Materiał dydaktyczny

(WSTĘP)

Pismo arabskie i zasady transkrypcji

W języku arabskim pisze się od strony prawej do lewej. Litery łączą się ze sobą. Większość liter ma cztery formy, w zależności od miejsca w wyrazie: samodzielną, początkową, środkową i końcową. Niektóre litery nie łączą się z następnymi i w związku z tym mają tylko dwie formy: samodzielną i końcową. Trzy litery mają podwójną funkcję - oznaczają zarówno spółgłoski, jak i długie samogłoski.

końcowa	środkowa	początkowa	samodzielna	transkrypcja	wymowa
ـا			ا	' ^1), a	tzw. hamza ^2), długie a
ـب	ـبـ	بـ	ب	b	b
ـت	ـتـ	تـ	ت	t	t
ـث	ـثـ	ثـ	ث	s	angielskie th w zwrocie thank you
ـج	ـجـ	جـ	ج	dż	dż
ـح	ـحـ	حـ	ح	h	gardłowe h
ـخ	ـخـ	خـ	خ	ch	charczące ch
ـد			د	d	d
ـذ			ذ	z	angielskie th w wyrazie that
ـر			ر	r	r
ـز			ز	z	z
ـس	ـسـ	سـ	س	s	s
ـش	ـشـ	شـ	ش	sz	sz
ـص	ـصـ	صـ	ص	s	emfatyczne^3) s
ـض	ـضـ	ضـ	ض	d	emfatyczne^3) d
ـط	ـطـ	طـ	ط	t	emfatyczne^3) t
ـظ	ـظـ	ظـ	ظ	z	emfatyczne^3) angielskie th w wyrazie that
ـع	ـعـ	عـ	ع	' ^1)	spółgłoska gardłowa dźwięczna
ـغ	ـغـ	غـ	غ	gh	francuskie r
ـف	ـفـ	فـ	ف	f	f
ـق	ـقـ	قـ	ق	k	tylne (języczkowe) k
ـك	ـكـ	كـ	ك	k	k
ـل	ـلـ	لـ	ل	l	l
ـم	ـمـ	مـ	م	m	m
ـن	ـنـ	نـ	ن	n	n
ـه	ـهـ	هـ	ه	h	angielskie h w wyrazie how
ـو			و	w, u^4)	ł, długie u
ـي	ـيـ	يـ	ي	j, i	j, długie i
ـة			ة	-, t	-, t ^5)
ـى			ى	a	długie a

¹ Tę spółgłoskę transkrybuje się tylko, jeżeli znajduje się między samogłoskami.

² Hamza jest spółgłoską krtaniową. Dźwięk ten występuje w języku polskim, lecz nie ma znaczenia fonologicznego. Pojawia się między samogłoskami, np. w wyrazie nieetyczny, jeżeli rozdzieli się dwie samogłoski e.

³ W wymowie spółgłosek emfatycznych biorą udział boki języka. Między policzkami a bokami języka tworzy się szczelina. Drugą ważną cechą wymowy spółgłosek emfatycznych jest welaryzacja, która polega na ściągnięciu podniebienia miękkiego w czasie artykulacji.

⁴ Poza tym, że litera ta oznacza spółgłoskę wymawianą jak polskie ł oraz długą samogłoskę u, może być elementem dyftongu au i wtedy jest również transkrybowana jako u.

⁵ Litera ta oznacza końcówkę żeńską. W transkrypcji zapisuje się ją jako t, ale tylko, jeżeli występuje jako pierwszy element struktury typu status constructus.

Litery ل i ا nie łączą się normalnie: لـا, lecz tworzą specjalną ligaturę: لا (forma końcowa ـلا).

Inne znaki
Spółgłoska zwana hamzą²⁾ w zależności od otoczenia samogłoskowego może występować samodzielnie ء lub opierać się na literach ي , و , ا. Przyjmują one wtedy postać:

końcowa	środkowa	początkowa	samodzielna
ـأ			أ
ـإ			إ
ـؤ			ؤ
ـئ	ـئـ	ئـ	ئ

Hamzę z następującą po niej długą samogłoską a zaznacza się tzw. maddą آ nad literą ا.

