Instytut Fizyki
Politechniki Warszawskiej
LABOLATORIUM FIZYKI
Ćwiczenie nr 12
Temat: Badanie procesów relaksacyjnych.
1. Opis ćwiczenia i opracowanie wyników.
Badanie procesu ładowania kondensatora
Schemat pomiarowy
Wartości elementów |
||
C1 |
88,5uF |
±5% |
C2 |
88,5uF |
±5% |
R1 |
220k |
±5% |
R2 |
296k |
±1% |
Pojemność wypadkowa połączenia równoległego kondensatorów
Pomiar czasu połowicznego zaniku prądu ładowania - T1/2
- przy zwartym włączniku W1 (kondensator rozładowany), regulując napięcie zasilające, w obwodzie wymusiliśmy przepływ prądu
(z prawa Ohma łatwo więc można wyliczyć przybliżone napięcie zasilające układ
)
- po rozwarciu W1 mierzymy czas po którym prąd ładowania w obwodzie spadnie do wartości
Te same czynności powtarzamy dla rezystora R2 (przybliżone napięcie zasilające układ
)
wyniki pomiarów:
nr elem. |
C(F) |
R(k) |
lp |
1 |
2 |
3 |
T1/2śr[s] |
1 |
177 |
220 |
T1/2[s] |
21,71 |
21,73 |
21,71 |
21,72 |
2 |
177 |
296 |
T1/2[s] |
29,28 |
29,32 |
29,3 |
29,30 |
Czasy relaksacji obwodów RC:
a) - liczony z zależności
- liczony teoretycznie ze wzoru:
- liczony z zależności
- liczony teoretycznie ze wzoru:
Następnie wykonujemy pomiary prądu ładowania kondensatora w funkcji czasu:
C(F) |
R(k) |
t[s] |
0 |
5 |
10 |
15 |
20 |
25 |
30 |
35 |
40 |
45 |
50 |
55 |
60 |
65 |
177 |
220 |
J() |
120 |
102 |
87 |
74 |
63 |
54 |
46 |
40 |
34 |
29 |
25 |
- |
- |
- |
|
296 |
J() |
120 |
105 |
94 |
83 |
74 |
66 |
58 |
52 |
46 |
41 |
37 |
33 |
29 |
26 |
Obliczenie czasu relaksacji dla ładowania kondensatora metodą najmniejszej sumy kwadratów:
R1=220kΩ
C=177μF
Korzystając z tego wzoru mamy określić nachylenie wykresów
W tym układzie punkty pomiarowe układają się na wykresach wzdłuż linii prostych
, a więc obliczenie
sprowadza się do obliczenia odwrotności współczynnika kierunkowego prostej.
R1=220k, C=177uF |
|
|||||
lp |
x(t[s]) |
y[ln J] |
x-xsr |
(x-xsr)2 |
(x-xsr)*y |
[y-a(x-xsr)-ysr]2 |
1 |
0 |
-9,02801882 |
-25 |
625 |
225,70 |
8,12492E-05 |
2 |
5 |
-9,19053774 |
-20 |
400 |
183,81 |
1,02245E-05 |
3 |
10 |
-9,34960244 |
-15 |
225 |
140,24 |
6,98176E-07 |
4 |
15 |
-9,51144546 |
-10 |
100 |
95,11 |
1,85311E-05 |
5 |
20 |
-9,67237583 |
-5 |
25 |
48,36 |
7,28029E-05 |
6 |
25 |
-9,82652651 |
0 |
0 |
0,00 |
3,57659E-05 |
7 |
30 |
-9,98686916 |
5 |
25 |
-49,93 |
9,25527E-05 |
8 |
35 |
-10,1266311 |
10 |
100 |
-101,27 |
5,35869E-05 |
9 |
40 |
-10,28915 |
15 |
225 |
-154,34 |
2,2622E-06 |
10 |
45 |
-10,4482147 |
20 |
400 |
-208,96 |
7,36082E-07 |
11 |
50 |
-10,5966347 |
25 |
625 |
-264,92 |
5,51265E-05 |
|
xsr |
ysr |
|
|
|
|
|
2,50E+01 |
-9,82054605 |
|
2750 |
-8,62E+01 |
0,000423536 |
=31,91 [s]
Średnie błędy kwadratowe wyznaczenia współczynników a i b:
zakładam żądany poziom ufności
=0,95
poziom istotności
=1-
=0,05
k=n-r, gdzie n - liczba pomiarów, r - liczba parametrów
Ponieważ średnie błędy kwadratowe Sa iSb zostały wyznaczone na podstawie 2 równań wiążących to r=2, więc k=n-2.
