osobowość 2010 - Tezy
I
Specyfika psychologii osobowości - teoria integrująca.
Ja - suma wszystkich reprezentacji siebie
w relacji i wszystkich reprezentacji obiektu
Odpowiadają ze to procesy introjekcji i indentyfikacji
jest zasadą organizacji doświadczenia
funkcja integracyjna
zapewnia poczucie ciągłości
integruje doświadczenia przeszłe z oczekiwaniami
funkcja antycypacyjna
Oddzielanie elementów obiektu - rozszczepienie ego
Trwałe defekt ego
Definicja osobowości D. Bussa i R. Larsena.
R. Larsen, D. Buss (2005): OSOBOWOŚĆ - to zespół wzajemnie powiązanych i względnie trwałych cech i mechanizmów psychologicznych wewnątrz jednostki, które wpływają na jej interakcje i przystosowanie do środowiska fizycznego, społecznego i intrapsychicznego.
Akcent pada na:
współzależność cech i mechanizmów psychicznych
interakcję między osobą a środowiskiem (percepcja, wybór, kreowanie, manipulowanie)
adaptację jako centralną funkcję osobowości (cele, radzenie sobie, dostosowanie)
szeroką koncepcję przystosowania - do środowiska fizycznego, społecznego i intrapsychicznego: myśli, wspomnienia, doświadczenia osobiste, uczucia, pragnienia, wyobrażenia, marzenia.
Podejście skoncentrowane na osobie a podejście skoncentrowane na zmiennych.
Teoria osobowości - teoria integrująca
Podejście skoncentrowane na osobie
- przedmiotem poznania jest konfiguracja zmiennych
- jednostką analizy jest osoba
Podejście skoncentrowane na zmiennych
- przedmiotem poznania są zmienne
dużo wiemy o zmiennych i o ludziach
mało wiemy o osobie
Trzy podejścia w badaniach osobowości: korelacyjne, kliniczne i eksperymentalne.
Korelacyjne Eksperymentalne Kliniczne
Liczba zmiennych Duża Mała Duża
Rodzaj zmiennych Ilościowe Ilościowe/jakościowe Jakościowe/ilościowe
Kontrola Nie Tak Nie
Standaryzacja Tak Tak Nie
Warunki Quasi-naturalne Sztuczne Naturalne
Zakres poznania Ograniczony Wąski Szeroki
Wnioskowanie Współzależności Przyczynowe Opis/wyjaśnienie
________________________________________________________________________
II
Trzy dogmaty psychoanalizy.
II Trzy główne dogmaty psychoanalizy, zarazem wyznaczniki teorii psychodynamicznych:
1. Determinizm
Nie ma zachowań przypadkowych
2. Konflikt
Źródła i rodzaje lęku:
Lęk realistyczny -- przed zagrożeniem tkwiącym w środowisku
Lęk neurotyczny -- wynika z konfliktu między popędami a samokontrolą
Lęk moralny -- przed karą od wewnątrz, w przypadku gratyfikacji instynktu
3. Nieświadomość
Funkcje id, ego, superego.
ŚWIADOMOŚĆ ---> superego EGO
PRZEDŚWIADOMOŚĆ ---> superego EGO
NIEŚWIADOMOŚĆ ---> superego, ego, ID
Id (to) - całkowicie nieświadome;
zasada przyjemności
popęd seksualny - libido
popęd śmierci - thanatos (agresja)
Ego - wyłania się z id; czerpie energię z id; uzgadnia żądania id z wymaganiami świata
zasada rzeczywistości
Ego jest częściowo świadome - myślenie, podejmowanie decyzji
Nieuświadomiona część ego - mechanizmy obronne
Mechanizm obronny to nieświadoma strategia ego, która zniekształca rzeczywistość celem zmniejszenia lęku.
Superego - powstaje w wyniku kompleksu Edypa
zinternalizowana reprezentacja norm i wartości
nabytych przez identyfikację z rodzicami
Id: Tak, zrób to teraz
Superego: Nie, nigdy, nie wolno
Znaczna część superego jest nieświadoma. Funkcje superego:
1) pohamować impulsy id, szczególnie seksualne i agresywne,
2) nakłonić ego wzięcia pod uwagę celów moralnych,
3) osiągnięcie perfekcji.
Podsystemy superego: sumienie i ego idealne.
sumienie - nie powinieneś i dotyczy głównie celów 1 i 2.
ideał ego - powinieneś i zaangażowane jest w cele 2 i 3.
Przykłady mechanizmów obronnych.
Na czym polega zasada zachowania energii - w odniesieniu do osobowości?
Koncepcja zdrowia wg. S. Freuda.
Rozwój osobowości
Popęd seksualny = pragnienie przyjemności zmysłowych
Faza ORALNA
pierwszy rok życia; fiksacja na fazie oralnej osobowość oralna
Wczesna frustracja - osobowość oralno-bierna:
beztrosko pogodna, nadmiernie zależna i oczekująca opieki (matkowania) od świata.
Późniejsza frustracja (kiedy dziecko na już ząbki) - osobowość oralno-sadystyczna:
cyniczna, pesymistyczna i uszczypliwie sarkastyczna, kłótliwa, roszczeniowa, nieufna
Faza ANALNA - w drugim i trzecim roku życia;
doznania zmysłowe: wstrzymywania i uwalniania
wypróżnianie się: cykl typu napięcie - ulga
Trening czystości - opanowanie popędu seksualnego, podporządkowanie libido społecznie określonym zasadom autonomia, panowanie nad sobą, sprawczość
Fiksacja na fazie analnej: skłonność do zatrzymywania uczuć i przedmiotów, albo wybuchowość
- typ analno-retencyjny: upór, zjadliwość, skąpstwo, usystematyzowany styl życia, brak spontaniczności i giętkości, kompulsywna samokontrola
- typ analno-ekspulsywny: impulsywne wyrażanie gniewu, brak organizacji działań, osoba nieuporządkowana, często okrutna i destrukcyjna, wybuchowa, złośliwa
Faza FALLICZNA - między 3 a 5 rokiem życia; kompleks Edypa - formowanie się superego
Kobiety - słabsze superego ze względu na brak lęku kastracyjnego
Frustracja Osobowość falliczna:
Mężczyźni: nastawieni na potwierdzanie męskości: sukcesy, wiele dzieci, powodzenie u kobiet
Kobiety: osobowość histeryczna, nadmierna koncentracja na kobiecości - identyfikacja z matką - idealizująca, flirtująca, ale nie wchodzi w relacje seksualne
Faza latencji
libido nie wyraża się wprost, ale przez zabawę, naukę, relacje z rówieśnikami
Faza genitalna
dojrzewanie biologiczne i dojrzałość psychoseksualna
- ku pragnieniom heteroseksualnym i miłości altruistycznej
- ekspresja libido z korzyścią dla jednostki i społeczności
- ukierunkowanie energii popędowej - w miłość genitalną i produktywną pracę
przy jednoczesnym radzeniu sobie z lękiem (nieunikniony konflikt wewnętrzny)
Zasady równoważenia i entropii wg C. Junga.
LIBIDO dążenia seksualne,
do przyjemności,
do twórczości
Nowa wersja zasady zachowania energii
zasada równoważenia (ekwiwalencji)
zasada entropii (rozlewania się energii)
Energia psychiczna libido wyraża się poprzez
KOMPLEKSY (całości)
Czym jest archetyp? Przykłady.
Nieświadomość zbiorowa, kolektywna - skumulowane doświadczenia pokoleń
Archetypy:
Wielka Matka
Stary Mędrzec
Anima
Animus
Cień
Maska
Struktura osobowości wg Junga: postawy i funkcje.
Typy:
DWIE POSTAWY:
EKSTRAWERSJA
INTROWERSJA
+ 4 FUNKCJE:
myślenie
uczucia
percepcja
intuicja
Uczuciowy
Kieruje się odbiorem subiektywnym, własnym odczuciem, a nie faktami lub obiektywnym spojrzeniem. Reaguje (ekstrawertyk) lub nie reaguje (introwertyk) na bodźce zależnie od doświadczanych uczuć; kieruje się empatią, sympatią, współczuciem, sentymentami, nastrojami; osoby mniej dojrzałe reagują emocjami, wzburzają się, fascynują lub lękają, nie mogąc zatrzymać biegu wzruszeń przy zachowanej świadomości. Dojrzały typ uczuciowy dobrze zna swoje potrzeby i łatwo mu określić swoje cele i wybory, czuje siebie i prawdziwie odróżnia własne stany emocjonalne od zewnętrznych wpływów albo emocji innych osób.
Intelektualny
Kieruje się zasadami obiektywnymi, faktami i logiką obiektywną, uzasadnia, poznaje, wyjaśnia, szuka powiązań między zdarzeniami. Potrzebuje informacji, zdobywa wiedzę, używa myślenia do rozwiązywania problemów, przy podejmowaniu decyzji podaje powody i wszędzie doszukuje się przyczyny, którą można odkryć.
Percepcyjny (zmysłowy)
Wrażliwy na bodźce wewnętrzne i zewnętrzne, nastawiony na odbieranie wrażeń, ukierunkowany estetycznie (piękno i przyjemności) lub praktycznie (fakty i zdarzenia); potrzebuje widzieć, dotknąć, wiedzieć, poczuć. Źle znosi niepewny, nieokreślony stan, co jest upodobaniem typy intuicyjnego. Woli dzień niż noc, łatwo się mobilizuje będąc pod bezpośrednim wpływem sytuacji, trudniej używać mu wyobraźni.
Intuicyjny
Ukierunkowany na rzeczywistość pozazmysłową, wyczulony na sprawy i zjawiska bezpośrednio niedostępne zmysłom; ma większe zaufanie do własnych odczuć niż faktów i dostarczanych informacji; preferuje sytuacje nieokreślone, niejasne, uruchamia wtedy wyobraźnię, podejmuje decyzje przypadkowe, ale mają one swoją wewnętrzną logikę. Potrafi przewidywać zdarzenia.
Centralny system osobowości - JA
„Osobowość, to całościowa realizacja pełni naszej istoty w nieosiągalnym ideale (...), ideał ten nie jest celem lecz kierunkiem (rozwoju).”
Na czym polega proces indywiduacji?
Rozwój osobowości jest zadaniem na całe życie
INDYWIDUACJA - proces rozwoju self przemiany połowy życia
integracja przeciwieństw:
młodość - starość
męskość - kobiecość
twórczość - destrukcja
więź - oddzielenie
Funkcja transcendentna wyraża się w archetypie MANDALI (z sanskrytu - krąg)
Jaki proces opisują teorie relacji z obiektem?
Znaczenie najwcześniejszych kontaktów interpersonalnych i formowania się dzięki nim struktury Ja - SELF
Struktura Ja - prototyp kontaktów z ludźmi
Obiekt - wewnętrzna, psychiczna reprezentacja drugiej osoby
Siłą napędową rozwoju jest dążenie do obiektu
JA kształtuje się w procesie rozwoju relacji z obiektem, różnicowania między obiektem a sobą, od zależności do niezależności
Relacje z obiektem kształtują się przez mechanizmy ich uwewnętrznienia: projekcja, introjekcja, identyfikacja projekcyjna. Większość zachowań można wyjaśnić przeniesieniem wzorców relacji z matką na relacje interpersonalne PRZENIESIENIE jest przedmiotem analizy i terapii
Czym jest identyfikacja projekcyjna?
MELANIE KLEIN
Relacja z obiektem rozgrywa się w fantazji
dziecka: introjekcja, projekcja, identyfikacja projekcyjna
Pozycja schizoidalno-paranoidalna:
dobry
OBIEKT rozszczepienie Lęk
zły
Pozycja depresyjna: obiekt dobry + obiekt zły
tolerowanie ambiwalencji
lęk przed utratą obiektu
poczucie winy za uczucia agresywne
Kiedy zachodzi proces separacji - indywiduacji wg M Mahler, i o co w nim chodzi?
