ROZWÓJ PSYCHICZNY JAKO PRZEDMIOT ZAINTERESOWANIA PSYCHOLOGII
Pojęcie rozwoju
Rozwój to nieodwracalny ciąg zmian o charakterze postępującym prowadzących do wyższych poziomów zróżnicowania i organizacji zachodzących podczas całego życia organizmu.
Zmiana rozwojowa
względnie trwała
element ciągu zmian
charakter jednokierunkowy
względnie nieodwracalna
charakter autonomiczny.
Jednokierunkowa, nieodwracalna, trwała i autonomiczna różnica o charakterze ilościowym lub jakościowym w stanie danego obiektu lub organizacji struktury będąca funkcją czasu
(J. Strelau (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki. GWP, Gdańsk 2000, T.1, s. 585)
Rodzaje zmian rozwojowych (H. Bee)
Uniwersalne - są przypisane do wieku
i uwarunkowane procesem oraz biologicznego dojrzewania organizmu i uniwersalnymi doświadczeniami społecznymi;
Wspólne - wynikają z podzielania podobnych doświadczeń społecznych i przeżyć;
Indywidualne - wywołane czynnikami unikatowymi, działającymi tylko na jednostkę.
Zmiany ilościowe - stopniowe wzrastanie lub spadek danej cechy lub zespołu cech (masa ciała, pojemność płuc, słownik bierny, pojemność pamięci)
Zmiany jakościowe - dana funkcja przekształca się zasadniczo, staje się nową jakością rozwojową
(pamięć mimowolna → pamięć dowolna).
Zmiany rozwojowe (J.H. Flavell)
dodawanie - nowe uzupełnia stare;
substytucja - nowe zastępuje stare;
modyfikacja - stare ulega przekształceniu pod wpływem nowego;
inkluzja - stare zmodyfikowane wraz z nowym tworzy nową całość;
mediacja - stare jest nieodzownym ogniwem pośredniczącym dla nowego.
Rozwój
Długotrwały proces względnie nieodwracalnych zmian o charakterze ilościowym i jakościowym, zasadniczo ukierunkowanych progresywnie, dotyczących różnych sfer rozwijającego się podmiotu, cechujący się indywidualnym tempem i rytmem, zależny od uwarunkowań biologicznych, środowiskowo-społecznych oraz aktywności podmiotu
(J. Strelau (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki. GWP, Gdańsk 2000, T.1, s. 572).
Podejścia do analizy rozwoju
Podejście mechanistyczne
Rozwój to proste następstwo zmian wywołanych działaniem czynników zewnętrznych względem zmieniającego się układu (B. Skinner, J. Watson, A. Bandura)
Podejście organizmiczne
Rozwój odnosi się do zmian w formie lub organizacji wewnętrznej całego układu
(J. Piaget, L. Kohlberg).
Podejście kontekstualne
Rozwój człowieka jest rezultatem ciągłej interakcji między jednostką i otoczeniem fizycznym i społecznym (R.M. Lerner)
Czynniki rozwoju
Teorie natywistyczne (biologistyczne) - człowiek przychodzi na świat z gotowym wyposażeniem psychicznym.
Teorie enwironmentalistyczne (empirystyczne) - jednostka jest biernym odbiorcą wpływów środowiska.
Interakcjonizm - dziedziczność
i środowisko nie są przeciwstawne ani niezależne, zachodzi wzajemna skomplikowana zależność między czynnikami biologicznymi i środowiskowymi:
Teorie słabo interakcyjne - wskazują jako dominujący jeden czynnik (biologiczny), drugi (środowisko) jest tłem dla jego działania (Z. Freud, E. Erikson);
Teorie umiarkowanie interakcyjne - uznają wagę każdego z czynników, ale ich wpływy są traktowane jako niezależne (J. Piaget, L. Kohlberg);
Teorie silnie interakcyjne - uwzględnianie obu czynników, traktowanych jako wzajemnie powiązanych, zmieniają swoją jakość i siłę (R. Lerner).
Cztery czynniki rozwoju
Zadatki biologiczne
Środowisko
Wychowanie
Aktywność podmiotu
Czynniki wewnętrzne - zadatki biologiczne i aktywność własna;
Czynniki zewnętrzne - wpływy środowiska i wychowanie
Warunki rozwoju - wewnętrzne (zadatki biologiczne) oraz zewnętrzne, łącznie tworzą kontekst rozwoju.
Wyznaczniki (determinanty) rozwoju - aktywność własna oraz wychowanie.
Konteksty rozwoju
Kontekst zewnętrzny
Otoczenie fizyczne - dostarcza bezpośredniej stymulacji fizycznej,
Środowisko społeczne, w tym wychowawcze dostarcza pośredniej stymulacja poprzez znaczenie;
Kontekst wewnętrzny
Wyposażenie genetyczne - określa plan
i możliwości rozwoju, wyznacza rodzaj, tempo i dynamikę zmian.
Procesy determinujące zmianę
Dojrzewanie - proces fizycznego wzrostu doprowadzający do takiego stopnia dojrzałości organizmu, który warunkuje od strony somatycznej i neurofizjologicznej rozwój funkcji lub całokształtu zachowania;
Uczenie się - proces wytwarzania, przekształcania, i utrwalania czynności na podłożu indywidualnego doświadczenia zdobytego pod wpływem bodźców środowiska zewnętrznego i aktywności podmiotu.
Okres krytyczny
Pewne, ściśle określone doświadczenia muszą wystąpić w dokładnie określonym czasie, jeśli zachowanie ma się pojawić.
Okres sensytywny
Dany rodzaj stymulacji wywiera silniejszy, bardziej znaczący wpływ na rozwój
w pewnych momentach
Modele zmiany rozwojowej (A. Brzezińska)
Kryteria wyróżnienia:
założenia co do natury człowieka
założenia co do charakteru zmiany
założenia co do przebiegu zmiany.
Liniowy model zmiany
Rozwój to proces nabywania doświadczenia
Zmiany mają charakter ilościowy
Jest to proces ciągły
Źródłem zmian jest zewnętrzne otoczenie, wyznacznikiem zmian jest zewnętrzna stymulacja
Warunki zmian stwarza poziom dojrzałości organizmu
Rodzaj zmian: dodawanie, substytucja
Centralna kategoria opisu rozwoju - tempo rozwoju.
Stadialny model zmiany
Rozwój to proces kumulowania doświadczenia
Zmiany mają charakter ilościowy i jakościowy
Przebieg zmian jest skokowy, występują stadia
Źródło zmian wewnątrz rozwijającego się układu
Wyznacznikiem zmian jest dojrzewanie, warunki dla rozwoju stwarza jakość zewnętrznej stymulacji
Obok dodawania i substytucji - modyfikacja
Proces różnicowania doświadczenia - progres (przyrost)
Proces porządkowania doświadczenia (plateau) - powstaje nowa struktura.
Istotne tempo zmian, rytm i dynamika.
