TRITLENEK SIARKI, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ


  1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI

Nazwa produktu: Tritlenek siarki [trójtlenek siarki, bezwodnik kwasu siarkowego]

Wzór konstytucyjny: SO3

Wzór sumaryczny: O3S

Producent:

Dostawca:

Użytkownik:

Telefon awaryjny: (042) 631 47 24 (informacja toksykologiczna w Polsce)

  1. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH

Składniki stwarzające zagrożenie:

Nazwa chemiczna

% wag

Nr

CAS

Nr EINECS

Symbol ostrzegawczy

Symbole zagrożenia (R)

tritlenek siarki

100

7446-11-9

231-639-5

T

14-35-37

  1. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ

Substancja niebezpieczna w myśl dyrektywy 1999/45/EEG.

Zagrożenie pożarowe: Substancja stała lub ciecz, niepalna. W ogniu wydzielają się toksyczne gazy, pary, dymy.

Zagrożenie toksykologiczne: Tritlenek siarki jest substancją toksyczną, niebezpieczną dla zdrowia. Na wszystkie tkanki działa silnie żrąco.

Zagrożenie ekotoksykologiczne: W środowisku wodnym tritlenek siarki lokalnie obniża wartość pH, zagrażając niektórym gatunkom zwierząt.

  1. PIERWSZA POMOC

Uwaga: Usunąć poszkodowaną osobę ze skażonego środowiska. Osoby ratujące muszą wchodzić do skażonej atmosfery z aparatami oddechowymi. W razie ich braku, nieprzytomnych poszkodowanych leżących w dołach, studniach, piwnicach, itp. należy wydobywać hakami lub spuszczać ratowników na linach na taki okres czasu, jaki wystarcza do kolejnego oddechu (wytrzymałość osobnicza).

Zatrucie inhalacyjne:

1.

Tritlenek siarki rozpuszcza się w wydzielinie błon śluzowych, tworząc kwas siarkowy, który działa żrąco na błony.

2.

Zapewnić spokój i ciepło. Jak najszybciej przewieźć do szpitala w pozycji leżącej, a w razie wystąpienia duszności - w pozycji półleżącej..

Skażenie oczu:

1.

2.

Skażone oczy natychmiast przemyć dużą ilością bieżącej wody.

Poszkodowanej osobie zapewnić pomoc okulisty.

Zatrucie doustne:

1.

2.

Przy zatruciu doustnym tritlenkiem siarki, osobie przytomnej nalezy natychmiast podać do wypicia duże ilości wody i mechanicznie prowokować wymioty. Czynność tę powtarzać kilkakrotnie. Następnie podawać białka z 2-3 jaj kurzych roztrzepanych z jak najmniejszą ilością wody lub mleka. Nie podawać sody (ponieważ wytwarzający się ditlenek węgla rozciąga ścianki żołądka co grozi jego perforacją), nie płukać żołądka, nie powodować wymiotów. W razie rozległych oparzeń jamy ustnej nie wywoływać wymiotów a żołądek płukać przez zgłębnik.

Jak najszybciej zapewnić pomoc lekarską.

Skażenie skóry:

1.

2.

W przypadku oparzenia skóry tritlenkiem siarki, należy zmyć ją obficie wodą, przemyć 3% roztworem kwaśnego węglanu sodowego a na oparzenia nałożyć opatrunek z gazy z maścią borną lub zwilżony 3% roztworem taniny. Jeżeli oparzeniu uległo oko, przemyć je dużą ilością bieżącej wody, następnie roztworem 3% kwaśnego węglanu sodu, a dla złagodzenia bólu wpuścić 2 - 3 krople oleju rycynowego. Oczy osłonić gazą.. Poszkodowanemu podawać leki przeciwbólowe.

Jak najszybciej zapewnić pomoc lekarską

5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU:

Szczególne zagrożenia:

Substancja stała lub ciecz, niepalna. Pojemniki z tritlenkiem siarki narażone na działanie ognia lub wysokiej temperatury mogą eksplodować.

Środki gaśnicze:

Stosować tylko w przypadku pożaru sąsiednich obiektów. Rodzaj - w zależności od potrzeb.

Zalecenia szczegółowe:

Zagrożone pojemniki wywozić w bezpieczne miejsce.