M. MAHLER
SEPARACJA - INDYWIDUACJA
Stadia i fazy kształtowania się własnego ja:
0 -1 - stadium autyzmu
2 -5 - stadium symbiozy
6 - 30 - stadium separacji-indywiduacji
6 - 9 faza różnicowania - lęk przed rozdzieleniem
10 - 15 faza praktyki - eksploracja otoczenia
16 - 23 faza ponownego zbliżenia - odrębność
24 - 30 faza konsolidacji - integracja obrazu obiektu
Co oznacza „wystarczająco dobre przywiązanie”, „wystarczająco dobra matka”?
DONALD WINNICOTT
Podejście interakcyjne:
Bezpośrednia relacja z matką
- wystarczająco dobra matka
- trzymanie (holding)
Zapewnia integrację - scalenie psychiki
personalizację - oddzielenie ja - świat
rozpoznawanie - odróżnienie fantazji i faktów
Wystarczająco dobre przywiązanie kształtuje Ja
Prawdziwe Ja - fałszywe Ja (maska obronna)
Relacje z przedmiotami - obiekty przejściowe -
lęk agonalny
Jak tworzy się zdrowe poczucie siły i troska o innych wg H. Kohuta?
PSYCHOLOGIA JA
Heinz Kohut, Otto Kernberg, Daniel Stern
W kierunku podmiotowej struktury Ja - SELF
JA = świadomość:
subiektywny podmiot + uwewnętrznione relacje
ośrodek integracji wewnętrznej
Empatyczne odniesienie zwarte zintegrowane Ja
Jak dochodzi o powstania zaburzenia narcystycznego wg H. Kohuta?
JA stanowi centrum osobowości
Narcyzm - przekonanie, że jest się centrum świata, satysfakcja ze swego funkcjono- wania, przyjemność czerpana z poczucia bycia podziwianym
JA-obiekt - doświadczane jako część i rozszerzenie ja
Dwa aspekty rozwoju Ja - dwa bieguny Ja:
(1) potwierdzanie przez rodzica poczucia doskonałości dziecka ambicje siły i sukcesu
(2) podziwianie rodzica przez dziecko wyidealizo-wane cele i wartości - pochodzące od rodziców
W formie dojrzałej zdrowe, spójne Ja oznacza:
(1) zaufanie do siebie i poczucie własnej wartości
(2) budowanie związków opartych na wzajemnym przywiązaniu i wsparciu
Brak potwierdzenia ważności dziecka lub możliwości idealizowania rodzica - zranienie Ja:
ZABURZENIA NARCYSTYCZNE:
(1) ciągłe dążenie do doskonałości i patologiczne uzależnienie od uznania innych ludzi
(2) niezdolność do troszczenia się o innych i nawiązania stałych satysfakcjonujących związków
Na czym polega przeniesienie lustrzane a na czym przeniesienie idealizujące?
Przeniesienie
Analityk jest traktowany jako „lustro”, w którym pacjent ogląda swoją wielkość, poczucie doskonałości i domaga się potwierdzenia Ja
Analityk jest traktowany jako obiekt idealny, który uosabia całe dobro, doskonałość i moc rodzica; pacjent podziwia osobowość analityka widząc w niej same dobre cechy
Lustrzane Ja - obiekt lustrzany (doskonałość)
Idealizujące Ja obiekt idealizujący (podziw)
Terapeuta: Ja-obiekt
Czym jest lęk podstawowy wg K. Horney?
NEOPSYCHOANALIZA
Karen HORNEY (1885-1952)
polemika z Freudem - psychologia kobiety
LĘK PODSTAWOWY - odczuwane przez dziecko poczucie izolacji i bezradności w świecie, który jest potencjalnie wrogi
Bezradność dziecka opieka rodziców uczucia urazy i wrogości niemożność wyrażenia nasilenie LĘKU
Neurotyczne konflikty zawsze wywodzą się z nieprawidłowości w relacjach interpersonalnych, w których lęk podstawowy i wrogość doprowadzają do „alienacji jednostki od jej prawdziwego ja” (self)
Jak funkcjonuje osobowość neurotyczna: postawy i potrzeby neurotyczne.
Trzy strategie radzenia sobie z wewnętrznym konfliktem - zwrócenie się:
KU LUDZIOM
PRZECIWKO LUDZIOM
OD LUDZI
Osobowość neurotyczna - z powodu zbyt silnego lęku zachodzi fiksacja na jednej z postaw
Postawy te i potrzeby są adaptacyjne i zdrowe, jeśli się łączą i przeplatają
KU LUDZIOM - współpraca
PRZECIWKO LUDZIOM - konkurencja
OD LUDZI - integracja wewnętrzna
OSOBOWOŚĆ NEUROTYCZNA I ZDROWA
wg K. Horney
Neurotyczna |
Postawa |
Zdrowa |
AGRESJA |
PRZECIW LUDZIOM |
STANOWCZOŚĆ, KONKURENCJA |
ZALEŻNOŚĆ |
KU LUDZIOM |
MIŁOŚĆ, WSPÓŁPRACA |
IZOLACJA |
OD LUDZI |
REFLEKSJA, INTEGRACJA |
Potrzeby NEUROTYCZNE:
- nienasycone, nierealistyczne, nieselektywne:
NEUROTYCZNA POTRZEBA:
Uczucia i uznania
Partnera, który weźmie w swe ręce nasze życie
Zamykania swego życia w wąskich granicach
Władzy
Wykorzystywania innych
Prestiżu
Podziwu własnej osoby
Osiągnięć
Samowystarczalności i niezależności
Perfekcji i nienaruszalności
Skąd pochodzi energia psychiczna wg H. Sullivana?
Interpersonalna teoria psychiatrii Harry S. Sullivan
Przedmiotem poznania są
RELACJE INTERPERSONALNE
SYSTEM JA tworzy się w warunkach LĘKU
PERSONIFIKACJE
Ja-dobry - doświadczenia bezpieczne
Ja-zły - doświadczenia zagrażające
Nie-Ja - groza DYSOCJACJA
Energia psychiczna pochodzi nie od popędów,
jest pochodną RELACJI INTERPERSONALNYCH, w relacjach rodzi się też LĘK
Źródła napięcia:
POTRZEBY Dążenie do satysfakcji
LĘK Dążenie do bezpieczeństwa
Wzorce transformacji energii - DYNAMIZMY
Myślenie: Zniekształcenia parataktyczne
Metody poznania:
Obserwacja
Wywiad
Zjawisko ucieczki od wolności wg Fromma.
Poglądy:
Społeczne i kulturowe determinanty zachowania człowieka - Teoria dialektycznego humanizmu
Osobowość - ogół wrodzonych i nabytych jakości psychicznych, które są charakte-rystyczne dla pewnej jednostki i które czynią tę jednostkę unikalną
Charakter - względnie trwały system wszystkich nieinstynktoidalnych dążeń, poprzez które człowiek odnosi się do świata ludzi i natury
Temperament - wrodzone jakości psychiczne
Człowiek czuje się samotny i wyobcowany, gdyż zerwał więzi łączące go z przyrodą i innymi ludźmi.
Ograniczenia wolności, osamotnienie
UCIECZKA OD WOLNOŚCI
podporządkowanie się społeczeństwu, władzy
bezsensowna destrukcja, agresja
zjednoczenie z innymi w duchu miłości i wspólnej pracy
Potrzeby wg Fromma
POTRZEBY - obiektywne:
powiązań
transcendencji
zakorzenienia
tożsamości
systemu orientacji
stymulacji
TYPY
PRODUKTYWNY (zdrowy !!)
RECEPTYWNY
EKSPLOATATORSKI
GROMADZĄCY
MARKETINGOWY
NEKROFILICZNY/BIOFILICZNY
.
Co oznacza autonomia ego wg H. Hartmanna ?
Heinz HARTMANN
EGO i ID czerpią energię ze wspólnego źródła
Funkcje podstawowe (np. mowa) - autonomia pierwotna
Funkcje centralne (np. planowanie) - autonomia wtórna
Energia zneutralizowana - oderwana od popędu
Co oznacza i jak funkcjonuje silne i słabe?
Siła ego - ilość energii, jaką ego zdolne jest zneutralizować
Silne ego - inwestuje energię w cele poznawcze, autonomiczne
Słabe ego - inwestuje energię w obronę
Stabilność ego - odporność na regresję
Czym jest regresja w służbie ego wg H. Hartmanna ?
Zdrowie: Regresja w służbie ego
Proaktywność - działania ukierunkowane na cel
Rozwój: od reaktywnego dostosowania, do:
(1) intencjonalnego wyboru środowiska i wprowadzania w nim zmian oraz
(2) dopasowania siebie do otoczenia
Wskaźniki adaptacji - równowaga - integracja
wewnętrzna zewnętrzna
Witalna (popędowa) osobowość - otoczenie
Strukturalna (id, ego, superego)
Funkcjonalna (między funkcjami ego)
Czym różnią się prężność i kontrola ego?
Jack BLOCK
Kontrola ego - umiejętność modyfikowania ekspresji emocji, opanowania impulsów i reakcji oraz odraczania gratyfikacji;
dwa bieguny:
zahamowanie i wycofanie, nadmierna organizacja działań, konformizm, niezdolność do spontanicznej radości i twórczości;
- gwałtowna, nieskrępowana i spontaniczna ekspresja, niezdolność powstrzymywania pragnień i kontroli nad impulsami, brak umiejętności odraczania gratyfikacji.
Prężność ego - zdolność do modyfikowania samokontroli stosownie do sytuacji i potrzeb, od skupienia, sumienności po improwizację i spontaniczną ekspresję; warunkuje zmienność zachowania, umożliwia giętką, twórczą adaptację oraz plastyczne radzenie sobie ODPORNOŚĆ.
Jak przejawia się energia ego wg R. White'a?
Robert WHITE
EGO posiada swą własną energię, i własne rodzaje satysfakcji, zupełnie niezależne od popędowych gratyfikacji id związanych z seksem czy agresją
Energia ego wyraża się u dziecka w:
eksplorowaniu świata i
manipulowaniu przedmiotami
- są to zachowania nagradzające, a nie pośrednie formy gratyfikacji popędowych
Rozwój: dziecko nie tylko zaspakaja popędy,
EGO dąży do kompetencji, poszerza sferę panowania interpersonalnego generując intencjonalne efekty
Ciekawość i eksploracja - wzrasta efektywność osoby w kontakcie z otoczeniem, co skutkuje umocnieniem organizmu.
Trendy rozwojowe zdrowej osobowości:
Stabilizacja tożsamości ego
Uwalnianie się od doświadczeń z przeszłości, budowanie relacji z ludźmi
Pogłębianie zainteresowań
Humanizowanie wartości; ku moralności i tolerancji
Ekspansja troski: o dzieci, przyjaciół, sąsiadów, ludzkość, przyszłe pokolenia
Na czym polega kryzys tożsamości wg E. Eriksona?
Erik H. ERIKSON
Osiem stadiów rozwoju na przestrzeni życia:
Ufność - nieufność
Autonomia - wstyd i zwątpienie
Inicjatywa - poczucie winy
Pracowitość - poczucie słabości
Tożsamość - rozproszenie tożsamości
Intymność - izolacja
Generatywność - stagnacja
Integralność ego - rozpacz
Czy tożsamość osiągniętą można utracić?
J. Marcia - statusy tożsamości
Status tożsamości |
Poszukiwanie tożsamości |
Zaangażowanie w cele i dążenia |
Moratorium Osiągnięta Przejęta Rozproszona |
+ + - - |
- + + - |
III
Czym jest personologia?
Henry A. MURRAY: PERSONOLOGIA
Połączenie wykształcenia przyrodniczego (biochemia) i zainteresowań literaturą
+ wpływ Junga
Harvard Psychological Clinic რ konsylium diagnostyczne m.in.: R. White, D. McKinnon, B. Smith, J. Frank, S. Rosenzweig, E. Erikson, S. Beck, R. N. Sanford, D. Levinson, J. Bruner, S. Tomkins
badania interdyscyplinarne, longitudinalne
wszechstronne poznanie osobowości:
PERSONOLOGIA
Explorations in Personality (1938)
OSOBOWOŚĆ
to abstrakcja, nie opis
odnosi się do wielu zdarzeń (historia osobowości = osobowość)
obejmuje stałe i powtarzalne oraz nowe i jedyne elementy zachowania
Jej funkcją jest organizacja wewnętrzna i ukierunkowanie zachowania
jest zlokalizowana w mózgu
Koncepcja potrzeb i przystosowania wg. H. Murraya.
