Wirtualny Kurs Huny to opracowanie wykładowej części zajęć - Rocznego Kursu Huny, który prowadzę, i jednocześnie materiał do tego kursu. Zatem najpierw o celu takiego kursu: celem jest rozwinięcie wewnętrznej postawy opartej na tej filozofii oraz związanych z nią umiejętności, w mniejszym stopniu zaś ich prezentacja. Czyli zakładam, że podstawy znacie z książek i artykułów.
Podstawy: „Duch Aloha”, siedem zasad trzy ja , cztery poziomy postrzegania.
Zresztą, korzystając z otwartej internetowej formy będę gęsto do innych opracowań odsyłał. Kurs składa się z założenia tygodniowych lekcji ułożonych tematycznie (po 3 miesiące):

1. Gromadzenie energii: Energia to z definicji synonim zdolności do działania. Im „większy poziom energetyczny” tym łatwiej nam działać i tym bardziej „świat nam pomaga”. Jeśli udaje się nam znacząco podnieść jej poziom: wewnętrznie odbieramy to jako rozwój błogiego przyjemnego ciepła w naszym ciele, życie zaczyna przypominać sen lub bajkę - marzenia się spełniają i towarzyszy nam mnóstwo pozytywnych pełnych znaczenia synchroniczności (zbiegów okoliczności). Przez te trzy miesiące staramy się założyć różowe okulary i wzmocnić pewność siebie, wdrożyć w życie postawę opartą na duchu aloha. Dzieje się nam wedle naszej wiary. Kiedy myślisz, że masz dużo sił - masz je rzeczywiście. Tyczy się to bezpośrednio stanów dobrego, jak i złego samopoczucia. W "Dobrym" jest to oczywiste. W "Złym" - mamy potencjał do zmiany tego stanu - energia wciąż istnieje, tym razem w formie napięcia czy odczucia naszego ciała, lub wydarzeniach wokół nas. Zatem wewnętrzna pozytywna postawa ułatwia działanie w obecnej chwil, oraz wykorzystanie obecnych lub nadchodzących sytuacji do działania w pożądanym przez nas kierunku.

2. Oczyszczanie i Harmonizacja: Oczyszczanie ma sens, kiedy jesteśmy dobrze ukierunkowani na cel oraz umiemy przyglądać się sobie w pozytywny sposób - w przeciwnym wypadku łatwo prowadzi do zapętlenia się w schemacie użalania się nad sobą i różnych form autoagresji. Harmonizacja - to po prostu przywracanie wewnętrznej równowagi, zwłaszcza w niesprzyjających okolicznościach. W ciągu tych trzech miesięcy będziemy się koncentrować nad uwolnieniem zalegającego w nas stresu fizycznego oraz blokad energetycznych, mentalnych i duchowych. Bagaż uniemożliwiający czerpanie przyjemności z życia i utrudniający nam osiąganie własnych celów będziemy starać się zmniejszyć, przekształcić lub znaleźć dla niego zastosowanie tak, by ostatecznie nas wspierał.

3. Wykorzystywanie intuicyjnych zdolności: W miarę, jak koncentrujemy się na obserwacji naszego wewnętrznego świata i jego powiązań z zewnętrznym, rosną nasze umiejętności postrzegania informacji z zewnątrz. W tym okresie będziemy starali się to usystematyzować ćwiczyć i rozwijać zdolność odczytywania wewnętrznych wzorów naszych i otaczającego nas świata. Łączyć się z wewnętrznym światem, w celu uzyskania inspiracji i rozwinięcia poczucia sensu naszego życia.

4. Parapsychiczne oddziaływanie na świat: Razem z postrzeganiem tegoż świata rośnie nasza umiejętność wpływania nań. W tym okresie skoncentrujemy się na tym: Będziemy uczyć się wykorzystywać wewnętrzną moc w celu polepszania relacji z otaczającymi nas ludźmi i światem. Tworzyć sprzyjające okoliczności dla nas samych i otaczających nas osób.

Tyle z ułożeń tematów, teraz co w nich będzie „lekcje” będą składać się z :

Tematu - słowa klucza do samodzielnych przemyśleń, by to ułatwić będę często dopisywał pytanko lub pytania pomocnicze.

Wykładu - krótszego lub dłuższego omawiającego temat wg różnych perspektyw. Zupełnie niezobowiązującej wykładni, ale z założenia motywującego do zrobienia czegoś w tej dziedzinie.

Ćwiczenia (czasem z komentarzem): krótkiego - zajmującego od kilku sekund do kilku minut, nieinwazyjnego, w stylu praktyk w czasie jednego oddechu i związanego z tematem, w większości przypadków, kiedy nie twierdzę inaczej, ile razy w ciągu dnia je wykonywa, to kwestia twojego wyboru i zaangażowania.

Od czasu do czasu będą Podsumowania: kiedy lekcje lub ćwiczenia zamkną się w jakimś szerszym bloku.

Pomimo, iż tematy „lekcji” będą zamknięte, a ćwiczenia nietrudne nawet w dalszych etapach, jeśli będziesz chciał skorzystać z dalszych części i tematów, oceń najpierw swój stan lub(i) umiejętności. Moim założeniem jest, że pracuje się ze stanem własnym wynikającym z
poprzednich ćwiczeń i czasami rezultaty mogą być odmienne niż te na które ewentualnie wskazuję.

UWAGA: Ponieważ naszym celem jest zwiększanie przepływu energii (jako najważniejsza forma zyskiwania sił) oraz treningiem postawy opartej na „Duchu Aloha” ćwiczenia podstawowe na cały rok, a których nie wymieniam uznając za oczywiste są piko-piko w wersji prostej lub rozbudowanej oraz błogosławienie. I polecam je robić jak najczęściej.

Polecam lektury na start: Serge Kahili King "Szaman miejski" , "Zostań mistrzem ukrytego ja" ("Natychmiastowe uzdrawianie" - dodatkowo)
Paula Watersa "Huna-Odkrycie wewnętrznej mocy hawajskiej sztuki uzdrawiania"
oraz będąc tendencyjny(;-)) moją : Piotr Jaczewski "Huna - na tropie tajemnicy"

No i artykuły na start:
Kinga:
Hawajski Szamanizm 1, Hawajski Szamanizm 2, Hawajski Szamanizm 3, Hawajski Szamanizm 4;
Hawajski Szamanizm 5
I notatki z seminarium serge'a mariusa ceculi
czesc 1 , czesc 2, czesc 3, czesc 4, czesc 5

DUCH ALOHA

Duch Aloha (The Aloha Spirit) nawiązuje do dobrze znanej postawy przyjacielskiej akceptacji, z czego tak bardzo słyną Wyspy Hawajskie. Niemniej jednak odnosi się on również do skuteczniej metody rozwiązania każdego problemu, osiągnięcia jakiegokolwiek celu oraz uzyskania pożądanego stanu umysłu i ciała.

W języku hawajskim, słowo aloha oznacza znacznie więcej niż tylko zwyczajne „cześć”, „do widzenia” czy „miłość”. Jego głębsze znaczenie to “pełne radości (oha) dzielenie się (alo) życiową energią (ha) w chwili obecnej (alo).

Kiedy dzielisz się tą energią, zaczynasz żyć w zgodzie z Wszechmocą, którą Hawajczycy określają mianem mana. Pełne miłości stosowanie tej niewiarygodnej Mocy jest sekretem na osiągnięcie prawdziwego zdrowia, szczęścia, powodzenia i sukcesu.

Sama metoda zharmonizowania z Mocą i zastosowania jej dla swego dobra jest tak prosta, że aż trudno uwierzyć, by była prawdziwa. Proszę jednak, nie daj się oszukać, pozory często mylą. Daj sobie czas, aby ją wypróbować.

Jest to niewątpliwie najskuteczniejsza technika na świecie i chociaż jest wyjątkowo prosta, może okazać się niełatwa, bowiem nie wystarczy o niej tylko pamiętać, należy często ją stosować! Wielokrotnie przekazywana ludzkości w różnych formach tajemnica ta pojawia się tutaj po raz kolejny i brzmi:

Błogosław wszystko , co reprezentuje to, czego pragniesz!

W tym tkwi wszystko - całe sedno. Jednak coś, co jest proste, wymaga pewnego wyjaśnienia.

Błogosławić coś oznacza tyle, co przekazać nasze uznanie dla jakiejś pozytywnej cechy, właściwości czy stanu z takim zamiarem, że to, co uznamy lub zaakcentujemy, zwiększy się, będzie trwać lub stanie się.

Błogosławienie jest skuteczne, zarówno w zmienianiu swojego życia, jak i w otrzymywaniu tego, czego się pragnie, z trzech powodów:

- przede wszystkim, pozytywna koncentracja Twojego umysłu uruchamia pozytywną, twórczą siłę Mocy Kosmosu.

- po drugie, przesuwa Twoją własną energię na zewnątrz, jednocześnie pozwalając, by więcej Mocy przechodziło przez Ciebie.

- po trzecie wreszcie, kiedy błogosławisz dla czyjejś korzyści, a nie bezpośrednio dla siebie, omijasz wszelkie podświadome lęki związane z tym, czego pragniesz dla siebie. Równocześnie, koncentracja na błogosławieństwie zwiększa jego wpływ na Twoje życie. To, co jest piękne w tym procesie, to fakt, że błogosławienie innym, pomaga zarówno innym, jak i Tobie.

