IMIĘ I NAZWISKO
Mariusz Kijak |
Ćwiczenie C - 4
WYZNACZANIE WARTOŚCI CLEMENSA - DESOMESA |
||
ROK I KIERUNEK
Fizyka Medyczna
rok I
|
|
||
|
OCENA |
OCENA |
OCENA |
PROWADZĄCY
prof. Krzesińska
|
DATA
PODPIS |
DATA
PODPIS |
DATA
PODPIS
|
1. Cel Ćwiczenia
Wyznaczenie wartości κ dla powietrza metodą Clemensa - Desormesa
2. Część Teoretyczna
W ćwiczeniu, które przeprowadziłem należało wyznaczyć stosunek ciepła właściwego przy stałym ciśnieniu do ciepła właściwego przy stałej objętości. Zależność ta jest w skrócie nazywana grecką literą kappa - κ. Pomiar ten przeprowadzałem przez poddanie gazu o ciśnieniu p = ciśnieniu atmosferycznemu o temperaturze t = temp. otoczenia, który znajdował się w naczyniu zamkniętym trzem kolejnym przemianom:
Pierwsza przemiana - izotermiczna - zmieniam ciśnienie p gazu na ciśnienie p + h, za pomocą pompki, pozostawiając stałą temperaturę t. Objętość jest równa V.
Przemiana izotermiczna - przemiana termodynamiczna zachodząca przy stałej temperaturze ( T = const).
Prawo Boyle'a - Mariotte'a - prawo przemiany izotermicznej dla gazu doskonałego:
W izotermicznej przemianie stałej masy gazu iloczyn jego ciśnienia p i objętości V jest stały:
Mogę też powiedzieć, że ciśnienie gazu jest odwrotnie proporcjonalne do jego objętości. Wykres tej zależności nazywa się izotermą (jest nią w układzie (p,V) hiperbola):
Kolejna przemiana - adiabatyczna - otwieram kurek i przez około 2 sekundy naczynie jest połączone z atmosferą. Gaz rozprężając się do ciśnienia p wykonuje pracę, a jego temperatura t zmienia się o ∆t. Następuje również zmiana objętości z V do objętości V'
Przemiana adiabatyczna - przemiana termodynamiczna, która przebiega bez przepływu ciepła (Q = 0) i materii (m = const) między układem a otoczeniem.
Równanie przemiany adiabatycznej (Równanie Poissona):
Równanie opisujące zależność między objętością V gazu doskonałego, a jego ciśnieniem p w przemianie adiabatycznej:
κ - jest stosunkiem ciepła właściewego gazu pod stałym ciśnieniem cp do ciepła właściwego gazu przy stałej objętości cv :
Kappa dla gazów wynosi:
dla gazów jednoatomowych c = 5/3
dla gazów dwuatomowych κ = 7/5
dla gazów wieloatomowych κ = 4/3.
Wykresem przemiany adiabatycznej w układzie (p,V) jest adiabata:
Trzecia przemiana - izochoryczna - po zamknięciu kurka gaz, objętość gazu pozostaje stała V' = const. Temperatura gazu zmienia się do temperatury otoczenia, która jest wyższa nią temp. gazu. Natomiast ciśnienie wzrasta do p + h'
Przemiana izochoryczna - przemiana termodynamiczna zachodząca przy stałej objętości (V = cosnt).
Prawo Charles'a - prawo przemiany izochorycznej gazu doskonałego:
W izochorycznej przemianie stałej masy gazu ciśnienie jest wprost proporcjonalne do jego temperatury bezwzględnej:
p - ciśnienie stałej masy gazu w temperaturze t wyrażonej w skali Celsjusza
p0 - ciśnienie tego gazu w 0˚C
β = (273,15˚C)-1 - współczynnik termicznej prężności gazu,
Wykres tej zależności nazywa się izochorą (jest nią w układzie (p,T) linia prosta przechodząca przez początek układu):
Trzy kolejne stany gazowe charakteryzuję następujące wielkości:
I stan:
p + h - ciśnienie
V - objętość
t - temperatura
II stan:
p - ciśnienie
V' - objętość
t - ∆t - temperatura
III stan:
p + h' - ciśnienie
V' - objętość
t - temperatura
Ponieważ gaz posiada tę samą temperaturę w stanie pierwszym jak i w trzecim, związek pomiędzy początkową i końcową objętością oraz ciśnieniem można wyrazić za pomocą prawa Boyle'a i Mariotte'a
Przemiana adiabatyczna przebiega zgodnie z prawem Poissona
Wzór pierwszy zapisuję w następującej postaci:
Drugi w postaci:
Po wykonaniu podstawień otrzymuję:
Po logarytmowaniu i wykonaniu prostych obliczeń otrzymuję:
Na podstawie definicji, że dla małych wartości x log(1+x) = x mogę zapisać w moim przypadku, że
oraz
Otrzymuję:
3. Przyrządy pomiarowe
Naczynie zamknięte (butla) połączone z pompką przy pomocy kurka
Manometr cieczowy
4. Przebieg ćwiczenia
Ustawiam kurek w takim położeniu aby butla była połączona z pompką i wypompowuje pewną ilość powietrza, a następnie zamykam kran.
Odczekuje chwilę, aby temperatura gazu zrównała się z temperaturą otoczenia, a następnie odczytuje różnicę poziomów h cieczy w manometrze
Na krótką chwilę ustawiam kurek w takim położeniu aby butla połączona była z atmosferą. Gdy ciśnienie spadnie do wartości ciśnienia atmosferycznego, zamykam kran i odczekuję chwilę, aż powietrze podgrzeje się do temperatury otoczenia, a następnie odczytuję wskazanie manometru h'
Powtarzam pomiary z punktów 1 - 3 dziesięć razy.
Wyniki pomiarów przedstawiam w tabelce
Dla każdego pomiaru obliczam κ
Obliczam średnią wartość κ i odchylenie standardowe średniej arytmetycznej
Obliczam niepewność ∆κ zakładając poziom ufności ά = 0.95 według rozkładu Studenta - Fishera
5. Wyniki pomiarów
L.p. |
Zmiana ciśnienia h [cm] |
Zmiana ciśnienia h' [cm] |
Stosunek Cp do Cv κ |
1 |
10.3 |
2.9 |
1.39 |
2 |
10.5 |
3.4 |
1.48 |
3 |
9.2 |
2.5 |
1.34 |
4 |
9 |
2.7 |
1.43 |
5 |
9 |
2.6 |
1.41 |
6 |
9 |
2.7 |
1.39 |
7 |
7 |
1.6 |
1.30 |
8 |
7 |
1.5 |
1.27 |
9 |
9.3 |
3.1 |
1.39 |
10 |
9.9 |
3.1 |
1.45 |
6. Obliczenia
Obliczyłem κ dla każdego pomiaru ze wzoru
Obliczam średnią wartość κ ze wzoru
Obliczam odchylenie standardowe metodą Studenta Fishera dla założonego poziomu ufności ά = 0.95
Współczynnik Studenta Fishera dla założonego poziomu ufności ά = 0.95 i dziesięciu pomiarów n = 10 wynosi tά = 2.3
Wykonuje obliczenia
Wartość κ jest równa:
7. Wnioski
Tablicowa wartość κ wynosi 1.40.
Wynik, który otrzymałem jest bliski wartości tablicowej.
κ jest wielkością niemianowaną.
Sądzę, że doświadczenie zostało wykonane w sposób prawidłowy i że otrzymane wyniki są zadowalające.