POTRZEBA - konstrukt, odpowiadający pewnej sile w mózgu, która organizuje percepcję, apercepcję, myślenie, dążenia i działanie w taki sposób by przekształcić w określonym kierunku niesatysfakcjonującą sytuację
PROCESY MOTYWACYJNE:
redukcja napięcia
zwiększanie napięcia proces redukowania napięcia daje satysfakcję
Klasyfikacje potrzeb:
pierwotne - wtórne (psychogenne)
jawne - ukryte
skupione - rozproszone
proaktywne - reaktywne
PRESJE:
Alfa - rzeczywiste
Beta - wyobrażone, oczekiwane
O zachowaniu decyduje relacja między osobą (POTRZEBY) a środowiskiem (PRESJE)
Przystosowanie, to zgodność:
presje <=> potrzeby
Np.:
pedant zatrudniony jako korektor
osoba przyjazna w biznesie
przedszkolanka z potrzebą znaczenia
Jakie znaczenie ma czas w życiu człowieka - osobowość w biegu życia.
Życie człowieka umieszczone jest w CZASIE
można wychodzić poza popędy i wykraczać poza bodźce
można działać stosownie do swego poglądu na przeszłość lub przyszłość
„Organizm składa się z nieskończenie złożonej sekwencji aktywności uporządkowanych w czasie, rozciągających się od urodzenia do śmierci.”
Jak kształtuje się styl życia wg. A. Adlera?
Społeczne i świadome motywy
Ludzie są zdolni do racjonalnych decyzji, świadomego życia, wyznaczania sobie planów i celów
Osobowość kształtuje się w procesie uczenia się w środowisku
Człowiek jest zdolny do rozwoju i kształtowania własnego Ja
Poczucie NIŻSZOŚCI i kompensacja
Sposób radzenia sobie z uczuciem niższości w dzieciństwie wyznacza STYL ŻYCIA
znaczenie pierwszych świadomych doświadczeń
STYL ŻYCIA wyznaczają również CELE
- znaczenie przyszłości zasada fikcyjnego finalizmu
Główne tendencje motywacyjne wg A. Adlera: dążenie do mocy i zainteresowania społeczne.
MOTYWACJA
Początkowo AGRESJA jako główny motyw
DĄŻENIE DO MOCY - doskonałości - jako sposób kompensowania poczucia bezradności wywodzącego się z dzieciństwa; poczucie niższości motywuje do dążenia do wyższości i przewagi
DĄŻENIA I ZAINTERESOWANIA SPOŁECZNE poczucie wspólnoty, pragnienie współpracy
Wywodzące się z przeszłości dążenie do wyższości oraz ukierunkowanie ku przyszłości i cele osobiste oraz zainteresowania społeczne
Kwestia świadomej versus nieświadomej motywacji wg. G. Allporta.
Rozwój: „Człowiek wie, co robi i dlaczego to robi”.
Od tworu biologicznego, ku świadomej jednostce o rozszerzającej się strukturze cech, która posiada cele i aspiracje
Motywacja:
biologiczna - zasada redukowania napięcia
rosnąca świadomość „ja” - jednostka tworzy zupełnie nowe motywy
Funkcjonowanie osoby jest:
(1) świadome i racjonalne,
(2) osadzone w teraźniejszości z odniesieniem do przyszłości,
(3) spójne
Dlaczego psychologia jest lub może być nauką humanistyczną?
Psychologia jako nauka HUMANISTYCZNA
Jej celem jest poznanie i zrozumienie człowieka, akcent pada na:
Niepowtarzalność i złożoność jednostki
Spójność głównych tendencji, wyrażających się w charakterze
Świadomą motywację
Znaczenie teraźniejszości
Osobowość pozostanie zawsze w pewnym stopniu niepoznana, tajemnicza
Na czym polega zjawisko autonomii funkcjonalnej motywów?
AUTONOMIA FUNKCJONALNA motywów
perseweracyjna - nałogi, nawyki, czynności mechaniczne
propriacyjna - zainteresowania, wartości, zamiary, uczucia, motywy, dyspozycje osobiste, obraz siebie, styl życia
Czy w psychologii konieczne jest pojęcie ego, self ?
Tak: PROPRIUM - od proprius (łac.) - własny
- poczucie ja cielesnego, tożsamość, poczucie własnej wartości, obraz siebie
Kryteria dojrzałej osobowości wg G. Allporta.
DOJRZAŁA OSOBOWOŚĆ:
1. Poszerzanie zasięgu „ja” - poczucie odrębności, zaangażowanie, otwartość
2. Serdeczne kontakty z ludźmi - towarzyskie i intymne; szacunek, wolność, miłość
3. Dojrzałość emocjonalna: poczucie bezpieczeństwa + samoakceptacja
4. Realizm - w podejściu do siebie i świata; umiar, rozsądek
5. Obiektywizacja samego siebie: wgląd + humor
6. Jednocząca filozofia życia - nadaje cel i znaczenie
Czy typy ludzi można ustalić na podstawie preferencji wartości?
TEORETYCZNE - prawda
SPOŁECZNE - miłość
POLITYCZNE - władza
RELIGIJNE - doskonałość
EKONOMICZNE - użyteczność
ESTETYCZNE - piękno
Na czym polega motywacja proaktywna?
MOTYWACJA ŚWIADOMA CZY NIEŚWIADOMA?
Akcent na motywację nieświadomą albo świadomą - proaktywną
Co wyznacza sposób i kierunek zachowania: nieświadome konflikty, lęk albo autonomiczne ego, świadome Ja, cechy, potrzeby, wartości, cele
Osobowość w ujęciu temporalnym: znaczenie przeszłości albo teraźniejszości i przyszłości
Akcent na powszechne mechanizmy, archetypy albo na niepowtarzalność i świadomość (wybór)
Wyjaśnianie genezy zaburzeń albo możliwości przystosowania, zdrowia, rozwoju, dojrzałości
IV
Jaki jest sens kontrowersji „osoba - sytuacja”?
Czy o zachowaniu decydują:
cechy osobowości ?
czy
- poznawcza interpretacja sytuacji ?
Cecha - czym jest i co wyznacza?
CECHA
jest strukturą psychiczną, wywnioskowaną z obserwowanego zachowania w celu wyjaśnienia jego regularności czy spójności (Cattell)
jako dyspozycja obejmuje nie tylko obserwowalne zachowanie, a także uczucia, myśli i motywy, dzięki czemu ujawnia się w formie spójnych wzorców funkcjonowania w różnorodnych sytuacjach (Pervin)
Cecha może zawierać lub implikować motyw, np. Impulsywne poszukiwanie wrażeń (Zuckerman)
Jak można wyjaśnić, na czym polega hierarchiczna struktura osobowości?
Trzy rodzaje danych i hipoteza R. Cattella.
TEORIA CECH: R. B. CATTELL
OSOBOWOŚĆ jest tym, co pozwala przewidzieć, co dana osoba zrobi w danej sytuacji.
Strukturę osobowości tworzą cechy, „wykrywamy” je za pomocą analizy czynnikowej, na podstawie obserwacji zachowania. Cechy:
powierzchniowe - reprezentowane przez wiązki jawnych zmiennych (nieśmiałość)
źródłowe - uzyskuje się je z analizy czynnikowej
L - data Q - data T - data
Obserwacyjne Kwestionariuszowe Testowe
Hipoteza Cattella: analiza czynnikowa przeprowadzona oddzielnie na danych każdego z trzech rodzajów ujawnia tę samą strukturę osobowości
Lista Allporta i Odberta 17954 171 słów 35 cech powierzchniowych 12 PF + 4 PF (Q) Cattell 16PF
Równania specyfikacyjne, np. zarobki sprzedawcy:
0,21A + 0,10B + 0,10C + 0,10E + 0,21F + 0,10G - 0,10L - 0,31M + 0,21N
Na podstawie cech - opisujemy strukturę osobowości czy analizujemy motywację?
Trzy cechy według H. Eysencka.
TEORIA CECH: H. J. EYSENCK
Badania nad fizjologicznymi uwarunkowaniami i dziedzicznością cech osobowości
OSOBOWOŚĆ stanowi względnie trwałą organizację charakteru, temperamentu, intelektu i właściwości fizycznych, które determinują specyficzne sposoby przystosowania się do otoczenia.
Model hierarchiczny: typ, cecha, nawyk, zachowanie
Neurotyczność
niespokojny przygnębiony z poczuciem winy napięty
z niską irracjonalny nieśmiały zmienny uczuciowy
samooceną
Ekstrawersja
towarzyski żywy aktywny stanowczy szukający wrażeń
beztroski dominujący z siłą przebicia przedsiębiorczy
Psychotyczność
agresywny zimny egocentryczny bezosobowy impulsywny
antyspołeczny obojętny twórczy gwałtowny
Sens hipotezy leksykalnej Goldberga.
Hipoteza Goldberga: „Rozmaitość różnic indywidualnych jest niemal nieograniczona, jednak większość tych różnic nie ma znaczenia w codziennych interakcjach międzyludzkich i pozostaje niezauważana. Sir Franciszek Galton mógł być jednym z pierwszych naukowców, którzy jawnie postawili fundamentalną hipotezę leksykalną - mianowicie, że większość istotnych różnic indywidualnych w funkcjonowaniu człowieka można odczytać jako pojedyncze określenia w niektórych lub wszystkich językach na świecie.”
Jakie cechy składają się na Wielką Piątkę?
Ekstrawersja - Extraversion
Ugodowość - Agreeableness
Sumienność - Conscientiousness
Neurotyczność - Neuroticism
Otwartość na doświadczenie - Openness to Experience
E - interakcje międzyosobowe, poziom aktywności, potrzeba stymulacji, nastrój
U - jakość relacji od współczucia po antagonizm w myślach, uczuciach i działaniu
S - organizacja, wytrwałość i motywacja działaniach celowych
N - niestabilność emocjonalna, dyskomfort, nieadaptacyjna reakcja na stres
O - poszukiwanie nowych doświadczeń, tolerancja i eksploracja
W jakim stopniu podstawowe wymiary osobowości są wrodzone?
M. Zuckerman: pięć podstawowych czynników, wspólnych dla człowieka i zwierząt:
Towarzyskość
Neurotyzm-Lęk
Impulsywne Poszukiwanie Wrażeń
Agresja-Wrogość
Aktywność
Jakie są mocne, a jakie słabe strony teorii cech?
Kryteria wymiarów osobowości (Costa, McCrae):
1) powtarzalne w różnych badaniach
2) stabilne
3) ujmowane przez różne teorie
4) występują u ludzi w różnych kulturach
5) mają podstawy biologiczne dziedziczność
Zuckerman (1992):
1) powtarzalność i stabilność
2) co najmniej umiarkowana dziedziczność
3) występowanie podobnych cech u innych gatunków
4) istnienie biologicznych wskaźników cech
Jaka jest relacja między modelem H. Eysencka a modelem Wielkiej Piątki.
Typy Eysencka a Wielka Piątka
Neurotyzm
Ekstrawersja
Psychotyzm = -Sumienność + -Ugodowość
Otwartość na doświadczenie(przekreślone)
Na czym polega wartość aplikacyjna teorii cech - w zakresie diagnostyki osobowości?
Aplikacje: Cattell 16PF, MPI, EPQ-R,
NEO-PI-R, NEO-FFI
Na czym polega krytyka teorii cech i kto ją przeprowadził?
1968 - Krytyka teorii cech kontrowersja:
„Osoba-sytuacja”
Korelacje zachowań z cechami r = 0,30 !!!
Cechy nie pozwalają przewidywać zachowania !!
Trzeba inaczej badać osobowość JAK ??
