1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI

Nazwa produktu: Chlorek metylu [chlorometen, monochlorometan]

Wzór chemiczny: CH₃Cl

Producent:

Dostawca:

Użytkownik:

Telefon awaryjny: (042) 631 47 24 (informacja toksykologiczna w Polsce)

2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH

Składnik stwarzający zagrożenie:

Nazwa chemiczna	% wag.	Nr CAS	Nr EINECS	Symbole ostrzegawcze	Symbole zagrożenia (R)
chlorek metylu	100	74-87-3	200-817-4	F+, Xn	12-40-48/20

3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ

Substancja niebezpieczna w myśl dyrektywy 1999/45/EEG.

Zagrożenie pożarowe: Gaz skrajnie łatwo palny. Z powietrzem tworzy mieszaniny wybuchowe. Produktami spalania są toksyczne gazy, pary i dymy.

Zagrożenie toksykologiczne Chlorek metylu jest substancją szkodliwą. Do organizmu człowieka przedostaje się poprzez drogi oddechowe oraz przez skórę.

Zagrożenie ekotoksykologiczne: Chlorek metylu działa słabo szkodliwie na organizmy wodne.

4. PIERWSZA POMOC

Uwaga: W pierwszej kolejności należy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skażonego chlorkiem metylu środowiska. Ułożyć na lewym boku z głową skierowaną w dół. Skontaktować się z lekarzem. Ratujący muszą zadbać również o własne bezpieczeństwo.

Zatrucie inhalacyjne:
1.	Wyprowadzić poszkodowaną osobę na świeże powietrze.
2.	Należy podać tlen z 5% dodatkiem ditlenku węgla i zastosować sztuczne oddychanie. Poszkodowanej osobie podawać środki pobudzające ośrodek oddechowy. Stosowanie adrenaliny nie jest wskazane. Utrzymywać drożność dróg oddechowych. Okryć kocem. Zapewnić spokój i ciepło. Zapewnić pomoc lekarską.
2.	Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leżenie i ciepło.
Skażenie oczu:
1.	Skórę zmyć wodą i mydłem. Oczy przemywać wodą lub 0,9% roztworem soli kuchennej (najlepiej wyjałowionej), przez co najmniej 15 minut.
2.	W razie potrzeby zapewnić pomoc okulisty.
Skażenie skóry:
1.	Zdjąć skażone ubranie. Oczyścić mechanicznie skażoną skórę. Podrażnioną skórę opatrzyć gazą zwilżoną 5% lub 1% roztworem octanu glinowego albo papką ze skrobi lub mąki.
2.	W przypadku gdy podrażnienie skóry nie mija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem.

5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU

Zagrożenia pożarowe:	Substancja gazowa, palna. Z powietrzem tworzy mieszaniny wybuchowe. Pary są cięższe od powietrza. Produktami spalania są toksyczne gazy, pary i dymy.
W przypadku pożaru sąsiednich obiektów:	Stosować gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym ABC lub BC.
Zalecenia szczegółowe:	Uwaga: W ogniu wydzielają się toksyczne gazy, pary i dymy.
Sprzęt ochronny strażaków:	Ubrania przeciwchemiczne - przeciwgazowe. Aparaty izolujące drogi oddechowe. Niezależne aparaty oddechowe.

