WYDZIAŁ ZARZĄDZANIA

FORMY OPODATKOWANIA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ

EWIDENCJE PODATKOWE

Dębica 2011

Spis treści

• Wstęp

Prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się z opodatkowaniem osiągniętych z tego tytułu dochodów podatkiem dochodowym od osób fizycznych, który może być pobierany w różnych formach. Przed koniecznością wyboru formy opodatkowania stają w szczególności podatnicy, którzy po raz pierwszy rozpoczynają prowadzenie działalności gospodarczej. Z kolei dla kontynuujących prowadzenie tej działalności rozpoczęcie roku podatkowego stanowi okazję do zmiany formy opodatkowania. Przy wyborze formy opodatkowania niezbędna jest znajomość wskaźników ekonomicznych związanych z funkcjonowaniem firmy. Należy m.in. wziąć pod uwagę rodzaj działalności, jej rozmiar, dokonać analizy wielkości spodziewanych przychodów i wydatków, czyli kosztów uzyskania przychodów. Wybór ten jest bardzo ważny, gdyż wpływa nie tylko na wysokość przyszłego podatku, ale też na rodzaj i zakres prowadzonych ewidencji podatkowych. Dokonany wybór będzie wiązał podatników przez najbliższy rok podatkowy, a co do zasady, również w latach następnych. Przed podjęciem decyzji warto więc ocenić, która forma opodatkowania jest najdogodniejsza. Osoby fizyczne mają potencjalnie do wyboru cztery formy opodatkowania swoich dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej:

• zryczałtowane formy opodatkowania :

• kartę podatkową,

• ryczałt od przychodów ewidencjonowanych,

• zasady ogólne skala podatkowa ,

• zasady ogólne 19 % podatek liniowy.

• Zryczałtowane formy opodatkowania.

Ogólną zasadą systemu podatkowego powinno być tym szersze wykorzystanie uproszczonych form opodatkowania, im większe są potrzeby rozwoju różnych form samozatrudnienia i mikroprzedsiębiorstw, im słabszy jest aparat podatkowy, i mniejsza jest kultura prawna i im większa jest szara strefa nieopodatkowanej działalności gospodarczej, Zgodnie z tą ogólną zasadą racjonalności systemów podatkowych, wielu podatników w Polsce rozlicza się z fiskusem w formie ryczałtu podatkowego i karty podatkowej.

• Karta podatkowa

Karta podatkowa jest dobrym rozwiązaniem dla osób, które w swojej działalności-przy stosunkowo małych jej rozmiarach-osiągają wysokie dochody. Opodatkowanie w tej formie pozwala na znacznie zminimalizowanie wysokości należnego podatku.

1. Rodzaje działalności gospodarczej objęte kartą podatkową

Karta podatkowa jest jedną z tradycyjnych form uproszczonego opodatkowania dochodów osób fizycznych. Zakres przedmiotowy, warunki, zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie karty podatkowej oraz tryb poboru tego podatku regulują przepisy rozdziału 3 ustawy z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Ustawa szczegółowo określa kategorie działalności, które mogą podlegać opodatkowaniu w formie karty podatkowej. Należy do nich działalność usługowa lub wytwórczo-usługowa, m.in. w zawodach zanikających jak np. usługi kowalskie, rusznikarskie, ślusarskie, kołodziejstwo, czapnictwo i kapelusznictwo, repasacja pończoch i inne , jeśli zatrudnienie w firmie nie przekracza określonego limitu. Ponadto z karty podatkowej mogą korzystać prowadzący działalność usługową w zakresie handlu detalicznego żywnością, napojami (z wyjątkiem napojów o zawartości powyżej 1,5 % alkoholu) wyrobami tytoniowymi oraz kwiatami, w zakresie obnośnego i obwoźnego handlu detalicznego artykułami nieżywnościowymi ( z wyjątkiem handlu paliwami silnikowymi, środkami transportu samochodowego, częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych, ciągnikami rolniczymi i motocyklami oraz z wyjątkiem handlu artykułami nieżywnościowymi objętego koncesjonowaniem), w zakresie gastronomii- jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów o zawartości powyżej 1,5 % alkoholu; a także świadczący usługi transportowe wykonane przy użyciu jednego pojazdu, niektóre usługi rozrywkowe , usługi sprzedaży posiłków domowych w mieszkaniach (jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%), niektóre usług w zakresie ochrony zdrowia, niektóre usługi weterynaryjne, opiekę domową nad dziećmi i osobami chorymi oraz osoby udzielające korepetycji.

2. Przyznanie prawa do karty podatkowej, jej utrata oraz zrzeczenie się prawa do karty

Podatnicy prowadzący działalność, o której mowa w art. 23, podlegają opodatkowaniu w formie karty podatkowej, jeżeli:

• złożą wniosek o zastosowanie opodatkowania w tej formie,

• we wniosku zgłoszą prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli- przy zatrudnieniu nieprzekraczającym stanu określonego w tabeli

• przy prowadzeniu działalności nie korzystają z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę oraz z usług innych przedsiębiorców i zakładów, chyba, że chodzi o usługi specjalistyczne,

• nie prowadza, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art.23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej,

• małżonek podatnika nie prowadzi działalności gospodarczej w tym samym zakresie,

• nie wytwarzają wyrobów opodatkowanych, na podstawie odrębnych przepisów, podatkiem akcyzowym,

• pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku, o którym mowa w pkt. 1, nie jest prowadzona poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.

Nie wyłącza opodatkowania w formie karty podatkowej :

1) prowadzenie przez podatnika działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej, w elektrowniach wodnych i wiatrowych, o mocy oddawanej do 5000 kilowatów oraz wytwarzanie biogazu,

2) osiąganie przychodów z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, pod-dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze

- z których przychody (dochody) podlegają odrębnemu opodatkowaniu podat­kiem dochodowym na ogólnych zasadach.

Wniosek o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej (druk PIT-16), za dany rok podatkowy, podatnik składa właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego, a jeżeli podatnik rozpoczyna działalność w trakcie roku podatkowego - przed rozpoczęciem działalności. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że prowadzi nadal działalność opodatkowaną w tej formie.

