1.Podstawowymi metodami opracowania budżetów są:
a. metoda pośrednia i bezpośrednia
b. zestawienie dochodów i wydatków w przekroju wydziałów produkcyjnych
c. budżetowanie „od zera” lub formuła przyrostowa
2. Głównymi elementami kosztu własnego przedsiębiorstwa są:
a. zużyte rzeczowe czynniki produkcji, zużyta siła robocza, koszty transferowe
b. wydatki poniesione w związku z prowadzoną działalnością firmy
c. koszty związane z tworzeniem przedsiębiorstwa
3. Ewidencja kosztów według rodzaju w jednostce gospodarczej to:
a. ewidencja kosztów ze względu na rodzaj zużytych czynników produkcji
b. ewidencja kosztów ze względu na miejsce ich powstawania
c. podział na koszty pośrednie i bezpośrednie
4. Istotą rachunku kosztów zmiennych jest:
a. podział kosztów na pośrednie i bezpośrednie, a koszt jednostkowy wyrobu ustalany
jest na podstawie zużycia wszystkich czynników produkcji
b. podział kosztów całkowitych na koszty zmienne, proporcjonalne do wielkości produkcji
oraz na koszty stałe, związane z określonym przedziałem czasu
c. podział kosztów na progresywne i degresywne
5. Kalkulacja podziałowa stosowana jest:
a. w produkcji złożonej, przechodzącej skomplikowane i wielostopniowe procesy
technologiczne
b. przy ustalaniu indywidualnie bezpośrednich kosztów wytwarzania roboty lub usługi
c. w przypadku produkcji prostej, gdy wyroby wytwarzane są na ogół w jednym cyklu
produkcyjnym
6. Zgodnie z koncepcją ABC ( rachunek kosztów działań):
a. koszty pośrednie rozliczane są w przekroju podmiotów produkcyjnych ( np. wydziałów)
b. koszty pośrednie rozlicza się na produkty w przekroju działań i procesów generujących
te koszty
c. koszty pośrednie rozliczane są w momencie ustalania wyniku finansowego
7. Ze względu na stopień normowania kosztów, lub zasięg czasu wyróżniamy
rachunek kosztów:
rzeczywistych, postulowanych, normatywnych
stałych i zmiennych
preliminowanych, kalkulacyjnych
8. W rachunku kosztów zmiennych:
a. wyroby gotowe wyceniane są na poziomie kosztów zmiennych, a produkty
przeznaczone na sprzedaż wyceniane są w t.zw. zmiennym koszcie własnym
b. całkowite koszty wytworzenia uznaje się jako proporcjonalne do wielkości produkcji
c. koszty ustalane są na poziomie kosztów układu rodzajowego
9. Wskaźnik marży brutto jest:
a. stosunkiem budżetowanych kosztów ogólnych zmiennych do budżetowanych
jednostek produkcji
b. stosunkiem procentowym marży brutto do zrealizowanej sprzedaży
c. suma kosztów zmiennych i budżetowanych jednostek produkcji
10. Podstawowymi metodami ustalania cen są:
a. metoda dywersyfikacji struktury produkcji, ustalania cen na bazie marży
b. metoda ustalania cen na podstawie kosztów i ustalania cen według relacji
rynkowych
c. metoda analizy popytu, metoda analizy cen konkurencji
11. Formuła ustalania cen metodą „koszty plus” polega na:
a. przyjęciu za podstawę ustalania cen koszty pośrednie
b. przyjęciu za podstawę ustalania cen, cenę średnią rynku
c. dodaniu do kosztu jednostkowego ,procentowego narzutu zysku
12. Przy wykorzystaniu kosztów zmiennych w polityce cenowej należy:
a. do kosztów zmiennych dodawać kwotę marży na pokrycie
