1. warunki prawidłowej reanimacji

prawidłowe rozpoznanie zatrzymania oddechu/krążenia, chory na twardym podłożu, odpowiednie przeszkolenie ratowników: prawidłowo udrożnione drogi oddechowe, prawidłowe miejsce ucisku mostka, właściwy dobór leków.

2. częstotliwość wentylacji w zależności od wieku

30:2, 15:2, 3:1

3:1 -noworodek [120czynnosci/min co daje 90 ucisniec i 30oddechow/min]

l-2rż. 20/min

>2rż l5-20/min

3. częstość masażu w zależ od wieku < l rż. 120-13 O/min > Irż. 100-11 O/min > 8rż. 100/min

4. kiedy u noworodka przeprowadza się masaż serca (asystoli, bradykardia 60) jeżeli bradykardia < 60 /min || brak tętna na obwodzie, kiedy pomimo dobrej wentylacji częstość pracy serca poniżej 60uderzen /min, najpierw wentylacja dodatnim cisnieniem = rozprężyć pluca

5. co to jest dekontaminacja

jak najszybsze zmycie szkodliwej substancji dużą ilością chłodnej wody, tak aby spływała ona po ciele jak najkrótszą drogą (wyj. wapno palone - należy najpierw mechanicznie usunąć wapno a dopiero później spłukać)

6. kiedy nie wolno prowokować wymiotów, płukania żołądka

zatrucia substancjami żrącymi, oparzenia przewodu pokarmowego, przy zatruciu detergentami.

7. leczenie zatruć (też chodzi o dekontaminacje)

jak najszybciej intensywna terapia w celu utrzymania podstawowych czynności życiowych, ograniczenia uszkodzeń ważnych dla życia narządów, zabezpieczenie przez zakażeniami i utrzymanie odpowiedniego bilansu energetycznego. Leczenie p/drgawkowe. Należy podjąć próbę odnalezienia i zabezpieczenia potencjalnej trucizny. Dokonać dekontaminacji — usunięcia z e skóry, śluzówek resztek środków toksycznych. Jeżeli preparat przyjęty doustnie i osoba jest przytomna to prowokowac,wymioty (hipertoniczny roztwór soli), u nieprzytomnych po zaintubowaniu płukać żołądek. Specyficzne odtrutki:

Opiaty,opioidy - Nalokson (0,4…0,8…,2-4-10 mg) iv. im. sc.

Paracetamol — N-acetylocysteina 140mg/kg iv. po. później 70 mg/kg co 4 h

Benzodwuazepiny - Flumazenil 0,2 mg iv. im .dawki powtarzać do l mg

Alkohol metylowy - 20% Alkohol etylowy p.o. dawka nasycajaca l g/kg .; 10%alkohol w 5% glukozie iv z szybkoscia l ml/kg/h,

kw.foliwy[50mg iv co 4h], tiamina[100mg co 6h]

CO -100% 02

Środki antycholinergiczne (TLPD, p/wymiotne, p/histaminowe, atropina) - polstygmina 1-2

mg iv przez 5 min; NaHC03 1-2 mEq/kg, nastepnie wlew 80mEq w litrze z szybkością 50-100 ml/h

8. co to jest segregacja, rodzaj (codzienna itd.) kto ją wykonuje, jak się ją oznacza (kolory kart)

podział poszkodowanych na grupy z uwzględnieniem* stopnia ciężkości obrażeń, *oszacowaniem szans przeżycia, *oceną pilności udzielenia pomocy i ewakuacji. Najważniejszy cel: stworzenie szans przeżycia jak największej liczbie osób.

Ocenia się: stan świadomości, drożność dróg oddechowych, wydolność ukł. oddechowego, czynność ukł. krążenia, rodzaj obrażeń, ewentualne skażenia.

W praktyce 5 podstawowych rodzajow segregacji.

Segregacja codzienna: na oddziale ratunkowym, cel: dokonanie wczesnej oceny pacjenta i wczesne wdrożenie właściwego leczenia. Kod czerwony, żółty, zielony, niebieski, biały.

Kat.czerwona: potrzeba natychmiastowej pomocy (uraz wielo-narządowy, wstrząs, nieprzytomni, stan padaczkowy, po zatrzymaniu krążenia)

Kat. żółta: wymagają pomocy w przeciągu 10 min. (ból w kl. piersiowej sugerujący zawał., zator tętnicy płucnej, rozwarstwienie aorty, silny ból brzucha w pęknięciu tętniaka aorty, ciężka duszność, zaburzenia świadomości, podejrzenia ZOMR, złamania kości długich).

