514
20. Elementy analizy macierzowej obwodów
przy czym wiersze odpowiadają oczkom niezależnym, a kolumny — gałęziom obwodu o oznaczonych numerach.
Układ m równań liniowo niezależnych otrzymanych dla wszystkich niezależnych oczek obwodu na podstawie II prawa KirchhofTa można przedstawić w postaci macierzowej
przy czym B jest macierzą łączącą oczkową, a U — wektorem napięć gałęziowych. Łatwo sprawdzić, że powyższe równanie macierzowe przedstawia układ m równań o ogólnej postaci
t bjjUj(s) = 0, i= i
gdzie i = 1,2,..., m oraz j = 1,2,..., n. Napięcia występujące w tej sumie mają znak plus, gdy ich zwrot jest zgodny ze zwrotem obiegu, znak minus — gdy ich zwrot jest przeciwny względem zwrotu obiegu, natomiast gałęzie nie występujące w rozpatrywanym oczku są wyeliminowane. Wzór (20.4) przedstawia II prawo Kirchhof-fa w postaci macierzowej.
Przykład 3. Obwód z rys. 20.1 ma 3 oczka oznaczone numerami /, 2, 3. Macierz łącząca oczkowa przybiera postać
1 |
2 3 |
4 |
5 |
6 | |
1 |
1 |
0 0 |
-1 |
-1 |
0 |
B = 2 |
0 |
0 1 |
1 |
0 |
1 |
3 |
0 |
-1 0 |
0 |
1 |
-1 |
gdzie z lewej strony macierzy zaznaczono numery oczek, a nad nią— numery gałęzi obwodu. Drugie prawo Kirchhoffa dla rozpatrywanego obwodu przedstawia wzór
U As)'
1 oo-l-l 0' 0 0 1 10 1 0-10 0 1-1
V2(s)
UAs)
U As) u As) u As)
wobec tego
Ul(s)-UAs)-UAsf |
"0" | |
UAs)+UAs)+UAs) |
= |
0 |
.-UAs)+UAs)-UAs). |
0 |
Niech I'As) oznacza prąd oczkowy oczka i; zakładamy przy tym, że zwroty wszystkich prądów Oczkowych są zgodne z ruchem wskazówek zegara. Prądy.
515
,r
20.2. Prawa Kirchhoffa w postaci macierzowej
oczkowe obwodu przedstawiamy w postaci macierzy kolumnowej
Ilis) .I'js).
zwanej wektorem lub macierzą prądów oczkowych. Prądy gałęziowe w gałęziach zewnętrznych (nie będących wspólnymi dla dwóch oczek) są równe odpowiednim prądom oczkowym pomnożonym przez +1 lub —1. Natomiast prądy w gałęziach wspólnych dla dwóch oczek są równe różnicy odpowiednich prądów Oczkowych.
Wektor prądów gałęziowych I związany jest z wektorem prądów oczkowych I0 za pomocą wzoru
I = BTI0, (20.5)
gdzie Br jest transponowaną macierzą łączącą oczkową obwodu. Wzór (20.5) można traktować jako przekształcenie macierzy prądów oczkowych na macierz prądów gałęziowych; wzór ten nazywa się transformacją oczkową.
Przykład 4. Transformację oczkową dla obwodu z rys. 20.1 podaje wzór
1 |
0 |
o' | ||
W |
0 |
0 |
-1 | |
/,(*) |
0 |
1 |
0 | |
U(s) |
-1 |
1 |
0 | |
/S(s) |
-1 |
0 |
1 | |
/«(*) |
0 |
1 |
-1 |
a stad
’/,b) | ||
/2(v) |
-li | |
/3(S> | ||
/4(s) |
—1\ + /'2 | |
— / i +1> | ||
/*<•*) |
l'2-li |
«> w prosty sposób można sprawdzić bezpośrednio.
Wzory (20.4) i (20.5) dotyczące H prawa Kirchhoffa w postaci macierzowej i transformacji oczkowej są również prawdziwe dla wartości chwilowych napięć
i prądów.
20.2.4. Zależności między macierzami łączącymi
Do równania Al = 0, przedstawiającego I prawo Kirchhoffa w postaci macierzo-j Wej, podstawiamy I = B710 dla transformacji oczkowej; otrzymujemy wówczas