b. do kosztów zmiennych dodać narzut zysku
c. koszty zmienne należy pomnożyć przez kwot marży na pokrycie
13. Próg rentowności oznacza:
a. 100% wykorzystania zdolności produkcyjnych
b. utratę zdolności kredytowej
c. taką wielkość sprzedanych wyrobów, przy której przychody ze sprzedaży
zrównają się z kosztami ich uzyskania
14. Próg rentowności wartościowy można otrzymać:
a. mnożąc planowany zysk przez koszt zmienny jednostkowy
b. mnożąc próg rentowności ilościowy przez cenę wyrobu
c. mnożąc próg rentowności przez wartość sprzedanych wyrobów
15. Wyróżniamy następujące metody rachunku efektywności inwestycji:
a. maksymalizujące i minimalizujące
b. dynamiczne i statyczne
c. obiektywne i subiektywne
16. Metoda wartości zaktualizowanej netto określana jest jako:
a. wartość otrzymana przez zdyskontowanie, oddzielnie dla każdego roku
różnic miedzy wpływami i wydatkami pieniężnymi, przez cały okres trwania
projektu
b. stosunek zaktualizowanej wartości wszystkich wpływów do wartości obecnej
i wymaganych wydatków pieniężnych
c. stopa dyskontowa, przy której zaktualizowana wartość efektów równa się
wartości zaktualizowanych nakładów inwestycyjnych
17. W ocenie efektywności inwestycji decydują następujące główne czynniki:
a. przychody ze sprzedaży, osiągnięte zdolności produkcyjne
b. konkurencyjność na rynku i czas realizacji przedsięwzięcia
c. wysokość nakładów, przychody ze sprzedaży wyrobów i koszty ich uzyskania,
czas trwania i stopa dyskontowa
18. Strukturę rachunku kosztów w koncepcji ABC tworzą fazy:
a. wstępna, koncepcyjna, kontrolna
b. identyfikacji istotnych działań, określenia jednostki pomiaru działania, ustalenia
kosztów poszczególnych działań, rozliczenia kosztów pośrednich, ustalenia
kosztu jednostkowego
c. analizy obszarów aktywności i ustalania kluczy rozliczeniowych dla obszarów
aktywności
19. Ryzyko projektu inwestycyjnego wiąże się z:
a. niedotrzymaniem założonych terminów realizacji
b. ryzykiem projektu, ryzykiem spółki, i ryzykiem rynkowym ( beta)
c. koniecznością poniesienia dodatkowych nakładów
20. W celu opracowania budżetu głównego przedsiębiorstwa należy:
a. sporządzić budżet operacyjny, inwestycyjny i sprawozdanie finansowe „pro forma”
b. przeprowadzić inwentaryzację przedsiębiorstwa
c. przeprowadzić szczegółową kontrolę ksiąg rachunkowych
21. Benchmarking to:
a. filozofia japońska, która mówi, ze tysiąc drobnych kroków może doprowadzić do
sukcesu niż skoki innowacyjne
b. koncepcja polegająca na radykalnym przeprojektowaniu procesów przedsiębiorstwa
w celu osiągnięcia znaczących usprawnień w ich funkcjonowaniu
c. ciągły, systematyczny proces polegający na konfrontowaniu własnej efektywności
z wynikami przedsiębiorstw najlepszych w ”danej klasie”
1.Reengineering to:
a. filozofia japońska kazein, mówiąca, ze tysiąc drobnych kroków może doprowadzić
do większego sukcesu niż skoki innowacyjne
b. koncepcja polegająca na radykalnym przeprojektowaniu procesów przedsiębiorstwa
w celu osiągnięcia znacznych usprawnień w ich funkcjonowaniu
c. to ciągły proces polegający na konfrontowaniu własnej efektywności z wynikami
