Sem. I
Definicje.
Medycyna - jest nauka o zdrowiu i chorobie człowieka, ma dać możliwość leczenia i zapobiegania chorobom; zaczepia o nauki przyrodnicze, humanistyczne, ścisłe, ale jest samodzielną dyscypliną
Formy działania w medycynie:
Lecznictwo
Zapobieganie chorobom
Umacnianie zdrowia - takie oddziaływanie na ludzi zdrowych, by jak najdłużej utrzymywali swój potencjał zdrowia; jest to najtańsza forma oddziaływania
Medycyna społeczna - określenie wyrosło na gruncie działań ogólnohigienicznych - ogólnosanitarnych;, odzwierciedla zainteresowanie lekarzy społecznymi i środowiskowymi czynnikami jako przyczynami chorób;
Definicja medycyny społecznej wyrosła na gruncie europejskim, definicja zdrowia publicznego - na gruncie amerykańskim.
Przedmiot medycyny społecznej:
Stan zdrowia ludności
Czynniki społeczne i przyrodnicze kształtujące ten stan
Zależności między w/w czynnikami, które kształtują stan zdrowia ludności
Warunki skutecznego działania na rzecz zdrowia społeczeństwa
Ochrona zdrowia - całokształt zorganizowanego działania na rzecz zdrowego społeczeństwa
Służba zdrowia - system wyspecjalizowanych instytucji, których podstawowym celem działania jest ochrona zdrowia
Opieka medyczna - system usług zdrowotnych świadczonych jednostce przez fachowy personel posiadający uznane przygotowanie i urządzenia służby zdrowia=to co wykonuje służba zdrowia.
Kultura zdrowotna - umiejętność oceny indywidualnych i społecznych potrzeb zdrowotnych oraz stosowanie w praktyce życia codziennego reguł higienicznych i zdrowotnych, jak również umiejętność korzystania z osiągnięć ochrony zdrowia i współdziałanie z nią; kultura zdrowotna jest częścią kultury społeczeństwa
Potrzeba zdrowotna - takie odchylenie w stanie zdrowia pacjenta lub w stanie jego środowiska (od stanu prawidłowego), kiedy trzeba podjąć pewne działania, aby nie doszło do niekorzystnych dla zdrowia skutków
Podział potrzeb zdrowotnych:
Wyrażone (nierzeczywiste)
są one zgłaszane przez pacjentów pracownikom służby zdrowia lub innym osobom upoważnionym do ich zaspokojenia
mierzyć je można np. śledząc zgłaszalność do przychodni, szpitala, punktu szczepień itp.
Im wyższy poziom kultury zdrowotnej społeczeństwa, tym wyższy odsetek potrzeb wyrażonych
Niewyrażone (rzeczywiste)
są to potrzeby, których pacjent nie zgłasza i można je stwierdzić dopiero za pomocą pogłębionych badań (np. badań przesiewowych - skrynning: obecnie w Pl : 1) noworodki na niedoczynność tarczycy, 2) na fenyloketonurię, 3) ew.USG stawów biodrowych w 3 m.ż., ale nie u wszystkich dzieci;).
Teoria góry lodowej - Logana:
część nad wodą - potrzeby wyrażone
część pod wodą - potrzeby niewyrażone
Fazy profilaktyki:
całokształt postępowania higienicznego i przeciwepidemicznego
działalność ta dotyczy ludzi zdrowych, ew. bardziej niż przeciętnie narażonych na działanie czynników szkodliwych
w tej fazie wyróżniamy dwa etapy:
profilaktyka nieswoista (umacnianie i potęgowanie zdrowia)
profilaktyka swoista (swoiste zapobieganie chorobom: szczepionki, fluoryzacja, podawanie wit.D3 u dzieci);
zapobieganie rozwojowi choroby poprzez możliwie wczesne jej rozpoznanie oraz wczesne i skuteczne leczenie
działalność ta dotyczy ludzi chorych we wczesnym stadium choroby
faza ta polega na zapobiegawczo nastawionym leczeniu
zapobieganie utrwalaniu się niekorzystnych skutków choroby poprzez wczesną i skuteczną rehabilitację
działalność ta dotyczy ludzi z ograniczeniami niektórych funkcji ustroju
występuje rehabilitacja
medyczna
społeczna
zawodowa
Główne funkcje ochrony zdrowia:
umacnianie i potęgowanie zdrowia
swoiste zapobieganie chorobom
leczenie zapobiegawcze
rehabilitacja
opieka medyczno-społeczna i opieka terminalna
Pomocnicze funkcje służby zdrowia:
kształcenie kadr
działalność naukowo-badawcza
działalność wychowawczo-oświatowa
zarządzanie służbą zdrowia
współpraca międzynarodowa
(produkcja surowic i szczepionek, pobieranie i przetwarzanie krwi, działalność wydawcza, transport sanitarny itd.)
Zdrowie i metody jego oceny.
Zdrowie - to nie tylko brak choroby i niepełnosprawności, ale też pełne dobre samopoczucie fizyczne, psychiczne i społeczne
Choroba (z biologicznego punktu widzenia) to odchylenie od stanu normalnego (norm fizjologicznych) w zakresie dających się zaobserwować funkcji organizmu lub wystąpienia objawów uważanych przez klinicystów za patologiczne
Zdrowie zbiorowości - to stan dynamicznej równowagi między populacją a otoczeniem zapewniający jej możliwość przetrwania i rozwoju dzięki korzystnemu ukształtowaniu cech biologicznych jednostek oraz pomyślnym zmianom w środowisku
Mierniki zdrowia zbiorowości:
bezpośrednie
pośrednie
ryzyka
Mierniki bezpośrednie (zwane inaczej miernikami pozytywnymi):
mierniki rozwoju fizycznego
mierniki sprawności fizycznej
aby móc je wykorzystać, trzeba przebadać wszystkie elementy danej populacji; nie dają się one upowszechniać (wyjątek stanowią tabele i siatki centylowe należnej wagi i wzrostu u dzieci - są one cały czas aktualizowane)
Mierniki ryzyka - przedstawiają prawdopodobieństwo wystąpienia choroby
Mierniki pośrednie (zwane inaczej miernikami negatywnymi):
dane o organizacji i działalności służby zdrowia
warunki zdrowotne
właściwe mierniki negatywne
Warunki zdrowotne wg WHO:
stan zdrowia + dane demograficzne
żywność i żywienie
wykształcenie
warunki pracy
zatrudnienie (rynek pracy)
zbiorowe spożycie i oszczędzanie
transport i komunikacja
warunki mieszkaniowe
odzież
wypoczynek i rozrywki
ubezpieczenia społeczne
swobody obywatelskie
Właściwe mierniki negatywne - na podstawie umieralności i zachorowalności
Współczynnik umieralności - mówi jaka liczba osób spośród danej populacji zmarła w określonym czasie
zgony na danym terenie , w danym czasie
U = × C śr.l.ludności podlegająca ryzyku zgonu
C - oznacza, że przeliczamy na 10 000 lub 100 000 ludności
Współczynnik umieralności proporcjonalnej - % udziału zgonów z określonej przyczyny do ogólnej liczby zgonów na danym terenie, w danym roku;
Obecnie w Polsce:1) ch.ukł. krąż.-nacz. - 50%
2) neo - 20%
3) wypadki, zatrucia - 7%
Współczynnik umieralności niemowląt :
zgony przed ukończeniem 1 r.ż.
x 1000
urodzenia żywe w danym roku
Umieralność niemowląt: * wczesna do 28 dnia życia ( wcześniactwo, ↓masy urodzeniowej,
wady wrodzone)
kształtuje w 70% ten wskaźnik
* późna ( przyczyny zakażne, urazowe)
Współczynnik śmiertelności - liczba zgonów w stosunku do liczby chorych na daną chorobę
zgony na daną chorobę
Ś = × C
chorzy na daną chorobę
Współczynnik zachorowalności - liczba nowych chorych w stosunku do badanej populacji
nowi chorzy na danym terenie, w danym czasie
Z = × C
śr.l.ludności podlegająca ryzyku zachorowania
Współczynnik chorobowości - liczba wszystkich chorych w stosunku do badanej populacji
nowi chorzy + starzy chorzy
Ch = _____________ × C
śr.l.ludn.podl.ryzyku choroby
Sem. II
Organizacja służby zdrowia.