Kat.zielona: wymagają pomocy w przeciągu 30 min. (ciężkie bóle, ciężkie infekcje, urazy głowy z utratą przytomności)

Kat.niebieska wymagają pomocy w przeciągu l h (drobne urazy, ból ucha, migrena) .

Kat. biała: powinni trafić do lekarza pierwszego kontaktu.

Segregacja w wypadkach i zdarzeniach masowych: obciążenie lokalnego systemu ratunkowego ale nie dochodzi do jego przeciążenia. Wyłonienie grupy poszkodowanych w stanie krytycznym i intensywne ich leczenie, pozostali poddawani są segregacji codziennej, która jest przeprowadzana po zaopatrzeniu najciężej rannych.

Segregacja w katastrofach: przeciążenie lokalnego systemu ratunkowego, służy wyłonieniu grupy poszkodowanych wobec których zastosowanie działań leczenia daje szansę na przeżycie.

Segregacja w warunkach szczególnych: zdarzenia ,w których istnieją dodatkowe czynniki zagrożenia, użyto broni masowego rażenia. Potrzeba zastosowania dekontaminacji poszkodowanych i odzież ochronnej dla ratowników.

Kolor czerwony - bezpośrednie zagrożenie życia, wymagają natychmiastowej pomocy i

szybkiego transportu do szpitala.

Kolor żółty — poważne obrażenia, które wymagają pilnego leczenia i transportu do szpitala,

jednak na miejscu zdarzenia stan stabilny. Pomoc w II kolejności

Kolor zielony - drobne obrażenia niezagrażające życiu. Wielu nie wymaga leczenia

.szpitalnego_Pomoc w dalszej kolejności

Kolor czarny -ofiary zdarzenia

Chodzi, spełnia polecenia- zielony

Chodzi, nie spełnia poleceń - czerwony

Nie chodzi, oddycha < 30/min, nawrót kapilarny < 2s, spełnia polecenia — żółty

Nie-chodzi, oddycha < 30/min, nawrót kapilarny > 2s - czerwony

Nie chodzi, oddycha > 30/min -czerwony

Nie chodzi, nie oddycha, po udrożnieniu oddycha-czerwony

Nie chodzi, nie oddycha, po udrożnieniu nie oddycha - nie do uratowania na miejscu zdarzenia.

Na karcie powinno być:

Kod

Opis obrażeń

Informacje o wdrożonym leczeniu

Podstawowe dane o poszkodowanym

9. zatrucie CO, postępowanie

bóle i zawroty głowy, zaburzenia równowagi, zaburzenia orientacji, uczucie zmęczenia, osłabienie, nudności, wymioty, tachykardia, zaburzenia rytmu, spadek RR, zaburzenia świadomości, śpiączka, drgawki. Może być zawał.

• Wyniesienie z na świeże powietrze

• Podanie 100% tlenu

• Postępowanie objawowe (leczeni zaburzeń rytmu, hipotensji, śpiączki, drgawek)

Obligatoryjnie: stężenie karbokśyhemoglobiny, elektrolity, glu., kreatynina, EKG, test

ciążowy. Komora hiperbaryczna.

10. porażenie prądem

4 mechanizmy urazu elektrycznego:bezpośredni kontakt, łuk elektryczny, błysk elektryczny, uraz mechaniczny.

Obrażenia uwarunkowane: natężeniem prądu, napięciem; rodzajem prądu, opornością skóry,

powierzchnią kontaktu, drogą przepływu prądu, czasem, współistniejące urazy.

poparzenia, zatrzymanie krążenia, migotanie komór, zatrzymanie czynności oddechowej

(piorun)

Obligatoryjnie: EKG, poziom mioglobiny w moczu, CK-MB, troponina

Konsultacja okulistyczna, neurologiczna, laryngologiczna.

Postępowanie:

• odłączenie od źródła prądu

• usunięcie ofiary z miejsca zagrożenia

• ocena stanu ogólnego (przytomność, oddech, krążenie)

• bezzwłoczna pomoc jeżeli utrata przytomności, zatrzymanie oddechu, zatrzymanie krążenia)

• zaopatrzenia powstałych obrażeń ( unieruchomienie złamań, zabezpieczenie oparzeń)

• zabezpieczenie przed utratą ciepła.

50% więcej płynów niż wynika to z powierzchni oparzonej + 0,5 - l g/kg mannitolu

11. co to jest okno terapeutyczne

dawka w której działa lek, znajduje się pomiędzy dawka, która nie daje efektów a dawka toksyczną. Szczególnie małe przy glikozydach.

