Wydział: M i IM |
1.Jarosław Indra 2.Marcin Groń |
ROK II |
Grupa: 2 |
Zespól: 6 |
|||
Pracownia Fizyczna I |
Temat: Współczynnik lepkości. |
Numer ćwiczenia 13 |
|||||
Data wykonania: 27-10-1998 |
Data oddania: 2-11-1998 |
Zwrot do poprawy: |
Data oddania: |
Data zaliczenia: |
Ocena: |
Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z własnościami cieczy lepkiej, wyznaczenie współczynnika lepkości metodą spadania kulki(metodą Stokesa).
Wprowadzenie:
Zjawisko lepkości wykazują wszystkie ciecze i gazy. Lepkość zależy w dużym stopniu od temperatury. Dla gazów rośnie proporcjonalnie do temperatury bezwzględnej. Dla cieczy zmniejsza się znacznie ze wzrostem temperatury.
Siła oporu działająca ze strony cieczy na poruszającą się w niej kulkę wyraża wzór Stokesa:
-dla nie ograniczonej ilości cieczy
F= 6pηrv
-dla ruchu kulki wzdłuż cylindra o promieniu R
F=
Wzór ten ma słuszność tylko dla przepływu laminarnego.
Po przekształceniu wzór ten przyjmuje postać:
Parametrem, który decyduje o charakterze opływu cieczy wokół ciała jest liczba Reynoldsa:
Re =
gdzie: r- gęstość cieczy
l - wymiar linowy ciała mierzony w kierunku prostopadłym do wektora„v” w przypadku kulki l = 2r gdzie: r- promień kulki
Wykonanie:
R = 0,021m r = 1249
hT=293K = 0,544 Pa*s hT=298K = 0,365 Pa*s
T = 294K h = 0,508 Pa*s
1 grupa
Lp. |
m (kg) |
r (m) |
t1 (s) |
t2 (s) |
tśr. (s) |
Vgr.(m/s) |
h (Pa*s) |
Re |
1 |
0,000254 |
0,002005 |
10,71 |
10,72 |
10,715 |
0,093327 |
0,480643 |
0,972506 |
2 |
0,000254 |
0,002005 |
10,67 |
10,65 |
10,66 |
0,093809 |
0,478175 |
0,982567 |
3 |
0,000252 |
0,002005 |
10,65 |
10,66 |
10,655 |
0,093853 |
0,473439 |
0,992863 |
4 |
0,000254 |
0,002000 |
10,68 |
10,65 |
10,665 |
0,093765 |
0,480531 |
0,974855 |
5 |
0,000254 |
0,002005 |
10,63 |
10,61 |
10,62 |
0,094162 |
0,476381 |
0,989983 |
6 |
0,000254 |
0,002005 |
10,62 |
10,65 |
10,635 |
0,094029 |
0,477054 |
0,987192 |
7 |
0,000251 |
0,001995 |
10,56 |
10,52 |
10,54 |
0,094877 |
0,470278 |
1,005402 |
Śr. dla grupy |
0,000253 |
0,002003 |
|
|
10,64143 |
0,093972 |
0,476641 |
0,986395 |
2 grupa
Lp. |
m (kg) |
r (m) |
t1 (s) |
t2 (s) |
tśr. (s) |
Vgr.(m/s) |
h (Pa*s) |
Re |
1 |
0,000128 |
0,001595 |
15,53 |
15,49 |
15,51 |
0,064475 |
0,458288 |
0,560535 |
2 |
0,000128 |
0,001595 |
15,59 |
15,60 |
15,595 |
0,064123 |
0,460800 |
0,554441 |
3 |
0,000128 |
0,001595 |
15,56 |
15,59 |
15,575 |
0,064205 |
0,460209 |
0,555866 |
Śr. dla grupy |
0,000128 |
0,001595 |
|
|
15,56 |
0,064267 |
0,459766 |
0,556938 |
Błędy:
1 grupa
Lp. |
Dm/m (%) |
Dr/r (%) |
Dt/t (%) |
Dh/h (%) |
Dh (Pa*s) |
h+Dh |
1 |
3,937 |
0,499 |
0,093 |
4,415 |
0,021 |
0,502 |
2 |
3,937 |
0,499 |
0,094 |
4,415 |
0,021 |
0,499 |
3 |
3,968 |
0,499 |
0,094 |
4,443 |
0,021 |
0,494 |
4 |
3,937 |
0,500 |
0,094 |
4,417 |
0,021 |
0,502 |
5 |
3,937 |
0,499 |
0,094 |
4,415 |
0,021 |
0,497 |
6 |
3,937 |
0,499 |
0,094 |
4,415 |
0,021 |
0,498 |
7 |
3,984 |
0,501 |
0,095 |
4,461 |
0,021 |
0,491 |
Śr. dla grupy |
3,948 |
0,499 |
0,094 |
4,425 |
0,021 |
0,498 |
2 grupa
Lp. |
Dm/m (%) |
Dr/r (%) |
Dt/t (%) |
Dh/h (%) |
Dh (Pa*s) |
h+Dh |
1 |
7,813 |
0,627 |
0,064 |
8,205 |
0,038 |
0,496 |
2 |
7,813 |
0,627 |
0,064 |
8,205 |
0,038 |
0,499 |
3 |
7,813 |
0,627 |
0,064 |
8,205 |
0,038 |
0,498 |
Śr. dla grupy |
7,813 |
0,627 |
0,064 |
8,205 |
0,038 |
0,497 |
Dm = 0,01*10-3 kg Dr = 0,01*10-3 m
Dt =
= 0,01 s
Wnioski:
Rozpatrując wyniki a konkretnie wartość liczby Reynoldsa widzimy, że ma słuszność dla naszych pomiarów wzór Stokesa z którego liczymy współczynnik lepkości. Porównując wyliczony współczynnik z podanym zauważamy, że różnią się one wartościami. Różnice te spowodowane są błędami jakie towarzyszyły pomiarom wielkości pośrednich potrzebnych do wyliczenia współczynnika ze wzoru Stokesa. Błędy te zostały policzone w punkcie pt. „Błędy”. Przy porównaniu 1grupy kulek z drugą łatwo zauważyć, że największy wpływ na wartość błędu końcowego miał pomiar masy zarówno dla pierwszej jak i dla drugiej grupy. Wyniki błędów mówią nam o tym, że przy pomiarze współczynnika lepkości za pomocą mniejszej kulki należy zwrócić szczególną uwagę na dokładność pomiaru masy i jej wymiarów, natomiast przy zastosowaniu większej kulki na dokładność pomiaru czasu.