Budowa stawu biodrowego

Staw biodrowy uczestniczy w przekazywaniu obciążeń z kręgosłupa lędźwiowego, poprzez miednicę do kończyn dolnych

Kość udowa w swej środkowej części ma przekrój rurowy, co daje jej, przy tak niewielkim przekroju, duże własności wytrzymałościowe. W górnej części znajduje się głowa kości udowej, która zbudowana jest z kości zbitej, podobnie jak szyjka.

Kość udowa jest bardzo skomplikowana przestrzennie, dlatego też aby opisać ją geometrycznie potrzeba wprowadzić bardzo wiele kątów.

Architektonika

1/3 bliższak kości udowej ma pogrubiałą warstwę korową z delikatnym szpikiem

Powyżej krętarza mniejszego korowa cienka łuska pokrywa gęstą i uporządkowaną masę kości gąbczastej tworząc wewnętrzny system przenoszenia obciążeń

Elementy składowe stawu biodrowego

Panewka kości miednicznej o powierzchni 5 cm 2,

dopasowuje się do głowy przede wszystkim na powierzchniach półksiężycowatych, na których odbywają się głównie ruchy ślizgowe

Głowa kości udowej - kula 25mm

Siły utrzymujące głowę kości udowej w panewce

Mechaniczna - więzadło głowy kości udowej i obrąbek stawowy

Dynamiczną - mięśnie

Hydrodynamiczną tj. podciśnienie wewnętrzne od 2 do 10 mm Hg (podciśnienie to jest równoważone przez nadciśnienie zew dociskające głowę do panewki)

Siły a ich amortyzacja

Chrząstka stawowa

Maź

Więzadło poprzeczne i więzadło własne głowy

Ciało tłuszczowe

Mięśnie

Zginacze: czworogłowy, biodrowo - lędźwiowy, naprężacz powięzi szerokiej, mięsień krawiecki, lędźwiowy większy, biodrowy, lędźwiowy mniejszy

Pomocnicze pośladkowe średni i mały, grzebioeniowy, przywodzieciele krótki i długi, przywodzieciel wielki

Mięśnie prostujące w stawie biodrowym

Mięsień pośladkowy wielki

Przywodziciel wielki

Półbłoniasty

Pośladkowy średni

Dwugłowy uda

Czworoboczny uda

Pośladkowy mały ( akton tylny), połbloniasty, półściegnisty, gruszkowaty, zasłąniacze, bliżniacze

Mięśnie odwodzące

Pośladkowe

Narężacz powięzi szrokiej

Prosty uda

Krawiecki

Gruszkowaty

Codzienne funkcjonowanie

Zgięcie biodra 120 st

Odwiedzenie 20 st

Rotacja wewnętrzna 20 st

Staw bodrowy

Wyprost - opór twardo elastyczny

Zgięcie - miękko - elastyczny lub twardo - elastyczny w zależności od masy ciała

Odwiedzenie/ przywiedzenie - twardo - elastyczny

Rotacja zew/ rotacja wew- twardo - elastyczny

Staw biodrowy

Dla wszystkich ruchow kierunek ślizgu zgodny jest z regułąwypukłą

Spoczynkowa pozycja 30 st zgięcia, 30 st odwiedzenia, lekka rotacja zew

Zaryglowana pozycja wyprost, odwiedzenie, rot wew

Wzorzec torebkowy -

wyprost = rot wew>odwiedzenie

Staw kolanowy

Wyprost * twardo - elastyczny

Zgięcie * twardo - elastyczny lub miękki w zależności od tkanek miękkich na udziach i podudziach

Dla wszystkich ruchów ruch ślizgu zgodny jest z regułą wklęsłą

Staw kolanowy

Wyprost * twardo - elastyczny

Zgięcie * twardo - elastyczny lub miękki w zależności od tkanek miękkich na udziach i podudziach

Dla wszystkich ruchów ruch ślizgu zgodny jest z regułą wklęsłą

Staw kolanowy

Pozycja spoczynkowa - 25 st zgięcia

Dla stawy piszczelowo - strzałakowego 70st zgięcia w stawie kolanowym i lekkie zgięcie w stawie skokowym