12. przyczyny śpiączek i ich leczenie (chodziło mu tu o tylko o udrożnię, gr dr odd)

zatrucia zewnątrzpochodne, zatrucia wewnątrzpochodne: (śpiączka hipoglikemiczna, śpiączka ketonowa, śpiączka hiperosmolama, mocznica, śpiączka wątrobowa), choroby i urazy OUN (guzy, ZOMR)

Ocena stanu świadomości (GCS) Udrożnienie dróg oddechowych Ocena oddechu Ocena krążenia

Tlenoterapia, jeżeli GCS < 8 intubacja, sztuczna wentylacja

Śpiączka hipoglikemiczna - wstrzyknięcie glukozy. Należy przed leczenie oznaczyć stężenie glu. Początkowo uczucie głodu, drżenie, potliwość, wilgotna skóra, język.

Glukoza 50%, 40, 20, 10 % -jedna amp. (10 ml) dożylnie, w razie potrzeby powtórzyć dawkę. Wlew ciągły przy nawracającej hipoglikemii sol. 5%, 10%

Tiamina 100 mg iv / im

Glukagon l -2 mg iv / im /sc

Śpiączka ketonowa - początkowo znużenie, nudności, wymioty, bóle brzucha, nadmierne pragnienie, poliuria, rozwija się odwodnienie, hipowolemia, tachykardia, spadek ciśnienia, zaburzenia rytmu. W surowicy wzrost glu, w moczu glu i ciała ketonowe. Leczenie: insulina, uzupełnianie płynów, potasu, korekcja kwasicy metabolicznej (0,3 x kg x BE = ml NaHC03 8,4%)

0,9% NaCl bolus l litr w 30-60 min,

następny w ciagu 1-2h

Insulina (l ml = 40j || 80j) bolus 0,1-0,2 j/kg, później wlew 0,1j/kg/h do glikemii 300 mg%

Kontrola glu co 0,5h

15% KCL( l ml 7,5% KC1 = l mEq K+) 20 mEq do litra, później 20-40 mEq do drugiego. 10-20

mEq/h

Śpiączka hiperosmolama, nieketonowa

0,9% NaCI - u chorych z niskim ciśnieniem krwi

0,45% NaCl -podawane z szybkością 250- 500ml/h szczególnie u chorych z nadciśnieniem lub Na > 160 mmol/1

Insulina (l ml = 40j || 80j) bolus 10-20j iv lub wlew 0,1/kg/h do glikemii 300 mg% Kontrola glu co 0,5h

15%KCL ( l ml 7,5% KC1 = l mEq K+) 20 mEq do litra, później 20-40 mEq do drugiego. 10-20 mEq/h

4

13. leki w resuscytacji, dawki, drogi podania

Tlen-wysokie stezenie[przez maska tlenowa,wasy tlenowe,cewnik donosowy,rurke intubacyjna}

Adrenalina

• każde NZK (asystolia, VF/VT) co 3 min l mg iv.

• wstrząs anafilaktyczny,

• II rzut we wstrząsie kardiogennym

jeżeli nie ma dostępu do żyły można podać przez rurkę dotchawiczą 2-3mg rozcieńczonych wodą do objętości lOml.

Atropina

• asystolia

• aktywność elektryczna bez tętna o częstości QRS < 60/min 3mg i.v

• bradykardia zatokowa, przedsionkowa, węzłowa gdy wpływa negatywnie na stan hemodynamiczny 0,5 - l mg

Amiodaron

• oporne na leczenie VF/VT bez tętna 300 mg w 5% glu do objętości 20 ml

• VT przy stabilnej hemodynamice, oporne na leczenie tachyarytmie450Jng,

Siarczan magnezu

• Torsades de pointes

• Migotanie komór oporne na defibrylację przy podejrzeniu niskiego poziomu Mg

• Tachyarytmie przy hipomagnezemii

Daje się 1-2g 20% sol. w 100 ml 0,9% NaCl w ciągu 1-2 min.

Lidokaina

• Oporne na defibrylację VF/VT , gdy brak amiodarom,Sr.100mg później wlew2- 4 mg/min

• VT hemodynamicznie stabilny. 50 mg_

Wodorowęglan sodu

• Ciężka kwasica metaboliczna pH < 7. l || BE > -l O mmol/1

• Hiperkaliemia

l mmol/kg (l ml = Immol) a później 0,5 mmol/kg co 10 min.

Wazopresyna

• Możliwe że zastosowania podobne do adrenaliny .40jjednorazowo.

Drogi podawanie leków w resuscytacji:

Najczęściej żyły obwodowe:

ż. przedramienia, odłokciowa, szyjna zewnętrzna po każdym wstrzyknięciu 20ml płynu do przepłukania

Żyły centralne:

ż. szyjna wewnętrzna, podobojczykowa

Dotchwiczo przez rurką intubacyjną:

Dla adrenaliny, atropiny, lidokainy, naloksonu

Podaje się dawkę 2-3x większą rozpuszczoną w 10 ml 0,9% NaCl

Po podaniu wykonać 5 sztucznych oddechów.