Cykliczno-fazowy model zmiany
Rozwój polega na transformacji doświadczenia
Zmiany mają charakter jakościowy i ilościowy, polegają na integracji nowego, dezintegracji starego i reintegracji nowe/stare
Przebieg zmian jest cykliczny
Źródłem zmian jest relacja między otoczeniem
i rozwijającym się układem, zachodzi w obu kierunkach
Nowy rodzaj zmiany: inkluzja
Wyznacznikiem zmian jest aktywność własna,
Warunki dla zmiany stwarza dopasowanie dojrzałości organizmu i zewnętrznej stymulacji.
Etapy
progres - przyswojenie nowych informacji, różnicowanie doświadczenia
plateau - porządkowanie i wstępna integracja doświadczenia
regres - konflikt nowego ze starym, dezintegracja doświadczenia uprzedniego
kryzys - moment przełomu - faza przejściowa kończąca poprzedni
i rozpoczynająca następny cykl rozwojowy.
Badania w psychologii rozwoju
Badania eksperymentalne
Badania ex post facto
Badania korelacyjne
Badania poprzeczne (transwersalne)
Badanie kilku grup osób w różnym wieku i porównanie ich wyników, analiza podobieństw i różnic.
Badania podłużne (longitudinalne)
Badanie tej samej grupy w kolejnych odcinkach czasu, porównanie kilku zbiorów wyników tych samych osób.
Badania sekwencyjne
Badanie co najmniej dwóch różnych grup pokoleniowych w nie mniej niż dwóch odcinkach czasu.
Rok bad. |
Wiek |
|||||
1998 |
15 |
|
|
|
|
|
1999 |
16 |
15 |
|
|
|
|
2000 |
17 |
16 |
15 |
|
|
|
2001 |
18 |
17 |
16 |
15 |
|
|
2002 |
19 |
18 |
17 |
16 |
15 |
|
2002 |
20 |
19 |
18 |
17 |
16 |
15 |
ROZWÓJ W OKRESIE PRENATALNYM
Zapłodniona komórka jajowa to zygota.
W rozwoju prenatalnym wyróżniamy 3 fazy:
jajowa (ok. 2 tygodnie) - do zagnieżdżenia się w ścianie macicy;
embrionalna (do końca 2 miesiąca ciąży);
płodowa (od 3 miesiąca do momentu narodzin).
Okres ten dzielony jest także na 3 trzymiesięczne trymestry.
PIERWSZY TRYMESTR
Pierwszy miesiąc
Faza jajowa - szybki podział zygoty, powstaje 8 z 45 generacji komórek tworzących organizm człowieka, wędruje do macicy, w momencie implantacji - zarodek z kilkuset komórek, wklęsła kula o średnicy 0,14 mm.
Faza embrionalna - zarodek zaczyna żywić się cukrem z naczyń włosowatych, początek kształtowania się struktur z listków zarodkowych
Od 13. dnia - zawiązki układu nerwowego, od 19 dnia - cewa nerwowa,
21. dzień - pierwsze komórki ośrodkowego układu nerwowego,
4. tydzień - pierwsze ruchy.
Koniec 1. miesiąca - 5 mm, 1 g.
Drugi miesiąc
Okres intensywnej organogenezy. Miniatura człowieka określonej płci, ukształtowane narządy wewnętrzne spełniające określone funkcje.
Koniec 2. miesiąca - 3 cm, 2-3 g,
Rozwój środowiska prenatalnego (łożysko, pępowina, pęcherz płodowy).
41. dzień - pierwsze odruchy nerwowe, spontaniczne ruchy grzbietu i karku;
42. dzień - pierwsze oznaki fal mózgowych, ruchy kończyn, rozwój oka,
7. tydzień - kształtują się półkule mózgowe, okolica warg wrażliwa na dotyk;
8. tydzień - rozwój pęcherzyków mózgowych, unerwianie ucha wewnętrznego.
Trzeci miesiąc
Początek okresu płodowego, dziecko coraz bardziej aktywne, indywidualne cechy wyglądu i zachowania, jedne organy zaczynają się kształtować, inne doskonalą budowę lub podejmują funkcje.
Koniec 3. miesiąca - 7,5 cm, 14 g.
9. tydzień - doskonalenie dotyku (zaciskanie powieki i dłoni), nerw węchowy;
10. tydzień - ukształtowane zasadnicze części mózgu, powstają połączenia nerwowo-mięśniowe, doskonalenie wrażliwości dotykowej twarzy, schematy ruchowe (ziewanie, przeciąganie się);
11. tydzień - coraz większy obszar ciała wrażliwy na dotyk, receptory węchowe;
12. tydzień - pierwsze ruchy klatki piersiowej (nabieranie i wypieranie wód płodowych), połykanie wód, środkowe i dolne części ciała wrażliwe na dotyk,
zapis EEG -typowo ludzki o cechach indywidualnych, odruchy unikania.
DRUGI TRYMESTR
Intensywny wzrost, duże tempo rozwoju układu nerwowego, mózg dochodzi do pełnej liczby neuronów, mielinizacja włókien.
Czwarty miesiąc
Narządy wykonują wiele funkcji, dziecko coraz bardziej aktywne, dojrzewanie mózgu, intensywny przyrost długości i masy ciała.
Koniec 4. miesiąca - 25 cm, 200 g.
13. tydzień - spontaniczne próby oddychania, chwytania, nabierania wód;
14. - 15. tydzień - cała powierzchnia ciała wrażliwa na dotyk, aktywny zmysł równowagi i smaku, ucisk na brzuch matki powoduje reakcję.
Piąty miesiąc
Porost włosów, brwi, rzęs, paznokci, gwałtowne dojrzewanie narządów wewnętrznych, wysłuchiwalne tony serca, aktywność dziecka regularna, cyklicznie się zmienia.
16. - 18. tydzień - matka odczuwa ruchy płodu.
Koniec 5. miesiąca - 30 cm, 400 g.
Kubki smakowe są chemicznie aktywne. Wibracje, dźwięki, zmiany oświetlenia wywołują reakcję (przyspieszenie tętna, niepokój ruchowe, ruchy gałek ocznych, zmiana pozycji ciała).
Szósty miesiąc
Proporcje dziecka zbliżone do urodzeniowych, magazynuje mikroelementy, ciała odpornościowe, dojrzewanie narządów wewnętrznych, koniec wzrostu liczby komórek i zwojów nerwowych.
Podczas snu 60% faza REM (intensywne porządkowanie i integracja sygnałów z narządów zmysłów i mięśni).
Koniec 6. miesiąca - 35 cm, 500 -700 g.
Regularne cykle aktywności, ruchy kształtują siłę i precyzję mięśni. Aktywność zależna od docierających bodźców zmysłowych, zharmonizowanie ruchów matki i dziecka.
Otwieranie szpary powiekowej, ruchy gałki ocznej, wyraźna reakcja na światło, przestrach na silne dźwięki.
TRZECI TRYMESTR
Wzrasta możliwość przeżycia poza organizmem matki, intensywny rozwój tkanki tłuszczowej, podwojenie masy ciała, magazynowanie potrzebnych składników.
Siódmy miesiąc
6 warstw kory mózgowej, stała mielinizacja włókien, ograniczenie swobody ruchów, intensywna aktywność bioelektryczna mózgu, zróżnicowanie półkul.
