CZYM JEST INTERNET

1.SIEĆ SIECI

Odpowiedź na pytanie, czym jest Internet, nie jest jednoznaczna. Na pewno każdy wie, czym jest sieć komputerowa - jest to wiele komputerów połączonych ze sobą, które mogą się komunikować. Dzięki tej sieci można korzystać z programów i dokumentów zawartych na dyskach twardych innych komputerów.

Internet jest siecią połączonych sieci, która pozwala na korzystanie z ogromnej ilości informacji z bardzo dużą szybkością. Jest uznawany za medium, które w największy sposób, od momentu wynalezienia druku, wpłynie na rozwój ludzkości.

Internet jest siecią sieci, połączonych ze sobą w różnoraki sposób. Informacja z jednego komputera bardzo szybko może zostać odebrana na drugim, oddalonym o dziesiątki, setki i tysiące kilometrów.

Co z tego wynika?

Otóż dzięki temu, że do Internetu podłączono miliony komputerów w setkach tysięcy sieci komputerowych i każdy z nich oferuje jakieś informacje, Sieć jako całość stanowi największe ich źródło. Są one dostępne w ciągu kilku sekund dla każdego. (Szacuje się, że liczba użytkowników Internetu pod koniec 2000 roku wyniosła około 300 milionów, a w Polsce z Internetu korzysta około 3,5 mln osób).

Główne komputery w Internecie połączone są ze sobą w rozmaity sposób: światłowodami, za pomocą transmisji radiowej, łącznością satelitarną. Komputery większości użytkowników połączone są za pośrednictwem modemów i linii telefonicznych, za pomocą przewodów telewizji kablowej lub dzięki kartom sieciowym w komputerach sprzężonych ze sobą w lokalnych sieciach. Sieci te posiadają stałe połączenie z Internetem z wykorzystaniem

( z reguły) specjalnie do tego przeznaczonych linii telefonicznych.

RYSUNEK

2.INTERNET JAKO ŹRÓDŁO INFORMACJI,SPOSÓB

KOMUNIKACJI I ŹRÓDŁO ZASOBÓW

Internet zmienia się każdego dnia, gdyż zmienia się zasób informacji dostępnych dla jego użytkowników, jak również zmieniają się sposoby przedstawiania i przesyłania tych informacji.

Sieć pozwala na korzystanie z usług internetowych, czyli sposobów przesyłania, wyświetlania i wykorzystywania informacji, składowanych w różnych miejscach na świecie.

A oto kilka najpopularniejszych usług internetowych:

• World Wide Web - setki milionów stron internetowych WWW zawierają informacje dotyczące każdej dziedziny naszego życia. Na stronach WWW możemy znaleźć m.in. dzieła literackie, przepisy kulinarne, publikacje naukowe, teksty piosenek i recenzje filmów. Istnieje wiele sposobów wyszukiwania potrzebnych informacji, dzięki czemu szybko można zobaczyć, co na dany temat znajduje się we wszystkich zasobach komputerów podpiętych do Sieci.

• Poczta internetowa - pozwala na przesyłanie elektronicznych listów. Jest dużo szybsza niż normalna poczta - wiadomość pocztowa może powędrować z jednego końca kuli ziemskiej na drugi w ciągu kilku sekund.

• Listy dyskusyjne - do złudzenia przypominają tablice ogłoszeń lub kąciki tematyczne dla czytelników w czasopismach. Pełnią, więc funkcje swoistego forum wymiany informacji.

• Wirtualne pogawędki - umożliwiają rozmowę dwóch lub więcej osób. Jest to bardzo podobne do rozmowy telefonicznej, wypowiedzi zastępuje tutaj jednak słowo pisane.

• Handel elektroniczny - umożliwia zakupy bez wychodzenia z domu. Dzięki Internetowi można zamówić interesującą książkę, płytę, zarezerwować bilet na samolot lub pokój w hotelu. Poprzez Internet można dokonywać transakcji bankowych i giełdowych.

• Źródło zasobów - za pośrednictwem Sieci można zdobyć np. interesujący program komputerowy, zdjęcie ulubionego aktora, plik dźwiękowy z piosenką(MP3) i fragment filmu, na który chcemy iść do kina.

Usługa internetowa to sposób wykorzystania Internetu, a zarazem komunikacji i prezentacji informacji. Przykładem usługi internetowej jest poczta elektroniczna, IRC i World Wide Web.

Ilość zastosowań Internetu jest bardzo duża - za jego pośrednictwem już dziś możemy słuchać radia i oglądać transmisje wideo z różnych miejsc w świecie. Ludzie wymyślili nawet coś takiego, jak lodówki podłączone do Globalnej Sieci, które same kontrolują swoją zawartość i w razie potrzeby automatycznie składają ( oczywiście przez Internet)zamówienie do sklepu, uzupełniając braki.

3.KRÓTKA HISTORIA

Początki Internetu sięgają 1969 roku, gdy powstała sieć ARPAnet, którą utworzono na potrzeby Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych. Sieć ta łączyła uniwersytety, zakłady przemysłu zbrojeniowego i wojsko. Równolegle z rozwojem ARPAnet-u powstały kolejne, rozległe sieci komputerowe i stało się jasne, że trzeba będzie opracować nowe metody komunikacji. W 1973 roku w erze dużych, centralnych komputerów, ARPA(amerykańska agencja badawcza) rozpoczęła pracę nad projektem połączeń między sieciami. Jego celem było rozwiązanie trudności wynikających z różnych standardów przesyłania informacji w różnych sieciach.

Protokół komunikacyjny to zbiór reguł i procedur postępowania zrozumiały dla komputerów połączonych w sieci.

Protokoły te zostały opracowane w 1974 roku i zapoczątkowały rozwój sieci, jaką jest Internet. Wówczas Ray Tomlinson stworzył program do przesyłania elektronicznych wiadomości i wtedy też został wysłany pierwszy e-mail.