Sprzęt ochronny strażaków:

Ubrania przeciwchemiczne, gazoszczelne, kwasoodporne. Aparaty izolujące drogi oddechowe.

6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA

Zalecenia ogólne:

Ogłosić alarm. Zlikwidować wszelkie źródła ognia. Osoby postronne wyprowadzić poza zagrożony obszar w kierunku „pod wiatr”.

Zalecenia szczegółowe, ochrony osobiste:

Skutki awarii likwidują osoby przeszkolone, wyposażone w ubrania gazoszczelne, kwasoodporne, aparaty oddechowe.

Osoby dokonujące jakichkolwiek czynności związanych z akcją ratowniczą w skażonej atmosferze, powinny być ubezpieczane jeszcze przez dodatkowe dwie osoby.

Metody utylizacji:

Wprowadzanie do zbiornika z wodą - celem uzyskania kwasu siarkowego(VI). Uwaga na efekt cieplny reakcji.

7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE

Zapobieganie zatruciom:

Podczas kontaktów z tritlenkiem siarki nie jeść, nie pić, nie zażywać lekarstw, unikać kontaktów z cieczą, unikać wdychania par i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odpowiednią odzież i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu. Przechowywać poza zasięgiem dzieci.

Zapobieganie pożarom / wybuchom:

Substancja niepalna. Silny utleniacz. Reaguje z wieloma substancjami, z wodą w sposób gwałtowny. W sąsiedztwie nie powinny znajdować się substancje organiczne (papier, drewno, tektura i in.) oraz silne alkalia.

Magazynowanie:

W oryginalnych, właściwie oznakowanych opakowaniach w magazynie substancji żrących, utleniających, wyposażonym w instalację wentylacyjną, na twardym, ceramicznym podłożu. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spożywania posiłków, otwartego ognia i narzędzi iskrzących

8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ

Najwyższe dopuszczalne stężenie w środowisku pracy:

NDS - 1 mg/m3, NDSCh - 3 mg/m3.

Środki ochrony indywidualnej i zbiorowej:

Wentylacja w magazynach i na stanowiskach pracy, wyciągi pneumatyczne na stanowiskach pracy.

Ochrony osobiste:

Drogi oddechowe:

Ochrony dróg oddechowych z filtrem pyłów P2 i par typu E.

Ręce:

Rękawice ochronne robocze, kwasoodporne.

Oczy:

Okulary ochronne w szczelnej obudowie kwasoodpornej.

Skóra i ciało:

Ubrania ochronne robocze, kwasoodporne.

Inne informacje:

Przestrzegać ogólnych zasad higieny. Nie jeść, nie pić podczas pracy. Po zakończeniu pracy umyć ręce.

Polskie Normy Ochronne:

PN-84/Z-01003.02

Ochrona czystości powietrza. Klasyfikacja. Klasyfikacja emisji ze źródeł zanieczyszczenia atmosfery.

PN-84/Z-04008.02

Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Wytyczne ogólne pobierania próbek powietrza atmosferycznego (imisja).

PN-92/Z-04008.03

Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Wytyczne stosowania zwężek do pobierania próbek powietrza atmosferycznego.

PN-89/Z-04008.08

Ochrona czystości powietrza. Pobieranie próbek. Pobieranie próbek powietrza atmosferycznego (imisja) do badań mikrobiologicznych metodą aspiracyjną i sedymentacyjną.

PN-Z-04015-1:1996

Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości siarki i jej związków. Postanowienia ogólne.

PN-91/Z-04056.01

Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości kwasu siarkowego i tritlenku siarki. Postanowienia ogólne.

PN-Z-04015-13:1996

Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości siarki i jej związków. Oznaczanie siarkowodoru na stanowiskach pracy metodą spektrofotometryczną.

PN-91/Z-04056.02

Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości kwasu siarkowego i trójtlenku siarki (tritlenku siarki). Oznaczanie kwasu siarkowego i trójtlenku siarki (tritlenku siarki) na stanowiskach pracy metodą turbidymetryczną.

Zapobieganie :

Tam gdzie występuje możliwość pojawienia się niebezpiecznych pyłów i par tritlenku siarki, należy stosować indywidualne środki ochrony osobistej (sprzęt ochrony dróg oddechowych, okulary ochronne).