Wyjaśnienia przyczynowo-skutkowe w badaniu osobowości - w ramach jakich teorii jest możliwe?
Behawioryzm:
- Schemat: Bodziec Reakcja
Jaki zakres zachowań wyjaśnia?
Behawioryści dostrzegali bardzo dużą rozmaitość spontanicznych zachowań
Tylko niektóre są wzmacniane
Indywidualne zróżnicowanie reakcji
Wnioskowanie przyczynowo-skutkowe
Badania eksperymentalne
Prawa dotyczące zachowania
Wpływ na teorie społecznego uczenia się
Ale problem z wyjaśnianiem:
Złożonych i długotrwałych sekwencji zachowań
Spójności myśli, uczuć i zachowań
Aktywności celowej i rozumienia znaczeń
Dlaczego (podwójny) konflikt między dążeniem a unikaniem bywa nerwicorodny?
TEORIA KONFLIKTU - Dollard i Miller
Tendencja do zbliżania się do celu staje się tym silniejsza, im bliżej do celu (gradient dążenia).
2. Tendencja do unikania bodźca negatywnego staje się tym silniejsza, im bliżej do celu (gradient unikania).
3. Gradient unikania jest bardziej stromy niż gradient dążenia: w miarę zbliżania się do celu siła (tendencji do) unikania rośnie szybciej niż siła (tendencji do) dążenia.
4. Wzrost siły popędu związanego z dążeniem czy unikaniem podnosi ogólny poziom napięcia.
5. Gdy rywalizują dwie reakcje to wystąpi silniejsza z nich.
DĄŻENIE A DĄŻENIE
UNIKANIE A UNIKANIE
DĄŻENIE A UNIKANIE
PODWÓJNE DĄŻENIE A UNIKANIE
Kognitywno-afektywny system osobowości wg. W. Mischela i Y. Shody.
Kognitywno-afektywny
system osobowości:
Kodowanie
Oczekiwania i przekonania
Emocje i uczucia
Cele i wartości
Kompetencje i plany samoregulacji
Badania zmierzają do ustalenia prawidłowości pozwalających przewidywać zachowanie specyficzne dla określonej sytuacji prawidłowości typu:
Z zrobi X, jeśli zachodzi warunek A, albo Y, jeśli zachodzi warunek B.
Podpis behawioralny: specyficzna dla osoby i stabilna prawidłowość opisująca zachowanie, typu: „Jeśli … to… „
Badania zmierzają do określenia typów jednostek podobnych pod względem podpisów behawioralnych i dynamiki procesów kognitywno-afektywnych, leżących u ich podłoża
Czym jest podpis behawioralny, co jest warunkiem jego ujawnienia się?
W kategoriach podpisu behawioralnego interpretuje się:
Zachowania specyficzne dla jednostki
Zachowania rzadkie/ nietypowe
Charakterystyczne wzorce przystosowania
Zachowania wyrażające cechę (podpisy w zakresie ekstrawersji, ugodowości, sumienności, neurotyczności, otwartości…)
Zaburzenia osobowości
Nowe ujęcie różnic indywidualnych
Osoba narcystyczna stara się nie przepuścić okazji do zademonstrowania własnej wyższości i umocnienia wielkościowej koncepcji siebie.
JEŚLI (SYTUACJA) … TO (ZACHOWANIE)
Umożliwia lansowanie siebie wkłada wiele wysiłku w próby udowadniania swej wyższości.
Wymaga empatii wykazuje brak wrażliwości i nie respektuje ograniczeń sytuacyjnych.
Sugeruje skromność, bo inni są lepsi pomniejsza osiągnięcia i zasługi rywali nawet kosztem destrukcji w kontaktach.
Jest okazja mówienia o sobie przestawia siebie tak, jakby była podziwiana przez innych niezależnie od tego, jak jest naprawdę (Mischel, Smith, Shoda, 2004
Architektura osobowości - co się na nią składa?
D. Cervone: Architektura Osobowości
Knowledge and Appraisal Personality Architecture - KAPA
Wiedza - stała struktura osobowości: przekonania
- o sobie, świecie i relacji Ja - świat
Jak jest i jakie może być - ogólne i szczegółowe
Wartościowanie - procesy dynamiczne: ocena okoliczności i zdarzeń pod kątem: w jakim stopniu są dla mnie ważne, mnie dotyczą, jak można sobie radzić, jakie szanse i zagrożenia niosą
Cele - różne komponenty wiedzy i wartościowania im służą + Kontekst społeczno-kulturowy i sytuacyjny
Teoria wyjaśnia zmienność i stałość zachowania sieć
V
Czym jest konstrukt osobisty - struktura.
KONSTRUKT osobisty
Podobieństwo Różnica
Agnieszka i Karol Marian
pogodni ponury
Marian i Anna Ewa
sprytni niezaradna
Koncepcja zdrowia według G. Kelly'ego - jaki ma być system konstruktów osobistych?
Osobiste konstrukty poznawcze
Pod jakim względem rzeczy są podobne i różne od siebie, czyli konieczne są dwa elementy podobne i jeden różny od nich, np.:
Maria i Jan Paweł
sympatyczni gburowaty
System konstruktów:
hierarchiczny
unikalny (porządkuje doświadczenie osobiste)
zintegrowany
Role Construct Repertory Test (Rep Test) czyli Test Konstruktów Osobistych
Konstrukty różnią się:
zakresem stosowalności
przepuszczalnością giętkość poznawcza
pozycją: centralne - peryferyjne
stopniem werbalizacji
Konstrukty mogą wchodzić w kontradykcje:
Przyjazny wrogi Przyjazny wrogi
Dobry zły Dobry zły
Nieżyczliwy życzliwy Życzliwy nieżyczliwy
Uczciwy nieuczciwy
Moralny niemoralny
J. Reykowski - Zjawisko polaryzacji afektywnej
Czego dotyczą zgeneralizowane przekonania?
Czego dotyczą uogólnione przekonania?
Ja - jaka(i) jestem, co jestem wart(a)?
Inni ludzie - jacy są: dobrzy/źli?
Świat - jaki jest: sprawiedliwy, czy nie?
Przyszłość - jaka jest: korzystna, czy nie?
Natura ludzka - jaka jest stała czy zmienna?
Przyczyny zdarzeń - czy są w zasięgu kontroli, czy nie?
Wartości - są ważne, czy nie?
Jak działa system doświadczeniowy, a jak racjonalny wg S. Epsteina?
Seymour EPSTEIN
Poznawczo-Doświadczeniowa
Teoria Ja
Znaczenie automatyzmów
i uogólnionych przekonań
System doświadczeniowy (przeżyciowy):
Przedświadomy, automatyczny, szybki,
bezwysiłkowy, silnie powiązany z emocjami
Schematy reagowania …z daleka od gwałtownie zachowującego się człowieka
System racjonalny:
Świadomy, werbalny, niezbyt szybki,
wymagający wysiłku, raczej wolny od wpływu emocji
Przekonania Jeśli ktoś jest bardzo uprzejmy, to ma ukrytą intencję.
Obydwa systemy działają równolegle (Bargh, 1999; Epstein, 2006) ale zachodzą między nimi interakcje
Np.: Rozwiązywanie zadań matematycznych a zachowania interpersonalne
Hipoteza „kod - emocje” (Obuchowski)
Ukryta teoria rzeczywistości: Ja, świat, powiązania wzajemne
Schematy tej teorii są uporządkowane hierarchicznie w ramach sieci poznawczo-emocjonalnych
Oddziaływania zachodzą w obydwu kierunkach:
Systemy wyższego rzędu (przekonaniowe) zapewniają stabilność i ogólność
Systemy niższego rzędu (reakcje) - giętkość i specyficzność (szczegółowość)
Jeśli schemat wyższego rzędu zostaje zakwestionowany, zagraża to wewnętrznej organizacji systemu i wywołuje automatyczne reakcje emocjonalne, może prowadzić do zachowań obronnych.
Czego dotyczą podstawowe przekonania wg S. Epsteina?
PODSTAWOWE POTRZEBY I PRZEKONANIA - S. Epstein
Jak definiuje się przekonanie o własnej skuteczności?
PRZEKONANIE O WŁASNEJ SKUTECZNOŚCI (self-efficacy): że mogę z powodzeniem działać w nowych, nieprzewidywalnych i stresujących sytuacjach, ale niekoniecznie, że efekt musi być zgodny z oczekiwaniem
Jak nabywamy i o czym decyduje przekonanie o własnej skuteczności?
Przekonanie o własnej skuteczności decyduje o:
podjęciu działania celowego
wysiłku
wytrwałości
uczuciach
zdrowiu - mobilizacja układu odpornościowego
Niskie przekonanie o własnej skuteczności
Unikają trudnych zadań, które postrzegają w kategoriach zagrożeń
Mają niskie aspiracje i słabo angażują się w realizację wybranych celów
W obliczu, przeszkód, wpadek, porażek - słabną w swych działaniach, rezygnują, lub sięgają po mierne rozwiązania
Skupiają się na zwątpieniu w siebie zamiast myśleć o tym jak skutecznie działać pod presją
Stając w obliczu trudności skupiają się na przeszkodach, negatywnych konsekwencjach porażki i swoich brakach
Porażki sprawiają, że tracą wiarę w siebie, ponieważ biorą je za dowód wrodzonego braku zdolności
Powoli odbudowują poczucie skuteczności po porażkach lub wpadkach, i łatwo padają ofiarą stresu i depresji
Wysokie przekonanie o własnej skuteczności
Stawiają sobie motywujące cele i wyzwania
Angażują się w to, co robią
Oczekują, że ich wysiłki przyniosą pożądane skutki
Podwajają wysiłki wobec przeszkód
Podchodzą do trudnych zadań jak do wyzwań, którym trzeba sprostać a nie zagrożeń, których trzeba uniknąć
Uważają przeszkody za możliwe do przezwyciężenia
Wymyślają nowe sposoby opanowania wyzwań i trudności
Przypisują porażki czynnikom, które dają się kontrolować: brakowi wiedzy lub umiejętności, niewłaściwym strategiom, małemu wysiłkowi
Gdy mają problem, skupiają się na tym, jak skutecznie działać, a nie na kłopotach osobistych
Szybko odbudowują pewność siebie po wpadkach
Ich funkcjonowanie podtrzymuje motywację, redukuje stres, obniża podatność na depresję
Teoria wzajemnej determinacji - na czym polega?
Środowisko Osobowość Zachowanie
Osobowość ← Środowisko
Osobowość ← Środowisko
↑Zachowanie↑
Na czym polega modelowanie?
Obserwują świat i naśladują innych ludzi.
PROCES MODELOWANIA:
- obserwowanie wzorca
- przechowywanie: odkodowanie, zrozumienie, zapamiętanie
- motoryczna reprodukcja (zdolność do powtórzenia zachowania)
- motywacja: chęć powtórzenia zachowań
Czy można modelować zachowania twórcze?
Nowe formy aktywności niosą zasady twórczych i innowacyjnych zachowań
Obserwatorzy wyprowadzają z zachowania reguły, na których się ono opiera
Wytwarzają nowe zachowania wybiegające poza to, co zobaczyli lub usłyszeli
Twórczość rzadko wyrasta wyłącznie z kreatywności i innowacyjności osoby, wiele w niej jest modelowania czy podobnie jest z terapią?
Abstrakcyjne modelowanie:
filtrowanie innowacji,
syntetyzowanie ich w nowy sposób
dodawanie nowych elementów twórczość
Autoregulacja - co się na nią składa wg A. Bandury?