Pozostałe znaki pisma arabskiego
W języku arabskim istnieją również znaki pisane pod i nad literami, które zapisuje się tylko w Koranie, tekstach religijnych oraz przy nauce tego języka. Jest to tzw. wokalizacja. Czasami tych znaków używa się również w zwykłych tekstach, aby uniknąć dwuznaczności. W słowniku znaki wokalizacyjne pomijam, ponieważ wymowę wyrazów można odczytać z transkrypcji polskiej.

znak	wymowa/znaczenie
َ	krótkie a
ُ	krótkie u
ِ	krótkie i
ً	końcówka gramatyczna an
ٌ	końcówka gramatyczna un
ٍ	końcówka gramatyczna in
ْ	brak samogłoski po spółgłosce
ّ	podwojenie spółgłoski

Istnieją również dwa inne znaki stosowane w wokalizacji, które jednak mogą nie wyświetlić się na komputerach bez zainstalowanego języka arabskiego. Wasla ( ٱ ) na literze ا oznacza wypadnięcie hamzy²⁾ wskutek łączenia międzywyrazowego. W niektórych wyrazach używa się archaicznego znaku ٰ nad literą, który oznacza długie a.

Wyjątki w pisowni arabskiej
1. W wyrazach obcych krótkie samogłoski zapisuje się często jako długie, np. بيل كلينتون Bill Clinton.
2. W kilku wyrazach długie a jest zapisywane jako و, np. صلاة salat 'modlitwa'.
3. W niektórych formach czasowników po literze و występuje nieczytane ا.
4. Imię عَمْرو Amr pisze się z dodatkowym و dla odróżnienia od imienia عُمَر Umar.
5. W wyrazie أولاء ula'i 'ci' i jego pochodnych pierwsza samogłoska jest wymawiana krótko, wbrew pisowni.
6. Wyraz مائة 'sto' jest wymawiany mi'a.

Cyfry
Arabowie oprócz cyfr arabskich używają cyfr zwanych hinduskimi:

0	1	2	3	4	5	6	7	8	9
٠	١	٢	٣	٤	٥	٦	٧	٨	٩

Materiał dydaktyczny do nauki języka arabskiego

grupa I

Wstęp:

Nauczanie podstaw języka arabskiego i cech charakterystycznych tego języka.

1. Alfabet arabski,

2. Rodzaje liter,

3. Wymowa liter,

4. Nauczanie alfabetu arabskiego,

5. Wymowa grup liter,

6. Podstawy pisowni języka arabskiego,

7. Nauczanie podstaw pisania,

8. Pisanie liter w zależności od ich miejsca początek, środek czy na końcu,

9. Ćwiczenia,

10. Nauczanie podstaw czytania,

11. Nauczanie prostych nazw,

12. Nauczanie prostych zwrotek.

Materiał dydaktyczny do nauki języka arabskiego

grupa II

Pisanie

1. Zasady pisania liter,

2. Sposób składania słów,

3. Pisanie pełnego zdania,

4. Pisanie znaków w języku arabskim,

Czytanie

5. Czytanie tekstów,

6. Czytanie zgodnie z materiałem II klasy,

7. Samogłoski w języku arabskim,

8. Samogłoski (krótkie-znaki) w języku arabskim,

_______________________________________________________________________

Elementy gramatyki:

1. Rzeczownik,

2. Czasownik,

3. Liczby do 50.

Materiał dydaktyczny do nauki języka arabskiego

grupa III

1. Powtórka programu II grupy,

2. Zdanie imienne,

3. Zdanie rzeczownikowe,

4. Przymiotnik,

5. Rodzajnik określony ال,

6. Przyimki,

7. Zaimki wskazujące,

8. Zadania z pisania i czytania.

Materiał dydaktyczny do nauki języka arabskiego

grupa IV

1. Powtórka programu z grupy III,

2. Rodzaje zdań,

3. Zaimki dzierżawcze,

4. Status constructus,

5. Czasownik,

6. Czasownik -czas przeszły

7. Czasownik -czas teraźniejszy,

8. Czasownik -czas przyszły,

9. Liczba podwójna,

10. Liczba mnoga,

11. Liczebniki.

W Imię Allaha Miłosiernego Litościwego

Liga Muzułmańska w RP

1

---