~LWF0028 [Rozdzielczo�� Pulpitu]

85

•». Ic linia ciśnień imiic ^ Iśn. gdy część kinclycz-“y')m przyrost energii "j” ^{2 lolci d}« strumienia <to strumienia równanie "“»^{f s}'ft"y. linię ,;,ś P ^cn"g'i wartości

-V

w przekroju. Przebieg N««lstawiony jest na

pometrów (pionowych Ml wykazać przebieg

■tnknięte _{u g(iry} . _ul ¹ PnMnia. Obraz [Powstawania pewnej Pt«'"r ToteJ piczo.

się odpowiednio pćtildlo cieczy będzie I P

p+y - Jeżeli _pr/C2 p

^D‘ Zwierciadło cieczy F*⁶- Linia ciśnień

*. 31

Oinień bczwzg|ęd„ ^kn,a Pinii ciśnień *^am.^v « Piezomc-

§ 18. Ruch laminarny i burzliwy

§ 18. Ruch laminarny i burzliwy

Obserwacje ruchu cieczy rzeczywistej wykazują, że ruch ten przebiega w rozmaity ~ sposób zależnie od szeregu warunków.

Charakter ruchu cieczy lepkiej bardzo wyraźnie naświetliły doświadczenia Reynoldsa przeprowadzone w następujący sposób: Urządzenie, na którym były przeprowadzone badania, pokazane jest schematycznie na rys. 32. Składa się ono

z rury szlancj R zaopatrzonej w zawór Do rury dopływa ciecz z dostatecznie dużego zbiornika Zb, aby z łatwością można było w nim utrzymać stały poziom zwierciadła cieczy. Utrzymanie stałego poziomu w zbiorniku ułatwia przelew, przez który odpływa nadmiar cieczy stanowiący różnicę między ilością doprowadzaną do zbiornika, a odpływającą przez rurę R. Przepływ w rurze można mierzyć za pomocą cechowanego naczynia, do którego odpływa ciecz po przejściu przez zawór Z.. Opisane urządzenie pozwala na regulowanie odpływu, tak aby w rurze badawczej można było utrzymać ruch trwały przy różnych prędkościach (od zera do maksymalnej osiągalnej prędkości przy danym wzniesieniu poziomu cieczy w zbiorniku). Widoczny na rysunku lejek L z cienką rurką o wąskim wylocie i zaworem Z, pozwala na wprowadzanie barwnika do rury badawczej.

Przeprowadzając badanie w ten sposób, że rozpoczynamy obserwacje od bardzo małych przepływów, przy których powstają w rurze bardzo małe prędkości, a potem przechodzimy do coraz większych prędkości, obserwujemy następujące zjawisko: przy małych prędkościach smuga wpuszczanego barwnika układa się w postaci prostej nitki równoległej do osi rury i nic widzimy zauważalnego mieszania się barwnika z cieczą wypływającą z. dużego zbiornika. Po przekroczeniu pewnej prędkości obraz gwałtownie się zmienia, barwnik nic porusza się już w postaci cienkiej nitki, lecz rozpływa się i zabarwia cały strumień badanej cieczy. Wskazuje to, że cząstki cieczy nie poruszają się wzdłuż torów równoległych, lecz prócz, kie-