Zagadnienia wstępne
1. Sprawy organizacyjne
Zapoznanie się i lista obecności; obecność pomaga przy ocenie studenta
Sposób pracy na wykładzie; sposób kontaktu poza wykładem; e-mail: a.wysocki@uksw.edu.pl, dyżur śr. 14.00-15.00 (p. ); wybór przedstawiciela (-li) grupy (kontakt i pomoce dydaktyczne)
Wymagania wobec studenta; obecność, słuchanie wykładu, przygotowanie na zajęcia; zdanie egzaminu końcowego. Podstawa egzaminu - materiał prezentowany na wykładzie (obecność i aktywność na zajęciach uwzględniane przy egzaminie końcowym).
Materiały na e-learning; hasło kegxaw09
Przedstawienie zarysu programu - por. sylabus
Literatura
2. Wyjaśnienie pojęć: KNS - Ekonomia - Globalizacja i ich wzajemny związek
KNS - Kościół i jego powszechność; KNS - cały i każdy człowiek (prawo naturalne); ekonomia zbawienia
Ekonomia - oikos+nomos; mikroekonomia i makroekonomia; ekonomia globalna
Globalizacja - znaczenie procesów ekonomicznych w rozwoju globalizacji (+technika-informatyzacja)
1) Zespół procesów prowadzących do zmniejszenie barier i „odległości” między krajami oraz wzmocnienie ściślejszych powiązań i zależności ekonomicznych, politycznych i społecznych.
2) Proces rosnącej, wzajemnej zależności między wszystkimi ludźmi całej planety
Prof. Stephen E. Hanson, Professor of Political Science at University of Washington
Wyróżnia trzy wymiary globalizacji:
Społeczno-kulturalny (w tym: religijny)
Infrastrukturalny: związany z modernizacją, administracyjno (organizacyjno)-technologiczne zmiany; powodujące pewne „kurczenie się”, kompresję czasu i przestrzeni; intensyfikacja pewnych procesów występujących już w przeszłości
Instytucjonalny - związany z pewną władzą, kierowaniem, rządzeniem; między-państwowe, międzyrządowe, pozarządowe, prywatne korporacje etc.
Przełomowy moment - upadek Związku Radzieckiego w 1991 r. (ujednolicenie - wcześniej podział - nie tylko ekonomiczny); wcześniej takie wydarzenia jak powstanie Sytemu z Bretton Woods w 1944 r., GATT-WTO, powstanie ONZ etc.
Tutaj - przeciwko temu przede wszystkim kierowany jest ruch antyglobalistyczny.
Instytucje<->Ruchy antyglobalistyczne
(AW:) Mogą łączyć się 2 lub wszystkie 3 wymiary: np.: budynki - budownictwo: ujednolicenie kulturowe, gustów etc.; ta sama technika, organizacja etc.; te same firmy, architekci;
3. Miejsce ekonomii w nauczaniu Kościoła (--> hierarchia dziedzin)
Podporządkowane - „służebne” miejsce ekonomii.
Od czasów filozofów greckich (Kościół przejmuje - nie jest to jego wytwór):
sfera duchowa-religii (sens życia, także pozaziemski)
kultura
polityka
ekonomia
technika
Od czasów oświecenia - w zasadzie odwrócono hierarchię (wynikające stąd problemy).
Dwa z najważniejszych nurtów ekonomii: liberalizm i socjalizm (zwł. marksizm) - pierwszeństwo ekonomii.
Pierwszeństwo - nadrzędność polityki nad ekonomią: potwierdza historia i praktyka (nawet, gdzie odwrotne deklaracje)
Wiąże się to z właściwym kierowaniem, prowadzeniem spraw (nadania sprawom właściwego kierunku).
II. Biblia i Tradycja Kościoła wobec problemów ekonomicznych
Wprowadzenie
„Cel” Pisma św.: ukazanie ekonomii zbawienia: Boga działającego w historii ludzkiej i zbawiającego człowieka
Ekonomia zbawienia obejmuje całego człowieka, a zatem również wymiar „ekonomiczny”, choć nie jest on podstawowy
Wiele szczegółowych wskazań w ST, niewiele u samego Chrystusa, więcej w innych pismach NT:
ST-przygotowanie dzieła zbawczego,
Chr- dzieło zbawcze,
NT - jego aplikacja
Kościół - rozwinięcie
Stary Testament a ekonomia
Opis stworzenia (Rdz):
„Praca i odpoczynek” Boga Stwórcy - przykład; organizacja środowiska życia i pracy dla człowieka (Rdz 1-2);
Praca: zadanie i obowiązek pracy, jej godność - kontynuacja dzieła stwórczego Boga i opieka nad stworzeniem (Rdz 2,17 )
odpoczynek - dzień szabatu (Rdz 2,2-23);
trud i cierpienie w związku z nieporządkiem, jaki wprowadza grzech - w człowieku i relacji do całego stworzenia (Rdz 3, 17-19)
Rabini: sami starali się także, by wykonywać jakieś fizyczne zajęcie, mimo swego podstawowego zadania jako nauczycieli - docenienie roli pracy
Ludy otaczające: praca fizyczna - domena niewolników (por. Egipt, Grecja, Rzym etc.), pogarda dla pracy fizycznej;
Własność: Dekalog (VII i X - nie kradnij; nie pożądaj żadnej rzeczy bliźniego swego) - najwyższa sankcja własności prywatnej (Leon XIII);
Własność prywatna nie jest jednak prawem bezwzględnym, ważniejsze jest dobro całej społeczności: stąd krytyka bogatych, którzy nie dzielą się nadmiarem swych dóbr, czy uciskają biednych
Przykład: rok szabatowy (co 7 lat) i rok jubileuszowy (co 50 lat) - Wj 23,10-11; Kpł 25
Ważny moment - Powstanie królestwa izraelskiego: naród wybrany chce żyć i funkcjonować podobnie jak inne ludy (wybór króla Saula):
1Sm 8, 10-20;
Wybierając taki sam system polityczny - naród wybrany musi poddać się także prawom i zasadom ekonomicznym, które służą temu systemowi;
Potrzeba `połączenia' praw i zasad otrzymanych od Boga oraz praw innych narodów
Uporządkowanie państwa za króla Dawida i Salomona; Jedność religijno-polityczna; Bóg litując się nad swym narodem daje „władcę wg swego serca”, który jest zapowiedzią ostatecznego Wybawcy-Mesjasza;
Po nim następuje degradacja systemu politycznego i ekonomicznego
Działalność proroków: wiele upomnień dotyczących także spraw ekonomicznych - wyzysku i niesprawiedliwości
Prorok Amos (VIII przed Chr.) - prorok sprawiedliwości społecznej
Ocena moralna wszystkich narodów: także nie oddających czci Bogu-Jahwe: uniwersalizm prawa moralnego
Sprawiedliwość między narodami - zasady dotyczą tez relacji między narodami (potępienie zniewalania innych, rabowania dóbr, zagarniania ziemi - swego rodzaju początki ius gentium - prawa międzynarodowego (nie oskarża jednak pogan o bałwochwalstwo!)
Wobec narodu wybranego:
Przejęcie systemu niewolniczego w Izraelu (choć mniej upowszechniony i łagodniejszy); niewolnictwo za długi
Korupcja (min. w sądach)
Ucisk i wyzysk ubogich
Przemoc i nadmierny luksus - wystawne życie, rozmaite rozrywki
Fałszowanie miar i wag, a także jakości towarów przez kupców
Chrystus i jego dzieło
Łk 12,13-14: Spór dwóch braci - nie ingeruje w szczegółowe kwestie ekonomiczne
Podstawowe dzieło - zbawienie wieczne człowieka; potrzeba przemiany wewnętrznej i odnowy moralnej; tu silny związek z doczesnym losem
Stąd jest to również dzieło o podstawowym znaczeniu dla ekonomii;
Przykład: Zacheusz (Łk 19,1-10)- po nawróceniu sam decyduje, z nadmiarem oddać - zadośćuczynić tym, których skrzywdził (Łk 19,8).
Najczęściej mówi się o potrzebie etyki, moralności w ekonomii; podstawą jest jednak moralny człowiek, człowiek sumienia, jego odnowa (inaczej potrzeba całego systemu kontrolnego i represyjnego, które i tak zawodzą)
Praca Jezusa w Nazarecie (także Józefa i Maryi) - podkreślenie godności pracy, miejsce odkupienia i uświęcenia człowieka
Podstawowe przesłania „ekonomiczne” Ewangelii:
Ludzie jako zarządcy dóbr danych od Boga:
Mt 21,33-46;
„Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą” (Łk 12,48)
jednocześnie też zachęta do radykalizmu dla „małej trzódki”-(Łk 12,32-34);
Troska o biednych i najsłabszych
Dzielenie się dobrami z innymi, zwłaszcza z najbardziej potrzebującymi (Dobry Samarytanin-Łk 10,23-37)
Solidarność, braterstwo, współpraca w działaniu
Bardziej szczegółowe wskazania:
Mt 22, 17-22: Czy mamy płacić podatek?: (Mt 22,21; Mk 12, 17; Łk 20, 25). Tu tez kwestia rozdziału dotycząca również kwestii politycznych (por. ST).
Za siebie również poleca zapłacić podatek Piotrowi (pieniążek w rybie-Mt 17,24-27):
Oszczędzanie a dzielenie się: Łk 12,15-12,21 - budowa nowych spichlerzy
Mateusz - celnik: Mt 9,9;
Choć: św. Jan Chrzciciel - Łk 3,10-13.
Mt 20, 1-16 - gospodarz i pracownicy w winnicy: gospodarz organizuje pracę, posyła do niej, zachęca i daje zapłatę; pracownicy - prawo do pracy i zapłaty;
Nowy Testament a ekonomia
Św. Paweł:
Wobec niewłaściwego oczekiwania końca świata: 2Tes 3,10: „Albowiem gdy byliśmy u was, nakazywaliśmy wam tak: Kto nie chce pracować, niech też nie je!”
Sam Apostoł Paweł wykonuje fizyczną pracę zarabiając na swe życie: 1Kor 3,12; 2Tes 2,9; 2Tes 3, 7-9;
Poszanowanie własności i uczciwa praca (Ef 4, 28);
Nie odrzuca bogactwa, ale właściwe jego używanie (1Tm 6,17-19).
Św. Jakub:
wiara a czyny: sprawdzianem wiary są czyny, nie ma prawdziwej religijności bez troski o biednych - wdowy i sieroty (Jk 1,27);
Jk 2, 14-17: „Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie”.
