Temat: Obróbka szlifowaniem i materiały ścierne
Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia jest poznanie rodzaji szlifierek i ich sposoby szlifowania.
WPROWADZENIE
Obróbka ścierna stanowi odmianę obróbki skrawaniem. W procesach obróbki ściernej naddatki obróbkowe są usuwane przez dużą liczbę ziarn ściernych, mających nieregularne kształty oraz dużą liczbę krawędzi i naroży.
W zależności od kształtu szlifowanych powierzchni oraz względnych ruchów ściernicy i przedmiotu rozróżnia się szlifowanie :
wałków,
otworów,
płaszczyzn,
gwintów,
kół zębatych,
kształtowe,
kopiowe
Szlifowanie wałków dzieli się na :
kłowe,
bezkłowe.
Szlifowanie otworów dzieli się na :
zwłykłe,
planetarne,
bezuchwytowe.
Szlifowanie płaszczyzn dzieli się na :
obwodową powierzchnią ściernicy
czołową powierzchnią ściernicy.
Szlifowanie polega na usuwaniu naddatku obróbkowego za pomocą ściernic. Umożliwia - w odróżnieniu od opisanych dotychczas sposobów obróbki skrawaniem obróbkę materiałów o dużej twardości. Szlifowanie jest stosowane do obróbki zgrubnej z dużą wydajnością oraz do obróbki wykańczającej różnych przedmiotów. Najczęściej jednak jest końcową operacją obróbki skrawaniem; uzyskuje się wówczas dużą dokładność i małą chropowatość powierzchni obrobionej. Szlifowanie bardzo dokładne można wykonać w piątej klasie dokładności oraz uzyskać chropowatość Ra = 0,32 , 0,16 mm.
Szlifowanie gwintów jest obróbką kosztowną i stosowaną głównie do wykończania dokładnych gwintów wykonanych na przedmiotach hartowanych (sprawdziany do gwintów, doładne śruby przyrządów pomiarowych noże krążkowe do gwintów, gwintowników itp.).
Stosuje się następujące metody szlifowania gwintów :
szlifowanie przelotowe pojedyńczą ściernicą (bardzo dokładna)
szlifowanie przelotowe ściernicą z zastosowaniem zaskoku (gwintowniki, frezy modułowe)
szlifowanie wgłębne ściernicą wielokrotną
szlifowanie wzdłużne ściernicą wielokrotną stożkową (gwint o skokach od 6 mm)
szlifowanie wzdłużne dwuprzejściowe (gwinty długie)
Szlifowanie uzębień - stosuje się do kół zębatych utwardzanych metodami obróbki cieplnej.
Dzieli się je na :
Szlifowanie kształtowe
Szlifowanie obwiedniowe
Szlifowanie ślimakiem ściernym (ściernica ślimakowa)
Szlifowanie kształtowe odznacza się wieloma zaletami jest ono wydajniejsze od metod obwiedniowych, umożliwia szlifowanie kół o małych modułach, zezwala na dokonanie poprawek.
Szlifowanie obwiedniowe uzębień - najbardziej rozpowszechniona jest metoda Maaga, umożliwiająca obróbkę uzębień prostych i śrubowych kół walcowych. Metoda ta opiera się na zasadzie współpracy koła walcowego z zębatką.
Szlifowanie ślimakiem ściernym jest najbardziej wydajną obróbką szlifowania kół walcowych o uzębieniu prostym lub śrubowym. Obróbka jest wykonywana na szlifierkach typu Reishauer lub Matrix.
Szlifowanie - ostrzenie narzędzi jest ważnym elementem obróbki ściernej dokładnościowo - gładkościowej. Odpowiednie naostrzenie, dotarcie lub dogładzenie ostrza narzędzia gwarantuje uzyskanie odpowiedniej gładkości obrabianego materiału.
Procesy szlifowania jednoprzejściowego stanowią jeden z najnowszych trendów rozwojowych obróbki ściernej.
Ich istota polega na usuwaniu całego naddatku obróbkowego w jednym przejściu narzędzia ściernego, przy jednoczesnym zachowaniu żądanej jakości warstwy wierzchniej przedmiotu obrabianego (rys. 1).
Rys. 1. Porównanie procesu jednoprzejściowego ściernicą z nakrojem stożkowym (z lewej) i konwencjonalnego (wieloprzejściowego) szlifowania prostoliniowo-zwortnego (po prawej)
Metody jednoprzejściowego szlifowania otworów
Do najważniejszych procesów szlifowania prowadzonych w jednym przejściu ściernicy należą:
szlifowanie z ciągłym sterowaniem torem narzędzia ściernego;
szlifowanie głębokie z posuwem pełzającym;
szlifowanie wzdłużne wałków ściernicami z materiałów konwencjonalnych.
Rys. 2. Zestawienie najważniejszych procesów szlifowania prowadzonych w jednym przejściu ściernicy
Na bazie dotychczasowego stanu wiedzy i techniki opracowano metodę szlifowania jednoprzejściowego, w której wykorzystano nowe ściernice o strefowo zróżnicowanej budowie.
Rys. 3. Stanowisko badawcze: a) widok ogólny; b) strefa obróbki
Szlifowane pierścienie łożyskowe ze stali 100Cr6 o twardości 63±2 HRC zamocowane były w uchwycie czteroszczękowym za pomocą tulei samocentrującej (rys.3b )
1