przedsiębiorstw uznanymi za najlepsze w „danej klasie”
2. Na koszty jakości składają się:
a. koszt dostosowania jakości do potrzeb klienta oraz koszt niedostosowania jakości,
wynikający z nieperfekcyjności wytwarzania i jej skutków zewnętrznych
b. koszt zakupów materiałów, niedobory i braki produkcyjne
c. koszty stałe i zmienne
3. Próg rentowności oznacza:
a. osiągniecie płynności finansowej
b. osiągniecie pełnych zdolności produkcyjnych
c. taką wielkość sprzedanych produktów, przy której przychody ze sprzedaży zrównają
się z kosztami ich uzyskania
4. Podstawowe metody ustalania cen to:
a. metoda kosztowa oraz metoda ustalania cen według relacji rynkowych
b. metody oparte na koncepcji ABC i TQM
c. metoda oparta na dywersyfikacji produkcji
5. Do ustalania cen według formuły „ koszty plus zysk od kapitału” należy uwzględnić:
a. koszt jednostkowy i procentowy narzut zysku
b. jednostkowy koszt własny, wysokość zaangażowanego kapitału oraz stopę zwrotu
kapitału
c .koszty oraz współczynnik cenowej elastyczności popytu
6. Próg rentowności rozdziela działalność przedsiębiorstwa na:
a. koszty stałe i zmienne
b. strefę straty i strefę zysku
c. strefę rynku i strefę działalności wewnętrznej
7. Proces zarządzania jednostką gospodarczą obejmuje:
a. planowanie, organizowanie, motywowanie, kontrolowanie
b. monitoring, controlling, inwentaryzację
c. analizę księgową, sprawozdawczość finansową
8. Koszty jednostki gospodarczej to:
a. pieniężny wyraz nakładów ponoszonych w związku z działalnością gospodarczą
b. wszystkie wydatki ponoszone w jednostce gospodarczej
c. wpływy z działalności operacyjnej
9. Z punktu widzenia wpływu na decyzje w jednostce gospodarczej koszty dzielimy
na:
koszty przesądzone i nie przesądzone
koszty stałe i koszty zmienne
koszty istotne i nieistotne
10. Rachunek kosztów pełnych:
a. przypisuje wyrobom część poniesionych kosztów tj. koszty zmienne
b. oparty jest na kosztach historycznych, czyli kosztach faktycznie poniesionych
c. opiera się na kosztach degresywnych
11. Kalkulacja podziałowa ze współczynnikami jest stosowana :
a. w przypadku produkcji masowej jednego asortymentu wyrobów, wykorzystującej
tę samą technologię, maszyny, urządzenia
b. w przypadku produkcji masowej różnych wyrobów, produkowanych z tego samego
surowca i na tych samych urządzeniach produkcyjnych, ale w wyniku otrzymuje się
produkty różniące się właściwościami i parametrami użytkowymi
c. w produkcji złożonej, przechodzącej skomplikowane i wielostopniowe procesy
technologiczne w wielu wydziałach
12. Koszty pośrednie to koszty:
a. które są wspólne dla wielu produktów i nie dają się zaliczyć bezpośrednio na
poszczególne produkty
b. związane pośrednio z działalnością firmy
c. które na podstawie dokumentów, albo oczywistej przynależności można
przypisać produkowanym wyrobom
13. Zgodnie z koncepcją ABC ( rachunek kosztów działań):
a. koszty dzielimy na koszty pośrednie i bezpośrednie
b. koszty pośrednie rozlicza się w przekroju podmiotów produkcyjnych
c. koszty pośrednie rozlicza się na produkty w przekroju działań i procesów
generujących te koszty.