  1. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE

  2. 9.1

    Masa cząsteczkowa: 80,07 g/mol

    9.2

    Postać fizyczna, barwa, zapach: W warunkach normalnych tritlenek siarki jest bezbarwnym ciałem stałym i silnie drażniącym zapachu. Występuje w trzech odmianach polimorficznych: α, β i γ. Odmiana γ jest pierścieniowym trimerem (odmiana lodowa, układ rombowy). Podczas przechowywania odmiana γ przekształca się w odmianę β, która ma wygląd jedwabistych, świecących igieł. łańcuchowym.

    9.3

    Temperatura topnienia: 16,8oC; odmiana α ma temperaturę topnienia 62,3oC i ma odmianę warstwową.

    9.4

    Temperatura sublimacji: 50oC

    9.5

    Temperatura wrzenia: 44,5oC (temperatura wrzenia odmiany β wynosi 32,5oC - odmiana azbestowa i jest nieorganicznym polimerem.

    9.6

    Gęstość: 1,972/2,42 g/dm3

    9.7

    Gęstość par względem powietrza: 2,77

    9.8

    Prężność par w 20oC (mbar): 0,26 bar

    9.9

    Rozpuszczalność w wodzie: Tritlenek siarki, gwałtownie, praktycznie wybuchowo łączy się z wodą z wytworzeniem kwasu siarkowego i kwasu pirosiarkowego.

    9.10

    Inne: Na powietrzu dymi i jest łatwo lotny, w wilgotnym powietrzu tworzy mgłę, składającą się z kwasu siarkowego i wody. Tritlenek siarki występuje wszędzie tam, gdzie następuje spalanie paliw stałych lub ciekłych zawierających siarkę, przy dostatecznej ilości tlenu. Najdogodniejszą metodą otrzymywania kwasu siarkowego(VI) jest rozpuszczanie tritlenku siarki w 98% kwasie siarkowym i otrzymywanie tzw. oleum, z którego po rozcieńczeniu wodą otrzymuje się kwas siarkowy. Na skalę techniczną, tritlenek siarki otrzymywany jest na drodze katalitycznego utlenienia ditlenku siarki. Pewne ilości tritlenku siarki stosowane są w preparatyce organicznej, przede wszystkim do sulfonowania.

    1. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ

    2. 10.1

      Reaktywność: Tritlenek siarki ma własności utleniające. Zwłaszcza w wyższych temperaturach. Utlenia bromowodór do wolnego bromu, siarkę do ditlenku siarki. Z chlorowodorem tworzy kwas chlorosulfonowy.

      10.2

      Właściwości korozyjne: Działa korodująco. Szczególnie reaktywny w obecności wilgoci.

      11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE

      Drogi narażenia: Oczy, skóra, spożycie, wdychanie

      Informacja ogólna: Tritlenek siarki należy do substancji niebezpiecznych dla zdrowia. Na wszystkie tkanki działa silnie żrąco. Wchłania się go do organizmu przez drogi oddechowe i przez przewód pokarmowy. Na skórę działa silnie żrąco, niszcząc naskórek a wnikając w tkankę podskórną i mięśnie powoduje głęboką martwicę. Oblanie kwasem dużej powierzchni ciała może spowodować wstrząs, zapaść oraz zespół objawów podobnych do tych, które wystepują przy oparzeniach termicznych. W przypadku oparzeń skóry tritlenkiem siarki, głębokość zmian może mieć następujący charakter :

      a/ powierzchniowe zapalenie toksyczne wywołujące zmiany naskórka, gojące się w czasie do dwóch tygodni,

      b/ pośrednie zmiany zapalne wywołujące zmiany naskórka w całej jego grubości, gojące się dłużej i oporniej w czasie od 3 do 6 tygodni,

      c/ oparzenia chemiczne głębokie, obejmujące zmiany naskórka i skóry właściwej; ich gojenie jest trudne i może po sobie pozostawić blizny wywołane zniszczeniem elementów rozrodczych naskórka. Tritlenek siarki powoduje ścinanie substancji białkowej i martwicę skóry a także głębokie zmiany związane ze zwęglaniem skóry. Rozległość kontaktu decyduje o ciężkości przypadku. Zmiany płytkie i mało rozległe, rzędu 1-2% całkowitej powierzchni ciała, wywołują tylko efekty miejscowe. W stanach zapalnych bardziej rozległych, ujawniają się po pewnym czasie wpływy resorpcji produktów rozkładu tkanki skórnej, które są źródłem ogólnego zatrucia organizmu. Dochodzą do tego efekty wyłączenie fizjologicznych funkcji większej powierzchni skóry. W zapaleniach toksycznych, rozległość przekraczająca 15% powierzchni ciała stanowi zagrożenie dla życia.

