Hanna Dolna
Psychologia Pracy
Wybrane zagadnienia
Literatura:
Chmiel N., Psychologia pracy i organizacji, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2003.
Gut J., Haman W., Psychologia szefa, szef to zawód, Wyd. Helion, Gliwice 2004.
Kälin K., Müri P., Kierować sobą i innymi, Psychologia dla kadry kierowniczej, Wyd. Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 1998.
Karney J., Człowiek i praca, Wybrane zagadnienia z psychologii i pedagogiki pracy, Międzynarodowa Szkoła Menedżerów, Warszawa 1998.
Kozak S., Patologie w środowisku pracy, zapobieganie i leczenie, Wyd. Difin, Warszawa 2009.
Litzke S.M., Schuh H., Stres, mobbing i wypalenie zawodowe, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2007.
Mäkin P., Cooper C., Cox C., Organizacje a kontrakt psychologiczny, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000.
Nosal C., Psychologia decyzji kadrowych, Wyd, Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 1997.
Ratajczak Z., Psychologia pracy i organizacji, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007.
Schulz D. P., Schulz S. E., Psychologia a wyzwania dzisiejszej pracy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002.
Szymanowska E., Sękowska M., Analiza transakcyjna w zarządzaniu, Wyd. Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 2000.
Tyszka T., Psychologiczne pułapki oceniania i podejmowania decyzji, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 1999.
Witkowski T. (red.), Nowoczesne metody doboru i oceny personelu, Wyd. Profesjonalnej Szkoły Biznesu, Kraków 2000.
Dolna H., Doskonalenie kompetencji interpersonalnych, Wydawnictwo Naukowe UMK, Toruń 2010.
Psychologia pracy - psychologiczne uwarunkowania aktywności człowieka w szeroko rozumianym kontekście pracy.
Działy psychologii pracy
Przystosowanie człowieka do warunków pracy:
przystosowywanie człowieka do pracy (poradnictwo zawodowe),
odpowiedni dobór kadr (rekrutacja),
rozmieszczenie kadr (awansowanie),
wycofywanie z aktywności zawodowej (zwalnianie),
Przystosowanie warunków pracy do człowieka:
projektowanie zadań,
kształtowanie warunków wykonywania pracy,
projektowanie przepływu informacji,
organizacja stanowisk pracy,
Stosunki międzyludzkie (psychologia organizacji):
psychologiczne uwarunkowania pracy,
relacje z przełożonymi, współpracownikami,
relacje z klientami,
konflikty w pracy,
Psychologia pracy (przyszłości) - opisywanie, wyjaśnianie, przewidywanie dylematów, spowodowanych zjawiskami zachodzącymi w naturze człowieka i społecznej przestrzeni pracy.
Adekwatność funkcjonalna między człowiekiem a pracą
Model przystosowania (dopasowania) zawodowego
Poczucie sprawstwa - dostrzeganie przez człowieka zależności między własnymi wysiłkami a osiąganymi efektami.
Poczucie bezradności -
Patologie modelu przystosowania zawodowego
Błąd demobilizacji
Błąd przeciążenia
Przystosowanie zawodowe wewnętrzne
Przystosowanie zawodowe zewnętrzne
Praktyczna przydatność - analiza pracy:
tworzenie metod doboru zawodowego i realizowanie prawidłowej polityki personalnej (rekrutacja - zwolnienia), projektowanie ścieżek karier, przepływu kadry,
tworzenie norm, będących podstawą oceny pracy, projektowanie systemu szkoleń, tworzenie systemów wynagrodzeń, motywowanie pozamaterialne, ustalanie kontraktów pracy,
racjonalizacja metod pracy, projektowanie zadań i środowiska pracy, aby były adekwatne do możliwości fizjologicznych i psychospołecznych człowieka.