Tradycja Kościoła a ekonomia
Św. Bazyli (329-379)
Najszerzej z Ojców Kościoła mówi o kwestiach społecznych oraz angażuje się w sprawy społeczne
Przeznaczenie powszechne dóbr ponad własność prywatną
Problemem podstawowym nie ilość posiadanych dóbr, ale chciwość
Brak pomocy i podzielenia się z bliźnim - nie stracona okazją do dobra, ale grzechem;
Potępienie lichwy
Św. Jan Chryzostom (347-407)
Praca: „Nie jest pożyteczne pracować fizycznie nie pracując umysłem, a jest lenistwem pracować umysłowo nie pracując fizycznie” (Kazanie o „Mężnej niewieście”)
Św. Augustyn (354-430)
„Państwo Boże”
Jedność etyki indywidualnej i społecznej: zasady, które obowiązują miedzy jednostkami obowiązują także między narodami (IV,3);
Moralność stosunków międzynarodowych; przykład: korsarz wobec Aleksandra Wielkiego (IV,4);
Benedyktyni - „ora et labora”;
Cystersi - szczególny nacisk na rozbudowę infrastruktury służącej społeczeństwu (drogi, mosty, młyny etc.)
Św. Tomasz (1220-1272)
Także istotne znaczenie w swej etyce społecznej relacji: jednostka a społeczeństwo
Cały świat zarówno duchowy jak i materialny poddany prawu Bożemu: dobro wspólne ponad dobro jednostki;
W stosunkach międzynarodowych podstawowe zasady to także sprawiedliwość i miłość
Wartość towaru (teoria) - zależy od jego rzadkości (element obiektywny) i od upodobań klienta (element subiektywny)
Pieniądz - traktowanie jedynie jako środek wymiany; stąd obieranie procentu - lichwa odrzucane (tez Pismo św.)
Praca jako element natury - ma być źródłem szczęścia, choć jest także trudem
Słuszna płaca - zaspokojenie potrzeb pracownika i jego rodziny, jak i pewna możliwość oszczędzania;
III. Najważniejsze teksty papieży od Leona XIII do Benedykta XVI dotyczące sfery ekonomii
Krótki przegląd
Leon XIII (1878-1903)
Rerum novarum
Pius XI (1922-1939)
Quadragesimo anno
Nova impendet
Pius XII (1939-1958)
Wigilijne orędzia radiowe
Jan XXIII (1958-1963)
Mater et magistra
Pacem in terris
Paweł VI (1963-1978)
Populorum progressio
Octogesima adveniens
Jan Paweł II (1978-2005)
Laborem exercens (90-ta rocznica)
Sollicitudo rei socialis
Centesimus annus
Benedykt XVI (2005- )
Deus caritas est
Caritas in veritate
Rerum novarum-15 maj 1891 r.
Kontekst społeczno-historyczny („Rzeczy nowe”):
II Rewolucja przemysłowa; szybki rozwój kapitalizmu, rozwinięcie klasy kapitalistów i robotników; praca najemna; silny antagonizm, konflikt interesów;
Socjalizm jako radykalna próba odpowiedzi na wady kapitalizmu; Marks - istota problemu w ekonomii, własności środków produkcji
Powstawanie związków zawodowych;
Głos Magisterium Kościoła
Tzw. „kwestia społeczna”, głównie problem ekonomiczny;
Poza ukazaniem wad rozwijających się systemów, pierwszy pozytywny wykład nauczania społecznego przez Magisterium Kościoła w czasach nowożytnych;
Główne tezy ekonomiczne:
Podstawą problemu - zły ustrój społeczno-gospodarczy (ówczesny kapitalizm-liberalizm)
Fałszywe rozwiązanie: ówczesny socjalizm
Krytyka zarówno ówczesnego liberalizmu, jak i socjalizmu, jednakże szczególny nacisk na ten drugi błąd;
Podkreślenie znaczenia własności prywatnej dla funkcjonowanie społeczeństw - silne podkreślenie jej znaczenia jako wynikającej z natury
Potrzeba właściwej polityki społecznej z udziałem państwa, Kościoła i związków zawodowych
Konkretna propozycja rozwiązania problemu: upowszechnienie własności (uwłaszczenie), dzięki sprawiedliwej płacy (możliwość oszczędzania);
Quadragesimo anno-15 maja 1931 r.
Kontekst społeczno-historyczny
Krach gospodarczy - 1929-33 - pierwszy o charakterze światowym i największy do tej pory
Główne tezy:
Aktualność i wielkość nauczania Leona XIII; Kontynuacja - nowe problemy; 40-ta rocznica RN
przeciwko skrajnemu liberalizmowi - główny nacisk (por. kryzys)
Propozycja gruntownej przebudowy dotychczasowego systemu społeczno-ekonomicznego. Jako środek zaradczy przeciwko walce klasowej i problemom społecznym epoki podaje powołanie do życia zrzeszeń, czy organizacji zawodowych mających charakter korporacji. Daje ona konkretne propozycje uregulowania palących problemów społecznych, także, w perspektywie międzynarodowej - globalnej.
Sprawiedliwość i miłość społeczna - „Główną rolę do odegrania w odrodzeniu moralnym ma miłość - (QA 137).
Zasada pomocniczości (QA 79-81);
Nazwa „katolicka nauka społeczna” (disciplina socialis catholica-QA 20)
Szczegółowe wskaznia, np. na temat płacy rodzinnej;
Nowy adres encykliki: „także do wiernych chrześcijan katolików świata”
Nova impendet - 2 paźdz. 1931 r.
Czas Wielkiego kryzysu - 1929-1933:
Dramatycznie rosnąca liczba ludzi bez pracy
Encyklika o bezrobociu
Pierwsza encyklika traktująca szczegółowy problem społeczno-gospodarczy
Potrzeba zwrócenia uwagi na tych, którzy są w najgorszej sytuacji, zupełnie bez pracy: pochodzi znane wezwanie do krucjaty miłości;
Wezwanie do chrześcijańskiej mobilizacji opartej na pierwszym przykazaniu miłości ma łączyć się ze stałą modlitwą skierowaną do Boga, Tego, od którego zależy wszelka pomyślność naszych działań „Dawcy wszelkiego dobra”.
Przyczyny kryzysu.
Wigilijne orędzia radiowe Piusa XII
Nacisk na prawo naturalne oraz poszanowanie godności i praw osoby ludzkiej, min. przemówienie z 1942 r.;
Płaca rodzinna;
Własność prywatna dla wszystkich (choćby niewielka);
Przeniknięcie ustroju społecznego duchem chrześcijańskim;
Sprzyjanie rozwojowi więzi społecznych i łagodzenie konfliktów
Potępienie wobec komunizmu, nazizmu i faszyzmu
Zagrożenie materializmem, a także przez nieuporządkowany rozwój techniki, który może wprowadzać zamieszanie w życiu społecznym w jego naturalnym rozwoju
Jan XXIII- Mater et Magistra z 15 maja 1961 r.
Jako główny problem społeczny widzi nie zubożenie klasy robotniczej i wyzysk ze strony kapitalistów, ani liberalizm ekonomiczny, ale nierównomierny podział dochodu społecznego w skali państwa jak i międzynarodowej; (sprawiedliwość rozdzielcza)
Zasada humanizmu chrześcijańskiego - człowiek w perspektywie nadprzyrodzonej
Problemy ówczesne:
Zanalizował zjawisko przeludnienia i niedorozwoju w krajach najbiedniejszych - zasady rozwiązania (MM 185-195);
Problem technicznego i ekonomicznego zacofania rolnictwa wobec szybkiego rozwoju miast; podkreślenie znaczenia wsi i produkcji rolnej; (MM 137-141; 150-152)
Duża rola i odpowiedzialność państwa (sprawiedliwość rozdzielcza)
Problem neokolonializmu i jego zagrożenia (MM 171-174)
Potrzeba rozwinąć współpracę między narodami (MM 200-211) opartą na porządku moralnym, którego podstawą jest Bóg;
Metodologia KNS: „zbadać, ocenić, działać” (MM 234)
Jan XXIII- Pacem in terris z 11 kwietnia 1963 r.
Charakter głównie społeczno-polityczny; niebezpieczeństwo wybuchu wojny atomowej;
Bardzo istotne kwestie dotyczące procesu globalizacji; pokój światowy może być oparty tylko na właściwych zasadach
Adres: „do wszystkich ludzi dobrej woli”
Argumentacja głównie oparta na zasadach moralnych i „słusznym rozumie” (prawie naturalnym)
Godność i prawa osoby - katalog praw (PT 11-27) jak i obowiązków człowieka (PT 28-45) - ład i porządek między ludźmi jest podstawą pokoju na świecie (PT 1-3)
Podkreślenie wzrastającej współzależności między państwami (PT 130-135)
Potrzeba rządu światowego:
Podaje zasady ustanowienia i działania takiej władzy (PT 138-145)
Gaudium et spes-7 grudnia 1965 r.
Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym
Podstawy KNS; znaki czasu (p. 4); humanizm; dialog ze światem
Aktywność ludzka w świecie - podstawowe zasady (p. 33-39)
Życie gospodarczo-społeczne - (63-72)
Człowiek zobowiązany do dbałości o swój byt i całej ludzkości
Wezwanie do likwidacji dysproporcji rozwojowych
Potrzeba pokoju, współpracy i oparcia się o zasady głoszone przez Kościół
Potrzeba stworzenia wspólnoty międzynarodowej (83-90)
Poszanowanie wolności i godności każdego kraju i narodu
Szczególna rola Kościoła jako mediatora konfliktów i nauczyciela zasad;
Paweł VI - Populorum progressio z 26 marca 1967 r.
Kontekst: Druga połowa lat 60-tych - narastanie dysproporcji miedzy narodami; zarzewie nowych konfliktów
Tytuł: „o popieraniu rozwoju narodów” - charakter globalny problemu
Rozwinięcie: Gaudium et spes - Życie gospodarczo-społeczne - (63-72)
I część encykliki: Rozwój integralny człowieka
Rozwój integralny: przyczyniający się do rozwoju „każdego człowieka i całego człowieka”
II część: Sprawiedliwość społeczna w skali międzynarodowej - solidarny rozwój ludzki
Potrzeba niwelowania różnic w rozwoju gospodarczym i społecznym
Podstawy nauczania o potrzebie budowy „cywilizacji miłości” (PP 73) - samo sformułowanie w „Orędziu na Światowy Dzień Pokoju 1977”
Paweł VI - Octogesima adveniens z 14 maja 1971 r.
Forma listu apostolskiego
Nowe problemy związane z zachodnim światem uprzemysłowionym i społeczeństwem postindustrialnym;
Silna urbanizacja - przeludnienie miast
Problem degradacji środowiska naturalnego
Silny rozwój środków komunikacji społecznej
Inne: problem miejsca młodzieży, kobiety we współczesnym świecie; problem dyskryminacji rasowej, religijnej etc.
Konieczność solidarnego działania
Jan Paweł II- Laborem exercens z 1981 r.
O pracy ludzkiej - 90-ta rocznica RN
Szczegółowe zagadnienie potraktowane szerzej
Praca w perspektywie zbawczej: od stworzenia do odkupienia
Człowiek - podmiotem i celem pracy (LE 6-7)
Krytyka materialistycznych podejść i uprzedmiotowienia człowieka zarówno ze strony kapitalizmu, jaki komunizmu
Godność pracy, prawo do pracy, zobowiązanie do pracy (LE 16) - rozwiązanie konfliktu między pracownikami a właścicielami kapitału
Zatrudnienie i słuszna płaca (LE 18-19)
Uprawnienia do zrzeszania się - związki zawodowe
Jan Paweł II- Sollicitudo rei socialis z 1987 r.