Koniec 7. miesiąca - 900 -1350 g.
Powstają nowe połączenia nerwowo-mięśniowe, wzorce pamięciowe ruchów, obserwuje się większość odruchów bezwarunkowych.
Ósmy miesiąc
Skóra wygładza się i różowieje, ciało nabiera zaokrąglonych kształtów, dalsze dojrzewanie narządów (układ oddechowy).
Koniec 8. miesiąca - 1800 -2200 g.
Kształtują się dalsze odruchy warunkowe, wszystkie zmysły są aktywne, odbierają bodźce, mniejsza aktywność ruchowa.
Dziewiąty miesiąc
Na 2 tygodnie przed urodzeniem przestaje rosnąć.
Noworodek waży przeciętnie 3500 g, mierzy ok. 52 cm.
Stany behawioralne: głęboki i regularny sen, aktywny sen, spokojne czuwanie, aktywne czuwanie.
Zmysły (kolejno): dotyk, równowaga, węch, smak, słuch i wzrok.
Nabywanie cech indywidualnych
Każda komórka posiada cechy charakterystyczne dla wszystkich ludzi i jednej osoby, wyposażenie genetyczne wchodzi w interakcję z wpływami środowiska.
Cechy jednostki uwarunkowane rozwojem w okresie płodowym
aktywność ruchowa
reakcja na stres
preferencje sensoryczne
Komunikacja z matką
neurohormonalna.
stres matki → wzrost poziomu noradrenaliny i oksytocyny → skurcze macicy → ruchy dziecka → nieprawidłowości rozwoju psychoruchowego
behawioralna
zachowanie matki względem dziecka (przyjmowanie szkodliwych substancji) → niedotlenienie i zatrucie toksynami
psychiczna
na rozwój dziecka wpływają myśli, wyobrażenia matki, jej doświadczenia życiowe.
Optymalizacja rozwoju w okresie prenatalnym
troska o zdrowie matki i dziecka
nastawienie na komunikację z dzieckiem
zapewnienie matce dobrego samopoczucia psychicznego
wzmocnienie więzi małżeńskiej.
Zaburzenia rozwoju
genetyczne - dziedziczne lub wywołane działaniem czynników modyfikujących materiał genetyczny na komórki rozrodcze, zygotę i embrion;
spowodowane działaniem czynników szkodliwych (teratogennych) powodujących choroby i wady wrodzone;
związane z okresem okołoporodowym.
Poród
Lęk, napięcie psychiczne matki → napięcie wegetatywne → napięcie neuromięśniowe → niedotlenienie tkanek, wytworzenie kwasu mlekowego → nieefektywne i bardziej bolesne skurcze → przedłużanie się porodu → psychofizyczne wyczerpanie matki i niedotlenienie dziecka → nasilenie lęku.
Ocena stanu noworodka - skala Apgar:
- czynność serca
- funkcje oddechowe
- napięcie mięśniowe
- odruchy
- zabarwienie skóry
Noworodek
odmienne proporcje ciała
pozycja asymetryczna
różne stany pobudzenia
aktywność globalna - ruchy błędne
aktywność specyficzna - odruchy bezwarunkowe:
- wspólne dla noworodka i człowieka dorosłego (mrugania, wydalania, ssania, oddychania),
- występujące jedynie u noworodka (chwytny, Moro, kroczenia)
wrażliwość zmysłowa
zdolność uczenia się
WCZESNE DZIECIŃSTWO (0-3)
ROZWÓJ MOTORYCZNY
Rozwój ruchowy - najbardziej wyrazisty przejaw rozwoju w pierwszym roku życia (rozwój psychoruchowy)
Prawa rozwoju ruchów:
prawo następstwa cefalokaudalnego
prawo następstwa proksymodystalnego
prawo następstwa łokciowo-promieniowego
od ruchów globalnych do zlokalizowanych
od ruchów cyklicznych do acyklicznych
Postawa ciała: leżąca, siedząca, stojąca, ustalenie postawy stojącej
Lokomocja: przekręcanie się z boku na plecy, z brzucha na plecy i odwrotnie, pełzanie, raczkowanie, pierwsze kroki, stopniowa automatyzacja chodu, pokonywanie przeszkód, próby biegania i skakania.
Chwyt: odruch chwytny, chwyt dłoniowy prosty, nożycowy, pęsetkowy.
Manipulacja niespecyficzna, później specyficzna, poprawa koordynacji wzrokowo-ruchowej, rozwój praksji (ruchy narzędziowe), samoobsługa.
ROZWÓJ POZNAWCZY
Wrażenia i spostrzeżenia
Wzrost wrażliwości i czułości wszystkich zmysłów;
Dotyk potwierdza istnienie przedmiotu;
Percepcja intermodalna, identyfikacja polisensoryczna;
Spadek roli kontaktoreceptorów, wzrast telereceptorów;
Spostrzeżenia ogólnikowe, nieuporządkowane, słowo ukierunkowuje spostrzeganie, stopniowe wyodrębnianie elementów istotnych;
18 mies. - ustalenie pojęcia przedmiotu (traktowany jako źródło doznań istniejące obiektywnie).
Uwaga- rozwija się z odruchu orientacyjnego, charakter mimowolny, słaba koncentracja i przerzutność, mała podzielność, ograniczony zakres.
Eksploracja - czynne badanie świata, początek - odruch orientacyjno-badawczy, dziecko dąży do poznania właściwości przedmiotów.
Pamięć - charakter mimowolny i emocjonalny, duża łatwość przyswajania ruchów i stereotypów ruchowych, stopniowy wzrost pojemności i trwałości pamięci.
Wyobraźnia -pierwsze wyobrażenia 8-20 mies., odtwórcze, silnie związane z realnymi doznaniami, przejaw rozwoju funkcji symbolicznej.
Mowa
1 rok życia - okres wstępny i przygotowawczy; najpierw komunikacja przedwerbalna: krzyk, nieartykułowane dźwięki, płacz, spojrzenia, ruchy ciała, gesty, mimika, gesty wskazujące.
Od urodzenia dziecko gotowe do odbioru mowy (słuch fonematyczny).
0-8 tydz. - odruchowy krzyk, odgłosy życiowe
8-20 tydz. - gruchanie
16-30 tydz. - zabawy wokalne
25-50 tydz. -gaworzenia, ekspresywna mowa niezrozumiała
12-18 mies. - stadium wyrazu, pojedyncze słowa w funkcji zdania (holofraza), mowa autonomiczna, sytuacyjna i synpraktyczna
od 18 mies. - pierwsze zlepki wyrazowe i zdania, mowa telegraficzna
rozwój słownika biernego i czynnego (1 rok - 4-5 słów, 3 lata - 1000-1500 słów), rzeczowniki, przymiotniki, czasowniki
rozwój fleksji i składni (zdania pojedyncze, złożone współrzędnie i podrzędnie)
błędy i uproszczenia fonetyczne
hiperregularyzacja
Trzylatek ma opanowane podstawy języka ojczystego.