W roku 1983 połączonych ze sobą było562 komputerów.

W tamtym czasie praca z komputerem wyglądała trochę inaczej niż obecnie - najczęściej 83 był to jeden centralny, duży komputer na uczelni, który pozwalał na korzystanie z jego mocy obliczeniowej przez wiele osób używających terminali, czyli z monitorów z klawiaturami sprzężonych z głównym komputerem.

Dziesięć lat później, to jest w roku 1993, do Internetu podłączonych było już około 1,2 miliona komputerów, zaś w 1997 - około 20 milionów. Od tego czasu liczba użytkowników Internetu stale rośnie - przyłączają się do niego centra naukowe, przedsiębiorstwa i osoby prywatne. Szacuje się, że co 18 miesięcy ich liczba podwaja się.

Ciekawostka!!!

Internet nie jest niczyją własnością, nie dopuszcza żadnej cenzury. Dzięki temu, każdy, niezależnie od tego, z jakiego kraju pochodzi, jakie ma wykształcenie i jaki status społeczny, może uczestniczyć w życiu Sieci. W Internecie każdy jest równy.

2. INTERNET ŹRÓDŁEM INFORMACJI

1. CO TO SĄ STRONY WWW I JAK SĄ ZBUDOWANE

WWW te trzy literki oznaczają najpopularniejszą usługę internetową - World Wide Web, czyli Ogólnoświatową Pajęczynę. Niektórzy nawet błędnie ograniczają pojęcie Internetu do WWW. Faktem jest, że dzięki WWW Internet stał się przyjemniejszy i łatwiejszy w obsłudze.

Korzystanie z tej usługi możliwe jest dzięki programom - przeglądarkom WWW. Najpopularniejszymi z nich są:

• Microsoft Internet Explorer,

• Netscape Navigator.

Kiedy uruchomi się przeglądarkę, na ekranie pojawi się okno, którego główną część stanowi strona WWW.

Strona WWW jest dokumentem, który w danej chwili znajduje się w oknie przeglądarki internetowej. Strony WWW zawierać mogą teksty, rysunki, zdjęcia, filmy, animacje i dźwięki.

Klienci i serwery

W sieci Internet, podobnie jak w sieciach lokalnych, istnieją pojęcia: serwer oraz klient. Serwer, jak wiadomo, to wydajny komputer, na którym uruchomione są programy - tzw. Serwery usług. Przykładem może być tutaj serwer WWW, czyli program udostępniający strony WWW. Programy - klienci pozwalają natomiast na korzystanie ze wszystkiego, co udostępnia serwer usług. Gdy jakaś strona ma być wyświetlona na danym komputerze, należy wpisać jej adres, następnie przeglądarka internetowa komunikuje się z serwerem, na którym znajduje się ta strona, a ten wysyła wszystkie jej elementy do przeglądarki internetowej.

Adresy stron

Każda wyświetlana strona WWW znajduje się na określonym serwerze w Sieci. Aby wyświetlić stronę w przeglądarce należy znać jej adres, czyli kod lokalizujący ją w Internecie. Adres strony internetowej najczęściej rozpoczyna się od liter www albo http://.

Przykładowe adresy stron to: www.altavista.pl, www.adax.pl

Aby wyświetlić w przeglądarce daną stronę internetową należy wpisać (w pasku adresów) jej adres internetowy. Jeśli chcemy na przykład zobaczyć stronę poświęconym wydawnictwu WSiP,

należy wpisać adres:http://www.wsip.com.pl i nacisnąć klawisz <ENTER>.

Witryna internetowa, to grupa stron WWW powiązanych ze sobą, znajdujących się pod jednym adresem internetowym. Strony te powiązane są ze sobą za pomocą hiperłączy. Każda witryna internetowa posiada stronę główną, która wyświetla się po wpisaniu adresu witryny.

Podobnie jak pliki w komputerze, strony pogrupowane są w katalogach i mają swoje nazwy. Dostęp do poszczególnych stron internetowych na danym serwerze wymaga podania bardziej złożonego adresu, reprezentującego ich logiczną lokalizację na serwerze WWW. Adres strony określany jest również jako URL.

W rzeczywistości strony WWW są zwykłymi plikami tekstowymi stworzonymi według pewnych reguł i mają najczęściej rozszerzenia: htm. lub html.

HTML to specjalny język, z wykorzystaniem którego tworzone są strony WWW. HTML umożliwia zbudowanie strony.

Hipertekst i hiperłącza

Przedstawienie informacji w postaci stron WWW ma jeszcze jedną zaletę. Na każdej stronie WWW istnieją hiperłącza - najczęściej mają one postać podkreślonego tekstu. Kiedy umieści się kursor myszki na hiperłączu, przyjmie on formę „dłoni z wyciągniętym palcem”.

Hiperłącza, czyli inaczej odnośniki, pozwalają na przejście z jednej strony WWW do innej.

Hipertekst to taka metoda prezentacji, w której wybrane słowa tekstu udostępniają (po wskazaniu) dodatkowe informacje. Oznacza to, że wybrane słowa tekstu są odnośnikami do innych informacji, którymi mogą być: tekst, obraz, dźwięk, animacja itd.

Najciekawsze jest to, że hiperłącza mogą wiązać ze sobą strony umieszczone na serwerach w różnych miejscach na świecie! Przechodzenie z jednej strony WWW na drugą nazywane jest „surfowaniem”.

2. SKUTECZNE POSZUKIWANIA

Gdzie szukać

Internet jest źródłem i przechowalnią bardzo wielu informacji. Praktycznie każdy jego użytkownik może publikować w Sieci dowolne dokumenty. Podstawowym problemem użytkowników Internetu jest odnalezienie interesujących danych, a dokładniej wyszukanie najbardziej wartościowych spośród innych, dotyczących wybranego tematu.