Błogosławić można za pomocą symboli i dotyku, jednak najczęstszym i najprostszym sposobem jest używanie słów. Głównymi rodzajami werbalnego błogosławieństwa są:

Podziw - to komplementowanie, chwalenie czegoś dobrego, co dostrzegasz. Np. “Jaki piękny zachód słońca”; “Podoba mi się ten kwiat”; „Jesteś taką cudowną osobą”.

Afirmacja - to błogosławieństwo mające na celu potwierdzenie, umocnienie, utrwalenie, wzrost. Np. “Błogosławię piękno tego drzewa”; “Błogosławione niech będzie zdrowie Twego ciała”.

Wdzięczność - to wyrażenie wdzięczności za to, że coś dobrego istnieje lub stało się. Np. “Dziękuję Ci za to, że mi pomagasz”; „Składam podziękowania deszczowi za to, że odżywia ziemię”.

Nadzieja - to błogosławieństwo przyszłości. Np. “To będzie wspaniały piknik”; “Błogosławię Twoje zwiększone dochody”; “Dziękuję (z góry) za wspaniałego partnera”; “Szczęśliwej podróży”; “Niech szczęście Ci sprzyja”.

Chcąc uzyskać najwięcej pożytku z błogosławienia, będziesz musiał/a porzucić lub przynajmniej ograniczyć jedno: przeklinanie, które neguje błogosławieństwo. Nie oznacza to przeklinania czy mówienia „brzydkich” słów. Odnosi się to do przeciwieństwa błogosławienia, a mianowicie krytykowania zamiast podziwiania; wątpienia zamiast afirmacji; obwiniania zamiast zrozumienia; zamartwiania się zamiast oczekiwania z ufnością. Występowanie powyższych powoduje znoszenie niektórych efektów błogosławienia. Im więcej złorzeczysz, tym trudniej otrzymasz dobro z błogosławieństwa. Z drugiej strony, im więcej błogosławisz, tym mniejszą krzywdę wyrządzasz złorzecząc.

Oto niektóre przykłady błogosławienia różnorodnych potrzeb czy pragnień. Stosuj je tak często jak zechcesz.

Zdrowie - Błogosław zdrowych ludzi, zdrowe zwierzęta, a nawet zdrowe rośliny; błogosław wszystko, co jest dobrze wykonane lub skonstruowane; błogosław wszystko, co wyraża obfitą energię.

Szczęście - Błogosław wszystko, co dobre. Błogosław całe dobro, które jest we wszystkich ludziach i innych rzeczach; wszelkie oznaki szczęścia, które widzisz, słyszysz lub czujesz w ludziach i zwierzętach; wszelkie zadatki na szczęście, które zauważasz wokół siebie.

Powodzenie - Błogosław wszystkie oznaki dobrobytu w Twoim środowisku, włączając w to wszystko, co powstało dzięki pieniądzom; błogosław wszystkie pieniądze, jakie posiadasz w jakiejkolwiek formie; wszystkie pieniądze, które są w obiegu na całym świecie.

Sukces - Błogosław wszystkie oznaki osiągnięcia, ukończenia, sfinalizowania (takie jak budynki, mosty, wydarzenia sportowe), wszystkie przybycia na miejsca przeznaczenia (statków, samolotów, pociągów, samochodów i ludzi); wszystkie oznaki posuwania się naprzód lub wytrwałości; i wszystkie oznaki radości czy zabawy.

Zaufanie własnym możliwościom - Błogosław oznaki pewności siebie w ludziach i zwierzętach; wszystkie oznaki siły ludzi, zwierząt i obiektów (w tym stal i beton); wszystkie oznaki stabilności (takie jak góry i wysokie drzewa); wszystkie oznaki celowej siły (w tym wielkie maszyny, linie elektroenergetyczne.

Miłość i Przyjaźń - Błogosław oznaki troski i wychowywania, współczucia i wsparcia; wszystkie harmonijne związki w naturze i architekturze; wszystko, co jest powiązane z czymś innym lub delikatnie dotyka czegoś; wszystkie oznaki współpracy (w czasie pracy i rozrywki); wszystkie oznaki śmiechu i zabawy.

Wewnętrzny Pokój - Błogosław oznaki ciszy, spokoju i pogody ducha (takie jak spokojna woda czy bezwietrzna pogoda); wszystkie dalekie widoki (horyzonty, gwiazdy, księżyc); wszystkie oznaki piękna, które można zobaczyć, usłyszeć czy dotknąć; czyste kolory i kształty, szczegóły obiektów naturalnych i wytworzonych.

Duchowy Wzrost - Błogosław oznaki wzrostu, rozwoju i zmian w Naturze; przejść od świtu do zmierzchu; ruchu słońca, księżyca, planet i gwiazd; lotu ptaków na niebie; ruchu wiatru i morza.

Powyższe przykłady są jedynie wskazówką dla nieprzyzwyczajonych do błogosławienia. Nie ograniczaj się do nich. Pamiętaj, że każda cecha, właściwość i każdy stan mogą być błogosławione, niezależnie czy miały już miejsce, obecnie się dzieją czy też istnieją jak dotąd tylko w sferze Twojej wyobraźni (np. aby pobudzić utratę swojej wagi możesz błogosławić wąskie słupy i smukłe zwierzęta).

Osobiście używam mocy błogosławieństwa, by wyleczyć me ciało, zwiększyć dochód, rozwinąć zdolności, stworzyć więź głębokiej miłości z moją żona i dziećmi, oraz stworzyć ogólnoświatową społeczność ludzi czyniących pokój w duchu aloha. W moim przypadku to wszystko doskonale zadziałało i dlatego chcę się z Tobą tym podzielić. Zechciej i Ty podzielić się tym z innymi.

Jak Wzmocnić Swoją Moc Błogosławieństwa?

Na Hawajach praktykuje się technikę potęgującą moc błogosławieństwa przez zwiększanie osobistej energii. To prosty sposób oddychania stosowany również do przygotowania się, skupienia, medytacji czy uzdrawiania. Nie wymaga żadnego specjalnego miejsca ani szczególnej postawy. Może być wykonywany podczas ruchu lub spoczynku, gdy jesteś zajęty bądź odpoczywasz, z oczami zamkniętymi i otwartymi. W języku hawajskim technikę tę nazywa się pikopiko, bowiem piko oznacza zarówno, ciemię (mniej więcej czubek głowy), jak i pępek.

Technika

1. Stań się świadomy swojego naturalnego oddychania (być może zmieni się ono, gdy obejmiesz je swą świadomością, ale nie przejmuj się tym i staraj się oddychać naturalnie).

2. Zlokalizuj swoje ciemię i pępek poprzez świadomość i/lub dotyk.

3. Teraz, kiedy wykonujesz wdech skup swoją uwagę na ciemieniu, zaś podczas wydechu skoncentruj się na pępku. Oddychaj w ten sposób tak długo, jak chcesz.

4. Kiedy poczujesz się zrelaksowany, skupiony i/lub napełniony energią, zacznij wyobrażać sobie, że jesteś otoczony niewidzialnym obłokiem światła czy pola elektromagnetycznego, oraz że każdy Twój oddech zwiększa jego energię.

5. Błogosławiąc wyobraź sobie, że obiekt Twojego błogosławieństwa otoczony jest częścią tej samej energii, która i Ciebie otacza.

7 ZASAD FILOZOFII HUNY

Bardzo, bardzo dawno temu na wyspach Pacyfiku mieszkało wielu mądrych mężczyzn i kobiet , którzy przyglądali się światu. Obserwowali oni strukturę przyrody, zachowanie zwierząt, roślin i ludzi. Na podstawie swoich obserwacji określili sens życia i jego przebieg. Wiedzy tej nadali nazwę huna, ka huna, co oznacza tajemnicę, wewnętrzną ukrytą wiedzę. Naukę tę zestawili w postaci siedmiu zasad. Właśnie tych siedem idei chciałbym teraz przybliżyć. Ludzi stosujących tę wiedzę nazywano kupua. Z równym powodzeniem dzisiaj nazwano by ich szamanami. W bardzo szczególny sposób traktowali oni świat.

Pierwsza z tych zasad po hawajsku brzmi: IKE, co po polsku oznacza - świat jest taki, jakim go widzisz (za jaki go uważasz). Nasze życie jest snem, naszym snem. Snem, który dzielimy z innymi ludźmi, z Ziemią, lecz także z samym sobą. Nie oznacza to nic innego, niż to, iż ten sen, nasze doświadczenia, przeżycia, owa rzeczywistość, jak zwykliśmy mówić, pochodzą z naszego wnętrza; z naszych myśli, idei, wierzeń, obaw i życzeń, z naszej złości oraz z naszych przyjemności. Oznacza to, że suma naszych myśli tworzy nasze codzienne przeżycia. Z nocy powstaje dzień, z myśli - rzeczywistość. Jeżeli chcielibyśmy zmienić tę filozoficzną rzeczywistość, wtedy musimy zmienić samych siebie. Chęć zmieniania jedynie świata zewnętrznego byłaby stratą czasu i energii. Jeżeli naprawdę chcemy zmienić świat zewnętrzny, wtedy w pierwszej kolejności powinniśmy zagłębić się w sobie i tam szukać tego miejsca, które stwarza zewnętrzny świat, po czym zmienić je. Musimy zmienić swoje wyobrażenia; strach i złość przeobrazić w miłość; wyobrażenia o niedoborze przekształcić w obrazy obfitości. Tak przedstawia się IKE; pracujemy w naszym wnętrzu, aby kształtować świat zewnętrzny. Ta zasada jest najważniejsza, natomiast wszystkie pozostałe, o których będziemy teraz mówić, odnoszą się do niej.

