Przesłuchanie dziecka a inne szczególne formy przesłuchania
Pomimo braku bezpośredniego kontaktu między przesłuchiwanym a przesłuchującym w tej formie przesłuchania zachowana jest możliwość obserwaqi przesłuchiwanego i jego reakcji na zadawane pytania.
Protokół z tej czynności podpisywany jest przez przesłuchującego, przesłuchiwanego i tłumacza. Wskazany jest także zapis na kasecie magnetofonowej, zaś przesłuchanie osoby głuchoniemej powinno być utrwalone na kasecie wideo.974
Podstawą wprowadzenia tej instytucji była konieczność wyboru pomiędzy brakiem środka dowodowego, spowodowanym obawą świadka o jego życie własne i bliskich, który w tej sytuacji nie złożyłby zeznań, a ograniczeniem zasady bezpośredniości i prawa do obrony oskarżonego w procesie karnym. Instytucja świadka incognito została wprowadzona ustawą z dnia 6 lipca 1995 r. o zmianie kodeksu postępowania karnego (Dz.U. Nr 89, poz. 444). Także nowy k.p.k. przewiduje tę instytucję w art. 184. Przepis ten ma zastosowanie w sytuaq'i, gdy: „zachodzi uzasadniona obawa niebezpieczeństwa dla życia, zdrowia, wolności albo mienia w znacznych rozmiarach świadka lub osoby dla niego najbliższej, sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, może wydać postanowienie o zachowaniu w tajemnicy danych osobowych świadka". W przypadku wydania takiego postanowienia utajnieniu ulegają dane osobowe świadka oraz te fragmenty zeznań, które tę tożsamość ujawniają, nie jest także dopuszczalna konfrontacja (art. 172 nowego k.p.k.).975
m M. Kulicki, Kryminalistyka..., op. cit., s. 182.
m Szerzej na temat instytucji świadka incognito: P. Hofmański, Świadek anonimowy w procesie karnym, op. cit.; M. Kulicki, Kryminalistyka..., op. cit., s. 501-512; H. Gajewska-Kraczkow-ska, Świadek incognito; mifdzy efektywnościq ścigania a prawem do obrony. Węzłowe zagadnienia procedury karnej. Księga ku czci Profesora Andrzeja Murzynowskiego, Warszawa 1997, Studia Iuridica 1997, t. XXXIII, s. 95-103; J. Kondracki, R. Baszuk, Anonimowy świadek, czyli pozbawienie oskarżonego prawa do obrony, Rzeczpospolita 1995, nr 126; J. Wojciechowski,
Teoretycznie instytuqa świadka incognito mogłaby mieć zastosowanie wobec dziecka-świadka, gdyby spełniona była dyspozyq'a art. 184 § 1 k.p.k. Jednak stosowanie tej formy przesłuchania wobec dzieci należałoby wykluczyć, ze względu na ich dobro.
Krótki komentarz do ustawy o świadku incognito. Rzeczpospolita 1995, nr 263; Z. Gosk, Zarys instytucji świadka anonimowego w polskiej procedurze karnej na tle rozwiązań europejskich, Palestra 1996, nr 9-10, s. 67-77; S. Wyciszczak, Świadek incognito, Prokuratura i Prawo 1996, nr 1, s. 39-49; P. Hofmański, Świadek anonimowy w polskim procesie karnym?, Przegląd Policyjny 1994, nr 2-3, s. 20-34; S. Waltoś, Dylematy ochrony świadka w procesie karnym, Państwo i Prawo 1995, z. 4, s. 39-51; K. Sitkcwska, świadek w procesie karnym. Komentarz. Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Akty normatywne, Bielsko-Biała 1999, s. 59-62; P. Hofmański, S. Zabłocki, świadek anonimowy — niespełnione nadzieje (w:) Zasady procesu karnego..., op. cit., s. 678-697.