Doszpikowo

U dzieci jeżeli nie ma dostępu do żyły

2 cm poniżej guzowatości piszczeli - przednio przyśrodkowa strona

2 cm powyżej kostki przyśrodkowej

14. leki w anafilaksji

Tlen

Adrenalina 0,5 ml i.m. (0,1% sol) co 10-20 min, w szczególnie ciężkich przypadkach l-3ml iv. (0,01% sol) przez 5-10 min

Przy niskim ciśnieniu:

• 0,9% NaCl 2000ml,

• dopamina 2-20 mg/kg/min,

• noradrenalina 5mg/kg/min

Glukagon -jeżeli przeklekła terapia beta-blokerami l mg w bolusie lub l mg w lOOm! 5% glu z szybkością -10 ml/min

Salbutamol - 2 wdechy

Metyiprednizolon 125-250 mg i.v. co 6h Hydrokortizon 250-1000 mg i.v. co 6h

Difenhydramina 1-2 mg/kg Fenactii (chlorpromazyna) 25 mg iv Cymetydyna 300 mg i.v. Prometazyna (Diphergan) 25-50 mg iv

15. postępowanie w obrzęku krtani

Utrzymanie drożności dróg oddechowych, odpowiednia wentylacja (P02 > 60 mmHg, Sat02

> 90%)

intubacja, konikotomia,

podanie hydrokortyzonu 1000 mg

i inne leki jak we wstrząsie anafilaktycznym.

16. leki we wstrząsie hipowolemicznym

Leczenia płynami:

6

1. 0,9% NaCl 250 - 2000 ml we wlewie ciągłym

2. Płyn Ringera - początkowo 20 ml/kg, daje się około 1-2 litrów 3. HAES-steril 60%,10% - max 20ml/kg/dobę

4. Roztwór żelatyny[Gelafundin] - max 20ml/kg/dobę

5. Dekstran (40 kD, 70 kD) do 15ml/kg

6. 7,5% Nad - 4ml/kg

Adrenalina 0,1 % wlew 0,1-1 mcg/kg/min

Noradrenalina wlew 0,04 - 0,4 mcg/kg/min

Dopamina > 10 mcg/kg/min jest lekiem presyjnym, 1-3 mcg/kg/min - zwiększa przepływ

nerkowy

Dobutamina wlew 0,5-30 mcg/kg/min

17. stęż NaHC03 u dzieci i u dorosłych, dlaczego u dzieci mniejsze stężenie (bo jest zagrożenie krwotokiem mózgu), dawki

l ml 8,4% NaHC03 - l mmol/kg, następnie 0,5 mmol/kg co 10 min.

18. które leki podaj się dotchawiczo i w jakich dawkach

adrenalina, atropina, nalokson, lignokaina dawki 2 -3 razy większe w 10 ml soli fizjologicznej, 5 sztucznych oddechów

19. stany nagle wymagające natychmiastowej reakcji

zatrzymanie oddechowo-krążeniowe

zawał serca

obrzęk płuc

przełom nadciśnieniowy

stan padaczkowy

zaburzenia rytmu

stan astmatyc zny

wstrząs (anafilaktyczny, oligowolemiczny)

śpiączka hipoglikemiczna, ketonowa

zatrucia

zator tętnicy płucnej

udar, krwotok podpajęczynówkowy

oparzenia, porażenia prądem

20. organizacja miejsca katastrofy (strefy)

Katastrofa to nagłe zdarzenie w wyniku,którego powstają poważne szkody w środowisku oraz zaburzenia normalnego funkcjonowania dotkniętej społeczności wymagające pomocy z zewnątrz.

Strefa pierwsza(gorąca) - niebezpieczna, miejsce bezpośredniego zdarzenia, na granicy tej strefy działają służby porządkowe,które uniemożliwiają wstęp osobom postronnym.

Strefa bezpieczna(zimna) - miejsce przygotowań do działań ratowniczych

Jeżeli ryzyko powstania wtórnych zagrożeń to wyznacza się strefę pośrednią (ciepłą) dająca większy margines bezpieczeństwa.

Pierwszy przybyły na miejsce lekarz ma zacząć segregację i przejąć rolę koordynatora medycznego do czasu przybycia Koordynatora Medycznych Działań Ratowniczych. Podlega on oficerowi PSP który pełni funkcje Koordynatora Działań Ratowniczych.