Następna zasada to KALA. KALA powiada, że nie istnieją żadne granice, oraz iż wszyscy jesteśmy ze sobą powiązani. Każdy z każdym: duch w człowieku, Ziemi, roślinach i zwierzętach, niebie i oceanie. Wszystko jest ze sobą powiązane. Poza tym KALA mówi, że separacja jest iluzja. Właśnie dlatego, że za pomocą myśli kształtujemy rzeczywistość, czasami stwarzamy pewien rodzaj izolacji. Z myśli o separacji powstaje choroba. Jeśli świadomość oddzieli się od ciała, jeśli te dwa elementy potraktujemy jako dwie oddzielne rzeczy, wtedy powstanie z tego stan chorobowy. Jeżeli nasze ciało, a więc my sami, odcięte jest od innych ludzi, i jeśli ten stan separacji utrwali się w nas, wtedy nasze stosunki i układy będą chore. Jeżeli czujemy się odizolowani od Ziemi, jeżeli odbieramy ją jako coś leżącego poza nami, wtedy doprowadzamy do separacji, przez co my i Ziemia będziemy chorzy. KALA powiada również, iż poniżej tego poczucia separacji znajduje się prawdziwa jedność. Dopiero gdy uwolnimy się od wyobrażeń i uczuć, uczynków, myśli i sposobów zachowania oznaczających izolację, wtedy jedność ta dojdzie do głosu i połączenie zostanie ponownie stworzone. Będziemy zdrowi i staniemy się jednością z samym sobą oraz układami i stosunkami wokół nas. Jest to pewien rodzaj ponownego stwarzania kontaktu, pewne uwolnienie. Na Hawajach istnieją określone gesty oznaczające tyle co: bądź rozluźniony. Mówi się: odpręż się; ponieważ jeśli będziesz spięty, skurczony i naprężony, wtedy z tego stanu powstanie izolacja. Natomiast jeżeli rozluźnisz się i pozwolisz rzeczom płynąć, wtedy będziesz zdrowszy, będziesz miał lepszy stosunek do otaczającego cię świata. Dzieje się wtedy coś bardzo interesującego. Ten, kto jest odprężony i płynie z rzeką otaczającego go świata, właśnie ten może łatwiej go zmieniać. KALA nie oznacza wiec, iż wiecznie musimy brać rzeczy takimi, jakimi są, bez możliwości zmieniania ich. O wiele bardziej oznacza to: ten, kto bardziej czuje się odprężony z elementami otaczającego nas świata, ten łatwiej może je zmieniać. Tak powiada KALA.

Trzecia myśl, która odkryli ci mądrzy ludzie, nazywa się MAKIA: czyli energia płynie tam, gdzie koncentrujemy naszą uwagę. Zawsze, gdy płynie energia i uwaga, powstają zdarzenia. Obojętnie gdzie nie kierowałbyś swojej uwagi, np. na jakiś przedmiot lub myśl, przepływ energii utrzymuje się. Innymi słowy: wszystko wraca do ciebie stosownie do twoich myśli. A to znów oznacza: jeżeli pozytywnie myślisz o swoim środowisku, wtedy także pozytywna energia powraca do ciebie. Jeśli jednak wysyłasz negatywne myśli odnośnie swojego otoczenia, wtedy powraca do ciebie negatywna energia. Do twojego życia wpływają negatywne konsekwencje. Jeżeli wysyłasz przesadne myśli i konsekwentnie zachowujesz je, zamiast jedynie okazyjnie, chwilowo, przy sposobności, wtedy również przesada i nadmiar wpływają do twojego życia. Jeżeli ciągle myślisz o szczęściu i radości, wtedy w tym samym stopniu szczęście i radość będą wpływały do twojego życia. Skoro tylko skoncentrujesz się na strachu i złości, wtedy w swoim życiu natkniesz się na to samo. Jeżeli skoncentrowany jesteś na przemocy, irytacji i chorobie, wtedy do twojego życia wpłynie przemoc, irytacja i choroba. Huna powiada, iż każdy z nas posiada zdolność oraz cudowny dar samodzielnego rozstrzygania, na czym powinny koncentrować się nasze myśli, energia i uwaga. W zależności od zmiany, wpływa to z powrotem do twojego życia. Wszystkie różnorodne metody tej wiedzy pokazują, wychodząc od pierwszej zasady, jak powinny wyglądać zmiany wnętrza, które doprowadzają do zmian w świecie zewnętrznym.

Czwarta zasada to MANAWA. MANAWA mówi, iż teraz jest moment siły, teraz jest chwila działania. Tutaj i teraz. Siła leży nie w przeszłości i nie w przyszłości. Przeszłość nie ma żadnej władzy nad tobą. To raczej ty jesteś tym, który dokładnie w tej chwili posiada moc zmieniania swojego sposobu myślenia. Dzięki temu przeszłość oraz następstwa przeszłości nie mogą zatrzymywać cię. Musisz iść naprzód. Z balastem przeszłości nie posuniesz się w życiu do przodu. Najlepiej posuniesz się w życiu naprzód, jeżeli będziesz myślał etapami o sobie i o przeszłości. Są to dokładnie te myśli, które w każdym momencie stwarzają twoją rzeczywistość. Jeżeli w twoim życiu istnieje piękno, wtedy piękno to stwarzasz teraz. Idea ta powiada, że piękno to stwarzasz dzięki temu, iż w tym momencie doświadczasz go, podziwiasz i uznajesz je. Jeżeli nie uznajesz go, jeśli stracisz poczucie piękna, wtedy cała otaczająca cię ziemia straci swoje piękno. Jak wiemy, dzieje się tak w niektórych miejscach na Ziemi. Jednak jeśli stworzysz więcej radości z danej chwili i uznasz ja, wtedy tym bardziej wzmacniasz i wzbogacasz ją. Nie chodzi więc o to kim byłeś, lecz kim jesteś. Od tego zależy, co posiadasz w każdej chwili. Tak samo przyszłość nie leży tak po prostu przed tobą i nie czeka, aż natkniesz się na nią. Nie, przyszłość jest ciągle kreatywna i odpowiada myślom, które teraz zasiewasz. Czasami mamy chwasty z przeszłości. Lecz teraz możemy je wyrwać i posadzić nowe nasiona, stworzyć nową przyszłość. Tak powiada ta wiedza. Z biegiem czasu zasiane zostaną nowe nasiona i jeżeli plon tego zasiewu nie będzie nam się podobał, wtedy zawsze możemy wyrwać go i posadzić nowe nasiona. W każdej chwili mamy tę moc w sobie. Siła ta znajduje się również we wszystkim innym. W każdej chwili.

Jedna z najcudowniejszych idei skrywa się za słowem, które już słyszeliście: ALOHA. ALOHA ogólnie oznacza: dzień dobry i do widzenia. Co prawda, słowa tego używa się też w tym sensie. Ale my mówimy również o ALOHA jako o duchowej postawie. Wtedy oznacza i określa ono przyjaźń. Jednakże oznacza jeszcze coś więcej. Więcej aniżeli przyjaźń, dzień dobry i do widzenia. ALOHA oznacza w prosty i niepojęty sposób miłość. Prawdziwe znaczenie tego przecudownego słowa to miłość. Jednak głęboko w jego korzeniach znajduje się znaczenie: być szczęśliwym. Być szczęśliwym ... z czymś lub kimś. Oto jest owe właściwe odkrycie, najprzecudowniejsza tajemnica, którą odsłonili ci ludzie. Kochać oznacza być szczęśliwym z ... Stopień, w którym zadowolony jesteś z samego siebie, z ludzi i środowiska, w takiej mierze kochasz. Wtedy miłość może wypromieniować i płynąć. Jednakże stopień, z jakim krytykujesz, w jakim niezadowolony jesteś z życia, w takiej mierze osłabiasz lub uszczuplasz miłość. Miłość nie ma nic wspólnego z bólem. Miłość nie ma nic wspólnego z byciem skrzywdzonym lub krzywdzeniem innych. Miłość jest szczęściem, radością, przyjaźnią i przyjemnością pod każdym względem. Ponieważ: kochać oznacza być szczęśliwym z ...

Szósta zasada to MANA. MANA jest często mylnie rozumianym słowem i zrównywanym z czystą energią. Jednakże MANA oznacza siłę, boską siłę, twórczą siłę. Istota (koncept) MANY to fakt, że istnieje źródło siły, które przepływa przez nas wszystkich. Nie tylko przez nas, ludzkie istoty, lecz także przez Ziemię, przez każdy kamień, drzewo, chmurę. MANA jest wewnętrzną siłą udzielająca kreatywności wszystkiemu, co istnieje. Kreatywności odpowiadającej danej rzeczy lub istocie. MANA jest siłą fal i oceanu oblewającego wybrzeże. MANA jest siłą wiatru, który niesie chmury, ptaki i wieje ponad lądem. MANA jest siłą pozwalająca kamieniowi być twardym, silnym i trwałym. MANA jest siłą pozwalająca każdemu człowiekowi być kreatywnym we właściwy sobie sposób. MANA jest siłą w każdym z nas, we wszystkich rzeczach we Wszechświecie. Najważniejszą sprawą występującą przy tej idei jest dalej sięgająca myśl, iż cala moc i siła pochodzi z wnętrza. To jest podstawowe znaczenie. Nie istnieje żadna siła poza nami, która miałaby nad nami moc. Cała siła twojej egzystencji pochodzi z tego wszystko przenikającego źródła. Zawsze gdy sądzimy, iż coś innego dysponuje siłą, wszystko jedno czy jest to przyroda, czy też inny człowiek, jakiś duch, obojętnie co to nie byłby, o czym myślimy, iż miałoby nad nami moc, wtedy uszczuplamy własną siłę. Osłabiamy, tłumimy ją i w szczególny sposób postępujemy tak, jakbyśmy w rzeczywistości w ogóle nie mieli tej mocy. MANA jest więc twórczą siłą, a nie mocą nad czymś. Jest to wewnętrzna siła istniejąca we wszystkich rzeczach, w każdym człowieku, czyniąca z niego w najpełniejszym zakresie to, kim lub czym jest. W im większym stopniu dopuścimy do nas ta siłę, im bardziej będziemy ją czuć, korzystać z niej i żądać jej, tym szybciej posiądziemy siłę wdrapania się na najwyższy szczyt mocy i potęgi.

