TOKSYKOLOGIA
Odległe efekty toksyczne (ujawniają się po jakimś czasie od chwili zarażenia):
teratogenność - zmiany w płodzie (teratologia - język grecki) u ludzi i zwierząt - fantastyczne opowieści o dziwach i stworach
Właściwość teratogenów powodująca wady (potworności) w rozwoju płodu (mają ją np. promieniowanie, wirusy, ksenobiotyki, niektóre lekarstwa). Działanie teratogenne to działanie toksyczne substancji na zarodek lub płód (śmierć zarodka, zaburzenia czynnościowe, opóźnienie rozwoju, przedwczesne urodzenie).
rakotwórczość
XIX wiek - początek badań
XX wiek - przekonanie o wyłącznym wpływie czynników dziedzicznych
1933 rok - początek teratologii doświadczalnej
anophtalmia i microphtalmia - nieprawidłowość rozwoju płodu w pierwszym miesiącu u prosiąt spowodowana brakiem witaminy A
Fazy embriogenezy ssaków
gametogeneza - płód jest najbardziej podatny na mutacje
blastogeneza - okres maksymalnej embriotoksyczności (u człowieka do 16 dnia ciąży)
embriogeneza - największa wrażliwość zarodka na teratogeny ( u człowieka do 55-60,70 dnia ciąży)
fetogeneza - zmiany w obrębie układu rozrodczego, nerwowego u płodu (u człowieka 3 miesiąc ciąży)
Embriotoksyczność (toksyczność prenatalna)
śmierć zarodka lub płodu i zaburzenia rozwoju embrionalnego i płodowego pod wpływem czynników zewnętrznych bez równoczesnego zakłócenia zdrowia samicy
embriotoksyczność inaczej toksyczność okresu przedporodowego, toksyczność prenatalna
śmierć lub zahamowanie rozwoju zarodka czy płodu bez działania teratogennego (bez wywoływania tworzenia się wad rozwojowych)
3% nowo narodzonych dzieci wykazuje nieprawidłowości wymagające opieki lekarskiej. 1/3 z tej liczby to przypadki ciężkie
WADY WRODZONE
są to opóźnione nieprawidłowości rozwoju
wszelkie trwałe zmiany strukturalne, funkcjonalne i czynnościowe dotyczące jednego lub kilku narządów, układów czy też całego ciała, które daje się rozpatrywać po urodzeniu lub poronieniu, albo też które, po okresie utajenia ujawniają się później
Nieprawidłowości rozwoju natury jakościowej
Mniejsza masa zarodka (płodu), niedostatecznie ukostnienie układu szkieletowego, efekty biochemiczne i czynnościowe układu nerwowego, zaburzenia psychiczne itp.
W Polsce obserwuje się coraz częstsze narodziny dzieci z niedowagą (naukowcy wiążą to z metabolitem DDT)
Przyczyny nieprawidłowości rozwojowych u ludzi
przyczyny nieznane 65-70%
czynniki genetyczne 10-20%
Czynniki środowiskowe 10%
Czynniki fizyczne 1%
radiologiczne
termiczne
mechaniczne
hipertermia
hipotermia
urazy
obrażenia
wstrząsy itd.
czynniki biologiczne
zaburzenia zdrowia matki - niebezpieczne zwłaszcza we wczesnym okresie ciąży
wirus opryszczki, wirus różyczki, wirus ospy wietrznej, toksoplazmoza, krętek blady, inne drobnoustroje (pasożyty, riteksje- pałeczki; bezwzględne pasożyty wewnątrzkomórkowe, są one czynnikami chorobotwórczymi człowieka i innych ssaków, przenoszone są przez stawonogi, niektóre wywołują dur plamisty)
choroby metaboliczne matki
cukrzyca, fenyloketonuria, kretynizm endemiczny, braki i niedobory żywieniowe
czynniki chemiczne
skażenie środowiskowe
pestycydy
hormony wzrostu roślin
trucizny przemysłowe (skażenia przemysłowe)
leki
alkohol (stosowany przewekle - powoduje zespół alkoholizowanego płodu)
aminopteryna
hormony (androgeny, estrogeny, progestageny, DES - anabolit w USA służył do tuczenia świń i kurcząt).