Kiedy potrzebujemy informacji związanych z twórczością Adama Mickiewicza albo pragniemy poznać tekst najnowszej piosenki Britney Spears, możemy mieć pewność, że dane te znajdują się gdzieś w Internecie. Ale gdzie? Jak odnaleźć interesujące nas strony?

W Internecie znajduje się wiele tak zwanych wyszukiwarek - czyli witryn, które pozwalają na odnalezienie adresów stron na dany temat, a dokładniej stron, które w treści zawierają pewne wyrazy, podane jako słowa - klucze. Słowa - klucze to po prostu wyrazy lub zestawy wyrazów, które zawiera w treści i/lub tytule poszukiwana strona.

Wyszukiwarka to witryna pozwalająca na odszukanie stron na dany temat.

3.PORTALE BRAMĄ DO INTERNETU

Katalogi katalogów

W języku historyków sztuki portal oznacza obramowanie drzwi. Internetowe portale są właśnie takimi bramami do Internetu, które pozwalają na szybkie odnajdywanie informacji znajdujących się na stronach WWW. Portale są najczęściej odwiedzanymi stronami przez użytkowników Internetu - od nich rozpoczyna się surfowanie po jego zasobach.

Portal to witryna, która zawiera katalog stron internetowych, informator, serwisy tematyczne, wyszukiwarkę, miejsce, gdzie założyć można bezpłatną skrzynkę pocztową i zamieścić własne strony WWW.

Portal zawiera katalog stron internetowych, pogrupowanych tematycznie. Katalogi pozwalają na szybki dostęp do stron np. o muzyce, o poszczególnych miastach i regionach, grach komputerowych, motoryzacji itp.

Jednym z najpopularniejszych polskich portali internetowych jest Wirtualna Polska. Po wpisaniu adresu www.wp.pl znajdziemy się na głównej stronie portalu. Oprócz Wirtualnej Polski równie znanymi polskimi portalami są: Onet (http://www.onet.pl), Interia (http://www.interia.pl), YoYo (http://www.yoyo.pl), poland.com (http://www.poland.com), tp.portal (http:///www.portal.pl).

Informatory i serwisy tematyczne

Portale zawierają również informator gromadzący najpotrzebniejsze aktualne informacje. Są to, oprócz wiadomości dnia, fragmentów z najpoczytniejszych gazet - prognoza pogody, kursy walut, program telewizyjny, kalendarz itp. Od razu nasuwa się skojarzenie z wiadomościami telewizyjnymi albo gazetą codzienną, ale internetowe wiadomości mają dużą przewagę nad innymi mediami - informacje aktualizowane są w dowolnym momencie, nie trzeba więc czekać na godzinę programu telewizyjnego albo otwarcie kiosku z prasą!

Portale zawierają również serwisy tematyczne, będące odpowiednikiem czasopisma poświęconego jednej dziedzinie. Na stronach portalu Interia znajduje się np. serwis poświęcony motoryzacji, gdzie każdy może poczytać o wszelkich nowościach z tej dziedziny, uzyskać porady na temat eksploatacji samochodu, zobaczyć zdjęcia najnowszych modeli.

Tu też możemy szukać

Oprócz katalogu stron portal zawiera wyszukiwarkę umożliwiającą odnajdywanie stron WWW. Wyszukiwarka ta ma bardzo ciekawą opcję odnajdywania podanych fraz wraz z wyrazami bliskoznacznymi albo z odmianą wyrazów.

Często wyszukiwarka w portalu pozwala na odnajdywanie innych zasobów Internetu - przeszukiwanie list dyskusyjnych czy też zasobów serwerów FTP.

Ciekawostka!!!

Portal to, jak wiadomo, brama do sieci, od której Internauci najczęściej zaczynają surfowanie. Początkowo portale zawierały jedynie zbiór hipełączy do ciekawszych stron. Później do portali dokładano wiele usług, takich jak poczta elektroniczna, możliwość zakładania własnych stron WWW, wyszukiwarkę. Obecnie portale zawierają pełne serwisy tematyczne i sklepy elektroniczne. Specyficznym rodzajem portalu jest

wortal, czyli portal wertykalny, poświęcony wyłącznie jednej dziedzinie (np. prawu, sporcie, motoryzacji, medycynie).

4. CO MOŻNA ZNALEŹĆ W INTERNECIE

Oto kilka przykładowych witryn internetowych pozwalających zorientować się, co można odnaleźć na stronach internetowych:

• Co grają w kinach - pełne informacje na temat wszystkich filmów wyświetlanych w kinach wraz ze zdjęciami, fragmentami filmów, ścieżkami dźwiękowymi, życiorysami aktorów, scenarzystów i reżyserów znajdują się na stronach Stopklatki pod adresem: http://www.stopklatka.com.pl Stopklatka prezentuje na swoich stronach recenzje filmów oraz zapowiedzi premier - uwzględnia nawet filmy, których premiery przewidziano w przyszłości. Serwis zawiera także informacje na temat aktualnie wyświetlanych filmów w telewizji oraz w filmach na kasetach wideo.

• Encyklopedia - e. portalu onet.pl pod adresem: http://wiem.onet.pl zawiera ponad 70 tysięcy haseł. Treść haseł to 950 arkuszy wydawniczych, czyli 38 milionów znaków. Korzystanie z encyklopedii jest bardzo proste: po podaniu słów - kluczy otrzymuje się listę haseł zawierających minimum jedno z nich wraz z początkiem objaśnienia. Klikając w każde z wyszukanych haseł wyświetlony zostanie pełen tekst objaśnienia wraz z hiperłączami do haseł pokrewnych.

