360
V. Funkcje wielu zmiennych
gdzie u.x + a.2 + ...+a.„=k\ jeśli zaś u jest funkcją x, y, ..., z, to będziemy pisali
8ku
dxadyl>...dzy ’
gdzie a+P+ ... + y=k Niektóre „wykładniki” al,a2, ■■■,<1„ lub a,fi,...,y mogą być zerami; obecność różniczki o „wykładniku” 0 oznacza w rzeczywistości, że nie różniczkujemy względem odpowiedniej zmiennej.
192. Pochodne wyższych rzędów funkcji złożonej. Niech będzie dana funkcja
«=/01.
gdzie xitx2, ...,xn są z kolei funkcjami
xi=<Pi(t1,t2.....tm) 0 = 1,2, ...,ń)
zmiennych 0, t2, .... tm.
O funkcjach / i zakładamy, że mają one ciągłe pochodne do rzędu k włącznie względem wszystkich zmiennych. Rozpatrując u jako funkcję złożoną zmiennych tx, t2,..., tm:
u = F(ty, t2, • tJ=/Oi, ę2,.... 9n),
udowodnimy, że funkcja złożona ma również wszystkie pochodne do rzędu k włącznie i że pochodne te są ciągłe.
Ściślej mówiąc udowodnimy następujące twierdzenie:
Każda pochodna rzędu k funkcji F istnieje i da się wyrazić za pomocą dodawania i mnożenia przez pochodne rzędu nie wyższego od k funkcjif względem jej argumentów xl,x2, ..., xn i funkcji względem argumentów tx, t2,..., tm.
Dowód przeprowadzimy metodą indukcji matematycznej. Dla k=1 twierdzenie jest słuszne, wynika ono z wyprowadzonego wcześniej wzoru na pochodną funkcji złożonej [181].
Załóżmy, że twierdzenie jest słuszne dla pochodnych wszystkich rzędów niższych niż k; wykażemy, że jest ono słuszne również dla pochodnych rzędu k. Każda pochodna rzędu k może być otrzymana z pewnej pochodnej rzędu k — 1 przez różniczkowanie względem jednej ze zmiennych tj. Weźmy pochodną rzędu k— 1. Zgodnie z założeniem jest ona otrzymana z pochodnych funkcji / względem x i względem t rzędu nie wyższego niż k— 1 przez mnożenie i dodawanie, tzn. jest sumą iloczynów wspomnianych pochodnych. Różniczkując względem tj dowolny z tych iloczynów, musimy różniczkować kolejno każdy czynnik. Jeśli ten czynnik jest pochodną rzędu nie wyższego niż k— 1 jednej z funkcji 9, to po różniczkowaniu otrzymamy pochodną tej samej funkcji rzędu nie wyższego niż k. Jeśli zaś będzie to pochodna rzędu nie wyższego niż k— 1 funkcji f to rozpatrując tę pochodną jako funkcję złożoną zmiennych t i różniczkując ją względem tjf zastąpimy ją przez znaną sumę iloczynów^).
Właśnie założenie o ciągłości wszystkich pochodnych funkcji / gwarantuje nam prawo korzystania ze znanej już reguły obliczania pochodnych funkcji złożonej [181].