Centrum Powiadamiania Ratunkowego - prowadzi nadzór nad ewakuacją ofiar, podejmuje decyzje o rodzaju, sposobie i kierunku transportu.

Jeżeli nie ma możliwości ewakuacji to na miejscu katastrofy organizuje się punkt leczenia ofiar, wyznacza je PSP w strefie bezpiecznej.

21. obj. i postępowanie w tamponadzie

(triada Becka):

zwiększone ciśnienie żylne

zmniejszone ciśnienie tętnicze

słabo-słyszalne tony serca

Leczenie to doraźne nakłucie worka osierdziowego. Igła w okolicę między mostkiem a łukiem żebrowym lewym. Kieruj się igłę pod kątem 45 stopni względem płaszczyzny strzałkowej i poziomej. Odsysa się krew.

22. różnice między med. katastrof a ratunkową

Med. ratunkowa:

• zapewnienie zorganizowanego systemu postępowania ratunkowego w zakresie przedszpitalnym, szpitalnym, transporcie miedzyszpitalnym

• standaryzacja i wysoka jakość leczenia ratunkowego

• ograniczenie śmiertelności, zachorowalności, kalectwa i cierpienia wynikającego z nagłej choroby lub urazu

• prace badawcze nad istotą i leczeniem nagłych zagrożeń ,zbieranie danych epidemiologicznych w celu ustalenia zasad zapobiegania wypadkom i promocji zdrowia.

Bazą med. ratunkowej są oddziały ratunkowe.

Med. ratunkowa ma za zadanie ratowanie życia wszystkich ofiar nagłego zachorowania lub

urazu oraz ich bezpieczny transport do właściwych szpitali. Medycyna ratunkowa leczy

wszystkich pacjentów i obejmuje całość problemów medycznych. Jedynym jej

wyznacznikiem jest nagłość stanu.

Zapobieganie, opieka przedszpitalna, leczenie wczesnoszpitalne, leczenie specjalistyczne,

rehabilitacja oraz edukacja.

Med. katastrof:

Wysoce profesjonalny system pomocy udzielanej ofiarom katastrofy od miejsca zdarzenia do

szpitala. Celem jest sprawne udzielanie pomocy na miejscu zdarzenia i późniejsze

zapewnienie w możliwie jak najkrótszym czasie kwalifikowanej pomocy lekarskiej.

Med. katastrof w zasadniczej części opiera się na strukturach organizacyjnych med.

ratunkowej, wykorzystuje jej narzędzia i techniki, które jednak znacznie upraszcza.

Cel: ratowanie życia i zdrowia oraz zmniejszenie cierpienia uJak_duze|Jiczbyofiarjak_to_

tylko możliwe. Istnieje potrzeba segregacji medycznej.Med. katastrof jest dyscypliną wykraczającą poza jedna dziedzinę, posiada niewiele własnych pojęć i większość z nich pochodzi z innych dziedzin. Nie ma własnych naukowych metoda

badawczych, wykorzystuje metodykę medyczną, wojskową, ekologiczną.

23. leki w zawale

Cele leczenia:

zniesienie bólu zawałowego

rozpuszczenie skrzepimy i zapobieganie jej powiększaniu się ograniczenie martwicy i strefy niedokrwienia

zmniejszenie obciążenia serca praca

MONA

-Morfina - 2-5mg iv co 5-10 min

-Oxygen

-Nitrogliceryna -jeżeli RRs > 90 mmHg l tabl. podjęzykowa co 5 min. (max dawka 4

tabletki) 10mcg/min i.v. co 10 min zwiększając dawkę o 5-10 u.g/min

-Aspiryna - 160-325mg p.o. jedna dawka

W ciągu 6h leczenie trombolityczne:

Streptokinaza l,5mlnj i.v. wlew ciągły przez l h

rTPA - 15mg w bolusie, później wlew 0,75 mg/kg przez l h, po zakończeniu konieczne podanie heparyny.

Leki antykoagulacyjne:

Heparyna - 80j/kg w bolusie, 15j/kg/h we wlewie.

Kontrola APTT - 1,5 - 2,5x

Beta-blokery:

Tylko jeżeli RRs > 100 mmHg

Metoprolol 3x 5 mg co 5 min i.v. po 0,5 - 1h - 50 mg p.o. co 6h

Propranolol 3x O, l mg/kg co 5 min. i.v. po 0,5h - 20-80mg p.o. co 6h

I-ACE

Jeżeli RRs > 100 mmHg Kaptprii 6,25 mg p.o.