Ustawa z 91 r.; do tej pory 12 poprawek, łamała monopol państwa na służbę zdrowia;
ZOZ = Zakład opieki zdrowotnej - jest wyodrębnionym organizacyjnie zespołem osób i środków majątkowych utworzonym i utrzymywanym w celu udzielania świadczeń zdrowotnych i promocji zdrowia
Zakład opieki zdrowotnej może być również utworzony w celu:
prowadzenia badań naukowych i prac badawczo rozwojowych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia
realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia
Zakładem opieki zdrowotnej jest:
szpital, zakład opiekuńczo-leczniczy, zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy, sanatorium, prewentorium, inny nie wymieniony z nazwy zakład przeznaczony dla osób, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych lub całodziennych świadczeń zdrowotnych w odpowiednim stałym pomieszczeniu
przychodnia, ośrodek zdrowia, poradnia
pogotowie ratunkowe
pracownia diagnostyczna
pracownia protetyki stomatologicznej i ortodoncji
zakład rehabilitacji leczniczej
żłobek
inny zakład, spełniający warunki określone w ustawie
Nazwa zakładu opieki zdrowotnej powinna odpowiadać zakresowi usług świadczonych przez zakład
Świadczeniem zdrowotnym są działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania, w szczególności związane z:
badaniem i poradą lekarską
leczeniem
badaniem i terapia psychologiczną
rehabilitacją leczniczą
opieką nad kobietą ciężarna i jej płodem, porodem, połogiem oraz nad noworodkiem
opieką nad zdrowym dzieckiem
badaniem diagnostycznym, w tym analityka medyczną
pielęgnacja chorych
pielęgnacja niepełnosprawnych i opieką nad nimi
opieką paliatywno-hospicyjną
orzekaniem i opiniowaniem o stanie zdrowia
zapobieganiem powstawaniu urazów i chorób poprzez działania profilaktyczne i szczepienia ochronne
czynnościami technicznymi z zakresu protetyki i ortodoncji
czynnościami z zakresu zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze
Świadczenia zdrowotne mogą być udzielane przez zakłady opieki zdrowotnej oraz przez osoby fizyczne wykonujące zawód medyczny lub przez grupową praktykę lekarską, grupową praktykę pielęgniarek, położnych na zasadach określonych w odrębnych przepisach
Rodzaje zakładów opieki zdrowotnej:
publiczne
niepubliczne
Publiczny zakład opieki zdrowotnej może być utworzony przez:
ministra lub centralny organ administracji rządowej, przedsiębiorstwo państwowe PKP, reprezentowane przez Zarząd PKP
wojewodę, w przypadkach określonych w ustawie o Inspekcji Sanitarnej
jednostkę samorządu terytorialnego
Niepubliczny zakład opieki zdrowotnej może być utworzony przez:
kościół lub związek wyznaniowy
pracodawcę
fundację, związek zawodowy, samorząd zawodowy lub stowarzyszenie
inną krajową albo zagraniczną osobę prawną albo osobę fizyczną z zastrzeżeniem ust. 1a
spółkę nie mającą osobowości prawnej
Zakład opieki zdrowotnej może rozpocząć działalność dopiero po uzyskaniu wpisu do rejestru
Uczelnia medyczna może utworzyć szpital kliniczny, nie będący publicznym zakładem opieki zdrowotnej, ale nie może do tego celu użyć środków publicznych
Pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki zdrowotnej powinny odpowiadać wymaganiom sanitarnym i innym, określonym przez ministerstwo. Zakład opieki zdrowotnej musi posiadać certyfikat stwierdzający, ze wszystkie wymogi są spełniane
Status zakładu opieki zdrowotnej określa:
nazwę zakładu, która odzwierciedla zakres udzielanych świadczeń
cele i zadania
siedzibę i zakres działania
zakres świadczonych usług
formę gospodarki finansowej
strukturę
Samorząd Szpitale
wojewódzki specjalistyczne
Samorząd Szpitale „ogólne”,
powiatowy ambulatoria
lub miejski specjalistyczne
Samorząd POZ
gminny
Formy opieki zdrowotnej:
otwarta
zamknięta
pomoc doraźna
Prawa pacjenta:
Pacjent ma prawo do świadczeń zdrowotnych odpowiadających wymaganiom wiedzy medycznej, a w razie ograniczonego dostępu do świadczeń ma prawo do korzystania z rzetelnej opartej na kryteriach med.procedury ustalającej kolejność dostępu do tych świadczeń.
Pacjent ma prawo do informacji o swoim stanie zdrowia.
Ma prawo do wyrażenia zgody na świadczenia medyczne lub do jej niewyrażenia.
Ma prawo do intymności i poszanowania godności w czasie świadczenia usług.
Ma prawo do umierania w spokoju i godności.
Ma prawo do dodatkowej opieki pielęgniarskiej sprawowanej przez członka rodziny lub inną wskazaną przez pacjenta osobę.
Ma prawo do kontaktu (telefonicznego, osobistego, korespondencyjnego) z osobami z zewnątrz.
Ma prawo do opieki duszpasterskiej.
Szpital ma obowiązek zapewnić pacjentowi:
świadczenia medyczne
środki farmaceutyczne i materiały medyczne
pomieszczenia
odpowiednie wyżywienie
Szpital ma obowiązek zawiadomić zakład pracy pacjenta o przyjęciu do szpitala
Pacjent może być wypisany ze szpitala, jeżeli nie wymaga już dalszego leczenia szpitalnego, na własne żądanie pacjenta lub gdy pacjent w rażący sposób narusza regulamin, a wypisanie nie spowoduje bezpośredniego zagrożenia życia
Pogotowie ratunkowe udziela świadczeń zdrowotnych w przypadku wypadku, urazu, porodu, nagłego zachorowania, nagłego pogorszenia stanu zdrowia powodującego zagrożenie życia; zajmuje się zabezpieczaniem imprez masowych; w nagłych przypadkach zajmuje się transportem personelu medycznego; stacja pogotowia szczebla wojewódzkiego nadzoruje lotnictwo sanitarne
Samodzielna kolumna transportu sanitarnego - instytucja, od której pogotowie wynajmuje karetki; zajmuje się też przewozami pacjentów, leków i krwi
Obecnie mamy MINISTERSTWO ZDROWIA, a nie Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej
SANEPID
Inspekcja Sanitarna jest powołana do nadzoru nad warunkami higieny środowiska, higieny pracy, higieny w szkołach i innych ośrodkach społeczno-wychowawczych, do nadzoru nad warunkami zdrowotnymi żywności i żywienia. Nadzór ten jest prowadzony w celu ochrony zdrowia ludzkiego przed wpływem czynników uciążliwych i szkodliwych, a w szczególności zapobiegania chorobom zakaźnym i zawodowym
Zadania SANEPIDU:
Sprawowanie nadzoru bieżącego
nadzór nad stanem sanitarnym miast, wsi, osiedli
nadzór nad zaopatrzeniem ludności w wodę
nadzór nad warunkami pracy
Sprawowanie nadzoru zapobiegawczego
opiniowanie planów budowy, kontrole budowy
opracowywanie przepisów sanitarnych, dopuszczanie przepisów i ich stosowanie
Zapobieganie powstawaniu chorób zakaźnych i zawodowych
Oświata zdrowotna
Inspekcja Sanitarna podlega Ministrowi Zdrowia; jest kierowana przez Głównego Inspektora Sanitarnego; jemu podlega Wojewódzki Inspektor Sanitarny (kierownik Wojewódzkiej Stacji Sanitarnej), jeszcze niżej jest Powiatowy Inspektor Sanitarny; osobno są Portowe Stacje Sanitarne; Wojewódzkiego i Portowego Inspektora Sanitarnego powołuje Wojewoda w porozumieniu z Głównym Inspektorem Sanitarnym, Powiatowego Inspektora Sanitarnego powołuje Starosta w porozumieniu z Wojewódzkim Inspektorem Sanitarnym
Inspektorem Sanitarnym może być obywatel Polski, nieubezwłasnowolniony, lekarz, z odpowiednim wykształceniem kierunkowym
Ustawa o Publicznej Służbie Krwi. ustawa z 1997 r., określa zasady pobierania, przechowywania, przetwarzania krwi ludzkiej, obrotu krwią i preparatami krwiopochodnymi oraz zajmuje się rozprowadzaniem w/w;
Krajowe Centrum Krwiodawstwa w Warszawie (kierownik - lekarz)
Regionalne Centra Krwiodawstwa
Zakład opieki zdrowotnej nie może uzależnić zastosowania w leczeniu krwi albo preparatu krwiopochodnego od oddania krwi przez inną osobę
Przetoczenia może dokonać wyłącznie:
lekarz zakładu opieki zdrowotnej
na zlecenie lekarza pielęgniarka lub położna zakładu opieki zdrowotnej, pod warunkiem, że przeszła organizowane przez regionalne centrum odpowiednie przeszkolenie teoretyczne lub uzyskała dodatkowe kwalifikacje w tej dziedzinie
„Honorowy dawca krwi” - osoba, która oddała bezpłatnie krew i została zarejestrowana w jednostce organizacyjnej służby krwi; otrzymuje legitymację wydaną przez jednostkę organizacyjną publicznej służby krwi
„Zasłużony honorowy dawca krwi” - kobieta, która oddała co najmniej 5, lub mężczyzna, który oddał co najmniej 6 litrów krwi lub odpowiadającą tej objętości ilość jej składników
„Honorowy dawca krwi - zasłużony dla zdrowia narodu” - gdy oddał co najmniej 20 litrów krwi lub odpowiadającą tej objętości ilość jej składników
Sem. III
Orzekanie o czasowej niezdolności do pracy.(ustawa z 25.06.1999r., Dz.Ustaw nr 60)
Orzeczenie lekarskie jest jednym z elementów postępowania diagnostyczno-leczniczego - jest to stwierdzenie faktu stanu zdrowia pacjenta
Zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby lub konieczności sprawowania przez pracownika opieki nad chorym członkiem rodziny wystawia się wyłącznie po przeprowadzeniu bezpośredniego badania stanu zdrowia ubezpieczonego lub chorego członka rodziny
Wpis w dokumentacji medycznej związanej z wydanym zaświadczeniem lekarskim powinien zawierać:
datę badania
wywiad chorobowy, dane o dotychczasowym leczeniu oraz o przerwach w pracy spowodowanych chorobą
wynik badania przedmiotowego oraz wyniki badań dodatkowych
rozpoznanie choroby oraz jej numer statystyczny
zastosowane leczenie
okres niezdolności do pracy (w razie jej stwierdzenia)
adnotacja czy chory chodzący, czy leżący
wskazania lekarskie (w tym o potrzebie rehabilitacji)
podpis i pieczątkę osoby wydającej orzeczenie
ZUS upoważnia do wystawiania zaświadczeń lekarskich lekarza, lekarza stomatologa, felczera i starszego felczera po złożeniu przez niego pisemnego oświadczenia, że zobowiązuje się do przestrzegania zasad orzekania o czasowej niezdolności do pracy i wykonywania obowiązków wynikających z przepisów ustawy
ZUS nie może upoważnić do wystawiania zaświadczeń lekarskich lekarzy i lekarzy stomatologów w okresie odbywania stażu podyplomowego
Lekarz, lekarz stomatolog, felczer lub starszy felczer jest zobowiązany wystawić zaświadczenie lekarskie na formularzu ZUS - ZLA
ZUS - ZLA
w 3 egzemplarzach: oryginał - do ZUS-u lekarz wysyła w ciągu 7 dni,
1 kopia - dla pacjenta, bez numeru statystycznego choroby,
2 kopia - przechowywać 3 lata w dokumentacji;
dane pacjenta: pesel, imie, nazwisko, gdzie jest ubezpieczony (ZUS, KRUS czy inne), NIP bądź numer innego dowodu tożsamości, data urodzenia, adres;
okres niezdolności do pracy od...do..., liczba dni niezdolności do pracy;
wskazania lekarskie: 1-chodzący, 2-leżący;
numer statystyczny choroby wg CD 10 (z wyj.kopii dla pacjenta);
kod pokrewieństwa w przyp. opieki nad członkiem rodziny, data urodzenia;
dane lekarza
dane ZOZ-u
NIP płatnika (czyli pracodawcy)
Kody literowe na druku ZUS-ZLA:
A - niezdolność do pracy powstała po przerwie nie przekraczającej 60 dni spowodowaną tą samą chorobą, która była przyczyną niezdolności do pracy przed przerwą,
B - na okres ciąży,
C - spowodowana nadużyciem alkoholu,
D - gruźlica,
E - spowodowana chorobą, której objawy ujawniają się powyżej 14 dni od początku choroby;
W razie ubezpieczenia z dwóch lub więcej tytułów, lekarz, lekarz stomatolog, felczer lub starszy felczer wystawia na wniosek ubezpieczonego odpowiednią liczbę zaświadczeń lekarskich
(np.: ktoś pracuje na 2 etatach i zachoruje, to trzeba mu wystawić 2 zaświadczenia ZUS - ZLA po jednym dla każdego pracodawcy). W razie zagubienia zaświadczenia sporządza się wypis z jego kopii
Po 30 dniach niezdolności do pracy lekarz prowadzący leczenie ocenia, czy stan zdrowia ubezpieczonego uzasadnia potrzebę przeprowadzenia rehabilitacji leczniczej (w razie potrzeby wypełnia odpowiedni wniosek o rehabilitację)
Zasady wystawiania zaświadczeń lekarskich ( w tym też wstecznych):
Zaświadczenie wystawiamy od dnia badania lub od dnia bezpośrednio po dniu badania.