Pozycja zaryglowana - pełny wyprost

Wzorzec torebkowy- zgięcie > wyprost

MM OBRĘCZY BARKOWEJ

M. NARAMIENNY (m.deltoideus):

PP: boczna trzecia czesc obojczyka, wyrostek barkowy łopatki, grzebien łopatki

PK: guzowatosc naramienna kosci ramiennej

2) M. NADGRZEBIENIOWY (m.supraspinatus):

PP: ley w dole nadgrzebieniowym łopatki, odchodzac od jego scian z wyjatkiem czesci leżącej nad szyjką łopatki

PK: szczyt guzka wiekszego kosci ramiennej

3) M. PODGRZEBIENIOWY (m.infraspinatus):

PP: rozpoczyna sie na łopatce z wyjatkiem szyjki oraz czesciowo na powiezi podgrzebieniowej

PK: guzek wiekszy kosci ramiennej

M. OBŁY MNIEJSZY (m.teres minor):

PP: brzeg boczny łopatki

PK: dolna czesc guzka wiekszego kosci ramiennej

5) M. OBŁY WIEKSZY (m.teres major):

PP: kat dolny łopatki

PK: grzebien guzka mniejszego ( wspólnym płaskim sciegnem z m.najszerszym grzbietu)‏

6) M. PODŁOPATKOWY (m.subscapularis):

PP: rozpoczyna sie na kosci, jak równie na kilku blaszkach sciegnistych, przymocowanych do linii miesniowych powierzchni ebrowej łopatki

PK: guzek mniejszy kosci ramiennej

POZOSTAŁE MM DZIAŁAJACE NA STAW BARKOWY:

M. PIERSIOWY WIEKSZY (m.pectoralis major)‏

M. NAJSZERSZY GRZBIETU (m.latissimus dorsi)‏

M. DWUGŁOWY RAMIENIA (m.biceps brachii)‏

M. KRUCZO-RAMIENNY (m.coracobrachialis)‏

M. TRÓJGŁOWY RAMIENIA (m.triceps brachii)‏

Staw ramienny jest stawem kulisty wolnym. Łaczy kosc ramienna z łopatka. Ruchomosc tego

rodzaju stawu znacznie zwieksza:

-panewka, która jest stosunkowo mała w porównaniu z dua główka stawowa

-torebka stawowa ,która jest bardzo silna i luzna.

W skład miesni zasilajacych obrecz barkowa wchodzi 6 miesni ,sa to:

• M. naramienny (m. deltoideus) rozpoczyna sie na obu kosciach obreczy kg -

• M .nadgrzebieniowy (m. Supraspinatus)‏

• M. podgrzebieniowy (m. infraspinatus)‏

• M. obły mniejszy (m. teres minor)‏

• M. obły wiekszy (m. teres major)‏

• M. podłopatkowy (m. subscapularis)‏

Miesnie te-w zalenosci od ruchu który wykonujemy- pełnia miedzy soba przeróżne relacje ,i tak np. za ruch odwodzenia w stawie barkowym odpowiedzialne sa miesien naramienny(cz. srodkowa) i miesien nadgrzebieniowy.

Miesniami antagonistycznymi, czyli takimi, które odpowiedzialne sa za ruch przeciwny do omawianego, sa m.obły wiekszy i m. podłopatkowy.

Na ruchy w stawie barkowym(ramiennym) maja wpływ take inne miesnie -nie naleaceju bezposrednio do grupy mm. obreczy barkowej, ale wspódziałajace z nimi. Zaliczamydo nich:

I. Mm. ramienia

Grupa przednia m .kruczo-ramienny(m. coracobrachialis)‏

m. dwugłowy ramienia(m. biceps brachii)‏

Grupa tylna m. trójgłowy ramienia(m. trices brachii)‏

cd.