6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA

Zalecenia ogólne:	W przypadku wydostania się większej ilości chlorku metylu w pomieszczeniu zamkniętym, nie wolno wydawać decyzji o przystąpieniu do likwidowania skażenia bez zabezpieczenia odpowiednio przeszkolonych osób stosownymi ochronami osobistymi, a w szczególności aparatami chroniącymi drogi oddechowe. Należy pamiętać, że chlorek metylu z łatwością przenika przez zwykłe ubrania robocze, a następnie poprzez skórę do organizmu człowieka. Osoby uczestniczące w działaniach ratowniczych należy zaopatrzyć w odpowiednia kombinezony chroniące powierzchnię ciała, w tym ręce i stopy. Osoby dokonujące jakichkolwiek czynności w skażonej chlorkiem metylu atmosferze, związanych z akcją ratowniczą, powinny być ubezpieczane jeszcze przez dodatkowe dwie osoby. Jedna osoba asystuje wewnątrz skażonego pomieszczenia, zaś druga, która znajduje się na zewnątrz tego pomieszczenia, w każdej chwili musi być gotowa do udzielenia lub sprowadzenia pomocy. Skażone pomieszczenia muszą być intensywnie wentylowane świeżym powietrzem. Przed przystąpieniem do jakichkolwiek działań ratowniczych należy dokonać pomiarów eksplozymetrycznych (za pomocą atestowanych eksplozymetrów) oraz stężenia chlorku metylu w skażonej atmosferze - za pomocą specjalnych rurek wskaźnikowych na chlorek metylu. Używać przedmiotów niewytwarzających iskier przy uderzeniach o twardą powierzchnię. Opróżnione z chlorku metylu butle należy przedmuchiwać gazem obojętnym, a następnie powietrzem.
Środki ochrony osobistej:	Unikać kontaktu z uwolnionym chlorkiem metylu. Stosować ubrania gazoszczelne, rękawice ochronne, aparaty oddechowe. Należy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów gazowych i cząsteczkowych (filtr gazowy oznaczony kolorem brązowym i literą A).
Zalecenia szczegółowe:	Starać się odciąć źródło skażenia środowiska (uszczelnić uszkodzone opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym), odciąć dopływ z instalacji.
Metody utylizacji:	Rozładowywanie opakowań i niszczenie ich zawartości w wyznaczonych instalacjach.

7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE

Zapobieganie zatruciom:	Podczas stosowania chlorku metylu nie jeść, nie pić, unikać kontaktów z chlorkiem metylu, unikać wdychania par i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzież i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu.
Zapobieganie pożarom/wybuchom:	Substancja skrajnie łatwo palna. Tworzy z powietrzem mieszaniny wybuchowe. Wymaga stosowania szczególnych rygorów przeciwpożarowych.
Magazynowanie:	W oryginalnych, właściwie oznakowanych opakowaniach, w magazynie gazów technicznych, toksycznych, wyposażonym w instalację wentylacyjną i elektryczną w wykonaniu przeciwwybuchowym. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spożywania posiłków, używania otwartego ognia i narzędzi iskrzących. Zastosować środki ostrożności zapobiegające wyładowaniom elektrostatycznym. Zasady magazynowania określa norma PN-89/C-81400.
Metody postępowania z odpadami:	Za odpad można uznać chlorek, który w żadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Odpadowy chlorek odstawiany jest do wskazanego przez służbę ochrony środowiska miejsca, celem rozładowania opakowań i utylizacji.

8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ

Rozwiązania techniczne: Stosowanie się do rygorów bezpiecznej pracy (ochrony osobiste, wentylacja wyciągowa, brak możliwości skażenia otaczającego środowiska). Wszelkie manipulacje wykonywać pod czynnym dygestorium. Odpadki umieszczać w oddzielnym, oznakowanym, szczelnym pojemniku.

Ochrony osobiste:

Drogi oddechowe:	Maski ochronne z filtrami par substancji organicznych i cząsteczkowymi (filtr gazowy oznaczony kolorem brązowym i literą A).
Ręce:	Rękawice ochronne z tworzywa odpornego na działanie rozpuszczalników organicznych.
Oczy:	Okulary ochronne w szczelnej obudowie.
Skóra i ciało:	Ubrania ochronne ze zwartej tkaniny. Fartuchy ochronne.
Inne informacje:	Higiena pracy: Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Unikać bezpośredniego kontaktu powierzchni ciała i dróg oddechowych z chlorkiem metylu. Nie wdychać gazu i aerozoli. Zanieczyszczone ubranie wymienić. Po pracy dokładnie wymyć powierzchnię ciała. Nie jeść, nie pić podczas pracy.

Najwyższe dopuszczalne stężenie w środowisku pracy dla chlorku metylu:

Składnik	NDS (mg/m^3))	NDSCh (mg/m^3)
chlorek metylu	20	160

Metody oceny narażenia w środowisku pracy

Metody oceny narażenia opierają się na laboratoryjnym oznaczaniu chlorku metylu na stanowisku pracy. Zalecane są metody chromatografii gazowej. Dla oznaczania stężenia par zastępczo można posługiwać się odpowiednimi rurkami wskaźnikowymi.