24. wskazania i dawki do adrenaliny

Adrenalina

• każde NZK (asystolia, VF/VT) co 3 min l mg i.v,

• wstrząs anafilaktyczny,

• II rzut we wstrząsie kardiogennym

jeżeli nie ma dostępu do żyły można podać przez rurkę dotchawiczą 2-3mg rozcieńczonych wodą do objętości l Orni.

9

25. rodzaje odmy (przyczyny, leczenie)

samoistna, pourazowa, jatrogenna

otwarta (opatrunek flater), wentylowa(nakłucie igłą z wentylem),zamknięta (początkowo zachowawcze jeżeli < 15%, gimnastyka oddechowa, reżim łóżkowy)

nakłucie w II mż w linii środkowo obojczykowej, drenaż ssący lub przynajmniej podwodny.

26. zastosowanie atropiny, da-sfki

Atropina

• asystolia 3mg i.v.

• aktywność elektryczna bez tętna o częstości QRS < 60/min 3mg iv

• bradykardia zatokowa, przedsionkowa, węzłowa gdy wpływa negatywnie na stan hemodynamiczny 0,5 - l mg

27. reguły przetoczeniowe

Przetoczenia płynów u poparzonych:

50% w 8h

25% w następne 8h

25% w następne 8h

Reguła Parklanda (wg. Baxtera)

Pierwsze 24h:

Dorośli 4ml/kg/%oparzenia- mleczanowy roztwor Ringera

Dzieci 4-8ml/kg/% oparzenia mleczanu Ringera

Następne 24h: 150-500 ml osocza, 5% sol.glukoza

Reguła Brooka

Pierwsze 24h:

l ,5 ml/kg/% - mleczanu Ringera 0,5 ml/kg/% - osocze/albuminy/dextran 2000 ml 5% glu u dorosłych

Następne 24h:

0,75 ml/kg/% - mleczanu Ringera

0,25 ml/kg/% - osocze/albuminy/dextran

2000 ml 5% glu u dorosłych

Reguła Evansa

Pierwsze 24h l ml/kg/% - osocze

10

l ml/kg/% - 0,9% NaCI 2000ml 5% glu u dorosłych Następne 24h 0,5 ml/kg/% - osocze 0,5 ml/kg/% - 0,9% Nad 2000ml 5% glu u dorosłych

Reguła Birka

Pierwsze 24h Osocze- l,5 ml/kg/% 0,9% NaCI - l ml/kg/% Następne 24h Osocze- l,O ml/kg/% 0,9% NaCI - 0,5 ml/kg/%

28. jak obliczyć % pow. oparzonej

W ocenie rozległości oparzen stosuje się: reguła Wallac'a[9tek], reguła 5, reguła dłoni

29. SOR jakie obszary:[9]

• obszar segregacji medycznej,rejestracji i przyjęć

• obszar resyscytacyjno-zabiegowy

• obszar obserwacji

• obszar wstepnej intensywnej terapii

-obszar terapii natychmiastowej

• obszar konsultacyjny

• obszar diagnostyczno-laboratoryjny

• zaplecze gospodarczo-administracyjne

-obszar stacjonowania zespołów ratownictwa medycznego[jeżeli takie SA w SOR]

w Centrum obrażeniowym potrzeba:

Medycyny Ratunkowej Urologii

Chirurgii ogólnej Okulistyki

Neurochirurgii Radiologii

Anestezjologii Ginekologii

Ortopedii Chirurgii szczękowo-twarzowej

Kardiotorakochirurgii Chirurgii dziecięcej.

Chirurgii plastycznej

Laboratoryjne parametry krytyczne: Saturacja02, gazometria, elektrolity, osmolamość, morfologia, grupa krwi.

Wskazane:

Hb, Het, CK-MB, mioglobina, troponina, kreatynina, mocznik, albuminy, bilirubina, enzymy

wątrobowe, testy na najczęstsze zatrucia(alkohol, leki, narkotyki)

30. omów zasady łańcucha przeżycia

11

Łańcuch przeżycia - pięć ogniw, które mają doprowadzić osobę w stanie nagłego zagrożenia zdrowia i życia do kwalifikowanych warunków szpitalnych, gdzie podejmuje się specjalistyczne leczenie ratunkowe.

Pierwszym ogniwem są działania ratunkowe przypadkowych świadków zdarzenia. Powinni oni umieć ocenić zagrożenie, umiejętnie podjąć czynności pierwszej pomocy, wykonać sztuczne oddychanie, a nawet jeżeli jest to potrzebne, zewnętrzny masaż serca. .Lącznosc alarmowa to drugie ogniwo tego systemu. Wszyscy dorośli, a także dzieci powinny umieć posługiwać się tym systemem łączności.Trzecim ogniwem są akcje wykwalifikowanych służb ratowniczych, które muszą się pojawić na miejscu zdarzenia w ciągu 8-10 minut od chwili wypadku. Mają one precyzyjnie określić czas i zakres czynności do wykonania. Do służb tych należą m.in.: pogotowie ratunkowe, straż pożarna, policja, służby techniczne.Czwartym ogniwem jest kwalifikowany transport ciężko chorego i jak najszybsze dotarcie do warunkow szpitalnych.