II. Mm. kl.piersiowej

M. piersiowy wiekszy

III. Mm. grzbietu

M. najszerszy grzbietu

Odwodzenie do kata 90st.

m. naramienny(cz.srodkowa) m. obły wiekszy

m. nadgrzebieniowy

m. dwugłowy ramienia(głowa długa)‏

Przywodzenie

m. obły większy

m. podłopatkowy

m. dwugłowy ramienia (głowa krótka)‏

m. trójgłowy ramienia(głowa długa)‏

m.piersiowy wiekszy

m.najszerszy grzbietu

Rotacja zewn(odwracanie)‏

m. naramienny(cz. tylna)‏

m. nadgrzebieniowy (mała komponenta tego

ruchu)‏

m.podgrzebieniowy

m.obły mniejszy

Rotacja wewn.(nawracanie)‏

m. naramienny(cz. przednia)‏

m. obły wiekszy

m.podłopatkowy

m.dwugłowy ramienia(głowa długa)‏

m.piersiowy wiekszy

Ruchy nawracania i odwracania sa szczególnie widoczne w czasie obracaniaprzedramienia zgietego pod katem prostym w stawie łokciowym.

Ruchy w stawie ramiennym

Zginanie

m.naramienny(cz.przednia->obojczykowa)‏

m.dwugłowy ramienia

m.kruczo-ramienny

m.piersiowy(cz.obojczykowa)‏

Prostowanie

m.trójgłowy ramienia(głowa długa)‏

m.naramienny(cz.tylna)‏

m.obły wiekszy

m.najszerszy grzbietu

Ruchy obwodzenia

Powstaja poprzez połaczenie ruchów zgiecia i prostowania z odwodzeniem i przywodzeniem.

Ruchy te łacza sie z odpowiednimi ruchami w stawach obojczyka znacznie zwiekszajac ich zakres.

Unoszenie ramienia w stawie ramiennym powyej poziomu nie jest moliwe z powodu napiecia miesni przywodzacych i dolnej sciany torebki ,i z powodu oparcia sie guzka wiekszego kosci ramiennej o sklepienie stawu ramiennego.

Dalsze unoszenie ramienia odbywa sie w stawach obojczyka (uniesienie ramienia do 150-160stopni):dalszy ruch ramienia

a do pionu obejmuje kl.piersiowa, która przez prostowanie kregosłupa przechyla sie ku

tyłowi.

USZKODZENIE PIERSCIENIA ROTATORÓW

PIERSCIEN ROTATORÓW- sa to sciegna miesni, których przyczep poczatkowy

znajduje sie na łopatce a przyczep koncowy na guzku wiekszym lub mniejszym kosci

ramiennej;

- m. podłopatkowy

- m. podgrzebieniowy

- m. obły mniejszy

- m. nadgrzebieniowy

ŁUK KRUCZO- BARKOWY- wyrostek barkowy+ wiezadło kruczo- barkowe+ wyrostek

kruczy;

Uszkodzenie pierscienia rotatorów nastepuje najczesciej u osób po 40 roku ycia, którzy

wykonywali prace zwiazana z długotrwałym unoszeniem kg w górze, czesto sportowcy;

Odwiedzenie ramienia do 90º i wiekszym zakresie powoduje przyparcie pierscienia

rotatorów do łuku kruczo- barkowego; dochodzi wtedy do powstania zmian o charakterze

zwyrodnieniowym i rozerwan;

OBJAWY ból podczas ruchu odwodzenia, zginania,

LECZENIE okres ostry- unieruchomienie, fizykoterapia- magnetoterapia, ultradzwieki,

cw. Prowadzone; okres przewlekły - cw. wzmacniajace miesnie obreczy barkowej;

leczenie operacyjne w ciekich przypadkach .

Zwichniecie stawu ramiennego (niestabilnosc ostra)- stanowi blisko 50% wszystkich

zwichniec w obrebie konczyny górnej.

wyróznic moemy:

-zwichniecia przednie,

-tylne,

-boczne,

- górne.

Najczesciej wystepuja zwichniecia przednie (85%), które moga byc: podkrucze, podpanewkowe, podobojczykowe oraz piersiowe. W tej grupie najczesciej spotykanym jest zwichniecie podkrucze, do którego dochodzi na skutek ustawienia konczyny w odwiezeniu, zgieciu i rotacji zewnetrznej.

Drugim typem najczesciej spotykanych sa zwichniecia tylne (podbarkowe, podpanewkowe i

podgrzebieniowe) a w tej grupie najczestszym jest zwichniecie podbarkowe i dotyczy

najczesciej ofiar wypadków motocyklowych. Zwichniecia dolne nazywane take

zwichnieciem wyprostnym z powodu charakrerystycznego ustawuienia konczyny w wyproscie

powoduje due zniszczenia w obrebie tkanek miekkich (uszkodzenie t.pachowej i/lub splotu

ramiennego).

