6 7 [Rozdzielczość Pulpitu]

remlucmmnych u szkołach W załącznikach umieszcg ntmytrh aktów prawnych dotyczących zaptthicgu n i u i / °ⁿ° fr_n dustratfc niektórych narkotyków.    '    ^Ct>c0/_łt

Min nadzieję, żc książka okaże się przydatna w    'mi

wychowawczej i profilaktycznej realizowanej z dziećn,    I

hłiży Czytelnikowiprohłcmatykc uzależnień od tu/)¹—

«a«

&

*»»/.

I, Substancje psychoaktywne

Substancje psychoaktywne s.i to substancje zmieniające świadomość. Oddziałują one na ośrodkowy układ nerwowy człowieka, wpływając na myślenie, emocje, sen, apetyt, sferę seksualną, stosunki społeczne, a także inne aspekty ludzkiego funkcjonowania, Powodują przytłumienie przezywanych emocji, zmiany nastroju, zniekształcenie odbioru otaczającej rzeczywistości i samego siebie. Człowiek pod ich wpływem może bez większego wysiłku poczuć się inaczej, tzn, przeżywa przyjemne i intensywne emocje, pozbywa się kłopotów i trosk, przełamuje zahamowania i opory, podnosi swoją samoocenę itp, Tego typu zmiany samopoczucia są chwilowe, gdyż substancje psychoaktywne charakteryzuje jeszcze jedna cecha: krótkotiwałość działania.

Do określania substancji przyjmowanych w celu odurzenia się używano różnych terminów i określeń, Najczęściej były to: narkotyk, środki odurzające. używki. W 1969 r. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wprowadziła termin „lek” (ang.: drugj dla określenia substancji psychoaktywnej. Termin ten wywoływał wiele nieporozumień, gdyż pojęcie leku jest zwykle kojarzone z procesem leczenia. W przypadku używania środków psychoaktywnych w celu wprowadzenia się w stan odurzenia nie można mówić o procesie leczenia. Podobne nieporozumienia powstawały wokół określeń choroby, którą jest uzależnienie. Stosowano wymiennie kilka terminów diagnostycznych, takich jak: narkomania, lekozależność, lekomania, nałóg, chemiozależność, nadużywanie itp. Problemy terminologiczne rozwiązano w 1992 r., wprowadzając do Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD-10) kolejną wersję klasyfikacji zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania. W wyżej wymienionej klasyfikacji stosuje się następujące terminy: substancja psychoaktywna, używanie szkodliwe, uzależnienie.

W klasyfikacji ICD-10 wyodrębniono dziesięć grup substancji psychoaktywnych, kierując się powszechnością stosowania poszczególnych środków oraz objawami klinicznymi, które one wywołują (tab. 1).

7

www.wsip.com.pl