Docelowym miejscem jest szpitalny oddział ratunkowy i to jest ostatnie ogniwo,

31. oparzenie chemiczne

Fenol, sole rtęci - poza miejscowym efektem także toksyczny efekt ogólnoustrojowy. Oparzenie kwasami - martwica skrzepowa. Oparzenia zasadami - martwica rozpływna

Pierwsza pomoc:

• pamiętać o swoim bezpieczeństwie

• oddzielić poszkodowanego od substancji żrącej

• zdjąć przesiąkniętą odzież, o ile nie jest przyklejona do skóry

• zabezpieczyć o ile to możliwe resztki substancji

• dekontaminacja

• na oparzone miejsce nałożyć jałowy opatrunek osłaniający

• nie prowokować wymiotów w przypadku oparzeń p. pokarmowego

• podać w razie potrzeby do picia wodę z lodem a w oparzeniach zasadami także herbatę.

• wezwać pomoc lekarską i pozostać z poszkodowanym

32. opaska zaciskowa i uciskająca

opaska zaciskowa (zaciska i żyły i tętnice) - max l h, zdejmuje się tylko na sali operacyjnej, można po l h poluzować. Powinno się na opasce zaznaczyć godzinę założenia.

zmiażdżenia kończyn,

nie dające się zatamować krwotoki zagrażające życiu, amputacje urazowa kończyn, ciało obce w ranie otwartej złamania, doraźnie w sytuacji konieczności udzielenia pomocy jednocześnie wielu chorym.

Min. 8-10 cm szerokości 1/3 górna kończyny, nie ma tętna na obwodzie.

12

Opaska uciskowa - przy pogryzieniu przez zwierzęta jadowite, może być wykonana z każdego materiału. Zakłada się powyżej miejsca ukąszenia, zacisnąć sprawdzić tętno, poluzować do wyczucia tętna na obwodzie.

33. co to jest zintegrowany system ratownictwa medycznego

system który obejmuje: zapobieganie, organizację opieki przedszpitalnej, organizaję transportu, organizację ośrodków obrażeniowych ich funkcjonowanie i finansowanie, rehabilitację oraz edukację.

Zakłada on uruchomienie centrów powiadamiania ratunkowego - zintegrowanych punktów przyjmowania i selekcji zgłoszeń o sytuacjach zagrożenia. W miejsce dotychczasowych trzech numerów alarmowych będzie obowiązywał jeden - międzynarodowy numer 112 dostępny również w sieci komórkowej.

W skład systemu wchodzą dwa rodzaje jednostek: szpitalne oddziały ratunkowe oraz zespoły ratownictwa medycznego złożone z odpowiednio przeszkolonych lekarzy i pielęgniarek. Zadaniem zespołów wyjazdowych będzie dotarcie na miejsce zdarzenia w ciągu 8 minut w aglomeracji miejskiej i 15 minut poza miastem.

Ważnym elementem kompleksowej opieki w obrażeniach jest cały łańcuch przeżycia.

3 podstawowe rodzaje transportu:

naziemny: jednostka transportowa przypada na każde 40-50 tyś. osób w obszarach

miejskich

lotniczy (głównie helikoptery) oferuje możliwość dotarcia na tereny odległe i trudnodostępne

oraz szybki transport krytycznie chorych pomiędzy szpitalami. Jednak drogi, częste wypadki,

kwestionowana użyteczność w terenach miejskich.

wodny: dla terenów bogatych w akweny wodne, w szczególnych przypadkach - powodzie.

Jednolity numer ratunkowy 112

Jedno centrum łączności dla wszystkich służb ratunkowych na 200-500 tyś. mieszkańców

Wystarczająca liczba personelu i sprzętu żeby móc odebrać jednocześnie 2 rozmowy na 10

tyś. mieszkańców

Stała łączność miedzy personelem w terenie a szpitalami włączonymi do SMR

Możliwość rejestracji wszystkich rozmów i ich przechowywanie przez 2 lata

Koordynacja współpracy miedzy służbami ratunkowymi w przypadkach klęsk żywiołowych i

katastrof.

Szpitale powinny mieć jednolite skale oceny ciężkości obrażeń TS, RTS, GCS, TRISS.

