WSTĘP TEORETYCZNY:
Zjawiska termoelektryczne- zjawiska łączące procesy cieplne i elektryczne w danych materiałach, najczęściej metalach, stopach i półprzewodnikach.
Jeżeli miejsce spojeń dwóch metalowych przewodników będą miały z powodu czynników zewnętrznych różne temperatury, przez układ popłynie prąd.
Wartość napięcia i natężenia prądu będzie zależała liniowo od różnicy temperatur na łączach. Powstanie niezerowego napięcia to zjawisko Seebecka.
Zjawisko Peltiera zachodzi, jeżeli przez układ przewodników (ze spojeniami o ten samej temperaturze) zacznie płynąć prąd to na jednym z styków wydzielone będzie ciepło, a na drugim styku złącza ciepło będzie pochłaniane. Kierunek przepływu ciepła zależy od kierunku przepływu prądu.
Zjawisko Thompona zachodzi w pojedynczym przewodniku, przez który płynie prąd, a którego końce mają różne temperatury. W zależności od kierunku przepływu prądu w przewodniku będzie wydzielane lub pochłaniane ciepło.
TERMOPARA:
Ogniwo termoelektryczne zwane także termoparą to układ dwóch przewodników połączonych wzajemnie w dwóch miejscach. Na skutek różnicy temperatur między miejscami łączenia w układzie takim powstaje siła elektromotoryczna (napięcie elektryczne). Wartość tego napięcia jest proporcjonalna do różnicy temperatur w miejscach styków. Napięcie U termopary wyraża się wzorem:
gdzie α jest stałą termopary a T1 i T2 to temperatury styków.
Układ doświadczalny:
W skład układu doświadczalnego wchodzą termopary wchodzą: miliwoltomierz, termometr. Pomiar odbywa się z wykorzystaniem dwóch stanowisk o różnej temperaturze: zlewki i lejka z mieszaniną wody w lodem oraz zlewki z wodą podgrzewanej za pomocą grzejnika elektrycznego.
PLAN PRACY:
Przygotowanie układu doświadczalnego.
Podłączenie termopary do miliwoltomierza.
Włączenie miliwoltomierza i sprawdzenie wartości napięcia dla różnicy temperatur
, oraz odnotowanie temperatury otoczenia.
Rozkruszenie lodu i przesypanie do lejka a następnie zalanie wodą.
Zanurzenie jednego końca termopary do zlewki z wodą stojącą na grzejniku, drugiego w mieszaninie wody z lodem.
Włożenie termometru do wody.
Ustalenie stałej różnicy temperatur pomiędzy dwoma końcówkami termopary.
Włączenie grzejnika elektrycznego.
Wraz ze wzrostem temperatury odczytywanie i zapisywanie temperatury oraz wartości napięcia.
Wyłączenie grzejnika. Mieszając wodę odczytywanie i zapisywanie temperatury oraz wartości napięcia podczas ochładzania wody.
OBLICZENIA I RACHUNEK NIEPEWNOŚCI POMIAROWEJ:
W poniższej tabeli przedstawiono dane uzyskane w czasie wykonywanie doświadczenia:
podczas ogrzewania |
przy ochładzaniu |
||||
temperatura [ºC] |
odczytane napięcie dla zakresu 10 |
Napięcie [mV] po przeliczeniu na odpowiedni zakres |
temperatura [ºC] |
odczytane napięcie dla zakresu 10 |