Wskazuje na potrzebę (w związku ze zmianami społeczno-gospodarczymi) bogatszej i bardziej zróżnicowanej koncepcji rozwoju (SRS 4)
Problemy rozwoju w perspektywie ostatnich 20-tu lat (wcześniej zbyt optymistycznie - SRS 13)
Pozytywne elementy rozwoju międzynarodowego:
Prawdziwy rozwój a nieokreślony postęp - potrzeba bardziej wzbogacać „być” niż „mieć” (SRS 28).
„Na płaszczyźnie międzynarodowej (SRS 33)
Przeszkoda „struktury grzechu” (SRS 36nn) - podstawowe rozwiązanie: solidarność pojęta w duchu chrześcijańskim (SRS 38-40)
Wskazania szczegółowe: „Opcja, czy miłość preferencyjna na rzecz ubogich” (SRS 42)
Jan Paweł II- Centesimus annus z 1 maja 1991 r.
W setną rocznicę RN;
Kontekst: upadek bloku komunistycznego
Treść:
Rekapitulacja nauki społecznej Kościoła i nowe wyzwania
Źródła i przyczyny upadku ekonomii marksistowskiej i bloku komunistycznego (odrzucenie prawdziwej godności człowieka, materializm etc.)
Tworzenie nowego ładu społecznego po 1989 (zwłaszcza w krajach po upadku komunizmu) - Potrzeba wprowadzenia ładu we współczesne myślenie: odpowiednich zasad i wartości
Pozytywnie o demokracji, ale ostrzeżenie przed konsumpcjonizmem
Tak dla wolnego rynku, ale potrzeba większej współpracy między narodami i wsparcia zwłaszcza ubogich i zacofanych w rozwoju;
Ponadto potrzeba właściwej interwencji państwa w sferę gospodarki;
Benedykt XVI - Caritas in veritate
40 (42) rocznica Poppulorum progressio
Spis treści:
Przesłanie Populorum progressio
Rozwój ludzki w naszych czasach
Braterstwo, rozwój ekonomiczny i społeczeństwo obywatelskie
Rozwój ludów, prawa i obowiązki, środowisko
Współpraca rodziny ludzkiej
Rozwój narodów a technika
IV. Podstawowe zasady KNS w życiu ekonomicznym
Przegląd
Personalizm - godność osoby ludzkiej
Dobro wspólne i powszechne przeznaczenie dóbr
Solidarność
Pomocniczość
Miłość i sprawiedliwość społeczna
Prawda i wolność - wartości
Jedność wszystkich zasad i wartości
Personalizm - godność osoby ludzkiej
Szczególna godność człowieka - społeczeństwo, jego organizacja, życie społeczne - rola służebne w rozwoju człowieka; równość co do godności
Człowiek - „drogą Kościoła” (RH 14);
Wymiar ekonomiczny podporządkowany charakter w służbie człowiekowi;
Prawa i obowiązki człowieka (w sferze ekonomicznej):
Prawo do pracy; prawo do sprawiedliwej zapłaty; prawo do strajku; prawo do wypoczynku;
Prawo do własności prywatnej; prawo do współwłasności środków produkcji; prawo do korzystania z dóbr materialnych dla zaspokojenia potrzeby rozwoju integralnego i prowadzenia godnego życia (w rodzinie)
Prawo do inicjatywy gospodarczej
W nauce chrześcijańskiej korelatem praw są zawsze obowiązki
Praca jako czynnik produkcji - człowiek nie jest tylko jednym z elementów procesu produkcji, jest podmiotem pracy i ostatecznym jest sensem i znaczeniem
Dobro wspólne i powszechne przeznaczenie dóbr
PPD a DW [natura (stworzenie) - kultura (całość wytworów ludzkich)]
PPD - naturalny i pierwotny charakter prawa; Bóg stwarza i oddaje świat człowiekowi; obecnie to zdobycze techniczne i naukowe decydują o bogactwie i sile narodów, ich podział również musi uwzględniać PPD (CA 32)
DW - całość wytworów ludzkich, ale także dobro otrzymane w akcie stworzenia - por. podziałały ziemi, oceanów, przestrzeni powietrznej, czy kosmosu (początki)
PPD a własność prywatna (podporządkowany charakter)
Dobro wspólne:
„suma warunków życia społecznego, jakie bądź zrzeszeniom, bądź członkom społeczeństwa pozwalają osiągnąć pełniej i łatwiej własną doskonałość” (KDK 26)
Zasada dobra wspólnego ukierunkowuje działalność całej społeczności (państwa, czy całej ludzkości)
Każdy człowiek i cała społeczność, zobowiązani do tworzenia dobra wspólnego oraz mają prawo z niego korzystać (min. właściwy podział dóbr materialnych)
Dobro wspólne a dobro indywidualne (element, cześć)
Dobro wspólne a dobro osoby (nie może być sprzeczności - osoba podstawa i „kryterium” dobra wspólnego)
PPD a opcja preferencyjna wobec ubogich
Pomocniczość
Sformułowana przez Piusa XI
„… niewzruszoną przecież pozostanie najwyższa zasada filozofii społecznej, której ani podważać, ani osłabiać nie wolno: jak jednostkom ludzkim nie wolno odejmować i przekazywać społeczności tego, co jednostki te z własnej inicjatywy i własną mogą wytworzyć pracą, tak samo jest naruszeniem sprawiedliwość, gdy się to, co mniejsze i niższe społeczności wykonać i dokonać mogą, przydzielić większym i wyższym władzom społecznym; poza tym wyrządza to szkodę wielką i podrywa porządek społeczny. Wszelka czynność społeczna bowiem powinna w pojęciu i istocie swojej wspomagać członki ciała społecznego, nigdy zaś ich nie rozbijać, ani nie wchłaniać” (QA 80)
Potrzeba-konieczność pomocy-interwencji:
a) niezdolność do wypełnienia swoich obowiązków
b) zadanie możliwe do wypełnienia tylko przez większą jednostkę
Schemat:
Państwa, organizmy społeczne większe i silniejsze
Jednostki, małe grupy, małe i słabe państwa i instytucje
Podstawa tej zasady także w osobie ludzkiej - pierwszeństwem jej i jej rozwoju nad państwem, większą społecznością
Wymaga rozwoju wszelkiego typu struktur pośrednich w społeczeństwie - wynika z natury człowieka (por. QA)
Por. np. odpowiedzialna praca, inicjatywa gospodarcza, zarządzanie poszczególnymi działami gospodarki w krajach rozwijających się
Solidarność
Szerzej omówiona przez Pawła VI w „Populorum progressio”, następnie rozwinięta przez JPII w SRS i BXVI CV.
Oznacza: wspólne realizowanie wyznaczonych celów; zgodność w działaniu i wzajemne wspieranie się
Realne zobowiązanie i zaangażowanie na rzecz dobra wspólnego (nie jest to kwestia uczuć i chęci)
Podstawą - społeczna natura człowieka
Dla chrześcijan dodatkowe uzasadnienie w solidarności Boga z człowiekiem w osobie Jezusa Chrystusa
Jej rozwój spowodowany szczególnym wzrostem współzależności międzyludzkiej i między narodami - na płaszczyźnie globalnej (SRS 38)
Szczególnie ważna przy realizacji zadań wymagających zaangażowania wielu ludzi, czy nawet państw, zadań na płaszczyźnie globalnej, por. kwestia zmian klimatycznych
Współpraca, ale też pomoc słabszym
Miłość i sprawiedliwość społeczna
Sprawiedliwość - oddać każdemu to, co mu się należy
Św. Tomasz z Akwinu: 3 wymiary sprawiedliwości
prawna (legalna), rozdzielcza (dystrybucyjna) i wymienna (komutatywna)
społeczność-państwo
jednostka jednostka
Sprawiedliwość społeczna - wraz z rozwojem „kwestii społecznej”; oddać każdemu to co się mu należy z racji jego niezbywalnej godności wg porządku dobra wspólnego;
Dotyczy rzeczy i spraw w porządku materialnym i duchowym
Od Leona XIII, szczególny wkład w rozwój pojęcia Pius XI
Podstawowa zasada w stosunkach społecznych, regulująca życie międzyludzkie; także w relacjach międzynarodowych
Jej zadaniem jest budowa ładu, wprowadzanie porządku w relacje społeczne i międzynarodowe
Jest wymogiem, koniecznością, progiem minimalnym: „przynajmniej to, co się należy według sprawiedliwości”;
Termin „miłość społeczna” pochodzi najpewniej od św. Tomasza; pełniejsze zastosowanie w KNS i nadanie jej właściwej treści - Pius XI;
Miłość jako cnota moralna a miłość jako zasada regulująca życie społeczne:
Benedykt XV, encyklika o pokoju Pacem Dei munus z 23 maja 1920 r.: „Nie ma bowiem innego prawa miłości ewangelicznej dla poszczególnych jednostek, a innego dla państw i narodów, tworzonych przecież z poszczególnych ludzi”
Społecznotwórczy charakter miłości:
Św. Augustyn: „Dwie miłości zbudowały dwa miasta: miłość siebie, posunięta aż do pogardy Boga, zrodziła miasto ziemskie; miłość Boga, posunięta aż do pogardy siebie, zrodziła miasto niebieskie” (Państwo Boże XIV, 28)
Miłość jako podstawowa-najważniejsza zasada życia społecznego:
„Jednak nawet wówczas, gdyby człowiek wszystko otrzymał, co mu się ze sprawiedliwości należy, zostałoby jeszcze bardzo szerokie pole dla działania miłości. Sprawiedliwość bowiem, nawet najwierniej przestrzegana, sama z siebie może wprawdzie usunąć przyczyny walk społecznych, nigdy jednak nie zdoła złączyć serc i umysłów. […] A bogate doświadczenie dowodzi, że gdy tej łączności braknie zawodzą nawet najmędrsze przepisy” (Pius XI, QA 137)
Miłość musi mieć jednak oparcie w sprawiedliwości i być w niej zakotwiczona inaczej staje się nieuporządkowanym uczuciem, emocją, która może prowadzić w niewłaściwym kierunku (cf. BXVI - „miłość w prawdzie”)
„Sprawiedliwość jutra będzie tym, co dzisiaj nazywamy caritas, tak samo jak sprawiedliwość dzisiejsza jest wczorajszą caritas” (Ch. Gide, Solidarité ou charité).
„Cywilizacja miłości” (Paweł VI, Orędzie na Światowy Dzień Pokoju 1977”; JPII, DM 14; SRS 33, CA10).
