia substancjami nielegalnymi, szczególnie kokainą.
1. Gorączkowy stan padaczkowy:
6 mż - 5 rż
wywołany gorączką
u dzieci bez dodatniego wywiadu w kierunku padaczki
u dzieci bez uchwytnych cech infekcji UON lub innych przyczyn
genetyczna predyspozycja
2. Idiopatyczny stan padaczkowy:
u dzieci bez urazu lub innych zmian w OUN
może być pierwszym napadem lub objawem padaczki
3. Przewlekły objawowy stan padaczkowy:
u dzieci ze znanym zaburzeniem UON np.
MPD
po udarze
po urazie głowy
choroby neurodegeneracyjne
guzy OUN
może być pierwszym napadem lub objawem istniejącej już padaczki
4. Ostry objawowy stan padaczkowy:
Po urazie, udarze, infekcji, lekach, zatruciu, zaburzeniach metabolicznych, niedotlenieniu itp.
Basu H, O'Callaghan F: Status epilepticus: beyond guidelines. Current Pediatrics 2005; 15: 324-332
Diagnostyka CSE i NCSE
Zwykle po CSE pacjent stopniowo odzyskuje przytomność
jeżeli nie obserwuje się poprawy kontaktu z chorym po 20-60 minutach od ustąpienia drgawek należy podejrzewać NCSE i wykonać EEG
Czynniki ryzyka wystąpienia NCSE:
ciężkie zaburzenia umysłowe bez względu na przyczynę
wiek <18 lat
wcześniejszy napad drgawkowy
odległe czynniki ryzyka padaczki
zaburzenia ruchomości gałek ocznych:
przetrwały zwrot gałek ocznych
oczopląs
zwężanie i poszerzanie się źrenic bez bodźców zewnętrznych
fluktuacyjne lub niewyjaśnione zaburzenia zachowania lub funkcji poznawczych upoważniają do wykonania EEG w kierunku NCSE
Konsekwencje stanu padaczkowego
Stan padaczkowy gorzej rokuje niż pojedynczy napad padaczkowy w kierunku rozwoju padaczki
Shorvon S: Status epilepticus: Its clinical featrures and treatment in children and adults. Cambridge: Cambridge University Press; 1994
Stan padaczkowy po udarze mózgu zwiększa ryzyko śmiertelności niezależnie od wielkości i lokalizacji ogniska udarowego
Waterhouse EJ, Vaughan JK, Barnes TY et al.: Synergistic effect of status epilepticus and ischemic brain injury on mortality. Epilepsy Res 1998, 29: 175-183
Długi okres występowania napadów i opóźnienie diagnozy są czynnikami pogarszającymi rokowanie co do dobrej kontroli napadów w przyszłości
Young GB, Jordan KG, Doig GS: An assessment of nonconvulsive seizures in the intensive care unit using continuous EEG monitoring: an invetsigation of variables associated with mortality. Neurology 1996, 47: 83-89.
Przedłużający się NCSE może spowodować uszkodzenie UON i pogorszenie funkcjonowania:
NCSE u pacjentów z krwawieniem wewnątrzczaszkowym powoduje powiększenie efektu masy
Konsekwencje stanu padaczkowego
Patofizjologia
Diagnostyka różnicowa SE
1. odkorowanie, odmóżdżenie (wzrost ciśnienia śródczaszkowego)
2. ostra dystonia polekowa (zwykle zachowana świadomość)
3. Movement disorders: pląsawica, hemibalizm, napadowe dyskinezy
4. Łagodne mioklonie noworodków:
tylko we śnie
bez zmian w zapisie EEG
5. Napady rzekomopadaczkowe
Cele leczenia stanu padaczkowego:
1. szybkie przerwanie SE
2. Identyfikacja przyczyny powstania SE
3. zapobieganie powtórnym ES
4. leczenie powikłań SE
Postępowanie w SE
Wywiad
Badanie neurologiczne i internistyczne/ pediatryczne
Badania dodatkowe + założyć dostęp do żyły:
Glukoza
Mocznik
Elektrolity
Ca
MG
Gazometria
Jeżeli SE wywołany jest zaburzeniami metabolicznymi wyrównanie tych parametrów jest skuteczniejsze niż AED
Postępowanie w SE
Infekcja susp.: morfologia + rozmaz
zaburzenia metaboliczne susp.: aminokwasy, kwasy organiczne, kwas moczowy, mocznik
niejasna przyczyna: badania toksykologiczne krwi i moczu
punkcja lędźwiowa powinna być odroczona do momentu:
efektywnego opanowania SE
wykluczenia obrzęku mózgu lub wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego
Postępowanie w SE
CT jeżeli: uraz głowy, ogniskowe napady, objawy ogniskowe w badaniu neurologicznym, zlokalizowane zmiany w EEG
W grupie chorych z padaczką w wywiadzie nie ma potrzeby po każdym SE wykonywać CT/MR chyba ze pojawiają się nowe objawy patologiczne.
