759

Metaprogramy

rezultaty komunikacji z innymi. Jeśli więc np. Ty i ja rozmawiamy, na Tobie spoczywa odpowiedzialność za to, abym pojął, o co Ci chodzi. Zasada ta działa w drugą stronę. Kiedy ja porozumiewam się z Tobą, na mnie spoczywa odpowiedzialność za to, aby pomóc Ci zrozumieć, co mam na myśli. Nie ma więc tutaj mowy o wspólnej odpowiedzialności rozmówców, ale odpowiedzialności, którą ponosi każdy człowiek starający się drugiemu przekazać swój komunikat.

Kiedy starasz się wyjaśniać swoje idee, musisz stosować skuteczną technikę. Polega ona m.in. na przyjęciu takiego nastawienia, w którym bierzesz na siebie odpowiedzialność za proces komunikacji po swojej stronie. Jest to odpowiedni punkt wyjścia do zaakceptowania dzielących nas różnic, a nawet ich docenienia, a następnie do zastosowania posiadanej wiedzy do tego, abym zrozumiał Twój komunikat

W tym momencie chciałbym Ci przypomnieć o często wykorzystywanej technice NLP, a mianowicie o wzorcu wyrywania się z określonego stanu psychofizycznego. Aby wyrwać kogoś z danego nastroju, wykorzystaj przeciwległy biegun me-taprogramu, który rozpoznajesz w języku rozmówcy. Jeżeli żona z powyższego przykładu jest .zwolenniczką odcieni szarości”, wysyłaj nie wprost komunikaty, które wyrażają Twoją czarno-białą percepcję, np. w postaci: .Uwielbiam X ponad wszystko" lub „Ze wszystkiego najbardziej nie cierpię X".

Wykorzystywanie skłonności z przeciwległego bieguna danego me-taprogramu prowadzi w prostej linii do tego, aby zaniepokoić rozmówcę albo nawet go nieco rozzłościć. To dobrze, ponieważ jednocześnie pozwoli to wyrwać go ze stanu, w którym się znajduje. Zawsze możesz wtedy uśmiechnąć się i dać do zrozumienia, że żartowałeś, zmienić temat — i już znajdziecie się w innej atmosferze do rozmowy.

jedną z korzyści płynących ze stosowania modelu metaprogramów jest to, że dzięki niemu — zamiast bezskutecznego przyjmowania założeń co do myśli i zachowań drugiej osoby oraz ich przewidywania — masz szanse wskazać te właściwe. Oczywiście nigdy nie zrozumiesz do końca, co dzieje się w głowie drugiego człowieka. Każdy z nas jest bowiem skomplikowaną indywidualnością oraz ma na swoim koncie sporo wspomnień i doświadczeń, które składają się na naszą niepowtarzalną tożsamość. Nie możesz więc nikogo „rozpracować", ale możesz snuć — mniej lub bardziej — trafne domysły.

Kolejnym zagadnieniem związanym z metaprogramami i programowaniem