MOTYWACJA
redukowanie rozbieżności - reaktywna kontrola
produkowanie rozbieżności - proaktywna kontrola
1) Biologiczna - poddana kognitywnej kontroli
2) Społeczna - wzorce i wzmocnienia w środowisku
3) Automotywowane działania antycypacja wyników działań, stawianie celów, planowanie
Kognitywna regulacja antycypacja
Motywacja poznawcza: spostrzegana własna skuteczność, samoocena, standardy
Autoregulacja:
Standard lub cel ocena rozbieżności (brak równowagi) mobilizacja do wysiłku monitorowanie wykonania, wysiłku, efektów korekta działania (standard - ewaluacja - samoocena - afektywne reakcje) działanie (korekta)
(1) predyktywna kontrola antycypacyjna - na ile mnie stać
(2) afektywna samoocena wysiłku w odniesieniu do systemu wartości (czy aktywność daje satysfakcję)
(3) samoocena osobistej skuteczności
(4) autorefleksyjna aktywność metapoznawcza (np. czy było warto, czy wysiłek był odpowiedni)
Właściwości aktywności ludzkiej oraz sens i tożsamość w ujęciu A. Bandury.
Zachowania moralne są regulowane przez:
sankcje społeczne
zinternalizowane standardy samokontrola:
- monitorowanie własnego zachowania
- osądzanie - ocena siebie i własnego postępowania
antycypowane reakcje dumy, satysfakcji i samokrytyki
Ludzie robią to, co daje im poczucie satysfakcji i poczucie własnej wartości, a stronią od robienia rzeczy, które naruszają ich standardy moralne, ponieważ prowadzi to do samokrytyki i samopotępienia
PATOLOGIA, to wynik dysfunkcjonalnego uczenia się bezpośredniego i przez modelowanie
Przekonanie o własnej nieskuteczności/niskiej skuteczności
wzorzec kognitywny + oczekiwanie skuteczności + ocena konsekwencji
LĘK spostrzegana niezdolność do kontrolowania zagrażających wydarzeń
DEPRESJA rozbieżność między standardem a wykonaniem
Samokrytycyzm surowy standard, wysoki cel - porażka
Im silniejsze przekonanie o własnej nieskuteczności tym głębsza depresja.
Obniżone morale: nieskuteczność + niska samoocena + ograniczone zainteresowania
WŁAŚCIWOŚCI AKTYWNOŚCI LUDZKIEJ
Intencjonalność
Dalekowzroczne przewidywanie
Samoregulacja
Autorefleksja
Dzięki intencjonalnemu, celowemu działaniu, samoregulacji i autorefleksji ludzie nadają ukierunkowanie życiu:
1 i 2 określają CEL i SENS ŻYCIA
3 i 4 uzyskują poczucie TOŻSAMOŚCI
Przypadek w życiu człowieka
Spotkanie nieznanej osoby małżeństwo, praca
Wykorzystanie przypadku - procesy poznawcze +
nawiązanie i podtrzymanie kontaktu
zyskanie przychylności
więź emocjonalna
osobista atrakcyjność
system podzielanych wartości i norm
zdolność do ryzyka i podejmowania decyzji
Aktywne życie - więcej przypadków
Osobiste zaangażowanie - wzrasta umiejętność wykorzystania przypadków
Na czym polega stabilność i ulotność zachowania wg L. Pervina.
Zachowania są ukierunkowane na cele
Ludzie łączą w zachowaniu stabilność i zmianę
Wzorzec i organizacja zachowania w tym jego zmienność ujawniają się w czasie badania wielokrotne
Na czym polega podejście interakcyjne jako sposób przezwyciężenia kontrowersji „osoba - sytuacja”?
Czy o zachowaniu decydują:
cechy osobowości ?
czy
- poznawcza interpretacja sytuacji ?
Czy kontrowersja „osoba - sytuacja” została przezwyciężona?
Złagodzenie stanowisk - uznanie cech, poznawczej interpretacji zdarzeń i sytemu Ja
Podejście interakcyjne: Cechy odmiennie się przejawiają w zależności od kontekstu środowiska, plus różna interpretacja interakcji Ja - środowisko
Względnie stałe wzorce zmienności zachowań
Co warunkuje stałość i zmienność zachowania?
poznawcze odniesienie do świata, czyli przekonania oraz utrwalone wzorce behawioralne
Reinterpretacje wskutek aktywności własnej i wydarzeń
Ale są też cechy
Na czym polega transgresja według J. Kozieleckiego?
VI
Czym się różni samoocena od samowiedzy?
JA INTENCJONALNE (podmiotowe) autorefleksja, czynności świadome
JA PRZEDMIOTOWE
KONCEPCJA SIEBIE
Samowiedza Samoocena
Kim jestem? Jak czuję się z tym, kim jestem?
POZNAWCZA EMOCJONALNa
Czym jest ja prywatne i ja publiczne?
Zainteresowanie Ja podmiotowym zmierza ku odkrywaniu funkcji Ja,
Ja podmiotowe rozpoznajemy po aktywności i jej efektach jak na przykład wybór celów czy poczucie odrębności.
Skupienie się na Ja przedmiotowym owocuje badaniem struktury koncepcji siebie.
Ja przedmiotowe charakteryzujemy za pomocą określeń opisowych, na przykład: inteligentny, towarzyski, z niską samooceną.
Upraszczając:
badanie Ja podmiotowego implikuje ujęcia dynamiczne, analizę aktywności ludzkiej, poznawanie procesów i motywów;
badanie Ja przedmiotowego - ujęcia statyczne i opisowe.
Skupiając się jednym bądź drugim aspekcie Ja nie można tracić z oczu najważniejszego: to dwie strony tej samej rzeczywistości, dwa najogólniej rozumiane aspekty naszego Ja.
Próby łączeniu obydwu podejść (Higgins, Carver)
Carver, Scheier
Ja prywatne
wgląd i postępowanie zgodne z własnymi uczuciami, pragnieniami i standardami
Ja publiczne
sposób ujawniania się przed innymi i postępowanie zgodne z ich oczekiwaną opinią
KULTURA
INDYWIDUALISTYCZNA KOLEKTYWISTYCZNA
JA PRYWATNE JA PRYWATNE
JA PUBLICZNE JA PUBLICZNE
JA KOLEKTYWNE JA KOLEKTYWNE
JA NIEZALEŻNE JA WSPÓŁZALEŻNE
Atrybuty JA Więzi interpersonalne
Co to jest Ja-robocze?
Teoria schematowa Ja - H. R. Markus
KONCEPCJA SIEBIE - uporządkowany schemat: zawiera pamięć epizodyczną i semantyczną na temat Ja i kontroluje przetwarzanie informacji
Markus: JA ROBOCZE
JA MOŻLIWE
Higgins: JA IDEALNE (jaki chciałbym być)
JA POWINNOŚCIOWE (jaki powinienem być)
Ogilvie: JA NIEPOŻĄDANE (jaki nie powinienem być)
Dlaczego wracamy od starych błędów?
Dlaczego zachowujemy się w sposób niespójny?
JA ROBOCZE - koncepcja siebie w określonym kontekście społecznym lub zadaniu, wyznacza ogólny wzorzec zachowania
- aktywizuje się ad hoc
wyznacza dostępność określonych uczuć, przekonań i zachowań
implikuje samoocenę (cząstkową)
zmienia się bezrefleksyjnie, automatycznie
Wniosek: Nad Ja trzeba pracować uwzględniając kontekst społeczny lub rodzaj zadania
Jakie są funkcje Ja-możliwego?
JA MOŻLIWE - całościowe wyobrażenie siebie w nadchodzącej przyszłości, w nowej sytuacji lub roli
(1) wyobrażone, (2) giętkie, (3) odniesione do przyszłości
Funkcje ja możliwego, np. Ja-jako-sekretarz stanu
poznawcza redukowanie niepewności
motywacyjna wyobrażenie stanu pożądanego
modelująca wchodzenie w role
- kontekst dla samooceny podnosi lub obniża zależnie od kontekstu
- rozwojowa/klaryfikująca tożsamość pozwala eksplorować sferę najbliższego rozwoju i konsolidować poczucie tożsamości
Optymalny układ motywacyjny: Ja-realne, i co wokół niego?
Czy są jeszcze inne schematy?
JA MOŻNOŚCIOWE - jaka/i mogę się stać
- jaka/i mogłabym/ mógłbym być
JA NIEPOŻĄDANE - jaki/a nie chcę być
- jaki/a nie chcę się stać
Oyserman, Markus: optymalny układ motywacyjny
JA JA JA
NIEPOŻĄDANE REALNE POŻĄDANE
Ja-recydywista Ja-osadzony Ja-mechanik właściciel hondy
Straszy Umożliwia Zachęca
Ja-kot w wojsku Ja-maturzysta Ja-student prawa
E. Tory Higgins: TEORIA UKIERUNKOWAŃ JA albo TEORIA ROZBIEŻNOŚCI
Jakie uczucia są związane z rozbieżnościami w systemie Ja wg E. T. Higginsa?
Złożoność, zróżnicowanie, przedziałowość, klarowność koncepcji siebie
Ja przedmiotowe - charakterystyki formalne.
Samowiedza, z uwagi na jej rozległość oraz funkcje, musi być jakoś uporządkowana.
Strukturalne aspekty samowiedzy obejmują:
(1) złożoność - liczba i wzajemne powiązania między umysłowymi reprezentacjami Ja,
(2) przedziałowość (poszufladkowanie) - oddzielenie pozytywnych i negatywnych elementów
(3) zróżnicowanie - różnorodność elementów związanych z poszczególnymi twarzami Ja (rolami)
(Donahue, i in. 1993; Linville, 1987; Showers, 1992)
Są też wymiary formalne różnicujące samowiedzę:
(1) ważność - w jakim stopniu atrybuty traktowane są jako ważne,
(2) walencja - czy są pozytywne, czy negatywne,
(3) klarowność - w jakim stopniu samowiedza jest jednoznaczna, i stała
(4) pewność - w jakim stopniu jednostka jest przekonana co do posiadanej samowiedzy i jej składników
(Baumgardner, 1990; Campbell, 1990)
Klarowność + pewność = wyrazistość samowiedzy.
Wszystkie charakterystyki
- odnoszą się samowiedzy jawnej, świadomej, ale zapewne można je zastosować w odniesieniu do wiedzy ukrytej
mają związek z samooceną i przystosowaniem jednostki
Jaka organizacja systemu Ja - modułowa czy sieciowa - jest bardziej adaptacyjna?
Ja przedmiotowe - czy podmiotowe?
Organizacja koncepcji siebie:
Sieciowa modułowa
Pętla dążenia i unikania wg C. Carvera i M. Scheiera?
Cztery motywy organizuje koncepcję siebie (Sedikides), jak się przejawiają dwa główne (Swann)?
AUTOWERYFIKACJA
zapewnia spójność Ja i zgodność z doświadczeniem
Poszukiwanie informacji prawdziwych
Uzgadnianie informacji z istniejącą koncepcją siebie
Pozwala utrzymać spójność i integrację zachowań
Pozwala przewidywać własne zachowanie
AUTOWALORYZACJA
zapewnia dobre samopoczucie i poczucie własnej wartości
Poszukiwanie informacji pozytywnych
Dążenie do sukcesów celem umacnianie własnej wartości
Pozwala utrzymać lub poprawić samopoczucie
Pozwala utrzymać lub umocnić samoocenę
konflikt kognitywno-afektywny wg W. Swanna - na czym polega?
Dlaczego tak trudno zmienić koncepcję siebie?
W. Swann: kognitywno-afektywny konflikt motywów
Czy jednostka wybiera po linii umacniania siebie, czy spójności Ja?
Negatywna samowiedza a pozytywna samoocena
AUTOWERYFIKACJA AUTOWALORYZACJA
Szukamy dobra, czy prawdy?
W sytuacji konfliktu ludzie raczej potwierdzają negatywną samowiedzę, niż dążą do poprawy samooceny, choć na pozytywne doświadczenia reagują pozytywnymi uczuciam
Motywy: dwa czy cztery?
Każdy z motywów służy innemu celowi.
Autoweryfikacja tworzenie spójnej i prawdziwej samowiedzy
Autowaloryzacja podtrzymanie lub podwyższanie samooceny
Motywy te wyjaśniają stałość w systemie Ja: spójność samowiedzy i stabilność samooceny oraz ich pozytywny wydźwięk u osób zdrowych.