Dobór kadr
Techniki badania potencjału pracownika
Prognozowanie sukcesu w pracy
Kryteria - standardy, na podstawie których możliwa jest jakakolwiek ocena
Twarde Miękkie
Predyktory - zmienne umożliwiające rzetelne i trafne przewidywanie warunków koniecznych do realizacji określonych standardów
Rzetelność Trafność
Spójność pomiarów tej samej cechy
przy użyciu tego samego narzędzia
badawczego.
Predykcja - stopień określania przyszłych wielkości zmiennych losowych.
Przewidywanie zachowania pracownika na podstawie uzyskanych parametrów oceny.
Im wyższy stopień rzetelności i trafności narzędzia badawczego, tym lepsze przewidywanie.
Stopnie (klasyfikacja wg M Smitha)
rzetelności trafności
Predyktory sukcesu zawodowego
Informacje biograficzne (formularz aplikacyjny, bio-dane)
Rozmowy kwalifikacyjne (nieustrukturalizowana, ustrukturalizowana, sytuacyjna, problemowa)
Referencje i listy polecające
Ośrodki oceny (symulacje, testy sytuacyjne, technika koszyka, dyskusje)
Miniaturowe próbki pracy
Testy psychologiczne (testy z ograniczeniem czasowym, testy wykonania, testy wiedzy, umiejętności, zdolności poznawczych, osobowości)
Testy sprawności motorycznych
Metody niestandardowe (wariograf, grafologia, astrologia)
Rzetelność metod selekcyjnych (wyniki metaanalizy)
Metoda selekcji |
Wyniki |
Testy praktyczne (próbki pracy) Testy zdolności Ośrodki oceny Testy kognitywne Bio-dane Rozmowy kwalifikacyjne
Ocena osobowa Referencje Grafologia |
Dobra
od typu rozmowy Średnie Słabe Zerowe |
Źródło: Witkowski T., Nowoczesne metody doboru i oceny personelu, Wyd. Profesjonalnej szkoły Biznesu, Kraków 2000, s.51.
Procesy poznawcze wpływające na oceny innych
Istota spostrzegania społecznego:
poznając innych doświadczamy ich podobieństwa do samych siebie
spostrzegamy innych jako zdolnych do tego, aby w sposób zamierzony wpływać na przebieg zdarzeń
zarówno siebie jak i innych odbieramy jako zdolnych do zaplanowanego działania.
Procesy poznawcze wpływające na oceny innych ludzi
Kategoryzowanie
Interpersonalne ustosunkowania
Przekonania
Atrybucje
Kategoryzowanie
Program zaradczy:
Kryteria obiektywne przygotowane przed procesem oceny
Szkolenie kadry oceniającej
Ocenianie pracownika przez więcej niż jedną osobę
Ocenianie jednej cechy lub właściwości u wielu osób zamiast oceniania wszystkich właściwości osoby
Interpersonalne ustosunkowanie
Nastawienia (postawy interpersonalne)
Oczekiwania - błąd konfirmacji (potwierdzanie wyjściowych oczekiwań)
Oceny zgodne z emocjami
Strategie wpływania na postawy interpersonalne:
Strategia poprawiania obrazu siebie u osoby, wobec której ją inicjujemy
Strategia „autoprezentacji”
Program zaradczy:
Kryteria obiektywne
Świadomość błędów
Szkolenie
Postawienie się w sytuacji osoby ocenianej
Przekonania
Błąd konfirmacji
Systematyczna tendencyjność
Błąd powściągliwości
Konflikt roli
Program zaradczy:
Rozpoznanie osób ujawniających takie tendencje i uwzględnianie tegoż przy decyzjach personalnych
Żądać od szefów ocen zbliżonych do rozkładu normalnego
Atrybucje - przypisywanie przyczyn (F. Heider)
Jak ludzie wyjaśniają zachowanie i gdzie upatrują przyczyn sukcesów i porażek. Dlaczego on to zrobił?
Atrybucje wewnętrzne - dyspozycje jednostki
(np. osobowość, motywacja, zdolności, postawy)
Atrybucje zewnętrzne - uwarunkowania sytuacyjne
(np. trudność zadania, presja otoczenia, pech, inni ludzie)
Dodatkowe wymiary atrybucji (wg B. Weinera)
Teoria atrybucji Kelley'a
Jak na podstawie kilku obserwacji uprawdopodabniamy przyczyny zachowań?
Zgodność, powszechność (konsensus) zachowania
Czy inni też się tak zachowali?
Różni ludzie przejawiają różne/takie same zachowania w tym samej sytuacji.
Wyjątkowość, wybiórczość (dystynktywność) zachowania
Czy ta osoba często się tak zachowuje wobec tego obiektu?
Różne sytuacje powoduje takie samo/różne zachowanie.
Stałość, spójność (konsystencja) zachowania
Czy w podobnych okolicznościach zachowa się tak samo? Czy zachowanie
utrzymuje się w czasie?
Zachowanie zmienia się/nie zmienia się z upływem czasu.
Macierz Kelley'a
|
Atrybucja zewnętrzna (sytuacyjna)
|
Atrybucja wewnętrzna (dyspozycyjna)
|
Atrybucja mieszana (sytuacyjna i dyspozycyjna)
|
Zgodność zachowania
(konsensus) |
|
|
|
Wyjątkowość zachowania
(dystynktywność) |
|
|
|
Spójność zachowania
(konsystencja) |
|
|
|
Wnioski - model współzmienności Kelley'a
Model nie jest opisem codziennych, nieformalnych przypadków atrybucji
W sytuacjach codziennych (rekrutacja!) dysponujemy dużo skromniejszą wiedzą, informacjami docierającymi w różnych kontekstach, w różnych momentach.
Wykorzystywanie modelu wymaga:
czasu,
motywacji,
wysiłku intelektualnego osoby oceniającej,
sposobności, aby zbierać informacje dotyczące powszechności, wyjątkowości i stałości zachowania.
Schematy przyczynowe
Są koncepcjami wyjaśniającymi jak dwie przyczyny (lub więcej) wywołują łącznie pewien skutek. Determinują atrybucje w przypadku pojedynczych obserwacji.
Schemat wielu przyczyn wystarczających
Opiera się na złożeniu, że obecność jednej z dwóch przyczyn (np. przyczyny A lub B) wystarczy do wywołania skutku.
Np.
Osoba rozwiązująca łatwe zdanie
albo
ma duże zdolności (przyczyna A)
albo
włożyła w to duży wysiłek (przyczyna B).
Schemat wielu przyczyn wystarczających zakłada, że jedna przyczyna wystarczy do wywołania skutku.
Między przyczynami zachodzi relacja dysjunktywna („lub”, „albo”).
Schemat wielu przyczyn koniecznych
Opiera się na założeniu, że obydwie przyczyny są konieczne (zarówno przyczyna A
i B), aby wywołać skutek.
Np.
Osoba rozwiązująca trudne zadanie
i
jest zdolna (przyczyna A)
i
włożyła w to duży wysiłek (przyczyna B).
Schemat wielu przyczyn koniecznych zakłada, że muszą zaistnieć obydwie przyczyny do wywołania skutku.
Między przyczynami zachodzi relacja koniunkcyjna („i”).
Korzyści ze stosowania schematów przyczynowych
Kiedy jesteśmy poinformowani o wystąpieniu jakiegoś skutku, schematy przyczynowe pozwalają wnioskować o obecności lub nieobecności możliwych przyczyn.
Korzystanie ze schematów przyczynowych pomaga w przewidywaniu prawdopodobieństwa danego skutku na podstawie dostępnej wiedzy o obecności i nieobecności tych dwóch przyczyn.
Schematy przyczynowe umożliwiają wnioskowanie na temat przypuszczeń co do obecności lub nieobecności jednej przyczyny, gdy dysponuje się informacjami o skutku i obecności (lub nieobecności) drugiej przyczyny.