W ćwiczeniu dokonano 11 pomiarów to k=9.
W tabelach statystycznych z rozkładem t-Studenta znajdujemy parametr t
lub
czyli t(0,05;9)=2,2622
*2,2622=0,0002959 [s]
*2,2622=0,0087537
Ostatecznie:
Badanie procesu rozładowania kondensatora
Schemat pomiarowy
Wartości elementów |
||
C1 |
88,5uF |
±5% |
C2 |
88,5uF |
±5% |
R2 |
296k |
±1% |
Pojemność wypadkowa połączenia równoległego kondensatorów
1. Pomiar czasu połowicznego zaniku prądu rozładowania - T1/2
- przy zwartym włączniku W1 (kondensator naładowany), regulując napięcie zasilające, w obwodzie wymusiliśmy przepływ prądu
(napięcie zasilające układ
)
- po rozwarciu W1 mierzymy czas po którym prąd rozładowania w obwodzie spadnie do wartości
wyniki pomiarów:
nr elem. |
C[F] |
R[k[ |
lp |
1 |
2 |
3 |
T1/2śr[s] |
2 |
177 |
296 |
T1/2[s] |
28,82 |
28,79 |
28,81 |
28,81 |
Czasy relaksacji obwodów RC:
a) - liczony z zależności
- liczony teoretycznie ze wzoru:
Następnie wykonujemy pomiary prądu rozładowania kondensatora w funkcji czasu:
C[F] |
R[k |
t[s] |
0 |
5 |
10 |
15 |
20 |
25 |
30 |
35 |
40 |
45 |
50 |
55 |
60 |
65 |
70 |
75 |
177 |
296 |
J[] |
120 |
105 |
93 |
82 |
73 |
65 |
57 |
51 |
45 |
40 |
36 |
32 |
28 |
25 |
22 |
20 |
Badanie napięcia zapłonu Uz i gaśnięcia Ug neonówki
Schemat pomiarowy
Wartości elementów |
||
R |
50k |
±1% |
Pomiar napięcia zapłonu polegał na zwiększaniu Uzaś od małych wartości i odczytaniu z woltomierza najwyższą wartość napięcia przed zaświeceniem neonówki (w momencie zaświecenia napięcie spada o kilkanaście woltów do tzw. napięcia pracy).
Natomiast napięcie gaszenia Ug polegało na zmniejszaniu napięcia aż do wygaszenia żarzenia gazu i zanotowaniu najmniejszej wartości przy którym neonówka gaśnie.
wyniki pomiarów:
|
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
Uśr[V] |
U [V] |
|
|
|
|
|
|
|
Uz |
70 |
69,8 |
69,7 |
69,6 |
69,6 |
69,5 |
69,7 |
Ug |
56,6 |
56,9 |
56,1 |
56,6 |
56,2 |
56,1 |
56,42 |
Badanie zależności drgań od wartości oporności R i pojemności C
Schemat pomiarowy
Po zmontowaniu układu pomiarowego według powyższego schematu ustawiamy wartość napięcia zasilacza Uzas tak, aby zaobserwować rozbłyski neonówki dla każdej wartości oporności R ( w naszym przypadku Uzas=80V i podczas pomiarów pozostawało stałe) i dokonujemy pomiaru czasu 20 rozbłysków neonówki.
wyniki pomiarów:
Uzas=80V |
|||
C(F) |
R(k) |
t20[s] |
Teksp [s] |
1 |
420 |
9 |
0,45 |
|
470 |
9,1 |
0,455 |
|
520 |
10 |
0,5 |
|
550 |
10,7 |
0,535 |
|
590 |
11,4 |
0,57 |
|
680 |
12,2 |
0,61 |
Marcinowski Mariusz Gr.Z21 zespół III 05.01.2003
6