Zaświadczenie lekarskie może być wystawione na okres nie dłuższy niż 3 dni poprzedzające badanie, jeśli jego wyniki wskazują, że ubezpieczony w tym okresie niewątpliwie był niezdolny do pracy.
Zaświadczenie lekarskie może być wystawione przez lekarza psychiatrę na okres wcześniejszy niż 3 dni w razie stwierdzenia lub podejrzenia zaburzeń psychicznych ograniczających zdolności ubezpieczonego do oceny własnego postępowania.
Zaświadczenie lekarskie stwierdzające pobyt ubezpieczonego w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej wystawia się w dniu wypisania ubezpieczonego z tego zakładu. W razie pobytu dłuższego niż 14 dni zaświadczenie to należy wystawiać co 14 dni w celu umożliwienia wypłaty zasiłku chorobowego lub wynagrodzenia za czas choroby.
Rodzaje zasiłków:
chorobowy (wypłacany przez pracodawcę lub ZUS)
macierzyński (wypłacany przez ZUS)
opiekuńczy (wypłacany przez ZUS)
wyrównawczy (forma rekompensaty)
świadczenie rehabilitacyjne (forma przedłużenia okresu zasiłkowego o kolejne 12 miesięcy)
zasiłek rodzinny (na rodziny z dziećmi, gdzie jest bardzo niski dochód poniżej progu)
porodowy (jednorazowy)
pogrzebowy (jednorazowy)
pielęgnacyjny (comiesięczny z tytułu opieki nad dzieckiem niepełnosprawnym)
wychowawczy (wypłacany w okresie urlopu wychowawczego-bezpłatnego-gdy jest bardzo niski dochód rodziny)
ZASIŁEK CHOROBOWY
Ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie okresu wyczekiwania. Okres ten jest zróżnicowany w zależności od charakteru ubezpieczenia:
osoba podlegająca ubezpieczeniu chorobowemu obowiązkowo ma prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego,
osoba podlegająca temu ubezpieczeniu dobrowolnie prawo do zasiłku nabywa po upływie 180 dni nieprzerwanego ubezpieczenia,
Do okresu ubezpieczenia zalicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa w ubezpieczeniu nie przekracza 30 dni albo jest spowodowana urlopem wychowawczym, bezpłatnym lub odbywaniem czynnej służby wojskowej.
Zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.
Na równi z niezdolnością do pracy z powodu choroby traktuje się niemożność wykonywania pracy :
w wyniku decyzji wynikającej z przepisów o zwalczaniu chorób zakaźnych lub gruźlicy
z powodu stacjonarnego leczenia uzależnienia alkoholowego lub od środków odurzających
Zasiłek chorobowy przysługuje także po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli niezdolność do pracy trwała bez przerwy 30 dni i powstała:
nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego albo
nie później niż w ciągu 3 miesięcy od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego - w razie choroby zakaźnej, której okres wylęgania jest dłuższy niż niż 14 dni lub innej choroby, której objawy chorobowe ujawniają się po okresie dłuższym niż 14 dni od początku choroby
Bez okresu wyczekiwania zasiłek chorobowy przysługuje:
absolwentom szkół lub szkół wyższych, którzy zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym lub przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od dnia zakończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych
ubezpieczonym, których niezdolność do pracy spowodowana została chorobą zawodową, wypadkiem w pracy (zasiłek z ubezpieczenia wypadkowego) albo w drodze do pracy lub z pracy (zasiłek z ubezpieczenia chorobowego)
ubezpieczonym obowiązkowo, którzy legitymują się 10-letnim okresem obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego
posłom i senatorom, którzy przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia kadencji
Zasiłek przysługuje objętym ubezpieczeniem chorobowym:
pracownikom - od 36 dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym
osobom wykonującym pracę nakładczą - od 36 dnia niezdolności do pracy w roku kalendarzowym
przez pierwsze 35 dni pracownik otrzymuje od pracodawcy wynagrodzenie za czas choroby (80% podstawy wymiaru)
członkom rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych
osobom wykonującym pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenie oraz osobom z nimi współpracującym
osobom prowadzącym pozarolniczą działalność oraz osobom z nimi współpracującym
osobom wykonującym odpłatnie pracę na podstawie skierowania do pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub czasowego aresztowania
duchownym
Zasiłek chorobowy nie przysługuje ubezpieczonemu jeżeli:
jest odsunięty od pracy z powodu nosicielstwa choroby zakaźnej i nie podjął proponowanej mu innej pracy nie zabronionej takim osobom
niezdolność do pracy spowodowana została w wyniku umyślnego przestępstwa lub wykroczenia (prawomocne orzeczenie sądu lub kolegium)
niezdolność do pracy spowodowana została nadużyciem alkoholu (nie przysługuje za okres pierwszych dni)
Wysokość zasiłku chorobowego wynosi 80% wynagrodzenia lub przychodu stanowiącego podstawę jego wymiaru
Miesięczny zasiłek wynosi 100% podstawy wymiaru jeżeli niezdolność do pracy:
przypada w okresie ciąży
powstałą wskutek choroby zawodowej, wypadku w pracy, w drodze do lub z pracy
trwa nieprzerwanie ponad 90 dni, począwszy od 91 dnia niezdolności
Dokumentem stanowiącym podstawę do wypłaty zasiłku chorobowego jest zaświadczenie o czasowej niezdolności do pracy wystawione na druku ZUS - ZLA
Okres zasiłkowy wynosi 180 dni + ew. jeszcze 90 dni dodatkowych; w przypadku gruźlicy przysługuje 270 dni + ew. jeszcze 90 dni.
Jeżeli pomiędzy dwoma zachorowaniami na tę samą chorobę mija nie więcej niż 60 dni, to dwa okresy zasiłku sumują się.
Jeżeli są dwa kolejne zachorowania, ale na inne choroby, to nowy okres zasiłkowy z powodu niezdolności do pracy spowodowanej inną chorobą jest naliczany od nowa tylko wówczas, gdy pomiędzy zachorowaniami jest co najmniej 1 dzień roboczy spędzony w pracy.
Wyjątkiem jest gruźlica, która zawsze rozpoczyna nowy okres zasiłkowy.
Nie później niż 60 dni przed zakończeniem okresu zasiłkowego leczący przeprowadza badanie i ocenia, czy stan zdrowia ubezpieczonego uzasadnia:
wystąpienie z wnioskiem o przedłużenie okresu wypłaty zasiłku chorobowego na okres nie dłuższy niż 3 miesiące (druk ZUS Z-21 wypełnia lekarz)
zgłoszenie wniosku o ustalenie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego (druk ZUS N-9 wypełnia lekarz, druk ZUS Np-7 wypełnia pacjent)
zgłoszenie wniosku o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (druk ZUS N-9 wypełnia lekarz, druk ZUS Np-7 wypełnia pacjent)
ŚWIADCZENIE REHABILITACYJNE
Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po okresie pobierania zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy
Przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy
Świadczenie jest wypłacane w wysokości 75% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego, a jeżeli niezdolność do pracy spowodowana była wypadkiem w pracy, w drodze do pracy lub z pracy albo chorobą zawodową, lub jeżeli przypada na okres ciąży - w wysokości 100% tego wynagrodzenia
Dokumentem niezbędnym do ustalenia prawa do świadczenia jest wniosek o świadczenie rehabilitacyjne (ZUS Np-7 i ZUS N-9)
Świadczenie rehabilitacyjne jest orzekane przez lekarza orzecznika ZUS
ZASIŁEK WYRÓWNAWCZY
Zasiłek wyrównawczy przysługuje ubezpieczonemu będącemu pracownikiem ze zmniejszoną sprawnością do pracy, którego wynagrodzenie uległo obniżeniu wskutek poddania się rehabilitacji zawodowej w celu adaptacji lub przyuczenia do określonej pracy
Zasiłek wyrównawczy przysługuje wówczas przez okres rehabilitacji, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące
ZASIŁEK OPIEKUŃCZY
Zasiłek opiekuńczy przysługuje ubezpieczonemu będącemu pracownikiem, zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad:
zdrowym dzieckiem w wieku do ukończenia 8 lat w przypadku
nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły
porodu lub choroby małżonka ubezpieczonego, stale opiekującego się dzieckiem
pobytu małżonka ubezpieczonego, stale opiekującego się dzieckiem, w stacjonarnym zakładzie opieki zdrowotnej
(dokumentem stanowiącym podstawę do wypłaty zasiłku jest zaświadczenie: a - z placówki opiekuńczej, b i c - od lekarza)
chorym dzieckiem w wieku do ukończenia 14 lat
innym chorym członkiem rodziny (małżonek, rodzice, teściowie, dziadkowie, wnuki, rodzeństwo oraz dzieci w wieku ponad 14 lat) - jeżeli pozostają one we wspólnym gospodarstwie z ubezpieczonym w okresie sprawowania opieki
Okres zasiłku opiekuńczego wynosi 60 dni, w tym 14 dni opieki nad osobą dorosłą,w danym roku kalendarzowym..