Atrybucje w służbie „ego” (atrybucje obronne)
Perspektywa |
Sukces
|
Porażka |
Ja
|
|
|
Ty
|
|
|
Podstawowy styl atrybucyjny
Nastawienie |
Sukces
|
Porażka |
Optymista
|
|
|
Pesymista
|
|
|
Podstawowy błąd atrybucji
Systematyczna tendencyjność, ujawniająca się w kulturach zachodnich, polegająca na nadmiernym wykorzystywaniu atrybucji wewnętrznych przy wyjaśnianiu przyczyn zachowań innych ludzi.
Kiedy uznajemy nasze schematy za nietrafne?
Gdy jakaś informacja jest niezgodna ze schematem do tego stopnia, że poświęcimy swój czas na wyjaśnienie
Gdy jest dla nas ważne, by nasze przekonania dały się obronić
Gdy nie jesteśmy pewni swoich schematów
Gdy jesteśmy proszeni o podważenie własnego schematu
Metody selekcji, a rodzaj błędu
Globalny program zaradczy:
Tworzenie obiektywnych kryteriów
Szkolenie kadry oceniającej
Udzielanie informacji zwrotnej osobom oceniającym
Porównania ocen z ocenami innych osób
Różnice indywidualne
Osobowość (Gordon W. Allport)
Dynamiczna organizacja psychofizycznych układów tkwiących w człowieku, które kreują charakterystyczne dla człowieka wzorce zachowania, myślenia, uczuć.
Model osobowości wg Czesława Nosala
Umysł Temperament Charakter Wola
Wola
Układ inicjujący zachowania celowe, współdeterminujący procesy tworzenia
celów i kontroli działania.
Funkcje woli
Aktywizuje procesy wartościowania w toku bieżącej realizacji celów
Warunkuje ocenę stopnia swobody wyboru działania
Kontroluje i wzmacnia realizację działań długofalowych
Diagnozowanie woli
Poziom motywacji osiągnięć
Poczucie sprawstwa
Poczucie własnej skuteczności
Struktura potrzeb i wartości
Odporność na zakłócenia
Zdolność odraczania gratyfikacji
Umiejscowienie kontroli działania
Charakter
W skład charakteru wchodzi struktura „Ja”, samowiedza, poczucie własnej wartości, postawy interpersonalne, inteligencja emocjonalna.
Postawy interpersonalne a styl zarządzania
„Ja jestem ok. -Ty jesteś ok.”
„Ja nie jestem ok. - Ty jesteś ok.”
„Ja jestem ok. - Ty nie jesteś ok.”
„Ja nie jestem ok. - Ty nie jesteś ok.”
Inteligencja emocjonalna
Zdolność do monitorowania własnych i cudzych uczuć i emocji oraz różnicowania ich, a także zdolność do wykorzystywania tych informacji w kierowaniu swoim myśleniem
i działaniem.
Umysł
Dyspozycje i struktury poznawcze o relatywnie stałym (statycznym) charakterze oraz struktury funkcjonalne (dynamiczne) wpływające na procesy bieżącego przetwarzania informacji.
Odbiór i ocena informacji
Typy umysłu
Cele praktyczne - typy umysłu
Podstawa doboru na różne stanowiska organizacyjne
Wyjaśnianie przyczyn konfliktów i budowanie skutecznych programów naprawczych
Ocena dopasowania potencjału pracowników do celów firmy, fazy rozwoju firmy
Diagnoza i uzupełnianie braków w potencjale zespołów
Wiedza
Struktura wiedzy
Ogólna Specjalistyczna
Deklaratywna Proceduralna
Profil wiedzy i zainteresowań
Styl poznawczy
Preferowany sposób funkcjonowania poznawczego, odpowiadający indywidualnym potrzebom jednostki.
