AGH
|
Imię i nazwisko:
|
Rok szkolny 2011/2012 |
Wydział: EAIiE |
|
Kierunek Elektrotechnika |
Temat ćwiczenia: Stany nieustalone w obwodach elektrycznych |
Rok II |
Semestr III |
|
Data wykonania ćwiczenia: 24.11.2011 |
Data zaliczenia sprawozdania:
|
Nr ćwiczenia: 1 |
Dwójnik RL
Schemat pomiarowy obwodu:
Parametry:
R=1225Ω
L=0,9941H
Um=0,9915V
Fala prostokątna
Z wykresu odczytujemy wartość Ur do obliczenia wartości prądu Ir z zależności Ir=Ur/R
Dla nas Ur=0,7193V to Ir= Ur /R=0,587 mA
Następnie obliczam stałą τ z zależności τ=L\R=0,81 ms
Aby wyznaczyć stałą czasowa z wykresu poprowadziłem prostą na poziomie tego ustalonego napięcia,a następnie poprowadziłem styczną do krzywej narostu. Punkt przecięcia określa wartość stałej czasowej na osi X. Stałą czasową odczytaną z wykresu oceniam na poziomie 0,79 ms czyli jest ona zbliżona do wartości teoretycznych.
Dwójnik RC
Schemat pomiarowy obwodu:
Parametry:
R=1225Ω
C=1,µF
Um=0,996,7V
Fala prostokątna
Z wykresu odczytujemy wartość Ur do obliczenia wartości prądu Ir z zależności Ir=Ur/R
Ponieważ Ur=1,65V to Ir=1,34mA
Następnie obliczamy stałą τ z zależności τ=R*C. Dla naszego obwodu τ=1,31ms
Na tej samej zasadzie co dla dwójnika RL odczytuje stałą czasową. Jest ona w granicy 1,25ms co jest zgodne z przewidywaniami teoretycznymi.
Dwójnik RLC
Schemat pomiarowy obwodu:
Dla tego obwodu możemy mieć trzy różne przypadki które opiszę poniżej. Schemat w każdym z przypadków jest dokładnie taki sam a różnica polega jedynie na innych wartościach elementów R,L,C i na ilości rozwiązań równania charakterystycznego
Parametry:
R=1225Ω
L=0,9941H
C=1,µF
Um=0,9134V
Δ=-561477,71
Ponieważ delta jest mniejsza od zera jest to przypadek oscylacyjny (periodyczny) występujący dla
(u nas 1225<1928)
Z tego otrzymuje, że α = R/(2L)=616 β= sqrt(Δ)/2=374j
Odczytuje z wykresu wartości dwóch pierwszych maksimów, a także wartość okresu T:
T=15ms
A1=0,949V
A2=-1,04V
Powyższe wyniki możemy sprawdzić z wartościami teoretycznymi obliczonymi z wzorów:
T=2Π/β=16,79 [ms]
Wnioski
W punkcie pierwszym podłączyliśmy napięcie zmienne o przebiegu prostokątnym do obwodu RL. Jak widać na wykresie 1 napięcie powoli ustala się na odbiorniku. Jest to związane z elementem indukcyjnym L, który gromadzi energię elektromagnetyczną. Dlatego obserwujemy powolny wzrost napięcia na elemencie R.
W punkcie drugim badaliśmy odbiornik typu RC. Element C również gromadzi energię elektromagnetyczną. Na wykresie nr 2 obserwujemy spadek napięcia na elemencie R (aż do 0), gdyż kondensator stopniowo ładuje się i w granicznym przypadku (t zmierza do nieskończoności) stanowi dla obwodu przerwę.
Dla obwodów RLC mamy połączenie obydwu odbiorników. Dla wykresu 3 początkowo napięcie na odbiorniku R rośnie. Związane jest to z obecnością elementu L w obwodzie. Ale po osiągnięciu maksimum wartość napięcia na elemencie R maleje do zera tak jak to było w obwodzie RC. Element C stanowi przerwę w obwodzie, a co za tym idzie nie płynie w obwodzie prąd, więc napięcie maleje do zera. Podobną sytuację możemy zauważyć na wykresie 4.