      Pary tritlenku siarki wywołują ostre stany zapalny dróg oddechowych, a wysokie stężenie par w powietrzu mogą powodować podrażnienie spojówek oczu oraz błon śluzowych, górnych dróg oddechowych, stany zapalne oskrzeli i płuc, a nawet utratę przytomności i uszkodzenie tkanki płuc. Wskutek działania par w wysokich stężeniach, może powstać bezpośredni ostry obrzęk płuc lub jako późniejsze następstwo, odoskrzelowe zapalenie płuc. Przy mniejszych stężeniach powstają podrażnienia, które wywołują silne ataki kaszlu i kichania oraz silne wydzielanie śluzu. Już stężenia około 3 mg/m3 powodują podrażnienia i uczucia duszenia. Tritlenek siarki znajdujący się w powietrzu w postaci mgły, drażni i działa żrąco na wszystkie błony śluzowe, powodując stany zapalne górnych dróg oddechowych i prawdopodobnie zapalenie płuc.

      W przypadku spożycia tritlenku siarki, śmierć następuje w następstwie przebicia ścian żołądka lub jelit i w wyniku ich perforacji, również innych organów wewnętrznych. Dawka trująca wprowadzona do organizmu człowieka wynosi około 2 - 3 g, dawka śmiertelna wynosi około 4 - 8 g.

      Tritlenek siarki w kontakcie z gałką oczną powoduje odwodnienie i ścinanie białka nabłonka rogówki i spojówki. Powstała w ten sposób martwica skrzepowa chroni na ogół tkanki przed wnikaniem kwasu wgłąb. Zapobieganie uszkodzenia narządu wzroku polega na instruowaniu pracowników i na stosowaniu ochron osobistych, takich jak okulary ochronne i przyłbice jednocześnie chroniące twarz. W przypadku zagrożenia gałki ocznej, zadanie ochronne spełniają tylko maski przemysłowe.

      Pracownicy używający stale szkieł kontaktowych muszą wiedzieć, że nie stanowią one osłony oczu. Szkła te mogą zatrzymywać części substancji i dlatego należy je szybko usunąć podczas płukania oczu. Osoby zawodowo stykające się (w dłuższym okresie czasu) z tritlenkiem siarki często skarżą się na choroby zębów, które stają się łamliwe w następstwie dużego odwapnienia szkliwa. Może dojść do obumarcia zębów i otwartego zgryzu. Działanie to dotyczy najpierw miejsc, które przy otwartych ustach nie są osłonięte przez wargi i nie są dostatecznie chronione przez ślinę. Wskutek tego uszkodzenia powstają najpierw na powierzchni stycznej środkowych górnych siekaczy. Później tego rodzaju zmiany powstają na powierzchniach innych zębów. Zęby tracą połysk i stają się szorstkie. W miarę uwidaczniania się zębiny, zęby coraz bardziej ciemnieją. Rozpoznanie ustala sie na podstawie stwierdzenia typowych zmian morfologicznych zębów i wywiadów w środowisku pracy. Tego rodzaju uszkodzenia zębów występują przy wytwarzaniu i stosowaniu tritlenku siarki i kwasu siarkowego, np. w procesach bejcowania metali, trawienia ich powierzchni, w niektórych wydziałach fabryk akumulatorów. Tritlenek siarki w wilgotnym powietrzu tworzy mgłę kwasu siarkowego.

      12. INFORMACJE EKOLOGICZNE

      Działanie na wodne organizmy wskaźnikowe:

      Ryby: Choroby i szybką śmierć u karpi powoduje odczyn pH 4,8. Pstrąg jest wrażliwszy na kwasy natomiast szczupaki i liny są znacznie mniej wrażliwe. Śnięcie linów przy pH 4,6 występuje dopiero po dwóch dniach działania.