Polskie normy ochronne:

PN-89/Z-04008.07

Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Postanowienia ogólne. Zasady pobierania próbek w środowisku pracy i interpretacja wyników.

PN-84/Z-04008.02

Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Wytyczne ogólne pobierania próbek powietrza atmosferycznego (imisja). Temperatura krytyczna.

9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE

9.1	Masa cząsteczkowa: 50,49 g/mol
9.2	Postać fizyczna, barwa, zapach: Chlorek metylu jest najprostszą chloropochodną organiczną. W warunkach normalnych jest gazem bezbarwnym, o eterycznym, odrzucającym zapachu. Ze względu na swe narkotyczne działanie jest substancją usypiającą.
9.3	Temperatura topnienia: -97,6oC
9.4	Temperatura wrzenia: -23,8oC
	Temperatura krytyczna: 143,5oC. Skrapla się w temperaturze -23oC i w tej postaci przechowywany jest w butlach.
9.5	Gęstość: 2,3075 g/cm^3(20oC)
9.6	Gęstość par względem powietrza: 1,76
9.7	Prężność par w 20oC (mbar): 4,896 bar
9.8	Rozpuszczalność w wodzie: W temperaturze 20oC rozpuszcza się 400 cm^3 chlorku metylu, w podobnych warunkach w 100 cm^3 etanolu 3500 cm^3 tej substancji, analogicznie w eterze etylowym, chloroformie i acetonie.
9.9	Temperatura zapłonu: -20oC. Pali się biało-zielonym płomieniem.
9.10	Temperatura samozapalenia: 632oC
9.11	Zakres tworzenia mieszanin wybuchowych z powietrzem: 8,25-18,7% obj.
9.12	Inne: Chlorek metylu jest naturalnym produktem metabolizmu różnych morskich mikroorganizmów i wodorostów. Powstaje także podczas pożarów lasów i łąk, spalania paliw kopalnych, śmieci komunalnych lub przemysłowych. Jest halogenowanym węglowodorem najobficiej występującym w atmosferze. Głównym źródłem emisji tego związku są wody oceaniczne, a w następnej kolejności przemysłowe i domowe paleniska oraz zakłady wytwarzające lub przetwarzające chlorek metylu. Ślady chlorku metylu wykrywane są w chlorowanej wodzie pitnej oraz w wodach gruntowych i powierzchniowych. Obecność chlorku metylu stwierdzana jest w dymie tytoniowym. Chlorek metylu na skalę przemysłową otrzymywany jest w reakcji alkoholu metylowego i stężonego kwasu solnego lub gazowego chlorowodoru. W przemyśle chemicznym chlorek metylu stosuje się jako surowiec do metylowania w licznych syntezach organicznych oraz jako rozpuszczalnik tłuszczów, olejów, parafiny. W rolnictwie używany jest jako środek ochrony roślin (owadobójczy i grzybobójczy), w medycynie do narkoz. Chlorek metylu bywa jeszcze stosowany w chłodnictwie jako czynnik chłodzący w lodówkach (z tej dziedziny zastosowania jest powszechnie wycofywany, ponieważ w normalnej temperaturze jest gazem, przez co występuje duże niebezpieczeństwo eksplozji mieszanin wybuchowych z powietrzem). W temperaturze 25oC i przy ciśnieniu 760 mm Hg: 1 mg/dm^3 = 484 ppm; 1 ppm = 2,09 mg/m^3.

10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ

Reaktywność i stabilność:	Reaktywność: Chlorek metylu, prawidłowo przechowywany, jest substancją stabilną chemicznie. Chlorek metylu gwałtownie reaguje z metalami alkalicznymi. Energicznie wchodzi w reakcje z alkaliami. Pod działaniem ciepła rozpada się z wytworzeniem fosgenu i ditlenku węgla.
Właściwości korozyjne:	Brak

11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE

Drogi narażenia człowieka: Wdychanie, spożycie, kontakt ze skórą, kontakt z oczami.