• Rozkład jazdy pociągów - pozwala na odnalezienie połączeń kolejowych w całej Europie. Można zdefiniować, oprócz godziny i daty wyjazdu stacje, przez które chce się jechać. Witryna ta pozwala na odnalezienie połączeń z przesiadkami. Dzięki temu w łatwy sposób można zaplanować swój wyjazd. Serwis ten pozwala również na wyszukanie takich połączeń, aby być na miejscu o określonej godzinie.

• Biblioteka Sieciowa - witryna ta (o adresie: http://biblioteka.sieciowa.to.jest.to ) zawiera około 450 tekstów książek: począwszy od dzieł twórców narodowych, po teksty M. Lutra i Lenina. Biblioteka Sieciowa pozwala na wyszukiwanie tekstów według indeksu tytułów albo indeksu autorów. Biblioteka Sieciowa zawiera również hiperłącza do innych witryn internetowych z tekstami literackimi(polskimi i zagranicznymi).

• Ściąga - witryna Sciaga.pl pod adresem: http://sciaga.pl to „niezbądnik” dla każdego ucznia. Znajdują się tutaj tysiące opracowań z różnych przedmiotów ( j.polski, historia, geografia itd.), popularne „bryki”, czyli opracowania lektur szkolnych, recenzje podręczników szkolnych. Dzięki temu mini - portalowi można skontaktować się z osobami służącymi pomocą w nauce, a także umówić się na korepetycje.

Ciekawostka!!!

Surfując po Internecie można napotkać komunikat: Error 404:File Not Found. Nie oznacza to błędu w oprogramowaniu komputera, lecz, że strona o podanym adresie nie jest już dostępna w Sieci. Najczęściej ma to miejsce w przypadku, gdy do danej strony, wykasowanej już z dysku serwera, odwołuje się hiperłącze z innej witryny.

3. INTERNET SPOSOBEM KOMUNIKACJI

1.POCZTA ELEKTRONICZNA.

Poczta elektroniczna, zwana też e-mail, jest najczęściej używaną usługą Internetu, należy też do najstarszych usług. Podobnie jak tradycyjna poczta pozwala na przesyłanie określonym osobom informację w postaci listu. Jej główna zaleta to szybkość - list przez nas napisany w ciągu kilku minut dotrze z jednego końca Ziemi na drugi.

Każda osoba posiadająca pocztowy dostęp do sieci (czyli taka, która może wysyłać i odbierać listy) posiada swój adres e-mail, który jest odpowiednikiem adresu pocztowego.

Adresy

Adres e-mail składa się z dwóch części rozdzielonych znakiem @ (w Polsce określa się go jako „małpa”). Część pierwsza to nazwa skrzynki pocztowej- czyli nazwa identyfikująca daną osobę, druga natomiast to domena, czyli nazwa dostawcy internetu albo firmy.

Pierwsza część adresu pocztowego to często imię i nazwisko rozdzielone kropką. Może też mieć postać samego imienia albo pseudonimu. Przykładowe adresy e-mail to:

jan.kowalski @poczta.onet.pl

[e-mail]

Jak działa poczta elektroniczna?

Wysyłanie poczty elektronicznej jest możliwe do kogoś kto w danej chwili ma wyłączony komputer. Mamy tu do czynienia z serwerem i klientem pocztowym. Otóż serwerem pocztowym jest komputer, który zawiera skrzynki pocztowe i w nich przechowuje wiadomości pocztowe użytkowników. Aby wysłać pocztę do kogoś musimy mieć uruchomiony program klienta poczty, tak aby w nim stworzyć wiadomość, która następnie dzięki niemu, przez nasz własny serwer pocztowy (tj. komputer, na którym mamy skrzynkę e-mail), przesyłana jest do serwera pocztowego odbiorcy. Kiedy odbiorca połączy się z serwerem pocztowym, może odebrać wysłaną do niego wiadomość.

Serwery pocztowe identyfikowane są w Internecie na podstawie domeny - dzięki tej części adresu wiadome jest, do którego serwera pocztowego ma trafić wiadomość e-mail. Serwer pocztowy natomiast określa, na podstawie pierwszej części adresu, do której skrzynki pocztowej ma trafić wiadomość.

rys. wysyłanie poczty elektronicznej

Co mogą zawierać listy?

Listy elektroniczne mogą zawierać praktycznie wszystko - zdjęcia, programy, filmy, pliki dźwiękowe.

Wysyłając do kogoś wiadomość pocztową należy mieć jednak świadomość, że skrzynki pocztowe zazwyczaj mają określoną pojemność i wysyłając e-mail z załącznikiem o znacznej wielkości, możemy zablokować skrzynkę odbiorcy (nie będzie mógł odbierać poczty od innych!). Narazimy go również na koszty - gdy jest on np. podłączony do Internetu za pośrednictwem modemu, będzie potrzebował kilku godzin, aby odczytać wiadomość o tak dużej wielkości.

Zakładanie skrzynki pocztowej

Wszystkie polskie portale umożliwiają zakładanie skrzynek pocztowych. Każdy może wybrać nazwę swojej skrzynki (jeśli jednak ktoś nas uprzedził, tzn. założył skrzynkę o takiej samej nazwie, nie będzie to możliwe. Najlepiej wtedy zmienić ją dodając na końcu jakąś liczbę). Dostęp do skrzynki chroniony jest hasłem.

Wysyłanie poczty elektronicznej

Z poczty internetowej korzystać można za pośrednictwem przeglądarki internetowej albo programu - klienta poczty. Prostsza jest pierwsza metoda, gdyż nie wymaga konfigurowania programu klienta poczty, a jedynie uruchomienie przeglądarki i wyświetlenie witryny portalu.

Książka adresowa

Książka adresowa pozwala na gromadzenie adresów e-mail oraz wielu przydatnych danych korespondentów, w celu powtórnego wykorzystania. Dzięki temu nie musimy zapisywać adresu e-mail w notesie ani ich zapamiętywać.