Siódma zasada nazywa się PONO. PONO mówi, iż skuteczność jest miarą prawdziwości (rzeczywistości). Istnieje wiele sposobów dokonania pewnych rzeczy. Nigdy naprawdę nie jesteśmy mocno osadzeni. Nie istnieje tylko jeden sposób zrobienia czegoś; nie istnieje tylko jedna prawda, jedna metoda, jedno lekarstwo, jeden sposób leczenia, jedna droga do szczęścia, jeden człowiek, z którym możemy być szczęśliwi. Istnieje wiele sposobów (dróg) na osiągnięcie naszych celów, bycia szczęśliwym, korzystania z życia, wypełnienia go. PONO mówi, że zawsze istnieje inna droga prowadząca do celu. PONO powiada, iż żaden plan (koncept, zarys, szkic) nie jest święty. Zamiar może być święty. Droga, którą idziecie, aby osiągnąć to, co chcecie, jednakże nie jest święta. Jeżeli chcecie osiągnąć określony cel, wtedy musicie wybrać stosowny (odpowiedni) do niego środek. Przemoc wytwarza tylko więcej przemocy, aż do chwili, gdy może pewnego dnia ludzie będę nią zmęczeni i użyją pokojowych środków (metod), aby znów zawitał pokój. Jeśli jednak zaczniecie z pokojem w sercu, z miłością dla pokoju, wtedy przybliżycie się w życiu do pokoju.
Wiedza ta jest praktycznym sposobem życia ze samym sobą oraz innymi ludźmi.

Były to zasady wiedzy, na podstawie której żyli kupua. Wiedza ta nazywa się ka huna; wiedza wywodząca się z tych oraz podobnych wysp na Pacyfiku; wiedza, która należy przekazywać. Jeżeli chciałbyś ją przekazać innym, jeżeli sam chciałbyś ją stosować, wtedy szukaj odpowiedniego gruntu i stosuj ja w swoim życiu.

TRZY JA

"Kim jest właściwie człowiek z punktu widzenia huny? Z czego składa się i jak funkcjonuje?" W książkach i warsztatach Serge´a Kinga - w książce "Mastering Your Hidden Self" przedstawia on jeden z wielu hawajskich opisów, według których człowiek składa się z siedmiu elementów:

Ku lub Unihipili: jaźń aktywna

Lono lub Uhane: jaźń określająca

Kane, Aumakua, Kumupa´a lub ´ao´ao: jaźń kreatywna

Dusza człowieka: Iho

Ciało Aka człowieka

Mana człowieka

Fizyczne ciało człowieka: Kino

Opis ten wydaje się nam tak znajomy, iż sądzimy, że nie jest godny napisania o nim artykułu. Jednak w swoich książkach i warsztatach Serge King ciągle wskazuje na ważną rzecz: światopogląd hawajskich szamanów częściowo pokrywa się z innymi systemami, jednak w wieku punktach wyraźnie różni się. Szczególnie dotyczy to Ku, Lono i Kane w porównaniu z innymi znanymi systemami pochodzącymi z kultury zachodniej. Różnice dotyczą przede wszystkim ich istoty, funkcji i powiązań między nimi. Dokładne poznanie ich "należy do najbardziej praktycznych rzeczy, jakich możecie się nauczyć" - mówi S. King w "Szamanie miejskim".

W niniejszym artykule, na podstawie książek i warsztatów S. Kinga, zebrane zostały najważniejsze różnice. Oczywiście zestawienie to nie wyczerpuje tematu.

Pierwsza różnica: Izolacja czy całość
W przedstawionych powyżej siedmiu elementach składowych człowieka Ku, Lono i Kane są trzema podstawowymi aspektami ducha (mind). Pierwsza ważna różnica to sposób, w jaki patrzy się na nie na Zachodzie i na Hawajach pod względem ich istoty i wzajemnego stosunku. M.F. Long, który badał filozofie huny przez pryzmat kultury chrześcijańskiej, opisuje Ku, Lono i Kane jako trzy oddzielne istoty i bóstwa. W przeciwieństwie do tego King twierdzi, że Ku, Lono i Kane w kulturze hawajskiej nie są w żaden sposób od siebie oddzielone, natomiast są jedynie trzema różnymi aspektami tego samego ducha.

Dlaczego wiec w ogóle dzieli się ducha na trzy aspekty? Uprzytomnijmy sobie w związku z tym, że siedem podstawowych zasad huny według Serge´a Kahili Kinga są logicznie zamkniętym kołem podstawowych założeń, na podstawie których można wysnuć wszystkie punkty widzenia i techniki huny. W związku z tym prześledźmy wszystkie związane z naszym tematem zasady:

Oddzielenie lub jedność między Ku, Lono i Kane prowadzi nas wprost do drugiej zasady huny (KALA): "Nie istnieją żadne granice". Jeśli potraktujemy Ku, Lono i Kane jako oddzielone od siebie istoty, wtedy izolacja ta sprzeciwiałaby się drugiej zasadzie huny. Jednak KALA oznacza też: "Izolacja jest potrzebna iluzja". Serge King w "Szamanie miejskim" wyjaśnia dalej, że w nieskończonym Uniwersum, logicznie rzecz biorąc, nie mogą istnieć żadne różnice i kontrasty. W związku z tym niemożliwe byłoby doznawanie specyficznych wrażeń zmysłowych. Dlatego też, jeśli naprawdę chcemy pracować z Ku, Lono i Kane, wtedy korzystnie jest oddzielić je od siebie w myślach. Posługujemy się więc twórczymi kategoriami, za pomocą których możemy osiągnąć konkretne rezultaty w codziennym życiu i uzdrawianiu. Skuteczność naszego działania sprawdzić możemy za pomocą siódmej zasady: "Skuteczność jest miarą prawdziwości". W hunie nie chodzi o stwierdzenie prawdziwości tego, czy innego systemu. Na podstawie pierwszej zasady (IKE) wszystko jest tylko myślową konstrukcją, która właściwie nie istnieje i dlatego też może być zmieniona lub nawet zaniechana. Jeżeli ktoś osiąga dobre rezultaty przy pomocy modelu longowskiego, może przy nim pozostać, jeżeli tego chce.

Druga róznica: Hierarchia czy równouprawnienie
Praca z Ku, Lono i Kane jest prawdziwa szamańska przygoda, w czasie której wstrząsamy całym naszym dotychczasowym myśleniem, zachowaniem i działaniem. Podobne jest to do porządkowania piwnicy, podłogi lub biurka. Pojawia się wtedy podstawowe pytanie: "Co wyrzucam, a co jeszcze zostawiam?" W ten sposób możemy dojść do nadzwyczaj pożytecznych wniosków odnośnie naszego prawdziwego stosunku do trzech aspektów naszego ducha i w jaki sposób oceniamy je na podstawie naszego kulturowego pochodzenia oraz wychowania. M.F. Long nazwał Ku "niższym Ja", Lono - "średnim Ja", natomiast Kane - "Wyższym Ja". Na skutek naszego chrześcijańskiego pochodzenia kulturowego (podobnie jak miało to miejsce u Longa) możliwe, iż pojęcia te wywołają w nas pewne hierarchiczne wartościowanie. W celu uświadomienia sobie naszych wzorców myślowych odnośnie Ku, Lono i Kane, możemy np. przy pomocy kartki papieru lub komputera graficznie przedstawić, jak wewnętrznie wyobrażamy je sobie. Czy uzyskamy wtedy pewien rodzaj uporządkowania według rangi typu: "niższe", "średnie" i "wyższe"? Czy mamy przy tym wewnętrzne świadome lub podświadome uczucie, że Ku jest trochę głupsze lub w jakiś inny sposób mniej wartościowe niż pozostałe dwie jaźnie? Czy traktujemy Ku jako "mniejsze" niż Lono i Kane, ponieważ duch jest dla nas czymś ważniejszym aniżeli materia i obchodzenie się z nią? Albo też czasami zrównujemy Ku częściowo lub całkowicie z naszym ciałem? Wtedy pomieszalibyśmy Ku z Kino i doprowadzilibyśmy do starego konfliktu między duchem i ciałem.

