Obliczenia:

Wyznaczam wartości średnie współczynnika załamania dla poszczególnych cieczy:

n₁=(1,338+1,339+1,338)/3=1,338

n₂=(1,367+1,368+1,368)/3=1,367

n₃=(1,487+1,488+1,487)/3=1,487

n4=(1,476+1,477+1,477)/3=1,476

n5=(1,470+1,469+1,470)/3=1,469

Błędy.

Ponieważ wszystkie pomiary były wykonywane na tym samym przyrządzie, więc pomiary te mają taki sam błąd, tzn. błąd, którym opatrzony jest przyrząd, którym zostało wykonane ćwiczenie.

Δn =Δn₁=Δn₂=Δn₃

Δn = 0,001

n₁=(1,338 ±0,001)

n₂=(1,367 ±0,001)

n₃=(1,487 ±0,001)

n4=(1,476 ±0,001)

n5=(1,469 ±0,001)

Δn - błąd przyrządu

Wnioski i dyskusja błędów.

Wartość błędu zależy od czystości powierzchni pryzmatów (trzeba uważać, aby płyny o różnym stężeniu nie mieszały się ze sobą) oraz od dokładności otrzymania ostrej linii granicznej i nastawienia jej na skrzyżowanie nitek pajęczych (duże znaczenie mają indywidualne właściwości oka obserwatora).

Właśnie te czynniki miały wpływ na to, że otrzymane wyniki różnią się nieznacznie od wartości tablicowych. Pewne znaczenie miała też temperatura badanych cieczy (23^oC), podczas gdy w tablicach podane są współczynniki załamania dla temperatury 20^oC.

ciecz	współczynnik załamania z tablic	współczynnik załamania z doświadczenia
woda	1,333	1,334
gliceryna	1,484	1,469
ciekła parafina	1,474	1,476

Wykres

1

---