DES powoduje maskulinizacja płodów żeńskich (pojęcie medyczne oznaczające występowanie u kobiety cech somatycznych męskich (zmiana sylwetki ciała, nadmierne owłosienie, czyli hirsutyzm, obniżenie skali głosu), a także zmian zewnętrznych narządów płciowych (np. mastodynii, przerost łechtaczki) w wyniku zaburzenia hormonalnego - nadmiaru hormonów androgennych. DES powodował raka pochwy u 12-14 letnich dziewczynek, których matki w czasie ciąży przyjmowały DES
czynniki biochemiczne 3-5%
cukry, bakterie, zaburzenia metabolizmu matki
9) związki chemiczne
Związki rtęcioorganiczne
Pb
PCB
TCDD
Chinina, chinidyna
Niektóre antybiotyki (streptomycyna i jej pochodne oraz tetracykliny)
Talidomid
TALIDOMID
C13H10N2O4
ftalimido-glutarimid
nazwa systematyczna: 2-(2,6-diokso-3-piperidinylo)-1H-izoindolo-1,3(2H)-dion)
inhibitor hydroksylazy choliny (nie działała na szczura negatywnie)
Działa metabolit, ponieważ sama substancja nie jest aktywna: kwas n-ftalilocyktationowy (?) silnie aktywny w 20-40 dniu ciąży)
Lek działający przeciwwymiotnie, przeciwbólowo, usypiająco, hipnotycznie. Talidomid został otrzymany przez chemików z Chemie Grünenthal z Republiki Federalnej Niemiec w 1953 r.
Pierwotny talidomid były otrzymany jako mieszanina racemiczna, tzn. zawierająca w równych proporcjach oba enancjomery (izomery optyczne). Nie wiedziano jeszcze wtedy, że jeden z enancjomerów (o konfiguracji absolutnej R) ma działanie lecznicze, a drugi (S) jest silnym mutagenem działającym zwłaszcza na DNA płodu.
Talidomid był sprzedawany od roku 1957 do 1961 jako lek usypiający ogólnego stosowania bez recepty, oraz w większych dawkach jako lek przeciwbólowy dla kobiet z powikłaną ciążą. Lek ten został zarejestrowany w ponad 50. krajach, pod różnymi nazwami handlowymi (Talimol, Kevadon, Nibrol, Sedimide, Quietoplex, Contergan, Neurosedyn, Distaval i wiele innych)
Pod koniec 1960 r. udowodniono, że lek ten posiada silne działanie mutagenne na ludzkie płody, szczególnie jeśli był brany przez kobiety w okresie pierwszych 50 dni ciąży. Zanim wykryto mutagenne działanie tego związku, jego ofiarami zostało ok. 15 000 ludzkich płodów, z czego 12 000 zostało donoszone i urodzone jako dzieci z głębokimi wadami genetycznymi, a z tych 12 000 pierwszy rok życia przeżyło ok. 8 000. Większość z ocalałych dzieci jest wciąż żywa, choć niemal wszystkie one mają ciężkie deformacje ciała, w rodzaju braku kończyn lub brak proksymalnych części kończyn (phocomelia) oraz fokomelia- stopy lub dłonie przytwierdzone bezpośrednio do tułowia lub amelia- brak kończyn i bardzo nienaturalnych proporcji ciała. Ludzie ci sami nazwają siebie "talidomerami". Okazało się także, że dzieci wielu "talidomerów" dziedziczą po nich uszkodzenia ciała, na skutek przekazywania im przez rodziców swojego uszkodzonego DNA. Co gorsza, ta część "talidomerów", która nie posiada bardzo widocznych deformacji ciała, rodzi często dzieci, u których uszkodzenia te są dużo bardziej widoczne. Aktualnie wiadomo już, że uszkodzone geny mogą się uwidaczniać nawet dopiero w trzecim lub dalszych pokoleniach.
Oprócz zastosowania w leczeniu nowotworów znajduje też zastosowanie w leczeniu trądu — tutaj jest stosowany tylko u mężczyzn.