Niezależnie od hierarchicznego sklasyfikowania wyobrażenia o Ku, Lono i Kane znajdujemy się w oczywistej przeciwności do filozofii huny. Hierarchiczne wyobrażenia odnośnie fenomenów życia są obce jego istocie i nielogiczne: Jak Ku, Lono i Kane mogą ocenić same siebie, gdy są różnymi aspektami tego samego ducha? W hunie materia i duch są tym samym w ich istocie i tak samo ważne. Obydwa są jedynie różnymi stanami i częstotliwościami tej samej energii życiowej. Stanowisko to zajmuje również współczesna fizyka, jednakże nie jest ono jeszcze zbyt popularne. Chodzi tutaj o sprawdzenie naszych własnych wzorców myślowych pod kątem starych wyobrażeń i oczyszczenie ich - o ile tego chcemy, ponieważ nie musimy.

Trzecia różnica: Zakresy świadomości czy funkcje
W "Mastering Your Hidden Self" Serge Kahili King stawia pewne twierdzenia zachodniej filozofii wobec filozofii huny celem wskazania wspólnych i przeciwnych właściwości obydwu tych systemów. Bez wdawania się w szczegóły można stwierdzić, że zachodnia filozofia bazuje na dwóch obszarach ludzkiej psychiki: świadomości i nieświadomości lub podświadomości. Cechą charakteryzującą oba te zakresy jest stopień świadomości. Czy możemy te pojęcia zrównać z Ku, Lono i Kane?

W tym momencie opłaca się zająć szczegółami: King posługuje się wieloma pojęciami, przy czym ciągle występuja trudności z tłumaczeniem słowa "mind". Dlatego też pozostawmy to zamieszanie pojęciowe i przyjrzyjmy się cechom charakterystycznym Ku, Lono i Kane. Są nimi funkcje i motywacje, których jesteśmy świadomi lub nie (w nawiasach podane są alternatywne określenia trzech aspektów naszego ducha, których używa King):

Ku (fizyczna lub aktywna jaźń albo też fizyczna energia w nas)

- Funkcja: Ku jest strażnikiem lub archiwistą genetycznej pamięci, przyzwyczajeń, wszystkich świadomych i nieświadomych wspomnień oraz doświadczeń. Genetyczne dane gromadzone są w każdej komórce, natomiast doświadczenia i wspomnienia magazynowane są przez Ku w mięśniach i łączone z emocjami.

- Motywacja: Kochać i być kochanym. Ku motywowane jest fizyczną i emocjonalną przyjemnością.

- Stosunek do czasu: Ku zorientowane jest na przeszłość w związku z funkcją gromadzenia wspomnień, jednak reaguje całkowicie w teraźniejszości.

LONO (mentalna lub określająca jaźń, energia mentalna)

- Funkcja: Lono analizuje, kategoryzuje, racjonalizuje, porównuje i podejmuje decyzje według miary dobra i zła. Posługuje się przy tym wszystkim wyobraźnią.

- Motywacja: Władza i moc nad czymś (wtedy podstawą dla siły jest strach i obawa) lub z czystej uciechy z powodu fizycznej albo mentalnej siły, rozwiązywania problemów, twórczego działania i osiągania celów.

- Stosunek do czasu: Ponieważ Lono może wyobrazić coś, co jeszcze nie istnieje, ukierunkowane jest na przyszłość. Jednak jeśli Lono nie posiada siły, wtedy boi się, ponieważ strach skierowany jest zawsze w kierunku przyszłości.

KANE (kreatywna jaźń lub energia)

- Funkcja: Kane inspiruje. Stwarza sytuacje i konstelacje na podstawie założeń pochodzących od Ku i Lono.

- Motywacja: Harmonia w sensie polepszenia stosunków z nami samymi, innymi ludźmi i środowiskiem.

- Stosunek do czasu: Kane harmonizuje przeszłość i przyszłość w teraźniejszości.

Na podstawie powyższego zestawienia istotnych cech charakterystycznych Ku, Lono i Kane widzimy, iż Ku i Lono możemy jedynie częściowo przyrównać do powszechnie używanych pojęć podświadomości i świadomości.

Czwarta różnica: aktywne czy dające wskazówki Wyższe Ja
Na podstawie drugiej zasady (KALA) cale Uniwersum jest żywe i daje nam odpowiedz. Jeśli odpowiednio do tej zasady również Ku, Lono i Kane potraktujemy jako żywe istoty o szczególnym charakterze, różnych funkcjach lub sposobach działania oraz motywacjach, wtedy możemy także porozumiewać się z nimi. Możemy poinformować je o czymś, polecić coś lub nauczyć czegoś, jak również otrzymać od nich wsparcie, interesujące odpowiedzi i pożyteczne wskazówki. W zależności tej King porównuje Ku, Lono i Kane do współpracowników w firmie, którzy są dobrze wykształceni, pracują dla nas i chcą jak najlepiej dla firmy. Jednak wszystkie trzy potrzebują kierownictwa z naszej strony. Praca nad nami samymi polega więc na czułym i łagodnym doprowadzeniu Ku, Lono i Kane do tego, aby pracowały dla nas tak, jak byśmy tego chcieli. Analogicznie do złotnika (gold smith) King prace szamana porównuje do duchowego kowala (mind smith), którego narzędziami są Ku, Lono i Kane. Jeżeli osiągniemy mistrzostwo w tej dziedzinie, wtedy staniemy się panem lub panią w naszym duchowym domu.

Najważniejsza różnica polega na obchodzeniu się z Kane. Również Kane potrzebuje dokładnych wskazówek ze strony określającej jaźni. Ten punkt widzenia pochodzący z huny wymaga zupełnego zmienienia sposobu myślenia u ludzi, którzy sądzą, ią Wyższemu Ja mogą oddać odpowiedzialność za kształtowane swojego życia, po czym ono samo troszczy się o życie danego człowieka. Na podstawie tej nieprecyzyjnej wskazówki Kane będzie starało się postępować jak najlepiej, lecz nie zawsze będzie to pokrywało się z właściwą wolą danego człowieka. W hunie każdy człowiek sam całkowicie odpowiedzialny jest za swoje życie. Podstawa do tego jest podstawowe założenie huny, iż każdy człowiek posiada wolną wolę: Kanaloa. Jest to punkt, z którego działamy: punkt ciszy i spokoju (stillpoint). W związku z tym jesteśmy całkowicie wolni. Możemy zdecydować się na życie pełne marudzenia i narzekania albo przepełnione radością i spełnieniem. Kane nigdy nie odwiedzie nas od cierpienia, jeśli zdecydowaliśmy się na to (najczęściej nieświadomie). Wewnętrzne glosy, które porozumiewają się z nami za pomocą "podniesionego palca" i "ale powinieneś ..." nigdy nie przekazują nam przesłania od Kane, nawet jeśli wezwania te są bardzo szlachetne. Porady te pochodzą od przyjętych wartości jakichś autorytetów. Kane za pomocą wewnętrznych i zewnętrznych wskazówek inspiruje nas do polepszenia naszego sposobu zachowania się. Od nas zależy, czy przyjmiemy je, czy też nie.

Droga do szczęścia
Każdy z nas może konkretnie, ze szczegółami wyobrazić sobie Ku, Lono i Kane np. jako osoby, energie lub w jeszcze inny sposób. Praktyczna korzyść z badania trzech aspektów naszego ducha polega jednak na tym, abyśmy w celowy sposób mogli sami wpływać na nasze codzienne życie. Powinniśmy jedynie starać się o zaspokojenie potrzeb każdej z trzech jaźni: Ku w zmysłowy lub emocjonalny sposób; Lono za pomocą mentalnej lub fizycznej siły; natomiast Kane za pomocą harmonii. Sami określamy miarę naszego zadowolenia.

Dodatek od redakcji Aloha Nachrichten

Takie pojęcia jak "Ku, Lono i Kane" lub "Unihipili, Uhane i Aumakua" są stworzonymi przez ludzi kategoriami. Jest to próba opisania kompleksowych zależności, jednakże są to zupełnie dowolne twory. King swój opis opiera na polinezyjskich statuach "tiki", za pomocą których przedstawia trzy jaźnie. Hawajczycy nie znali tiki, które dotarły do nich bardzo późno z Tahiti. Można spotkać je na Big Island.

W mitologii hawajskiej Ku jest bogiem wojny i wschodu słońca. Ku jest Bogiem - Ojcem. Jego żona to Hina - Matka - Ziemia. Lono jest bogiem rolnictwa, deszczu i pokoju. Łączony jest z chmurami, jednak żyje w wodzie. Kane jest bogiem myśliwych i mieszkańców lasu. Jest on kreatywną rodzicielską częścią człowieka oraz wszystkich żywych istot. Łączony jest ze światłem słonecznym, słodka woda i innymi rzeczami dającymi życie.

Jeśli szukamy tłumaczenia słowa "Unihipili" wtedy natrafiamy na "ducha zmarłych" (Pukui/Elbert Hawaiian Dictionary). Hawajczyk Moe Keale tlumaczy te słowa jako: "najwyższy punk; najbliższy bóg". Również Uhane tłumaczone jest jako "duch/dusza". Aumakua oznacza nie tylko Wyższe Ja, lecz obejmuje człowieka, jako całą istotę.

