Uniwersytet Technologiczno Przyrodniczy w Bydgoszczy
Wydział Inżynierii Mechanicznej
Laboratorium Podstaw Konstrukcji Maszyn
T : Badanie rozkładu naprężeń tnących w spoinie pachwinowej.
Mechanika i Budowa Maszyn
Semestr V niestacjonarne
Gr B
Zespół I
Skład grupy:
1. Reiwer Marek
2. Rygielski Michał 3. Złakowski Andrzej 4. Żbikowski Patryk
Wstęp teoretyczny :
W konstrukcjach spawanych występują spiętrzenia naprężeń, co jest korzystne ze względu na wytrzymałość połączeń. Dotyczy to m.in. spoin pachwinowych wzdłużnych. Spiętrzenie naprężeń tnących w konstrukcjach spawanych są powodowane przez:
a) wady technologiczne
b) niewłaściwy obrys spoin
c) nieracjonalne konstrukcje połączeń polegające na projektowaniu spoin ciągłych równolegle do kierunku obciążenia
Podczas obliczania spoin pachwinowych sprowadzamy wszystkie obliczenia w spoinach do tzw. umownych naprężeń stycznych ' i przyjmujemy , że rozkład tych naprężeń na długości szwu jest równomierny i obliczamy go ze wzoru :
Gdzie : a - grubość obliczeniowa spoiny
l - długość obliczeniowa spoiny
P - siła rozciągająca złącze
k't= naprężenia dopuszczalne dla spoiny
Rzeczywisty rozkład
jest różny od obliczeniowego dlatego, że przy analizie teoretycznej uwzględnia się sprężyste odkształcenia spoin i części łączonych. W rzeczywistości siły rozciągające powodują wydłużenie się i przemieszczanie części łączonych oraz odkształcenia postaciowe w spoinach
Wyznaczanie doświadczalnego charakteru rozkładu naprężeń tnących na długości spoiny pachwinowej wykonywane metodą pośrednią, poprzez wyznaczenie rozkładu naprężeń rozciągających w jednym z pasów połączenia. Można zapisać wzorem
Gdzie :
σi, σi naprężenia rozciągające pasa mierzone w „i+1” i „i” punkcie tensometrycznym ,
xi+1, xi - odległości „i+1” oraz „i” punktu tensometrycznego od początku złącza
Rzeczywisty rozkład naprężeń F1=F2 można zapisać wzorem
gdzie :
II. Schemat połączenia i stanowiska pomiarowego:
Rys. 1 Schemat połączenia spawanego.
Rys. 2 Schemat stanowiska badawczego.
Wymiary próbki:
L= 120 mm
D= 10 mm
F1= 88 mm2
a = 1,75 mm
= 0,092
P=s*Fs*k
k = 6,5
s- naprężenia w siłomierzu urządzenia naciągowego
Fs - przekrój siłomierza
k - przełożenie dźwigni
P = 13878,8 N
Dla wydłużenia względnego na śrubie rzymskiej = 132 m/m
Odległość punktów tensometrycznych |
Wskazania mostka tensometrycznego |
Naprężenia rozciągające |
Naprężenie tnące doświadczalne |
Naprężenia tnące teoretyczne |
xi [mm] |
i |
σxi [MPa] |
xi [MPa] |
x [MPa] |
X1= 15 |
112 |
23,50 |
2,91 |
87,772 |
X2= 40 |
105 |
22,05 |
7,60 |
1,877 |
X3= 65 |
87 |
18,27 |
5,06 |
3,011 |
X4= 90 |
75 |
15,75 |
14,78 |
4,145 |
X5= 110 |
47 |
9,87 |
- |
5,052 |
Pola przekrojów F1= 88 mm2 , F2= 180 mm2 |
||||
Zadana siła P = 13878,8 N, średnica śruby rzymskiej d= 10 mm |
Wnioski:
Wykresy rozkładu naprężeń teoretycznych i doświadczalnych w spoinie pachwinowej są zbliżone chociaż różnią się co do uzyskanych wartości w określonych punktach. Otrzymane wykresy są zgodne z założeniami dotyczącymi ich kształtu zawartymi w skrypcie do ćwiczeń. Z analizy naprężeń tnących w spoinie pachwinowej wynika iż długość spoiny powinna mieścić się w przedziale 50a < l < 60a tylko wtedy cała spoina przenosi efektywnie obciążenie jeśli spoina będzie dłuższa jej część nie będzie w ogóle przenosić obciążeń.
P |
13878,800 |
|
|
|
α |
0,092 |
|
|
|
a |
1,750 |
|
|
|
F |
88,000 |
|
|
|
F |
181,000 |
|
|
|
l |
120,000 |
Naprężenia rozciągające |
Naprężenia teoretyczne |
Naprężenia doświadczalne |
|
0,000 |
|
|
78,781 |
X1 |
15,000 |
23,500 |
87,772 |
2,917 |
X2 |
40,000 |
22,050 |
1,877 |
7,603 |
X3 |
65,000 |
18,270 |
3,011 |
5,069 |
X4 |
90,000 |
15,750 |
4,145 |
14,784 |
X5 |
110,000 |
9,870 |
5,052 |
|
|
|
|
|
|