Myślenie
Pierwsze dwa lata życia - inteligencja sensoryczno-motoryczna:
I stadium (0-1 mies.) -ćwiczenie odruchów bezwarunkowych;
II stadium (1-4 mies.) - pierwsze schematy czynnościowe (schematy pierwotne), wywodzące się z reakcji odruchowych, zachowanie sprawiające przyjemność jest powtarzane;
III stadium (4-8 mies.) - wtórne schematy czynnościowe (postukiwanie, pociąganie, potrząsanie), koordynacja wzroku i chwytu, odtworzenie interesujących zjawisk, które zaszły;
IV stadium (8-12 mies.) - integracja i koordynacja schematów wtórnych, odróżnienie środków od celów, wykonywanie czynności dla efektu;
V stadium (12-18 mies.) - opracowanie przedmiotu i czynne eksperymentowanie (reakcje okrężne trzeciego stopnia) - początki prostych działań metodą prób i błędów, stosowanie wielu schematów dla jednego przedmiotu w celu wykrycia cech i odróżnienia od innych;
VI stadium (18-24 mies.) - kombinacje umysłowe - posługuje się wyobrażeniem przedmiotu (zaczątki interioryzacji procesów umysłowych).
2 lata - skrzyżowanie linii rozwojowych mowy i myślenia, mowa staje się intelektualne a myślenie językowe, rozwój znaczenia słów (synkrety, kompleksy, pseudpojęcia).
ROZWÓJ EMOCJONALNY
Pierwsze przejawy emocji związane z potrzebami fizjologicznymi.
Początkowo niezróżnicowany stan pobudzenia, później stany pozytywne i negatywne, ostatecznie - konkretne emocje:
1 mies. - zadowolenie
3-4 mies. - gniew, smutek;
6-7 mies. - strach,
12 mies. - wstyd, nieśmiałość
2-3 rok życia - złożone uczucia (zazdrość, duma, wstyd, zakłopotanie, poczucie winy)
Podstawowe wzorce ekspresji - wrodzone, dziecko uczy się reagować emocjonalnie pod wpływem doświadczeń społecznych.
reakcje emocjonalne gwałtowne, spontaniczne,
prymitywna ekspresja,
chwiejność emocjonalna,
coraz większe różnicowanie życia uczuciowego,
zależność nastroju od stanu fizycznego.
ROZWÓJ SPOŁECZNY
Pierwsze reakcje społeczne dotyczą głównego opiekuna:
3 mies. - kompleks ożywienia
4 mies. - niezadowolenie, gdy dorosły nie zwraca uwagi
5 mies. - odróżnia twarze znane
7-8 mies. - chce zwrócić na siebie uwagę za pomocą gaworzenia, 9 mies. - przez gesty
10 mies. - naśladuje czynności dorosłych.
Przywiązanie
Niezbędne dla prawidłowego rozwoju, przejawy (po 6 mies.) - nieufność wobec obcych, śmiałość w obecności matki, protest, gdy odchodzi:
- dzieci lękowe (unikające);
- dzieci lękowo-ambiwalentne;
- dzieci ufnie przywiązane.
Kontakt z dorosłymi
uczestniczy w zajęciach domowych, naśladuje dorosłych
wyraża swoje potrzeby i uczucia, rozumie pragnienia innych
staje się inicjatorem kontaktów społecznych
kontakt za pośrednictwem przedmiotów stopniowo przechodzi w kontakt słowno-społeczny.
Kontakt z rówieśnikami
nastawienie orientacyjno-badawcze
18 mies. - próby sił
reakcje społeczne, naśladowanie zachowań innych dzieci.
ROZWÓJ OSOBOWOŚCI
cechy temperamentu jako podłoże osobowości
rozwój poczucia odrębności fizycznej (rozpoznawanie się w lustrze)
rozwój poczucia odrębności psychicznej (sprawca, lustro społeczne)
rozwój woli - okresy negatywizmu (18 mies., 3 lata)
pierwsze elementy powściągu
rozwój ról związanych z płcią
Freud
Stadium oralne (0-2)
usta, ssanie i gryzienie, pragnienia libido i sadystyczne, ufna zależność.
Stadium analne (2-3)
odbyt, wypróżnianie się i powstrzymywanie, kontrola i jej brak, niezależność.
Erikson
Stadium I - podstawowa ufność - nieufność
Zaspokajanie potrzeb dziecka rodzi w nim przekonanie, że można polegać na elementach środowiska. Koło dobroczynne - gdy dziecko ma zaspokojone potrzeby odwzajemnia rozradowanie rodziców; błędne koło - gdy potrzeby są niezaspokojone (gniew, lęk, rozpacz, apatia).
Stadium II - autonomia - wstyd i zwątpienie
Dziecko zdaje sobie sprawę, że jest odrębnym bytem, dochodzi swoich praw, walczy o autonomię, ale jest podatne na uczucie wstydu i zwątpienia. Agresja i gniew rodziców i brak tolerancji powodują wstyd i zwątpienie; zachowanie zdrowej równowagi między swobodą i kontrolą rodziców przyczynia się do rozwoju autonomii.
ŚREDNIE DZIECIŃSTWO (4-6)
ROZWÓJ MOTORYCZNY
Doskonalenie ruchów postawno-lokomocyjnych - rozwój sprawności ruchowych (chód, bieg, skoki, wspinanie się, pokonywanie przeszkód).
Rozwój i doskonalenie ruchów narzędziowych (pełna automatyzacja 5-6 lat) - wzrost samodzielności w samoobsłudze
Stały głód ruchów, przyjemność z wykonywania czynności, zmęczenie podczas wykonywania czynności jednorodnych
Brak ekonomiczności - ruchy nadmiernie rozrzutne (współruchy)
Początek dymorfizmu płciowego (chłopcy lepiej wykonują ruchy angażujące duże grupy mięśni, dziewczęta lepiej wykonują ruchy precyzyjne)
Złoty okres motoryczny - I apogeum motoryczne
ROZWÓJ PROCESÓW POZNAWCZYCH
Percepcja
Wzrost wrażliwości i czułości analizatorów (ostrość wzroku, odróżnianie odcieni barwnych, słuch muzyczny - poczucie rytmu).
Spostrzeżenia cechuje synkretyzm - ujmuje wszystko globalnie, w zarysowy i ogólnikowy sposób
Spostrzeżenia związane z działaniem, stopniowo wyodrębniają się z działania przedmiotowego
Dziecko nie ujmuje dokładnie wielkości i proporcji przedmiotów
Egocentryzm przy określaniu kierunków
Lepsza orientacja w czasie i przestrzeni
Uwaga
Mimowolna, skoncentrowana na bodźcach silnych i atrakcyjnych, niezbyt trwała, mało przerzutna i podzielna, zależna od cech indywidualnych,
pierwsze przejawy uwagi dowolnej.
Wyobraźnia
Przeważa wyobraźnia odtwórcza i mimowolna.
Stopniowe usamodzielnianie się funkcji z czynności percepcyjnych.
Od 3 r.ż. - oddzielenie świata realnego i fikcyjnego.
Fantazja uzupełnia luki w wiedzy dziecka.