Podstawowe kategorie stylów poznawczych
Style percepcji - odbiór i przeszukiwanie pola informacji
Style myślenia pojęciowego - tworzenie kategorii pojęciowych i operowanie nimi
Style uczenia się - zapamiętywanie wiedzy i aktualizowanie nabytego doświadczenia
Style podejmowania decyzji i kontroli działania - wzorce organizacji złożonych czynności umysłowych
Styl poznawczy a efektywność funkcjonowania
Styl poznawczy
|
Typy zadań
|
Refleksyjny
|
Wymagające staranności, analizy szczegółów, systematyczności, metodyczności działania
|
Impulsywny
|
Wymagające pośpiechu, szybkich decyzji, tolerowania ryzyka, akceptacji zmienności sytuacji |
Niezależny od pola
|
Wymagające selektywności, organizowania lub przeorganizowywania danych, wykonywane w sytuacji braku informacji zwrotnych, wymagające pracy indywidualnej |
Zależny od pola
|
Wymagające podporządkowania, współdziałania z innymi ludźmi, wymagające pracy zespołowej, wrażliwości interpersonalnej |
Abstrakcyjny
|
Złożone, wymagające radzenia sobie z brakiem jednoznacznych informacji, procedur
|
Konkretny
|
Proste, konkretne, wymagające jednoznacznych procedur
|
Niwelujący
|
Wymagające budowania i realizacji strategii, zadania innowacyjne, wymagające kreatywności, wyjścia poza dotychczasowe schematy |
Zaostrzający
|
Wymagające dbałości o szczegóły, dokładności wykonania, przestrzegania procedur i ściśle określonych standardów |
Inteligencja
Zdolność przystosowania się do okoliczności dzięki dostrzeganiu abstrakcyjnych relacji, korzystaniu z uprzednich doświadczeń i skutecznej kontroli nad własnymi procesami poznawczymi.
Wymiary inteligencji a zdolności poznawcze
Temperament
Względnie stałe cechy organizmu , pierwotnie zdeterminowane przez wrodzone mechanizmy neurobiochemiczne, przejawiające się w formalnych cechach zachowania.
Struktura temperamentu
Wiązka energetyczna:
reaktywność (niska, wysoka)
aktywność (aktywna, bierna)
Wiązka czasowa:
szybkość reakcji
tempo reakcji
Model intensywności reakcji u jednostek wysoko i nisko reaktywnych
Okoliczności (środowisko/cecha) jako czynnik determinujący zachowanie (J. Strelau)
OKOLICZNOŚCI DOMINUJĄCY WKŁAD W WARIANCJĘ
ZACHOWANIA
ZACHOWANIA CECHY
Powtarzalność obserwacji
zachowania obserwacja jednorazowa obserwacja wielokrotna
Czas trwania obserwacji
zachowania krótki długi
Stopień różnorodności
zachowań pojedyncze akty wielość i szeroki zakres
Możliwość wyrażania
zachowań ograniczona swobodna
Możliwość wyboru
sytuacji brak nieograniczona
Możliwość kreowania
sytuacji nie istnieje istnieje
Rodzaj sytuacji eksperyment sytuacja naturalna
Kiedy jesteśmy w stanie trafnie wnioskować o cechach osobowości człowieka?
MOTYWACJA
Mechanizmy odpowiedzialne za uruchomienie, ukierunkowanie, podtrzymanie zakończenie zachowania.
DYSONANS POZNAWCZY
Stan napięcia psychofizycznego wywołany niezgodnością przekonań, postaw lub zaangażowaniem się w działanie, które zagraża naszej racjonalności bądź moralności.
Czynniki wzmagające dysonans poznawczy
Dobrowolność działania
Nieduża nagroda
Nieduża kara
Przewidywalność skutków negatywnych
Rozległość skutków negatywnych
Szacowanie osobistych wkładów
Sposoby redukowania dysonansu poznawczego:
zmiana zachowania
szukanie uzasadnień:
uzasadnienia zewnętrzne
uzasadnienia wewnętrzne
Efekt naduzasadnienia
Stłumienie motywu wewnętrznego przez wyraziste bądź długotrwałe motywy zewnętrzne.
