![]() | Pobierz cały dokument makroekonomia.cwiczenia.dla.studentow.doc Rozmiar 169 KB |
MAKROEKONOMIA - ĆWICZENIA
SEMESTR II
John Maynard Keynes (1883 - 1946) - twórca nauki makroekonomii.
W 1936r. powstało najważniejsze dzieło Keynesa pt. „ Ogólna teoria zatrudnienia, procentu i pieniądza”. Podejście Keynesa określano rewolucją w ekonomii.
Keynes i jego zwolennicy uważali, że główną przyczyną niskiego poziomu produkcji i wysokiego bezrobocia jest niedostateczna wielkość ogólnych wydatków. Podmioty gospodarujące tzn. konsumenci, przedsiębiorstwa i instytucje rządowe razem wzięte nie zgłaszają wystarczająco dużego popytu na dobra i usługi, by zapewnić pełne zatrudnienie siły roboczej. Keynsiści twierdzą, że fluktuacje (wahania) aktywności ekonomicznej w skali makro, odzwierciedlają fluktuacje popytu, zwłaszcza popytu na inwestycje. Uważają oni, że gospodarka ze swej natury ma charakter niestabilny i wymaga stosowania aktywnych, doraźnych posunięć, polityki gospodarczej rządu w celu wyeliminowania bezrobocia i inflacji. Treścią sugerowanych rozwiązań problemu bezrobocia jest podniesienie ogólnego poziomu wydatków na jeden z kilku sposobów:
obniżenie podatków (co powoduje wzrost siły nabywczej ludności),
wzrost wydatków rządowych (zwiększają popyt globalny w gospodarce),
obniżenie stóp procentowych (potanienie kredytów).
Keynsiści uważają, że wszelkie posunięcia polityki stymulujące popyt na inwestycje w ostatecznym rachunku doprowadzą do zwiększenia zarówno produkcji, jak i tempa wzrostu produkcyjności pracowników. Inflacja wg nich, jest również problemem popytu. Konsumenci zgłaszają większy popyt ogólny niż gospodarka jest w stanie zaspokoić, wywierając nacisk prowadzący do wzrostu cen. Rozwiązaniem jest tu redukcja globalnego popytu przez odwrócenie kierunków polityki uznawanych za środki prowadzące do zmniejszenia bezrobocia. Należy, więc podnieść podatki ograniczając tym samym wydatki rządu albo podnieść stopy procentowe, redukując kredyty, a tym samym zakupy.
Praktycznie do II wojny światowej teoria ekonomii nie zajmowała się ekonomią jako całością, interesowała się mikroekonomią. Początek XX wieku charakteryzował się bardzo daleko idącą liberalizacją gospodarki i wiarą w samoczynne mechanizmy regulujące gospodarkę. To przeświadczenie trwało do światowego kryzysu gospodarczego lat 1929 - 1933. Nastąpiła hiperinflacja. W większości krajów nastąpił spadek dochodu narodowego o 40%. Sam rynek nie był w stanie sobie sam z tym prowadzić. Konieczna była interwencja państwa.
![]() | Pobierz cały dokument makroekonomia.cwiczenia.dla.studentow.doc rozmiar 169 KB |