532
20. Elementy analizy macierzowej obwodów
W celu wyznaczenia wektora Cl5 podstawiamy t = r0 otrzymujemy x0 = O^O)^ = Ci, bowiem <f>(0) = 1. Zgodnie ze wzorem (20.40) mamy |
do równania (20.40); |
i X = O(r-r0)x0 + fO^-ijBe^dT, |
(20.41) |
• u czyli | |
x = eA(' “,0) x0 + J eA" -Be(r)dr, to |
(20.42) |
Dla t„ = 0 otrzymujemy | |
x = eA'x0 +jeA('“r,Be(T)dt. |
(20.43) |
O
Wzory (20.41 H20.43) pozwalają wyznaczyć rozwiązanie równania stanu w zależności od macierzy tranzycyjnej.
Macierz tranzycyjna ma prostą interpretację. Gdy w układzie nie ma żadnych wymuszeń (e = 0), wówczas — jak to wynika ze wzoru (20.41) — macierz tranzycyjna charakteryzuje przejście od stanu początkowego w chwili f0, opisanego przez wektor x0, do stanu w chwili t, opisanego przez wektor x(f) = <t>(f — f0)x0.
Przykład 1. Rozwiążemy równanie stanu
d
d/ przyjmując warunek początkowy x0 =
Macierz tranzycyjna rozpatrywanego równania została wyznaczona w p. 20.6.3. a mianowicie:
exp<
Wyrażenie
występujące we wzorze (20.43) zostało obliczone również we wspomnianym przykładzie. Zgodnie z zależnością (20.43), rozwiązanie rozpatrywanego równania stanu wyraża się wzorem:
,uid po wykonaniu prostych obliczeń, otrzymujemy
= 92l + -^[-35le-5'
Z rozważań zawartych w p. 20.7.1 wynika, że macierz tranzycyjna
<D(r) = eA' (20.44)
spełnia równanie różniczkowe
(20.45)
= A<D(r)
d<D
dt
przy warunku początkowym <D(0) = 1. Przekształcając powyższe równanie za pomocą transformacji Laplace’a, mamy
<Ks)-
0(0)“
gdzie <t»(.s) oznacza transformatę macierzy tranzycyjnej <t>(r); wobec tego |.vl - A)<I>(s) = 1, a stąd znajdujemy
<t»(/) = eA' = 2Z"1 {(sl — A)-1}. (20.47)
Otrzymaliśmy prosty wzór dla macierzy tranzycyjnej. Okazuje się jednak, że obliczanie macierzy tranzycyjnej za pomocą wzoru (20.47) jest dość uciążliwe.
Przykład 2. Wyznaczymy za pomocą wzoru (20.47) macierz tranzycyjną dla
sl - A
s- I -3
Mamy wtedy
wobec tego wyznacznik tej macierzy
= (s+l)(s —4)
dct(xl — A)