Napięcie [mV] po przeliczeniu na odpowiedni zakres |
26 |
11 |
1,10 |
93 |
37 |
3,70 |
31 |
10 |
1,00 |
91 |
36,5 |
3,65 |
33 |
11 |
1,10 |
89 |
36 |
3,60 |
35 |
11 |
1,10 |
87 |
35 |
3,50 |
37 |
12 |
1,20 |
85 |
34 |
3,40 |
39 |
12,5 |
1,25 |
83 |
33 |
3,30 |
41 |
13 |
1,30 |
81 |
32 |
3,20 |
43 |
14 |
1,40 |
79 |
31 |
3,10 |
45 |
15 |
1,50 |
77 |
30 |
3,00 |
47 |
15,5 |
1,55 |
75 |
29 |
2,90 |
49 |
16 |
1,60 |
73 |
28 |
2,80 |
51 |
17 |
1,70 |
71 |
27 |
2,70 |
53 |
18 |
1,80 |
69 |
26 |
2,60 |
55 |
18,5 |
1,85 |
67 |
25 |
2,50 |
57 |
19 |
1,90 |
65 |
24 |
2,40 |
59 |
20 |
2,00 |
63 |
23 |
2,30 |
61 |
21 |
2,10 |
61 |
21,5 |
2,15 |
63 |
22 |
2,20 |
59 |
22 |
2,20 |
65 |
22,5 |
2,25 |
57 |
20 |
2,00 |
67 |
23,5 |
2,35 |
55 |
19 |
1,90 |
69 |
25 |
2,50 |
53 |
18 |
1,80 |
71 |
25 |
2,50 |
51 |
17,5 |
1,75 |
73 |
26 |
2,60 |
49 |
17 |
1,70 |
75 |
27 |
2,70 |
47 |
16 |
1,60 |
podczas ogrzewania |
przy ochładzaniu |
||||
temperatura [ºC] |
odczytane napięcie dla zakresu 10 |
Napięcie [mV] po przeliczeniu na odpowiedni zakres |
temperatura [ºC] |
odczytane napięcie dla zakresu 10 |
Napięcie [mV] po przeliczeniu na odpowiedni zakres |
77 |
28 |
2,80 |
45 |
15 |
1,50 |
79 |
29 |
2,90 |
43 |
14 |
1,40 |
81 |
30 |
3,00 |
41 |
13 |
1,30 |
83 |
31 |
3,10 |
39 |
12 |
1,20 |
85 |
32 |
3,20 |
37 |
11 |
1,10 |
87 |
33 |
3,30 |
35 |
10 |
1,00 |
89 |
34 |
3,40 |
33 |
9 |
0,90 |
91 |
35 |
3,50 |
31 |
8 |
0,80 |
93 |
35,5 |
3,55 |
28 |
7 |
0,70 |
95 |
36 |
3,60 |
|
|
|
97 |
37 |
3,70 |
|
|
|
98 |
38 |
3,80 |
|
|
|
99 |
38,5 |
3,85 |
|
|
|
100 |
39 |
3,90 |
|
|
|
Następnie dla każdej temperatury obliczono średnią arytmetyczną z wartości napięcia U zmierzonych podczas podgrzewania i schładzania wody:
Temperatura [ºC] |
Napięcie |
27 |
0,90 |
31 |
0,90 |
33 |
1,00 |
35 |
1,05 |
37 |
1,15 |
39 |
1,23 |
41 |
1,30 |
43 |
1,40 |
45 |
1,50 |
47 |
1,58 |
49 |
1,65 |
51 |
1,73 |
53 |
1,80 |
55 |
1,88 |
57 |
1,95 |
59 |
2,10 |
61 |
2,13 |
63 |
2,25 |
65 |
2,33 |
67 |
2,43 |
69 |
2,55 |
71 |
2,60 |
73 |
2,70 |
75 |
2,80 |
77 |
2,90 |
79 |
3,00 |
81 |
3,10 |
83 |
3,20 |
85 |
3,30 |
87 |
3,40 |
89 |
3,50 |
91 |
3,58 |
93 |
3,63 |
95 |
3,60 |
97 |
3,70 |
99 |
3,85 |
Sporządzono wykres zależności napięcia od temperatury:
Mieszanina wody z lodem m stałą temperaturę: 0ºC. Zatem różnica temperatur we wzorze
jest równa temperaturze T1 mierzonej przy pomocy termometru.
W wyznaczonej metodzie regresji liniowej wartość 0,0441 jest szukaną stałą termopary zgodnie ze wzorem:
Wartość β (-0,505) to wyraz poprawkowy związany z niepewnością pomiarów.
Niepewność pomiarowa dla temperatury to niepewność systematyczna i wynosi: Δx = ± 1 [ºC] - ponieważ taka jest skala przyrządu. Natomiast niepewność systematyczna dla miliwoltomierza wynosi Δy = ± 0,1 [mV] ze względu na ustaloną skale.
Niepewność β obliczono ze wzoru: