138 139

138

Trójstanowa multipleksery 231. 253. 257. 258 są realizowane według zasady z rys. 5>9i prsy czym bramki wyjściowe są trój stanowe (nie należy loh mylić ze sohsmatem z rys. 5.10b). Takie rozwiązanie umożliwia bezpośrednie połączenie kilku multiplekserów do wspólnej szyny.

Multiplekser 74292 umożliwia dodatkowo zapamiętywanie oztereck bitów wyjściowych pomiędzy kolejnymi impulsami strobująoyml. Realizują to wbudowane w układ 4 przerzutniki typu D - zatrzask.

Maksymalna Ilość wejść gotowych acalonyoh multiplekserów wyuosl 16. Multipleksery można Jednak łączyć uzyskując układy o dowolnej ilości wejść. Ha rys. 5.11 podano przykłady konstrukcji multipleksera o 64 wejściach z dziewięciu 8-weJśclowych multiplekserów lub ośmiu 8-weJśoiowyoh multiplekserów trój stanowych i S-wyJśclowego dekodera (patrz też zad. 5*3 1 5*4).

Rys. 5.11. Multiplekser o 64 wejściach utworzony z multiplekserów 8-weJ-ściowych (a) oraz multiplekserów 8-weJśclowych trój stanowych i dekodera

8-wyJściowego (b)

Synteza układów kombinacyjnych z multiplekserów

Oprócz zastosowania multiplekserów Jako przełączników mogą; one być wykorzystywane do syntezy układów kombinacyjnych.

funkcja opisująca wyjście multipleksera o H wejściach, adresowych 1 2^ ■■ wejściach informacyjnych ma postać

^{Y = I}Q^N-1 • • -^O ^{+ I}1^H-1 * ^r

V_A-v

(5.1)

o

Z wzoru tego widać, że przy pomocy multipleksera o N wejściach adresowych można zrealizować dowolną funkcją logiczną N zmiennych podając jej argumenty na wejścia adresowe zaś wejścia Informacyjne I łącząc z 0 lub 1 zgodnie z tabelą funkcji. Funkcje o większej od N Ilości zmiennych można zrealizować podając N jej argumentów na wejścia adresowe A, zaś 2*¹ odpowiednich funkcji pozostałych argumentów na wejścia Informacyjne I.

Reasumując, multiplekser o N wejściach adresowych realizuje dowolną funkcją K zmiennych lub zmniejsza o H ilość zmiennych funkcji U zmiennych, gdy M » N.

Przykład 5.2

Zrealizować układ kombinacyjny opisany funkcją

fOk,, x₂, Xj) - J(3. 5. 6, 7)

stosując bramki oraz multiplekser o 4 wejściach informacyjnych 1 2 wejściach adresowych.

Przedstawiając daną funkcją w postaci ZNPS mamy

f(x₁,x₂,x₃) = x₁x₂Xj + x₁x₂Xj + x₁x₂x_? + x₁x₂x^

Przyjmijmy, że na wejścia adresowe multipleksera podajemy argumenty x₂ 1 Xj. Aby wyznaczyć funkcje, które należy podać na 4 wejścia informacyjne, wyłączamy z postaci ZNPS zadanej funkcji, przed nawiasy, wszystkie iloczyny zmiennych x₂ i x^.

Mamy

f(x_1tx₂,x₅) = x₂x₅(0) ♦ x₂ij(x₁) + x₂Xj(x₁) + x₂xj(x₁+x₁) =

= 5₂⁵3^⁰^ ⁺ *2^x3(^xi) ♦ *2*3(i₁) + x₂x₃(1)

Porównując otrzymamy wzór ze wzorem (5.1) widzimy, że *0 ^{= 0j}    = I₂ =    I3 ~ ¹

Na rys. 5*12 przedstawiono schemat otrzymanego układu.

Rys. 5.12. Multiplekser realizujący funkcję logiczną z przykładu 3.2