2. Pomiary.

I[mA]	Ua=8V Ia[A]	Ua=10V Ia[A]	Ua=12V Ia[A]
0	405	542	682
40	410	544	684
60	408	543	683
80	408	542	683
100	404	541	681
110	402	539	679
120	400	537	668
130	397	531	666
140	378	511	653
150	363	510	639
160	358	493	632
170	348	473	610
180	300	437	588
190	259	378	538
200	237	331	468
220	174	261	361
240	149	214	301
260	131	193	250
280	122	166	234
300	108	150	208
320	97	141	191
340	90	130	177
360	83	118	162
380	78	111	154
400	74	104	145

Błędy pomiarów :

- błąd pomiaru prądu zasilającego cewkę ΔI=±5mA

- błąd pomiaru prądu anodowego ΔI_a=±5μA

- błąd pomiaru napięcia anodowego ΔU=±0,25V

r_a=(0,800±0,001)cm r_k=(0,050±0,001)cm

3. Obliczenia.

a.)

- szacunkowy błąd wyznaczenia I_kr ΔI_kr=0,015A

b.) Obliczenie błędu bezwzględnego:

Obliczenie pochodnych cząstkowych:

c.) Tabela obliczeń.

0,00259

Ua [V]	Ikr [mA]	Bkr [T]	[C/kg]	[C/kg]	[C/kg]
8	192		1,507*10^11	1,723*10^11	4,096*10^10	0,2377
10	200	0,00270	1,736*10^11
12	209	0,00281	1,926*10^11

4. Wnioski:

W doświadczeniu wyznaczania e/m z pomiarów efektu magnetronowego wyznaczona wartość ładunku właściwego elektronu e/m wyniosła:

= (1,72 ± 0.41) .1011 C/kg

Trochę różni się ona od teoretycznej wartości ładunku właściwego elektronu e/m

e/m = 1.7588.1011 C/kg. Miał na to wpływ szereg błędów, spowodowanych między innymi niedoskonałością przyrządów pomiarowych. Uważam, że podczas wykonywania pomiarów na błąd wyniku mógł wpłynąć niestabilizowany zasilacz zastosowany do utrzymywania napięcia anodowego, ponieważ każda zmiana prądu diody powodowała zmianę napięcia anodowego, co pociągało za sobą ponowną jego regulację. Nie bez znaczenia było też zastosowanie metody graficznej do wyznaczania prądu Ikr , ponieważ nie jest to na pewno metoda dokładna i oszacowanie wartości tego prądu jest obarczone dość dużym błędem.

Myślę, że pomimo tych wszystkich niedokładności pomiarów, cel został osiągnięty

i wyznaczona wartość e/m jest zbliżona do wartości teoretycznej.

---