Zwichniecia górne powstaja po zadziałaniu siły do przodu i do góry na odwiedzione ramie i powoduje przesuniecie głowy k. ramiennej powyej wyrostka barkowego.

Temu typowi zwichniecia czesto towarzysza złamania wyrostka barkowego, guzka wiekszego k. ramiennej i jak w poprzednim przypadku ciekie obrażenia tkanek miekkich.

Wszystkie typy zwichniec leczy sie za pomoca unieruchominia gipsowego lub z użyciem spcecjalnej szyny. O czasie unieruchomienia decycydyje lekarz i zwykle wynosi ono od 3 do 6 tygodni.

Z fizjoterapeutycznego punktu widzenia w trakcie unieruchomia ważna role spełniaja cwiczenia izometryczne unieruchomionej konczyny, cwiczenia synergistyczne a

z fizykoterapii: pole magneyczne oraz masa kontralateralny. Po zdjeciu unieruchomienia naley zwrócic szczególna uwage na poprawe ruchomosci w stawie oraz odbudowe masy miesniowej ( elektrostymulacja oraz napiecia izometryczne ). Niebanalna role odgrywaja równie cwiczenia propriocepcji stawu ramiennego, która gwarantuje stabilizacje tego stawu.

Zwyrodnienie st.barkowego

Polega na stopniowej destrukcji chrzastki stawowej, na skutek duego obciaenia lub urazu mechanicznego, która traci swoje własciwosci amortyzujace i zmniejszajace tarcie powierzchni stawowych kosci. W rezultacie powstaja nierównosci na powierzchniach stawowych, a na ich brzegach pojawiaja sie, wyrosla kostne, co mona zobaczyc na zdjeciu rtg, ponadto zauwaalne jest zweżenie szpary stawowej jak i sklerotyzacja.

Zwyrodnienie

Stopniowo dochodzi do ograniczania ruchomosci stawu barkowego. Pojawia sie charakterystyczne `trzeszczenie' w stawie podczas ruchu jak i ból.

Leczenie- wskazane jest rozpoczecie cwiczen zwiekszajacych zakres ruchów oraz siłe miesniowa( cw.oporowe,PIR,cw w wodzie) Naley jednak pamietac, aby nie dayc do pełnego zakresu ruchów a jedynie zwiekszyc zakres do ruchu funkcjonalnego,tak, aby pacjent mógł wykonywac czynnosci życia codziennego.

Staw łokciowy anatomia

Jest stawem złożonym - 3 stawy połączone torebką stawową

Stawy ramienno - łokciowy (zawiasowy) i ramienno - promieniowy ( kulisty) współpracują

Staw promieniowo -łokciowy bliższy ( obrotowy) ze stawem promieniowo -łokciowym dalszym

Staw łokciowy

Składa się z 3 stawów objętych wspólną torebką stawową:

• Ramienno-łokciowego - ruchy zgięcia i wyprostu

• Ramienno-promieniowego - ruchy zginania i wyprostu oraz ROTACJA

• Promieniowo-łokciowego bliszego - umoliwia ruch ROTACJI.

Staw ramienno - łokciowy

Wcięcie bloczkowe kości łokciowej

Ruchy czynne kompleksu łokciowego:

Zgiecie łokcia 140-150° - ruch zatrzymany kontaktem przedramienia z mięśniami ramienia

Wyprost łokcia 0-10° - ruch zatrzymany w wyniku zablokowania wyrostka łokciowego w dole kosci ramiennej. Hiperextensja jest uwaana za fizjologiczna, jesli wystepuje ona symetrycznie, a w historii nie ma urazu, (głównie u kobiet i dzieci)‏

Supinacja przedramienia 90°

Pronacja przedramienia 80-90°

Zarówno supinacja, jak i pronacja wykonywana jest w 75° przez stawy przedramienia,pozostałe 15° jest wynikiem pracy nadgarstka.

Staw łokciowy

W ocenie łokcia należy pamietac, że jest on środkową częscia łancucha kinematycznego konczyny górnej,

Pozwala on na ruch reki w przestrzeni, pomaga stabilizowac konczyne górna, zarówno dla czynnosci siłowych, jak i manualnych,

Zapewnia siłe dla ramienia przy czynnosciach podnoszenia.