Miesięczny zasiłek opiekuńczy wynosi 80% postawy wymiaru zasiłku
Zasiłek opiekuńczy nie przysługuje, jeżeli poza ubezpieczonym są inni członkowie rodziny pozostający we wspólnym gospodarstwie domowym, mogący zapewnić opiekę dziecku lub choremu członkowi rodziny; nie dotyczy to jednak opieki sprawowanej nad dzieckiem w wieku do 2 lat.
Dokumentem stanowiącym podstawę do wypłaty zasiłku jest zaświadczenie lekarskie na druku ZUS - ZLA
ZASIŁEK MACIERZYŃSKI
Zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej, która w okresie ubezpieczenia chorobowego lub w okresie urlopu wypoczynkowego:
urodziła dziecko,
przyjęła dziecko w wieku do 1 roku na wychowanie i wystąpiła do sądu opiekuńczego w sprawie jego przysposobienia,
przyjęła dziecko w wieku do 1 roku na wychowanie w ramach rodziny zastępczej;
Zasiłek macierzyński jest wypłacany przez okres ustalony przepisami Kodeksu Pracy jako okres urlopu macierzyńskiego lub okres urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego:
26 tygodni przy pierwszym porodzie i każdym następnym porodzie
39 tygodni w przypadku więcej niż jednego dziecka przy jednym porodzie
Co najmniej 4 tyg. mogą przypadać przed porodem.
Po porodzie przysługuje urlop macierzyński nie wykorzystany przed porodem, aż do wyczerpania przysługującego wymiaru urlopu.
W razie urodzenia martwego dziecka lub zgonu dziecka w okresie pierwszych 6 tygodni życia, urlop macierzyński po porodzie przysługuje w wymiarze 10 tygodni = zasiłek połogowy.
Jeżeli prawo do zasiłku macierzyńskiego powstało w okresie urlopu wychowawczego albo po ustaniu zatrudnienia, zasiłek macierzyński przysługuje przez okres odpowiadający części urlopu macierzyńskiego, który przypada po porodzie.
W przypadku śmierci matki lub porzucenia przez nią dziecka, okres wypłaty zasiłku macierzyńskiego zmniejsza się o okresy wypłaty tego zasiłku ubezpieczonej - matce dziecka.
Mężczyzna - ojciec na zasiłku macierzyńskim może przebywać 10 tygodni.
URLOP WYCHOWAWCZY
Urlop wychowawczy (gdy zatrudniona jest ponad 6 miesięcy):
udzielany jest na pisemną prośbę pracownicy, na okres do 3 lat, ale nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 4 lat
dodatkowy 3-letni urlop (do 18 r.ż.) udzielany jest, gdy z powodu stanu zdrowia dziecka (przewlekła choroba, kalectwo lub opóźnienie rozwoju umysłowego) wymaga ono jej osobistej opieki
Kontrolę prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby oraz wystawiania zaświadczeń lekarskich wykonują lekarze orzecznicy ZUS, którzy mogą:
przeprowadzić badania lekarskie ubezpieczonego
skierować ubezpieczonego na badania specjalistyczne do lekarza konsultanta ZUS
zażądać od wystawiającego zaświadczenie lekarskie udostępnienia dokumentacji medycznej stanowiącej podstawę wydania zaświadczenia lub udzielenia wyjaśnień i informacji
ustalić wcześniejszą datę zakończenia zasiłku
W przypadku stwierdzenia:
nieprawidłowości wystawienia zaświadczeń lekarskich, szczególnie gdy wystawiono je:
bez badania pacjenta
bez udokumentowania rozpoznania
ZUS może cofnąć lekarzowi upoważnienie do wystawiania zaświadczeń na okres nie przekraczający 12 miesięcy;
powtarzającego się naruszenia zasad dotyczących wypisywania druków ZUS może cofnąć lekarzowi upoważnienie do wystawiania zaświadczeń na okres nie przekraczający 3 miesięcy.
Sem. IV
Podstawy organizacji i zarządzania.
Organizacja wg T. Kotarbińskiego to pewien rodzaj całości ze względu na stosunek do niej, jej własnych elementów, a mianowicie taka całość, której wszystkie składniki przyczyniają się do powodzenia całości.
Organizacja wg prof. Zieleniewskiego ma 3 znaczenia: rzeczowe, atrybutowe i czynnościowe
W znaczeniu rzeczowym organizacja to ta całość, której elementy przyczyniają się do jej powodzenia; jest nią państwo, szpital, bank itd.
W znaczeniu atrybutowym słowo organizacja określa pewną cechę, atrybut całości; = struktura organizacyjna
W znaczeniu czynnościowym = czynność organizowania
Więzi organizacyjne są takim elementem, który wywołuje prawidłowe reakcje między przełożonym a podwładnym lub komórkami organizacji; jeżeli te więzi są nieprawidłowe to powodują chaos; od nich zależy funkcjonowanie całości
więź służbowa - zależność między przełożonym a podwładnym
funkcjonalna - wynika z tego, że pewne kompetencje są przypisane pewnym osobom lub zespołom, np. w szpitalu prosi się lekarzy innych specjalności o konsultację
techniczna - występuje wtedy, gdy powodzenie jakiegoś zadania zależy od współdziałania wielu elementów (np. zespół operacyjny)
informacyjna - jest właściwie najważniejsza
Typy struktur organizacyjnych:
liniowa
funkcjonalna
sztabowo-liniowa
Struktura liniowa powstaje w wyniku hierarchicznego powiązania komórek organizacji; wadą jest centralizacja władzy
W strukturze funkcjonalnej więzi funkcjonalne są ważniejsze od układu hierarchicznego; daje to możliwość bardziej dynamicznego działania, ale może powodować bałagan w przypadku różnych poleceń od różnych specjalistów
W strukturze sztabowo-liniowej istnieją „sztaby” specjalistów, które opiniują, informacja wraca do kierownika i on ostatecznie podejmuje decyzję
Inny podział wyróżnia strukturę: a) smukłą: b) płaską;
Organizacja formalna - ma określoną statutem strukturę, więzi, zadania; rzeczywista organizacja działająca teoretycznie wg tego zapisu to organizacja sformalizowana
Organizacja nieformalna - pewna rzeczywistość organizacyjna, która działa bez żadnego statutu, uchwały; najczęściej powstaje z potrzeby chwili
Klika - organizacja nieformalna, działająca z korzyścią dla siebie, ale na niekorzyść organizacji sformalizowanej, na gruncie której wyrosła
Oceny prakseologiczne = sprawnościowe:
skuteczność działania (zgodność wyniku z celem); działanie może być skuteczne, nieskuteczne lub przeciwskuteczne
celowość działania (relacja między działaniem a zamierzonym celem)
efektywność; działanie może być nieskuteczne, ale mimo to efektywne - np. szukano środka na porost włosów, a przy okazji wynaleziono farby do włosów
ekonomiczność; działanie ekonomiczne to takie, że uzyskuje się więcej niż się wydaje
Kierowanie - takie wpływanie na wszystkie elementy organizacji, by zrealizowały wyznaczony cel; dotyczy ludzi
Zarządzanie - dotyczy wszystkich zasobów, np. finansów, energii
Rządzenie - wszystkie funkcje kierowania i zarządzania wykonywane przez organy administracji państwowej
Style kierowania:
paternalistyczny (najdłużej zachował się w firmach japońskich; obecnie już wymiera)
autokratyczny = dyrektywny (przełożony wie wszystko najlepiej, on sam o wszystkim decyduje)
demokratyczny (wspólnota interesu)
liberalny (podwładni robią co chcą i jak chcą)
Rozpiętość kierowania
formalna - liczba osób formalnie z przypisania podporządkowanych kierownikowi
potencjalna - liczba osób, których pracą kierownik mógłby potencjalnie pokierować
rzeczywista - liczba osób, które faktycznie podlegają kierownikowi, może być mniejsza lub większa od formalnej
Zasięg kierowania - osoby bezpośrednio podległe plus te osoby, które im podlegają; kierownikowi podlegają jego zastępcy, im kolejni pracownicy, ci wszyscy razem to zasięg
formalny
rzeczywisty - praktycznie jest zawsze mniejszy od formalnego
potencjalny - ogranicza się do tego, co kierownik faktycznie wie
Cykl działania zorganizowanego - elementy cyklu:
określenie jasnego i użytecznego celu
opracowanie planu działania
przygotowanie, pozyskanie środków działania
wykonanie czynności ustalonych w planie
kontrola realizacji planu i stopniowe osiągnięcie celu
Henry Le Chatelier (1850-1936) - twórca koncepcji zorganizowanego działania
Frederick Winslow Taylor (1850-1915) - twórca naukowej organizacji pracy, twórca nowego systemu pracy (w przedsiębiorstwie), twórca tayloryzmu
Henry Fayol (1841-1925) - pierwszy wyodrębnił tzw. „funkcje kierownicze”
Karol Adamiecki (1866-1933) - twórca zasad „harmonizacji pracy”
Orzekanie o stałej niezdolności do pracy. ( od września 1999 r. są nowe zasady orzekania)
Zakład Ubezpieczeń Społecznych - jest centralnym organem administracji państwowej
Centrala
Oddziały
Inspektoraty
Punkty Informacyjne
Biuro Rent Zagranicznych
Zadania ZUS:
ustalanie prawa do świadczeń przysługujących w ramach poszczególnych systemów ubezpieczeniowych i pozaubezpieczeniowych, oraz wypłata tych świadczeń
wymiar i pobór należności (składek)
dysponowanie funduszami
Funduszem Ubezpieczeń Społecznych
Funduszem Ubezpieczenia Społecznego Rolników
Podział składki na Ubezpieczenie Społeczne ( 2001r.)
