Gielda gineksy, VI rok, Ginekologia i położnictwo, materiały, Materiały


115. Mechanizmy regulacji układu podwzgórze-przysadka i jajnikowy cykl płciowy.

PODWZGÓRZE:

- nadrzędny ośrodek regulacji hormonalnej

- hormony uwalniane do krążenia wrotnego łączącego podwzgórze z przysadką mózgową
- podwzgórze wydziela:

a) hormony uwalniające tzw. liberyny

b) hormony hamujące tzw. statyny

Liberyny

Statyny

Hormon

Działanie

Hormon

Działanie

Somatoliberyna GHRH

Kortykoliberyna CRH

Tyreoliberyna TRH

Gonadoliberyna GnRH

Hormon pobudzające uwalnianie PRL

Uwalnia GH

Uwalnia gł. ACTH

Uwalnia TSH

Uwalnia LH i FSH

Prawdopodobnie VIP

Somatostatyna SIH

Hormon hamujący uwalnianie protaktyny PIH

Hamuje uwalnianie GH i TSH

Hamuje uwalnianie PRL i TSH

GnRH (gonadoliberyna):

- neurohormon zbudowany z 10 aminokwasów

- wydzielana w j. łukowatym podwzgórza

- wydzielanie w sposób pulsacyjny

- gonadoliberyna pobudza przysadkę do uwalniania i produkcji gonadotropin → folitropiny (FSO) i lutropiny (LH)

- czynniki pobudzające wydzielanie GnRH → noradrenalina, adrenalina, neuropeptyd Y

- czynniki hamujące wydzielanie GnRH → beta-endrofina, dopamina, melatonina

Regulacja osi podwzgórze-przysadka-jajnik:

PRZYSADKA:

- przedni płat syntetyzuje:

a) adrenokortykotropinę (ACTH) → stymulacja prod. kortyzolu

b) tyreotropinę (TSH) → stymulacja prod. T4 i T3

c) hormon wzrostu (GH)

d) prolaktynę (PRL) → nadmiar ma działanie antygonadotropowe

e) folitropinę (FSH) → stymulacja rozwoju i wzrostu pęcherzyków w jajniku, rozwój pęcherzyka przedowulacyjnego

f) lutropinę (LH) → stymuluje sam proces owulacji i rozwój ciałka żółtego

- tylny płat syntetyzuje:

a) wazopresynę (ADH)

b) oksytocynę

Ciągła komunikacja miedzy podwzgórzem, przysadką mózgową i jajnikiem jest utrzymywana na podstawie pętli sprzężeń zwrotnych.

ESTRADIOL ogrywa najważniejszą rolę w tej regulacji przez sprzężenie zwrotne ujemne i dodatnie.

Sprzężenie zwrotne ujemne:

- między stężeniami hormonu wydzielanego z jajnika a wydzielaniem hormonów w podwzgórzu i przysadce

- hamowanie uwalniania GnRH i FSH i LH w odpowiedzi na wzrost estradiolu

Sprzężenie zwrotne dodatnie:

- między stężenami estradiolu uwalnianymi z pęcherzyka przedowulacyjnego a wydzielaniem hormonów przez podwzgórze i przysadkę

- wzrost wydzielanie GnRH oraz LH i FSH w odpowiedzi na pik estradiolu

JAJNIK:

- steroidogeneza w jajniku, nadnerczach i łożysku

Estrogeny:

- produkcja w jajniku, łożysku i w wyniku obwodowej konwersji z androstenodionu i testosteronu

- działanie biologiczne estrogenów:

- działanie metaboliczne estrogenów:

Gestageny:

- działanie biologiczne progesteronu:

- działanie metaboliczne progesteronu:

Androgeny:

- narządem docelowym skóra → konwersja testosteronu do aktywnego dihydrotestosteronu

- działanie androgenów:

CYKL JAJNIKOWY:

1. Faza folikularna

2. Owulacja

3. Faza lutealna

CYKL ENDOMETRIALNY:

1. Faza miesiączkowa

2. Faza proliferacyjna

3. Faza owulacyjna

4. Faza sekrecyjna

Inny podział:

  1. CYKL JAJNIKOWY

  2. CYKL MACICZNY

  1. ZMIANY W BŁ. ŚLUZOWEJ MACICY

  1. faza miesiączkowa

  2. faza folikularna

  3. faza owulacyjna

  4. faza lutealna

  1. ZMIANY ŚLUZU SZYJKOWEGO

I. faza od 10. dnia, śluz obfitszy, bardziej przezroczysty, rozciągliwy, na szkiełku krystalizuje w „liście paproci”

II. faza ok. 23. dnia, śluz gęsty, nieprzezroczysty, bezpostaciowy po wysuszeniu, serowaty

  1. ZMIANY NABŁONKA POCHWY

I. faza przewaga kom. powierzchniowych kariopyknotycznych i kwasochłonnych

II. faza spadek wskaźnika kariopyknotycznego i kwasochlonności, przewaga komórek warstwy pośredniej, komórki grupują się i zwijają jak „płatki róży”

116. Fizjologia i patologia pokwitania u dziewcząt.

POKWITANIE (pubertas)

Def.: okres przejściowy między wiekiem dziecięcym a dojrzałym u osobnika żeńskiego, trwa 3-5 lat i na okres ten przypada pierwsza w życiu miesiączka (menarche).

