0000001 38

Pozycje ciała pacjenta należy zmieniać co 2—3 godziny. Konieczna jest bezwzględna dbałość o czystość skóry. Miejsca najbardziej narażone na ucisk należy nacierać lodem (w woreczku nylonowym), spirytusem i oklepywać. Zabiegi te zapobiegają odleżynom.

UŁOŻENIE NA PLECACH

Chory leży na plecach, bez poduszki, z kołnierzem nałożonym na szyję; chyba że lekarz zleci zdjęcie kołnierza (ryc. 78).

Kończyny górne układa się w lekkim odwiedzeniu i w małym zgięciu w stawach łokciowych; w ręce wkłada się małe wałeczki. Kończyny dolne układa się wzdłuż ciała, z niewielkim odwiedzeniem w stawach biodrowych. Stopy opierają się całą swą powierzchnią o oparcie łóżka. Pod pięty podkłada się kółka, a pod kolana wałeczki o tej samej wysokości (ryc. 79).

iP&asaEa
		rr-»*

Ryc. 78. Ułożenie chorego na plecach.

UŁOŻENIE NA BOKU

Pod głowę podkłada się złożony ręcznik frotte, w celu utrzymania szyjnego odcinka kręgosłupa w osi ciała. W pozycji leżenia na lewym boku lewa kończyna górna zgięta jest w stawach barkowym i łokciowym pod kątem prostym. Prawa kończyna górna (wysunięta do przodu) ułożona jest na tułowiu. W ręce wkłada się małe wałeczki zapobiegające przykurczom palców (ryc. 80a).

Lewa kończyna dolna jest ugięta w stawach biodrowym i kolanowym; stopa ułożona w pozycji pośredniej. Prawa kończyna dolna jest wyprostowana w stawie biodrowym oraz lekko zgięta w stawie kolanowym; stopa w pozycji pośredniej ułożona na wałku o odpowiedniej długości, szerokości i wysokości (ryc. 80b).

Uwaga! Ułożenie na prawym boku jest lustrzanym odbiciem opisanej pozycji ciała.

77