Przepisy ustawy przewidują też możliwość utraty prawa do opodatkowania w formie karty podatkowej m.in. w sytuacji, gdy podatnik poda we wniosku o zastosowanie karty podatkowej dane niezgodne ze stanem faktycznym, prowa­dzi nierzetelnie ewidencję zatrudnienia lub nie prowadzi tej ewidencji, w rachun­ku lub fakturze stwierdzającej sprzedaż wyrobu lub towaru lub wykonanie usługi poda dane niezgodne ze stanem faktycznym. W takiej sytuacji prawo do opodatkowania w formie karty podatkowej wygasa, a podatnik ma obowiązek założenia właściwych ksiąg oraz przechodzi na opodatkowanie na zasadach ogólnych. O specyfice karty podatkowej decyduje fakt, że jest to jedyna forma opodatkowania, z której podatnicy mogą zrezygnować w trakcie roku podatkowego. Zrzeczenia się stosowania opodatkowania kartą podatkową można dokonać w ciągu 14 dni od dnia doręczenia decyzji w sprawie zastosowania karty podatkowej lub decyzji zmieniającej wysokość podatku dochodowego. Po zrzeczeniu się karty podatkowej podatnicy mogą wybrać opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych lub według skali podatkowej. Od pierwszego dnia miesiąca następnego po zrzeczeniu się karty podatkowej należy też zaprowadzić właściwe księgi (ewidencje) podatkowe.

1. Wysokość podatku dochodowego, zasady płatności

Naczelnik urzędu skarbowego, uwzględniając wniosek o zastosowanie karty podatkowej, wydaje decyzję ustalającą wysokość podatku dochodowego. Jest ona ustalana w stałej wysokości, na dany rok podatkowy. Wysokość podatku dochodowego w formie karty podatkowej nie zależy od rzeczywistych rezultatów prowadzonej działalności gospodarczej, zależy od rodzaju i zakresu prowadzonej działalności, liczby zatrudnionych pracowników i liczby mieszkańców miejscowości, na terenie której prowadzona jest działalność. Kwoty miesięcznych stawek karty podatkowej mogą ulec obniżeniu ze względów społecznych (inwalidztwo czy wiek starczy), czy z uwagi na czynniki gospodarcze (jednoczesne zatrudnienie podatnika na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu lub w razie oczywistej nieodpowiedniości stawek określonych w tabelach dla konkretnego podatnika). Wysokość karty podatkowej może ulec obniżeniu na skutek okresowego przerwania wykonywanie działalności, po spełnieniu określone warunków- po pierwsze, przerwa powinna trwać nieprzerwanie co najmniej 10 dni, po drugie, podatnik musi zawiadomić o przerwie najpóźniej w dniu jej rozpoczęcia i w dniu poprzedzającym dzień jej zakończenia. Tylko wtedy, gdy przerwa w prowadzeniu działalności została spowodowana chorobą, podatnik zawiadamia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o okresie przerwy, wynikającym ze zwolnienia lekarskiego, w dniu rozpoczęcia działalności po tej przerwie. Jeśli podatnik zgłosi przerwę w prowadzeniu działalności, nie pobiera się podatku opłaconego w formie karty podatkowej za cały okres przerwy w wysokości 1/30 miesięcznej należności za każdy dzień przerwy.

Wpłaty podatku należy dokonywać co miesiąc w terminie do 7 dnia każdego miesiąca za miesiąc ubiegły, a za grudzień - terminie do dnia 28 grudnia roku podatkowego, na rachunek urzędu skarbowego.

2. Zwolnienia

Podatnicy opłacający podatek w formie karty podatkowej, co do zasady, są zwolnieni z obowiązku prowadzenia ksiąg, składania deklaracji, zeznań podatkowych, wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, zobowiązani są jednak wydawać na żądanie klienta rachunki i faktury oraz przechowywać je przez okres pięciu lat podatkowych. Opłacający podatek dochodowy w formie karty podat­kowej nie mają obowiązku składania zeznania podatkowego z wyjątkiem rocznej deklara­cji PIT-16 (składanej do 31 stycznia następnego roku), w której wykazuje się za­płaconą i odliczoną kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne. W przypadku osiągnięcia innych dochody poza działalnością gospodarczą, np. ze stosunku pracy, emerytury i innych należy złożyć zeznanie właściwe dla rozliczenia tych dochodów, gdyż zgodnie z art. 3 ustawy przychodów (dochodów) opodatkowanych w formach zryczałtowanych nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł podlegającymi opodatkowaniu na podstawie ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, póz. 176, ze zm.).

3. Ograniczenia wynikające z opodatkowania karta podatkową

Opodatkowanie w formie karty podatkowej niesie ze sobą jednak pewne niedogodności. Ograniczenie w zakresie wykonywanej działalności do wykazanych w art. 23 ustawy, z którego wynika, że płatnicy mogą płacić kartę podatkową tylko z jednej z określonych rodzajów działalności, oznacza, że nie można np. stosować opodatkowania w formie karty przy wykonywaniu jednocześnie handlu artykułami spożywczymi i nieżywnościowymi. Decydując się na opłacanie karty podatkowej, podatnik traci możliwość wspólnego rozliczenia podatkowego z małżonkiem oraz na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci oraz prawo do skorzystania z ulg, np. z ulgi na Internet, rehabilitacyjnej. Podatnik może jedynie odliczyć od podatku zapłaconą składkę na ubezpieczenie zdrowotne do wysokości 7,75 % podstawy wymiaru tej składki oraz niewykorzystaną w latach poprzednich, nabytą na podstawie wydanych decyzji podatkowych nieistniejąca od 2004 r. ulgę uczniowską.

4. Ewidencje

Podatnicy prowadzący działalność opodatkowaną w formie karty podatkowej zwolnieni są od obowiązku prowadzenia ksiąg. Zobowiązani są jedynie do prowadzenia książki ewidencji zatrudnienia oraz indywidualnych karty przychodów pracowników.