Endokrynologia:

POKWITANIE:

I. FAZA POKWITANIA

(1) szybki rozwój gr. sutkowych (thelarche) → E, PRL, GH

(2) pojawienie się owłosienia łonowego i pachowego (pubarche) → androgeny nadnerczowe

(3) szybki wzrost ciała na długość 10-12 rż. → GH

(4) pierwsza miesiączka 12-14 rż. (menarche) → ↑ i ↓ E, pełne cykle dwufazowe 1-2 lata po menarche

II. FAZA POKWITANIA

(1) pełne wykształcenie II-rzędowych cech płciowych

(2) zwolnienie tempa wzrostu 13-16 rż. → wpływ E i androgenów na zamknięcie chrząstek nasadowych kości

(3) dwufazowe cykle płciowe → faza wzrostu i faza wydzielnicza

LECZENIE:

PATOLOGIA:

  1. PRZEDWCZESNE

  2. OPÓŹNIONE

  3. BRAK CAŁKOWITY

117. Przedwczesne dojrzewanie płciowe.

PRZEDWCZESNE DOJRZEWANIE PŁCIOWE (pubertas praecox)

Def.: pojawienie się przed 8-10 rż. III-rzędowych cech płciowych z krwawieniem miesiączkowym lub bez niego.

1. PRZEDWCZESNE DOJRZEWANIE PŁCIOWE PRAWDZIWE (pubertas praecox vera)

  1. IDIOPATYCZNY

  1. MÓZGOWY

  1. W Z. ALBRIGHTA

  1. W NIEDOCZYNNOŚCI TARCZYCY

2. PRZEDWCZESNE DOJRZEWANIE PŁCIOWE RZEKOME (pseudopubertas praecox)

  1. JAJNIKOWY

  1. NADNERCZOWY

  1. JATROGENNY

  1. EKTOPOWY

118. Patologiczne i opóźnione pokwitanie u dziewcząt.

OPÓŹNIONE POKWITANIE (pubertas tarda)

  1. KONSTYTUCJONALNA

  1. INFANTYLNA

BRAK DOJRZEWANIA PŁCIOWEGO

(1) POCHODZENIA PODWZGÓRZOWEGO

(2) POCHODZENIA PRZYSADKOWEGO

A. KARŁOWATOŚĆ PRZYSADKOWA

B. ODOSOBNIONY BRAK GONADOTROPIN

(3) POCHODZENIA JAJNIKOWEGO

A. USZKODZENIE JAJNIKÓW PRZEZ PROCES CHOROBOWY

B. DYSGENEZJA GONAD

119. Krwawienia młodocianych.

KRWAWIENIA MŁODOCIANYCH (metrorrhagia iuvenilis)

Def.: przewlekłe i obfite krwawienia czynnościowe występujące w okresie pokwitania lub pozostające w wyraźnym związku z tym okresem

Patogeneza:

cykle bezowulacyjne

opóźniona atrezja przetrwałego pęcherzyka Graafa i przedłużony wpływ estrogenów

zmiany wzrostowe i rozrostowe bł. śluzowej

krwawienia

Klinika:

Różnicowanie:

Badania:

Leczenie:

  1. OBJAWOWE

  1. HORMONALNE

Rokowanie:

120. Fizjologia i patologia okresu pokwitania.

PRZEKWITANIE = KLIMAKTERIUM

Def.: okres przejściowy w życiu kobiety między okresem pełnej dojrzałości płciowej a starością, w którym następuje utrata cyklicznej funkcji jajnika, głównie w zakresie wydzielania estrogenów, na ten okres przypada ostatnia miesiączka tzw. menopauza

PATOGENEZA:

starzenie się jajników

niewydolność ciałka żółtego

zanik jajeczkowania

zmniejszone stężenie estrogenów

wtórny ↑ stężenia gonadotropin, a następnie ↓

OKRESY:

  1. HYPO- lub ALUTEALNY → premenopauza

  1. HYPOESTROGENOWY → postmenopauza

  1. HYPOHORMONALNY → senium

ZESPÓŁ KLIMAKTERYCZNY

Def.: to zespół objawów związanych z przekwitaniem, głównie w okresie postmenopauzalnym, trwa 1-2 lata, do których zalicza się:

SCHORZENIA GINEKOLOGICZNE OKRESU PRZEKWITANIA

ZESPÓŁ POKASTRACYJNY

Def.: tzw. sztuczna menopauza, po usunięciu chirurgicznym jajników lub ich zniszczeniu energią promienistą, objawy zespołu klimakterycznego w 7-30 dniu od zabiegu, często otyłość, miażdżyca

PATOLOGIA:

ZMIANY OGÓLNOUSTROJOWE

ZMIANY HORMONALNE

LECZENIE:

PREMENOPAUZA

POSTMENOPAUZA

SENIUM

HTZ

  1. terapia doustna

kamica pęcherzyka żółciowego

zaburzona czynności wątroby

hipertriglicerydemia

zapalenie trzustki

nadciśnienie tętnicze

TG >500 mg/dl

zapalenie żył w wywiadzie

  1. terapia parenteralna

1. Monoterapia estrogenowa (po histerektomii)

a) schemat cykliczny → 21 dni przyjmowania estrogenów, 7 dni przerwy

b) schemat ciągły → estrogeny przyjmowane codziennie

2. Terapia estrogenowo-progestagenowa

a) schemat sekwencyjny → estrogeny przez 21 dni, gestagen przez 10-13 ostatnich dni stosowania estroenów

b) schemat ciągły → estrogeny + gestageny przyjmowane codziennie

Przeciwwskazania do HTZ:

121. Diagnostyka endokrynologiczna, biochemiczna, kliniczna, morfologiczna, próby i testy czynnościowe.

(1) BADANIA KLINICZNE

(2) PODSTAWOWE BADANIA ENDOKRYNOLOGICZNE