Ważna decyzja, trudny wybór
Ponosimy duże nakłady, jest kosztowna
Jest daleko idąca w skutkach
Dotyczy innych ludzi
Skutki są nieodwracalne lub trudne do odwrócenia
Skutki są rozciągnięte w czasie
Kiedy alternatywy wyboru są równoważne
Sposoby radzenia sobie z napięciem podecyzyjnym
Ratowanie „utopionych” kosztów
Upozytywienie postawy
Wzrost szacowania szansy
Wyostrzanie percepcji
Namawianie innych
Pobudzenie emocjonalne a efektywność działania
Pobudzenie emocjonalne - chwilowy stan organizmu, charakteryzujący się pobudzeniem fizjologicznym i zawężeniem pola świadomości
Prawa Yerkesa-Dotsona
I prawo Yerkesa-Dotsona
II prawo Yerkesa-Dotsona
Rodzaje motywacji
Motywacja wewnętrzna
Tendencja podmiotu do podejmowania i kontynuowania działania ze względu na samą jego treść.
Motywacja zewnętrzna
Tendencja podmiotu do podejmowania i realizowania działania ze względu na jego skutki.
Czynniki wpływu na motywację wewnętrzną
Podsycające
Nagrody o charakterze informacyjnym
Nagrody endogenne
Postawa przełożonego
3
24
Wymagania środowiska pracy
Sprawność zawodowa człowieka
Oczekiwania pracownika
Wzmocnienia środowiska pracy
Przydatność zawodowa
Satysfakcja z pracy
Pełne przystosowanie zawodowe
Stopień dokładności, w jakim dane narzędzie rzeczywiście mierzy to, do czego zostało skonstruowane.
0,9 bardzo wysoka
0,8 dobra
0,7 akceptowalna
0,6/0,5 niska
0,5 i wyżej doskonała
0,49 - 0,40 dobra
0,39 - 0,30 umiarkowana (do przyjęcia)
poniżej 0,3 słaba
Stabilność:
zewnętrzne (trudność zadania, obiektywne uwarunkowania sytuacyjne)
wewnętrzne (zdolności, osobowość, ważne postawy)
Niestabilność:
zewnętrzne (przypadek, pech, szczęście)
wewnętrzne (motywacja, wysiłek)
Rodzaj atrybucji
Cecha zachowania
Skutek
Skutek
Życiorys
• nastawienie (płeć,
subkultura, atrakcyjność)
• błąd konfirmacji
• pierwsze wrażenie (forma
aplikacji, zdjęcie)
• błędy atrybucji
Wywiad
• pierwsze wrażenie
• nastawienia (przeglądanie aplikacji)
• błąd samospełniajacej przepowiedni
(poprzedni etap rekrutacji),
* błąd konfirmacji
• błąd korelacji
• błędy atrybucji (zach. zgodne z
oczekiwaniami a.w./niezgodne - a.z.,
optymiści/pesymiści- porażki)
Rekomendacje
• kategoryzacja
• nastawienie (status
piszącego, okres znajomości -
zachowania/predyspozycje)
• przekonania
(superlatywy/negatywy)
• błędy atrybucji
(s.w.p.k./s.w.p.w.)
Testy
• atrybucje wewnętrzne
Redukujące
Nagrody o charakterze sterującym
Nagrody egzogenne
Postawa przełożonego
Rywalizacja
Kontrola
Wartościowanie (ocenianie) obiektów, informacji w toku myślenia, operowania pojęciami, schematami poznawczymi.
Umysł zwraca się ku podświadomości, wrażliwy na „przekazy” z niej płynące, na niejasne myśli, skojarzenia, przeczucia, obawy, ledwie wyczuwane okoliczności, możliwości.
Procesy wykorzystywane w sytuacji niepewności.
Procesy uwagi są ukierunkowane na świat zewnętrzny, konkretne obiekty, cechy, stany rzeczy, detale.
Umysł o konkretnym ukierunkowaniu.
Myślenie
Percepcja Intuicja
Uczucia
Subiektywne wartościowanie w oparciu o nastroje, emocje.