EEG: jeżeli są wątpliwości
Postępowanie ogólne
100% tlen donosowo, maska, rurka lub rozważenie intubacji jeżeli występują zaburzenia oddechowe
Hypotonia -podanie płynów
Infekcja - włączenie antybiotyków, acykloviru i leków przeciwgorączkowych
Monitorowanie EKG i RR
Oznaczenie poziomu AED
Początkowa farmakoterapia wg Appletona R, Choonara I, Martland T: The treatment of convulsive status epilepticus in children. The Status Epilepticus Working Party Members of Status Epilepticus Working Party, Arch Dis Child 2000; 83: 415-9.
Początkowa farmakoterapia
Początkowa farmakoterapia
SE oporny na leczenie
Definicja: RSE przetrwały CSE lub NCSE
Mimo zastosowania 2 leków (zwykle benzodiazepiny + fenytoina).
Wymaga zwykle podania kolejnego leku we wlewie ciągłym lub dużych dawek AED
Podczas terapii duże ryzyko:
depresji ośrodka oddechowego
sedacji
Hypotenji
Pacjent zwykle wymaga intubacji i umieszczenia w oddziale intensywnej terapii
Leczenie RSE
Leczenie RSE
Ciągły wlew dożylny musi być utrzymany przez minimum 24 h od ostatniego napadu
Zmniejszanie dawki przed wyłączeniem wlewu powinno trwać ponad 24h
Jeżeli napady podczas zmniejszania dawki we wlewie ponownie się pojawią należy wrócić do dawki wyjściowej
Kolejna próba odłączenia wlewu powinna odbywać się wolniej i pod osłoną dawek podtrzymujących innych AED
Terapia dodana RSE
Równocześnie z iv wlewem można podawać poprzez sondę lub przezskórną gastrostomię inne AED:
OXB
CBZ
LTV
TPA
Inne metody leczenia RSE
Ketamina
antagonista receptora NMDA
skuteczna w przedłużającym się SE
być może ma działanie neuroprotekcyjne
Duże dawki phenobarbitalu (LUMINALU):
poziom we krwi 100-300 ug/ml [ w leczeni SE 30-50ug/ml]
Bezdrgawkowy stan padaczkowy
Drgawki gorączkowe
~3% dzieci
460/100 000 w grupie 0-4 lat
występują od 6 miesiąca życia do 5 roku życia [18-22 m]
częściej u chłopców [60%]
w badaniu neurologicznym i psychologicznym: norma
często występowanie rodzinne
napady:
80% GTCS
13% toniczne
3% jednostronne
4% częściowe wtórnie uogólnione
simple febrile seizures:
70%
trwa zwykle <15 min
nie nawraca w ciągu 24 godzin
complex febrile seizures:
30%
>15 min
powtarzają się 2 lub więcej razy w ciągu 24h lub mają postać napadów częściowych
występują gdy T>38st
nie ma potrzeby wykonywania EEG
6 razy częściej w tej grupie dochodzi do pojawienia się napadów padaczkowych, padaczki:
2% z simple febrile seizures
5%-10% z complex febrile seizures
Padaczki wczesnodziecięce
wczesna miokloniczna encefalopatia:
ciężka postać padaczki o niepomyślnym rokowaniu
wady rozwojowe
choroby metaboliczne
1-3 mż napady „błądzących” mioklonii
napady częściowe proste
napady skłonów
napady również w czasie snu
zaburzenia rozwoju
oporna na leczenie
wiele dzieci umiera przed ukończeniem 1-2 roku życia
wczesnoniemowlęca encefalopatia padaczkowa [zespół Othahary]
do 20 dnia życia pojawiają się napady:
uogólnione drgawki
napady zgięciowe
napady drgawkowe połowicze
znaczne opóźnienie rozwoju psychoruchowego
pojawiają się objawy neurologiczne:
porażenie kurczowe kończyn dolnych
porażenie połowicze
porażenie czterokończynowe
dystonie
w EEG: suppression burst pattern
rokowanie niepomyślne
50% umiera w wieku niemowlęcym, a u pozostały występuje głębokie upośledzenie umysłowe