      Jeśli jest duża zawartość żelaza w wodzie ,to już przy małej kwasowości wody (pH około 5,5 ) wytrąca się ono na skrzelach ryb, powodując ich śmierć.

      Rośliny: Wszystkie silniej zdysocjowane kwasy przy stężeniu większym niż 1 mol na 6400 dm3 hamują wzrost korzeni kiełkujących roślin. Dla: kwasu siarkoweg 1 : 65000 lub ok. 15 mg/dm3

      Słabe stężenia powodują zmniejszenie poboru wody. Mała kwasowość wzmaga transpirację, silna ją hamuje.

      Wskaźnik oceny dla ostrej toksyczności wobec ryb: 3,1.

      Tritlenek siarki szybko wchodzi w reakcję ze składnikami środowiska ulegając stosunkowo szybkiej biodegradacji z wydzieleniem różnych substancji. W kontakcie z wszelkimi formami życia, tritlenek siarki działa na nie żrąco i utleniająco.

      Stopień zagrożenia dla życia wodnego: mały

      13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI

      Metody unieszkodliwiania (jak dla stężonego kwasu siarkowego(VI):

      Zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz.U.62 poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz. 1206)

      Sposób likwidacji - na drodze chemicznej - proces zobojętniania (B4).

      Zawartość opakowania, wg:

      rodzaju 06 01 01 - kwas siarkowy(VI).

      Opakowania, wg:

      rodzaju 15 01 02 - opakowania z tworzyw sztucznych,

      rodzaju 15 01 07 - opakowania ze szkła.

      14. INFORMACJE O TRANSPORCIE

      14.1

      Numer ONZ :

      1829 - tritlenek siarki - stabilizowany

      14.2

      Klasa RID/ADR/IMO:

      8

      14.3

      Grupa pakowania:

      I

      14.4

      Numer indeksowy:

      016-011-00-9

      14.5

      Numer rozpoznawczy zagrożenia:

      X88

      14.6

      Symbole niebezpieczeństwa (R):

      14-23-34

      14.7

      Symbole bezpieczeństwa (S):

      1/2-26-36/37/39-45

      14.8

      Nalepka ostrzegawcza wg ADR/RID Nr 8:

      0x01 graphic

      1. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH

      Kartę wykonano zgodnie z:

      • Dyrektywami UE Nr 67/548 EEC oraz 88/379/EEC.

      • Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11 stycznia 2001r. (Dz.U.11 poz. 84; 100 poz.1085; 123 poz.1350; 125 poz.1367 ze zmianą z dnia 5 lipca 2002r. (Dz.U.142 poz.1187),

      • Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002r. w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego (Dz.U.140 poz.1171),

      • Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz.U.129 poz.1110),

      • Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz.U.140 poz.1173),

      • Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 11 lipca 2002r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz.U.140 poz.1172),

      • Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 15 lipca 2002r. w sprawie substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych, których opakowania należy zaopatrywać w zamknięcia utrudniające otwarcie przez dzieci i wyczuwalne dotykiem ostrzeżenie o niebezpieczeństwie (Dz.U.140 poz.1174),

      • Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 14 lipca 2002r. w sprawie obowiązku dostarczenia karty charakterystyki niektórych preparatów nie zaklasyfikowanych jako niebezpieczne (Dz.U.142 poz.1194),

      • Normą PN-ISO 11014-1:1998 „Bezpieczeństwo chemiczne - Karta charakterystyki bezpieczeństwa produktów chemicznych”,

      • Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 17 czerwca 1998r. (Dz.U.79 poz.513) ze zmianą 2 stycznia 2001r. (Dz.U.4 poz.36) w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy,

      • Rozporządzeniem MZiOS z dnia 11 września 1996r. (Dz.U.121 poz.571) w sprawie czynników rakotwórczych w środowisku pracy oraz nadzoru nad stanem zdrowia pracowników zawodowo narażonych na te czynniki,

      • Rozporządzeniem MOŚZNL z dnia 28 kwietnia 1998r. (Dz.U.55 poz.355) w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu,

      • Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21 października 1998r. (Dz.U.145 poz.942) i zmianą 05 marca 2001 (Dz.U.22 .poz.251)w sprawie szczegółowych zasad, usuwania wykorzystywania i unieszkodliwiania odpadów niebezpiecznych,

      • Ustawą z dnia 27 kwietnia 2001r. o odpadach (Dz.U.62 poz. 628) oraz rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz.1206),

      • Klasyfikacja materiałów niebezpiecznych według Umowy Europejskiej dotyczącej Międzynarodowego Przewozu Materiałów Niebezpiecznych ADR (ważnej od 01 lipca 2001r.),

      • Niniejsza karta charakterystyki substancji niebezpiecznej jest bezpośrednio przekazywana użytkownikowi tritlenku siarki, bez zapewnień lub gwarancji co do kompletności bądź szczegółowości odnośnie do wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych.