„In necessariis unitas, in dubiis libertas, in omnibus caritas” - Św. Augustyn
Prawda i wolność - wartości
„Wartości społeczne wyrażają ocenę tych określonych aspektów dobra moralnego, które zasady chcą uzyskać, przedstawiając się jako punkty odniesienia dla właściwej budowy i prowadzenia uporządkowanego życia społecznego” (KNSK 197);
„Wszystkie wartości społeczne są nieodłącznie związane z godnością osoby ludzkiej, sprzyjając jej autentycznemu rozwojowi” (KNSK 197);
„Prawda, sprawiedliwość i wolność to wartości, które wypływają i czerpią moc do rozwoju z wewnętrznego źródła miłości” (KNSK 205);
Prawda: „Im bardziej osoby i grupy społeczne starają się rozwiązywać problemy społeczne zgodnie z prawdą, w tym większym stopniu odstępują od samowoli i stosują się do obiektywnych wymogów moralności” (KNSK 198)
Wolność: to najwyższy znak Bożego obrazu w człowieku.
„Nie należy zawężać znaczenia wolności i rozpatrywać jej w perspektywie czysto indywidualistycznej i sprowadzać do samowolnego i niekontrolowanego korzystania ze swej autonomii” (KNSK 199)
„Pełnia wolności polega na rozporządzaniu sobą, w świetle autentycznego dobra, wpisanego w horyzont powszechnego dobra wspólnego” (KNSK 200)
V. Problem rozwoju i wzrostu ekonomicznego w kontekście globalnym
Rzut oka wstecz
Pawła VI - „Populorum progressio” - 1967 r.
podtytuł: “o popieraniu rozwoju ludzkim”
Jan Paweł II - w Sollicitudo rei socialis - 1987 r.
podtytuł: “z okazji dwudziestej rocznicy ogłoszenia `Populorum progressio'”
Benedykt XVI - Caritas in veritate - 2009 (2007)
podtytuł: “o integralnym rozwoju ludzkim w miłości i prawdzie”
Caritas in veritate -Miłość w prawdzie; Podstawowa treść:
Przesłanie Populorum progressio
Rozwój ludzki w naszych czasach
Braterstwo, rozwój ekonomiczny i społeczeństwo obywatelskie
Rozwój ludów, prawa i obowiązki, środowisko
Współpraca rodziny ludzkiej
Rozwój narodów a technika
Tezy
Wprowadzenie:
p. 2: „Miłość (caritas) jest królewską drogą nauki społecznej Kościoła. […] jest nie tylko zasadą mikrorelacji: więzi przyjacielskich, rodzinnych, małej grupy, ale także makrorelacji: stosunków społecznych, ekonomicznych i politycznych”.
p. 3: „Prawda jest światłem nadającym miłości sens i wartość. […] Bez prawdy miłość kończy się na sentymentalizmie. […] W kulturze bez prawdy istnieje ryzyko wypaczenia miłości”.
p. 4: „Chrześcijaństwo miłości bez prawdy można łatwo zamienić na magazyn dobrych uczuć, pożytecznych we współżyciu społecznym, lecz marginalnych”.
p. 4: „przeżywanie miłości w prawdzie prowadzi do zrozumienia, że wybór wartości chrześcijańskich jest nie tylko sprawą pożyteczną, ale niezbędną dla budowania dobrego społeczeństwa oraz prawdziwego, integralnego rozwoju ludzkiego.
p.5 Miłość (caritas) jako dar
„Na tę dynamikę miłości przyjętej i ofiarowanej odpowiada nauka społeczna Kościoła. Jest ona «caritas in veritate in re sociali»: głoszeniem prawdy miłości Chrystusa w społeczeństwie. Nauka ta jest posługą miłości, ale w prawdzie”.
p.6: „sprawiedliwość jest niepodzielnie związana z miłością, towarzyszy jej. Sprawiedliwość jest pierwszą drogą miłości, jak powiedział Paweł VI, jest jej «najmniejszą miarą», stanowi integralną część tej miłości […]”.
p.7 - dobro wspólne: „W społeczeństwie znajdującym się na drodze do globalizacji, dobro wspólne i zaangażowanie na jego rzecz muszą przyjąć wymiar całej rodziny ludzkiej, to znaczy wspólnoty ludów i narodów, aby nadać kształt jedności i pokoju miastu człowieka, czyniąc je w pewnej mierze antycypacją zapowiadającą miasto Boże bez barier”.
p. 8 - Paweł VI i PP - główna teza o integralnym rozwoju ludzkim
p.9 - Problem i odpowiedź: „Ryzyko naszych czasów polega na tym, że faktycznej wzajemnej zależności między ludźmi i narodami nie odpowiada etyczne współdziałanie sumień i umysłów, którego wynikiem mógłby być rozwój naprawdę ludzki. Jedynie dzięki miłości, oświeconej światłem rozumu i wiary, możliwe jest osiągnięcie celów rozwoju bardziej ludzkich i humanizujących.”
[…]Kościół nie ma do zaofiarowania technicznych rozwiązań i jest «jak najdalszy od mieszania się do rządów państw». Ma jednak misję prawdy do spełnienia, w każdym czasie i okolicznościach, dla społeczeństwa na miarę człowieka, jego godności i powołania”.
Pojęcia i ich rozumienie: wzrost - rozwój - postęp
Powszechne pojęcia: kraje rozwinięte, rozwijające się, słabo rozwinięte
Rozwój, postęp - zmiana na lepsze, poprawa; Wzrost - częściej jedynie, jako zmiana ilościowa
Wzrost i rozwój gospodarczy:
Wzrost gospodarczy - zwiększenie się produkcji dóbr i usług w danym okresie (najczęściej - rocznie); główny miernik: PKB - całkowity lub na 1 mieszkańca.
Rozwój gospodarczy - jest pojęciem szerszym obejmując zarówno zmiany ilościowe jak i jakościowe w gospodarce; zawiera w sobie wzrost, ale także wszelkie zmiany własnościowe, instytucjonalne, infrastrukturalne etc. w gospodarce. Trudny do zmierzenia.
Miernik wzrostu - PKB (Produkt Krajowy Brutto) - całkowity lub na 1 mieszkańca. Czy właściwy pomiar wzrostu dobrobytu?
Tempo wzrostu PKB:
R - tempo wzrostu gospodarczego
Delta Y - przyrost dochodu narodowego w ciągu roku
Y - poziom dochodu narodowego osiągnięty w poprzednim roku
Czynniki wzrostu - praca, ziemia, surowce, kapitał-inwestycje (zwiększenie lub wzrost wydajności). Podstawowe znaczenie dla wydajności ma postęp techniczny;
Prosty neoklasyczny model wzrostu zakłada równomierny wzrost wszystkich czynników produkcji, co prowadzi do zrównoważonej ścieżki wzrostu; Potrzeba uwzględnienia postępu technicznego i jego wpływu na wzrost produkcyjności;
Interwencja państwa może stymulować większy wzrost i rozwój zwłaszcza poprzez inwestycje w kapitał ludzki i rzeczowy (rozwój oświaty i szkolnictwa, modernizacja aparatu wytwórczego)
Wyrównywanie się poziomu rozwoju gospodarczego: głównie ze względu na transfer technologii.
Pojęcie „rozwoju” w NSK (CV-rozdz. I: Przesłanie Populorum progressio)
Tak jak NSK upomina się o właściwą hierarchia dziedzin, w której sfera ekonomii ma pozycję służebną, podporządkowaną, tak również widzi kwestie rozwoju. Rozwój, czy wzrost gospodarczy ma mieć funkcję pomocniczą, podporządkowaną całościowemu-integralnemu rozwojowi człowieka.
Np. gdy spadek PKB na 1 mieszkańca, czy to oznacza degradację człowieka, regres w jego rozwoju ludzkim jako osoby? Choć z drugiej strony może to być wynikiem niewłaściwego postępowania człowieka (także moralnego).
Co oznacza integralny rozwój ludzki?
Integralny-prawdziwy rozwój ludzki: „rozwój każdego i całego człowieka” (CV 18; PP 14).
„Autentyczny rozwój ludzki dotyczy całości jego osoby we wszystkich jej wymiarach” (CV 11).
„Integralny rozwój ludzki na płaszczyźnie naturalnej, odpowiedź na powołanie Boga Stwórcy domaga się własnej realizacji w «transcendentalnym humanizmie, który udziela [człowiekowi] największej pełni życia; taki jest najwyższy cel osobistego rozwoju». Tak więc powołanie chrześcijańskie do takiego rozwoju dotyczy zarówno wymiaru przyrodzonego, jak i nadprzyrodzonego; z tego powodu, «kiedy Bóg zostaje zepchnięty na dalszy plan, nasza zdolność rozeznania naturalnego porządku, celu i „dobra” zaczyna słabnąć»” (CV 18).
Znaczące tempo wzrostu gospodarczego na osobę wystąpiło dopiero ok. 200 lat temu w krajach rozwiniętych. W innych - o wiele później. Wcześniej, tzw. rozwój ekstensywny.
Wzrost i rozwój gospodarczy a rozwój integralny człowieka
Jak wzajemnie na siebie oddziałują?
Zmiana warunków społeczno-ekonomicznych a integralny rozwój człowieka
Prawdziwy rozwój człowieka a rozwój gospodarczy.
„przyczyny zacofania w rozwoju nie są w pierwszym rzędzie o charakterze materialnym. Zachęcał do poszukiwania ich w innych wymiarach człowieka. W pierwszym rzędzie w woli, która często zaniedbuje obowiązki solidarności. Po drugie w myśli, która nie zawsze potrafi dobrze ukierunkować pragnienie. Dlatego w dążeniu do rozwoju potrzebni są «ludzie zdolni do wnikliwej refleksji, poszukujący nowego humanizmu, dzięki któremu człowiek współczesny mógłby odnaleźć samych siebie». Ale to nie wszystko. Zacofanie w rozwoju ma jeszcze ważniejszą przyczynę niż braki w myśleniu: to «brak braterstwa między ludźmi i między narodami». Czy ludzie o własnych siłach mogą osiągnąć to braterstwo? Społeczeństwo coraz bardziej zglobalizowane zbliża nas, ale nie czyni nas braćmi.” (CV 19).
Zawężona wizja osoby i jej rozwoju: CV 29: „Zdarza się, że kraje ekonomicznie rozwinięte lub znajdujące się na drodze rozwoju, eksportują do krajów ubogich, w kontekście ich stosunków kulturalnych, handlowych i politycznych, tę zawężoną wizję osoby i jej przeznaczenia. To szkoda, którą autentycznemu rozwojowi wyrządza «nadrozwój», gdy towarzyszy mu «niedorozwój moralny»”.
Inne aspekty rozwoju: kulturowy CV 26; szacunek dla życia - CV 28; wolność religijna CV 29; etc.
Miłość jako zasadnicza siła rozwoju (CV13.19);
Przy złożoności rozwoju potrzeba odpowiednich programów, interdyscyplinarności - korzystania z szerokiej dostępnej wiedzy:
CV 30: „to wspólne działanie wymaga ukierunkowania […] Miłość nie wyklucza wiedzy, co więcej, domaga się jej, krzewi ją i ożywia od wewnątrz. […] Działanie bez wiedzy jest ślepe, a wiedza bez miłości jałowa”.
CV 32: zależność: ekonomia - postawa moralna: „dochodzi do zbieżności między wiedzą ekonomiczną i oceną moralną. Koszty ludzkie zawsze są także kosztami ekonomicznymi, a złe funkcjonowanie ekonomii pociąga za sobą również koszty ludzkie”.
Mądrość Kościoła wobec prawdy o grzechu i słabości ludzkiej - CV 34 - potrzeba współpracy, braterstwa - zalecenie zasady bezinteresowności.
Charakterystyka współczesnego rozwoju (CV - Rozdz. II)
„Paweł VI miał wyraźną wizję rozwoju. Przez pojęcie «rozwój» chciał wskazać jako cel uwolnienie narodów przede wszystkim z głodu, nędzy, chorób endemicznych i analfabetyzmu” (CV 21)
„Dzisiaj obraz rozwoju jest policentryczny. Liczni są uczestnicy i przyczyny zarówno zapóźnienia w rozwoju, jak i rozwoju, a winy i zasługi są zróżnicowane. […] Linia podziału między krajami bogatymi i ubogimi nie jest tak wyraźna, jak w czasach Populorum progressio, jak już sygnalizował Jan Paweł II. Powiększa się bogactwo światowe pojmowane globalnie, ale wzrastają nierówności. W bogatych krajach ubożeją nowe kategorie społeczne i rodzą się nowe formy ubóstwa” (CV 22)
Głód - CV 27: „Głód zależy nie tyle od niewystarczających zasobów materialnych, ile raczej od niewystarczających zasobów społecznych, spośród których najważniejszy jest natury instytucjonalnej. To znaczy, brakuje struktury instytucji ekonomicznych, […].Problemem niepewności jeśli chodzi zaopatrzenie w żywność należy się zająć w perspektywie długiego okresu, eliminując powodujące ją przyczyny strukturalne i promując rozwój rolnictwa w krajach ubogich […]”.
Technika a rozwój ludzki
Technika, technologie - obecnie główny czynnik wzrostu gospodarczego
CV 14 - „Technika, rozważana sama w sobie, jest dwuznaczna”.
Rozdz. 6:
CV 69: „Problem rozwoju jest dzisiaj ściśle związany z postępem technologicznym, z jego zadziwiającymi zastosowaniami w dziedzinie biologicznej. Technika - warto to podkreślić - jest faktem głęboko ludzkim, związanym z autonomią i wolnością człowieka. W technice wyraża się i potwierdza panowanie ducha nad materią”.
Tamże: „Ukazuje ona człowieka i jego aspiracje do rozwoju, wyraża skłonność człowieka do stopniowego przezwyciężania pewnych uwarunkowań materialnych. Dlatego technika wpisuje się w przykazanie uprawiania i doglądania ziemi (por. Rdz 2, 15)…”.
Zagrożenie:
CV 70: „Rozwój technologiczny może zrodzić ideę samowystarczalności techniki, jeżeli człowiek, stawiając sobie tylko pytanie jak, nie zastanawia się nad wieloma dlaczego, które skłaniają go do działania”.
Pojmowana jako element wolności absolutnej - bez ograniczeń. CV 70: „Proces globalizacji mógłby zastąpić ideologie techniką, która sama stałaby się władzą ideologiczną, narażającą ludzkość na ryzyko zamknięcia się wewnątrz pewnego a priori, z którego nie mogłaby wyjść, aby spotkać istnienie i prawdę”.
Mentalność technicystyczna: „utożsamienia prawdy z rzeczą możliwą do zrobienia. Ale kiedy jedynym kryterium prawdy jest skuteczność i użyteczność, rozwój zostaje automatycznie zanegowany”
CV 70: „Technika pociąga głęboko człowieka, ponieważ uwalnia go od ograniczeń fizycznych i poszerza mu horyzont. […] Stąd pilna potrzeba formacji do etycznej odpowiedzialności w posługiwaniu się techniką”.
CV 71: „Rozwoju nie zapewnią nigdy całkowicie siły w jakiejś mierze automatyczne i bezosobowe, zarówno siły rynku, jak i polityki międzynarodowej. Rozwój jest niemożliwy bez ludzi prawych, bez fachowców w ekonomii oraz polityków, którzy w swoim sumieniu przeżywają głęboko wezwanie dobra wspólnego. Potrzebne jest zarówno przygotowanie zawodowe, jak i spójność moralna”.
CV 73: „Z rozwojem technologicznym związany jest zwiększający się wpływ środków społecznej komunikacji”.
Tamże: „Biorąc pod uwagę ich podstawową rolę w określaniu zmian w sposobie postrzegania i poznawania rzeczywistości oraz samej osoby ludzkiej, rzeczą konieczną staje się uważna refleksja nad ich wpływem, zwłaszcza w odniesieniu do etyczno-kulturowego wymiaru globalizacji i solidarnego rozwoju narodów”.
Ze względu na swój wpływ mogą stać ważnym narzędziem humanizacji życia międzynarodowego, „pogłębienia komunii narodów oraz etosu społeczeństw”;
CV 74: Bioetyka: „Pierwszym i kluczowym polem walki kulturowej między absolutyzmem techniki a odpowiedzialnością moralną człowieka jest dzisiaj bioetyka, na terenie której rozgrywa się kwestia integralnego rozwoju ludzkiego”.
Materialistyczna i mechanistyczna mentalność: CV 75: Klonowanie, in vitro, badania na embrionach, hybrydyzacja, aborcja, eutanazja etc.
Wpływ ducha technicystycznego na życie wewnętrzne: CV 76: „w skłonności do rozpatrywania problemów i napięć związanych z życiem wewnętrznym jedynie z punktu widzenia psychologicznego, aż do redukcjonizmu neurologicznego”.
VI. Wybrane problemy etyki biznesu
Mikro i makroekonomia, ekonomia globalna
Mikroekonomia - nauka zajmująca się analizą decyzji i działań ekonomicznych podejmowanych przez jednostki, czy niewielkie organizmy gospodarcze
Makroekonomia - nauka o gospodarce jako całości analizująca zachodzące zależności między różnymi jej częściami i podmiotami
Ekonomia globalna - nauka, której przedmiotem są procesy ekonomiczne dokonujące się w skali całego globu
Funkcjonujące otoczenie:
TRIO:
Państwo - Rynek - Społeczeństwo obyw.
JPII-CA 35; BXVI-CV 38
Moralność a poszczególne działy ekonomii
Odrzucenie niewłaściwej autonomii ekonomii (od zasad moralnych): „Następnie przekonanie o konieczności autonomii ekonomii, która nie powinna akceptować «wpływów» o charakterze moralnym, doprowadziło człowieka do nadużywania narzędzia ekonomicznego nawet w sposób niszczycielski” (CIV 34).
Kolejny błąd (w hierarchii wartości): „przyczyną poważnego braku równowagi jest oddzielenie działalności ekonomicznej, do której należałoby tylko wytwarzanie bogactw, od działalności politycznej, do której należałoby osiąganie sprawiedliwości przez redystrybucję dóbr” (CIV 36). Choć: „działalności ekonomicznej nie można uważać za antyspołeczną” (Tamże). „Nie trzeba zapominać, że rynek nie istnieje w stanie czystym. Przyjmuje on kształt od konfiguracji kulturowych, które go specyfikują i ukierunkowują. Istotnie, ekonomia i finanse jako narzędzia mogą być źle używane, kiedy posługujący się nimi ma jedynie zamiary egoistyczne” (Tamże).
„Sfera ekonomiczna nie jest ani etycznie neutralna, ani ze swej natury nieludzka i antyspołeczna. Należy ona do działalności człowieka, i właśnie dlatego, że jest ludzka, powinna być etycznie strukturyzowana i instytucjonalizowana” (CIV 36).
„Pozyskiwanie zasobów, finansowanie, produkcja, konsumpcja i wszystkie pozostałe fazy cyklu ekonomicznego mają nieuchronnie implikacje moralne. Tak więc każda decyzja ekonomiczna ma konsekwencję o charakterze moralnym. Wszystko to znajduje także potwierdzenie w naukach społecznych oraz w tendencjach współczesnej ekonomii” (CIV 37).
Etyka biznesu
Pojęcie: Dziedzina etyki zajmująca się etycznym wymiarem działalności gospodarczej
Silny rozwój w USA w latach 80-tych, obecnie większość kursów MBA zawiera wykład z etyki biznesu.
Różna podstawa i baza budowania etyki biznesu, tak jak i różne podejście do etyki generalnie.
Pewne rysy wspólne wszystkich - pewne podstawowe wartości i zasady: „nie kradnij”, „nie kłam” etc.
NSK odnosi to do prawa naturalnego wspartego Objawieniem (jak chociażby „Dekalog”).
Niejednokrotnie nadużywanie pojęcia etyka - pewne subiektywne koncepcje dostosowane do potrzeb osób, firm, czy światopoglądu ludzi.
Zagadnienia szczegółowe z etyki biznesu
Cena:
Co oznacza uczciwa cena?
Składowe ceny:
koszty (materiały, płace, transport, reklama etc.)
marża (zysk)
Jak wysoka może być marża?
Czy można to ustalić?
Reklama:
Czy reklama jest etyczna?
Jaka reklama jest etyczna?
Jak dużo reklamy jest dopuszczalne?
Płaca:
Zyski właścicieli kapitału
Wynagrodzenie zarządu
Płace pracowników
Podatki:
Czy każdy obywatel jest zobowiązany do uczciwego i terminowego płacenia podatków?
Czy można uczestniczyć w transakcjach gospodarczych, których głównym celem jest zmniejszenie lub niepłacenie podatków?
Praca „na czarno”?
Czy można transferować kapitał za granice po to, by płacić mniejsze podatki?
Metody konkurencji w biznesie:
Co jest dopuszczalne?
Co jest niedopuszczalne?
Etyka biznesu w CIV
CIV 40: Obecnie głębokie zmiany w pojmowaniu przedsiębiorczości i samego przedsiębiorstwa:
- redukcja wymiaru społecznego w współczesnym przedsiębiorstwie - zyski niemal wyłącznie dla właściciela kapitału;
- zmiana w zarządzaniu - w większości firm brak jednego dyrektor identyfikującego się z nią i za nią w pełni odpowiedzialnego;
- mniejsza „zależność terytorialna” firm od społeczności lokalnej;
- wzrost kosmopolitycznej klasy menadżerów;
- bardziej rozwinięte transfery kapitałów za granicę
Postulat: potrzeba większej świadomości konieczności odpowiedzialności społecznej przedsiębiorstwa (Tamże);
CIV 41: Wielostronne-szerokie znaczenie przedsiębiorczości:
- znaczenie ludzkie dla rozwoju człowieka;
„dlatego jest rzeczą słuszną, aby każdemu pracownikowi była ofiarowana możliwość wniesienia własnego wkładu, tak by on sam «miał poczucie, że pracuje „na swoim”». Nie przypadkowo Paweł VI nauczał, że «każdy pracownik w pewien sposób stwarza»”.
- rozszerzenie binomium: rynek-państwo prywatne-państwowe
CIV 45: „Właściwa” etyka biznesu
- „Ekonomia bowiem potrzebuje etyki dla swego poprawnego funkcjonowania; nie jakiejkolwiek etyki, lecz etyki przyjaznej osobie”.
- „Powstają ośrodki studiów i programy formacyjne w dziedzinie etyki biznesu”;
- „Procesy te spotykają się z przychylnymi opiniami i zasługują na szerokie wsparcie””
- „Trzeba jednak opracować dobre kryterium rozeznania, ponieważ zauważa się pewne nadużywanie przymiotnika «etyczny»”;
- „Wiele bowiem zależy od systemu moralnego, do którego czyni się odniesienie. W tym zakresie nauka społeczna Kościoła ofiaruje swój specyficzny wkład”;
- „nienaruszalna godność osoby ludzkiej, jak również transcendentna wartość naturalnych norm moralnych. Etyka gospodarcza, która nie brałaby pod uwagę tych dwóch filarów, narażona byłaby nieuchronnie na utratę swojego szczególnego rysu i poddanie się instrumentalizacji”;
- „Ponadto nie należy odwoływać się do słowa «etyka» w sposób ideologicznie dyskryminujący, dając do zrozumienia, że nie są etycznymi inicjatywy nieopatrzone formalnie tym określeniem”.
- „Trzeba zabiegać - a jest to istotne spostrzeżenie - aby nie tylko powstawały sektory lub działy «etyczne» ekonomii lub finansów, lecz aby cała gospodarka i finanse były etyczne i były takie nie ze względu na zewnętrzną etykietkę, lecz ze względu na uszanowanie wymogów wewnętrznych w stosunku do ich natury”.
CIV 46: Różne formy przedsiębiorczości - szeroka gama nowych rozwiązań między profit i non profit
CIV 47: Cd.
CIV 64 - rola i miejsce związków zawodowych;
- „przypomnieć o pilnej potrzebie, aby związki zawodowe ludzi pracy, zawsze zachęcane i podtrzymywane przez Kościół, otwarły się na nowe perspektywy pojawiające się w środowiskach pracowniczych”;
- „Wznosząc się ponad ograniczenia właściwe branżowym związkom zawodowym, związki zawodowe wezwane są do zajęcia się nowymi problemami naszych społeczeństw: mam na myśli, na przykład, zespół kwestii, które uczeni zajmujący się naukami społecznymi identyfikują w konflikcie między osobą-pracownikiem a osobą-konsumentem”;
- „Globalny kontekst, w którym realizuje się praca, domaga się również, aby krajowe związki zawodowe, przeważnie zamknięte w obronie interesów swoich członków, skierowały również spojrzenie na tych, którzy do nich nie należą, a w szczególności na pracowników w krajach znajdujących się na drodze rozwoju, gdzie prawa socjalne są często naruszane”;
- „Zawsze pozostaje aktualne tradycyjne nauczanie Kościoła, które proponuje rozróżnienie roli i funkcji między związkiem zawodowym i polityką”;
Konsumpcja
CIV 66: Konsumpcja;
- „Jest rzeczą słuszną, aby osoby zdawały sobie sprawę, że kupno jest zawsze aktem moralnym, oprócz ekonomicznego. Istnieje więc ścisła odpowiedzialność społeczna konsumenta, która łączy się z odpowiedzialnością społeczną świata biznesu”;
-„Konsumentów trzeba stale wychowywać do roli, którą codziennie spełniają i którą mogą wypełniać szanując zasady moralne, bez pomniejszania racjonalności moralnej wpisanej w akt kupna”;
VII. Bezinteresowność a zysk w ekonomii
Miłość jako „bezinteresowny dar z siebie” oraz logika daru
Podstawowe prawdy wiary:
Stworzenie: dar istnienia, życia, wolności
Dla chrześcijan także: Odkupienie - darmowy dar miłości Boga
Człowiek jako osoba potrzebuje też bezinteresowności w relacjach z innymi, by móc właściwie się rozwijać
Człowiek, jak mówi Konstytucja Gaudium et spes: „nie może odnaleźć się w pełni inaczej jak tylko poprzez bezinteresowny dar z siebie samego” (KDK 24)
Ekonomia nie jest w pełni „autonomiczna” - wymiar ludzki (CV 36)
Logika daru i bezinteresowność ma mieć miejsce także w ekonomii
Ta logika daru ma mieć swoje miejsce w ekonomii nie „obok”, czy „po”, ale ma być włączona w jej podstawowy nurt (CV 39)
Co proponuje encyklika
Wskazuje na potrzebę szerszego rozwoju tzw. sfery pośredniej między sferą prywatną a państwową, potrzebę rozwoju, wobec dominacji binomium rynek-państwo, trzeciego z elementów funkcjonowania ekonomii tkwiącego w społeczeństwie obywatelskim (CV 41.46)
szersze pojęcie przedsiębiorczości, które ma łączyć się także z większą odpowiedzialnością i wrażliwością społeczną przedsiębiorstw (CV 40)
nie mówi tu o działalności charytatywnej, ale o działalności ekonomicznej, której jednak podstawowym celem nie jest zysk: „Nie chodzi tylko o «trzeci sektor», ale o nową, obszerną i złożoną rzeczywistość, obejmującą własność prywatną i publiczną, która nie wyklucza zysku, ale uważa go za narzędzie do realizacji celów humanistycznych i społecznych” (CV 46)
Nie są to tylko postulaty i życzenia, ale wskazanie na istniejącą i rozwijającą się rzeczywistość - zachęta i wsparcie
Przykłady:
doświadczenie mikrofinansowania, mikrokredytów (CV 45.65)
doświadczenie znane w kulturze chrześcijańskiej już od wielu wieków
Banki Miłosierdzia (CV 65) - Od XV-XVI w. tzw. Montes pietatis (ang. Pawnbrokers) rozwijają się we Włoszech. W Polsce znane było przede wszystkim jako Banki Pobożne
szeroka gama działalności “pośredniej” związanej z tzw. przedsiębiorczością społeczną (social entrepreneurship), np. spółdzielnie społeczne
Specyficzna forma: Social business
CV o bezinteresowności
CV 11: „Bez perspektywy życia wiecznego, postęp ludzki na tym świecie pozbawiony jest oddechu. Zamknięty w ramach historii, wystawiony jest na ryzyko, że będzie sprowadzony jedynie do tego, by coraz więcej mieć. W ten sposób ludzkość traci odwagę, by być gotową na przyjęcie wyższych dóbr, na wielkie i bezinteresowne inicjatywy wypływające z miłości powszechnej”.
CV 34: „rozwój ekonomiczny, społeczny i polityczny, jeśli chce być autentycznie ludzki, powinien uwzględniać zasadę bezinteresowności jako wyraz braterstwa”.
CIV 36: „że w stosunkach rynkowych zasada bezinteresowności oraz logika daru [AW] jako wyraz braterstwa mogą i powinny znaleźć miejsce w obrębie normalnej działalności ekonomicznej. Są to wymogi człowieka w obecnej chwili, ale także wymogi samej racji ekonomicznej. Chodzi o wymogi zarazem miłości jak i prawdy”
CIV 38: „W epoce globalizacji działalność ekonomiczna nie może abstrahować od bezinteresowności, która szerzy i ożywia solidarność oraz odpowiedzialność za sprawiedliwość i dobro wspólne w swoich różnych podmiotach i aktywnych uczestnikach. […]Jeśli wczoraj można było utrzymywać, że najpierw należy się starać o sprawiedliwość i że bezinteresowność wkroczy później jako uzupełnienie, dzisiaj trzeba powiedzieć, że bez bezinteresowności nie można realizować również sprawiedliwości.”
CIV 39: „Kiedy logika rynku oraz logika państwa zgodnie usiłują zachowywać monopol swoich własnych obszarów kompetencji, na dłuższą metę w stosunkach między obywatelami brakuje solidarności, uczestnictwa i poparcia, bezinteresownego działania, co jest czymś innym wobec dać, aby mieć, właściwym dla logiki wymiany, i do dać z obowiązku, właściwym dla logiki zachowań publicznych narzuconych przez prawo państwowe. Przezwyciężenie niedorozwoju wymaga pracy nie tylko nad polepszeniem transakcji opierających się na wymianie, nie tylko nad przesunięciami struktur opiekuńczych natury publicznej, ale przede wszystkim nad stopniowym otwarciem się, w kontekście światowym, na formy działalności ekonomicznej charakteryzujące się elementami bezinteresowności i komunii. […] Rynek bezinteresowności nie istnieje i nie można zarządzać prawem postaw bezinteresownych. Natomiast zarówno rynek, jak i polityka potrzebują osób otwartych na wzajemny dar”.
Pojęcie bezinteresowności i jej źródła
Antropologia i etyka; filozofia społeczna
Zasada „osobowa”
Bezinteresowność a wolontariat
Pismo św.:
Ewangelie - darmowość zbawienia
„Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie!” (Mt 10,8)
„wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej, a dostępują usprawiedliwienia darmo, z Jego łaski, przez odkupienie które jest w Chrystusie Jezusie” (Rz 3,23-24)
„Łaską bowiem jesteście zbawieni przez wiarę. A to pochodzi nie od was, lecz jest darem Boga” (Ef 2,8)
św. Paweł w 9 rozdz. Listu do Rzymian: „Wolałbym bowiem sam być pod klątwą [odłączony] od Chrystusa dla [zbawienia] braci moich, którzy według ciała są moimi rodakami (Rz 9,3).
św. Paweł chlubił się kilkakrotnie tym, że za swoją posługę nie bierze żadnych pieniędzy, ale że utrzymuje się ze swej pracy, „by dla nikogo nie być ciężarem” (2Tes 3,8).
Bezinteresowność w NSK
KDK 24: „Kiedy Pan Jezus modli się do Ojca, aby "wszyscy byli jedno... jako i my jedno jesteśmy" (J 17, 21-22), otwierając przed rozumem ludzkim, daje znać o pewnym podobieństwie między jednością osób boskich a jednością synów Bożych zespolonych w prawdzie i miłości. To podobieństwo ukazuje, że człowiek będąc jedynym na ziemi stworzeniem, którego Bóg chciał dla niego samego, nie może odnaleźć się w pełni inaczej jak tylko poprzez bezinteresowny dar z siebie samego”.
MM 171-174: o potrzebie bezinteresownej pomocy krajom ubogim - wzywa do takiej pomocy, która pozwoli stać się tym biednym krajom realnymi podmiotami na scenie międzynarodowej i właściwie się rozwijać gospodarczo. Według niego, inaczej niemożliwa jest budowa rzeczywistej wspólnoty narodów (MM 174)
PP 54: „Obie strony bowiem będą mogły umówić się co do procentów i terminów spłat, jednakże na warunkach dla obu możliwych do przyjęcia, równoważąc mianowicie dary bezinteresowne, pożyczki bezprocentowe lub obciążone bardzo niskim procentem i czas stopniowego spłacania kredytów”.
