Ibogaina jest substancją izolowaną z krzewu eboga (lub iboga; nazwa systematyczna: Tabernanthe iboga), rosnącego w tropikalnych rejonach środkowej i zachodniej Afryki. Roślina zwykle osiąga około dwóch metrów wysokości, aczkolwiek w odpowiednich warunkach może osiągnąć dziesięć metrów wysokości. Liście tego krzewu są nieduże i zielone, kwiaty białe lub różowe, a owoce mogą być owalne i wydłużone lub okrągłe, koloru pomarańczowego.
Wyciąg z Tabernanthe iboga był stosowany wśród plemion afrykańskich w czasie rytuałów religijnych i inicjacyjnych. Eksperymentalnie ibogainę stosuje się w leczeniu uzależnień oraz przy eliminowaniu symptomów reakcji abstynencyjnej organizmu po odstawieniu narkotyków (pojedyncze podanie dużej dawki, około 1g, powoduje zanik symptomów głodu narkotykowego na czas od kilku dni do nawet kilku tygodni). Ibogaina hamuje napięciowo-zależnie przepływ jonów przez kanał NMDA, co wpływa na intensywność zespołu abstynencyjnego. Badania wykazały, że ibogaina jest skuteczna przy leczeniu uzależnień od kokainy, heroiny, etanolu i nikotyny. Substancję tę stosuje się czasem jako lek pomocniczy w psychoterapii. Prowadzone są terapie doświadczalne w stosowaniu ibogainy w leczeniu depresji. Dotychczas nie stwierdzono, żeby ibogaina wykazywała właściwości uzależniające, ale odkryto, że ibogaina wywołuje uszkodzenie komórek Purkinjego w móżdżku.
Obecnie, w większości krajów europejskich i USA, ibogaina ma wciąż status substancji dopuszczonej do eksperymentalnych testów klinicznych, nie jest jednak nigdzie zalegalizowana jako ogólnodostępny lek.
Źródła:
http://www.ibogaine.co.uk/introduction-ibogaine.htm#.Ux97VPl5NQg
http://en.wikipedia.org/wiki/Tabernanthe_iboga