14. Budżet przedsiębiorstwa jest:
a. kwantytatywnym wyrażeniem planu działania, mającym na celu zastosowanie
i koordynację planu
b. zestawieniem przychodów i kosztów ich uzyskania
c. zestawieniem wyników wskaźnikowej analizy finansowej
15. Budżet stały jest:
a. wyrażony w postaci preliminarza kosztów
b. dostosowany do przewidywanych zmian wielkości produkcji
c. planem opracowanym przy założeniu jednego poziomu działalności, czyli
określonej wielkości produkcji i sprzedaży
16. Celem tworzenia kosztów normatywnych jest:
a. ustalenie rzeczywistego kosztu jednostkowego wyrobu
b. tworzenie podstawy do porównań z kosztami rzeczywistymi
c. ustalenia bieżących norm technicznych
17. Normatywna stopa wchłaniania kosztów pośrednich to:
a. stosunek kosztów ogólnych stałych do kosztów normatywnych
b. stosunek budżetowanych kosztów do budżetowanych jednostek produkcji
c. stosunek wielkości produkcji do stopnia wykorzystania zdolności produkcyjnych
18. Na formułę podaną przez Godfreya i Pasewarka składają się:
a. kalkulacja: utraconego zysku, kosztów niedostosowania jakości i kalkulacja
łącznych kosztów jakości
b. kalkulacja podziałowa i doliczeniowa
c. zestawienie strat na brakach oraz reklamacji klientów
19. Marża bezpieczeństwa:
a. oznacza wielkość przychodów ze sprzedaży, pokrywającą koszty całkowite
b. jest stosunkiem procentowym marży brutto do zrealizowanej sprzedaży
c. wskazuje, o ile może obniżyć się sprzedaż, aby działalność nie zaczęła
przynosić straty
20. Prosta stopa zwrotu ( zysku) określa:
a. czas niezbędny do odzyskania początkowych nakładów na realizację przedsięwzięcia
b. zaktualizowaną na moment dokonania oceny wielkości korzyści, jakie
rozpatrywane przedsięwzięcie może przynieść firmie
c. stosunek rocznego zysku osiąganego w trakcie funkcjonowania przedsięwzięcia do
wartości kapitału służącego sfinansowaniu początkowych nakładów inwestycyjnych
21. Wewnętrzna stopa zwrotu (IRR) to:
a. stopa procentowa, przy której wartość zaktualizowana netto ocenianego
przedsięwzięcia rozwojowego jest równa zero (NPV =0)
b. stopa rentowności przedsięwzięcia wyższa od stopy granicznej
c. stopa procentowa banku stosowana przy udzielaniu kredytu
1.W procesie zarządzania przedsiębiorstwem można wyróżnić następujące rodzaje
planowania:
planowanie kontynuujące, optymalizujące i przekształcające
planowanie aktywne i pasywne
planowanie zarządcze i progresywne
2. Koszty własne to:
a. wszystkie wydatki przedsiębiorstwa w danym okresie
b. wyrażone w pieniądzu celowe zużycie rzeczowych środków produkcji, zużycie siły
roboczej i koszty transferowe
środki pieniężne uzyskane w wyniku własnej działalności
3. Ze względu na możliwość przypisania kosztów do jednostki kalkulacyjnej koszty dzielimy na:
a. koszty stałe i koszty zmienne
b. koszty bezpośrednie i pośrednie
c. koszty pełne i częściowe
4. Wykazywanie zapasów wyrobów gotowych i produkcji w toku w aktywach bilansu określa się jako:
a. bilansowanie
b. kompensowanie
c. aktywowanie
5. Koszty zmienne mogą mieć charakter:
a. kosztów pełnych i częściowych
b. kosztów proporcjonalnych, progresywnych lub degresywnych
c. kosztów strategicznych lub normatywnych
6. Wskaźnik zmienności kosztów wyraża:
a. stosunek względnej zmiany danego kosztu do względnej zmiany produkcji
b. stosunek względnej zmiany produkcji do względnej zmiany kosztów
c. stosunek kosztów całkowitych do wielkości przychodu
7. Metoda dwóch punktów krańcowych stosowana do podziału kosztów na stałe i zmienne polega na:
a. ustaleniu wielkości zużycia czynników produkcji na podstawie szczegółowej analizy
produktu i procesu technologicznego
b. rozróżnieniu kosztów stałych i zmiennych na podstawie zachowania się kosztów
w przeszłości
8. Istotą rachunku kosztów zmiennych jest:
a. podział kosztów na koszty bezpośrednie i pośrednie
b. podział kosztów na koszty istotne i nieistotne
c. podział kosztów na koszty zmienne proporcjonalne do rozmiarów produkcji
i koszty stałe związane z określonym przedziałem czasu
9. Podstawowe metody kalkulacji kosztu to:
a. kalkulacja podziałowa i kalkulacja doliczeniowa
b. kalkulacja liniowa i nieliniowa
c. kalkulacja progresywna i degresywna
10. Zgodnie z koncepcja ABC ( rachunek kosztów działań):
a. koszty zmienne rozlicza się na produkty w przekroju kosztów działań, a koszty stałe
w przekroju podmiotów produkcyjnych
b. koszty pośrednie rozlicza się na produkty w przekroju działań i procesów
generujących te koszty.
