CHOROBY ZAKAŹNE STANOWIŁY, STANOWIĄ I BĘDĄ STANOWIŁY JEDNO Z NAJWIĘKSZYCH ZAGROŻEŃ ZDROWIA PUBLICZNEGO.
1. Zagrożenie dla zdrowia publicznego, jakie stwarzają choroby zakaźne występujące endemicznie ( w Polsce są to choroby o bardzo małej, z wyjątkiem gruźlicy i wzw B i C, śmiertelności) polega na:
Wysokiej zapadalności i chorobowości pomimo niskiej umieralności i w rezultacie wyłączeniu, chociaż na krótko, z aktywności zawodowej i publicznej rodziców i opiekunów chorych dzieci (stanowiących główną grupę populacji zapadającą na choroby endemiczne), oraz samych chorych osób dorosłych.
Potencjale epidemicznym chorób endemicznych, tj. możliwości wybuchu epidemii okresowej lub wyrównawczej.
Zagrożenie dla zdrowia publicznego stwarzane przez epidemie wynikają z faktu jednoczesnego (tj. w bardzo krótkim czasie) zachorowania dużej liczby ludzi na określonym obszarze i szybkie rozprzestrzenianie się zachorowań na inne obszary. W następstwie dojść może do znacznego utrudnienia, a nawet sparaliżowania, funkcjonowania różnych ważnych dziedzin życia publicznego (służby zdrowia i innych służb publicznych, policji, transportu, handlu, zwłaszcza zaopatrzenia w żywność, wodę.
(N.B. Wysokiej zapadalności towarzyszy duża liczba zgonów, nawet przy niedużej śmiertelności!)
Trzy główne przyczyny obecnego wzrostu zagrożenia chorobami zakaźnymi, obserwowanego od ostatniego ćwierćwiecza dwudziestego stulecia:
Pojawianie się nowych, dotąd nieznanych chorób zakaźnych (Emerging Infectious Diseases);
Nawrót starych, jak się wydawało, opanowanych już chorób zakaźnych (Reemerging Infectious Diseases);
Zagrożenie bioterroryzmem.