Sedikides wyróżnia ponadto:
Samopoznanie poznanie siebie i poszerzanie wglądu
Samodoskonalenie nabywanie nowych właściwości i wprowadzanie zmian
Motywy te wyjaśniają zmiany w systemie Ja: zwiększającą się złożoność i/lub integrację koncepcji siebie oraz jej rozwój w kierunku ideału.
Dynamika systemu Ja wynika z kompozycji czterech motywów organizujących koncepcję siebie.
Konflikt występuje u osób z niską samooceną
Samoocena - poczucie własnej wartości
J. Campbell:
Samoocena - pochodna autorefleksji - kiedy Ja staje się przedmiotem oceny.
Samoocena i samowiedza mogą mieć charakter STANU i CECHY.
Klarowność koncepcji siebie - stopień w jakim przekonania o sobie są jasno i pewnie określone, stabilne i wewnętrznie spójne
Niska samoocena neutralna lub niepewna niestabilna i niespójna koncepcja siebie
Czy można zachorować ze szczęścia - w jakich okolicznościach?
Wysoka samoocena pozytywne emocje, silniejsza motywacja, ambitne dążenia
Autoafirmacja - jeśli w jakiejś sferze doznaliśmy porażki, dążymy do poprawy poczucia własnej wartości w innym obszarze i przez to poprawy globalnej samooceny (np. altruizm)
Więzi społeczne w górę
Porównania społeczne w dół
Pozytywna autoprezentacja
Samoutrudnianie:
wysoka w zadaniach trudnych
niska w zadaniach łatwych
SAMOOCENA
WYSOKA
Pozytywna samowiedza
Klarowna koncepcja siebie
Niska reaktywność i plastyczność zachowania
Motywy ekspansywne ryzyko
Autoprezentacja korzystna
Samoutrudnianie wyzwanie
Porażki wycofanie
NISKA
Ambiwalentna samowiedza
Nieklarowna koncepcja siebie
Wysoka reaktywność i plastyczność zachowania
Motywy ochronne ostrożność
Autoprezentacja neutralna
Samoutrudnianie usprawiedliwienie porażki
Porażki kontynuacja
W czym wysoka samoocena jest adaptacyjna, a w czym nie?
Co się składa na orientację pozytywną?
Funkcje Ja podmiotowego - sprawczość, samokontrola, tożsamość.
VII
Czym jest osobowość - według ujęć socjobiologii?
Osobowość jako system odpowiedzialny za przystosowanie - szczytowe osiągnięciem ewolucji
Zadecydowało o tym siedem zdolności:
Przewidywanie przyszłych wydarzeń - planowanie działań, cele
Wyobraźnia - zapobieganie klęskom i wprowadzanie zmian
Autorefleksja - doskonalenie działań
Posługiwanie się symbolami - komunikacja i kreowanie idei, które ludzi jednoczą i/lub sprzyjają rozwojowi gatunku
Permanentne uczenie się - nabywanie nowych umiejętności w ciągu życia; człowiek uczyć się jak korzystać ze zmian w środowisku
Plastyczna modulacja programów działania - giętkie połączenie kooperacji (gatunki stadne) i rywalizacji (drapieżniki)
Twórczość - przekraczanie uwarunkowań i ograniczeń typowych dla gatunku, wyjście poza etogramy
Czy zachowania człowieka da się opisać i wyjaśnić w kategoriach etogramów?
Ewolucja homo sapiens
Kooperacja + Rywalizacja = Adaptacja
Kooperacja + Rywalizacja = Samoświadomość
Samoświadomość + Zdolność przewidywania = Ekspansja
Jakie są trzy powszechne potrzeby wg R. Hogana?
TEORIA SOCJOANALITYCZNA - R. HOGAN
Tezy z obserwacji Motywacja - potrzeby
Ludzie zawsze żyją w grupach życia społecznego
W każdej grupie jest hierarchia ról statusu i władzy
Każda grupa praktykuje jakiś rodzaj religii celu i sensu
Podstawą natury ludzkiej są specyficzne motywy/potrzeby:
Akceptacji i aprobaty
Statusu i siły/władzy
Sensu i celu
Różnice indywidualne jak ludzie uzyskują:
- miłość i przyjaźń,
- pozycję i siłę
- jak nadają swemu życiu cel lub znaczenie
Na czym polega i czemu służy „maksymalizowanie jakości” i „ilości”?
EWOLUCYJNA TEORIA SOCJALIZACJI
J. Belsky, L. Steinberg, P. Draper
Czy przywiązanie unikowe i ambiwalentne ma wartość adaptacyjną?
Istnieją dwie adaptacyjne ścieżki rozwojowe człowieka
maksymalizowanie jakości:
trwałe związki i dobre relacje między rodzicami
odpowiedzialne rodzicielstwo
dobre warunki życia i troskliwa opieka
mało dzieci
Bezpieczne przywiązanie - zaufanie w relacjach
maksymalizowanie ilości:
niestabilne związki
stresujące warunki rozwoju
wczesna samodzielność, dojrzewanie i rodzicielstwo
dużo dzieci
Przywiązanie ambiwalentne lub unikowe
Brak trwałych więzi - poczucie nieprzewidywalności w relacjach
Co łączy socjobiologię z teorią cech?
Goldberg: 5 pytań decydujących
o przystosowaniu i przetrwaniu
Czy X jest aktywny i dominujący, czy też bierny i submisyjny (Czy mogę zdominować X, czy X będzie próbował zdominować mnie?
Czy X jest ugodowy, czy nieprzyjazny (można współdziałać, czy trzeba walczyć)?
Czy mogę polegać na X (czy X jest odpowiedzialny i sumienny, czy nie)?
Czy X jest szalony czy zdrowy (nieprzewidywalny, czy stały)?
Czy X jest mądry czy głupi (czy mogę go czegoś nauczyć i jak łatwo to przyjdzie)?
Co chroni nas przez paraliżującą trwogą i czego ta trwoga dotyczy - wg teorii opanowania trwogi?
Greenberg, Pyszczynski, Solomon
TEORIA OPANOWANIA TRWOGI
Inspiracje: E. Becker
Założenia:
1. Socjobiologii
2. Zdolności intelektualne decydują o niezwykłej giętkości i adaptacji gatunku:
ujmowania rzeczywistości w kategoriach przyczynowych
wyobrażania sobie przyszłych wydarzeń
refleksji nad sobą
Koszty:
Świadomość nieuniknionej śmierci i przypadkowości życia
Zdolność do przewidywania
źródłem LĘKU, paraliżującej trwogi
Środki zaradcze:
Symboliczne ujęcie rzeczywistości kultura światopogląd nasyca świat sensem, porządkiem, stabilnością bufor dla lęku; zawiera:
opis stworzenia świata
wskazania, jak żyć w sposób „dobry i wartościowy”
obietnica nieśmiertelności
Samoocena bufor dla lęku; wymaga:
zaakceptowania standardów wartości
życia stosownie do nich
Poczucie bezpieczeństwa jest skutkiem postępowania według społecznie przepisanego wzorca.
Przekonanie: Jestem wartościowym członkiem społeczności uśmierza LĘK
Bufor kulturowy składa się z dwu komponentów, są to:
ŚWIATOPOGLĄD
SAMOOCENA
Zachowanie motywowane jest dążeniem do uniknięcia egzystencjalnej trwogi wynikającej ze świadomości niespełnienia fundamentalnego pragnienia - ŻYCIA
Obrona poczucia własnej wartości to obrona przed lękiem przed śmiercią.
Samorealizacja jako zasada rozwoju - na czym polega?
PSYCHOLOGIA HUMANISTYCZNA
Geneza: A. Adler, G. W. Allport, H. A. Murray
Kurt GOLDSTEIN (1878 - 1965)
Akcent na spójność osobowości
Organizm jako system
Jeden główny motyw: SAMOREALIZACJA
Zdolność organizmu do rozwoju
Zasady psychologii postaci: Figura, tło
Akcent na badanie jednostki ludzkiej
ZDROWIE: giętkość, odraczanie przyszłości, dystans wobec przeszłości postawa abstrakcyjna
CHOROBA: sztywność, niezdolność odraczania, determinizm przeszłości postawa konkretna
Czym potrzeby podstawowe różnią się od potrzeby samoaktualizacji wg A. Maslowa?
Psychologia humanistyczna - tezy Maslowa
Natura nie jest tak silna i nieomylna jak instynkt u zwierząt, ustępuje presji kulturowej
Natura mimo swej słabości nie zanika ale trwa w głębi i domaga się aktualizacji
Konieczność dyscypliny i wyrzeczeń, frustracji, cierpienia i tragedii - doświadczenia te:
odkrywają i rozwijają naturę - są zatem pożądane
umacniają nasze ja, dają poczucie sprawczości
rodzą zdrowy szacunek dla samego siebie, dają poczucie pewności
SAMOAKTUALIZACJA
Człowiek dąży do aktualizacji swych potencjalności
Są jednak co najmniej 4 potrzeby bardziej PODSTAWOWE hierarchia potrzeb
Fizjologiczne: pożywienie, woda, sen
Bezpieczeństwa: struktury, opieki, porządku, unikania bólu
Przynależności i miłości: akceptacji, miłości i jedności
Szacunku - dla siebie i ze strony innych
Samoaktualizacji spełniania potencjalności, aktywności wychodzącej poza potrzeby
POTRZEBA PODSTAWOWA
jej brak rodzi chorobę,
jej obecność zapobiega chorobie,
jej przywrócenie leczy chorobę,
w sytuacjach wolnego wyboru, osoba woli zaspokoić tę potrzebę niż inne,
jest funkcjonalnie nieobecna u osoby zdrowej.
+ jest odczuwana jako świadoma lub nieświadoma tęsknota i pragnienie
+ jej niezaspokojenie powoduje uczucie braku lub upośledzenia
motywy braku - potrzeby podstawowe
motywy wzrostu - wartości istnienia
Są to motywy wzbogacania doświadczenia - motywacja istnienia
całość, jedność integracja, piękno
doskonałość dobroć
spełnienie jedyność
sprawiedliwość łatwość
żywotność żartobliwość
bogactwo prawda; uczciwość; realność
prostota samowystarczalność
Doświadczenia szczytowe
+ otwartość na doświadczenie, integracja, autonomia
W jakich okolicznościach powstają metapatologie i czego dotyczą?
Brak motywacji istnienia Metapatologie
„z wyboru” lub ograniczeń kulturowych
DOBRO (słuszność; pragnienie, powinność; sprawiedliwość; życzliwość; uczciwość) ZŁO albo MIERNOTA: egoizm, niechęć, nienawiść, skrajny indywidualizm, odrzucenie wartości, nihilizm, cynizm.
SPRAWIEDLIWOŚĆ (uczciwość; porządek; zgodność z prawem; powinność) NIESPRAWIEDLIWOŚĆ KRZYWDA, : niepewność w działaniu, brak zaufania do ludzi, podejrzliwość, egoizm, prawo dżungli.
ŻYWOTNOŚĆ MARTWOTA: zanik inicjatywy, przekonanie o determinacji, brak zaangażowania, nuda, utrata zainteresowań, brak motywacji.
PRAWDA ZAKŁAMANIE: brak zaufania do ludzi, nieufność, podejrzliwość, cynizm, sceptycyzm.
PIĘKNO BRZYDOTA: wulgarność, brak smaku estetycznego, znużenie, ponurość, brak odprężenia, zmęczenie.
Jaką rolę pełni frustracja w rozwoju osobowości - kiedy jest korzystna a kiedy nie?
Rozwój osobowości wg psychologii humanistycznej - z czego wynika?
Istnieje wrodzona tendencja organizmu do rozwijania wszystkich swych zdolności w sposób, który umacnia osobę.
Stawanie się rozwój, zmiana, wzrost:
w kierunku większego zróżnicowania, niezależ-ności i odpowiedzialności
zależy od zdolności do rozeznania, co sprzyja jednostce
poprzez świadome, ukierunkowane na cel wybory
Jakimi właściwościami charakteryzuje się „w pełni funkcjonująca osoba” wg C. Rogersa?
czyli zdolna do wypełniania potencjalności:
Otwartość na doświadczenie
Brak nastawienia obronnego
Jasna i dokładna świadomość
Bezwarunkowe poczucie własnej wartości
Harmonijne relacje z ludźmi
Odczuwa i działa zgodnie z organizmicznym procesem wartościującym.
