78

rWir.natvczna jednomyślność (ta bowiem wylania badania bądź jak osiągnąć p^g _{owej) [Gu}tting 1995, s. 208-212, BU], się z pomyślnej, konkretnej P«kV    _iem paradygmatu jako jedny_m

Niemniej jednak, gdyP°^s_ ^ _{zastanej w} pewnej dyscyplinie, a n,e_ z narzędzi a n a 11 zy oraz °P^IS * _{oścj samo}dzielności czy sposobem na nada-jako kryterium uznawania jj .    zastrzeżenia tracą moc. Takie wykorzy.

nie jej statusu nauk,    nowe spojrzenie na daną dzietĄ

stanie koncepcji    ¹    , _vvzmiallkowanych pułapek metodologicznych,

wiedzy, a także P⁰^¹¹^ przedstawiciele nauki o informacji. David Ellis

.^"ukowajeJt obszarem, w którymi koegzystuje k.lka paradygmatów,

temat paradygmatów

oraz ich roli w nauce o informacji warto zwrócić uwagę na jedną jeszcze kwestię, z pojęciem paradygmatu związana jest koncepcja wspólnoty uczonych. Wspólnotę taką tworzy grupa naukowców podzielających ten sam paradygmat. Paradygmaty można określać przez badanie szeroko rozumianego zachowania profesjonalnego członków pewnej wspólnoty. Co za tym idzie — aby uniknąć błędnego koła w definiowaniu, wspólnot naukowych nie można wyodrębniać poprzez paradygmat podzielany przez jej członków¹' [Jodkowski 1987, s. 460, BU]. Wspólnoty uczo* nych należy zatem wyróżniać za pomocą innych metod — socjologicznych, na-ukoznawczych czy informatologicznych, takich jak analiza wzajemnych cylowań, polemik, udziału w konferencjach, przynależności do pewnych instytucji i ośrodków badawczych, miejsc publikacji itp., czyli za pomocą kryteriów, które w tej książce nazwano empiryczno-historycznymi lub organizacyjnymi (zob. wstęp oraz podrozdział 1.2).

Wśród rozważań informacji naukowej, poświęconych expłici(e zagadnieniu paradygmatów, na szczególną uwagę zasługują prace wspomnianego już brytyjskie-gu badam Davida Ellisa [1991; I992a; I992b, BI], skomentowane pracz Briana [1992, BI] oraz Petera lngwcrsena [1993, BI]. Pojęciem tym posłużyli frtnot ^J***®¹Brookes [1981, BI] w swoim znanym cyklu artykułów na SeTnoŚlI ^ °'^nformacj^l (“b. podrozdział 4.1) oraz Robert Glovcr i Jack wych dla budowmia torii*^cyt0"^me} P^ublikacji byczącej ram pojęcio-prowadzono dS^i!T.'T'^nfomiacJ' naukowej. W bibliotekoznawstwie także -spomn7ro iSl^,^^° l°^laiscn 'W, BI], Oprócz tego. jak już o zbliżonym    ^D^h ^autorzy podejmowali rozważania

|«wnych, takich jak^ęcie”'^SSd?ⁿ^^Cl« ^tórminu    •** P°"

J^WCM” [Dick 1993, BuZJ2S^Sim^Sl^, ^^icŻka" &»*)• i***** * dygmatów przedstawiono wTIrr;.-, /    W jfagifai P°Wtin» zagadnienie pv+

Gemot Wersie H W3 ^'“/obecnie CUek) 1**, _B|]. zainteresowanie probl_<m₎atykl n_artrj^a*^,._A^5kry,ykOWa'    ja* *****

przedmiotowych i stoLwarwch"*?'⁶*’^{60 dzic}-*^e *'9    ważniejW><*

fmdypnm w analizach nauki o mf    co do używania koncepcj¹

’ ° ^,nformacJ' *yr*/il także Archte L Dick (1995.