c. koszty pośrednie rozlicza się na produkty w przekroju podmiotów produkcyjnych
11. Podstawowymi metodami opracowywania budżetów są:
a. metoda pośrednia i bezpośrednia
b. budżetowanie „od zera” i formuła przyrostowa
c. zestawienie dochodów i kosztów w przekroju działów produkcyjnych
12. W celu opracowania budżetu głównego przedsiębiorstwa należy:
a. przeprowadzić inwentaryzację jednostki gospodarczej
b. przeprowadzić szczegółową kontrolę ksiąg rachunkowych
c. sporządzić budżet operacyjny, inwestycyjny i sprawozdanie finansowe „pro forma”
13. Spirala jakości to:
a. model współzależności działań, które wpływająca jakość wyrobu w fazie planowania,
realizacji i użytkowania wyrobu
b. zasada 1- 10- 100
c. taka wielkość sprzedanych wyrobów, przy której przychody z ich sprzedaży pokryją
koszty ich uzyskania
14. Systematyczny proces polegający na konfrontowaniu ciągłym efektywności
własnej z wynikami jednostek uznanych za najlepsze w „danej klasie” to
a. Fortfaiting
b. Reengineering
c. Benchmarking
15. Góra lodowa kosztów jakości dzieli te koszty na:
a. koszty jakości istotne i nieistotne
b. oczywiste dla wszystkich i niezbyt oczywiste dla wszystkich
c. konwencjonalne i niekonwencjonalne
16. Jednostkowa marża brutto jest:
a. różnicą miedzy cena sprzedaży wyrobu, a jednostkowych kosztem zmiennym
b. stosunkiem procentowym marży brutto do zrealizowanej sprzedaży
c. różnicą miedzy przychodem uzyskanym z faktycznej sprzedaży, a przychodem
uzyskanym w progu rentowności
17. Próg rentowności wartościowy oznacza:
a. liczbę wyrobów ,jaka przedsiębiorstwo powinno sprzedać, aby mogło pokryć
poniesione koszty stałe i zmienne
b. stosunek procentowy marży brutto do zrealizowanej sprzedaży
c. wartość przychodów ze sprzedaży ,pokrywającą koszty całkowite
18. Formuła ustalania cen metodą „koszty plus” polega na:
a. przyjęciu za podstawę ustalania cen marży brutto
b. dodaniu do kosztów zmiennych narzutu zysku
c. dodaniu do kosztu jednostkowego procentowego narzutu zysku
19. Wyróżniamy następujące metody rachunku efektywności inwestycji:
a. dynamiczne i statyczne
b. obiektywne i subiektywne
c. maksymalizujące i minimalizujące
20. W ocenie efektywności inwestycji decydują następujące główne czynniki:
a. wysokość nakładów, przychody ze sprzedaży wyrobów i koszty ich uzyskania,
czas trwania i stopa dyskontowa
b. konkurencyjność na rynku i czas realizacji przedsięwzięcia
c. przychody ze sprzedaży, osiągnięte zdolności produkcyjne
21. Różnica miedzy bieżącymi aktywami a bieżącymi zobowiązaniami to:
a. amortyzacja
b. kapitał pracujący
c. marża bezpieczeństwa
1