18,71% składki na ZUS Reszta składki na
wpłata pracownika ZUS - 17,88%
wpłata pracodawcy
Fundusz Fundusz Fundusz Fundusz Fundusz Fundusz
emerytalny rentowy chorobowy emerytalny rentowy wypadkowy
9,76% 6,5% 2,45% 9,76% 6,5% 1,62%
Od IX 97 r. nowe zasady orzekania o stałej niezdolności do pracy
Rezygnuje się z terminu „inwalida” na rzecz stwierdzenia „niezdolności do pracy”
Podział stałej niezdolności do pracy (wg okresów niezdolności):
Trwała - orzeka się ją, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy
całkowita
częściowa
Okresowa - orzeka się, jeżeli wg wiedzy medycznej istnieją rokowania odzyskania zdolności do pracy
całkowita
częściowa
Za niezdolną do pracy uważa się osobę, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu
Podział stałej niezdolności do pracy wg ciężkości:
Całkowicie niezdolna do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (dawna II grupa inwalidzka).
Częściowo niezdolna do pracy jest osoba, która utraciła - w znacznym stopniu - zdolność do pacy zgodnej z posiadanym przez nią poziomem kwalifikacji (dawna III grupa inwalidzka).
Niezdolność do samodzielnej egzystencji (poprzednio I grupa inwalidzka).
Oceny niezdolności do pracy dokonuje w formie orzeczenia lekarz Orzecznik ZUS
Lekarz Orzecznik ocenia niezdolność do pracy, jej stopień, a także dokonuje ustaleń dotyczących:
daty powstania niezdolności do pracy
trwałości lub przewidywanego okresu trwania niezdolności do pracy
związku przyczynowego niezdolności do pracy lub śmierci z określonymi okolicznościami
niezdolności do samodzielnej egzystencji
celowości przekwalifikowania zawodowego
Od orzeczenia lekarza nie przysługuje odwołanie.
Orzeczenie stanowi podstawę dla organu rentowego do wydania decyzji w sprawie świadczeń uzależnionych od stwierdzenia niezdolności do pracy
Dokumenty składane przy ubieganiu się o rentę:
wniosek o przyznanie renty
zaświadczenie o stanie zdrowia, wydane przez lekarza prowadzącego leczenie
ankietę (druk ZUS N-10 wywiad zawodowy...) wypełnioną przez zakład pracy
dokumenty potwierdzające przebyte okresy składkowe i nieskładkowe
zaświadczenie wystawione przez zakład pracy wg wzoru określonego przez ZUS (druk Rp-7); dopuszcza się udokumentowanie wysokości wynagrodzenia legitymacją ubezpieczeniową zawierającą odpowiednie wpisy
Przy ocenie stopnia trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się:
stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji
możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne
Prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, która spełnia łącznie następujące warunki:
jest niezdolny do pracy
ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy
niezdolność do pracy powstała w okresach ściśle określonych w ustawie, np. w okresie ubezpieczenia, zatrudnienia, pobierania zasiłku dla bezrobotnych, pobierania zasiłków z ubezpieczenia społecznego (chorobowego lub opiekuńczego) albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów
Rodzaje rent:
renta stała - przysługuje osobie, której niezdolność do pracy została uznana za trwałą
renta okresowa - jeśli niezdolność do pracy ma charakter czasowy; przysługuje ona przez okres wskazany w decyzji organu rentowego
renta szkoleniowa - jeśli ubezpieczony spełni warunki wymagane do przyznania renty i uzyska orzeczenie o celowości przekwalifikowania zawodowego ze względu na niezdolność do pracy w dotychczasowym zawodzie
Renta szkoleniowa:
wynosi ona 75% wymiaru podstawy renty (100%, jeżeli niezdolność do pracy jest spowodowana chorobą zawodową lub wypadkiem w pracy)
przyznawana jest na 6 miesięcy z możliwością przedłużenia o 30 miesięcy na wniosek starosty
w razie orzeczenia o celowości przekwalifikowania zawodowego organ rentowy wydaje decyzję o przyznaniu renty szkoleniowej na okres 6 miesięcy i kieruje zainteresowanego do powiatowego urzędu pracy w celu poddania przekwalifikowaniu zawodowemu
na wniosek starosty organ rentowy wydaje decyzję o przedłużeniu prawa do renty szkoleniowej na okres wskazany w tym wniosku
organ rentowy ponownie kieruje zainteresowanego do lekarza orzecznika, jeżeli starosta zawiadomi o braku możliwości przekwalifikowania do innego zawodu
Prewencja rentowa ZUS:
zakład pracy może kierować osoby zagrożone utratą zdolności do pracy do własnych ośrodków rehabilitacyjnych lub innych, z którymi zawarto umowy na świadczenie usług rehabilitacyjnych
ZUS może również prowadzić badania i analizy przyczyn niezdolności do pracy i finansować inne działania dotyczące prewencji rentowej
podstawę skierowania osoby ubezpieczonej do ośrodka rehabilitacyjnego stanowi orzeczenie o potrzebie rehabilitacji leczniczej w ramach prewencji rentowej, wydane przez lekarza orzecznika ZUS
ZUS współpracuje z 29 ośrodkami rehabilitacyjnymi w zakresie rehabilitacji leczniczej ubezpieczonych ze schorzeniami narządu ruchu i układu krążenia (są to najczęstsze przyczyny niezdolności do pracy)
NIEPEŁNOSPRAWNOŚĆ ≠ niezdolność do pracy
Stopnie niepełnosprawności:
znaczny - osoba wymaga stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby; zdolna do zatrudnienia w szczególności w zakładach pracy chronionej
umiarkowany - osoba zdolna do wykonywania zatrudnienia na stanowisku pracy przystosowanym odpowiednio do potrzeb i możliwości wynikających z niepełnosprawności; wymaga częściowej lub okresowej pomocy innej osoby
lekki - osoba zdolna do wykonywania zatrudnienia
Orzekanie o niepełnosprawności:
I instancja: Wojewódzkie Zespoły Do Spraw Orzekania O Stopniu Niepełnosprawności
II instancja: Krajowy Zespół Do Spraw Orzekania O Stopniu Niepełnosprawności
Sem. V
Współpraca międzynarodowa w zakresie ochrony zdrowia.
Początki współpracy datują się na wiek XIX - pierwsza międzynarodowa konferencja sanitarna - 1850 r.
1902 r. - utworzenie Międzynarodowego Biura Sanitarnego
1907 r. - utworzenie Międzynarodowego Biura Higieny Publicznej
22.07.1946 r. - podpisanie konwencji powołującej WHO
07.07.1948 r. - konwencja ta weszła w życie; 07.07. jest obchodzony jako międzynarodowy dzień zdrowia
Siedzibą WHO jest Genewa (centrala); oprócz tego są biura regionalne
Rola Polaków: prof. M. Kasprzak (medyk społeczny i higienista), prof. E. Grzegorzewski
Oprócz WHO jest kilka innych organizacji zajmujących się zdrowiem, np. UNICEF, FAO
Zasady Systemu PUZ - Powszechne Ubezpieczenia Zdrowotne
Zmiana sposobu finansowania całego systemu ochrony zdrowia przez rozdzielenie:
nabywców świadczeń zdrowotnych, czyli kas chorych
świadczeniodawców, tj. instytucji realizujących usługi medyczne
Wielość źródeł finansowania (składka klienta, budżet państwa, opłaty za usługi ponadstandardowe, darowizny, subsydia pozabudżetowe)
Wielość świadczeniodawców
Równość podmiotów
wszyscy obywatele maja dostęp do świadczeń tej samej jakości
powszechnie i obowiązkowo opłaca się składkę na ubezpieczenie zdrowotne
wysokość składki jest proporcjonalna do zarobków - 7,5% podstawy wymiaru
Solidaryzm społeczny
czynniki ryzyka (wynikające z wieku, stanu zdrowia, płci, miejsca zamieszkania, zawodu itp.) są rozłożone na wszystkich ubezpieczonych (w danej Kasie, a w ramach funduszu wyrównawczego - między Kasami)
świadczenia dla osób o skrajnie złej sytuacji finansowej opłacane są przez lepiej sytuowanych obywateli - poprzez budżet
jedna składka ubezpieczonego gwarantuje świadczenia wszystkim osobom pozostającym na jego utrzymaniu
Powszechne Ubezpieczenie Zdrowotne dotyczy:
osób posiadających obywatelstwo polskie i zamieszkujących terytorium RP,
cudzoziemców w RP na podst.wizy pobytowej z prawem do pracy, karty stałego pobytu lub czasowego pobytu, jeżeli podlegają obowiązkowi ubezp.zdrowotnego lub ubezpieczają się dobrowolnie,
zamieszkujących w RP członków rodzin w/w osób,
osób posiadających obywatelstwo polskie nie zamieszkujących RP, jeżeli są objęte ubezp.emeryt.i rent. na podst. ust. z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych,
cudzoziemców - studenci i słuchacze studiów doktoranckich studiujący w RP;
Kasa Chorych - ograniczona jest do zakupu świadczeń zdrowotnych i wnoszenia dopłat do leków na rzecz swoich członków.
