Laboratorium z Materiałoznawstwa
Stal specjalna - stal przeznaczona do specjalnych zastosowań. Stale specjalne zawierają dużą ilość dodatków stopowych:ich sumaryczna zawartość przekracza niekiedy zawartość żelaza. Mają zwykle strukturą ferrytu bądź austenitu, ewentualnie z wydzieleniami węglików stopowych. Wymagają bardzo skomplikowanej obróbki cieplnej oraz wysokiego reżimu obróbki i montażu. Ze względu na wysoką cenę nie są stosowane powszechnie.
Do stali specjalnych należą:
-stal nierdzewna
-stal kwasoodporna
-stal żarowytrzymała
-stal żaroodporna
-stal magnetyczna
-stal odporna na zużycie
Stal żaroodporna (do pracy w podwyższonej bądź wysokiej temperaturze)- musi wykazywać dużą odporność na działanie gazów utleniających o wysokiej temperaturze i zdolność przenoszenia naprężeń mechanicznych przy wysokiej temperaturze. Utlenianie stali w podwyższonej temperaturze jest złożonym procesem fizykochemicznym. Szybkość utleniania czystego Fe i stali zwiększa się gwałtownie po przekroczeniu temperatury ok 660*C.
Wprowadzenie do stali takich pierwiastków, jak Si, Al, Cr o większym niż Fe powinowactwie chemicznym z tlenem, sprzyja powstawaniu na jej powierzchni zwartej i dobrze przylegącej warstwy tlenków tych pierwiastków, chroniących metal przed dalszym utlenianiem. A więc dodatkami stopowymi w stali żaroodpornej są chrom, krzem i aluminium.
Duża żarowytrzymałość pozwala na zachowanie przez dłuższy czas właściwości mechanicznych w wysokiej temperaturze. Jest ona wyrażona wytrzymałości na pełzanie ( zjawisko plastycznego odkształcania się wyrobu poddanego długotrwałemu działaniu nieznacznych obciążeń statycznych w stałej temperaturze) bądź granicą pełzania , a także odpornością na zmęczenie mechaniczne i cieplne. Żarowytrzymałość stali zapewniają pierwiastki Mo, V, W, Co, Si, Cr i Ti , które zapewniają zwiększenie energii wiązania atomów w sieci stałego roztworu.
Dodatek 5% Cr zapewnia dobra żaroodporność w temperaturze 600-650 C, natomiast dodatek 30% powoduje wzrost żaroodporności do temperatury 1100*C. Ponadto dodatki krzemu i aluminium dodawane są w ograniczonych stężeniach, ponieważ mają niekorzystny wpływ na właściwości plastyczne i obniżenie podatności na obróbkę plastyczną.
Rozróżniamy stale żaroodporne:
-chromową (ferrytyczną )
-chromowo -niklową ( austenityczną)
-ulepszoną cieplnie ( struktura od ferrytyczno -perlitycznej do martenzytycznej)
Stal ferrytyczno- perlityczna znajduje zastosowanie w przemyśle chemicznym. Gatunki stali H13JS, H18JS stosuje się np. na armaturę pieców przemysłowych, elementów kotłów parowych, stal H25T stosuje się w elementach pieców grzewczych, na ruszty, szufle, a stal H26N4 na elementy o zwiększonym obciążeniu mechanicznym. Stal przeznaczona na elementy maszyn i urządzeń silnie obciążonych mechanicznie w wysokich temperaturach ma strukturę austenityczną uzyskaną dzięki wprowadzeniu niklu.Również bardziej korzystna jest struktura austenityczna stali, co wynika z wyższej temperatury rekrystalizacji austenitu. Ponadto na podwyższenie żarowytrzymałości znacznie wpływa wzrost wielkości ziarna i wydzielanie faz o dużej dyspersji - tzw. utwardzanie dyspersyjne.
Przykłady oznaczeń i uproszczone dane o składzie chemicznym,
obróbce cieplnej niektórych gatunków stali żaroodpornych
Znak stali |
C |
Cr |
Si |
Ni |
Inne |
Obróbka cieplna |
Struktura |
X10CrAlSi7 |
0,12 max. |
6,0-8,0 |
0,5-1 |
- |
Al:0,5-1,0 |
Wyżarzanie 780-840*C |
Ferryt |
X18CrN28 |
0,15-0,2 |
26-29 |
1,00 max
|
- |
N:0,15-0,25 |
Wyżarzanie 800-860*C |
Ferryt |
X8CrNiTi18- 10 |
<0,10 |
17,0-19,0 |
3,00-4,00 |
9,0-12,0 |
Ti:5xC-0,8 |
wyżarzanie 1020-1120ºC + przesycanie |
Austenit |
X12NiCrSi35 -16 |
<0,15 |
15,0-17,0 |
1,00-2,00 |
33,0-37,0 |
N<0,11 |
Wyżarzanie 1020-1120ºC + przesycanie |
Austenit |
Podczas eksploatacji stali ferrytycznych w temperaturze 600-900 ºC na
związane z 600 C, granicach ziaren może wydzielić się międzymetaliczna faza σ FeCr, cozmniejsza spójność ziaren stali i obniża udarność. Faza σ może pojawić
się w stalach zawierających więcej niż około 13 % Cr (zawartość Cr w
ferrycie również ~13% Cr).
Podczas eksploatacji stali ferrytycznych w temperaturze 300-500ºC w
ferrycie może wydzielić się bogata w chrom faza α' oraz faza typu M2X,
powodujące kruchość stali, tzw. kruchość 475ºC.