1. Ewidencja zatrudnienia

Powinna zawierać co najmniej następujące dane: numer kolejny wpisu, imię i nazwisko osoby zatrudnionej, datę nawiązania przez tę osobę i ustania stosunku pracy oraz adnotacje o przerwach w zatrudnieniu.

2. Indywidualne karty przychodów pracowników

Na pracodawców wypłacających pracownikom wynagrodzenia ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nakłada obowiązek obliczania, pobierania i odprowadzania w ciągu roku do właściwego urzędu skarbowego zaliczek na poda­tek dochodowy oraz sporządzenia rocznej informacji o przychodach, docho­dach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy dla pracowników (PIT-11). W związku z tym pracodawca jest zobligowany do prowadzenia indy­widualnych (imiennych) kart przychodów pracowników, które powinny zawierać co najmniej następujące dane:

• imię i nazwisko pracownika,

• Numer Identyfikacji Podatkowej pracownika,

• numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewi­dencji Ludności (PESEL) pracownika,

• kwotę osiągniętych w danym miesiącu przychodów w gotówce i w naturze,

• koszty uzyskania przychodu, potrącone przez płatnika w danym miesiącu kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz chorobowe, określone w przepisach o systemie ubez­pieczeń społecznych;

• dochód osiągnięty w danym miesiącu; dochód narastająco od początku roku; z przepisami o podatku dochodowym od osób fizycz­nych;

• kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne określonej w przepisach o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym;

• kwotę należnej zaliczki na podatek dochodowy;

• datę przekazania zaliczki.

Podatnik jest obowiązany za każdy miesiąc wypełnić karty, nie później niż do dnia 20 następnego miesiąca.

• Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

Z reguły ryczałt od przychodów ewidencjonowanych to dobry sposób rozliczania się z fiskusem m.in. dla osób rozpoczynających działalność, jeśli spodziewają się, że koszty działalności, które zgodnie z ustawą o PIT mogłyby zostać odliczone od podatku będą niewielkie w stosunku do planowanych przychodów. Nadal więc dla podatników prowadzących działalność gospodarczą przy niewielkim udziale kosztów w przychodzie, opłacalne jest opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. (…) Jest to zatem forma opodatkowania szczególnie korzystna dla tych podatników, u których wskaźnik zyskowności jest wysoki.

W przypadku ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na wielkość należnego podatku nie mają wpływu koszty prowadzonej działalności. Ustawodawca wiąże wysokość podatku jedynie z wielkością przychodów, jednocześnie ustalając stawki ryczałtu w wysokości dostosowanej do przeciętnej rentowności danego rodzaju działalności (stąd też, np. w działalność, handlowej stawka ryczałtu wynosi 3 %, zaś w przypadku np. wolnych zawodów stawka to 20% przychodu). Z tych też względów rozliczanie się z podatku na podstawie form zryczałtowanych określonych w ustawie wpływa na zachowanie podatnika, który dąży do uzyskania jak największej rentowności działalności m.in. poprzez minimalizowanie kosztów jej prowadzenia. Wybór takiej formy opodatkowania nie zawsze będzie dla podatnika bardziej opłacalny niż odprowadzanie podatku obliczo­nego na zasadach ogólnych. Dzieje się tak, gdy podatnik ponosi wysokie nakłady na prowadzoną działalność gospodarczą, przy stosunkowo niskich przychodach. Wówczas bowiem nawet w sytuacji, gdy koszty działalności przewyższają przychody osiągane przez podatnika z tego tytułu, jest on i tak zobowiązany do zapłaty zryczałtowanego podatku od osiąganych przychodów. Jednak niewątpliwą zaletą opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, jest także uproszczona księgowość dla tej działalności, w której nie ewidencjonuje się kosztów uzyskania przychodów.

1. Zakres podmiotowy

Jest to forma uproszczonego opodatkowania dochodów osób fizycznych, gdzie istotą uproszczenia jest przyjęcie jako podstawy opodatkowania nie dochodu, ale przychodu .

Opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w 2011 r. podlegają przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej osób fizycznych i spółek cywilnych osób, jeżeli:

1 ) w roku poprzedzającym rok podatkowy:

1. uzyskali przychody z tej działalności, prowadzonej wyłącznie samodzielnie w wysokości nie przekraczającej 150.000 euro ( w 2010 r. - 591.975 zł), lub

2. uzyskali przychody wyłącznie z działalności prowadzonej w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych , a suma przychodów wspólników takiej spółki z tej działalności nie przekroczyła kwoty 150.000 euro ,

2) rozpoczynają wykonywanie działalności w roku podatkowym i nie korzystają z opodatkowania w formie karty podatkowej - bez względu na wysokość przychodów.

Opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych nie może być stosowane przez osoby osiągające w całości lub w części przychody z tytułu:

• aptek,

• działalności w zakresie udzielania pożyczek pod zastaw (tj. lombardów),

• działalności w zakresie kupna i sprzedaży dewizowych (działalność kantorowa)

• wykonywania wolnych zawodów prowadzenia działalności w zakresie wolnych zawo­dów innych niż lekarze, lekarze stomatolodzy, lekarze weterynarii, technicy dentystyczni, felczerzy, położne, pielęgniarki, tłumacze oraz nauczyciele w zakresie świadczenia usług edukacyjnych polegających na udzielaniu lekcji na godziny, wyłączenie to jest bar­dzo istotne, gdyż wyłącza możliwość skorzystania z tej uprzywilejowanej formy opodatkowania dla szeregu osób prowadzących działalność w zakresie wolnych zawodów nie wymienionych powyżej, a więc architekta, rzecznika patentowego, adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego, biegłego rewidenta itp.;

• działalności w zakresie handlu częściami i akceso­riami do pojazdów mechanicznych;

• świadczenia usług wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, np. usługi pośrednictwa, reklamowe, detektywistyczne,

• wytwarzające wyroby opodatkowane podatkiem akcy­zowym,

• podejmujące wykonywanie działalności w roku podat­kowym po zmianie działalności wykonywanej:

• samodzielnie na działalność prowadzoną w formie spółki z małżonkiem,

• formie spółki z małżonkiem na działalność prowadzoną samodzielnie przez jednego lub każdego z małżonków;

• samodzielnie przez małżonka, na działalność prowadzoną samodzielnie przez drugiego małżonka

- jeżeli małżonek lub małżonkowie przed zmianą, opłacali z tytułu tej działalności podatek dochodowy za zasadach ogólnych

• rozpoczynających działalność samodzielnie lub w formie spółki, jeżeli podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników, przed rozpoczęciem działalności w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym rok podatkowy wykonywał w ra­ntach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakresie działalności osoby fizycznej prowadzącej działalność lub spółki.