Stopniowy rozwój wyobraźni twórczej (zabawa) i dowolnej.
Pamięć
Pamięć mimowolna, pod koniec okresu - przejawy dowolnej
Rozwój pamięci świeżej i trwałej.
Pamięć mechaniczna, rozwój pamięci logicznej.
Brak wyćwiczonej pamięci słownej, lepsze pamiętanie materiału obrazowego i czynności ruchowych.
Pamięć emocjonalna
Szczyt zjawiska reminiscencji
Mowa
Koniec 3 r.ż. - opanowane podstawy systemu języka ojczystego
Mowa ma charakter sytuacyjny i synpraktyczny
Opanowanie strony fonetycznej
Poszerzenie słownika czynnego i biernego
Coraz lepsze opanowanie struktury gramatycznej, hiperregularyzacja.
Tworzenie neologizmów
Mowa egocentryczna (mówienie do siebie), stopniowe przekształcanie w mowę wewnętrzną.
Wiek pytań (5 r.ż.)
Myślenie
Myślenie konkretno-obrazowe, nie stanowi jeszcze odrębnej czynności poznawczej, jest podporządkowane zadaniom praktycznym (myślenie synpraktyczne).
Podokres wyobrażeń przedoperacyjnych (Piaget)
I (2,0-3,6) - rozwój funkcji symbolicznej
II (4,0-5,6) - szybki rozwój obrazów umysłowych
III (5,6-7,0) - stopniowe zrozumienie pojęcia stałości.
Przyswajanie pojęć potocznych
Rozumowanie ma charakter transdukcji
Egocentryzm - niezdolność przyjęcia cudzej perspektywy.
Animizm -przypisywanie cech życia przedmiotom
Antropomorfizm - przypisywanie cech ludzkich
Artyficjalizm - świat stworzony dla zaspokojenia potrzeb ludzkich.
Myślenie magiczne - wiara w moc sprawczą pragnień.
ROZWÓJ EMOCJONALNY
Coraz lepiej rozumie emocje własne i innych
Wzbogacanie i różnicowanie życia uczuciowego
Emocje silne i gwałtowne, ale krótkotrwałe, labilność uczuciowa
Rozwój uczuć wyższych.
Intelektualizacja uczuć
ROZWÓJ SPOŁECZNY
Kontakty w rodzinie -wzrost znaczenia ojca i kontaktów z rodzeństwem
Socjalizacja - opanowanie wiedzy o grupie, rolach, opanowanie standardów
Wzrost znaczenia rówieśników
Zabawa: samotna, równoległa, wspólna i zespołowa.
Wzrost współpracy, wzajemności, umiejętności rozwiązywania konfliktów,
Nadal duży egocentryzm i egoizm
Przyjaciel - wyróżniają jako partnera, częściej kontaktują się, dzielą dobrami, wybór przypadkowy
ROZWÓJ OSOBOWOŚCI
Temperament jako podstawa osobowości
Rozwój obrazu własnej osoby
Świadomość własnej odrębności
Kształtowanie ja-realnego i ja-idealnego.
Pierwsze próby samooceny
Rozwój potrzeb psychologicznych.
Zaczątki charakteru
Identyfikacja płci - ustalenie tożsamości płciowej ok. 3 r.ż.
Freud - stadium falliczne: narządy płciowe, autostymulacja, kompleks Edypa i Elektry, lęk przed kastracją, zazdrość o penis.
Erikson - inicjatywa- poczucie winy: dziecko chce udowodnić, że posiada własną wolę, aktywnie eksploruje środowisko, zaspokaja ciekawość, wzrost zdolności do radzenia sobie, podejmowanie zadań, dążenie do samodzielności.
PÓŹNE DZIECIŃSTWO (7-10:12)
Gotowość szkolna:
Rozwój fizyczny
Koordynacja wzrokowo-ruchowa, ruchy precyzyjne
Uwaga dowolna, koncentracja, wytrwałość
Analiza i synteza percepcyjna (wzrokowa i słuchowa), rozumienie symboli,
Pamięć i uczenie się (zapamiętywanie słów, symboli, rysunków)
Rozwój intelektualny (poziom myślenia)
Dobra orientacja w otoczeniu i wiedza o świecie
Zdolności komunikacyjne
Działania intencjonalne (czynności celowe)
Uspołecznienie (zdolność do współdziałania i wykonywania poleceń)
Dojrzałość emocjonalna (rozstanie z matką, kontrola emocji)
Od gotowości szkolnej zależy start szkolny dziecka.
ROZWÓJ MOTORYCZNY
Narastanie dymorfizmu płciowego
Różne tempo rozwoju zdolności motorycznych, znaczna dynamika
Intensywny rozwój dużej motoryki
Największa łatwość przyswajania nawyków ruchowych
Zainteresowanie wynikiem czynności ruchowych, ważna rywalizacja
ruchy harmonijne, dobrze skoordynowane, celowe, ekonomiczne, eliminowanie współruchów
II apogeum motoryczne (okres dziecka doskonałego motorycznie).
PROCESY POZNAWCZE
Percepcja
Wzrost wrażliwości i czułości analizatorów
Rozwój wrażeń stawowo-mięśniowych
Rozwój spostrzegawczości
Zaczątki obserwacji
Uwaga
5-7 r.ż. - kształtowanie uwagi dowolnej, istotne wymagania nauki szkolnej, coraz bardziej zdolna do koncentracji, trwała, przerzutna, podzielna i pojemna. Skoncentrowana na przedmiotach zewnętrznych, pod koniec okresu - na własnych czynnościach psychicznych.
Pamięć
Wzmożony rozwój pamięci i jakościowa przemiana (pamięć dowolna)
Początkowo - korzystanie z pamięci mechanicznej, brak kontroli nad stopniem zapamiętania
Pamięć zatraca charakter obrazowo-konkretny, coraz lepsza pamięć słów.
Rozwój szybkości zapamiętywania i trwałości, wzrost pojemności.
Rozwój metapamięci
Mowa
Doskonali się jako narzędzie społecznej komunikacji,
Rozszerza się funkcja symboliczna i związek z myśleniem.
Włączanie mowy do działania i uwewnętrznianie mowy.
Niekiedy błędy gwarowe i środowiskowe
Opanowane wszystkie fonemy
Dobrze rozwinięte zdania, największa złożoność mowy
Gramatyczna struktura języka staje się przedmiotem poznania
Nowa postać mowy - pisana
Coraz lepsze umiejętności komunikacji
Myślenie
Stopniowo interioryzacja czynności zewnętrznych, przekształcanie w operacje umysłowe (kształtowanie operacji konkretnych)
Operacje konkretne są uzależnione od materiału,
dotyczą przedmiotów a nie zdań
Analiza i synteza, abstrahowanie, uogólnianie, klasyfikacja
Decentracja - zdolność do ujmowania rzeczywistości z różnych punktów widzenia
Odwracalność myślenia
Myślenie rozwija się w kierunku uogólniania faktów oraz konkretyzacji uogólnionej wiedzy.