Od 01.01.2002 r. będzie można spełnić obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego także w innej niż Kasa Chorych instytucji
Warunki, jakie musi ona spełnić:
zapewnienie zakresu świadczeń nie mniejszego niż zagwarantowany w ustawie
przyjmowanie do ubezpieczenia każdej osoby, bez względu na czynniki ryzyka
niezróżnicowanie składki w zależności od czynników ryzyka
działanie na terytorium całego kraju i niezróżnicowanie składki w zależności od regionu
obejmowanie ubezpieczeniem także członków rodziny osoby opłacającej składkę
uzyskanie zgody urzędu nadzoru ubezpieczeń zdrowotnych
instytucja ta będzie podlegać nadzorowi i kontroli tego urzędu
Podstawowa Opieka Zdrowotna = POZ -formacja w systemie organizacyjnym ochrony zdrowia, zakres działań na rzecz potrzeb zdrowotnych społeczeństwa.
Są 3 systemy opłacania POZ:
płaca za świadczenia - system akordowy,
kontrakt kapitacyjny - system opcyjny,
płaca stała z zakresem obowiązków - system rejonowy;
Kasa Chorych płaci za: świadczenia standardowe: podstawowe leczenie
profilaktykę, leczenie młodzieży
badania diagnostyczne
rehabilitacja.
Budżet państwa płaci za: usługi wysokospecjalistyczne (przeszczepy, onkologia).
Własna kieszeń: szpital bez skierowania
nie uzasadnione wezwanie pogotowia
lekarze i specjaliści bez umowy z kasą chorych
część sprzętu rehabilitacyjnego
Ponadstandardowa opieka lekarz
zdrowotna (na własny koszt) specjalista apteka
szpital
laboratorium
Lekarz sanatorium
Pacjent (POZ)
klinika
zakład
rehabilitacji
pielęgniarka
inni
świadczeniodawcy
Lekarze specjaliści dostępni bez skierowania:
- stomatolog
- ginekolog i położnik
- dermatolog i wenerolog
- psychiatra
- onkolog
- ftyzjatra
- okulista
- lecznictwo odwykowe
- dla osób zakażonych HIV
- dla inwalidów wojennych
Limity pacjentów:
lekarz rodzinny (internista, lekarz ogólny) - do 2500 osób
lekarz pediatra - do 1500 dzieci (do 18 r.ż.)
lekarz ginekolog-położnik - do 7000 kobiet
pielęgniarka środowiskowa / rodzinna - do 2500 podopiecznych
pielęgniarka szkolna - do 1500 uczniów
Stawka kapitacyjna dla podopiecznych:
0-6 r.ż. wynosi 1,3 × stawka podstawowa
7-4 r.ż. wynosi 1 ×
> 65 r.ż. wynosi 1,8 ×
Listy aktywne → minimalne ilości podopiecznych:
do lekarza pediatry - 750 dzieci
lekarze: rodzinny, internista, ogólny - 1250 osób
Dostępność:
maksymalny okres oczekiwania na konsultację specjalistyczną - 3 dni; konieczność posiadania przez pacjenta pakietu podstawowych badań diagnostycznych w ramach kompetencji lekarzy POZ na konsultację specjalistyczną
Warunki minimalne realizacji kontraktu na POZ:
Dostępność:
pn. - pt. - codziennie w gabinecie 7 h do danego lekarza, minimum 1 h dziennie wizyty domowe, przyjmowanie w godzinach przed- i popołudniowych, w sobotę minimum 4 h
nagłe zachorowania załatwiane w dniu zgłoszenia, możliwość zapisywania się do lekarza konkretne godziny, możliwość zapisywania się osobiście, przez osoby trzecie, telefonicznie
zapewnienie całodobowej opieki medycznej dla swoich podopiecznych (zalecane przez lekarzy POZ na danym terenie)
zagwarantowanie przepływu informacji do lekarz prowadzącego o tym, co się działo z jego podopiecznymi w nocy oraz w soboty, niedziele i święta
Kwalifikacje:
Specjalizacja lekarza rodzinnego, minimum I stopień z interny, pediatrii, medycyny ogólnej
Dostępność do badań diagnostycznych:
badania laboratoryjne w zakresie lekarza POZ - max 24 h
badania mikrobiologiczne - posiewy, wymazy - max wynik po 72 h
badanie USG - max 48 h
badania radiologiczne w zakresie kompetencji lekarza POZ - max 48 h z opisem
Cechy POZ:
Zespołowość (zespół środowiskowy; lekarz, pielęgniarka środowiskowa, pracownik socjalny)
Ciągłość (od urodzenia do śmierci; między różnymi formami opieki zdrowotnej; między poziomami kompetencyjnymi)
Dostępność (właściwa rejestracja, ilość lekarzy, odległość od miejsca zamieszkania, dyscyplina pracy)
Kompleksowość:
zapewnienie możliwości pobierania materiału diagnostycznego (bad. laboratoryjne) w miejscu świadczenia usług
współpraca z lekarzami specjalistami
współpraca z pracownikami wykonywania diagnostyki obrazowej i innej
Piramida kompetycyjna - odzwierciedla ciągłość jako cechę POZ:
AM, SPSK, instytuty naukowo-badawcze
Szpital Wojew.lub Wojew.Szpital Zespolony
lecznictwo otwarte specjalistyczne wojewódzkie
otwarte lecznictwo specjalistyczne
lecznictwo zamknięte (szpitale powiatowe, rejonowe)
POZ
Czynne poradnictwo - aktywna, planowa opieka nad osobami o wysokim ryzyku zachorowania lub przewlekle chorymi świadczona z inicjatywy poradni. Wiąże się to z dyspanseryzacją, czyli podziałem na grupy dyspanseryjne.
Bilanse zdrowia u dzieci są wykonywane w : 2, 4, 6, 10, 14, 18 r.ż.
Leczenie uzdrowiskowe.
Głównym dysponentem skierowań dla miast i województwa jest Wojewódzka Komisja Lecznictwa Uzdrowiskowego
Wniosek o potrzebie leczenia w sanatorium wystawia lekarz leczący chorego w:
Zakładach Społecznej Służby Zdrowia
Spółdzielniach Lekarskich
Do szpitala uzdrowiskowego kieruje:
kierownik Kliniki
ordynator oddziału
lekarz w poradni specjalistycznej wyższego szczebla
Formy leczenia:
szpitale uzdrowiskowe
sanatoria uzdrowiskowe
Okres leczenia wynosi 24 dni
Leczenie w szpitalach odbywa się w ramach zwolnienia lekarskiego, wystawionego przez lekarza sanatorium
Bezwzględne przeciwwskazania do leczenia sanatoryjnego:
choroba o ostrym przebiegu
ostre choroby zakaźne
przewlekłe choroby zakaźne, czynna gruźlica płuc (do innych sanatoriów niż przeciwgruźlicze)
nosicielstwo chorób zakaźnych
choroby pasożytnicze
choroby stanowiące wskazanie do zabiegów operacyjnych
żółtaczka niezależnie od pochodzenia
zapalenie szpiku kostnego z przetokami, odczynem ogólnym
niewydolność krążenia, oddychania, niewydolność nerek, wątroby
Sem. VI
Choroby społeczne.
Choroby społeczne - jest to grupa chorób, najczęściej przewlekłych, występujących masowo, w powiązaniu z warstwami społecznymi ludności, w znaczny sposób obniżających wartość biologiczną społeczeństwa, znacznie obniżając ekonomikę (absencja chorobowa, inwalidztwo, rehabilitacja, chorobowość, śmiertelność)
Są to choroby liczniejsze niż inne; w Polsce (98 r.) jest ok. 4 200 000 osób z przyznaną jakąś grupą inwalidzką (wg starych przepisów)
Choroba cywilizacyjna ≠ społeczna; jednak większość chorób społecznych są to choroby cywilizacyjne
Pierwsza Rewolucja Zdrowotna została wprowadzona za pomocą najszerzej rozumianych środków zapobiegawczych; spowodowała radykalne zmniejszenie występowania chorób zakaźnych; trwała od ok. 1850 r. do 1950 r.
Podstawowe źródła I Rewolucji Zdrowotnej:
radykalne polepszenie wyżywienia ludności i związany z tym wzrost odporności na choroby
polepszenie warunków mieszkaniowych dużych grup ludności
ograniczenie kontaktu z chorobotwórczymi zarazkami przez zapewnienie ludziom czystej wody pitnej oraz skuteczne odprowadzanie ścieków
szczepienia ochronne
Od drugiej połowy lat 50-tych zaczęto podejmować działania mające na celu zmniejszenie się wskaźników zachorowań na choroby cywilizacyjne (Druga Rewolucja Zdrowotna)
1977 r., 78 r. - opracowano program „Zdrowie dla wszystkich do roku 2000”.
Uznano, że niekwestionowaną przyczyną wielu chorób społecznych jest styl życia. Konieczna jest zmiana sposobu myślenia
Rządy państw powinny opracować i wdrożyć programy edukacyjne dotyczące zdrowia
Europejski kodeks walki z chorobami nowotworowymi:
Nie palcie. Palacze zaprzestańcie palenia i nie każcie wdychać dymu innym
Z umiarem podchodźcie do spożywania napojów alkoholowych
Unikajcie nadmiernego poddawania się działaniu promieni słonecznych
Respektujcie normy bezpieczeństwa i higieny, zwłaszcza w pracy zawodowej związanej z materiałami, które mogą być rakotwórcze
Jedz często świeże owoce i warzywa oraz produkty bogate w błonnik
Unikajcie nadwagi i ograniczcie spożycie pokarmów bogatych w tłuszcze, zwłaszcza zwierzęce
Zwróćcie się do lekarza, jeżeli stwierdzicie, że pieprzyk zmienia kształt, jeśli pojawi się jakieś zgrubienie albo anomalne krwawienie z dróg rodnych
Itd...