POZIOMY POSTRZEGANIA RZECZYWISTOŚCI

Koncepcja różnych form, „płaszczyzn” postrzegania świata, w którym żyjemy, bierze się z różnorodności przekonań odnośnie tego, czym jest rzeczywistość, oraz jak funkcjonuje nasz umysł. Tak naprawdę niewiele potrafimy powiedzieć o świecie - poza tym, że jest, i jest jaki jest. Doświadczamy świata za pośrednictwem zmysłów, z których to informacji nasz umysł tworzy pewną całość, dla potrzeb „prac szamańskich” można mówić o czterech rodzajach spojrzenia na rzeczywistość:
- ike papakahi („doświadczanie pierwszego poziomu”) - świat obiektywny - postrzegany w oparciu o założenie, że wszystko jest oddzielone; ten sposób postrzegania znamy raczej wszyscy.
- ike papalua („doświadczanie drugiego poziomu”)- świat subiektywny- postrzegany w oparciu o założenie, że świat jest energią, z czego wynika, że wszystko jest połączone, nasze ciało energetyczne jest w ciągłym przepływie energii z i do otoczenia; ten sposób postrzegania jest np. wykorzystywany przez bioenergoterapeutów, oraz przy widzeniu aury, zazwyczaj nieświadomie dostrzegany przez ludzi: "czuje się dziś rześki i pełen energii", "musze podładować akumulatory" to wypowiedzi związane z doświadczaniem świata jako energii.
- ike papakolu („doświadczanie trzeciego poziomu”) - świat symboliczny- postrzegany - w oparciu o założenie, że wszystko, co dostrzegamy, jest symbolem czegoś innego; ten sposób postrzegania świata znamy ze snów oraz np. wspomnień
- ike papaha („doświadczanie czwartego poziomu”) świat holistyczny - postrzeganie - oparty na założeniu, że cały wszechświat jest jednością, czasami jest doświadczany w chwilach wielkich wzruszeń lub strzelistej modlitwy. Najczęściej przejawia się w postaci odruchowej identyfikacji z jakąś rzeczą, zachowaniem lub ideą, np. odruch uśmiechania się, kiedy inni się śmieją, naśladowanie zachowań.
Te cztery płaszczyzny postrzegania są w nas obecne cały czas, przełączamy się pomiędzy nimi zupełnie nieświadomie - „szamańskim” odkryciem jest, że możemy działać na każdym z tych poziomów w celu uzyskania pożądanych przez nas celów, pomimo iż z punktu widzenia każdego z tych sposobów postrzegania pozostałe mają mocno ograniczone znaczenie. Patrząc ze świata obiektywnego pozostałe sposoby interpretacji rzeczywistości są sztucznymi konstrukcjami myślowymi, których powstawanie ułatwione jest poprzez specyficzne skłonności naszego mózgu. Z punktu subiektywnego świat fizyczny jest przejawem pewnych aspektów energii i ich przepływów, formy postrzegane w symbolicznym poziomie postrzegania są związane z wzorami energii, natomiast świat jedności wynika z wspólnej natury wszystkich energii w świecie. Z punktu widzenia świata symbolicznego, świat fizyczny i świat energii to specyficzne sny śnione przez symbol całości, pełni samoświadomość - „jestem” z czwartego poziomu. Z punktu widzenia świata holistycznego, wszystkie pozostałe światy są stanami świadomości wszechobecnego „jestem” i wewnętrznym ruchem treści obecnych w tym umyśle.
Należy zwrócić uwagę, że na każdym z tych poziomów obowiązuje związek między sposobem postrzegania a wewnętrznymi wzorami, przekonaniami: w świecie obiektywnym
Postrzeganie zależy od nawyków wzorców napięć mięśniowych (czyli jak jesteśmy przyzwyczajeni), w świecie subiektywnym to, co postrzegamy, jest naszą reakcją na odczuwane energie, w świecie symbolicznym nasze przekonania (wzory) manifestują się bezpośrednio jako postacie i zdarzenia, natomiast w świecie holistycznym przekonania określają z czym się identyfikujemy(utożsamiamy) i co z tego utożsamienia potrafimy wewnętrznie odebrać(a w rezultacie zmienić).
Z modelu czterech sposobów postrzegania wynika sposób przeprowadzania zmian wzorców (np. w celu uzdrowienia, czy kreacji zdarzeń): W jedności, utożsamiając się z wzorcem, który chcesz zmienić, użyj wyobrażeń, postaw i słów odzwierciedlających, symbolizujących pożądany przez ciebie efekt. Prosty przykład: naśladowanie postaw i zachowań osoby pewnej siebie w celu zyskania pewności siebie.
Więcej o czterech poziomach rzeczywistości możesz przeczytać w art. Serge'a Kahili Kinga "Hawajski Szamanizm" w dziale Artykuły.

JEDEN ODDECH - PRAKTYKI W CZASIE JEDNEGO ODDECHU

Czasami zdaje się nam, że nie mamy czasu na praktyki, na medytację, modlitwę czy energetyzację. Tymczasem nie potrzeba wiele - wystarczy jeden oddech. Jeśli kiedyś byłeś lekko zamroczony to wiesz, że jeden głębszy oddech czasami pomaga odzyskać świadomość. Nasze ciało potrafi w czasie jednego oddechu odmienić swój stan - potrafimy od zmęczenia przejść do aktywności, od snu do przebudzenia i z powrotem. Nasza wewnętrzna energia, aura potrafi się zmieniać jeszcze szybciej.
Oddech symbolizuje życie, energię życiową a nawet proces stworzenia - Świat wyłania się wciąż na nowo z „nicości”, świetlistej podstawy po to, by na wydechu w niej się znów rozpuścić. Wdech - to element wchłaniania, dostrajania się do tego na czym się skupiamy. Wydech - to rozluźnienie, oczyszczenie, promieniowanie energii. Momenty przejścia, bezdechu to chwile w których naturalny sposób zatrzymuje się dialog wewnętrzny i umysł kieruje się do wewnątrz, w stronę wewnętrznych zmysłów.
No, to zaczynamy:
Integracja - powrócenie do obecnej chwili, odzyskanie kontaktu z chwilą obecną. To odruchowy głębszy oddech kiedy chcemy się uspokoić. Na wdechu - wdychaj obecną chwilę, jakbyś wchłaniał energię z wszystkiego, co postrzegasz, lub wąchał nieznany wcześniej kwiat. Na wydechu - rozluźnij się i skieruj uwagę na zewnątrz, obejmij nią przestrzeń w której jesteś.
Rozluźnienie - oddech dla rozluźnienia: na wdechu lekko napnij całe ciało, usztywnij je, tak jakbyś napompował się wdychanym powietrzem. Od stóp do głowy. Lekko unieś ramiona w górę, zaciśnij dłonie. Na wydechu - rozluźnij się całkowicie, pozwól ciału „opaść”. Niech wydech będzie dużo dłuższy od wdechu.
Energetyzacja - przygotuj sobie wcześniej własną energetyzującą wizualizację: Może to być wizja płomieni, czerwone intensywne światło, dźwięk syren alarmowych, wyobrażenie siebie jako olbrzyma. Coś co działa na ciebie pobudzająco. Przed wdechem przywołaj tę wizję, zrób głęboki wdech wchodząc w nią głębiej, z pełnymi płucami zrób kilkusekundową przerwę - koncentrując się na tej wizualizacji. Na wydechu skoncentruj się na swoim otoczeniu, jeśli jesteś na osobności, złóż usta w rurkę i wypuszczaj powietrze krótkimi szybkimi dmuchnięciami
Scentrowanie(Ześrodkowanie) - Podczas wdechu koncentruj się na szczycie głowy. Na wydechu skup uwagę na pępku, lub całym rejonie brzucha. Scentrowanie pomaga czuć się spójnym, ześrodkowanym, odzyskać kontakt z wewnętrzną siłą.
Ukorzenienie - Kiedy masz poczucie, że życie chwieje ci się pod stopami, zbyt często „odlatujesz”. Weź głęboki wdech - prowadząc uwagę od stóp do brzucha i wdychając odświeżającą energię ziemi. Na wydechu skoncentruj się na stopach i wyobrażaj sobie rosnące ze stóp korzenie.
Przepływ - Weź wdech koncentrując się na szczycie głowy, na wydechu przenieś uwagę do stóp. Połącz to z wyobrażeniem, że stoisz w kolumnie świecącego z ponad głowy światła, lub w wodospadzie ożywczej energii.
Działa to rozluźniająco i energetyzująco zarazem, pomaga uwolnić się od wewnętrznych blokad.
Odblokowanie - Kiedy czujesz, że jakaś część ciała jest bardzo spięta, lub że istnieje w niej jakaś blokada. Na wdechu i wydechu koncentruj się na niej - stwórz odczucie, jakby oddech wpływał przez ten punkt do całego ciała a później wypływał w tym samym miejscu.
Zakotwiczenie w Wyższym ja- Weź głęboki wdech odczuwając, jak wpływa w ciebie światło sponad głowy, docierając do podbrzusza, na wydechu wyślij światło z podbrzusza ponad głowę. Zrób to w zgodzie z naturalnymi odczuciami - jakbyś wciągał powietrze przez czubek głowy, a później je tamtędy wydychał. To ćwiczenie wzmacnia dostęp do duchowej energii.
Uzdrawiająca moc - jeśli chcesz rozwinąć zdolność uzdrawiania. Weź wdech przez czubek głowy, odczuwając jak oddech, energia światło dociera do podbrzusza. Na wydechu skoncentruj się na dłoniach, pozwól energii przez nie promieniować. Jeśli jakieś miejsce w twoim ciele potrzebuje wsparcia - przyłóż tam dłonie podczas wydechu.
Duchowe spojrzenie- to ćwiczenie pomaga uzyskać dostęp do intuicyjnych informacji. Na wdechu wywołaj wyobrażenie rośnięcia - tak, żebyś oczami wyobraźni spojrzał na swoje otoczenie sponad głowy (20-50cm powyżej). Na wydechu powoli opadaj z punktem, w którym skupia się twoja uwaga i świadomość - aż będziesz wewnętrznym wzrokiem patrzył na otoczenie z rejonu serca lub brzucha.
Zachwyt - Zrób wdech tak, jakbyś łapał powietrze po zobaczeniu czegoś pięknego, niech towarzyszy ci uczucie zachwytu, radości. Na wydechu przywołaj uczucie wdzięczności - powiedz sobie „Dziękuję!” Pomaga poprawić samopoczucie, obudzić wewnętrznego obserwatora i zyskać zarówno więcej optymizmu, jak i sił do działania. Jest to również jedna z najprostszych modlitw, przygotowująca do modlitwy huny.
Promieniowanie - Zrób wdech całym swoim ciałem, mentalnie kurcząc i wchłaniając swoją aurę, otaczające cię pole energii. Zrób dłuższy wydech, pozwalając energii promieniować, swobodnie się rozszerzać. To ćwiczenie przydaje się, kiedy czujemy się przytłoczeni okolicznościami, lub jako przygotowanie do błogosławienia.
Błogosławieństwo - Zrób wdech koncentrując się na szczycie głowy oraz przywołując w jego trakcie wyobrażenie napełnienia i otoczenia się energią. Na wydechu skup się na obiekcie, który błogosławisz i wypowiedz swoje błogosławieństwo w formie życzenia lub komplementu. Błogosławienie rzeczy symbolizujących pożądane wartości, przyciąga je do naszego życia.
Haipule (modlitwa huny) - Zrób wdech koncentrując się na szczycie głowy oraz przywołując w jego trakcie wyobrażenie napełniania i otaczania się energią. W przerwie pomiędzy wdechem a wydechem przywołaj symbol pożądanej sytuacji, lub umieść się w jej wnętrzu, wyobraź sobie pożądaną sytuację. Na wydechu skoncentruj się na szczycie głowy i przywołaj wyobrażenie wysyłania energii do góry albo skoncentruj się na sercu i promieniuj ją na otoczenie. Postaraj się, by emocjonalnie przypominało to ćwiczenie Zachwytu
Wzmacnianie mocy - Na wdechu skoncentruj się na szczycie głowy i przywołaj wyobrażenie napełniania i otaczania się energią. Na wydechu przypomnij sobie co i po co robisz, z pewnością siebie odpowiedz (np. Teraz obieram ziemniaki po to, by zjeść smaczny obiad). To ćwiczenie wzmacnia wewnętrzną siłę, pewność siebie. Jeśli chcesz pobudzić wewnętrznego obserwatora, to możesz zamiast energetyzacji przywołać uczucie zdziwienia i zapytać siebie „Co ja teraz robię?”
Medytacja - Na wdechu zapytaj siebie - „Kim jestem?” Na wydechu rozluźnij się skupiając na szczycie głowy, wsłuchując się w odpowiedź z wnętrza lub przywołaj uczucie zaciekawienia i szczerze z uśmiechem odpowiedz sobie „Nie wiem”. Pomaga rozluźnić się i zacząć obserwować, zamiast denerwować własnymi lub cudzymi osądami.
Oddychanie symbolami - jeśli czujesz, że czegoś ci brakuje, a chciałbyś rozwinąć daną cechę czy ideę w swoim życiu np. wdycham miłość, wydycham miłość. Moc, szacunek, siła, wdzięczność, świadomość, wolność, skupienie, wytrwałość, skuteczność, bogactwo, zaufanie, równowaga, harmonia, spokój, mądrość to dobre tematy. Podczas oddechu przywołuj odczucia wyobrażenia, wspomnienia lub symbole związane z tematem.