Myślenie logiczne - wnioskowanie przyczynowo-skutkowe
Myślenie staje się samodzielną, wewnętrzną czynnością poznawczą, operującą pojęciami, realizowaną w słowach i przebiegającą zgodnie z zasadami logiki.
ROZWÓJ EMOCJONALNY
Rosnąca intelektualizacja uczuć
Rozwój uczuć wyższych
Wzrost złożoności zjawisk emocjonalnych
Rozwój uczuć poznawczych
Emocje wyrażane ciągle dość burzliwie, oddzielne,
Coraz lepsza samokontrola emocjonalna
Stopniowe zmniejszenie labilności, lepsze opanowanie
Zdolność do przeżywania dłużej trwających stanów emocjonalnych i nastrojów uczuciowych
ROZWÓJ SPOŁECZNY
Rodzina nadal zaspokaja istotne potrzeby dziecka, zapewnia poczucie bezpieczeństwa i oparcie uczuciowe w trudnych sytuacjach.
Nauczyciel - nowy autorytet, przez jakiś czas najważniejszy, lojalność wobec nauczyciela
Grupa rówieśnicza
6-7 r.ż. - okres przejściowy przystosowania się do grupy
8-9 r.ż. - bardziej stabilne grupy
Grupa zaspokaja potrzeby dziecka. Dziecko staje się świadome swojej pozycji w grupie, kształtuje się poczucie lojalności i więzi z grupą. Coraz lepsze rozumienie reguł społecznych i tworzenie własnych, poszerzenie wiedzy
o ludziach i zjawiskach społecznych
Przyjaźń
Stadia rozwoju przyjaźni (Selman):
- stadium towarzyszy zabaw dziecięcych
- stadium jednokierunkowej pomocy
- stadium uczciwej współpracy
- stadium związków intymnych i obopólnych
Chłopcy - większe grupy, współzawodnictwo, umniejszanie roli bliskości
Dziewczęta - współpraca, indywidualnie, bardziej ekspresywne, wymaganie lojalności, oddania, empatii.
ROZWÓJ OSOBOWOŚCI
Cechy temperamentu współwarunkują rozwój istotnych właściwości
Kształtowanie podmiotowości
Rozwój samooceny
Zwiększenie zdolności do samokontroli
Kształtowanie obrazu własnej osoby, porównywanie siebie z innymi i ze wzorcem
Zainteresowania
Płynny i niestały charakter, wpływ otoczenia, łatwiej rozwijają się w zgodzie ze zdolnościami, duża zależność od czynników społeczno-kulturowych, stopniowa indywidualizacja i utrwalanie.
Erikson (6-11 r.ż.) pracowitość (przedsiębiorczość)- poczucie niższości
Kształtowanie poczucia kompetencji i skuteczności w działaniu, intensywne uczenie się i ćwiczenie sprawności. Gdy brak sukcesów i nieradzenie sobie z zadaniami - poczucie nieadekwatności wobec oczekiwań społecznych, utrata pozycji, spadek samooceny, utrata autonomii, izolacja od rówieśników.
Freud (6-11 r.ż.) - okres latencji - osłabienie popędów biologicznych, koncentracja na świecie zewnętrznym, zainteresowania rzeczowe, poszukiwanie wiedzy umysłowej, poszerzanie kontaktów z rówieśnikami.
ADOLESCENCJA (10:12 - 20:22)
Istotne przejawy rozwoju:
- dojrzewanie biologiczne (możliwość wydania na świat potomstwa)
- dorastanie społeczne (podejmowanie ról społecznych)
- dojrzewanie emocjonalne (równowaga i samokontrola emocjonalna)
- dorastanie kulturowe (współtwórca kultury).
Faza poczwarki - nadrzędna rola czynników biologicznych
Faza motyla - dorastanie psychologiczne i społeczne
ROZWÓJ MOTORYCZNY
Zmiany proporcji ciała, przeniesienie środka ciężkości, przyrost masy ciała - nowe warunki biomechaniczne.
Przejściowe zakłócenie - niezręczność ruchowa,
Wzmożenie napięcia mięśniowego, niepokój motoryczny i niechęć do ruchu (tzw. lenistwo ruchowe) - zwłaszcza u dziewcząt
Zmniejszenie zdolności przyswajania nowych ruchów
Przejściowe pogorszenie formy ruchu, zanik dziecięcej harmonii i płynności - początki dorastania,
Później ruchy ekonomiczne i nabierają indywidualnych akcentów.
Mniejsze zainteresowania ruchem i słabsza motywacja do podejmowania ćwiczeń fizycznych
U dziewcząt dodatkowo - zażenowanie własną niezgrabnością i przekształcającą się cielesnością
Nasilanie dymorfizmu płciowego w zakresie motoryczności.
ROZWÓJ POZNAWCZY
Spostrzeżenia
Coraz dokładniejsze, bogatsze w szczegóły, wielostronne w treści, bardziej świadomie ukierunkowane, szczyt wrażliwości i czułości analizatorów.
Uwaga Dowolna, przejściowe trudności w koncentracji (emocjonalność, zmiany hormonalne)
Pamięć Coraz większy zasięg pamięci logicznej, nadal rozwój mechanicznej, poprawa zapamiętywania materiału abstrakcyjnego, wzrasta rola werbalizacji, przewaga pamięci dowolnej nad mimowolną.
Wyobraźnia Myślenie hipotetyczno-dedukcyjne pozwala oderwać się od aktualnej rzeczywistości, wymaga wyobraźni, wzmożona emocjonalność wyraz w fantazji.
Mowa Wzrost złożoności wypowiedzi, wzrost zasobu słów, rozumienie metafor i przenośni, zrozumienie struktury gramatycznej języka, kultura języka, twórczość literacka.
Myślenie
Poziom operacji formalnych - logiczne operacje przeniesione z płaszczyzny konkretnej manipulacji na płaszczyznę idei.
Operacje konkretne wychodzą poza ramy bezpośredniej obserwacji.
Myślenie hipotetyczno-dedukcyjne
Rozumowanie indukcyjne - od szczegółu do ogółu.
Stosowanie zwartego systemu operacji umysłowych
Zdolność myślenia krytycznego
ROZWÓJ EMOCJONALNY
- intensywność, żywość przeżyć uczuciowych
- łatwość oscylacji między nastrojami krańcowymi
- chwiejność emocjonalna
- nietrwałość uczuć
- bezprzedmiotowość uczuć
- zwiększanie intensywności doznań
- większe opanowanie w manifestowaniu uczuć
- tendencje do maskowania uczuć
- bardziej subtelne i mniej gwałtowne sposoby wyrażania
- nowe bodźce emocjonalne.
ROZWÓJ SPOŁECZNY
Stosunki rodzinne
Kryzys autorytetu rodziców
Konflikty z rodzicami
Osłabienie więzi emocjonalnej w rodzinie
Konieczna zmiana charakteru relacji na partnerskie.
Grupa rówieśnicza
Najbliżsi przyjaciele
Wybór - początkowo cechy powierzchowne, później - walory wewnętrzne, bardzo silna potrzeba przyjaźni, różnice w przyjaźni chłopców i dziewcząt.