Dekret o zwalczaniu chorób wenerycznych z 1946 r. - przymus leczenia i rejestracji chorób wenerycznych → w ciągu 7 lat o 50% zmniejszyła się liczba zachorowań
1955 r. - Przepis Ministra Zdrowia o obowiązku szczepienia niemowląt i dzieci do 18 r.ż. przeciw gruźlicy
1959 r. - Ustawa o zwalczaniu i zapobieganiu gruźlicy (regularne badania Rtg)
Lista chorób społecznych w naszym kraju wydłuża się:
choroby układu krążenia
choroby nowotworowe
wypadki komunikacyjne, zatrucia, samobójstwa
nadciśnienie tętnicze
choroby reumatyczne
alkoholizm, narkomania i inne zaburzenia psychiczne
cukrzyca
gruźlica
choroby weneryczne
Gospodarka lekami.
Recepta - to pisemne polecenie wystawiającego receptę (lekarza) do realizującego receptę (farmaceuty) wydania lub wykonania i wydania leku; jest to też dokument o znaczeniu finansowym
Typy recept:
Mz Pom 31 - „białe”
Mz Pom 32 - „zielone” - obecnie już ich nie ma
Mz Pom 33 - „różowe” - na leki odurzające - nie są zastępowane przez recepty „rumowskie”
Mz Pom 34 - „z niebieskim paskiem”
Mz Pom 35 - „rumowskie”
Recepta Mz Pom 35 może zastępować receptę „białą” lub „z niebieskim paskiem”, w zależności od wpisanego kodu:
10.00 - zastępuje receptę „białą”
10.34 - zastępuje receptę „z niebieskim paskiem”
Na recepcie Mz Pom 35 można wypisać do 5 leków, nie muszą one dotyczyć jednej jednostki chorobowej
Rodzaje aptek:
ogólnodostępne = otwarte
A - o pełnej czynności
B - o wydające tylko leki gotowe
zakładowe = szpitalne (leki gotowe i recepturowe)
Prawidłowo wypisana recepta musi posiadać:
dane pacjenta: imię, nazwisko, adres, pesel, wiek tylko dla dzieci do 18 r.ż.
pieczątkę placówki (stawiana z tyłu recepty), w której jest wystawiona recepta (nazwa zakładu pracy, adres, Regon oraz numer umowy z kasą chorych, by recepta mogła być zrealizowana z refundacją)
w miejscu PŁATNIK trzeba określić kasę chorych (11-R - pomorska, 17-R - branżowa)
datę wystawienia recepty
pieczątkę lekarza
odpowiedni symbol pacjenta: X - ubezpieczony, ZK - zasłużony krwiodawca, IWB - inwalida wojenny
odpowiednia kwalifikacja choroby: X - nie kwalif.się do gr.chorób przewl., P - choroba przewlekła z wykazów ministerialnych, leki mogą być wówczas z dużą ulgą w cenie;
Pieczątka lekarza musi zawierać:
imię i nazwisko
specjalność ( nie obligatoryjnie)
nr rejestracyjny lekarza
Kontrakty z kasą chorych - kiedy lekarz może wystawiać recepty:
podpisany kontrakt przez dyrektora jednostki na określone usługi, on obejmuje wszystkich lekarzy; lekarz może też wypisywać recepty dla siebie i swojej rodziny: dla małżonka, dla wstępnych i zstępnych w linii prostej (rodzice, dziadkowie, dzieci); lekarz zatrudniony w państwowej służbie zdrowia może przyjmować i wystawiać recepty dla pacjentów z innych kas chorych;
podpisany kontrakt przez lekarza na prywatny gabinet - ale tylko może wystawiać recepty dla pacjentów z danej kasy chorych ( z refundacją ), a pacjenci z innej kasy, to wizyta 100% płatna i recepty też 100% płatne; lekarz ten też może wypisywać recepty dla siebie, małżonka i wstępnych i zstępnych w linii prostej; Lekarz w gabinecie prywatnym nie może wypisywać recept na drukach RUM-owskich, tylko na specjalnych bloczkach; pobiera je od kasy chorych, z którą podpisał umowę;
podpisany przez lekarza nie pracującego w żadnym zakładzie ani nie prowadzącego działalności prywatnej albo lekarz na emeryturze; wtedy pieczątkę z numerem umowy stawia się obok pieczątki lekarza i może wystawiać recepty tylko dla siebie, małżonka oraz dla wstępnych i zstępnych w linii prostej;
Data ważności recepty:
30 dni od daty wystawienia
7 dni w przypadku recept na antybiotyki
7 dni w przypadku recept wystawionych przez dział pomocy doraźnej (pogotowie)
Recepty (oprócz recept na antybiotyki) po 30 dniach tracą ważność refundacyjną, ale mogą być zrealizowane pełnopłatnie
Lekarz może przedłużyć datę ważności recepty
Lekarze mogą posługiwać się zarówno nazwami handlowymi jak i międzynarodowymi
Jeżeli napisana jest nazwa handlowa, to farmaceuta i tak może zaproponować inny (tańszy) preparat o tym samum składzie (np. Majamil a nie Voltaren)
Jeżeli lekarz nie chce, by lek był zmieniany, to przy jego nazwie musi dopisać N.Z.
Lekarz może wypisać 2 pakowania lub dla pacjentów przyjmujących leki przewlekle maksymalnie ilość leku na dwa miesiące, podając wtedy dawkowanie tego leku
Dla leków silnie działających, bardzo silnie działających, psychotropowych i odurzających musi koniecznie być podane dawkowanie.
W przypadku antybiotyków powinna być podana ilość pojedynczych dawek
Nie przyjmuje się zwrotów leków do apteki!
Odpłatność za lek:
leki o cenach urzędowych - wszędzie takie same
leki o cenach umownych - nikt ich właściwie nie kontroluje; apteki stosują marże:
leki refundowane - marże są ściśle określone, wg tabeli marż degresywnych
leki nierefundowane - marże nie są określone, apteka sama je sobie określa
Grupy leków:
podstawowe - pacjent płaci za nie ryczałt - 2,50 zł
uzupełniające
płatne 30%
płatne 50%
pełnopłatne
bezpłatne
Inwalidzi wojenni (ale nie wojskowi) wszystkie leki mają bezpłatne - recepta oznaczona IWB
Na niektóre leki są wprowadzone limity cenowe → pacjent płaci za dany leki ryczałt + różnicę między ceną danego leku a limitem cenowym lub też 30% (50%) z limitu + różnicę między ceną leku a limitem cenowym
Apteka ma prawo, ale nie musi, pobierać dodatkową, ściśle określoną opłatę za świadczenie usług w niedzielę lub w porze nocnej.
Import docelowy - gdy dany lek nie jest zarejestrowany w Polsce, a jest potrzebny do leczenia, to może zostać sprowadzony:
- dla szpitala - płaci szpital,
- dla indywidualnej osoby - płaci osobiście chory;
W branżowych kasach chorych recepty są wystawiane na drukach KUM.
Wykaz ministerialny chorób zakwalifikowanych jako przewlekłe ( P ):
neo (chemioterapia, p/wymiotne, p/bólowe, MF, leki w przerzutach osteolitycznych do kości, czynniki wzrostu),
chor.psychiczne i upośledzenie umysłowe,
padaczka,
schizofrenia,
Parkinson,
miastenia,
Alzheimer
chor.Wilsona,
SLA
akromegalia,
mukowiscydoza,
DM
fenyloketonuria
celiakia, wrodzone defekty metaboliczne,
niedoczynność tarczycy,
moczówka prosta,
colitis ulcerosa, chor.Leśniowskiego-Crohna,
osteoporoza,
przerost prostaty,
jaskra,
astma, przewlekłe zespoły oskrzelowo-płucne,
chor.reumatyczna,
łuszczyca,
gruźlica,
przewlekłe owrzodzenia,
krytyczne niedokrwienie kończyn,
chor.niedokrwienna serca, stan po zawale,
SM;
Nie wszystkie leki stosowane w w/w chorobach są z dużą ulgą, tylko określona część z nich..
Sem. VII
Aspekty prawne w zawodzie lekarza.
Rodzaje odpowiedzialności, jakiej może podlegać lekarz:
cywilna,
karna,
zawodowa,
dyscyplinarna;
Ustawa o zawodzie lekarza - dz.ustaw nr 28 z 26.03.1997r. - określa zasady i warunki wykonywania zawodu lekarza i lekarza stomatologa.
Prawo wykonywania zawodu lekarza i lekarza stomatologa ( przyznawane przez okręgową radę lek. ):
obywatel polski,
posiada dyplom lekarza, lekarza stomatologa, wydany przez polską uczelnię bądź uzyskany w innym kraju uznany w RP za równorzędny,
posiada pełną zdolność do czynności prawnych,
odbyty staż podyplomowy,
złożony państwowy egzamin kończący staż podyplomowy,
stan zdrowia pozwala na wykonywanie zawodu,
nienaganna postawa etyczna,
ograniczone prawo wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa przyznaje się osobie odbywającej staż, która spełnia w/w warunki;
Cudzoziemiec:
- może mieć przyznane prawo wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa na stałe lub na czas określony, jeśli spełnia w/w warunki,
- jeśli wykazuje znajomość języka polskiego niezbędną do wykonywania zawodu lekarza, lekarza stomatologa, potwierdzoną egzaminem,
- prawo to przyznaje okręgowa rada lekarska, właściwa ze względu na zamierzone miejsce wykonywania zawodu na wniosek Ministerstwa Zdrowia,
- Ministerstwo Zdrowia w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej określa w rozporządzeniu sposób i tryb przeprowadzenia egzaminu z języka polskiego;
Lekarz, który zamierza podjąć wykonywanie zawodu > 5 lat od uzyskania dyplomu przed przyznaniem ograniczonego prawa wykonywania zawodu obowiązany jest do odbycia przeszkolenia. Podobnie lekarza z ograniczonym prawem wykonywania zawodu.