SRS 21: „Krajom, które niedawno uzyskały niepodległość i które czynią wysiłki, by osiągnąć własną tożsamość kulturową i polityczną, jest potrzebny skuteczny i bezinteresowny wkład ze strony wszystkich krajów bogatszych i lepiej rozwiniętych”.
SRS 40: „W świetle wiary solidarność zmierza do przekroczenia samej siebie, do nabrania wymiarów specyficznie chrześcijańskich całkowitej bezinteresowności, przebaczenia i pojednania. Wówczas bliźni jest nie tylko istotą ludzką z jej prawami i podstawową równością wobec wszystkich, ale staje się żywym obrazem Boga Ojca, odkupionym krwią Jezusa Chrystusa i poddanym stałemu działaniu Ducha Świętego”.
CA 37: O potrzebie przypominania sobie logiki daru wypływającej z pierwotnego daru stworzenia Jan Paweł II mówi omawiając z kolei kwestię ekologiczną i niewłaściwego wykorzystania zasobów naturalnych przez człowieka. Silna „żądza posiadania” przesłania prawdę stworzenia i niszczy bezinteresowną postawę w człowieku rodzącą się z zachwytu dla istnienia i piękna
CA 43: w kontekście ekonomicznym, mówiącym o trosce o pracę i rozwój dla wszystkich ludzi ze strony „własności”, papież stosuje sformułowanie z Gaudium et spes o potrzebie bezinteresownego daru z siebie.
DCE 31 „. Miłość jest bezinteresowna; nie praktykuje się jej dla osiągnięcia innych celów”.
Bezinteresowność pośród innych zasad NSK
Kompendium nauki społecznej Kościoła z 2005 r. - powszechność i jedność fundamentalnych zasad
KNSK 161: należą do fundamentalnych, ponieważ „dotyczą rzeczywistości społecznej jako całości: poczynając od stosunków międzyludzkich, nacechowanych bliskością i bezpośredniością - po relacje nawiązywane za pośrednictwem polityki, ekonomii i prawa; od relacji między wspólnotami czy grupami osób - po stosunki między ludami i narodami.”
Podstawą wszystkich zasad jest godność człowieka, a zwieńczeniem - droga miłości, miłość społeczna, wsparta na sprawiedliwości, jako „najwyższe i uniwersalne kryterium całej etyki społecznej” (KNSK 204)
Nie tak dawno to solidarność dołączyła jako jedna z zasad podstawowych
Benedykt XVI określa bezinteresowność jako zasadę życia społecznego. Czy spełnia ona jednak kryteria zasady fundamentalnej i czy taka jest intencja papieża?
VIII. Social business
Muhammad Yunus
W 2006 r. uhonorowany przez Szwedzką Akademię Pokojową Nagrodą Nobla za działalność w dziedzinie mikrokredytu - wydobycie z nędzy bardzo znacznej liczby ludzi
Profesor ekonomii - wykładowca na Uniwersytecie w Czittagong w Bangladeszu-opracował teoretyczne podstawy mikrokredytu
Opracował teoretyczne podstawy social business
Social entrepreneurship - przedsiębiorczość społeczna
Social entrepreneurship - przedsiębiorczość społeczna (ekonomia społeczna)
Podstawowym wymiarem i wskaźnikiem działalności ekonomicznej jest zysk;
P.S. jest działalnością ekonomiczną, rządzącą się zasadami przedsiębiorczości i ekonomii, jednakże za główny cel tejże działalności nie uznaje zysk;
P.S. stawia sobie za cel realizowanie rozmaitych celów społecznych - sukcesem jest doprowadzenie do konkretnej poprawy życia społecznego pewnej grupy ludzi w określonym jego aspekcie, problemie: wyżywienie, infrastruktura, edukacja, zdrowie, środowisko naturalne etc.
Często działają jako organizacje typu non-profit lub grupy obywatelskie;
Nie rezygnują z zysku, jest on także istotny, w ocenie swej działalności stosują jednakże tzw. „wartość mieszaną” (blended value) łączącą przychód pieniężny z wartością oddziaływania społecznego firmy;
W wielu krajach tego typu działalność niejako uzupełnia słabo rozbudowane struktury państwowe i ich działalność (także w USA etc.)
Początki lata 60. i 70. XX w., szerzej znane lata 80. i 90. - Bill Drayton - Ashoka;
Muhammad Yunus i social business
Bangladesz i jego sytuacja
1947 - podział Indii - Pakistan Wschodni
1970 r. - Cyklon zabija ponad 200 tys. ludzi.
Walki i wojna o niepodległość w 1970-71 r.
Niepodległość ogłoszona 25.03.1971 r.
Ok. 1,5. mln wymordowanych
Wsparcie od Indii
Kraj demokratyczny
Ponad 162 mln ludności (7 miejsce)
144 tys. km2 powierzchni (91 miejsce)
Gęstość zaludnienia-1099 osób/km²
98% społeczeństwa - Bengalczycy; ponad 85% - muzułamanie
PKB na osobę - 497 USD (2008)
Początki Grameen Banku
Głód roku 1974 r.
Prof. Yunus opracowuje projekt badawczy dot. gospodarowania na terenach wiejskich redukcji ubóstwa;
W 1976 r. udaje się wraz z asystentami do wsi Jobra (Dżobra), by realizować swe badania;
Prace ręczne - głównie kobiety. Brak środków na zakup potrzebnych materiałów (pożyczały do ostatecznego nabywcy towarów).
M. Yunus zaczyna im pożyczać drobne sumy: kilka-kilkanaście dolarów;
Okazuje się to skuteczną pomocą i M. Yunus zaczyna to czynić również w innych miejscowościach;
Zakłada Grameen Bank w celu zinstytucjonalizowania i rozszerzenia tej działalności; grameen, znaczy „wiejski” lub „miejscowy”
Gdy zaczynał i przedstawiał innym ekonomistom projekt swego działania - uważano go za niepoprawnego idealistę i wyśmiewano;
Działalność Grameen Banku
Obecnie sieć banku obejmuje ponad 2,5 tys. filii na terenie całego kraju
Dotychczas udzielono pożyczek ok. 8 mln osób, co łącznie z najbliższą rodziną daje ok. 40 mln ludzi bezpośrednio korzystających z pomocy banku
Są to oddziały samofinansujące się
Udziela się pożyczek z depozytów (często też od samych pożyczkobiorców); wskaźnik depozyty/kredyty wynosi obecnie ponad 130%
Wskaźnik spłaconych kredytów - ponad 98%
Od ponad 10-ciu lat zaprzestano zupełnie finansowania przez instytucje zewnętrzne
Akcjonariuszami i właścicielami banku stali się w zdecydowanej większości sami klienci (95%)
Nie bierze zastawu, nie potrzeba poręczenia
Kredyt udzielany w domu klienta - pracownicy mają poznać sytuację, być blisko klienta, mogą mu doradzać pewne działania (jedna filia działa na terenie ok. 20 wiosek);
Pierwsza pożyczka na działalność dochodową - po spłacie udzielane są następne;
Odsetki - głównie od niespłaconych sum; nie ma windykacji; w przypadku braku pełnej spłaty - rozkładanie rat; odsetki nigdy nie mogą przekroczyć sumy pożyczonej - niezależnie od długości okresu spłacania; Oprocentowanie od kilku do kilkunastu procent;
System ubezpieczania pożyczkobiorców (np. wypadek, śmierć członka rodziny etc., samego pożyczkobiorcy)
Im biedniejsi, tym niższe odsetki; także dla żebraków - nie oczekuje się nawet pełnego zwrotu
System motywacyjny dla pracowników banku - 5-cio gwiazdkowy, w zależności od wyników działalności
Dotychczas najczęściej finansowane były: własna przedsiębiorczość, cele mieszkaniowe, telekomunikacyjne, edukacyjne;
Bank funduje też stypendia najzdolniejszej młodzieży z jego ubogich klientów
Pożyczki dla bezdomnych i żebraków - przywrócić godność życia (nie oprocentowane, często nie oczekuje się nawet zwrotu pełnej sumy)
Mikrokredyt-podstawowe zasady
Kredyt jest prawem człowieka - nie można go odmówić z tych względów, że ktoś jest z byt biedny
Kredyt ten przeznaczony jest na podjęcie, bądź kontynuowanie pracy zarobkowej przez osoby ubogie - zwłaszcza kobiety (nie na cele konsumpcyjne)
Podstawą udzielenie jest zaufanie - nie potrzeba innych zabezpieczeń
Stopa procentowa ma zapewnić funkcjonowanie programu, a nie maksymalizację zysku (odniesieniem jest stopa rynkowa)
W bankach, jego oddziałach i innych instytucjach pożyczkowych bardzo ważny jest rozwój kapitału ludzkiego - włączanie też osób spośród pożyczkobiorców
Promowanie podejmowania działalności społecznej - projekty dot. społeczności lokalnej, ich edukacji, zdrowia, ekologii etc.
Logika social business
Logika rynku; logika państwa; działalność charytatywna; społeczeństwo obywatelskie: przedsiębiorczość społeczna-logika social business
Potrzeba stworzenia nowych odpowiednich instytucji i rozwiązań (lub zreformowania istniejących), które włączą biednych w tworzenie bogactwa społeczeństwa i korzystanie z niego
Wyzwolić energię, przedsiębiorczość ludzi biednych, dając im podstawowe (choć minimalne ) warunki rozwoju
Ważny pomysł wykorzystania środków - rozsądne warunki powodzenia
Siedem zasad social business
Celem tej działalności ekonomicznej jest pokonywanie ubóstwa, bądź jednego lub wielu problemów (takich jak edukacja, zdrowie, dostęp do technologii, ekologia), które zagrażają ludziom, czy społeczeństwu; nie ma maksymalizacji zysku
Finansowe i ekonomiczne samoutrzymanie
Inwestorzy otrzymują jedynie zwrot zainwestowanej sumy. Poza zainwestowanymi pieniędzmi nie ma wypłacania żadnych dywidend;
Kiedy zainwestowana suma jest zwrócona, zysk przedsiębiorstwa pozostaje w nim dla rozwoju i wprowadzenia ulepszeń;
Pracownicy otrzymują rynkową pracę z lepszymi warunkami pracy;
Świadomy ekologicznie;
…rób to z radością!
Dwa typy social business
Type I: focuses on businesses dealing with social objectives only.
Eg. The product produced is for the benefit of the poor.
Type II: can take up any profitable business so long as it is owned by the poor and the disadvantaged, who can gain through receiving direct dividends or by some indirect benefits.
Eg. The product could be produced by the poor but exported to an international market while net profits would go towards workers benefits.
Holding Grameen
Korzystając ze znajomości znaku Grameen i zaufania stworzono szeroką sieć spółek działających na różnych polach zaangażowania;
Współpraca z innymi firmami i korporacjami
Min. z Danone; BASF; Intel, Veolia, etc.