Pełen zakres ruchomosci nie jest konieczny do wykonywania czynnosci dnia codziennego.

Wiekszosc czynnosci wystepuje przy 30-150° zgiecia oraz pomiedzy 50°supinacji a 50°pronacji. Np.:

• Sieganie do głowy - potrzebne ok.140°zgiecia

• Czesanie, mycie włosów, sieganie do zamka na plecach - wymagaja wiekszego ROM

• Nakładanie makijau, picie z pojemnika, krojenie noem, czytanie gazety, pisanie,

uywanie srubokreta - wymagaja odpowiedniego zakresu supinacji i pronacji

Torebka stawowa obejmuje wszystkie 3 wyej wymienione stawy.

Wzmacniaja ja wiezadła poboczne: łokciowy i promieniowy. Oba wiezadła napinaja sie przy prostowaniu stawu łokciowego i hamuja ten ruch wspólnie z wyrostkiem łokciowym.

Przy wyprostowanym łokciu, kosc ramienna wzgledem kosci przedramienia tworzy prawie linie prosta:

u meczyzn wynosi 170 stopni

u kobiet wynosi 180 stopni

w nadmiernej wiotkosci wiezadeł wystepujacej u dzieci (i czasem kobiet) prostowanie przekracza 180 stopni.

Położenie spoczynkowe dla stawu łokciowego wystepuje przy lekkim zgieciu

Mięśnie

W płynnym ruch zginania stawu łokciowego bierze udział M. dwugłowy ramienia i M.Ramienny (sa to agonisci), m. Ramienno-promieniowy w tym ruchu jest stabilizatorem, a zarazem synergista wyżej wymienionych miesni.

Łokiec zginaja jeszcze: m. nawrotny obły, m. prostownik promieniowy nadgarstka, m. zginacz powierzchowny palców.

Antagonista do miesni zginaczy jest m. Trójgłowy i m.łokciowy.

Za ruch pronacji w stawie odpowiada m. nawrotny obły, jego antagonista jest m. odwracacz.

mieśnie zginacze to mieśnie toniczne a prostowniki to miesnie fazowe!!!!!!!

Badanie stawu

Staw badamy przy zgietym do 90 stopni stawem ramiennym, aby wyeliminowac ruchy obrotowe.

-ogladanie

-badanie palpacyjne (nad strukturami anatomicznymi: wypukłosciach kostnych, w miejscach przyczepów sciegien badamy zmiany konsystencji miesni (sztywnosc) , obrzeki, ciepłote.

-wykonujemy test na stabilnosc stawu

-kontrola ruchowa- zginanie, prostowanie, supinacjia i pronacja

Testy prowokacyjne

a) zacisniecie reki terapeuty- gdy wystepuje ból to łokiec tenisisty

b) zgiecie grzbietowe przy pronacji przedramienia przeciw oporowi terapeuty- gdy ból to także łokiec tenisisty (zapalenie nadkłykcia promieniowego)‏

c) zgięcie dłoniowe przy supinacji przedramienia przeciw oporowi ból , to łokieć golfisty

Badanie cd.

test Loweta- do oceny siły mm.

Zawsze badamy staw proksyamlny (barkowy) i dystalny (nadgarstek)‏

Krzywa Hilla

Siła mięśnia w funkcji prędkości

Na wykresie wyraźnie widać dwa obszary rozgraniczone skurczem izometrycznym(v=0). Predkosci dodatnie oznaczaja skracanie miesnia, natomiast predkosci ujemne oznaczaja, że pobudzony miesien jest rozciagany.

Siła w czasie skurczu koncentrycznego gwałtownie maleje przy wzroscie szybkosci skracania (dlatego terapeuta ruch powinien prowadzic powoli).

W pracy ekscentrycznej maksymalna siła wytwarzana w miesniu prawie nie zaley od szybkosci rozciagania miesnia.(dlatego łatwiej jest wykorzystywac owa prace miesniowa w terapii).

