Andrzej Koch
Zgromadzenie kapitału następuje poprzez wniesienie przewidzia- sposoby nVCh w umowie spółki wkładów. Jest to podstawowy obowiązek każdego wniesienia ^pilnika. Termin „wniesienie wkładów" obejmuje rozmaite czynności, wkładów rtrych rezultatem jest uzyskanie przez spółkę prawnej i faktycznej moż-„ołd dysponowania przedmiotami owych wkładów. Mogą to być czynno-jn prawne konsensualne, realne, a niekiedy i pewne działania faktyczne, litóre umożliwiają spółce rzeczywiste korzystanie z wkładów wnoszonych pjzez wspólników. O tym, jakie czynności są niezbędne, decyduje przede wszystkim rodzaj samego wkładu,'jak i - niekiedy - postanowienia umowy spółki, która może szczegółowo określić sposób i termin wypełnienia omawianej tu powinności. W szczególności sposób wykonania tego obowiązku różni się przy wnoszeniu wkładów pieniężnych oraz niepieniężnych (aportów).
^Najprostszym sposobem wniesienia wkładu pieniężnego jest wpłata wkłady i gotówkowa - do kasy spółki. Obowiązek ten wspólnik może wykonać tak- pieniężne że poprzez dostarczenie spółce pieniędzy w sposób pośredni. Tak więc na równi z osobistą wpłatą gotówkową traktować należy przelanie pieniędzy dragą bankową - na rachunek bankowy spółki, dokonanie tego za pośrednictwem poczty lub poprzez osobę trzecią, realizującą wpłatę w imieniu i na rzecz wspólnika. Wykonanie obowiązku wniesienia wkładu pieniężnego polega na przekazaniu spółce środków pieniężnych w taki sposób, aby uzyskała ona realną możliwość dysponowania nimi - najpóźniej w chwili zgłoszenia do rejestru sądowego.
Wniesienie wkładów niepieniężnych (aportów) nastąpić powinno w taki sposób, jaki - z uwagi na ich przedmiot - prowadzi do tego skut-I ku, jako aport wnoszone mogą być rozmaite prawa. Ich ustanowienie lub przeniesienie podlega różnym regułom. Przewidują one rozmaite sposoby dokonywania powyższych czynności.
Przykładem konstytutywnego wniesienia aportu - tj. ustanowienia ustanowienie przez wspólników na rzecz spółki prawa, które dotychczas nie istnia- prawa na lo, może być przyznanie1 spółce obligacyjnych uprawnień do korzystania rzecz spółki z określonych dóbr. Jest tak w przypadku, gdy wkładem niepieniężnym jest prawo korzystania z rzeczy - jak na przykład z lokalu użytkowego, nieruchomości gruntowej, maszyn, urządzeń produkcyjnych itp. Często mamy tu do czynienia z ustanowieniem dla spółki takich praw, jakie przysługują dzierżawcy lub najemcy. Popularnie nazywane to bywa aportem w postaci najmu lub dzierżawy. Jęst to jednak o tyle nieścisłe określenie, iż najem i dzierżawa są stosunkami prawnymi, w których uprawnionego obciąża obowiązek zapłaty czynszu. W przypadku omawianych tu aportów sytuacja taka nie ma miejsca.
Na tle przepisów Kodeksu .handlowego z 1934 r. wątpliwości wzbudzała możliwość wniesienia aportu polegającego na ustanowieniu ograniczonego prawa rzeczowego - użytkowania rzeczy. Dopuszczalność takiego aportu przyjął w jednym z orzeczeń Sąd Najwyższy. Stanowisko to