GIMNASTYKA ZUCHOWA

Prawa noga, wypad w przód,

A rękoma zawiąż but,

Powrót, przysiad, dwa podskoki,

W miejscu bieg i skłon głęboki,

Wymach rąk w tył i do przodu,

Już rannego nie czuć chłodu.

Wszystkie kolonijne dni rozpoczynamy zuchową gimnastyką. Zuchy zakładają strój gimnastyczny i wybiegają z budynku. Gimnastyka na świeżym powietrzu pobudza różne układyy: oddechowy, kwionośny, nerwowy, mięśniowy. Nie można jednak stosować zbyt forsownych ćwiczeń. Zuchow agimnastyka to wesołe i przyjemne zabawy związane z aktualnie zdobywaną sprawnością lub obrzędowością gromady. Powinna być prowadzona metodą opowieści zuchowej lub naśladownictwa konkretnych czynności.

Przykładowa gimnastyka do sprawności „Staś i Nel”

Miejsce zbiórki: las, boisko. Zuchy zamieniają się w zwierzęta i naśladują je, grozi im niebezpieczeństwo. Nagle słyszą strzały, pilnie nasłuchują i uciekają w przeciwnym kierunku, gdzie zatrzymują się w bezruchu. Dżungla jest bardzo trudna do przebycia, dlatego podnosimy wysoko nogi, rękoma odgarniamy wielkie liście i łodygi. Podobnie jak wy postępował Staś.

Słychać przeraźliwy krzyk lwa. Nasłuchujemy i rozglądamy się. Każdy nabija strzelbę i celuje w lwa. Pokonany. Parami, trzymając się za ręce biegniemy i przeskakujemy przez rów. Nel źle skoczyła i zabolała ją noga. Staś przykuca i rozciera bolącą nogę Nel, ból ustąpił. Wracamy do budynku śpiewając piosenkę o podróżach.

Gimnastyka do sprawności „Leśnik”

Zbiórka w kole. Drużynowy pyta, jakie zwierzęta leśne występują u nas. Zuchy głośno wymieniają. Następnie drużynowy wyznacza zuchom ich role: zając, wilk, sarna, lis, niedźwiedź. Zuchy rozbiegają się po lesie naśladując chód i głosy zwierząt.

Na hasło „wilki!” zuchy idą wilczym chodem z przewodnikiem, stąpając bezszelestnie w ślady poprzednika.

„Zające”. Zauchy kicają w różńe strony. Co jakiś czas wykonują słupek, prostują się, nieruchomieją, nastawiają słuchy - dłonie przy uszach - milkną.

„Wilk izając”. Zuchy wyznaczone parami. Wilk goni zająca, po złapaniu zmiana.

„Zając i kapusta”. Zuchy ustawiają się w dużym półkolu o 20 kroków od kapusty, która jest obrócona tyłem do zajęcy. Zające kicają do kapusty.

Z chwilą, gdy kapusta odwróci się, zające muszą znieruchomieć w słupku. Kto hnie zdąży, odpada z gry. Wygrywa ten zając, który dotknie kapusty. Gwizdek - koniec.

Gimnastyka do sprawności „Marynarz”

„Chód marynarzy”. Zuchy chodzą na szeroko rozstawionych nogach kołysząc się na boki, splatają ręce na piersiach i na plecach.

„Linki i drabinki”. Szyk dwurzędowy. Zuchy naśladują ruch ciągnięcia liny, głośno wołając” Hej, ho (z prawej i zlewej strony). W dwuszeregu, twarzami do siebie naśladują wspinanie się po drabinkach sznurowych, podnosząć wysoko ręce i nogi.

„Szorowanie pokładu”. Zuchy w luźnym szyku naśladują mycie pokładu szczotką na kiju. Co parę ruchów prostują się i patrzą w górę na bocianie gniazdo.

„Wiosłowanie”. Szóstki tworzą szalupy. Zuchy w siadzie jeden za drugim, tak aby poprzednik siedział na stopniach współćwiczącego. „Sternik” stojąc przodem do wioślarzy (na rufie) podaje komendy do wiołowania: Hej, raz! Zuchy energicznie wiosłują, pracując rękami i tułowiem przez skłon i wyprost.

„Zabawa - taniec marynarzy”. Zuchy stojąc w kręgu zaplatają ręce i wykonują podskok na jednej nodze, drugą podnoszą do góry na zmianę w rytm melodii „Morze, nasze morze”.