Łańcuchy biokinematyczne

Przy ruchach w stawie łokciowym odgrywa role siła cieżkosci, dlatego zginacze musza być silniejsze od prostowników. Stosunek zginaczy do prostowników 1,6:1

Łańcuch biokinematuyczny otwarty

podnoszenie ciearu prawa reka z ziemi do wysokosci klatki piersiowej zginacze pracuja koncentrycznie, pracuja take przy opuszczaniu tego ciearu, ale ekscentrycznie, gdy musza przeciwdziałac przyspieszeniu ruchu, zachodzacego pod wpływem siły cieżkosci

łancuch zamkniety- wykonywanie pompki- praca m. trójgłowego ekscentrycznie, powrót do pozycji wyjsciowej- m. trójgłowy pracuje koncentrycznie

W usprawnianiu łokcia ma due znacznie wykorzystanie PNF'u , gdy pracuje sie w łancuchach otwartych i można pracowac nad rónymi problemami w obrebie łokcia i nie tylko.

Najczęstsze urazy stawu łokciowego ( patologie )‏

Łokieć szpotawy, łokieć koślawy. Fizjologiczna koślawość przy wyprostowanym stawie łokciowym w płaszczyźnie czołowej między ramieniem i przedramieniem: u męczyzn do 10 stopni, u kobiet do 20 stopni.

Zwyrodnienie stawu łokciowego (liczne wewnątrzstawowe ciała chrzęstne prowadzące do rozdęcia stawu).

Zapalenie kaletki stawu łokciowego.

Zwichnięcie stawu łokciowego.

Zapalenie nadkłykcia. Zespół dolegliwości bólowych w obrębie nadkłykciowych przyczepów mm. Częściej od str. kości promieniowej (łokieć tenisisty)‏

Przyczepy prostowników palców; rzadziej od str. łokciowej( łokieć golfisty ) przyczep ścięgien zginaczy palców.

ETIOLOGIA: przeciążenie, degeneracja przyczepów mm. W obrębie nadkłykci.

Przykurcze stawu łokciowego- pourazowe, mające neurologiczną przyczynę oraz inne.

kompleksowa rehabilitacja dysfunkcji stawu łokciowego

Zabiegi fizykalne, połaczone z zabiegami kinezyterapii i medycyny niekonwencjonalnej, powodują skrócenie czasu rekonwalescencji, a tym samym szybszy powrót do zdrowia i wykonywanej pracy

Fizjoterapeutyczne formy oddziaływania na organizm ludzki wywołuja oczywiscie odczyn fizjologiczny w tkankach, co ma scisły zwiazek z procesami regeneracji, gojenia, resorpcji obrzeków.

Sa to fizykoterapia, masa, kinezyterapia i refleksoterapia(akupresura, bańki).

Okres ostry

koncentrowac bedziemy sie na działaniach przeciwzapalnych (tj. stosowac niskie temperatury i ograniczac aktywnosc w stawie łokciowym i nadgarstkowym.

Oprócz załagodzenia dolegliwosci bólowych umożliwi to wdrożenie niezbednej kinezyterapii.

(Zmniejszenie metabolizmu tkankowego umożliwia przeżycie tkanek przy ograniczonym dostepie tlenu tzw. Hibernacja tkankowa- ogranicza w nich zakres szkód pozapalnych).

W okresie ostrym masa na barki i kark, konczyne górna zdrowa- masa kontrlateralny

Na konczynie chorej drenaż limfatyczny.

Naprzemienne zimne i ciepłe kapiele po ustapieniu fazy ostrej. W krótkiej przerwie miedzy ciepła a zimna kapiela poleca sie wykonywac spokojne ruchy czynne w stawie.

M.centryfugalny, Chinska akupresura, Zabieg moksy , Terapia próżniowa

Kriokinezyterapia zwiekszajaca przepływ krwi, a oziębienie umoliwia wykonanie ruchów w bolesnym stawie łokciowym. Wynika to z faktu, e lokalne krążenie krwi w stawie stymulowane jest skuteczniej przez ćw. ruchowe niż przez bodzce cieplne.

Pomocniczo w ostrej fazie: laser biostymulacyjny, pole magnetyczne wielkiej czestotliwosci, polichromatyczne swiatło spolaryzowane liniowo (VIP).