Klient pocztowy

Korzystanie z poczty elektronicznej (z poziomu przeglądarki internetowej) z jednej strony jest to bardzo proste, a z drugiej posiada pewne ograniczenia. Do odbierania poczty elektronicznej dobrze jest użyć osobnego programu, będącego prawdziwym klientem pocztowym. Przykładem takiej aplikacji jest Outlook Express dołączany do Windows. Korzystanie z tego programu ma pewną zaletę - za jego pomocą można korzystać z grup dyskusyjnych.

Jeżeli mamy założone konto pocztowe, to możemy skonfigurować program pocztowy właśnie pod to konto, tak abyśmy mieli dostęp do swojej skrzynki za pośrednictwem klienta pocztowego.

Bezpieczeństwo

Korzystanie z poczty elektronicznej niesie za sobą wiele zagrożeń dla jej użytkowników. Do każdego listu można celowo załączyć plik z zarażonym programem, dokument z makrem będącym wirusem.

Ciekawostka!!!

Każdy komputer ma w sieci przydzielony własny, unikalny adres, składający się z czterech liczb z zakresu od 0 do 255 oddzielonych kropkami. Dzięki tym liczbą możliwa jest komunikacja pomiędzy komputerami w Internecie. Zestaw tych liczb nazywa się adresem IP (skrót od angielskiego Internet Protocol). Każdy zestaw danych przesyłanych pomiędzy komputerami w Sieci zawiera adresy IP odbiorcy i nadawcy. Dzięki temu urządzenia zwane routerami , które przekazują dane pomiędzy sobą i głównymi komputerami w Internecie, wiedzą dokąd kierować zestaw danych.

ĆWICZENIA

1. Na portalu poland.com załóż własne konto.

• Wyświetlamy główną stronę portalu poland.com wpisując adres

http://www.poland.com.;

• Klikamy na hiperłączu z napisem „Załóż konto pocztowe”;

• Wypełniamy formularz na którym należy podać swoje dane

osobowe (imię i nazwisko), nazwę skrzynki pocztowej, hasło

dostępu do niej oraz potwierdzenie hasła;

2.Wyślij wiadomość na adres: [e-mail] .

• Wpisujemy w linii adresu przeglądarki http://poczta.poland.com.

• Podajemy swój identyfikator (nazwę skrzynki pocztowej) i hasło.

Na monitorze wyświetlony zostanie główny ekran serwisu

pocztowego, z którego można wysłać i odebrać wiadomości

pocztowe.

• Klikamy na hiperłącze „nowa wiadomość”

Dostęp do książki adresowej możliwy jest po kliknięciu w zakładkę Adresy . Dodawanie nowego adresu umożliwia opcja Nowy adres, po której wybraniu należy wpisać niezbędne dane o osobie - przede wszystkim imię/pseudonim oraz adres e-mail. Pozostałe pola są opcjonalne i można je wypełnić, bądź nie.

W polu edycyjnym za przyciskiem Do: należy wpisać adres e-mail korespondenta. W polu za przyciskami CC: i BCC: można podać adresy osób, do których również można wysłać wiadomość. Adresy z pola BCC nie będą jednak widoczne dla wszystkich jej odbiorców.

Każda wiadomość powinna być zatytułowana, dzięki czemu jej odbiorca od razu będzie wiedział , czego dotyczy.

Największe okienko służy do edycji właściwej treści listu.

Jeśli naciśniemy przycisk Wyślij, list zostanie wysłany.

Jak odebrać pocztę?

Gdy w przeglądarce wyświetlona jest główna strona serwisu pocztowego, należy kliknąć na nazwie folderu Skrzynka odbiorcza - pokazane zostaną wszystkie wiadomości, które zostały do nas przesłane. Klikając w wiersz oznaczający daną wiadomość, można zobaczyć całą treść. Bardzo przydatny jest klawisz Odpowiedz, pozwalający na dołączenie do nowej wiadomości treść listu, na który odpowiadamy. Automatycznie adres pocztowy nadawcy wiadomości, na którą odpowiadamy, znajdzie się w polu do: nowego listu.

2. WIRTUALNE POGAWĘDKI

Internet daje kilka możliwości realizacji wirtualnych pogawędek z każdym podłączonym do Sieci. Można więc rozmawiać z kimś z tego samego miasta, jak i z kimś znajdującym się po drugiej stronie kuli ziemskiej. Najprościej skorzystać z programu zwanego klientem IRC.

Zasady funkcjonowania IRC

Klient IRC jest programem, który uruchamiamy na komputerze. Klient IRC musi połączyć się z serwerem IRC, do którego podłączeni są inni użytkownicy IRC. Nie oznacza to jednak, że można rozmawiać włącznie z użytkownikami podłączonymi tylko do tego serwera, gdyż serwery IRC są połączone między sobą. W Polsce znajdują się cztery serwery IRC : warszawa.irc.pl, lublin.irc.pl, poznan.irc.pl, kraków.irc.pl.

Najpopularniejszym klientem IRC jest program mIRC. Przed uruchomieniem klienta IRC należy zastanowić się, pod jakim pseudonimem chcemy być widoczni dla innych. Powinien on być unikalny - oznacza to, że jednocześnie rozmawiać może tylko jedna osoba o takim pseudonimie.

IRC zapewnia dwie możliwości prowadzenia rozmowy. Można rozmawiać z wieloma osobami na raz na tzw. Kanałach albo wyłącznie z jednym użytkownikiem tak, aby rozmowa nie była widoczna dla innych. Kanały maja różne nazwy - są to np. nazwy miast, państw, zespołów muzycznych. Przykładowe kanały to #polska, #wrocław, #polonia, #thematrix, #klasa2a. Aby zalogować się na kanał #polonia, należy wpisać w lini komend:

/join #polonia

Gdy będziemy już na wybranym kanale na ekranie wyświetlone zostanie okno, w którym po prawej stronie wyświetlone zostaną wszystkie pseudonimy osób tam rozmawiających, zaś po lewej wypowiedzi tych osób oraz komunikaty programu (np. informujące o tym, że ktoś wszedł albo wyszedł z kanału).