Jeśli jednak ci podatnicy nie zamierzają wykonywać działalności na rzecz byłych lub obecnych pracodawców, mogą do dnia rozpoczęcia działalności, zawiadomić na­czelnika urzędu skarbowego właściwego według miejsca zamieszkania podatnika o korzystaniu z opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. W przypadku gdy podatnik, lub spółka dokona sprzedaży towarów handlowych lub wyrobów, lub uzyska przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego praco­dawcy, traci prawo do ryczałtu od przychodów ewidencjo­nowanych i poczynając od dnia uzyskania tego przychodu do końca roku podatkowego opłaca podatek dochodowy na ogólnych zasadach.

1. Podstawa opodatkowania

Podstawę opodatkowania ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych stanowi przychód, bez pomniejszania o koszty uzyskania przychodu. Ustalając podstawę opodatkowania, podatnicy mogą natomiast odliczyć od przychodu:

• straty z działalności gospodarczej poniesione w okresie korzystania z opodatkowania na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz

• wydatki określone w art. 26 ust. l updof, jeżeli nie zostały już odliczone od dochodu lub nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

1. Stawki podatku zryczałtowanego od przychodów ewidencjonowanych

Stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych zostały zróżnicowane w zależności od rodzaju i zakresu prowadzonej działalności i wynoszą:

• 20% przychodów osiąganych w zakresie wolnych zawodów,

• 17% przychodów ze świadczenia niektórych usług niematerialnych m.in. pośrednictwa w handlu hurtowym, hoteli, wynajmu samochodów osobowych,

• 8,5% od przychodów m.in. z działalności usługowej, w tym od przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%; od przychodów z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze,

• 5,5% od przychodów m.in. z działalności wytwórczej, robót budowlanych,

• 3,0% od przychodów m.in. z działalności usługowej w zakresie handlu oraz z działalności gastronomicznej, z wyjątkiem przychodów ze sprzedaży napojów o zawartości powyżej 1,5% alkoholu, z odsetek od środków na rachunkach bankowych utrzymywanych w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą.

W razie osiągania przychodów opodatkowanych różnymi stawkami wysokość ryczałtu ustala się przy zastosowaniu stawki właściwej dla danego rodzaju działalności. Jeżeli jednocześnie podatnicy korzystają z odliczeń, należy dokonywać ich od każdego rodzaju przychodu w takim stosunku, w jakim poszczególne rodzaje przychodów opodatkowane różnymi stawkami pozostają w roku podatkowym w ogólnej kwocie przychodów.

1. Zasady płatności ryczałtu

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych podatnicy obliczają samodzielnie i wpłacają na rachunek urzędu skarbowego bez wezwania. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę opłaconej w roku podatkowym składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne. Ryczałt można opłacać miesięcznie lub kwartalnie.

2. Ograniczenia wynikające z opodatkowania ryczałtem

Zastosowanie ryczałtu ogranicza się do przychodów ściśle określonych w przepisach, opisanych w punkcie 4.1 niniejszej pracy.

Wybierając opodatkowanie przychodów z działalności gospodarczej w formie ryczałtu, podatnik traci prawo do wspólnego rozliczania się z małżonkiem oraz na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wy­chowujących dzieci. Niemożliwe jest również skorzystanie z tzw. ulgi na dziecko. W przypadku osiągnięcia innych dochodów, np. ze stosunku pracy, emerytury i innych należy złożyć zeznanie właściwe dla rozliczenia tych dochodów, gdyż przychodów (dochodów) opodatkowanych w formach zryczałtowanych nie łączy się z przychodami (dochodami) z innych źródeł podlegającymi opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

3. Ewidencje

Podatnicy opodatkowani na zasadach określonych w ustawie o ryczałcie nie mają obowiązku prowadzenia ksiąg, chyba że konkretne przepisy ustawy stanowią inaczej. Zasadniczo więc zastosowanie opodatkowania w tej formie oznacza automatyczne zwolnienie z obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych oraz podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Podatnicy oraz spółki, których wspólnicy są opodatkowani w formie ryczałtu od przycho­dów ewidencjonowanych, są obowiązani posiadać i przechowywać dowody zakupu towarów, prowadzić wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ewidencję wyposażenia oraz, odrębnie za każdy rok podatkowy, ewidencję przychodów oraz obowiązani są sporządzić spis z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków.

1. Wykaz środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

Wykaz środków trwałych oraz wartości niemate­rialnych i prawnych powinien zawierać co najmniej następujące dane:

1) liczbę porządkową;

2) datę nabycia;

3) datę przyjęcia do używania;

4) określenie dokumentu stwierdzającego nabycie;

5) określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej;

6) symbol Klasyfikacji Środków Trwałych (KST);

7) wartość początkową;

8) stawkę amortyzacyjną;

9) zaktualizowaną wartość początkową;

10) datę likwidacji oraz przyczynę likwidacji albo datę zbycia środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

2. Ewidencja wyposażenia

Ewidencją wyposażenia obejmuje się rzeczowe składniki majątku związane z wykonywaną pozarolniczą działalnością gospodarczą, niezaliczone do środków trwałych, których wartość początkowa, w rozumieniu art. 22g ustawy o podatku dochodowym, przekracza 1.500 zł.