W okresie ostrym masa na barki i kark, konczyne górna zdrowa- masa kontrlateralny

Na konczynie chorej drenaż limfatyczny.

ćw. ruchowe np. w przypadku łokcia tenisisty należy rozpocząć gdy chory będzie mógł bezbolesnie uscisnac dłon drugiej osoby. Na początku można zalecic cw. izometryczne mm. prostowników nadgarstka w całym zakresie ruchu zgiecia i wyprostu w st. Nadgarstkowym; po pewnym czasie można też zaproponowac cw. ekscentryczne mm.prostowników nadgarstka( zgiecie dłoniowe w stawie promieniowo- nadgarstkowym ze wzrastajacym oporem). W dalszym ciagu procesu usprawniania poleca sie choremu mocne zacisniecie pięści, prostowanie nadgarstka przeciw oporowi, odchylenie dołokciwe i dopromieniowe nadgarstka.

W terapii łokcia należy brac pod uwage: PIR; PNF; cw. Synergistyczne(np optrunku gipsowego

cw.w korzystnych łańcuchach biokinematycznych;

cw. W otwartych łancuchach dla poprawy stabilizacji st. łokciwego: stretching, stymulacje antagonistów; terapie Kaltenborna np.mobilizację trakcyjną st.łokciowego; oraz inne pamiętając o kompleksowym podejściu.

Przewlekłe dysfunkcje narzadu ruchu.Co sie dzieje?

Gorsza kontrola sensomotoryczna

Zaburzona lokalna stabilizacja

Zmniejszona siła

Zmniejszona wytrzymałosc miesniowa

Zmniejszona wydolnosc kraeniowo-oddechowa

Atrofia miesni

Jakie ćwiczenia?

Stabilizacyjne!

Sensomotoryczne!

Mieśni ruchowych

Wytrzymałościowe

Ogólnokondycyjne

Trening funkcjonalny w zamknietych łancuchach kinematycznych.

Wzrastaja wartosci sił kompresyjnych działajacych na staw.

Dzieki aktywacji miesni agonistycznych, synergistycznych, antagonistycznych

Ulega poprawie dynamiczna stabilizacja stawów.

Co daje kompresja ?

poprawia stabilizacje

stymuluje miesnie antygrawitacyjne.

Praca w otwartych łańcuchach kinematycznych

Ćwiczenia z tasma, PNF.

Praca aktywizujaca jak najwiecej grup miesniowych. Wykorzystanie wzorców globalnych oraz czynnosci dnia codziennego

zaburzona kontrola sensomotoryczna i gorsza stabilizacja, z osłabiona/zniesiona funkcja danego miesnia/miesni

Praca ekscentryczna, koncentryczna i izometryczna.

We wszystkich ruchach człowieka współdziałaja całe zespoły miesniowe. Oznacza to, że podczas wykonywania danego ruchu angażowane są miesnie agonistyczne, synergistyczne, antagonistyczne i stabilizujace, zatem obecna jest praca koncentryczna, ekscentryczna (wpływajaca na płynnosc i szybkosc ruchu) i izometryczna (uniemoliwiajaca ruch w danej płaszczyznie)‏

ŁOKIEC GOLFISTY

Łokiec golfisty -

(zapalenie

nadkłykcia

przysrodkowego

kosci ramiennej)‏

ŁOKIEC GOLFISTY

Zespół bólowy tkanek miekkich połoonych bocznie w stosunku do stawu łokciowego,

zwiazany najczesciej z uszkodzeniem przyczepów miesnia nawrotnego obłego lub miesnia

zginacza promieniowego nadgarstka.

Do uszkodzenia przyczepów najczesciej doprowadzaja mikrourazy w wyniku zespołu przeciążeniowego wskutek powtarzalnych ruchów nadgarstka wbrew oporowi, takich jak gra w golfa, rzucanie np. piłka baseballowa.