Powyższe jednooddechowe ćwiczenia możesz wykonywać pojedynczo lub w seriach oraz łączyć je w sposób, który wydaje ci się odpowiedni np.
Rozluźnienie - Energetyzacja - Integracja-Promieniowanie - kiedy jest ci źle, a chcesz lepiej się czuć w obecnej chwili
Przepływ - Zakotwiczenie w Wja - Modlitwa-Zachwyt. - kiedy chcesz coś osiągnąć,
Duchowe spojrzenie - Medytacja -Wzmacnianie mocy - Błogosławienie - kiedy zaczynasz być rozproszony przez wspomnienia czy marzenia
Rozluźnienie - Ukorzenienie - Energetyzacja - Scentrowanie - Wzmacnianie Mocy - by skuteczniej działać
Energetyzacja - Uzdrawiająca moc - Rozluźnienie- Odblokowanie - Przepływ - gdy coś cię boli
itd
Pojedynczo czy w serii wystarczy raz na pół godziny czy na godzinę, czy po prostu kiedy masz okazję lub czujesz, że czegoś ci potrzeba. Powodzenia.

ODDECH (HA) - ĆWICZENIE PIKOPIKO

Oddech to naturalne źródło energii życiowej w naszym ciele, a od jej stanu uzależnia się często stan naszego zdrowia (i życia również). Aby zwiększyć skuteczność praktyk (modlitwy czy wędrówki szamańskiej) zazwyczaj jako wstęp do nich stosuje się praktyki pobudzające przepływ energii.
Najprostszą metodą doenergetyzowania się jest zrobienie kilku głębszych oddechów. Oddech w połączeniu z kierowaniem uwagą i wyobrażeniami to podstawa dla pracy z energią. Hawajską, bardzo prostą zresztą techniką jest piko-piko dosłownie oznacza centrum-centrum. Specyficzne ćwiczenie łączące oddech i uwagę. Najprostsza wersja piko-piko (i jednocześnie ćwiczenie o tej nazwie) to: cykl
- normalny wdech z koncentracją uwagi na głowie
- normalny wydech z koncentracją uwagi na pępku
- normalny wydech z koncentracją uwagi kości ogonowej (lub na stopach)
- normalny wydech z koncentracją uwagi na pępku
Napisałem „normalny” ponieważ nie stosuje się żadnego wpływania na tempo oddechu, po prostu przenosi się uwagę z rytmem oddechu pomiędzy poszczególnymi punktami. Piko oznacza również pępek, centrum siły według Polinezyjczyków. Pępek jest naszym miejscem mocy, z którego pochodzi siła (MANA: Cała moc pochodzi z wnętrza).
Możesz wykorzystać tę technikę do "oddychania światłem" i wzmocnienia swojej energii dzięki temu, czyli:
- normalny wdech z koncentracja uwagi na świetle
- normalny wydech z koncentracja uwagi na pępku
dobrze jest wykonać po tym serie (3-5) piko-piko w celu zrównoważenia tej energii w ciele,
Inna metodą jest wykorzystanie piko-piko do bardzo prostego i skutecznego równoważenia i łączenia energii swojej i świata:
- normalny wdech z koncentracją ponad głową - wyobrażasz sobie że wpływa w ciebie energia nieba, jasna i świetlista, dająca siłę do działania
- normalny wydech z koncentracją spod stopami - pozwalasz tej energii przepłynąć aż do ziemi
- normalny wdech z koncentracją pod stopami - pobierasz energie ziemi również jasną, ożywczą, ale pełną spokoju (możesz wyobrażać sobie lekki chłód)
- normalny wydech z koncentracją ponad głową - pozwalasz tej energii przepłynąć do nieba
Robisz kilka takich cykli koncentrując się poza ciałem, po czym kilka normalnych, kierując i gromadząc energię w pępku.
Rozszerzona wersja piko-piko (opcjonalnie ze śpiewem zasad huny) obejmująca większość punktów w ciele uznawanych za punkty siły i służąca wzbudzeniu energii, scentrowaniu i zrównoważeniu jej w ciele:
IKE Wdech koncentracja na szczycie głowy
Wydech koncentracja pępek
KALA Wdech lewe ramie
Wydech pępek
MAKIA Wdech-prawe ramie
Wydech-pępek
MANAWA Wdech- środek klatki piersiowej
Wydech-pępek
ALOHA Wdech-lewe biodro
Wydech-pępek
MANA Wdech-Prawe biodro
Wydech-Pępek
PONO Wdech kość łonowa/ genitalia lub stopy
Wydech pępek
i ósme: HU -wdech- pępek
NA -wydech- pępek
Zamiast śpiewać hawajskie słowa, można użyć oczywiście polskich odpowiedników: świadomość, wolność, skupienie, wytrwałość (obecność), miłość (szczęście), moc(siła), skuteczność (elastyczność, dobro), jedność(równowaga, harmonia)
Zamiast skupiać się na ramionach i biodrach, możesz użyć dłoni i stóp (odpowiednio lewej i prawej).

DUCH ALOHA

Duch Aloha (The Aloha Spirit) nawiązuje do dobrze znanej postawy przyjacielskiej akceptacji, z czego tak bardzo słyną Wyspy Hawajskie. Niemniej jednak odnosi się on również do skuteczniej metody rozwiązania każdego problemu, osiągnięcia jakiegokolwiek celu oraz uzyskania pożądanego stanu umysłu i ciała.

W języku hawajskim słowo aloha oznacza znacznie więcej niż tylko zwyczajne „cześć”, „do widzenia” czy „miłość”. Jego głębsze znaczenie to “pełne radości (oha) dzielenie się (alo) życiową energią (ha) w chwili obecnej (alo).