Ewidencja wyposażenia powinna zawierać co najmniej następujące dane: numer kolejny wpisu, datę nabycia, numer faktury lub rachunku, nazwę wyposażenia, cenę zakupu wyposażenia lub koszt wytworzenia, datę likwidacji, w tym również datę sprzedaży lub darowizny, oraz przyczynę likwidacji wyposażenia.

3. Ewidencja przychodów

Obowiązek prowadzenia ewidencji przychodów powsta­je od dnia, od którego ma zastosowanie opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Sposób prowadzenia dokumentacji podatkowej określają przepisy rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia ewidencji przychodów i wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Podatnicy są obowiązani prowadzić ewidencję przychodów według ustalonego wzoru.

Podatnik jest obowiązany zbroszurować ewidencję i kolejno ponumerować jej karty.

Zapisy w ewidencji są dokonywane na podstawie wystawionych faktur VAT (w szczególności faktur VAT marża, faktur VAT RR, faktur VAT MP), dokumentów celnych, rachunków oraz faktur korygujących i not korygujących, odpowiadających warunkom określonym w odrębnych przepisach, jeżeli sprzedaż jest udokumento­wana fakturami, a w przypadku sprzedaży bez faktur - na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrz­nego, w którym w jednej kwocie jest wykazana wartość tych przychodów za ten dzień z podziałem na przychody objęte poszczególnymi stawkami ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Zapisy dotyczące przychodów mogą być również dokonywane na podstawie dziennego zestawienia faktur (w tym faktur VAT, dokumentów celnych, rachunków, faktur korygujących i not korygujących). Zestawienie powinno zawierać co najmniej:

1) datę;

2) numer zestawienia;

3) numery faktur objętych zestawieniem;

4) daty faktur objętych zestawieniem;

5) łączną wartość przychodów wynikającą z tych faktur z podziałem na przychody objęte poszczególnymi stawkami ryczałtu od przychodów ewidencjonowany.

Zapisy w ewidencji są dokonywane w porządku chronologicznym na podstawie ww. dowodów, nie później niż do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.

Zgodnie z przepisami podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przychodów rzetelnie i w sposób niewadliwy.

4. Indywidualne karty przychodów pracowników

Zasady związane z tym zagadnieniem przedstawiono w punkcie 3.6.2 niniejszej pracy.

5. Spis z natury

Spis z natury należy sporządzić na dzień zaprowadzenia ewidencji oraz na koniec każdego roku podatkowego a także w razie zmiany wspólnika lub zmiany umowy spółki, a także na dzień likwidacji działalności gospodarczej. Spis z natury powinien zawierać co najmniej nastę­pujące dane:

• nazwisko i imię właściciela zakładu (nazwę firmy),

• datę sporządzenia spisu,

• numer kolejny pozycji arkusza spisu z natury,

• szczegółowe określenie towaru i innych składników wymienionych wyżej,

• jednostkę miary,

• ilość stwierdzoną w czasie spisu,

• cenę w złotych i groszach za jednostkę miary,

• wartość wynikającą z przemnożenia ilości towaru przez jego cenę jednostkową,

• łączną wartość spisu z natury

• oraz klauzulę „Spis zakończono na pozycji... ",

• podpisy osób sporządzających spis oraz podpis właś­ciciela zakładu (wspólników).

• Zasady ogólne podatek wg skali podatkowej

Zasady ogólne to podstawowa forma opodatkowania przychodów z działalności gospodarczej, występująca w sytuacji, gdy podatnik dokonał wyboru takich zasad, albo gdy rozpoczynając działalność nie dokonał wyboru w ogóle. Zasady ogólne polegają na opłacaniu podatku dochodowego według skali podatkowej od dochodu, rozumianego jako przychody pomniejszone o koszty uzyskania przychodów. Według skali podatkowej podatek może rozliczać każdy podatnik (osoba fizyczna) bez względu na rodzaj i rozmiar prowadzonej działalności gospodarczej. Uważa się przy tym, że przychody z działalności gospodarczej osiąga podatnik, który prowadzi tę działalność jednoosobowo lub jest wspólnikiem spółki niebędącej osobą prawną. Przedsiębiorcy wybierający ten sposób opodatkowania płacą podatek dochodowy od uzyskanego dochodu, a więc przychodu pomniejszonego o udokumentowane koszty jego uzyskania.

1. Dochód z działalności gospodarczej a podstawa opodatkowania i wysokość podatku

W podatku dochodowym od osób fizycznych podstawą opodatkowania jest dochód osiągnięty w roku podatkowym. W przypadku ustalania dochodu podatników, którzy prowadzą działalność gospodarczą dochód ustala się w oparciu o księgi rachunkowe lub podatkową księgę przychodów i rozchodów, będącą uproszczoną formą ewidencjonowania zjawisk gospodarczych przez podatników prowadzących działalność gospodarczą.

Dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Dochodem z działalności gospodarczej jest różnicą miedzy przychodem z działalności, a kosztami ich uzyskania, powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, surowców, materiałów podstawowych i pomocniczych, półfabrykatów, wyrobów gotowych, braków i odpadów, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa od wartości remanentu początkowego lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa tzn:

D = (P - K) + (Rk - Rp) gdy Rk > Rp

lub

D = (P - K) - (Rp - Rk) gdy Rk< Rp

gdzie:

P - przychód z działalności gospodarczej,

K - koszty uzyskania przychodów,

Rk - remanent końcowy towarów, surowców i materiałów na koniec roku podatkowego,

Rp - remanent początkowy towarów, surowców i materiałów na koniec roku podatkowego,

D - dochód.

Zasady obliczania dochodu określone w ustawy mają zastosowanie do dochodu ustalonego po zakończeniu roku podatkowego, a więc do dochodu stanowiącego przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym. Inne zasady obowiązują przy ustalaniu dochodu jako podstawy naliczenia miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy.