Niektóre z pseudonimów wyświetlonch po prawej stronie poprzedzone są znakiem @. Oznacza to, że są to użytkownicy o specjalnych uprawnieniach, czyli operatorzy (w skrócie zwani „opami”), którzy mogą np. zabronić komuś wejścia na kanał, wyrzucić z niego, zmienić tzw. topic - czyli temat kanału (jest on wyświetlany w górnym pasku okienka). Operatorzy na popularnych kanałach to ludzie, którzy mają często długoletni „staż” i cieszą się nienaganną opinią wśród wszystkich uczestników kanału. Gwarantują oni, że kanał będzie wolny od osób, które nie potrafią zachować norm tam obowiązujących, czyli tzw. ircowej netykiety.

Przebywając na kanale można zauważyć, że niektóre z osób (pomimo tego, że ich pseudonimy poprzedzone są znakiem @) nic nie mówią, a na ekranie można zauważyć jedynie komunikaty o tym, że ktoś przez nich został np. wyrzucony z kanału. Często są to tzw. boty, czyli programy automatycznie pilnujące porządku na kanale.

Rozmowa może być tylko prowadzona między dwiema osobami. W tym celu należy dwukrotnie kliknąć myszką na wyświetlonym po lewej stronie pseudonimie osoby, z którą chcemy rozmawiać. Tak więc aby rozmawiać „w cztery oczy”, albo lepiej... „na dwie klawiatury” z osobą o pseudonimie zuza, należy w linii komend wpisać:

/query zuza

albo skorzystać z metody opisanej wcześniej.

Rozmówki na WWW

Pewnym rodzajem IRC są tzw. „chat room”-y, czyli strony WWW umożliwiające prowadzenie rozmów podobnych do tych, realizowanych za pośrednictwem IRC. Większość popularnych portal oferuje tę usługę. Jedna z różnic między IRC, a „chat -em” (czyli sposobem rozmawiania przy użyciu przeglądarki internetowej) jest fakt, że nie można definiować własnych kanałów, a jedynie korzystać z utworzonych przez autorów stron. W przypadku chat-roomów nie istnieje pojęcie bota i operatora, jak w IRC. Wszyscy z rozmawiających posiadają równe uprawnienia.

Serwery IRC nie zawsze są dostępne dla użytkowników Internetu podłączonych do niego za pośrednictwem linii telefonicznych TP S.A. - dlatego też są swego rodzaju alternatywą dla tych Internautów.

ĆWICZENIE

Wyświetl witrynę o adresie www.poland.com i uruchom moduł

pogaduszek .

• Po wejściu na stronę portalu poland.com klikamy myszką w

hiperłącze zatytułowane „Chat”;

• Wybieramy temat rozmowy;

• Wpisujemy swój pseudonim ;

Po chwili na ekranie ukaże się okienko umożliwiające prowadzenie rozmów. W dolnej linii należy wpisywać tekst naszej wypowiedzi.

Gadu-Gadu

Gadu-Gadu to pierwszy polski program, umożliwiający bezpośrednią komunikację w Internecie w oparciu o technologię Instant Messaging. Ponadto umożliwia on wysyłanie wiadomości SMS do telefonów komórkowych wszystkich polskich sieci komórkowych.
Program przeznaczony jest do pracy pod systemem Windows.

Podstawowe możliwości programu:

• Pokazuje status użytkowników oraz zapewnia szybką wymianę wiadomości pomiędzy nimi. Program wyświetla zawsze aktualny status użytkowników z listy kontaktów. Wiadomo z niego, czy użytkownik jest w danej chwili dostępny (wtedy można przesłać wiadomość, która natychmiast ukaże się na jego komputerze), czy też może wyszedł gdzieś na chwilę, albo jest niedostępny (nie pracuje w sieci). Ilekroć status innego użytkownika zmieni się, użytkownik od razu ma wyświetlony jego zmieniony status.

• Okienko przesyłania wiadomości pomiędzy użytkownikami umożliwia prowadzenie rozmowy - widać wszystkie wiadomości wysłane i otrzymane od użytkownika.

• Jeżeli użytkownik nie jest aktualnie dostępny, można wysłać do niego wiadomość SMS. Dzięki unikalnemu połączeniu tych dwóch sposobów komunikacji - program Gadu-Gadu umożliwia wysłanie wiadomości do użytkownika ZAWSZE!

Zabezpiecznia:

• Program Gadu-Gadu zapewnia wysokie bezpieczeństwo sieciowe - posiada opcję która uniemożliwia komunikację bezpośrednio pomiędzy komputerami (w zamian tylko za pośrednictwem serwera). W przypadku używania połączeń bezpośrendich, są zachowane szczególne metody zabezpieczeń ---peer2perr.html

• Konto użytkownika jest zabezpieczone hasłem. Dzięki temu nikt inny nie może "podszywać" się pod innego użytkownika. Hasło nie jest przesyłane podczas inicjowania sesji programu (logowania) jawnie, ale zawsze jest przesyłane do serwera zaszyfrowane.

Dodatkowe informacje:

• Wszelkie informacje dotyczące instalacji, konfiguracji i użytkowania można znaleźć w Przewodniku lub w FAQ.

3.GRUPY DYSKUSYJNE.

Wirtualne tablice ogłoszeń

Grupa dyskusyjna to miejsce w sieci, gdzie można nadsyłać wiadomości. Każda grupa dyskusyjna poświęcona jest jednemu tematowi, który określony jest w jej nazwie. Przykładowe nazwy grup dyskusyjnych to: pl.rec.regionalne.wroclaw, pl.chip.news, pl.rec.praca.oferowana. Pierwsza z nich poświęcona jest Wrocławiowi, druga nowościom magazynu komputerowego Chip, a trzecia - dotyczy ofert pracy. Polskie grupy dyskusyjne zaczynają się od liter pl.