Paczki
Drobne grupki silnie zaprzyjaźnione, 3-6 osób, więzy sympatii, wspólne zainteresowania i problemy, najpierw jednej płci, później mieszane.
Grupy koleżeńskie
Bardziej liczne, mniej ekskluzywne, podobieństwo poglądów i zainteresowań, luźniejsza struktura.
Mechanizmy: potrzeba akceptacji, malenie autorytetu dorosłych, konformizm.
Funkcje grupy rówieśniczej: zastępowanie rodziny, stabilizacja osobowości, wzbudzanie poczucia własnej wartości, określanie standardów zachowania, zapewnianie bezpieczeństwa (liczebność), rozwijanie kompetencji społecznych, przyjęcie wzorów i ich naśladowanie.
Rozwój heteroseksualny
Rozwój zainteresowań seksualnych (ciekawość płciowa, wrażliwość na bodźce seksualne, poszukiwanie informacji).
Adoracja - forma przygotowawcza, kult osoby tej samej płci, silna sympatia.
Flirt - potrzeba nawiązywania kontaktu z osobami płci przeciwnej
Miłość - szczenięca, cielęca, romantyczna.
ROZWÓJ OSOBOWOŚCI
Obraz samego siebie
12-13 r.ż. - odkrycie świata wewnętrznego, zwiększanie wiedzy o sobie, wzrost zdolności samooceny.
Uczucie dorosłości, tworzy się wzorzec dorosłości, podstawa oceny siebie.
Rozwój woli
Coraz więcej przejawów świadomej i celowej aktywności, przekora wobec rodziców i wychowawców, bierny opór lub jawny bunt, szczyt 12-13 r.ż.
Potrzeba wyczynu, czynów nieprzeciętnych, rozładowanie energii. Zainteresowania
Różnicowanie, pogłębianie, koncentrowanie na określonych dziedzinach.
Rozwój światopoglądu
Rozważanie problemów teologicznych, kosmologicznych, społecznych, moralnych.
Przyjmowanie skrajnych stanowisk
Idealizm antycypacyjny, kompensacyjny, normatywny (praktyczny).
Erikson - tożsamość - pomieszanie tożsamości
Konieczność scalenia wiedzy o sobie zawartej w pełnionych rolach, poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: kim jestem, jaki jestem. Zmienność i niepewność grozi pomieszaniem ról, gdy brak wzorów identyfikacyjnych. Niekiedy - tożsamość syntetyczna (przejęcie gotowego wzoru) lub negatywna (depersonalizacja alienacja, dezorganizacja i pustka, opozycja wobec ról).
Freud - stadium genitalne
- 11-14 - przedpokwitanie - powtarzanie wczesnodziecięcych sposobów zaspokajania popędu, powtórne władanie obiektem miłości, zakłócona równowaga między warstwami osobowości, powtórne przeżywanie sytuacji edypalnej.
14-20 - pokwitanie - - ukierunkowanie pragnień na osobę we własnym wieku, dojrzały sposób zaspokajania popędu, związki genitalne, pozarodzicielskie obiekty miłości, reorganizacja osobowości.
WCZESNA DOROSŁOŚĆ (21:23 - 35:39)
Cechy dorosłości
Dojrzałość psychiczna:
Autonomia jednostki
Wgląd we własne motywy
Stosunek do innych.
Cechy dorosłości w opinii studentów:
Branie odpowiedzialności za własne działania
Uniezależnienie się od wpływów
Partnerskie stosunki z rodzicami.
Rozwój fizyczny i motoryka
W pełni dojrzałe narządy wewnętrzne
Optymalne warunki rozrodcze
Pełnia sił i witalności, wigor, rześkość
Przyrost tkanki tłuszczowej
Optymalna zdolność do pracy i wydolność
Szczytowy poziom sprawności motorycznej
Możliwość rozwoju wielu cech do 30 r.ż.
Znaczenie indywidualnej aktywności fizycznej.
ROZWÓJ POZNAWCZY
Wrażliwość zmysłowa
Najlepsza wrażliwość i czułość zmysłów
Inteligencja
Stabilne funkcjonowanie intelektualne
Rozwiązywanie problemów życiowych odbiegających charakterem od zadań akademickich wymagających myślenia formalno-operacyjnego.
Myślenie postformalne
Relatywizm - rozumienie subiektywnego charakteru wiedzy i systemu wartości
Myślenie dialektyczne - uwzględniania stałej zmienności rzeczywistości
Zdolność odkrywania problemów
Operacje systemowe, metasystemowe i paradygmatyczne.
Fazy związku miłosnego
Zakochanie
Romantyczne początki
Związek pełny
Związek przyjacielski
Związek pusty
Rozpad związku.
Rodzina
Periodyzacja życia rodzinnego (Laskowski):
Faza wstępna
Faza tworzącej się więzi małżeńskiej
Faza rozbudzania i rozwoju postaw rodzicielskich
Faza wzajemnego partnerstwa rodzinnego
Faza pustego gniazda.
Praca zawodowa
Etapy rozwoju zawodowego (Super):
Stadium eksploracji
Stadium stabilizacji
Stadium zachowania status quo
Stadium schyłkowe
Fazy wyboru zawodu (Grimberg):
Fantazjowanie (6-11)
Niepewność zainteresowań (12-17)
Realizm (od 18):
- eksploracja
- krystalizacja
- konkretyzacja
Wzorce kariery zawodowej kobiet
Kariera domowa
Kariera konwencjonalna
Stała kariera zawodowa
dwutorowa kariera zawodowo-rodzinna
Kariera przerywana
Kariera niestabilna
Osobowość
E. Erikson
Stadium VI: intymność - izolacja
Osiągnięcie zdolności do intymnych związków (zintegrowana osobowość, poczucie tożsamości), zdolność przeżywania fizycznej i psychicznej bliskości. Zdolność dochowania wierności, poszukiwanie partnera życiowego. Ryzyko izolacji i unikania kontaktów w przypadku niepowodzeń.
Integracja ja-realnego i ja-idealnego, przeszłości i teraźniejszości
Doświadczanie siebie jako podmiotu
Autonomia
Tworzenie koncepcji własnego życia
Konfrontacja osiągnięć z zamierzeniami, modyfikacja (28-33 r.ż.)
Odkrywanie sensu życia.
Dojrzała osobowość (Allport)
Zwiększanie zasięgu „ja”
Ciepłe odnoszenie się do innych
Bezpieczeństwo emocjonalne
Realistyczna percepcja
Dysponowanie kwalifikacjami
i kompetencjami
Wiedza o sobie
Stabilna, spójna filozofia życiowa.
ŚREDNIA DOROSŁOŚĆ (35:40 - 55:60)
MOTORYKA
Stopniowy spadek siły mięśni i koordynacji ruchowej
Pogorszenie wyraźniej widoczne w funkcjach elementarnych
Możliwość kompensacji deficytów w funkcjach psychomotorycznych
Właściwa aktywność ruchowa pozwala na opóźnienie spadku siły i masy mięśni, masy kostnej, poprawę poczucia równowagi, zwinności, redukcję zmęczenia.
