2

Płaszczyzny sieciowe

•    do oznaczenia płaszczyzn sieciowych również stosuje się liczby całkowite h, k, I, pierwsze względem siebie, nazywane wskaźnikami Millera;

•    wskaźniki płaszczyzn sieciowych, które mają dowolną orientację w stosunku do osi układu współrzędnych (z wykluczeniem równoległości do którejkolwiek z osi) przedstawia się w postaci symbolu w nawiasach okrągłych (hkl);

J wskaźniki h, k, I określają na ile części, płaszczyzna najbliższa od początku układu (jednak nie przechodząca przez punkt 0,0,0) dzieli podstawowe periody identyczności a, b, c odpowiednich osi układu;

J wskaźniki Millera stanowią odwrotności odcinków odciętych na osiach układu przez rozpatrywaną płaszczyznę jeżeli długości tych odcinków są wyrażone za pomocą parametrów sieciowych a, b, c;

S jeżeli płaszczyzna nie przecina którejś z osi układu, tzn. jest do niej równoległa, to dany wskaźnik Millera ’

>. wynosi zero;

J w przypadku gdy płaszczyzna przecina ujemną część^ danej osi, wtedy nad odpowiednim wskaźnikiem stawiana jest kreska oznaczająca znak minus;

• Zbiór płaszczyzn krystalograficznie równoważnych jest nazywany rodziną płaszczyzn i zapisywany jest w postaci symbolu {hkl} - wskaźniki ujęte w nawiasy klamrowe. _#