Każdy kto posiada własną skrzynkę może wysłać wiadomość do grupy dyskusyjnej, jednak powinna ona być związana z tematem, gdyż nieprzestrzeganie tej zasady nie jest mile widziane przez pozostałych użytkowników. Wiadomości nadsyłane do grupy dyskusyjnej podzielone są na wątki. Wątek to powiązane ze sobą wiadomości nadesłane do grup - pierwsza wiadomość wraz z odpowiedziami jej dotyczącymi.

Jak to działa?

Wiadomości nadsyłane do grup dyskusyjnych przechowywane są na serwerach grup dyskusyjnych . Aby móc korzystać z grup dyskusyjnych należy się podłączyć do jednego z serwerów. Serwery wymieniają się między sobą wiadomościami przesyłanymi do nich. Dzięki temu, gdy ktoś prześle wiadomość do jednego serwera, zostanie ona powielona na innych serwerach i może zostać odczytana przez pozostałych, przyłączonych do nich użytkowników grup dyskusyjnych.

Korzystanie z grup dyskusyjnych

Pracę z grupami dyskusyjnymi zaczynamy od skonfigurowania programu Outlook Express. Po jego uruchomieniu i wybraniu opcji Konta w menu Narzędzia należy wcisnąć przycisk Dodaj i Grupy dyskusyjne. Po podaniu naszego identyfikatora (czyli pseudonimu lub imienia i nazwiska) i adresu e-mail, należy dopisać adres serwera grup dyskusyjnych (np. news.chip.pl.)

Wybierając Narzędzia i opcje Grupy dyskusyjne - na ekranie pojawi się okienko pozwalające na wybór pojedynczej grupy dyskusyjnej, którą chcemy przeglądać. Jest to możliwe po naciśnięciu przycisku Przejdź do. W głównym oknie pojawią się wiadomości kierowane do tej grupy. Wiadomości poprzedzone znakiem +oznaczają początek wątku wiadomości. Kiedy najedziemy kursorem na ten znak i naciśniemy jej lewy przycisk - wątek zostanie „rozwinięty”. Dwukrotne kliknięcie na wierszu oznaczającym daną wiadomość spowoduje otwarcie okienka z tekstem wiadomości.

Utworzenie nowej wiadomości wymaga naciśnięcia przycisku Nowe ogłoszenie w lewym górnym rogu okna Outlook Express. Następnie należy wpisać treść nowej wiadomości i wcisnąć klawisz Wyślij.

Ciekawostka!!!

Nazwy grup dyskusyjnych tworzone są według pewnych zasad. Nazwy ogólnoświatowych grup dyskusyjnych rozpoczynają się od nazwy kategorii. Wyodrębnić można kilka głównych: comp - tematy związane z komputerami, sci - badania naukowe, news - nowości, rec - poświęcone różnym hobby, alt - dyskusje na różne tematy, misc - różności.

Po pierwszym członie nazwy znajduje się kropka, a następnie zawężenie tematu grupy, tak więc rec.aquaria oznacza grupę entuzjastów hodowli rybek akwariowych, a sci.bio badania biologiczne.

Nazwy polskich grup zaczynają się od pl, a po nich najczęściej stosuje się zasady opisane wcześniej.

4.INTERNET I TELEFONY KOMÓRKOWE.

Bramki i SMS-y

Wszyscy polscy operatorzy telefonii komórkowej posiadają witryny internetowe. Jedną z usług realizowanych za pośrednictwem tych witryn jest wysyłanie krótkich wiadomości tekstowych (zwanych SMS) do posiadaczy telefonów komórkowych.

Telefony WAP

Dostępne są także telefony WAP, które umożliwiają przeglądanie specjalnych stron umieszczonych w sieci Internet w oparciu o protokół WAP. Przeglądanie stron dokonywane jest za pośrednictwem wyświetlacza telefonu komórkowego. Usługę tę może wykorzystać osoba posiadająca specjalny telefon komórkowy wyposażony w przeglądarkę specjalnych stron internetowych. Takim telefonem jest np. Nokia 7110.

Z miesiąca na miesiąc w Sieci pojawia się coraz więcej witryn internetowych dostępnych dla użytkowników telefonów komórkowych. Witryny te zawierają np. informacje o pomocnych numerach telefonów, adresy restauracji, przewodniki po miastach. Powstają serwisy biznesowe z aktualnymi notowaniami na giełdowymi , kursami walut itp.

Ciekawostka!!!

WAP to skrót od angielskiej nazwy Wireless Application Protocol, co mniej wiecej oznacza „ Protokół Komunikacji Bezprzewodowej”. Idea powstania tego protokołu wyszła od firm zajmujących się telefonią komórkową: Nokia i Ericsson.

ĆWICZENIA

1. Wyślij wiadomość SMS na telefon komórkowy w sieci Plus GSM za pośrednictwem bramki SMS Plus GSM.

• Wchodzimy na stronę http://www.text.plusgsm.pl/sms/

Pojawia się formularz pozwalający na wysłanie wiadomości

SMS do posiadaczy telefonów działających w sieci Plus GSM .

• Po wypełnieniu odpowiednich pól naciskamy przycisk Wyślij.

2. Wyślij wiadomość SMS na telefon komórkowy w sieci Era GSM za pośrednictwem bramki SMS Era GSM.

• Wchodzimy na stronę http://www.eragsm.com.pl

Pojawia się formularz pozwalający na wysłanie wiadomości

SMS do posiadacz telefonów działających w sieci Plus GSM .

• Po wypełnieniu odpowiednich pól naciskamy przycisk Wyślij.