Alternatywą są wartości introjektowane, czyli przejęte bez uzgodnienia z doświadczeniem wewnętrznym - sztywne i zagrażające dla Ja
Osoba funkcjonująca w sposób pełny
Większa otwartość na doświadczenie - zdolność do autentycznego (bez zniekształcenia lękiem) „słuchania” własnego umysłu i ciała oraz wymagań zewnętrznych, również słuchania innych
Zdolność do przeżywania każdej chwili życia z radością i entuzjazmem.
Wrastające zaufanie do własnego organizmu: pozwolenie sobie na to, by doznania odczuwać jako dobre i słuszne. Takie zaufanie umożliwia realistyczną ocenę wymagań zewnętrznych i sprostanie wyzwaniom jakie niesie życie.
Potrzeba bezwarunkowo pozytywnej oceny i szacunku
Gdyby jednostka doświadczała jedynie bezwarun-kowej akceptacji, to jej poczucie własnej wartości nie byłoby uzależnione od spełnienia jakichkolwiek warunków, byłoby bezwarunkowe, a wtedy potrzeby uznania ze strony innych i szacunku do samego siebie nie byłyby nigdy sprzeczne z ocenami organizmu i jednostka byłaby stale przystosowana w sensie psychologicznym, a jej funkcjonowanie miałoby charakter całościowy.
Dlaczego empatia jest podstawowym „narzędziem” poznania drugiego człowieka (Rogers)?
Czym jest pole fenomenologiczne a czym pole świadomości wg C. Rogersa?
Podejście fenomenologiczne: przedmiotem analizy jest doświadczenie wewnętrzne jednostki
Doświadczenie ma miejsce w organizmie człowieka i może znajdować odbicie w polu świadomości
Pole fenomenologiczne = pole świadomości
Symbolizacja doświadczenia:
prawidłowa realistyczne zachowanie
nieprawidłowa nierealistyczne zachowanie
Subcepcja - podświadome spostrzeganie doświadczeń
Rozumienie osoby:
z perspektywy jej pola fenomenologicznego
wymaga uważnego słuchania relacji osoby z jej doświadczenia empatyczne słuchanie
Co oznacza kongruencja wg C. Rogera?
Możliwe rozbieżności:
JA REALNE JA IDEALNE jaka/i jestem jaka/i chciałabym być NIEPRZYSTOSOWANIE (osobiste)
Niezgodność między ja a organizmem LĘK zachowanie obronne KONGRUENCJA - zgodność między koncepcją siebie a doświadczeniem
Rozbieżność między polem fenomenologicznym a zewnętrzną i obiektywną rzeczywistością
(subiektywne obiektywne)
Potrzeby służące samorealizacji wg. Ryana i Deci'ego.
Potrzeby zapewniające samorealizację:
Kompetencji
Związków z innymi - afiliacji
Autonomii
Motywacja wewnętrzna, zdeterminowana przez Ja
Motywacja zewnętrzna może przekształcić się w wewnętrzną, zapewniając spójność osobowości.
Kontekst społeczno-sytuacyjny może aktywizować i wspierać realizację podstawowych potrzeb i motywację wewnętrzną.
Kontinuum: cztery zachowania motywowane zewnętrznie:
Regulowane zewnętrznie - by zaspokoić oczekiwania, uzyskać nagrodę bądź uniknąć kary
Regulowane przez introjekcję - u ich podłoża leżą wartości zewnętrzne, nieakceptowane jako własne: zachowanie motywowane jest lękiem, poczuciem winy lub dumą
Regulowane poprzez identyfikację - wyznacza je identyfikacja z postacią subiektywnie ważną, wartości i cele spostrzegane są jako osobiście ważne
W pełni zintegrowane z Ja - motywacja zewnętrzna, zgodna z wartościami i potrzebami osoby, zachowanie zorientowane jest na wynik, rezultat
Regulowane całkowicie wewnętrznie - ukierunkowane na samo działanie nie na wynik, realizowane spontanicznie, daje wyraz zainteresowaniom człowieka, który czuje się wolny.
VIII
Zasada rozumienia i motywacji - w psychologii egzystencjalnej.
Psychologię egzystencjalną określić można jako empiryczną naukę o egzystencji człowieka, posługującą się metodą analizy fenomenologicznej.
Rozumienie egzystencji jako
bycie-w-świecie + analiza fenomenologiczna
Zasady wyjaśniające osobowość
Odrzucenie zasady przyczynowości
Zasada motywacji: przyczyna celowa, nie sprawcza
Zasada rozumienia (interpretacja sytuacji)
Odrzucenie pozytywistycznego stylu uprawiania nauki
Opis i analiza fenomenologiczna: Dasein-analiza
Odrzucenie dualizmu jednostka - świat Teza o jedności bytu jednostka-w-świecie (Dasein = „być tu” - obecność-w-świecie)
Jakie są główne właściwości człowieka według teorii egzystencjalnych?
Wolność - odpowiedzialność - wina egzystencjalna
Jednostka ludzka - jest wolna i odpowiedzialna
- zdolna do transcendencji
szansa rozwoju
odpowiedzialność za zaburzenia
wina egzystencjalna
Czym jest wina egzystencjalna?
Wina egzystencjalna jest doznaniem powszechnym:
trwoga związana z perspektywą śmierci i nicości
lęk wywołany świadomością niewykorzystania szans i niezrealizowania możliwości
niepokój z powodu braku autentyczności
Istnienie-ku-śmierci
M. Boss: „Wina egzystencjalna człowieka polega na tym, że nie udaje mu się w pełni wywiązać z nakazu urzeczywistnienia wszystkich swych możliwości.”
Struktura egzystencji:
Bycie w świecie Dasein:
Umwelt - otoczenie biologiczne i fizyczne
Mitwelt - środowisko ludzkie
Eigenwelt - sama osoba łącznie z jej ciałem
Lęki specyficzne dla każdej ze sfer
STAWANIE SIĘ - dążenie do transcendencji
Egzystencja nigdy nie jest statyczna, jest zawsze w procesie stawania się czymś nowym i przekraczania siebie. Celem jest stanie się pełnym człowiekiem, to znaczy wykorzystanie wszystkich możliwości Dasein.
Na czym polega autentyczność istnienia i co ją ogranicza?
Życie AUTENTYCZNE
urzeczywistnianie możliwości
warunkiem jest otwartość
świadomy i wolny wybór, odpowiedzialność
Czy człowiek ma nieograniczoną wolność, skoro jest odpowiedzialny nawet za patologię?
Ludzie autentyczni są świadomi samych siebie, swoich relacji i swego świata; rozpoznają i akceptują wybory i biorą odpowiedzialność za swoje decyzje, włączywszy w to pełne rozpoznanie konsekwencji (Norcross, 1987)
Granice wolności wyznacza osnowa egzystencji
Wrzucenie w świat życie autentyczne jest zgodne z osnową egzystencji
Dylematy egzystencjalne - czym są i czy da się je rozwiązać?
Skoro ludzie są wolni, to skąd zaburzenia i lęki?
Osoba tworzy projekt świata i stosownie do niego rozumie świat, przeżywa nastroje, przejawia zaburzenia
Ludzie mogą niewłaściwie wybierać
Ludzie są w stanie przezwyciężyć urazy
Dylematy egzystencjalne
Żyć autentycznie Być z ludźmi
osamotnienie i wyobcowanie roztopienie się w kontaktach
izolacja od świata życie pozorne
niespełnione możliwości
Dylematy egzystencjalne
Dylemat implikuje wybór, a każdy wybór wydaje się nieoptymalny.
Czy być sobą, czy być z innymi ludźmi?
Szczęście - cierpienie: Jak dążyć do szczęścia skoro życie niesie cierpienie?
Miłość - samotność: Czy w miłości można pokonać podstawową samotność?
Nieszczęście - sukces: Jak radzić sobie w opresjach losu, tak, by mimo wszystko wzrastać i odradzać się, zamiast dać się zniszczyć i załamać?
Lęk przed śmiercią - pełnia życia: Jak przekraczać lęk przed śmiercią i w pełni angażować się w życie, wiedząc, że śmierć może przyjść w każdej chwili?
Wolny wybór - przywiązanie do realiów: Jak, znając materialne i społeczne realia życia, tworzyć własną przyszłość na podstawie własnych wyborów?
Sens życia - bezsens: Jak - wiedząc o przypadkowości świata - określić sens i wartość życia i odnaleźć w nim jasne ukierunkowanie?
Sposoby bycia w świecie
Dualny: Ja + Ty = My autentyczny
Pluralny - stosunki formalne, rywalizacja
Pojedynczy - samotność
Anonimowy - zagubienie w tłumie
Jednostka ma na ogół kilka sposobów egzystencji.
Zdolność do transcendencji a potrzeba samoaktualizacji - to samo, czy nie?
Transcendencja to specyficznie ludzka zdolność, dzięki której życie nabiera autentyczności i sensu; polega na wykorzystaniu możliwości przekraczania uwarunkowań oraz poszerzania wewnętrznych, zewnętrznych i temporalnych granic Ja:
rosnące zrozumienie siebie i wychodzenie poza aktualne pojęcie o sobie
poszerzanie aktywności i wychodzenie poza własne sprawy ku kontaktom z innymi, zaangażowaniu na ich rzecz lub realizacji subiektywnie ważnych idei
tworzenie ubogacających syntez na bazie wspomnień z przeszłości i nadziei na przyszłość, prowadzące do bogatszych i doskonalszych sposobów rozumienia sensu istnienia, czasu oraz odniesień między jednostką a światem lub nieskończonością - kosmosem lub Istotą Wyższą.
Relacja między autentycznością istnienia i tendencją do transcendencji a tendencją do samo aktualizacji
Czym jest lęk egzystencjalny wg TR. May'a, i P. Tillicha i jak sobie z nim radzimy?
Według R. May'a (1967) lęk egzystencjalny wynika ze zrozumienia, iż zagrożona jest pewna wartość, którą jednostka uznaje za esencjalnie ważną dla swej podmiotowej egzystencji. Wartością tą może być życie, możliwość samorealizacji, tworzenie wspólnoty z bliskimi ludźmi, realizacja celów ponadosobistych, coś, dzięki czemu osoba może czuć się sobą, a w razie straty czuje się pozbawiona podmiotowości.
Lęk niekoniecznie jest wyrazem patologii,
istnieje lęk „normalny”
1) proporcjonalny do obiektywnego zagrożenia,
2) nie wpływa na obniżenie poziomu wykonania czynności,
3) nie wywołuje mechanizmów obronnych (zwłaszcza tłumienia i wyparcia),
4) osoba jest zdolna świadomie się z nim zmagać
5) osoba wykorzystuje go w sposób twórczy
Lęk charakterologiczny wg R. Cattella
nie ma związku z wydarzeniami,
2) jest uwarunkowany temperamentalne: tendencja do reagowania niepokojem na niezbyt silne bodźce (słaby autonomiczny układ nerwowy),
3) jest związany z poziomem aspiracji.
Może mieć związek z wysokimi wymaganiami moralnymi, lub wrażliwością artystyczną.
Lęk egzystencjalny wg P. Tillicha powoduje
świadomość skończoności życia,
konieczność podejmowania działań, których skutków nie znamy,
możliwość pustki i bezsensu - w przypadku niewłaściwych wyborów życiowych
Z lękiem egzystencjalnym radzimy sobie w sposób świadomy.
S. Taylor: Zdrowe przystosowanie do zagrażających wydarzeń życiowych obejmuje poszukiwanie znaczenia, poczucie kontroli i umacnianie siebie.
Posttraumatyczny wzrost Nadawanie znaczeń trudnym wydarzeniom życiowym sprzyja radzeniu sobie z nimi i rozwojowi osobowości
Badania nad poczuciem sensu życia i wartościami finalnymi
Specyfika myślenia narracyjnego.
Dwa rodzaje myślenia - J. Bruner
„Narracja jest naturalnym sposobem, w jaki istoty ludzkie tworzą sens życia w czasie” (Bruner, 1990)
Myślenie
PARADYGMATYCZNE (logiczne)
uogólnienia
wnioskowania przyczynowo-skutkowe
pamięć semantyczna
NARRACYJNE
zmienność ludzkich intencji
interpretacja „faktów”
pamięć epizodyczna
PSYCHOLOGIA NARRACYJNA
Bruner: „Narracja jest naturalnym sposobem w jaki istoty ludzkie wytwarzają sens życia w czasie.”
Irwin: „Główna metafora myślenia narracyjnego wywodzi się ze sztuki - krytyki literackiej i hermeneutyki - a jest to metafora, która utrzymuje, że ludzie są w istocie pisarzami historii o swym życiu.”
P. Ricoeur (1984): „Czas pojmujemy w kategoriach historii, a historie organizujemy w czasie.”
Analiza hermeneutyczna odkrywanie znaczeń
Analizy narracji w kategoriach poznawczych J. Trzebiński
Tworzenie autonarracji jako przejaw intencjonalnej aktywności podmiotu
Jak ludzie nadają znaczenia wydarzeniom życiowym ?
W jaki sposób ludzie tworzą spójną historię życia ?
Jak łączą przeszłość z przyszłością ?
Czy autonarracja może motywować ? np.: zasada Don Kichota
Jak interpretują zmiany linii życia ?
W jaki sposób nadają sens własnemu życiu ?
Co to jest skrypt wg teorii S. Tomkinsa?
TEORIA SKRYPTU - Silvan TOMKINS
UCZUCIA - główne czynniki w motywacji człowieka
Uczucia pierwotne:
+ zainteresowanie/podniecenie
+ radość - napięcie (distres)
+/- zaskoczenie - złość
- zdegustowanie, zawód
- strach/lęk
- smutek
- wstyd
- wina
Skrypt typu zaangażowanie i typu jądrowego wg. S. Tomkinsa
TEORIA SKRYPTU - Silvan TOMKINS
WARIANTY (uczucia pozytywne)
Święta Bożego Narodzenia
Przyjście na świat oczekiwanego dziecka
Wyjazd do Grecji
ANALOGIE (uczucia negatywne)
Kłótnie o użytkowanie samochodu
Kłopoty finansowe
Nieprzyjemności w pracy
Skrypt typu ZAANGAŻOWANIE
uczucia pozytywne
- pozytywne sceny z dzieciństwa radość, ekscytacja, optymizm;
- wcześnie określony, wyraźny cel;
- nadzieja na jego spełnienie zaangażowanie;
- pozytywne uczucia
Skrypt typu JĄDROWEGO
uczucia ambiwalentne i negatywne
- pozytywna scena w dzieciństwie przekształca się w negatywną zawód, pogarda, wstyd, smutek, zawód
nie udaje się szybko przywrócić scen pozytywnych
mają miejsce kolejne sceny o podobnej sekwencji uczuć - decydujące znaczenie: gwałtowna zmiana
scena wyjściowa stanowi jądro organizujące narrację nadaje sens nowym doświadczeniom analogie;
- cele życiowe: niejasne, różne, ambiwalentne;
- uczucia: ambiwalentne i negatywne
Czym jest tożsamość narracyjna, kiedy i jak się tworzy?
TEORIA NARRACYJNEJ
TOŻSAMOŚCI Dana McAdamsa
Historia - mit osobisty skonstruowany, by nadać życiu spójność i sens
Tożsamość narracyjna - zinternalizowana i rozwinięta historia życia lub mit osobisty, który spaja zrekonstruowaną przeszłość, percypowaną teraźniejszość i antycypowaną przyszłość w konfigurację narracyjną, aby nadać ludzkiemu życiu poczucie spójności, ciągłości i sensu.
Tożsamość narracyjna
Kiedy tworzymy narracyjną tożsamość?
Czy wszyscy ludzie tworzą historię życia?
Baśnie lub mity osobiste tworzone przez młodzież:
Poczucie unikalności
Przeznaczenie do rzeczy wielkich (dobrych, złych)
Niezrozumienie ze strony świata
- dają zarys tożsamości
- z czasem stają się bardziej realistyczne
plany, dążenia życiowe
Kultura niesie wyzwanie tożsamościowe
Rozwój tożsamości może być podzielony na stadia
Premityczne - okres niemowlęcy, dzieciństwo i wczesna adolescencja - zbierany jest materiał na przyszłą opowieść o życiu
Mityczne - rozpoczyna się zwykle w adolescencji i trwa przez całą dorosłość, kiedy to mit osobisty jest tworzony i przekształcany;
Postmityczne - charakteryzuje późną dorosłość, kiedy podmiot dokonuje reewaluacji własnej historii życia, która już dłużej nie może być modyfikowana. Odpowiednik stadium „integracja - rozpacz” wg Eriksona
Wczesne dzieciństwo
ton narracyjny, emocjonalny
bezpieczeństwo optymistyczny niepewność pesymistyczny
sekwencja emocjonalna
„zbawienna” kontaminacyjna
symbolika (obrazy, dźwięki, zapachy…)
+ wyobrażenia
Lata przedszkolne i szkolne
temat wyraża motywację:
siła, działanie
wspólnota, miłość
Adolescencja
osobiste przekonania i wartości
tworzenie historii - jądrowe epizody (wydarzenia, momenty zwrotne)
Tożsamość narracyjna
elementy mitu
kontekst psychospołeczny (rodzina, rówieśnicy)
ideologiczny układ odniesienia (kultura)
Motywy wg D. McAdamsa.
Adolescencja Motywy w autonarracjach
siła, działanie
Działanie i budowanie silnego ja:
- Panowanie nad sobą i autonomia
Status pozycja, uznanie, pragnienia bycia postacią centralną
Osiągnięcia i odpowiedzialność: kompetencja, skuteczność, produktywność
Oddziaływanie, sprawczość, kontrola dzięki właściwościom fizycznym, intelektualnym, emocjonalnym lub moralnym
Cechy rozwiniętej autonarracji wg McAdamsa
Spójność - dany aspekt historii ma sens w świetle pozostałych; czy to, co robią bohaterowie ma sens w kontekście całości?
Otwartość - gotowość do wprowadzania zmian oraz tolerancja na niejasności; pozwala kreować alternatywy przyszłych działań
Wiarygodność - opowieść o życiu nie wyczerpuje się w faktach, ale dojrzała historia nie jest wytworem czystej fantazji
Zróżnicowanie - różnorodność bohaterów, złożoność motywów i bogactwo fabuły; interpretacje dogłębne i zróżnicowane
Harmonia - integracja przeciwstawnych, konfliktowych sił; jest afirmacją integralności ja przy całej różnorodności przejawów ja
Kreatywność - twórcze zaangażowanie w życie społeczne; narracja odzwierciedla zdolność do podjęcia ról zawodowych i rodzinnych oraz świadomą aktywność na rzecz innych
Jak rozumie się osobowość wg teorii wartościowania i dialogowego Ja?
Na czym polega proces wartościowania wg H. Hermansa?
Autorefleksja napięcie między
Ja podmiotowym a ja przedmiotowym
Osobowość = Ja = uporządkowany system znaczeń osobistych
Doświadczenie - bezpośrednio dane
Wartościowanie - to zinterpretowane doświadczenie
WARTOŚCIOWANIE - łuk intencjonalny
Wartościowanie jako proces, to: wybieranie, interpretowanie i porządkowanie doświadczeń
PRZESZŁOŚĆ TERAŹNIEJSZOŚĆ PRZYSZŁOŚĆ
Wartościowanie - jednostka znaczeniowa, subiektywnie ważny fragment osobistej historii, ma określoną treść i klimat emocjonalny - konstruowane są w dialogu
Typy ludzkich doświadczeń i motywy podstawowe wg H. Hermansa.
Poziom jawny wartościowania: Treść + UCZUCIA
Poziom ukryty: MOTYWY PODSTAWOWE
Poczucie własnej wartości Miłość
DĄŻENIE DO PRAGNIENIE
UMACNIANIA KONTAKTU
SIEBIE I JEDNOŚCI
(motyw S self) (motyw O other)
Wskaźnikami motywów są uczucia
Typy doświadczeń
HH - siła i jedność
O - jedność i miłość
+S - autonomia i sukces
S - agresja i złość
-O - niezaspokojona tęsknota
LL - bezsilność i izolacja
Co oznacza dialogowość Ja?
Umysł funkcjonuje narracyjnie i dialogowo
kontynuujemy niedomknięte rozmowy
inicjujemy rozmowy z wyobrażonymi postaciami
prowadzimy dialogi między częściami naszego Ja
oceniamy nasze działania z różnych punktów widzenia
przekonujemy o czymś wewnętrzne audytorium
rozwiązujemy dylematy egzystencjalne
„Fenomenologiczną rozmaitość wewnętrznych głosów reprezentujących części ja oraz zewnętrzne postaci (czasami ludzie podejmują wewnętrzne dysputy z liderami politycznymi, gwiazdami show-biznesu lub wyobrażonymi istotami jak bohaterowie filmowi) błyskotliwie nazwano „dialogowe ja jako społeczność umysłu”
Teoria Dialogowego Ja H. Hermansa
Dialogowe Ja - daje się opisać w kategoriach dynamicznej wielości względnie autonomicznych pozycji funkcjonujących w przestrzeni umysłu, obdarzonych głosami i splecionych we wzajemnych relacjach.
Umysł, na podobieństwo społeczeństwa, funkcjonuje jako dynamiczna wielogłosowa całość, zaangażowana w interakcje wewnętrzne i relacje ze światem zewnętrznym
(Auto)Narracja - ciągłość i spójność
jest liniowa,
może obejmować zmiany i volty życiowe,
może wplatać elementy dialogu
zaburzenie liniowości - pomieszanie czasowe
implikuje spójność interpretacji historii życia
Dialogowość - wymienność pozycji i konfrontacja perspektyw
jest nieliniowa,
obejmuje odmienne punkty widzenia
może zawierać (auto)narrację,
zaburzenie nieliniowości - monolog
implikuje niespójność Ja i zróżnicowanie tożsamości
(Auto)Narracja - ciągłość i spójność
jest liniowa,
może obejmować zmiany i volty życiowe,
może wplatać elementy dialogu
zaburzenie liniowości - pomieszanie czasowe
implikuje spójność interpretacji historii życia
Dialogowość - wymienność pozycji i konfrontacja perspektyw
jest nieliniowa,
obejmuje odmienne punkty widzenia
może zawierać (auto)narrację,
zaburzenie nieliniowości - monolog
implikuje niespójność Ja i zróżnicowanie tożsamości
Jak można interpretować tożsamość na gruncie teorii dialogowego Ja?
Dialogowość jest zdolnością ego do pojmowania i rozumienia świata w kategoriach Drugiego i do tworzenia społecznej rzeczywistości w kategoriach Drugiego (innego) (Markowa, 2003).
Aktywność dialogowa sprzyja opracowaniu tożsamości.
Tożsamość osobista i społeczna jest złożonym efektem negocjowania odpowiedzi na pytanie KIM JESTEM? - odpowiedzi formułowanych z różnych punktów widzenia.
Tożsamość dialogowa implikuje zmienność i /lub złożoność. (Hermans, Dimaggio, 2007)
IX
Czy możliwa jest integracja teorii osobowości - na bazie jakiego modelu?
Jakie poziomy poznania osobowości wyróżniają D. McAdams i J. Pals?
Co oznaczają procesy dynamiczne w modelu R. McCrae'a i P. Costy
Cztery założenia o naturze ludzkiej wg Pięcioczynnikowej Teorii Osobowości.
Co to są charakterystyczne przystosowania, przykłady zmiennych.
Co oznaczają procesy dynamiczne w modelu R. McCrae'a i P. Costy
Według jakich kryteriów można porównywać teorie osobowości?
Błąd! Nieprawidłowy obiekt osadzony.