7 2

Relokowalność. Realizacja.

• Wszystkie pozycje, których adresy umieszczone są po nagłówku pliku wynikowego podlegają przetworzeniu

- Do wartości pozycji dodawane jest przesunięcie wynikające z reiokacji

Asemblacja warunkowa

• Polecenia sterujące asemblacją (wykonywane w czasie semblacji)

-    IF-ELSE-ENDIF (IFE, IFDEF, IFNDEF...)

-    Jeden program - wiele wariantów -> generacja innego kodu w zależności od „otoczenia”

• np. pliku źródłowym zdefiniowano parametr typ procesora Przykład:

Processor	*	80386	;Set to 8086	for 8086-only codę
	if	Processor	eq 80386
	shl	ax, 4
	else		;Must be 8086	processor.
	mov	cl, 4
	shl	ax, cl
	endif

Udogodnienia asemlera

-    asemblacja warunkowa

-    makrodefinicje

Makroinstrukcje

Makroinstrukcja - symbol, któremu przypisano fragment tekstu programu (w definicji makroinstrukcji)

Gdziekolwiek w pliku źródłowym znajdzie się symbol zdefiniowanego wcześniej makra, asembler wpisze w jego miejsce w pliku źródłowym tekst przypisany do makra (makro = zmienna asemblera, która może być używana jako “skrót” przypisanego jej tekstu)

Korzyści stosowania makroinstrukcji:

•    Redukuje liczbę błędów powodowanych przez programistę.

•    Umożliwia zdefiniowanie często używanych w programie sekwencji instrukcji.

•    Wielokrotne użycie tego makra w tekście programu źródłowego każdorazowo zapewni ten sam rezultat

•    Skraca się czas przygotowania programu źródłowego a program zyskuje na przejrzystości.

•    Symbole użyte w makro są lokalne w obrębie makro i nie są mylone przez asembler z identycznymi symbolami używanymi poza nim.