Etiologia padaczki w okresie noworodkowym
do 3 dnia:
niedotlenienie okołoporodowe
drgawki pirydoksynozależne
bezpośrednie działanie leków
bakteryjne zapalenie opon mózgowo- rdzeniowych
po 3 dniu:
przyczyny metaboliczne
Padaczki wczesnodziecięce
Zespół Dravet
Ciężka padaczka miokloniczna
6% padaczek rozpoczynających się przed 3 rokiem życia
1/30 000 żywych urodzeń
początek w 1 roku życia [5miesiąc]
częściej u chłopców
do czasu pojawienia się objawów rozwój prawidłowy
warunkowana prawdopodobnie genetycznie [Na]
napady:
drgawki gorączkowe
mioklonie
atypowe napady nieświadomości
napady częściowe złożone
rokowanie złe
oponość na leki przeciwpadaczkowe
Padaczki wczesnodziecięce
Zespół Westa
niemowlęca encefalopatia padaczkowa z hipsarytmią
najczęstsza padaczka z encefalopatią
3-5 /10 000 żywo urodzonych
początek między 3, a 7 miesiącem życia
częściej u chłopców
u 2/3 objawy nie ustępują mimo leczenia
doprowadza do upośledzenia umysłowego i zaburzeń rozwoju psychoruchowego
Zespół Westa
napady:
salaam: nagłe błyskawiczne zrywy o typie zgięciowym i powolnym tonicznym skłonem głowy ku klatce piersiowej
czasem równocześnie przywiedzenie kończyn dolnych
jednostronne gdy wady mózgowia (np.. zespół Aicardiego, brak ciała modzelowatego)
napady trwaja od kilku do kilkunastu sekund
często występują w klasterach [od kliku do kilkudziesięciu]
często współwystępuje niepokój psychoruchowy, krzyk, objawy wegetatywne
często występują przy zasypianiu lub budzeniu
objawowa [u 50% etiologia nieznana]:
encefalopatia niedotlenieniowo- niedokrwienna
wady rozwojowe
fakomatozy
zaburzenia metaboliczne
kryptogenna
Padaczki wczesnodziecięce
Zespół Lennoxa- Gastaut
~5% do 10% dzieci z napadami
~2,8 / 10 000 żywo urodzonych
początek ~1-7 roku życia [3-5]
~60% pacjentów wcześniej objawy zaburzeń funkcji poznawczych, ruchowych i zachowania
niepomyślne rokowanie
często lekooporna
Zespół Lennox-Gastaut
objawowe, 25% kryptopochodna
30% kontynuacja zespołu Westa
napady:
toniczne
atoniczne
miokloniczne
toniczno- kloniczne
nietypowe nieświadomości
częste upadki [urazy]
u połowy pacjentów bezdrgawkowy stan padaczkowy
Zespół Lennox-Gastaut
psychodegradacja
lekooporność
PPM
padaczka jako jeden z objawów
psychodegradacja
zaburzenia wzrokowe
Padaczka gelastyczna
padaczka spowodowana obecnością guza w podwzgórzu objawiająca się napadami śmiechu
często później rozwija się padaczka uogólniona z ciężkimi napadami, upośledzeniem rozwoju i zaburzeniami zachowania
bardzo rzadka ~0,1% wśród pacjentów z napadami
początek:
okres noworodkowy
wczesne dzieciństwo
szczyt zachorowania około 2-3 roku życia
napady: śmiech, różna głośność, bez powodu, u 13% napady płaczu
krótkie [30s]
głównie w ciągu dnia
~50% z zaburzeniami świadomości
~1/3 objawy ze strony układu autonomicznego
~66% pojawiają się napady uogólnione:
toniczne
atoniczne
toniczno- kloniczne
nieświadomości
przedwczesne dojrzewanie
diagnostyka
EEG
spoczynkowe
aktywacja:
HV
FS
deprywacja snu
holter EEG
video EEG
diagnostyka
badania neuroobrazowe:
MRI
KT
SPECT
PET
badanie psychologiczne
badanie neurologiczne
badanie pediatryczne
Diagnostyka
Jaki rodzaj napadu padaczkowego obserwujemy?