ZMYSŁY
Stopniowy spadek wrażliwości i czułości zmysłów:
Wzrok (pogorszenie ostrości, spadek tolerancji na słabe oświetlenie)
Słuch (systematyczny spadek słyszalności dźwięków wysokich)
Smak (spadek wrażliwości po 50 r.ż.)
Te zmiany nie obniżają jeszcze zdolności adaptacyjnych, mogą być kompensowane.
PAMIĘĆ
pamięć sensoryczna mało zmienia się z wiekiem,
niewielki spadek pamięci krótkotrwałej,
więcej zmian w długotrwałej - mniej sprawne procesy odkodowania,
brak zmian w pamięci autobiograficznej.
INTELIGENCJA
Przeciętny poziom ukrytych możliwości rozwojowych wykazuje stabilizację do późnych lat życia
Pewne wymiary inteligencji istotnie obniżają się w wieku dojrzałym, inne wykazują rozwój do późnego wieku dojrzałego
Z wiekiem następuje zmiana struktury i treści celów oraz zadań, uaktywniane są bardziej pragmatyczne funkcje intelektualne (rozwiązywanie zadań życiowych)
Obserwowany spadek możliwości intelektualnych jest uwarunkowany generacyjnie i środowiskowo
Stopniowo spadają zdolności adaptacyjne i wydolność funkcji poznawczych
Z wiekiem następuje indywidualizacja rozwoju inteligencji
Istnieje możliwość kompensowania zmian regresywnych
MĄDROŚĆ
Wiedza odnosząca się do kwestii ważnych życiowo, powstająca w oparciu o doświadczenie w rozwiązywaniu problemów życiowych:
faktualno-proceduralna: ważne problemy i procedury rozwiązywania
ewaluatywna: rozpoznanie i ocena znaczenia dylematów.
Cechuje ją:
znawstwo - co i jak
wiedza o wartościach i znaczeniu
deklarowana niepewność (kompleksowość, względność).
PRACA ZAWODOWA
Osiąganie mistrzostwa
Wypalenie zawodowe
Pozbawienie pracy
Zmiana pracy
RODZINA
Zmiana w relacjach z dorastającymi dziećmi
Faza opuszczonego gniazda
Pełne gniazdo
Opieka nad własnymi starzejącymi się rodzicami
OSOBOWOŚĆ
C.G. Jung:
Sfinalizowanie fazy indywiduacji
Wejście w fazę transcendencji
E. Erikson Produktywność - stagnacja
Zadania przekazania następnym pokoleniom wiedzy i doświadczenia, tworzenie, poczucie dawania, dzielenia się, troszczenia się o dobrostan przyszłych generacji, produktywne wykorzystywanie własnych zdolności. Życie oceniane pod kątem wkładu do rozwoju i ulepszania życia innych.
Stagnacja - egocentryzm, pobłażanie sobie, troska tylko o siebie, zubożenie osobiste, poczucie pustki, niewykorzystane zdolności, życie nudne, puste i ponure.
R. Peck
Konieczność przystosowania do zmian, przewartościowanie wartości:
cenienie mądrości ← cenienie sił fizycznych
socjalizowanie się ← seksualność w kontaktach z ludźmi
emocjonalna giętkość ← emocjonalne zubożenie
giętkość umysłowa ← umysłowa sztywność
R. Gould - konieczność pokonywania nieracjonalnych przekonań:
bezpieczeństwo może trwać wiecznie
śmierć nie może się zdarzyć ani mnie ani moim bliskim
niemożliwe jest życie bez partnera
nie ma alternatywy dla życia w rodzinie
jestem niewinny
A. Maslow
Cechy osób samorealizujących się:
realistyczna percepcja,
akceptacja siebie i innych,
spontaniczność,
koncentracja na problemach,
autonomia,
świeżość ocen,
doznania mistyczne,
przywiązanie do ludzkości,
niepowtarzalne relacje interpersonalne,
skłonności demokratyczne,
filozoficzne poczucie humoru,
zdolności twórcze,
odporność na wpływy kulturowe.
ROZWÓJ W OKRESIE PÓŹNEJ DOROSŁOŚCI (60 - )
MOTORYKA
obniżenie sprawności fizycznej
spadek wydolności i zdolności do wysiłku,
wzrost męczliwości, , spadek wigoru,
upośledzenie zdolności i niechęć do uczenia się nowych ruchów
PROCESY POZNAWCZE
Spadek wrażliwości i czułości zmysłów
Osłabienie selekcyjności i zdolności koncentracji uwagi
Wydłużenie czasu reakcji
Spadek zdolności zapamiętywania
MYŚLENIE
- zależność myślenia od treści,
- zdolności myślenia dedukcyjnego zachowane do późnej starości
- silne emocje utrudniają rozwiązywanie problemów
- wzrost udziału myślenia relatywistycznego
- wzrost udziału myślenia kontekstualno-dialektycznego
- funkcje intelektualne zależne od czynników społeczno-kulturowych
- poznanie transcendentalne
MĄDROŚĆ
Starość stwarza warunki dla mądrości:
bogactwo różnych doświadczeń
wycofanie z aktywnego życia, wyciszenie umysłu
prosty tryb życia - naturalny klasztor
spadek energii życiowej, osłabienie popędów biologicznych,
refleksja, kontemplacja, odwrócenie od świata materialnego i społecznego.
Emerytura
Fazy:
przedemerytalna
miodowego miesiąca
rozczarowania
reorientacji
stabilności
faza końcowa
OSOBOWOŚĆ
E. Erikson
Integracja ego - rozpacz
Integracja -osiągnięcie poczucia harmonii i sensu, akceptacja siebie, własnego cyklu życia. Odkrycie sensu życia, przekonanie o wartości własnej drogi życiowej. Integracja - brak lęku przed śmiercią, gotów do odejścia po dobrze spełnionej misji. Rozpacz - lęk przed śmiercią, nie może zaakceptować życia ani go zmienić (żal, poczucie winy, wstyd).
Ch. Bühler
Dwie fazy starości:
65 - 80 rż. - samospełnienie, poczucie, że życie jako całość było wartościowe
od 80 rż. - regres do wcześniejszych etapów rozwoju, koncentracja na zaspokajaniu potrzeb fizjologicznych.
Zdarzenia krytyczne:
utrata zdrowia, kondycji i atrakcyjności fizycznej
utrata osób bliskich
utrata statusu społecznego i ekonomicznego
Teorie adaptacji do starości
Teoria aktywności
Teoria wycofania się
Efektywna adaptacja do starości:
selektywna optymalizacja sprawności funkcji psychicznych
stopniowe podejmowanie działań kompensacyjnych
utrzymywanie optymizmu niezależnie od kosztów starzenia się.
Literatura
Bee H., (2004), Psychologia rozwoju człowieka. Poznań: Zysk i S-ka.
Brzezińska A. (2000), Społeczna psychologia rozwoju. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Harwas-Napierała B., Trempała J. (2001), Psychologia rozwoju człowieka. Charakterystyka okresów życia człowieka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Matczak A. (2003). Zarys psychologii rozwoju. Podręcznik dla nauczycieli. Warszawa: Wyd. Akademickie Żak.
24