ŁOKIEC GOLFISTY

Dochodzi wtedy do przerostu masy miesniowej i np. pogrubiała głowa miesnia trójgłowego

ramienia, miesien łokciowy dodatkowy - moga uciskac na nerw łokciowy w kanale

powodujac jego kompresje

Leczenie łokieć golfisty

Leczenie

- unikac obciaen prowadzacych do bólu

- stosowanie stabilizatorów

- masa poprzeczny

- diatermia krótkofalowa

- cwiczenia ipsilateralne dla prostowników miesni przedramienia

- metoda Cyriax, Mulligana

- Kinezjotaping

Kinesiotyping łokieć golfisty

ŁOKIEC TENISITY

Łokiec tenisisty - (zapalenie nadkłykcia bocznego, Lateral Epicondylitis)‏

Łokieć tenisisty

zapaleniem nadkłykcia bocznego kosci ramiennej (sasiaduje on ze stawem łokciowym). Na owym nadkłykciu znajduja sie przyczepy miesni, które zawiaduja praca nadgarstka (jego prostowaniem).

problem z całkowitym wyprostowaniem stawu łokciowego i tendencja do powolnego "nadrywania" przyczepu prostowników przez nadmiernie napiete, niedostatecznie rozciagniete zginacze.

Dolegliwosci pojawiaja sie zazwyczaj w stanach przewlekłego przeciążnia nadgarstka. Sytuacja ta wystepuje np. u tenisistów, gdy podczas gry nadgarstek cieko pracuje (stad nazwa choroby).

Łokieć tenisisty

Bedziemy wprowadzac cwiczenia przywracajace prawidłowa elastycznosc zginaczy i prostowników, a wiec przede wszystkim stretching prostowników i zginaczy palców, nadgarstka

Przyczyny :

Powstaje w wyniku przeciążenia miesni prostowników nadgarstka i palców, głównie w prawej rece u mężczyzn.

Dotyczy osób z dobrze rozwinietym układem mięśniowym (czesto rozpoczynajacych w wieku średnim uprawianie sportu lub wykonujacych okreslone zawody , np. slusarze, stomatolodzy)‏

Badanie i objawy łokieć tenisisty

ból w okolicy nadkłykcia brzenego

kosci ramiennej

nasilanie sie bólu podczas

odwracania przedramienia

oraz wyprostu stawu ł

łokciowego (zwłaszcza wykonywanych z oporem)‏

osłabienie nadgarstka i problemy z prostym

i czynnosciami jak: przywitanie, podaniem reki, otwieranie drzwi samochodu, unoszenie filianki

Ból łokieć tenisisty

nasilenie bólu po zgieciu reki w nadgarstku w strone jej grzbietu, przy skrecaniu przedramienia na zewnatrz, prostowaniu zgietych palców (zwłaszcza przeciw oporowi)‏

„+” test Cozena - ból na wysokosci nakłykcia bocznego lub ciagnace bóle po stronie promieniowej, w przedziale prostowników, w czasie prostowania piesci wbrew oporowi

Leczenie łokieć tenisisty

unikać obciążen prowadzacych do ból, stosowanie stabilizatorów

unieruchomienie w szynie ramiennej w zgieciu w stawie łokciowym w 90º (stosowane z reguły na okres 14 dni) znoszace subiektywnie dolegliwosci bólowe,

cwiczenia mięśni przedramienia (opór dla dłoni) - dla łokcia tenisisty

miejscowe podawanie sterydów

pacjent we własnym zakresie może stosowac zimne lub ciepłe okłady, w zaleności od tego, co pomaga bardziej

fizykoterapia (diatermia, ultradzwieki, jonoforeza) oraz masaże stanowią istotne uzupełnienie leczenia

metoda Cyriax, Mulligana

kinezjotaping

masa poprzeczny

Ćwiczenia łokieć tenisityĆwiczenia łokieć tenisity

Staw łokciowy - cechy anatomiczne

Ścisłe połączenie przypominające cyrkiel pomiędzy kością łokciową i bloczkiem kości ramiennej

Biomechanika miednicy

Jest ona połaczeniem miedzy tułowiem i konczynami dolnymi.

Przenosi ciężar górnej czesci ciała.

Miednicę rozpatrujemy razem z odcinkiem lędźwiowym kregosłupa oraz biodrami - okolicy ledzwiowomiedniczno- biodrowej (LMB).

Zadaniem tej okolicy jest zapewnienie organizmowi na tyle dużej stabilnosci, aby mógł on sprawnie i bezpiecznie przenosic obciążenia z jednoczesnym zachowaniem na tyle dużej mobilnosci, aby spełniac funkcje lokomocyjna.

---