Utrata prawa wykonywania zawodu z mocy prawa:
utrata obywatelstwa,
ubezwłasnowolnienie (całkowite, częściowe),
upływ czasu, na jaki zostało przyznane (dotyczy cudzoziemców, którzy mają prawo wykonywania zawodu na czas określony);
Przyczynami mogą być również: choroba psychiczna
alkoholizm, narkomania
niedołęstwo fizyczne i psychiczne
wyrok skazujący w sprawie karnej powyżej 5 lat.
Staż podyplomowy:
czas trwania w przypadku lekarza nie może być krótszy niż 12 miesięcy,
czas trwania w przypadku lekarza stomatologa - 12 miesięcy,
jest zakończony egzaminem państwowym,
Ministerstwo Zdrowia i wojewodowie zapewniają środki finansowe na odbycie stażu;
Zasady wykonywania zawodu lekarza:
ma obowiązek udzielać pomocy lekarskiej w każdym przypadku, gdy zwłoka w jej udzieleniu mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała, ciężkiego rozstroju zdrowia oraz w innych przypadkach nie cierpiących zwłoki,
ma obowiązek udzielać pacjentowi (lub jego ustawowemu przedstawicielowi) przystępnej informacji o jego stanie zdrowia, rozpoznaniu, proponowanych oraz możliwych metodach diagnostycznych, leczniczych, dających się przewidzieć następstwach ich zastosowania lub zaniechania, wynikach leczenia oraz rokowaniu,
gdy rokowanie jest niepomyślne lekarz może ograniczyć informację o stanie zdrowia, jeżeli wg jego oceny przemawia za tym dobro pacjenta;
Lekarz:
ma obowiązek prowadzenia indywidualnej dokumentacji medycznej pacjenta,
orzeka o stanie zdrowia określonej osoby po uprzednim, osobistym jej zbadaniu,
nie może sprzedawać środków farmaceutycznych, materiałów medycznych, przedmiotów ortopedycznych lub środków pomocniczych,
może być powołany do udzielania pomocy lekarskiej w celu zwlczania skutków katastrof, epidemii, klęsk żywiołowych na czas ich trwania;
Indywidualna praktyka lekarska - lekarz:
- ma prawo wykonywania zawodu,
- wykonywał zawód co najmniej 2 lata po stażu,
- uzyskał zezwolenie i wpis do rejestru indywidualnych praktyk we właściwej okręgowej izbie lekarskiej;
Specjalistyczna indywidualna praktyka lekarska:
- w/w,
- oraz dodatkowo ma specjalizację z danej dziedziny;
Eksperyment leczniczy:
- wprowadzenie przez lekarza nowych lub częściowo wypróbowanych metod diagnostycznych, leczniczych, profilaktycznych w celu osiągnięcia korzyści dla zdrowia osoby leczonej,
- przeprowadzany gdy dotychczas stosowane metody są nieskuteczne lub skuteczność jest niewystarczająca;
Eksperyment badawczy:
- ma na celu rozszerzenie wiedzy medycznej o lekach i metodach,
- może być przeprowadzony na chorych i zdrowych,
- uczestnictwo w nim nie jest związane z ryzykiem lub ryzyko jest niewielkie,
- nie można poddać eksperymentowi: osób całkowicie ubezwłasnowolnionych
żołnierzy
osób skazanych przez sąd wyrokiem skazującym
dzieci bez zgody ich opiekunów
i.m. - nie jest zabiegiem
i.v. - jest zabiegiem, trzeba mieć zgodę pacjenta,
nieprzytomny - bez zgody,
zagrożenie życia - bez zgody;
Ustawa o Izbach Lekarskich (dz.ustaw nr 30 z 26.05.1989r.)
Członek Okręgowej Izby Lekarskiej to osoba z prawem wykonywania zawodu lekarza, zamierza wykonywać zawód na terenie działania Izby. Gdy lekarz działa na obszarze 2 Izb, to musi wybrać jedną na którą się wpisze.
Skreślenie z listy członków Okr.Izby Lek.:
- śmierć,
- pozbawienie prawa wykonywania zawodu (z mocy orzeczenia Sądu Lekarskiego lub wyroku Sądu; z powodu niezdolności do wykonywania zawodu; zrzeczenia się prawa do wykonywania zawodu; przeniesienia na teren innej izby).
Organy Okręgowej Izby Lekarskiej:
okręgowy zjazd lekarzy,
okręgowa rada lekarska,
okręgowa komisja rewizyjna,
okręgowy sąd lekarski,
okręgowy rzecznik odpowiedzialności zawodowej;
Co roku jest okręgowy zjazd lekarzy, co 4 lata zjazd sprawozdawczo-wyborczy.
Okręgowy Sąd Lekarski - I instancja odpowiedzialność zawodowa lekarzy
Naczelny Sąd Lekarski - II instancja i sądy polubowne
Najwyższa władza samorządu lekarskiego to Krajowy Zjazd Lekarzy
Sprawy bada Okręgowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej.
Jego zadania:
prowadzi postępowanie wyjaśniające w sprawach odpowiedzialności zawodowej lekarzy i występuje przed sądami lekarskimi w tych sprawach;
składa roczne i kadencyjne sprawozdania z działalności Okręgowemu Zjazdowi Lekarzy;
Przymus bezpośredni:
tylko, gdy osoby te dopuszczają się zamachu przeciwko życiu lub zdrowiu własnemu bądź innej osoby, bezpieczeństwu powszechnemu, bądź w sposób gwałtowny niszczą, uszkadzają przedmioty znajdujące się w ich otoczeniu albo gdy przepis niniejszej ustawy do tego upoważnia,
o zastosowaniu decyduje lekarz i nadzoruje to; polega to na:
- przytrzymaniu
- przymusowym zastosowaniu leków
- unieruchomieniu
- izolacji;
przed zastosowaniem przymusu należy uprzedzić o tym osobę, wobec której ma to być zastosowane.
Ustawa o pobieraniu i przeszczepianiu komórek, tkanek i narządów:
jeżeli osoba zmarła za życia nie wyraziła sprzeciwu,
są 3 formy sprzeciwu:
wpis do Centralnego Rejestru Sprzeciwów,
oświadczenie na piśmie z podpisem,
oświadczenie ustne wyrażone w obecności 2 świadków;
w przypadku ustania funkcji mózgu = śmierć pnia mózgu,
nie wolno w RP handlować komórkami, tkankami, narządami,
od osoby nieznanej (NN) nie wolno pobrać komórek, tkanek, narządów;
Sem. VIII
Medycyna Pracy.
Bad.profilaktyczne:
wstępne- przed rozp.pracy, po zmianie stanowiska pracy;
okresowe- u pracowników zatrudnionych, stwierdzenie przydatności do pracy;
kontrolne- obow., gdy ktoś był na zwolnieniu powyżej 30 dni.
Bad.wstępne to I faza profilaktyki.
Podstawą wysłania pracownika na bad. jest skierownie.
Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy - instancja odwoławcza, tam pracownik ma przeprowadzane badania;
Instytut Medycyny Morskiej i Tropikalnej - ostatnia instancja odwoławcza.
Choroby zawodowe.
Jest to choroba znajdująca się w wykazie chorób zawodowych, jeżeli została spowodowana działaniem czynników szkodliwych w miejscu pracy oraz pracownik pracował co najmniej 10 lat na tym stanowisku pracy plus obecność objawów chorobowych danej choroby.
Procedura:
podejrzenie o wyst.chor.zawod: lekarz profilaktyki med.pracy lub inny lekarz leczący pacjenta lub weterynarz (gdy podejrzenie chor.odzwierzęcej), pracodawca, a nawet pracownik;
rozpoznanie: poradnie, kliniki, instyt.med.pracy, szpitale kolejowe, oddiał, gdzie się dany pacjent leczył i tam mu rozp.chor.zawod.; potrzebny jest też wywiad w środowisku pracy;
decyzja o uznaniu chor.zawod.: Powiatowy Inspektorat Sanitarny (SANEPID) potwierdza fakt chor.zawod.i wtedy dopiero jest moc prawna, czyli jednorazowe odszkodowanie lub renta.
Odwołania mogą być od każdego etapu procedury nawet przez Instyt.Med.,Morskiej i Tropik., aż do Ministra Zdrowia.
Przykłady chorób zawodowych:
-zatrucia ostre i przewlekłe substancjami chem.;
-pylice płuc;
-rozedma płuc u dmuchaczy szkła i muzyków orkiestr dętych;
-uszkodzenie słuchu przez hałas;
-zespół wibracyjny;
-chor.wywoł.działaniem przeciążeń grawitacyjnych.
Sem. IX
Ekonomia.
Koszt całkowity - najniższy możliwy nakład pieniężny, którego wymaga wytworzenie każdego dowolnego poziomu produkcji / usługi.
Koszty bezpośrednie - kategoria kosztów, które mogą zostać przypisane do wytworzonego produktu / usługi za pośrednictwem dokumentów księgowych
Główne materiały bezpośr., robocizna bezpośr. oraz koszty przygot. nowej produkcji rozliczone na jednostkę produktu / usługi
np.:szczepienie. Koszt bezpośr. to opłacenie pielęgniarki , która zaszczepi dzieci, ale jest ona wynajęta tylko do tej pracy.
Koszty pośrednie - kategoria kosztów nie dających się przypisac w prosty sposób sprzedawanym wyrobom / usługom; konieczne jest stosowanie kluczy podziałowych; czasem są określane jako koszty okresowe
Lekarz mający prywatną praktykę lek/gabinet lek. - prowadzi ewidencję w KPiR (Książka przychodów i rozchodów).
Płaci podatek dochodowy od osób fizycznych.
Usługi medyczne - stawka pod.VAT zwolniona
Otwierając gabinet lekarz musi się zetknąć z :UM, US, ZUS-em, SANEPIDEM.
26