Jaki zespół padaczkowy występuje u chorego?
Jaka jest prawdopodobna etiologia?
Czy wymaga leczenia przeciwpadaczkowego?
Leczenie padaczki
zapobieganie kolejnym napadom
tłumienie nadmiernej pobudliwości neuronów
LPP:
rodzaj napadów
wiek chorego
koszty
Objawy niepożądane LPP
zależne od dawki
alergiczne
przewlekłe
teratogenne
Działania niepożądane
Niefarmakologiczne metody leczenia padaczki
dieta ketogenna
neurostymulacja: stymulacja nerwu błędnego
leczenie operacyjne
Sport a padaczka
bezpieczne dyscypliny sportowe dla pacjentów (z dobrą kontrolą napadów):
pod opieką trenera: piłka nożna, hokej, inne gry kontaktowe (nie wywołują napadów)
pod bezpośrednią opieką: sporty wodne, pływanie
dodatkowa opieka: wspinaczka górska, gimnastyka na przyrządach, jeździectwo
Sport a padaczka
dyscypliny sportowe przeciwwskazane u osób z padaczką:
nurkowanie
wspinaczka bez asekuracji
skoki na linie
szybownictwo
SUDEP
nagły nieoczekiwany, niezwiązany
z urazem ani utonięciem zgon pacjenta
z padaczką, z wykluczeniem stanu padaczkowego, z towarzyszącymi lub nie napadami
częstość 1/500 - 1/1000 pacjentów
z padaczką/rok
Postępowanie
Nie wpadaj w panikę !!!
Nie bój się !!!
Zapamiętaj o, której rozpoczął się napad !!!
Postępowanie
przenieś osobę mającą napad
w bezpieczne miejsce:
z dala od wody
z dala od ruchu ulicznego
z dala od pracujących maszyn
sprawdź czy chory ma wlewki doodbytnicze i wskazówki do ich zastosowania
Postępowanie
ułóż chorego na boku w pozycji bezpiecznej
przechyl głowę na bok, aby uniknąć zakrztuszenia
chroń głowę przed urazem
rozluźnij ubranie (np. krawat)
Postępowanie
czekaj, aż napad ustąpi
pozostań z chorym, aż do odzyskania pełnej świadomości
i sprawności lub przyjazdu lekarza
przekaż informacje o napadzie
Postępowanie
po ustąpieniu napadu chory może być senny lub agresywny
nie używaj siły
przeczekaj
okryj chorego
pozwól na chwilę odpoczynku
!!! Nie wolno !!!
powstrzymywać rąk i nóg chorego siłą
otwierać zaciśniętych szczęk
wkładać przedmiotów w usta
próbować cucić np. polewając wodą
nie budzić na siłę po napadzie
!!! Pamiętaj !!!
Napad uogólniony toniczno- kloniczny zwykle sam ustępuje zazwyczaj po 1-3 min i nie stanowi stanu zagrożenia życia
Stan padaczkowy jest stanem zagrożenia życia
jeżeli napad przedłuża się powyżej 5 minut powiadom lekarza