31

a rozwoju

Ocena funkcjonowania dziecka i zasady prowadzenia zajęć wczesnego wspomagania rozwoju

31

bardziej e reakcje ^bardziej i uczenia, vłaściwej

idzonego e zabawy

ykonanie s tej fazy ruchową, rie może diagnozę abilitant).

tniczyłw

zęstunku

ługowe

■sktórych

■owaćw

•różnych

leg sesji

Jak wynika z podanych powyżej orientacyjnych czasów trwania poszczególnych faz - TPBA trwa krócej niż przeprowadzane w tradycyjny sposób badanie diagnostyczne dziecka w poradni psychologiczno - pedagogicznej, podczas którego kierowane jest do różnych gabinetów i oceniane przez różnych specjalistów (psychologa, pedagoga i logopedę). Każdy z tych specjalistów od nowa nawiązuje kontakt z dzieckiem, a dopiero potem prosi je o namalowanie kolejnego rysunku lub zadaje mu następne pytanie, najczęściej zbliżone do tego, na które już odpowiadało w poprzednim gabinecie. W efekcie takiego postępowania często brakuje czasu na pogłębienie diagnozy, a dziecko jest zmęczone i badanie trzeba rozłożyć na kilka dni.

2.7 Zapisywanie obserwacji.

Członkowie zespołu odnotowują zaobserwowane podczas każdej fazy umiejętności dziecka i jego zachowania. T.W.Linder podaje wzorce protokołów ułatwiających kategoryzację różnych obserwacji. Ponieważ opracowane przez autorów modelu TPBA protokoły obejmująjedynie cztery dziedziny funkcjonowania (sferę poznawczą; społeczno-emocjonalną; rozwój komunikacji i mowy oraz rozwój sensomotoryczny) i nie można w nich zamieścić wielu zaobserwowanych podczas sesji zabawy zachowań dziecka i jego rodziców, należy je uzupełnić tak, aby obejmowały wszystkie nasze zdaniem istotne informacje.

Natomiast godne upowszechnienia jest ich wskazanie obligujące obserwatorów do tego, żeby koncentrowali się nie tylko na tym „co dziecko robi”, lecz również na tym, jak to robi”.

Cennym uzupełnieniem zapisanych obserwacji są materiały wideo. Można je wielokrotnie odtwarzać, gdy członkowie zespołu nie są zgodni co do oceny jakiegoś zachowania dziecka lub rozbieżnie interpretująjego przyczyny.

Interpretacja obserwacji i procedura oceniania.

Po zakończeniu sesji zabawy z dzieckiem, facylitator, pozostali członkowie zespołu oraz rodzice powinni się jak najszybciej spotkać po to, żeby omówić uzyskane informacje, wymienić uwagi, uzgodnić ocenę zachowań dziecka itd. Jeśli jest to możliwe spotkanie powinno odbyć się bezpośrednio po sesji, jeśli nie, należy uzgodnić inny odpowiadający rodzicom termin.

W trakcie spotkania, podczas dyskusji specjalistów z rodzicami uściślana jest ocena funkcjonowania dziecka, pojawiają się hipotezy dotyczące roli różnych czynników wpływających na jego rozwój, „wyszukiwane” sąjego mocne strony i wyodrębniane sfery, które wymagają stymulacji. W czasie dyskusji często pojawiają się pytania, na które nie jest w stanie odpowiedzieć pojedynczy członek zespołu. Odpowiedź na nie wymaga bowiem uwzględnienia wielu punktów widzenia (dotyczy to np. przyczyn występowania u dziecka jakiegoś nietypowego zachowania lub zasad, których należy przestrzegać podczas prowadzenia treningu widzenia z dzieckiem, u którego występuje odruch toniczno - szyjny i padaczka).

T.W.Linder proponuje, żeby arkusz zbiorczy zawierał kolumnę obejmującą