Aby ustalić dochód należy ustalić dochód ze wszystkich źródeł przychodów, a następnie odliczyć część strat z lat ubiegłych (tylko od dochodu z tego samego źródła), a następnie od dochodu uzyskanego w roku podatkowym odlicza się na bieżąco lub na koniec roku wydatki z tytułów określonych w art. 26 ust. 1 updof, czyli m.in.:

• faktycznie zapłacone kwoty składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe podatnika i osób z nim współpracujących,

• dokonanych w roku podatkowym zwrotów nienależnie pobranych świadczeń, które uprzednio zwiększyły dochód podlegający opodatkowaniu, w kwotach uwzględniających pobrany podatek dochodowy, jeżeli zwroty te zostały potrącone przez podatnika

• innych wydatków określonych w art. 26 updof

Podatek dochodowy oblicza się od podstawy jego obliczenia według określonej skali podatkowej.

W 2011 r. obowiązuje następująca skala podatkowa

Podstawa obliczenia podatku w złotych		Podatek wynosi
ponad	do
	85.528	18% minus kwota zmniejszająca podatek 556 zł 02 gr
85.528		14.839 zł 02 gr + 32% nadwyżki ponad 85.528 zł

Źródło : Ministerstwo Finansów

Obliczony w ten sposób podatek dochodowy w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę opłaconych bezpośrednio przez podatnika składek na ubezpieczenie zdrowotne, oraz zapłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne osoby współpracującej. W dalszej kolejności odlicza się pozostałe ulgi.

Podatnik korzystający z tej formy opodatkowania może skorzystać z możliwości wspólnego opodatkowania z małżonkiem lub na zasadach przewidzianych dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Skorzystanie z tej formy opodatkowania wymaga od podatników złożenia do urzędu skarbowego zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w terminie do 30 kwietnia roku następnego (PIT-36).

• Podatek liniowy

Zasady korzystania z tej formy opodatkowania są niemal identyczne jak przy skali podatkowej. Tu również podstawę opodatkowania stanowi dochód ustalony na podstawie ksiąg. Jednak odmiennie jak w przypadku skali podatkowej ustalając podstawę opodatkowania, dochód można pomniejszyć wyłącznie o :

• straty poniesione z tytułu prowadzenia działalności w latach poprzednich oraz

• zapłacone w roku podatkowym składki na ubezpieczenie społeczne.

Nie ma możliwości odliczenia od dochodu dokonać poszczególnych odliczeń, w tym wydatków na internet, darowizn czy też poniesionych z tytułu rehabilitacji osób niepełnosprawnych. Wybór tego sposobu opodatkowania wiąże się z utratą określonych przywilejów podatkowych np. do wspólnego opodatkowania małżonków, opodatkowania w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci. Z opodatkowania jednolitą stawką wyłączono przedsiębiorców, którzy uzyskują przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które wykonywali lub wykonują w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy. Wybierając podatek liniowy podatnik płaci podatek według stawki 19% wyłącznie od dochodów z działalności gospodarczej. Jeżeli zaś osiąga jeszcze inne dochody np. z umowy o pracę albo z innych źródeł, to od nich płaci podatek według skali podatkowej. Wybór podatku liniowego dotyczy wszystkich form prowadzenia działalności gospodarczej (jeżeli podatnik prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, a oprócz tego jest jeszcze wspólnikiem spółki osobowej i wybrał podatek liniowy, to wówczas podatek liniowy płaci ze wszystkich form prowadzenia tej działalności). Podatek płaci się według jednolitej stawki wynoszącej 19% podstawy opodatkowania, bez względu na wysokość osiągniętego dochodu oraz formy prowadzonej działalności. Oznacza to, że zaliczkę należy zapłacić już za pierwszy miesiąc, w którym osiągnięty został dochód. Od podatku można odliczyć jedynie opłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne.

1. Obowiązki ewidencyjne podatników zasad ogólnych

Zgodnie z art. 24 a ust. 1 osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy:

• księgi rachunkowe albo

• podatkową księgę przychodów i rozchodów

Podmioty gospodarcze prowadzące podatkową księgę przychodów i rozchodów, oprócz tej księgi, zobowiązane są prowadzić:

• ewidencje środków trwałych

• ewidencje wyposażenia

• imienne karty przychodów pracowników,

• ewidencję sprzedaży,

• ewidencję przebiegu pojazdu,

• inne ewidencje prowadzone ze względu na szczególny rodzaj działalności (np. ewidencja kupna i sprzedaży wartości dewizowych, ewidencja pożyczek i zastawionych rzeczy).

• spis z natury

1. Księgi rachunkowe

Obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych w 2011 r. ( na zasadach określonych w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości - Dz. U. z 2009 r. nr 152, poz. 1223 ze zm.) obejmuje osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, których przychody w 2010 r. wyniosły równowartość w walucie polskiej kwoty 1.200.000 euro, czyli 4.784.400 zł.

2. Podatkowa księga przychodów i rozchodów

Jest podstawowym urządzeniem księgowym, służącym do ewidencjonowania przychodów z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej oraz kosztów uzyskania tych przychodów, w tym kosztów zakupu materiałów podstawowych (surowców) i towarów handlowych. Prowadzenie księgi wynika z konieczności ustalenia wysokości dochodu z tytułu działalności gospodarczej dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych, rozliczanego na zasadach ogólnych.

Sposób prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółowe warunki, jakim powinna odpowiadać ta księga, aby stano­wiła dowód pozwalający na określenie zobowiązań podatkowych, oraz szczegółowy zakres obowiązków związanych z jej prowadzeniem, a także terminy zawiadomienia urzędu skarbowego o prowadzeniu księgi, wyni­kają obecnie z rozporządzenia Ministra Finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

3. Ewidencja środków trwałych

Ewidencja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych powinna być prowadzona zgodnie z art. 22n ust. 2-6 ustawy o PDOF (§ 4 ust. 1 pkt. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów). Ewidencja ta powinna zawierać co najmniej:

• liczbę porządkową,

• datę nabycia,

• datę przyjęcia do używania,

• określenie dokumentu stwierdzającego nabycie,

• określenie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,

• symbol Klasyfikacji Środków Trwałych,

• wartość początkową,

• stawkę amortyzacyjną,

• kwotę odpisu amortyzacyjnego za dany rok podatkowy i narastająco za okres dokonywania tych odpisów, w tym także, gdy składnik majątku był kiedykolwiek wprowadzony do ewidencji (wykazu), a następnie z niej wykreślony i ponownie wprowadzony,

• zaktualizowaną wartość początkową,

• zaktualizowaną kwotę odpisów amortyzacyjnych,

• wartość ulepszenia zwiększającą wartość początkową,

• datę likwidacji oraz jej przyczynę albo datę zbycia.

