Rozwiązywanie układów równań liniowych za pomocą wzorów Cramera
Układ n równań liniowych z n niewiadomymi ma postać
(*)
Wyznacznik utworzony ze współczynników przy niewiadomych x1, x2, ..., xn nazywamy wyznacznikiem głównym i oznaczamy symbolem W:
.
Z wyznacznika W tworzymy n nowych wyznaczników W1, W2, ..., Wn w ten sposób, że zastępujemy odpowiednio pierwszą, drugą, ..., ostatnią jego kolumnę kolumną wyrazów wolnych.
Mogą zachodzić następujące przypadki:
1° W ≠ 0; wówczas układ (*) ma dokładnie jedno rozwiązanie
.
Wzory te nazywamy wzorami Cramera. W tym przypadku układ (*) jest oznaczony.
2° W = 0 oraz nie wszystkie wyznaczniki Wi (1 ≤ i ≤ n) są jednocześnie równe zeru. Wówczas układ (*) jest sprzeczny.
3° W = W1 = W2 =...= Wn = 0; wówczas układ (*) może być sprzeczny lub nieoznaczony. Sposób postępowania w tym przypadku podamy dalej.
Uwaga. Wszystkie rachunki wykonujemy na kalkulatorze ClassPad 300.
Przykład 1. Rozwiązać układ równań:
Obliczamy kolejno wyznaczniki
Zachodzi przypadek 1°, wobec tego
Układ ma dokładnie jedno rozwiązanie: .
Sprawdzenie:
Przykład 2. Rozwiązać układ równań:
Obliczamy kolejno wyznaczniki
Ponieważ zachodzi przypadek 1°, więc układ jest oznaczony i ma dokładnie jedno rozwiązanie:
Sprawdzenie:
Przykład 3. Rozwiązać układ równań:
Ponieważ wyznacznik główny tego układu jest równy 0, zaś wyznacznik po x jest różny od 0:
więc stwierdzamy, że układ jest sprzeczny.
Sprawdzenie:
Szczególnym przypadkiem układu równań (*) jest układ równań liniowych jednorodnych, to jest układ postaci
(**)
Jeżeli wyznacznik główny układu (**) jest różny od zera, to układ ten ma tylko jedno rozwiązanie postaci x1 = 0, x2 = 0, ..., xn = 0, które nazywamy rozwiązaniem zerowym.
W przeciwnym przypadku, tj. gdy W = 0, to układ (**) ma nieskończenie wiele rozwiązań, w tym rozwiązanie zerowe.
Przykład 4. Rozwiązać układ równań:
Obliczamy wyznacznik główny układu
Ponieważ W = 0, więc układ ma nieskończenie wiele rozwiązań.
Zauważmy, że minor jest różny od zera. Pomijamy więc trzecie równanie (nie zawiera elementów tego minora), a pozostałe dwa równania zapisujemy w następujący sposób:
.
Niewiadoma z zostaje tym samym potraktowana jak parametr, a obliczony minor staje się wyznacznikiem głównym nowego układu.
Ponieważ
są równe odpowiednio
więc
Sprawdzenie:
Podstawiając za z dowolne wartości otrzymujemy nieskończenie wiele rozwiązań (w tym rozwiązanie zerowe), na przykład
Przykład 5. Rozwiązać układ równań:
Obliczamy wyznacznik główny układu
Skoro wyznacznik główny układu jest równy 0, więc układ ma jedynie rozwiązanie zerowe.