ARDS
Adult respiratory distress syndrom
Zespół ostrych zaburzeń dróg oddechowych dorosłych
ARDS jest wynikiem procesu zapalnego
Układowa aktywacja krążących leukocytów obojętnochłonnych - ulegają przyleganiu do śródbłonka naczyń włosowatych płuc, uwalniają enzymy proteolityczne i toksyczne metabolity tlenu, które uszkadzają ściany naczyń i sprzyjają wysiękowi (leukocyty, materiał białkowy) do miąższu płuc
Śródmiąższowy i pęcherzykowy niekardiogenny obrzęk płuc
Towarzyszy on wielu sytuacjom klinicznym takim jak:
Zakażenie bakteriami, grzybami, wirusami, pasożytami (Np zapalenie płuc, otrzewnej)
Wstrząs septyczny, oparzeniowy i traumatyczny
Zespół niewydolności wielonarządowej (MODS)
Wdychanie toksycznych gazów w tym tlenu w wysokich stężeniach
Zachłyśnięcie kwaśną treścią żołądkową
Zatrucie lekami
Zapalenie trzustki
Krążenie pozaustrojowe
Masywne przetaczania krwi
Złamania kości długich
Zakażenia cewników dożylnych
DIC
Niewydolność wątroby i nerek
ARDS - objawy
Niecharakterystyczne
Ostry początek
Gorączka
Dominacja duszności z tachypnoe jako wynik silnego niedotlenienia (hipoksji) ze słabą reakcją na tlenoterapię
Początkowo znacznego stopnia hipoksji towarzyszą niewielkie zmianami w RTG-płuc
Z czasem nacieki śródmiąższowe w RTG płuc
Obecność czynników sprzyjających
Ciśnienie zaklinowania PCWP <18 mmHg - niekardiogenny obrzęk płuc
Wzrost przecieku płucnego - niedodma
Spadek podatności płuc
Nadciśnienie płucne i wzrost naczyniowego oporu płucnego
Do rozpoznania ARDS upoważnia:
Obecność czynników ryzyka
Objawy śródmiąższowego obrzęku płuc w RTG
Konieczność wentylacji mechanicznej z FiO2 > 0,4
Brak klinicznych, hemodynamicznych i radiologicznych objawów niewydolności lewokomorowej
Do oceny stosuje się skalę Murraya ( radiogram klatki piersiowej, wskaźnik oksygenacji PaO2/FiO2, PEEP, podatność układu oddechowego - końcową punktację uzyskuje się dzieląc sumę punktów przez liczbę ocenianych kryteriów )
ARDS - leczenie:
Respiratoroterapia - specjalne tzw. oszczędzające tryby wentylacji: wentylacja ciśnieniowo - zmienna (BIPAP, PCV)
Zapobieganie powikłaniom wentylacji mechanicznej i ograniczenie nasilenia zmian patofizjologicznych zachodzących w płucach - niskie ciśnienia wdechowe, adekwatny PEEP i wdechowe stężenie tlenu, małe objętości oddechowe, wysoka częstość oddechów, dopuszczamy do tzw. „Permisywnej hiperkapnii”, wentylacja z odwróconym stosunkiem wdechu do wydechu
Kinezyterapia (przerywane układanie na brzuchu, boku)
Ograniczenie płynów ale unikanie hipowolemii
Tlenek azotu - wziewnie
Wentylacja strumieniowa
Stosowanie surfaktantu
Pozaustrojowe usuwanie CO2
Utrzymanie właściwej homeostazy organizmu - zapobieganie MODS
Analgosedacja
Leczenie schorzenia podstawowego
2
Kurs kwalifikacyjny AiIT G.Wys.