Gimnastyka do sprawności „Robinson”

„Złap Piętaszka”. Zuchy dobierają się parami. Jeden jest Robinsonem, drugi Piętaszkiem. Robinson łapie uciekającego Piętaszka. Po złapaniu - zmiana.

„Uczenie Piętaszka”. Zuchy stają parami przodem do siebie. Robinson wykonuje różne ruchy i figury. Piętaszek wiernie je powtarza. Po pierwszej pomyłce zmiana.

„Kto silniejszy”. Zuchy parami biorą się za ramiona i mocują się. Wygrywa ten, kto zmusi przeciwnika do klęknięcia na kolano.

„Taniec wojenny dzikich”. Zuchy w parach podają sobie nogę, np. prawą, którą podtrzymują lewą ręką. Wolną rękę kładą sobie nawzajem na ramię.wykonują podskoki w miejscu w kółku. Na klaśnięcie zmiana.

„Robinson i ludożercy”. Drużynowy wyznacza Robinsona i Piętaszka, którzy oddalają się od siebie o 50 kroków. Pozostałe zuchy stają w półkolu w takiej samej odległości od Piętaszka.

Na hasło: „ludożercy!” - Piętaszek biegnie do Robinsona. Jeżeli zostanie wcześniej dotknięty przez któregokolwiek z zuchów - przegrywa. Należy zmieniać role.

Gimnastyka do sprawności „Podróznik”

„Ubieramy się do podróży”: wciągamy spodnie na nogi, na lewą nogę, na prawą nogę, następnie zakładamy podkoszulek i sweter, zapomnieliśmy o skarpetkach i trampkach, więc je zakładamy. Szybko i sprawnie sznurujemy trampki. Rozglądamy się za plecakiem. O! Jest! Zakładamy szybko plecak, podskakujemy, by się dobrze ułożyło. Jesteśmy już gotowi do drogi. Wychodzimy z domu i idziemy na stację kolejową.

Jesteśmy w dobrej kondycji fizycznej, więc maszerujemy raźno, podskakując od czasu do czasu. Ale powoli się zmęczyliśmy, zwalniamy krok. Do stacji jednak jest kawałek drogi. Idziemy dalej, choć już ociężale, zgięci pod ciężarem plecaka, rękami niemalże dotykamy ziemi.

Już stacja. Na stacji koledzy. Nowe siły w nas wstępują - biegniemy do nich i rzucamy się im w ramiona. Zadowoleni, ze już cała gromadajest na miejc=scu, idziemy powoli w kierunku peronów. Na peron wchodzimy po schodach (jaka szkoda, ze to nie ruchome), najpierw niskich, potem coraz wyższych, kolana podnosimy w marszu coraz wyżej, tak jak bociek. O, nadjechał pociąg!

Tworzymy pociąg chwytając się za ramiona. Dyżurny ruchu daje znak odjazdu. Pociąg powolutku rusza z miejsca, stopiowo nabiera szybkości, jego prędkość staje się coraz większa, mknie jak strzała, powoli zwalnia bieg i hamuje.

Dojechaliśmy do celu naszej podróży. Pozdrawiamy machaniem ręki kolegów czekających na stacji. Wychodzimy z pociągu, witamy się. Nasze kości są strasznie zdrętwiałe od długiego siedzenia w pociągu. Wykonujemy kilka przysiadó, podskoków, wymachó rąk, nóg. Taka krótka gimnastyka dobrze nam zrobiła, możemy więc ruszyć z przyjaciółmi do ich obozu.

„Gimnastyka”

słowa i muzyka: S. Żuchowski

Gimnastyka to podstawa,

sport dla zucha - ważna sprawa,

w górę ręce w przód i bok,

skłon do przodu, przysiad, skok.

Jak bokserzy boksujemy,

lewym prostym bić umiemy.

Potem seria sierp i hal,

któż się bronić umie tak.

Gimnastyka to podstawa...

Żabką pływać każdy lubi,

kraulem też się często chlubi,

gdy się zmęczy to na wznak,

któż jak zuchy pływa tak?

Gimnastyka to podstawa...

Biegi, skoki to igraszka.

Każdy dystans dla nas fraszka,

no i w Moskwie medal masz,

jeśli tajemnicę znasz.

---