Edukacja:

• BLS dla rzesz społeczeństwa

• BLS dla wojska, policji, PSP

• BLS + ALS - studenci medycyny, paramedycy, pielęgniarki

• Specjaliści medycyny ratunkowej: BLS+ALS+ATLS

34. mechanizmy i przyczyny zatrzymania krążenia

VF, VT, asystolia Zatrzymanie oddechu

13

Uraz-OYN

35. organizacja systemu med. w Łodzi (podobno chodziło mu tylko o helikopter....)

36. postępowaniu w krwawieniu z rany na oddziale

podwiązanie naczynia, ostrzyknięcie substancjami zwężającymi naczynia, koagulacja chemiczna, termiczna.

37. zasady i hasła w ratownictwie

scoop and run stay and play golden hour

38. co jest podstawą do stworzenia sor szpital wielospecjalistyczny

39. algorytm postępowania u nieprzytomnego

Postępowanie z nieprzytomnym

2. zapewnić bezpieczeństwo ratownikowi i ratowanemu

3. sprawdzić czy reaguje

potrząsnąć za ramię i zapytać Jak się pan czuje?

3a. Jeżeli odpowiada lub porusza się

pozostawić go w znalezionej pozycji, sprawdzić stan i ewentualnie wezwać

pomoc

3b. Jeżeli nie reaguje

głośno wezwać pomocy

odwrócić na plecy i udrożnić drogi oddechowe

wykonać manewr podwójny czoło-żuchwa (jeżeli podejrzenie urazu kręgosłupa

szyjnego nie odginać głowy)

- usunąć z jamy ustnej widoczne przyczyny zatkania dróg oddechowych, nie wyjmować protez dobrze umocowanych

4. ocenić czy występuje prawidłowe oddychanie (max l Os) a. wzrokowo - czy ruchy klatki piersiowej b. uchem - czy z ust ratowanego szmer powietrza c. policzkiem - czy z ust wydobywa się powietrze. 5a. Jeżeli oddycha

ułożyć w pozycji bocznej ustalonej regularnie oceniać oddychanie

- wysłać kogoś po pomoc, lub jeżeli l ratownik udać się samemu

5b. Jeżeli nie oddycha lub tylko okresowe westchnięcia

wysłać kogoś po pomoc lub udać się samemu

odwrócić ratowanego na plecy

wykonać 2 skuteczne wdechy (5 prób) 6. sprawdzić krążenie (max l Os)

wzrokowo, słuchowo, dotykiem stwierdzić czy jest oddech

sprawdzić tętno na t. szyjnych 7a. Zachowane krążenie

14

- kontynuować sztuczną wentylację póki ratowany nie podejmie własnego oddechu co 10 wdechów sprawdzić oznaki zachowanego krążenia

- jeżeli podejmie własny oddech to pozycja boczna ustalona 7b. Brak zachowanego krążenia

pośredni masaż serca częstotliwość ucisków 100/min

po 15 dwa efektywne wdechy

przerwać akcje reanimacyjna tylko jeżeli ratowany się poruszy lub wykona

spontaniczny wdech 8. Kontynuować reanimacje do czasu:

nadejścia wykwalifikowanej pomocy

- powrotu oddechu/krążenia fizycznego wyczerpania

40. różnicowanie bólów w klatce piersiowej

Ból wieńcowy.

zamostkowy, rozlany, silny, duszność, do 20 min

zawał: strach przed śmiercią, objawy wegetatywne, b. silny, dłużej niż 20 min. promieniuje, zapierający, dławiący, piekący, rozrywający, wysiłkowy, nie ustępuje po nitroglicerynie. EKG, enzymy.

Tętniak rozwarstwiający w wywiadzie uderzenie w kl. piersiową, promieniuje do łopatki, gardła, żuchwy, wielogodzinny, me ustępuje po nitroglicerynie, może być asymetria tętna, pojawia się szmer niedomykalności zastawki aortalnej. CT spiralne, USG przezprzełykowe, aortografia, koronarografia.

Zator tętnicy płucnej: często przy unieruchomieniach, nowotworach, po operacjach, chorobie zakrzepowo-zatorowej k. dolnych, po operacjach ginekologicznych. Ból podobny do zawałowego, dominuje duszność, kołnierzowa sinica, tachypnoe, powiększone żyły szyjne, duża bolesna wątroba, krwioplucie. D-dimery, USG serca, CT-spiralne, scyntygrafia płuc, kwasica oddechowa, hipoksemia, hiperkapnia.

Ostre zapalenie osierdzia: ostry, zlokalizowany, nie promieniuje, nie daje wstrząsu

Przepuklina rozworu przełykowego: ból, duszność szczególnie po posiłku, zgaga.

15

---