524 20. Elementy analizy macierzowej obwodów
W celu otrzymania równań stanu obwodu elektrycznego rozpatrujemy prądy ilt we wszystkich cewkach oraz napięcia uci, uC2,... na wszystkich kondensatorach zawartych w obwodzie przy założeniu, że każda gałąź obwodu zawiera poza opornikiem co najwyżej jedną cewkę i jeden kondensator. Prądy it, i2,... we wszystkich cewkach i napięcia uci, wc2,... na wszystkich kondensatorach obwodu noszą nazwę zmiennych stanu. Oznacza to, że liczba zmiennych stanu obwodu jest równa liczbie wszystkich cewek i kondensatorów zawartych w obwodzie. Zmienne stanu określają stan obwodu, bowiem na ich podstawie można określić prąd w każdej gałęzi oraz napięcie między każdymi dwoma punktami obwodu. Tłumaczy to nazwę zmiennych stanu.
W celu otrzymania równań stanu układamy równania na podstawie I i II prawa Kirchhoffa. Następnie eliminujemy z tych równań wszystkie prądy nie będące
zmiennymi stanu i przy zastosowaniu zależności o ogólnej postaci i = dla
dt
prądu płynącego w gałęzi zawierającej kondensator, wyznaczamy pochodne zmiennych stanu w zależności od tych zmiennych oraz od napięć i prądów źródłowych.
u
Rys. 20.6. Przykład obwodu elektrycznego
Sposób postępowania przedstawimy na przykładzie obwodu z rys. 20.6. Zmiennymi stanu w tym obwodzie są i2, i3 oraz uc. Na podstawie I i II prawa Kirchhoffa otrzymuje się równania:
di.
/?t ii + uc +/?3/j + L2-^y = e,
' 2+*3-
Podstawiając i, =i2 + i3 do pierwszych dwóch równań, znajdujemy:
di3 R j R, + R,
df L22 L2
a trzecie równanie przybiera postać
duc 1 .
~d7 = Ć'3‘
Są to równania stanu rozpatrywanego obwodu.
Otrzymane równania stanu można przedstawić w postaci macierzowej:
R, +/?2 |
Rt |
0 |
■ 1' | |||
U |
i 2 |
Lt | ||||
Rl |
Ri +R3 |
1 |
+ |
1 | ||
1 1 |
l2 1 |
^2 |
ł3 _«c_ |
Li | ||
0 |
0 |
0 | ||||
c |
Przypuśćmy, że obwód elektryczny zawiera kilka źródeł energii. Niech x,. x2,..., x„ oznaczają zmienne stanu rozpatrywanego obwodu. Macierz kolumnowa
nazywa się wektorem stanu. Elementami wektora stanu są zmienne stanu. Wektorem stanu w przypadku obwodu z rys. 20.6 jest x = [i2, i3, uc]T, gdzie górny indeks T oznacza transpozycję.
Wektorem wymuszeń nazywamy macierz kolumnową, której elementami są napięcia źródłowe e2, e2, ..., ek oraz prądy źródłowe jv,j2,wszystkich źródeł napięcia i prądu zawartych w obwodzie. Wektor wymuszeń oznaczamy symbolem e. Ogólną postacią wektora wymuszeń jest zatem e = [e2, e2,..., ek,jl,j2,...,jm]T. Wektor wymuszeń dla obwodu z rys. 20.6 zawiera tylko jeden element e. Równania stanu można ogólnie przedstawić w postaci macierzowej
(20.23)
— = Ax(r)-f Be(r), dr
gdzie A jest macierzą kwadratową, natomiast B — macierzą prostokątną. W przypadku stacjonarnych obwodów liniowych o parametrach skupionych elementy obu tych macierzy są stałymi.
Znajomość zmiennych stanu umożliwia wyznaczenie dowolnych prądów i napięć w obwodzie. Przypuśćmy, że w przypadku obwodu z rys. 20.6 celem naszych obliczeń są napięcie u oraz prąd mamy
ii = h + h^
u = g-R^-Uc = e-Rii2-Rli3-uc.