Myślenie
• Fakty
• Liczby
• Pomiary
• Aksjomaty
• Modele i teorie
• Dowody formalne
Intuicja
Percepcja
• Wyobrażenia
• Analogie
• Metafory
• Potrzeby
• Konstrukcje
• Adaptacja
Uczucia
Percepcja
Intuicja
Uczucia
Myślenie
Wizjoner
Jest to typ umysłu otwarty, z szerokim horyzontem poznawczym. Tworzy wizje, strategie. Charakterystyczną cechą myślenia wizjonera jest bezwładność myśli, „zaleganie” myśli. Daje to szansę na jej „pączkowanie”. Dominuje myślenie dywergencyjne (twórcze, oryginalne, wielowymiarowe).
Silna stroną jest wysoki poziom myślenia metaforycznego, twórczego. Nieustannie poszukuje, „wyczuwa” nowe możliwości, gdy inni niczego nie dostrzegają. Dobrze podejmuje decyzje w warunkach presji czasu, niedoboru informacji, zmienności otoczenia.
Słabą stroną menedżera-wizjonera jest ignorowanie faktów.
Pragmatyk
Styl myślenia aktywny, fragmentaryczny, trochę chaotyczny. W swych działaniach opiera się na nastrojach i emocjach. Przyjmuje krótką perspektywę, skupia się na konkretnych sytuacjach. Odznacza się oryginalnością myślenia.
Silną stroną menedżera-pragmatyka jest tworzenie strategii, konstrukcji, wytrwałość, uporczywość podejmowanych prób, poszukiwań. Dobrze działa jako inicjator i pionier pomysłu.
Słabą stroną jest nieumiejętność funkcjonowania w uporządkowanych sytuacjach. Ciągle poszukuje nowych doznań.
Myśliciel
Myśli według zamkniętych schematów. Poszukuje jednego, właściwego sposobu postępowania. Ma trudności w tworzeniu oryginalnych metafor. Twórczość to dla niego zmiany w ramach istniejącej struktury sytuacji, nie poszukuje oryginalnych rozwiązań, poza schematem. Ważne są dla niego jasne struktury i procedury postępowania.
Silną stroną menedżera-myśliciela jest umiejętność planowania w szerokiej skali. Dobrze działa jako twórca procedur o jasno określonych celach. Jest „specjalistą od niepowodzeń”.
Słabą stroną jest brak tolerancji dla improwizacji. Zatem gorzej sobie radzą w sytuacjach nagłych , nieprzewidywalnych. Są słabym ekspertami od spraw własnych.
Obserwator
Z dystansu obserwuje świat, wierząc tylko temu, co zaobserwowane, konkretne, namacalne. Rozstrzygające są dla niego fakty, pomiary i szczegółowe oceny, analizowane w toku myślenia indukcyjnego. Logik, przywiązujący dużą wagę do detali, poszukujący faktów.
Silną stronę menedżera-obserwatora stanowi precyzja, orientacja na wyniki, systematyczność i dostrzeganie małych zmian.
Słabą stronę stanowi brak szerszego spojrzenia, pomijanie ukrytych możliwości i odległych konsekwencji; niewrażliwość na nowe rozwiązania.
Typy umysłu - portrety psychologiczne menedżerów
INTELIGENCJA PŁYNNA
koncentracja uwagi
pamięć robocza
wykrywanie różnic
rozumowanie logiczne
- operacje liczbowe
płynność słowna
tempo kojarzenia
zmiana strategii
giętkość zachowania
zakres pamięci roboczej
INTELIGENCJA
DYWERGENCYJNA
INTELIGENCJA
KONWERGENCYJNA
wykrywanie analogii
tworzenie metafor
interpretowanie niejas-
nych struktur
swobodne kojarzenie
wymyślanie fabuł
rozumienie i definiowa-
nie pojęć
zasób wiadomości
wyjaśnianie zdarzeń
wykrywanie sprzeczności
odkrywanie przyczyn
INTELIGENCJA
SKRYSTALIZOWANA