5. RADIO PRZEZ SIEĆ

Sieciowe radiostacje

Jedną z nowszych usług internetowych jest radio sieciowe. Dzięki niemu, kto posiada dostęp do Sieci, może słuchać dowolnej sieci radiowej, która jest w niej obecna. Z polskich stacji w Internecie są między innymi Radio Zet i RMF FM.

Wirtualny odbiornik radiowy

Aby można było odsłuchać audycje radiowe poprzez Sieć, należy zainstalować na komputerze program pełniący funkcję odtwarzacza radiowego. Program Real Audio dołączony jest do najnowszych wersji przeglądarek internetowych. Jeśli takiego programu nie ma należy wpisać w przeglądarce adres strony http://www.x86.pl/download/av/players/Real/realp7.exe. Program RealAudio zostanie zapisany na dysku komputera po czym klikając w ikonę programu, automatycznie zainstaluje się on na komputerze.

Jedyną czynnością, jaka należy wykonać, aby móc słuchać audycji radiowych, jest wpisanie adresu serwera, z którego nadawana jest audycja. W tym celu wystarczy, aby w menu Plik wybrać opcję Otwórz lokalizację i wpisać właściwy adres.

Innym rozwiązaniem jest wyświetlenie strony rozgłośni internetowej, na której zawarte jest hiperłącze, po którego kliknięciu automatycznie uruchomiony zostaje odtwarzacz Real Audio i audycja jest transmitowana do komputera. Aby móc słuchać audycji stacji RMF FM należy wyświetlić w przeglądarce stronę o adresie http://realaudio.rmf.fm i kliknąć w hiperłącze zatytułowane „nadajnik w Polsce”.

Ciekawostka!!!

Serwery przesyłające dźwięk przez Internet, wykorzystujące technologię RealAudio, dostosowują prędkość transmisji od natężenia ruchu w sieci. Oznacza to, że jeśli w Internecie przesyłanych jest w danym momencie dużo informacji, transmitowany dźwięk jest gorszej jakości. Gdyby nie zastosowano takiego rozwiązania, transmisja radiowa uległaby przerwaniu.

ĆWICZENIA

1. Zainstaluj na komputerze odtwarzacz RealAudio.

2. Wyświetl w przeglądarce strony polskich radiostacji (Radio Zet oraz RMF FM) udostępniających usługę transmisji przez Internet i posłuchaj fragmentów audycji.

3. W jednej z wyszukiwarek odnajdź strony rozgłośni radiowych, których serwisy www pozwalają na transmisję radiową przez Internet.

4.INTERNET ŹRÓDŁEM ZASOBÓW.

1.FTP

Zasoby w Internecie.

W Internecie istnieje wiele wspaniałych i przydatnych programów, dostępnych całkowicie za darmo. W Sieci odnaleźć można grafikę, dźwięk itp. Wszystkie pliki można skopiować do swojego komputera, używając specjalnego programu - klient FTP.

W Internecie istnieje spora grupa komputerów - serwerów FTP, których dyski twarde zawierają miliony gigabajtów archiwów plików. Jeden program - klient już poznaliśmy, to przeglądarka internetowa, która może pełnić także funkcję klienta FTP. Jest sporo innych programów - dedykowanych klientów FTP - umożliwiających transmisję plików między komputerami. Jednym z nich CuteFTP.

Pliki z Sieci można ściągać za pomocą przeglądarek internetowych, ale jednak praca z klientem FTP ma kilka dodatkowych zalet: można jednocześnie kopiować kilka plików, klient FTP potrafi wznowić przerwaną transmisję. Pozwala on także na wysyłanie plików z naszego komputera na dysk serwera, np. po to, aby zapisać na serwerze dane własnej strony WWW.

Podobnie jak w przypadku adresów stron internetowych serwery FTP również mają swoje adresy, najczęściej rozpoczynające się od przedrostka ftp . W Sieci znajdują się serwery oferujące zasoby oprogramowania shareware (użytkownik może i powinien zapłacić autorowi za jego użytkowanie) i freeware (całkowicie darmowe).

2. MUZYKA W INTERNECIE.

MP3

Format zapisu dźwięku na płytach kompaktowych. Ma bardzo dobra jakość. Jednak taki sposób rejestracji zajmuje sporo pamięci - standardowa płyta CD ROM zawiera około 650 MB (ok.74 minuty muzyki). Od kilku lat dużą popularność zyskuje format zapisu plików w formacie MP3. Muzyka w nim zapisana zajmuje około 10% miejsca w porównaniu do rejestrowanej na płycie kompaktowej. Wiąże się to z pewną stratą jakości, jednak praktycznie niezauważalną w przypadku odtwarzania tych plików przez głośniki podłączone do komputera. Taki format zapisu ma bardzo dużą zaletę na swoim dysku można mieć kolekcję wielu utworów i odtwarzać je w tle (podczas pracy w innym programie).

W Internecie istnieje bardzo dużo serwerów, na których znajdują się pliki z muzyką zapisaną w tym formacie. Publikowanie nagrań MP3 bez zgody autora lub wytwórni płytowej jest łamaniem praw autorskich, ponieważ jest to zwykle piractwo! Tak więc aby wszystko odbyło się w zgodzie z prawem należy korzystać z nagrań legalnie składowanych na serwerach.

Odtwarzacz WinAmp.

Najpopularniejszym odtwarzaczem plików MP3 jest WinAmp. Jest to program shareware, dostępny na wielu serwerach FTP oraz witrynach WWW.

ĆWICZENIA

1.Zainstaluj na komputerze program WinAmp.

• Wchodzimy na stronę o adresie http://www.winamp.com

• Klikamy myszką w ikonę get winamp, a następnie download;

• Wskazujemy lokalizację na dysku

(program zostanie automatycznie zapisany)

2.Z witryny o adresie mp3.wp.pl ściągnij kilka nagrań zapisanych w

formacie MP3 i odtwórz je.

13

---