Jeżeli podatnik nie prowadzi ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, odpisy amortyzacyjne od tych składników majątku nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

1. Ewidencja wyposażenia

Zasady jej prowadzenia oraz zakres informacji opisany został w punkcie 4.6.2. pracy str. 18.

2. Imienne karty przychodów pracowników

Zasady jej prowadzenia oraz zakres informacji opisany został w punkcie 3.6.2 pracy str. 9

3. Ewidencja sprzedaży

Generalnie przychody ze sprzedaży wpisuje się do podatkowej księgi przychodów i rozchodów na podstawie faktur (rachunków), a w przypadku sprzedaży, a w przypadku sprzedaży nieudokumentowanej fakturami - na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego. Niektórzy podatnicy muszą jednak dodatkowo prowadzić ewidencję sprzedaży. Dotyczy to podatników, którzy:

• zlecili prowadzenie księgi biuru rachunkowemu (nie dotyczy podatników, którzy ewidencjonują obrót przy zastosowaniu kas rejestrujących),

• ewidencjonują przychody w księdze podatkowej w terminie do 20 dnia następnego miesiąca (nie dotyczy podatników dokonujących sprzedaży dokumentowanej wyłącznie fakturami),

• przy prowadzeniu przedsiębiorstwa wielozakładowego prowadzą tylko jedną księgę w miejscu wskazanym jako siedziba podatnika; ewidencję sprzedaży należy wówczas prowadzić w poszczególnych zakładach,

• prowadzą handel obwoźny lub obnośny i w miejscu wykonywania działalności nie przechowują księgi podatkowej.

Ewidencja sprzedaży powinna być zbroszurowana i powinna zawierać co najmniej: numer kolejny wpisu, datę uzyskania przychodu nieudokumentowanego fakturami, rachunkami oraz kwotę tego przychodu. Powyższe oznacza, że w ewidencji tej nie trzeba ujmować sprzedaży udokumentowanej fakturami lub rachunkami.

1. Ewidencja przebiegu pojazdu

Jeżeli w prowadzonej działalności gospodarczej podatnik wykorzystuje samochód osobowy niewprowadzony do ewidencji środków trwałych, w celu ujęcia wydatków w kosztach podatkowych podatnik musi prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu. Nie dotyczy on jedynie podatników użytkujący samochody osobowe na podstawie umowy leasingu.

Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za 1 kilometr przebiegu oraz kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za 1 km przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane.

Brak ewidencji przebiegu pojazdu powoduje, że wydatki związane z używaniem samochodu osobowego niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych nie mogą być ujęte w rachunku podatkowym.

2. Ewidencje kupna i sprzedaży wartości dewizowych

Prowadzona jest przez podatników wykonujących działalność kantorową i ujmuje się w niej wszystkie operacje powodujące zmianę stanu wartości dewizowych i waluty polskiej.

3. Ewidencja pożyczek i zastawionych rzeczy

Podatnicy prowadzący działalność lombardową zobowiązani są do prowadzenia ewidencji pożyczek i zastawionych rzeczy. Ewidencja ta powinna zawierać co najmniej: numer kolejny wpisu, imię i nazwisko pożyczkobiorcy, adres, datę udzielenia pożyczki, kwotę udzielonej pożyczki, wysokość umówionych odsetek w złotych, opis zastawionej rzeczy i jej wartość rynkową, termin zwrotu pożyczki wraz z odsetkami, datę i kwotę zwróconej pożyczki wraz z odsetkami, datę zwrotu zastawionej rzeczy, datę sprzedaży rzeczy i kwotę należną z tytułu tej sprzedaży, kwotę prowizji stanowiącej wartość spłaconych odsetek lub różnicę między kwotą uzyskaną ze sprzedaży zastawionej rzeczy a kwotą udzielonej pożyczki.

• Katalog ulg.

1. Odliczenia od dochodu

• Ulga na cele rehabilitacyjne przysługuje osobom niepełnosprawnym bądź podatnikom mającym na utrzymaniu osoby niepełnosprawne, których dochód (tj. osób będących na utrzymaniu) nie przekracza w 2011 kwoty 9.120 zł

• wydatki na zakup leków, których stosowanie zalecił lekarz specjalista

• opłacenie przewodników osób niepełnosprawnych- w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł

• utrzymanie psa przewodnika - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty nieprzekraczającej w roku podatkowym 2.280 zł

• wydatki na samochód - używanie samochodu osobowego, dla potrzeb związanych z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne - w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

• darowizny na cele :

• krwiodawstwa

• kultu religijnego

• określone w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie

• darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą

• wydatki ponoszone z tytułu użytkowania sieci Internet

• wydatki poniesione przez podatnika uzyskującego przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej na nabycie nowych technologii

• w ramach tzw. praw nabytych - ulga odsetkowa,

1. Odliczenia od podatku

• ulga na dzieci

• tzw. ulga na powrót

• w ramach tzw. praw nabytych - ulga uczniowska, umowa akwizycyjna (pomoc domowa ), wydatki na systematyczne oszczędzanie w kasie mieszkaniowej

• 1 % podatku na organizacje pożytku publicznego

• Bibliografia

1. Dodatek do Przeglądu Podatku Dochodowego nr 16 (286) z dnia 2010-11-20. 2010.

2. A. Bartosiewicz, R. Kubacki. Leksykon ryczałtu. Wrocław : Oficyna Wydawnicza UNIMEX, 2011.

3. A. Gomułowicz, J. Małecki. Podatki i prawo podatkowe. Warszawa  : Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis Sp. z o.o., 2002.

4. Jeleńska, . Ryczałt w praktyce. Kraków : Wszechnica Podatkowa, 2010.

5. Kulicki, J. Podatek dochodowy od osób fizycznych. Warszawa : Dom Wydawniczy ABC, 2003.

6. Majchrzycka-Guzowska, A. Finanse i prawo finansowe. Warszawa : Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis Sp. z o.o., 2001.

7. Osiatyński, J. Finanse publiczne Ekonomia i polityka. Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2006.

8. T.Martyniuk. Formy ewidencji podatkowej. Gdańsk  : ODDK, 2002.

9. B. Brzeziński, A.Olesińska. Prawo podatkowe. Toruń : Towarzystwo Naukowe Organizacji i Kierownictwa Dom Organizatora, 2001.

10. Ministerstwo Finansów. Broszura informacyjna Ministra Finansów. [Online] [Zacytowano: 25 03 2011.] http://www.mf.gov.pl/_files_/podatki/broszury_informacyjne/wybor_opodat_2011_www.pdf.

11. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

12. Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. 1998.

13. INFOR. [Online] [Zacytowano: 25 03 2011.] http://ksiegowosc.infor.pl/poradniki/192,1076,4,.html.

14. Izba Skarbowa w Olsztynie. [Online] [Zacytowano: 25 03 2011.] http://www.olsztyn.is.gov.pl/2812/index.php?option=com_content&view=article&id=2258:formy-opodatkowania-podatnika-prowadzcego-dziaalno-gospodarcz&catid=52:dzia%C2%B3alnosc-gospodarcza&Itemid=182 .

15. Ministerstwo Finansów. [Online] [Zacytowano: 25 03 2011.] http://www.mf.gov.pl/_files_/podatki/od_osob_fizycznych/pit_2011/limity2011.pdf.




J. Osiatyński Finanse publiczne Ekonomia i polityka, Wydawnictwo Naukowe PWN SA , Warszawa 2006 str.124

A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Leksykon ryczałtu, Oficyna Wydawnicza UNIMEX, Wrocław 2011 str.562

Dz. U. Nr 144, poz.930 z późn. zm.

tamże str.124

Zob. art. 25 Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.

Broszura informacyjna Ministra Finansów http://www.mf.gov.pl/_files_/podatki/broszury_informacyjne/wybor_opodat_2011_www.pdf 2011-03-25

A. Majchrzycka-Guzowska Finanse i prawo finansowe, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis Sp. z o.o. Warszawa 2001, str. 138

Zob. art. 34 Ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.

http://www.olsztyn.is.gov.pl/2812/index.php?option=com_content&view=article&id=2258:formy-opodatkowania-podatnika-prowadzcego-dziaalno-gospodarcz&catid=52:dzia%C2%B3alnosc-gospodarcza&Itemid=182 2011-03-25

A. Gomułowicz, J. Małecki Podatki i prawo podatkowe, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis Sp. z o.o. Warszawa 2002, str. 575

http://www.mf.gov.pl/_files_/podatki/broszury_informacyjne/wybor_opodat_2011_www.pdf 2011-03-25

A. Gomułowicz, J. Małecki Podatki …, str. 576

http://ksiegowosc.infor.pl/poradniki/192,1076,4,.html 2011-03-25

Zob. art. 31 Ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm

Dodatek do Przeglądu Podatku Dochodowego nr 16 (286) z dnia 2010-11-20, Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o., Gorzów

Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.

Zob. art. 6 ust. 8 Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.,

Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie prowadzenia kart przychodów (Dz. U. z 2002 r. Nr 219, póz. 1839)

A. Jeleńska , Ryczałt w praktyce,… str.20-21

A. Bartosiewicz, R. Kubacki, Leksykon ryczałtu …, str. 562

B.Brzeziński , A.Olesińska, Prawo podatkowe, s.302.

A. Jeleńska , Ryczałt w praktyce, Wszechnica Podatkowa 2010, str.8

Tamże str.16-19

Zob. Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.

A. Jeleńska , Ryczałt w praktyce,… str.19

Broszura informacyjna Ministra Finansów http://www.mf.gov.pl/_files_/podatki/broszury_informacyjne/wybor_opodat_2011_www.pdf 2011-03-25

Dodatek do Przeglądu Podatku Dochodowego nr 16 (286) z dnia 2010-11-20, Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o., Gorzów

Tamże

Broszura informacyjna Ministra Finansów http://www.mf.gov.pl/_files_/podatki/broszury_informacyjne/wybor_opodat_2011_www.pdf 2011-03-25

Zob. art. 15 ustawy o zryczałtowanym…..

A. Jeleńska , Ryczałt w praktyce,… str.56

tamże

Dz. U. z 17 grudnia 2002, Nr 219, poz. 1836, z późn. zm.

A. Jeleńska , Ryczałt w praktyce,… str.52-61

http://www.pit.pl/zasady_ogolne_pit_formy_opodatkowania_807.php 2011-03-25

Dodatek do Przeglądu Podatku Dochodowego nr 16 (286) z dnia 2010-11-20, Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o., Gorzów

B. Brzeziński, A.Olesińska, Prawo podatkowe, s.279.

J. Kulicki, Podatek dochodowy od osób fizycznych, str.335.

T. Martyniuk, Formy ewidencji podatkowej, str.244-245.

Tamże

Dodatek do Przeglądu Podatku Dochodowego nr 16 (286) z dnia 2010-11-20, Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o., Gorzów

http://www.is.waw.pl/Download/PlikiDoPobrania/22/381/Zalacznik_do_F_080_1_Kopia_informacyjna.pdf 2011-03-25

Dz. U. nr 152, poz. 1475, ostatnia zmiana w Dz. U. z 2010 r. nr 252, poz. 1691

Dodatek do Biuletynu Informacyjnego dla Służb Ekonomiczno - Finansowych nr 9(726) z dnia 2011-03-01 Wydawnictwo Podatkowe GOFIN sp. z o.o.

Ministerstwo Finansów. http://www.mf.gov.pl/_files_/podatki/od_osob_fizycznych/pit_2011/limity2011.pdf.

2

---