Dane ogólne: Chlorek metylu działa silnie na układ nerwowy, wskutek wytwarzania się w ustroju produktów przemiany: metanolu i chlorowodoru. Zatrucie chlorkiem metylu przypomina zatrucie metanolem. Z każdego grama chlorku metylu powstaje 0,63 g alkoholu metylowego. Podobnie jak w zatruciach alkoholem metylowym, udaje się wykazać w moczu kwas mrówkowy. Jako substancja silnie lipilofilna, której metabolizm zachodzi także w komórkach oun, doprowadza do znacznego uszkodzenia substancji mózgowej, podobnego do zmian wywołanych przez alkohol metylowy. Chlorek metylu jest wchłaniany do organizmu drogami oddechowymi. W dużych stężeniach działa narkotycznie. Z uzyskanych doświadczeń wiadomo, że ekspozycje na stężenia niższe od 100 ppm są dobrze znoszone.

Ocena działania rakotwórczego chlorku metylu:

USA (NIOSH) - potencjalny kancerogen zawodowy.

Niemcy - czynnik podejrzany o działanie rakotwórcze u ludzi.

Dane toksykologiczne:

LC_{LO (inhal. człowiek)} - 20000 ppm (2 godz.), LC_{LO (inhal. szczur)} - 152 g/m³ (30 min.),

LD_{LD (inhal. mysz)} - 3146 ppm (7 godz.), LC_{LO (inhal. pies)} - 14661 ppm (6 godz.),

LC_{LO (inhal. kot)} - 128,7 g/m³ (4 godz.).

Objawami zatrucia ostrego są: zmęczenie, senność, odurzenie, bóle głowy, brak łaknienia, nudności, wymioty, ból brzucha, zaburzenia równowagi i utrata świadomości. Spada ciśnienie krwi, tętno ulega przyspieszeniu, podwyższa się temperatura, występuje sinica. W większym lub mniejszym stopniu pojawia się delirium, utrata pamięci, zawroty głowy, brak koordynacji ruchów. Odruchy mogą być wzmożone, po czym następuje bezsenność, drżenie. W zatruciach ostrych często występują zaburzenia widzenia oraz okoruchowe, jak opadanie powiek i oczopląs. Charakterystyczny jest stan „upicia się”, a taki zespół objawów (Patty) może trwać jeszcze przez kilka godzin po ekspozycji. W ciężkich przypadkach notowano przedłużającą się śpiączkę 36-godzinną, a nawet 72-godzinną. Wśród drgawek i zapaści może nastąpić śmierć wskutek porażenia ośrodka oddechowego.

Dla zatruć przewlekłych charakterystyczna jest senność. Z objawów podmiotowych występują zwykle: zawroty głowy, zmęczenie, apatia, utrata łaknienia, osłabienie kończyn, zaburzenia świadomości, zaburzenia wzrokowe (skargi na błyski w oczach, aż do podwójnego widzenia). Objawy przedmiotowe to: niepewny chód, opadnięcie powiek, rozszerzenie źrenic, leniwe ich reagowanie na światło, niekiedy lekki zez i oczopląs, przyspieszenie tętna i oddechu, podwyższenie temperatury, przy cięższym zatruciu niedokrwistość. Mocz, często o odczynie zasadowym, zawiera nieznaczne ilości kwasu mrówkowego, białko, wałeczki, krwinki czerwone. W przedłużających się zatruciach występuje zapalenie wątroby i zapalenie nerek z niemożnością utrzymania moczu.

Powikłania, działanie metatoksyczne: Kwasica, uszkodzenie nerek, zmiany skórne wskutek odmrożeń, obrzęk mózgu, możliwość porażenia ośrodka oddechowego.

Uwaga: Ze względu na utajony okres występowania objawów, wynoszący ponad 10 godzin, a także fakt, że rodziny chorych tłumaczyły skargi i zachowania się zatrutych jako objawy upojenia alkoholowego, najczęściej pomoc udzielana jest po 50 i więcej godzinach od momentu zatrucia.

Dane toksykologiczne:

LC50 _{(inhalacyjnie, szczur)} = 390 mg/l/2 godz.

LC50 _{(inhalacyjnie, mysz)} = 290 mg/l/2 godz.

LD50 _{(skóra, królik)} = 280 mg/kg.

Działanie miejscowe (skóra, oczy, błony śluzowe):

Wdychanie gazu: Przy niskich stężeniach chlorku metylu w atmosferze pojawia się łagodne skrócenie oddechu i kaszel. Przy wysokich stężeniach uwidacznia się groźny bezdech z pieniącą się śliną (obrzęk płuc). Trzyminutowe przebywanie w atmosferze zawierającej 2,5% chlorku metylu wywołuje zawroty głowy i zaburzenia w orientacji w otoczeniu. Innymi następstwami oddziaływania jest senność, utrata przytomności, zaburzenia wzroku i słuchu.

Kontakt z oczami: Może powstać zaczerwienienie, podrażnienie, swędzenie i bardzo silne łzawienie.

Kliniczne objawy w ostrych zatruciach chlorkiem metylu

Rodzaje objawowe	%
Zaburzenia równowagi	100,0
Zawroty głowy	100,0
Nudności, wymioty	87,5
Zaburzenia zborności ruchów	75,0
Przyspieszenie akcji serca: 100/minuta	75,0
Osłabienie	62,5
Bladość powłok skórnych	62,5
Ból głowy	62,5
Pobudzenie, oszołomienie, splątanie	50,0
Zaburzenia świadomości	50,0
Słodkawo-aromatyczny zapach z ust	50,0
Apatia, spowolnienie psychoruchowe, senność	50,0
Podrażnienie spojówek	50,0
Słodkawy smak w ustach	37,5
Oczopląs	25,0
Sinica obwodowa	25,0
Podrażnienie górnych dróg oddechowych	25,0
Biegunka	25,0
Podwyższenie temperatury ciała do 38oC	12,5
Dreszcze	12,5
Czkawka	12,5
Bóle mięśniowe	12,5

12. INFORMACJE EKOLOGICZNE

Chlorek winylu jest niebezpieczny dla środowiska.

Wskaźnik oceny dla ostrej toksyczności:

wobec ssaków: -

wobec ryb: 3,3

wobec bakterii: 3,3.

Stopień zagrożenia wód: Żaden.

13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI

Metody unieszkodliwiania:

Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).

Zawartość opakowania wg:

rodzaju 07 01 99 - inne niewymienione odpady.

Sposób likwidacji A1(A3): „Procesy spalania odpadów niebezpiecznych nie zawierających związków chlorowcoorganicznych..., w obrotowych piecach do produkcji cementu lub wapna” (po rozładowaniu opakowań).

Opakowania wg:

rodzaju 15 01 04 - opakowania z metali.

14. INFORMACJE O TRANSPORCIE

14.1	Numer ONZ:	1063 - stabilizowany
14.2	Klasa RID/ADR/IMO:	2-2F
14.3	Numer rozpoznawczy zagrożenia:	23
14.4	Numer indeksowy (EC):	602-001-00-7
14.5	Symbole niebezpieczeństwa (R):	12-40-48/20
14.6	Symbole bezpieczeństwa (S):	1/2-9-16-33
14.7	Nalepki ostrzegawcze wg ADR/RID Nr 2+3:

15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH

Kartę wykonano zgodnie z:

• Międzynarodową normą ISO 11014-1;1994, zatwierdzoną przez Normalizacyjną Komisję Problemową nr 269 ds. Bezpieczeństwa Chemicznego Polskiego Komitetu Normalizacyjnego.

• Wytycznymi Dyrektywy UE Nr 1999/45/EG, Dyrektywy 67/548 EEC oraz Dyrektywy UE 88/379/EEC (Dangerous Product Regulations incl. EC Guidelines), dotyczącymi klasyfikowania, oznaczania i sporządzania informacji o materiałach niebezpiecznych.

• Klasyfikacja materiałów niebezpiecznych dokonana została na podstawie Umowy Europejskiej dotyczącej Międzynarodowego Przewozu Materiałów Niebezpiecznych ADR (ważnej od 01.07.2002 r.).

• Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 11, poz. 84; Nr 100, poz. 1085; Nr 123, poz. 1350; Nr 125, poz. 1367 ze zmianą z dnia 5 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 142, poz. 1187).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego (Dz. U. Nr 140, poz. 1171).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz. U. Nr 129, poz. 1110).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1173).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002 r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 140, poz. 1172).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 15 lipca 2002 r. w sprawie substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, których opakowania należy zaopatrywać w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci i wyczuwalne dotykiem ostrzeżenie o niebezpieczeństwie (Dz. U. Nr 140, poz. 1174).

• Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 14 lipca 2002 r. w sprawie obowiązku dostarczenia karty charakterystyki niektórych preparatów nie zaklasyfikowanych jako niebezpieczne (Dz. U. Nr 142, poz. 1194).

• Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 czerwca 1998 r. (Dz. U. Nr 79, poz. 513) ze zmianą z 2 stycznia 2001 r. (Dz. U. Nr 4, poz. 36) w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.

• Rozporządzeniem MZiOS z dnia 11 września 1996 r. (Dz. U. Nr 121, poz. 571) w sprawie czynników rakotwórczych w środowisku pracy oraz nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki.

• Rozporządzeniem MOŚZNL z dnia 28 kwietnia 1998r. (Dz. U. Nr 55, poz.355) w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu.

• Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21 października 1998 r. (Dz. U. Nr 145, poz. 942) i zmianą z 5 marca 2001 r. (Dz. U. Nr 22, poz. 251) w sprawie szczegółowych zasad usuwania, wykorzystywania i unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych.

• Ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. Nr 62, poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz. U. Nr 112, poz. 1206).

• Niniejsza karta charakterystyki substancji niebezpiecznej jest bezpośrednio przekazywana użytkownikowi chlorku metylu, bez zapewnień lub gwarancji co do kompletności bądź szczegółowości odnośnie do wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych.

• Niniejsza karta nie jest żadną podstawą zobowiązującą do jakiejkolwiek odpowiedzialności jakiegokolwiek rodzaju ze strony wytwórcy i dystrybutora chlorku metylu. Przedsiębiorstwo nie będzie odpowiedzialne za jakiekolwiek zejście śmiertelne, chorobę lub uszczerbek na zdrowiu jakiejkolwiek natury, będący następstwem zastosowania lub niewłaściwego wykorzystania karty charakterystyki substancji niebezpiecznej lub materiału, którego karta dotyczy.

• Informacje zawarte w niniejszej karcie przedstawiają aktualny stan naszej wiedzy i doświadczeń dotyczących bezpiecznego stosowania wyrobu.

Na etykietach należy umieścić następujące informacje:

Symbole ostrzegawcze na opakowaniach jednostkowych:
Napis ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych:		„Substancja skrajnie łatwo palna, szkodliwa.”
Symbole zagrożenia
R 12	Substancja skrajnie łatwo palna.
R 40	Możliwe ryzyko powstania nieodwracalnych zmian w stanie zdrowia.
R 48/20	Działa szkodliwie w przypadku narażenia drogą oddechową; stwarza poważne zagrożenie zdrowia w następstwie narażenia długotrwałego.
Symbole bezpieczeństwa
S 1/2	Przechowywać w zamknięciu i chronić przed dziećmi.
S 9	Przechowywać pojemnik w pomieszczeniu dobrze wentylowanym.
S 16	Nie przechowywać w pobliżu źródeł zapłonu - nie palić tytoniu.
S 33	Zastosować środki ostrożności zapobiegające wyładowaniom elektrostatycznym.

16. INNE INFORMACJE

Chemiczne określenie produktu: Chlorek metylu
16.2 Znaczenie symboli:
Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych
F+	Substancja skrajnie łatwo palna.
Xn	Substancja szkodliwa.
Symbol ostrzegawczy na środkach transportu
23	Gaz, łatwo palny.
Znaczenie oznaczeń transportowych
Klasa RID/ADR: 2-2F		Gaz - palny.
Numer ONZ: 1063		Chlorek metylu

Uwaga: Użytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacje zawarte w powyższej karcie stanowią opis wymogów bezpieczeństwa użytkowania substancji. Użytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do konkretnych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy użytkownika. Karta charakterystyki nie może być traktowana jako gwarancja właściwości substancji.

* * * * *

	KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ	Wydanie: I Data wydania: 10.12.02 Strona/stron 3/9
Nazwa:	CHLOREK METYLU

3

Chlorek metylu

---