Social business:
Cd. Holding i współpraca
Not for profit
For Profit, Owned wholly by Grameen's Not for Profit Companies
For Profit, Owned Partially by Grameen's Not for Profit Companies
Działalność w służbie zdrowia
Osiągnięcia i wyróżnienia
Nagrody i odznaczenia:
1978-2007 - 77 nagród i odznaczeń (na całym świecie)
Stopnie honorowe dla prof.. M. Yunusa:
1992-2007 - 31 razy, głównie doktoraty honoris causa
Szczególne honory:
1992-2007 - 25 razy
15.08.2009 - America's highest civilian honour - the Medal of Freedom
Nagrody dla Grameen Banku
1989 - 2006 - 8 razy
2006 - Nobel Peace Prize
Inne banki i przedsiębiorstwa - mikrofinansowanie, mikrokredyt
Na świecie obecnie ponad 50 instytucji działających na zasadach Grameen; działają już w 24 krajach
Ponadto także inne, często wypracowane na wzór Grameen instytucje
Raport MFI z 2007 r.: największe instytucje udzielające mikrokredytu:
Grameen Bank (Bangladesz) - 7410 tysięcy klientów,
BRAC (Bangladesz) - 4550 tysięcy klientów,
Association for Social Advancement (ASA) (Bangladesz) - 5430 tysięcy klientów,
BRI (Indonezja) - 3445 tysięcy klientów,
Swayam Krishi Sangam Foundation (SKS) (Indie) - 1870 tysięcy klientów,
Zbieżność nauczania CV i zasad Social business
IX. Międzynarodowa integracja ekonomiczna a Kościół
1. Wprowadzenie
Makroekonomia poszczególnego państwa
Międzynarodowe stosunki gospodarcze
Ekonomia globalna
Wymiana towarów i usług
Przepływy czynników produkcji: praca, kapitał, technologie
Międzynarodowe przepływy finansowe
2. Rozwój międzynarodowych stosunków gospodarczych
Początkowo głównie wymiana dóbr - handel i to zwłaszcza dobrami luksusowymi
Brak rozwiniętego transportu
Wymiana nie ma intensywnego charakteru
Zdecydowana zmiana w okresie wielkich wypraw i odkryć geograficznych : koniec XV w. i początek XVI.
Merkantylizm
Rewolucja przemysłowa II poł. XVIII w.
Pierwsze teoretyczne uzasadnienia korzyści z wymiany międzynarodowej:
Adam Smith i teoria kosztów absolutnych
D. Ricardo i teoria kosztów komparatywnych
Teoria obfitości zasobów
Wielki Kryzys i J.M. Keynes
Ostatnia najbardziej znacząca przemiana w wymianie międzynarodowej - lata 80. i 90. XX w. - informatyzacja i dalszy rozwój transportu
Wiedza i technika - decydujące dla współczesnego rozwoju
3. CV-konkurencja międzynarodowa i znaczenie technologii
CV 25
Znaczenie technologii, wiedzy nauki, edukacji we współczesnym rozwoju - por. min. CV 22.61.69 - potrzeba teraz solidarności i współpracy zwłaszcza w tych dziedzinach
CV 69: „Problem rozwoju jest dzisiaj ściśle związany z postępem technologicznym, z jego zadziwiającymi zastosowaniami w dziedzinie biologicznej”.
4. Współczesne teorie wymiany międzynarodowej
Korzyści skali produkcji
Wewnętrzne i zewnętrzne
Cykl życia produktu
Handel wewnątrzgałęziowy
5. Międzynarodowe przepływy czynników produkcji
Kapitał-inwestycje:
Zagraniczne inwestycje bezpośrednie (ZIB)
Przyczyny i skutki ZIB
Technologie:
Międzynarodowy przepływ technologii
Internalizacja i eksternalizacja w przepływie technologii
Praca (kolejny wykład)
6. CV-transfer kapitałów i inwestycje
CV 40
7. Międzynarodowa wymiana handlowa
WTO (GATT) i zasady wymiany międzynarodowej:
Polityka handlowa:
Cele i funkcje GATT-WTO
Cele
Funkcje
Rozwój handlu światowego
Zasady GATT-WTO
GATS i TRIPS
Współczesne problemy negocjowane w ramach WTO
Rundy negocjacyjne:
8. CV-handel towarami rolniczymi
CV 58
9. Handel usługami
a) Szybki wzrost handlu usługami
b) CV-Rozwój rynku usług; turystyka
CV 61
11. Międzynarodowe stosunki finansowe
a) Rynek walutowy
b) Światowy system finansowy - Bank Światowy i MFW
System waluty złotej i Wielki Kryzys
System z Bretton Woods: Powstanie Międzynarodowego Funduszu Walutowego (MFW) i Banku Światowego- 1944 r.
Obecny system - zreformowany w 1976 r.
Problem waluty międzynarodowej ($; min. SDR)
c) CV-międzynarodowe instytucje finansowe
Zaostrzona międzynarodowa konkurencja:
CV 25
12. CV-Korporacje międzynarodowe wobec państw narodowych
Powstawanie i rozwój - nieunikniony - element szerszego procesu integracji i globalizacji (często, w wielu aspektach czynnik stymulujący integrację)
Nadużywanie swej siły przez korporacje:
CV 24
CV 22
X. Kościół a rozwój zrównoważony
Pojęcie rozwoju zrównoważonego
Rozwój ekologicznie uwarunkowany, rozwój zrównoważony, ekorozwój
Ang. - sustainable development - samopodtrzymujący się rozwój; Fr. - developement durable - rozwój trwały
Rozwój zrównoważony - to rozwój ekonomiczny zaspakajający potrzeby obecnego pokolenia, który uwzględnia ograniczony charakter zasobów naturalnych, pozwalając na korzystanie z nich także przyszłym pokoleniom.
Narodziny problemu
Rozwój powojenny i problem degradacji środowiska naturalnego
Wystąpienie sekretarza generalnego ONZ U Thanta z 1969 r.
Paweł VI - Octogesima adveniens z 14 maja 1971 r.
następnie list Pawła VI do M. Stronga, sekretarza generalnego ONZ, z 1.06.1972 r. oraz Stanowisko Stolicy Apostolskiej przygotowane na konferencję ONZ w Sztokholmie poświęconą ochronie środowiska naturalnego człowieka, także z czerwca 1972 r.
Raport Klubu Rzymskiego z 1972 r. - “Granice wzrostu”
Początki i rozwój koncepcji ekorozwoju
Konferencja Sztokholmska - 5-16.03.1972
Pierwsza większa konferencja ONZ dot. problemów środowiskowych w skali międzynarodowej
Uczestniczyli reprezentanci 113 krajów oraz wiele organizacji międzynarodowych
Punkt zwrotny w rozwoju międzynarodowej polityki ekologicznej
Tytuł: Konferencja ONZ nt. Człowiek i środowisko (dosł.: „on the Human Environment „ - „Środowisko człowieka”)
Komisja i raport Brundtland (p.5)
Zróżnicowane nurty i podejścia
Ekologia ludzka-Ekologia człowieka (Human ecology)
Realizm chrześcijański (R. Niebuhr)
Lynn T. White-"The Historical Roots of Our Ecologic Crisis",
Ekologia głęboka (Deep ecology-Arne Naess-1973 r.)
Ekoteologia (np. Polska - Rogowski)
Nurt instytucjonalny ekorozwoju
Komisja i raport Brundtland
1983 r. - powołana Światowa Komisja ds. środowiska i rozwoju
Cele: opracowanie długoterminowych środowiskowych strategii dla osiągnięcia rozwoju zrównoważonego do roku 2000 i po nim, etc.
1987 - Raport „Our common future”
Pojęcia: ekorozwoju etc.
Działania Komisji przyczyniły się do zwołania Szczytu Ziemi w Rio de Janeiro w 1992 r.
Konferencja w Rio de Janeiro w 1992 r.
sformułowano 27 zasad przyszłych praw i obowiązków jakie mają doprowadzić do nowego ładu na Ziemi
Zasada 1 głosi, że: "Istoty ludzkie mają prawo do zdrowego i twórczego życia w harmonii z przyrodą
Przyjęto dokument „Agenda 21” ", tzw. Globalny Program Działań:
zalecenia i wytyczne, które należy podjąć na przełomie XX i XXI w. w celu realizacji zrównoważonego i trwałego rozwoju
Hasło: „Myśleć globalnie działać lokalnie”
Protokół z Kyoto - on Climate Change (1997) - międzynarodowe porozumienie dotyczące globalnego ocieplenia.
uzupełnienie Ramowej Konwencji ONZ dotyczącej Zmian Klimatycznych (FCCC), przyjętej wcześniej na Szczycie Ziemi w Rio de Janeiro w 1992 (COP 3)
zobowiązanie do redukcji do 2012 roku własnych emisji dwutlenku węgla i innych gazów powodujących efekt cieplarniany
Johannesburg 2002 - Szczyt Ziemi
10-rocznica Rio - podsumowanie 10 lat prac
Owocem prac - deklaracja Johannesburska
Kopenhaga 2009 - 15 Konferencja Stron (COP 15 - Conference of the Parties) (COP 14 - Poznań; COP 3 - Kyoto)
Ruchy antyglobalistyczne i ekologiczne
Organizacje ekologiczne:
Greenpeace (od 1971 r. - Kanada)
Friends of the Earth International, World Wildlife Fund, Living Lakes, BirdLife International
W Polsce: Polski Klub Ekologiczny, Pracownia na Rzecz Wszystkich Istot, Liga Ochrony Przyrody, Klub Gaja, Harcerski Ruch Ochrony Środowiska
Ruchy antyglobalistyczne (alterglobalistyczne)
Światowe Forum Społeczne (Port Alegre)
W Polsce: Federacja Anarchistyczna, Nowa Lewica, Polska Partia Pracy, Zieloni 2004 etc.
Różnice interesów między krajami bogatymi a biednymi
Skutki:
Brak bardziej znaczących ustaleń i owoców Szczytu 2002'
Problemy z ustaleniami w ramach COP
Główne problemy:
„Sprawiedliwość ekologiczna”
Pomoc krajom biednym - nowoczesna technika, technologie; Edukacja
NSK a ochrona środowiska i rozwój zrównoważony
Paweł VI
Populorum progressio - 1967 r.
Octogesima adveniens z 14 maja 1971 r.
List Pawła VI do M. Stronga, sekretarza gen. ONZ, z 1.06.1972 r.
oraz Stanowisko Stolicy Apostolskiej przygotowane na konferencję ONZ w Sztokholmie poświęconą ochronie środowiska naturalnego człowieka, także z czerwca 1972 r.
Jan Paweł II
od encykliki “Redemptor hominis” z 1979 r. aż do “Fides et ratio” z 1998 r.
Orędzie na Światowy Dzień Pokoju z 1 stycznia 1990 r.
list apostolski “Inter Sanctos” ogłaszający św. Franciszka z Asyżu patronem ekologów oraz list “Radabiat velut” na osiemsetlecie urodzin św. Franciszka
CV o ochronie środowiska i rozwoju zrównoważonym
CV 32 - mówiąc o potrzebie planowania długoterminowego w ekonomii: „domaga się tego stan zdrowia ekologicznego planety”
Głównie w rozdz. IV: punkty 48-52
CV 48
CV 51.
3