Politechnika Lubelska	Laboratorium Miernictwa Elektrycznego
w Lublinie	Ćwiczenie Nr 24
Imię i nazwisko:		Semestr	Grupa	Rok akad.
Temat ćwiczenia: Przyrządy rejestrujące.			Data wykonania	Ocena

Celem ćwiczenia było poznane własności i zasady działania elektrycznych rejestratorów analogowych o zapisie ciągłym i punktowym.

1. Sprawdzenie rejestratora kompensacyjnego o zapisie punktowym.

Schemat układu:

Spis przyrządów pomiarowych:

• V- woltomierz cyfrowy (wzorcowy) PL-T-/4220/E2/P zakres 0,2 V

• E- akumulator 1,2 V

• Rn- opornik wzorcowy, 1Ω, kl. 0,01 PL-P3-265-E6

• R- opornik dekadowy DR6-16, kl. 0,05 WSInż-EM-43-3/948P

• mA- miliamperomierz magnetoelektryczny, zakres 30 mA, PL-P3-523-E6/

• rejestrator pośredni, zakres 100 działek, PL-P3-181-E6/

Sprawdzenie dokładności wskazań rejestratora w odniesieniu do wielkości mierzonej.

Rejestrator w tym przypadku traktujemy jako miliwoltomierz prądu stałego. Błąd określamy dla ocyfrowanych kresek podziałki rejestratora.

Lp.	Ux	Uw	ΔU	δ
		mV	mV	mV	%
1	10	17	-7	0,09
2	20	34	-14	0,19
3	30	51	-21	0,28
4	40	67	-27	0,36
5	50	84	-34	0,45
6	60	100	-40	0,53
7	70	117	-47	0,63

Przykładowe obliczenia:

Na podstawie przeprowadzonych pomiarów i obliczeń wykonujemy wykres: ΔU=f(U_x)

Na podstawie obliczeń zestawionych w tabelce rejestrator możemy zaliczyć do klasy o wart. 1,0

Sprawdzenie błędu rejestracji w odniesieniu do czasu.

	V	l	tw	tx	δ
Lp	mm/s	mm	s	s	%
1	0,167	150	899	900	0,11
2	0,050	43,3	886	900	1,58

Na podstawie obliczeń zawartych w tabelce błąd rejestracji czasu jest mniejszy od 2% a więc możemy zaliczyć go do klasy 2,0.

Sprawdzenie rzeczywistego czasu punktowania.

Pomiary przeprowadziliśmy dla wszystkich nastawianych czasów punktowania.

czas	znamionowy	s	4	12
punktowania	rzeczywisty	s	3,95	12,17

Wyznaczenie czasu uspokojenia.

Nastawiliśmy wartość α_u równą 2/3 zakresowi pomiarowemu nie włączając nośnika. Następnie wyłączyliśmy obwód pomiarowy i ponownie gwałtownie załączyliśmy. Ponowne załączenie odbyło się z jednoczesnym włączeniem stopera. Pomiaru dokonaliśmy trzykrotnie i określiliśmy wartość średnią.

Δt1	Δt2	Δt3	Δtśr
s	s	s	s
1,24	1,44	1,49	1,39

t_u,rz=3,95s Δt_śr=1,39s

Porównując wartość średnia czasu uspokojenia z wartością czasu punktowania możemy stwierdzić, że jest on prawie trzy razy mniejszy, co może świadczyć o dużej szybkości reakcji na zmiany sygnału podanego na rejestrator.

2. Sprawdzenie rejestratora bezpośredniego o zapisie ciągłym.

Schemat układu pomiarowego:

Spis przyrządów pomiarowych:

• Rejestrator bezpośredni- 40-50-400 Hz, kl. 2,5 PL-P3-184-E6/

• At- autotransformator 0÷250 V PL-P3512-E6/

• Uw- woltomierz cyfrowy, zakres 200 V

Sprawdzenie dokładności wskazań rejestratora w odniesieniu do wielkości mierzonej.

Rejestrator w tym przypadku traktujemy jako miliwoltomierz prądu stałego. Błąd określamy

dla ocyfrowanych kresek podziałki rejestratora, przy pomiarze napięcia przemiennego.

Lp	Ux	Uw	ΔU	δ
		V	V	V	%
1	25	29	-4	2,67
2	50	56,1	-6,1	4,07
3	75	82,2	-7,2	4,80
4	100	106,5	-6,5	4,33
5	125	132,5	-7,5	5
6	150	157,1	-7,1	4,73

Przykładowe obliczenia:

Na podstawie przeprowadzonych obliczeń badany rejestrator ciągły możemy zakwalifikować do klasy 5,0 ponieważ błąd δ nie przekracza w przedstawionej tabelce wartości 5% .

Na podstawie przeprowadzonych pomiarów i obliczeń wykonujemy wykres: ΔU=f(U_x)

Sprawdzenie błędu rejestracji w odniesieniu do czasu.

V	l	tw	tx	δ
mm/s	mm	s	s	%
0,17	150	900	903,61	0,41

Obliczenia:

Na podstawie obliczeń zawartych w tabelce błąd rejestracji czasu jest mniejszy od 1% a więc możemy zaliczyć go do klasy 1,0.

3. Wnioski.

Na podstawie przeprowadzonych pomiarów dla rejestratora kompensacyjnego o zapisie punktowym zaznaczyła się pewna różnica przy klasyfikowaniu. Przy sprawdzaniu dokładności wskazań rejestratora w odniesieniu do wielkości mierzonej rejestrator zaliczyliśmy do klasy 1, ponieważ maksymalna wartość błędu nie przekroczyła 0,63%. Przy sprawdzaniu błędu rejestracji w odniesieniu do czasu rejestrator został zaliczony do klasy 2, gdyż maksymalna wartość błędu nie przekroczyła 1,58%. Czas punktowania rzeczywistego pokrył się w przybliżeniu z czasem znamionowym (różnice są niewielkie). Porównując wartość średnią czasu uspokojenia z wartością czasu punktowania stwierdziliśmy, że jest on prawie trzy razy mniejsza, co może świadczyć o dużej szybkości reakcji na zmiany sygnału podanego na rejestrator.

Badany rejestrator ciągły możemy zaliczyć do klasy 5,0 ponieważ maksymalna wartość błędu δ wynosi 4,8% i nie przekracza wartości 5% .Największa wartość błędu rejestracji czasu wyniosła 0,41% i jest mniejsza od 1%. Ze względu na brak możliwości wykonania pomiaru określającego czas uspokojenia ten podpunkt ćwiczenia został przez nas pominięty.

Charakterystyka ΔU=f(U_x)

ΔU [V]

Ux [V]

Charakterystyka ΔU=f(U_x)

Ux [V]

ΔU [V]