      • Niniejsza karta nie jest żadną podstawą zobowiązującą do jakiejkolwiek odpowiedzialności jakiegokolwiek rodzaju ze strony dystrybutora tritlenku siarki. Przedsiębiorstwo nie będzie odpowiedzialne za jakikolwiek zejście śmiertelne, chorobę lub uszczerbek na zdrowiu jakiejkolwiek natury, będący następstwem zastosowania lub niewłaściwego wykorzystania karty charakterystyki substancji niebezpiecznej lub materiału którego karta dotyczy.

      • Informacje zawarte w niniejszej karcie przedstawiają aktualny stan naszej wiedzy i doświadczeń dotyczących bezpiecznego stosowania wyrobu.

      Na etykietach należy umieścić informacje:

      Symbol ostrzegawczy na opakowaniu jednostkowym:

      0x08 graphic

      Napis ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych:

      „Substancja żrąca.”

      Symbole zagrożenia

      R 14

      Reaguje gwałtownie z wodą

      R 23

      Działa toksycznie przez drogi oddechowe.

      R 34

      Powoduje oparzenia.

      Symbole bezpieczeństwa

      S 1/2

      Przechowywać w zamknięciu poza zasięgiem dzieci.

      S 26

      Zanieczyszczone oczy przemyć natychmiast dużą ilością wody i zasięgnąć porady lekarza.

      S 36/37/39

      Nosić odpowiednią odzież ochronną, odpowiednie rękawice ochronne i okulary lub ochronę twarzy.

      S 45

      W przypadku awarii lub jeżeli źle się poczujesz niezwłocznie zasięgnij porady lekarza - jeżeli to możliwe, pokaż etykietę.

      1. INNE INFORMACJE

      2. 16.1 Chemiczne określenie produktu:

        Tritlenek siarki - stabilizowany

        16.2 Znaczenie symboli:

        C

        Substancja żrąca

        Numer rozpoznawczy zagrożenia

        X88

        Materiał silnie żrący, reagujący niebezpiecznie z wodą

        Znaczenie oznaczeń transportowych

        Klasa RID/ADR: 8-I

        Materiał żrący - bardzo niebezpieczny.

        Numer ONZ: 1829

        Trójtlenek siarki (bezwodnik siarkowy) - stabilizowany lub inhibitowany

        Uwaga: Użytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacja zawarta w powyższej karcie stanowią opis wymogów bezpieczeństwa użytkowania substancji. Użytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do określonych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy użytkownika. Karta charakterystyka nie może być traktowana jako gwarancja właściwości substancji.

        * * * * *

        Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 03.07.2002 r. , PN-ISO 11014-1 i Dyrektywą 91/155/EEC

        KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI

        Wydanie: I

        Data wydania 20.01.03

        Strona/stron 8/8

        Nazwa:

        TRITLENEK SIARKI

        Tritlenek siarki



        Wyszukiwarka

        Podobne podstrony:
        DITLENEK SIARKI, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
        CYNK-GRANULAT, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
        KWAS CHLOROWY(VII), BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
        SIARKOWODOR, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
        NIKOTYNA, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
        BENZYDYNA, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
        SIARCZAN(VI) KOBALTU(II), BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
        METAKRYLAN n-BUTYLU, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
        denaturat, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
        ANILINA, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
        SIARCZEK BARU, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
        MOLIBDENIAN(VI) AMONU, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
        POTAS, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
        DICHROMIAN(VI) POTASU, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
        JODOFORM, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
        BIFENYL, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
        IZOBUTYROALDEHYD, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
        WODOROTLENEK AMONU25, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ
        CHLOREK SREBRA, BHP KARTA CHARAKTERYSTYKI SUBSTANCJI NIEBEZPIECZNEJ

        więcej podobnych podstron