Kiedy dzielisz się tą energię, zaczynasz żyć w zgodzie z Wszechmocą, którą Hawajczycy określają mianem mana. Pełne miłości stosowanie tej niewiarygodnej Mocy jest sekretem na osiągnięcie prawdziwego zdrowia, szczęścia, powodzenia i sukcesu.

Sama metoda zharmonizowania z Mocą i zastosowania jej dla swego dobra jest tak prosta, że aż trudno uwierzyć, by była prawdziwa. Proszę jednak, nie daj się oszukać, pozory często mylą. Daj sobie czas, aby ją wypróbować.

Jest to niewątpliwie najskuteczniejsza technika na świecie i chociaż jest wyjątkowo prosta, może okazać się niełatwa, bowiem nie wystarczy o niej tylko pamiętać, należy często ją stosować! Wielokrotnie przekazywana ludzkości w różnych formach tajemnica ta pojawia się tutaj po raz kolejny i brzmi:

Błogosław wszystko , co reprezentuje to, czego pragniesz!

W tym tkwi wszystko - całe sedno. Jednak coś, co jest proste, wymaga pewnego wyjaśnienia.

Błogosławić coś oznacza tyle, co przekazać nasze uznanie dla jakiejś pozytywnej cechy, właściwości czy stanu z takim zamiarem, że to, co uznamy lub zaakcentujemy, zwiększy się, będzie trwać lub stanie się.

Błogosławienie jest skuteczne, zarówno w zmienianiu swojego życia, jak i w otrzymywaniu tego, czego się pragnie, z trzech powodów:

- po pierwsze, pozytywna koncentracja Twojego umysłu uruchamia pozytywną, twórczą siłę Mocy Kosmosu.

- po drugie, przesuwa Twoją własną energię na zewnątrz, jednocześnie pozwalając, by więcej Mocy przechodziło przez Ciebie.

- po trzecie wreszcie, kiedy błogosławisz dla czyjejś korzyści, a nie bezpośrednio dla siebie, omijasz wszelkie podświadome lęki związane z tym, czego pragniesz dla siebie. Równocześnie, koncentracja na błogosławieństwie zwiększa jego wpływ na Twoje życie. To, co jest piękne w tym procesie, to fakt, że błogosławienie innym pomaga zarówno innym, jak i Tobie.

Błogosławić można za pomocą symboli i dotyku, jednak najczęstszym i najprostszym sposobem jest używanie słów. Głównymi rodzajami werbalnego błogosławieństwa są:

Podziw - to komplementowanie, chwalenie czegoś dobrego, co dostrzegasz. Np. “Jaki piękny zachód słońca”; “Podoba mi się ten kwiat”; „Jesteś taką cudowną osobą”.

Afirmacja - to błogosławieństwo mające na celu potwierdzenie, umocnienie, utrwalenie, wzrost. Np. “Błogosławię piękno tego drzewa”; “Błogosławione niech będzie zdrowie Twego ciała”.

Wdzięczność - to wyrażenie wdzięczności za to, że coś dobrego istnieje lub stało się. Np. “Dziękuję Ci za to, że mi pomagasz”; „Składam podziękowania deszczowi za to, że odżywia ziemię”.

Nadzieja - to błogosławieństwo przyszłości. Np. “To będzie wspaniały piknik”; “Błogosławię Twoje zwiększone dochody”; “Dziękuję (z góry) za wspaniałego partnera”; “Szczęśliwej podróży”; “Niech szczęście Ci sprzyja”.

Chcąc uzyskać najwięcej pożytku z błogosławienia, będziesz musiał/a porzucić lub przynajmniej ograniczyć jedno: przeklinanie, które neguje błogosławieństwo. Nie oznacza to przeklinania czy mówienia „brzydkich” słów. Odnosi się to do przeciwieństwa błogosławienia, a mianowicie krytykowania zamiast podziwiania; wątpienia zamiast afirmacji; obwiniania zamiast zrozumienia; zamartwiania się zamiast oczekiwania z ufnością. Występowanie powyższych powoduje znoszenie niektórych efektów błogosławienia. Im więcej złorzeczysz, tym trudniej otrzymasz dobro z błogosławieństwa. Z drugiej strony, im więcej błogosławisz, tym mniejszą krzywdę wyrządzasz złorzecząc.

Oto niektóre przykłady błogosławienia różnorodnych potrzeb czy pragnień. Stosuj je tak często jak zechcesz.

Zdrowie - Błogosław zdrowych ludzi, zdrowe zwierzęta, a nawet zdrowe rośliny; błogosław wszystko, co jest dobrze wykonane lub skonstruowane; błogosław wszystko, co wyraża obfitą energię.
Szczęście - Błogosław wszystko, co dobre. Błogosław całe dobro, które jest we wszystkich ludziach i innych rzeczach; wszelkie oznaki szczęścia, które widzisz, słyszysz lub czujesz w ludziach i zwierzętach; wszelkie zadatki na szczęście, które zauważasz wokół siebie.
Powodzenie - Błogosław wszystkie oznaki dobrobytu w Twoim środowisku, włączając w to wszystko, co powstało dzięki pieniądzom; błogosław wszystkie pieniądze jakie posiadasz w jakiejkolwiek formie; wszystkie pieniądze, które są w obiegu na całym świecie.
Sukces - Błogosław wszystkie oznaki osiągnięcia, ukończenia, sfinalizowania (takie jak budynki, mosty, wydarzenia sportowe), wszystkie przybycia na miejsca przeznaczenia (statków, samolotów, pociągów, samochodów i ludzi); wszystkie oznaki posuwania się naprzód lub wytrwałości; i wszystkie oznaki radości czy zabawy.
Zaufanie własnym możliwościom - Błogosław oznaki pewności siebie w ludziach i zwierzętach; wszystkie oznaki siły ludzi, zwierząt i obiektów (w tym stal i beton); wszystkie oznaki stabilności (takie jak góry i wysokie drzewa); wszystkie oznaki celowej siły (w tym wielkie maszyny, linie elektroenergetyczne.
Miłość i Przyjaźń - Błogosław oznaki troski i wychowywania, współczucia i wsparcia; wszystkie harmonijne związki w naturze i architekturze; wszystko, co jest powiązane z czymś innym lub delikatnie dotyka czegoś; wszystkie oznaki współpracy (w czasie pracy i rozrywki); wszystkie oznaki śmiechu i zabawy.
Wewnętrzny Pokój - Błogosław oznaki ciszy, spokoju i pogody ducha (takie jak spokojna woda czy bezwietrzna pogoda); wszystkie dalekie widoki (horyzonty, gwiazdy, księżyc); wszystkie oznaki piękna, które można zobaczyć, usłyszeć czy dotknąć; czyste kolory i kształty, szczegóły obiektów naturalnych i wytworzonych.
Duchowy Wzrost - Błogosław oznaki wzrostu, rozwoju i zmian w Naturze; przejść od świtu do zmierzchu; ruchu słońca, księżyca, planet i gwiazd; lotu ptaków na niebie; ruchu wiatru i morza.

Powyższe przykłady są jedynie wskazówką dla nieprzyzwyczajonych do błogosławienia. Nie ograniczaj się do nich. Pamiętaj, że każda cecha, właściwość i każdy stan mogą być błogosławione, niezależnie czy miały już miejsce, obecnie się dzieją czy też istnieją jak dotąd tylko w sferze Twojej wyobraźni (np. aby pobudzić utratę swojej wagi możesz błogosławić wąskie słupy i smukłe zwierzęta).

Osobiście używam mocy błogosławieństwa, by wyleczyć me ciało, zwiększyć dochód, rozwinąć zdolności, stworzyć więź głębokiej miłości z moją żona i dziećmi, oraz stworzyć ogólnoświatową społeczność ludzi czyniących pokój w duchu aloha. W moim przypadku to wszystko doskonale zadziałało i dlatego chcę się z Tobą tym podzielić. Zechciej i Ty podzielić się tym z innymi.

Jak Wzmocnić Swoją Moc Błogosławieństwa?

Na Hawajach praktykuje się technikę potęgującą moc błogosławieństwa przez zwiększanie osobistej energii. To prosty sposób oddychania stosowany również do przygotowania się, skupienia, medytacji czy uzdrawiania. Nie wymaga żadnego specjalnego miejsca ani szczególnej postawy. Może być wykonywany podczas ruchu lub spoczynku, gdy jesteś zajęty bądź odpoczywasz, z oczami zamkniętymi i otwartymi. W języku hawajskim technikę tę nazywa się pikopiko, bowiem piko oznacza zarówno, ciemię (mniej więcej czubek głowy), jak i pępek.

Technika

1. Stań się świadomy swojego naturalnego oddychania (być może zmieni się ono, gdy obejmiesz je swą świadomością, ale nie przejmuj się tym i staraj się oddychać naturalnie).

2. Zlokalizuj swoje ciemię i pępek poprzez świadomość i/lub dotyk.

3. Teraz, kiedy wykonujesz wdech skup swoją uwagę na ciemieniu, zaś podczas wydechu skoncentruj się na pępku. Oddychaj w ten sposób tak długo jak chcesz.

4. Kiedy poczujesz się zrelaksowany, skupiony i/lub napełniony energią, zacznij wyobrażać sobie, że jesteś otoczony niewidzialnym obłokiem światła czy pola elektromagnetycznego, oraz że każdy Twój oddech zwiększa jego energię.

5. Błogosławiąc wyobraź sobie, że obiekt Twojego błogosławieństwa otoczony jest częścią tej samej energii, która i Ciebie otacza.

13

---